Η χώρα, ο λαός, οι τράπεζες, ο Σαμαράς

Σαν Έλληνας συνομήλικός σου πιστεύω Αντώνη ότι μεγαλώσαμε με τις τις ίδιες «αρχές» και «ιδέες» και μάλλον έτσι είναι μια και μέχρι πρόσφατα ανήκαμε στην ίδια παράταξη (σαν παράταξη δέχομαι ότι είναι δεξιότερα του ΠΑΣΟΚ) την οποία φαίνεται ότι, τώρα στα γεράματα, εσύ θέλησες να προδώσεις. Βλέπεις δεν μας άφησαν  τα ιδεολογήματα που «ξεφούρνιζες» ευθύς εξ αρχής από αναλήψεως των καθηκόντων σου σαν αρχηγός του μεγαλύτερου τμήματος της παράταξης ,να  καταλάβουμε ότι δεν είσαι άλλο από μια ακόμη εκδοχή του πολιτικαντισμού. 
Άδικος κόπος αλλά θέλω να σου θυμίζω ότι «Ιδέα» είναι μια «αξία», μια «βίωση», μια «άμεση αντίληψη για ένα πράγμα» που γύρω της διαμορφώνονται απόψεις, πεποιθήσεις, ιδεολογίες και συμπεριφορές που περιλαμβάνουν την ιδέα σαν όρο τους. Έτσι λοιπόν τις ιδέες της «πατρίδας», της «οικογένειας», της «ελευθερίας», της «δικαιοσύνης», της «ισότητας», της «αξιοπρέπειας», της «αγάπης» κ.ά. τις περιλαμβάνετε όλοι εσείς οι πολιτικοί του συρμού στα ιδεολογήματα και συνθήματά σας για να αποσπάσετε την ψήφο και να συγκρατήσετε την συνοχή του κοπαδιού γιατί μόνον έτσι θα επιβιώσετε σαν πολιτικοί αλλά και σαν άνθρωποι αφού δεν ξέρετε να κάνετε τίποτε άλλο μια και γι αυτό εκπαιδευτήκατε.
Θα φέρω στην μνήμη σου μερικά δικά σου, ωραία  ιδεολογήματα, όχι για να σου δημιουργήσω ενοχές αλλά απλά για να καταλάβεις ότι ξυπνήσαμε και ότι αρκετά κράτησες στα χέρια σου τις τύχες εκατομμυρίων Ελλήνων. Αρχίζω:
«Η Ελλάδα είναι χώρα, δεν είναι ''χώρος''. Και οι Έλληνες είναι λαός, δεν είναι

ΚΥΠΡΟΣ: Εκείνος (ο Χριστόφιας) πολιτικός νάνος, εμείς στο ίδιο έργο θεατές

του Γ. Καλλινίκου από τον «Φιλελεύθερο»

Η χθεσινή ημέρα θα μπορούσε να ήταν πολύ σημαντική. Θα μπορούσε να είχε βοηθήσει ώστε να υπάρξει αλήθεια. Θα μπορούσε παράλληλα να υπήρχε αυτοκριτική. Τουλάχιστον, έτσι ο δύσμοιρος αυτός λαός που πληρώνει τον πολύχρονο ζαμανφουτισμό του, την πολύχρονη τυφλή εμπιστοσύνη του σε πολιτικούς νάνους και την απαθή στάση του έναντι τεχνοκρατών με εξειδίκευση στο «φαγοπότι», θα μπορούσε να αισθανθεί ότι έστω και τώρα κάποιοι αναγνωρίζουν τα λάθη τους. Για να καταγραφόταν όμως, μια τόσο ξεχωριστή ημέρα, θα έπρεπε ενώπιον της ερευνητικής επιτροπής να στεκόταν ένας άνθρωπος που να διαθέτει μεγαλοψυχία, ευθυκρισία, δύναμη ψυχής. Ένας άνθρωπος που να σέβεται τους θεσμούς και κυρίως να σέβεται το λαό τον οποίο διακυβέρνησε επί πέντε χρόνια. Να σέβεται τις χιλιάδες των ανθρώπων που επί δικής του διακυβέρνησης καταστράφηκαν και είδαν το μέλλον τους να υποθηκεύεται εφ όρου ζωής. Ελάχιστοι ευελπιστούσαν ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε. Οι πλείστοι στοιχημάτιζαν ότι το δείγμα γραφής που είχε λάβει ο λαός μετά την τραγωδία στο Μαρί όπου επιδείχθηκε πλήρης πολιτική ασέβεια έναντι των θεσμών, όπου ευθύνονταν όλοι οι άλλοι πλην του πρώτου τη τάξει, θα επαναλαμβανόταν. Ότι η επίδειξη της μέγιστης μικροψυχίας με την αδυναμία να ψελλίσει έστω ένα ταπεινό συγγνώμη, θα επαναλαμβανόταν. Και κέρδισαν το στοίχημα. Ο Δημήτρης Χριστόφιας, ο πολιτικός που δεν τόλμησε ποτέ να αναλάβει την παραμικρή ευθύνη για οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο

Ένας για πέντε αντί για έναν προς ένα

Του Γιώργου Κράλογλου

Εάν δεν απαλλάξουμε την κρατική μηχανή από την οθωμανική - βαλκανική αντίληψη του «κράτους - αφέντη» που μόνο «αστυνομεύει» τους «ραγιάδες ιθαγενείς» είναι βέβαιο ότι το μέτρο αντικατάστασης, ένας προς ένα, των κρατικών υπαλλήλων που θα απολυθούν δεν θα προσφέρει τίποτε ούτε στην οικονομία ούτε στην κοινωνία. Απλώς το «οθωμανικό κράτος» θα αλλάξει «ασκέρι».

Αντίθετα εάν, με την μοναδική αυτή ευκαιρία, εκσυγχρονίσουμε την λειτουργία της δημόσιας διοίκησης σε όλα τα επίπεδα «καίγοντας» ράφια και φακέλους , εξαφανίζοντας τα στυλό διαρκείας... μαζί με αυτούς που ακόμη βλέπουν ως κατάρα τον υπολογιστή... και ενεργοποιήσουμε, παράλληλα, τμήματα δικαιοσύνης αμέσου εκδίκασης καταγγελιών διαφθοράς το μέτρο αντικατάστασης, των κρατικών υπαλλήλων που θα απολυθούν, θα μπορέσει ίσως και να γίνει ένας για πέντε.

Την εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνει (κατά την γνώμη μου) η αναμφισβήτητη παραγωγικότητα όλων των Ελλήνων που εργάζονται, σε πραγματικά αναπτυγμένες και δομημένες κοινωνίες.

Εάν δε το ΑΣΕΠ θα επιλέγει πραγματικούς επιστήμονες και όχι μαϊμούδες - κομμάτων και αναλάβει επίσης να αξιοποιεί (τους περισσότερους τουλάχιστον) σε αντικείμενα της επιστήμης τους, με σύγχρονα διαδικτυακά συστήματα, γιατί να μην αντικαταστήσει, ένας

Το παράδοξο του Ζήνωνα και το γοργοπόδαρο χρέος

 Από τα σαράντα παράδοξα του Ζήνωνα του Ελεάτη το πιο γνωστό είναι εκείνο με τον Αχιλλέα και τη χελώνα.

Βλέπετε η χελώνα, αφού νίκησε τον λαγό, πίστεψε ότι είναι η πιο γρήγορη δρομέας του αρχαίου κόσμου. Και προκάλεσε τον γοργοπόδαρο Αχιλλέα για έναν αγώνα δρόμου στο στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας.

Εκείνος, που ως ήρωας ήταν και αγαθός, της παραχώρησε ένα προβάδισμα εννέα μέτρων, νομίζοντας ότι με την εύνοια των θεών πολύ εύκολα θα μπορούσε να το καλύψει.

Ο αγώνας ξεκίνησε. Ο Αχιλλέας πολύ γρήγορα κάλυψε τα εννιά μέτρα. Μέχρι όμως να το κάνει αυτό η χελώνα είχε προχωρήσει 90 εκατοστά.

Αυτήν την απόσταση ο Αχιλλέας την κάλυψε με μια δρασκελιά. Αλλά σε αυτόν τον χρόνο η χελώνα είχε προχωρήσει άλλα 2,5 εκατοστά.

Αστεία υπόθεση για τον ταχύτερο των ηρώων αυτά τα 2,5 εκατοστά. Αλλά μέχρι να τα καλύψει η χελώνα είχε προχωρήσει λίγο ακόμα.

Τότε ο Αχιλλέας αντιλήφθηκε ότι είχε μπλέξει σε έναν Καφκικό εφιάλτη. Όσο και να

ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΣ ΚΟΜΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΠΡΙΜ ΤΩΝ ...50 ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ;;;

ΝΕΑ ΤΑΣΗ και ΡΕΥΜΑ, ΑΠΟ ΠΑΣΟΚΟΓΕΝΕΙΣ, ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΤΡΙΤΗ ΣΤΟ...ΣΥΡΙΖΑ...!!!

Τί σόϊ ομοιογενές και ενιαιο κόμμα είναι ο Συριζα, όταν μετά την ολοκλήρωση τού Ιδρυτικού του Συνεδρίου πού έγινε με αποκλειστικό σκοπό να αποκτήσει ομοιογένεια και να διαλυθούν οι συνιστώσες--πού σημειωτέον δεν διαλύθηκαν ποτέ, αλλά πήραν αναβολή να διαλυθουν...εν ευθέτω χρόνω--σήμερα ανακοινώνεται ότι δημιουργείται νέα τάση και ρεύμα από Πασοκογενείς δυνάμεις...;;;
Εκπληρώνει αυτό το συνοθύλευμα των αντικρουόμεων τάσεων και ρευμάτων τις προυποθέσεις του νόμου σε περίπτωση (λέμε άν) έρθει πρώτο στις εκλογές να πάρει τη πριμοδότηση των 50 βουλευτών...;;;
Διαβάζουμε στο Εθνος:
***********************
Τάση... ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ!
Περίοδο... υψηλών τάσεων διανύει ο ΣΥΡΙΖΑ!
***********************
Πρώτοι θα ανακοινώσουν την τάση που δημιουργούν εντός του κόμματος οι πασοκογενείς, οι οποίοι μετά την αποτυχία τους να εξασφαλίσουν μια σημαντική παρουσία στην Κεντρική

Ποιος θα κερδίσει με τους πλειστηριασμούς;

Του Άγη Βερούτη 

Η άποψη που έχω καταθέσει για τους πλειστηριασμούς, ήδη εδώ και δυόμιση χρόνια, στις αρχές του 2011 που ανέδειξα το θέμα (Ετοιμαστείτε να σας πάρουνε το σπίτι), παραμένει αναλλοίωτη.
Οι λόγοι για τους οποίους η συνταγή για τη δυσοίωνη, τότε, πρόβλεψή μου ακολουθήθηκε σχεδόν κατά γράμμα ίσως αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης για ιστορικούς του μέλλοντος, τους ίδιους που θα μελετήσουν την απάτη του χρηματιστηρίου και το ξεγύμνωμα των ασφαλιστικών ταμείων από αποθεματικά μέσω αγοράς υπερτιμημένων χαρτιών, και την εκρηκτική αύξηση του μεγέθους και του κόστους του δημοσίου και των συντάξεων στη δεκαετία του 2000, με τον συνεπακόλουθο εκτροχιασμό του δημοσίου χρέους και το κούρεμα των υπολοιπόμενων ασφαλιστικών αποθεματικών, μετά την επένδυση τους σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου.
Όμως, μια σειρά από ερωτήματα βασανίζουν πολλούς από εμάς, αναφορικά με τις λεπτομέρειες της υλοποίησης του εγχειρήματος της έναρξης των πλειστηριασμών, και τους λεγόμενους εμπλεκόμενους φορείς -stakeholders- αυτής της βίαιης μεταφοράς περιουσίας από τους ιδιοκτήτες πρώτης κατοικίας προς οργανωμένους μεγαλοϊδιοκτήτες.
Τα κυριότερα ερωτήματα που μπόρεσα να σταχυολογήσω από συζητήσεις με ειδικούς:
- Ξεκινώντας από την αποτίμηση του 2011, για τη συνολική ιδιωτική ακίνητη περιουσία των Ελλήνων, στα €800 δισ. ως €1 τρισεκατομμύριο, πόσο αποτιμάται σήμερα η ίδια ακίνητη

Ο χαρακτήρας του Εθνικιστικού κινήματος.

του Εμμανουήλ Ν. Κώνστα
Γ. Γ. του Εθνικού Μετώπου

Η ιδεολογική τοποθέτηση ενστικτώδης κατ’ αρχήν, επεξεργασμένη στη συνέχεια, διαμορφώνει τη δυνατότητα να εξηγείς τα γεγονότα και να σχηματίζεις την εικόνα του κόσμου που θέλεις. Να αρνείσαι, να καταδικάζεις, να προτείνεις και να οικοδομείς. Ο εθνικιστής πρέπει να γνωρίζει τι ακριβώς θέλει να δημιουργήσει.
Η συγκυρία που βιώνουμε όλοι, σε ένα σύστημα που καταρρέει παρουσιάζει μια δυναμική που είναι ταυτόχρονα ελπιδοφόρα και προβληματική. Ελπιδοφόρα γιατί αποκαλύπτει τα σχέδια των επικυρίαρχων κατά της Ελλάδας και τοποθετεί την πολιτική τάξη εκεί που της αξίζει: στην περιφρόνηση.
Προβληματική γιατί η ελληνική κοινωνία είναι ανέτοιμη απέναντι στις δραματικές συνθήκες και ο καθοδηγητικός ρόλος που οι εθνικιστές οφείλουν να διαδραματίσουν έχει μεγάλες απαιτήσεις
Ακριβώς σε αυτή την κοινωνία που συνήθισε να ζει για δεκαετίες στο ψέμα, στην πελατειακή διαρκή λειτουργία, στην κοινωνία που απαξίωσε την εργασία και αποθέωσε τον εύκολο πλουτισμό, που σταδιακά αποκόπηκε από αξίες, αισθητική και παραδόσεις., σε αυτήν την κοινωνία ζει κι ο εθνικιστής. Στις συνθήκες βαρβαρότητας της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, που οι άθλιοι στίχοι συνοδεύουν την εμετική μουσική, οι καθηγητές των ανωτάτων ιδρυμάτων -άλλοτε αυθεντίες- περιμένουν την έγκριση αλήτικων συμμοριών για να διδάξουν, τα σχολεία καταλαμβάνονται σχεδόν χωρίς αιτία, οι αυτοκτονίες ξεπερνούν κάθε όριο και οι ανθρωποκτονίες ναι οι ανθρωποκτονίες που λίγα χρόνια πριν αποτελούσαν

Ξεχάστηκε η οριοθέτηση της ΑΟΖ;

Όταν προ μηνών ο κ. Α. Σαμαράς ανήγγειλε πως η Ελλάδα καταθέτει στον ΟΗΕ την πρότασή της για την ΑΟΖ, η στήλη δεν έκρυψε την επιφυλακτικότητά της για το εγχείρημα, θεωρώντας το μάλλον επικοινωνιακό ή αποστολή μηνύματος προς τις Η.Π.Α., ότι ο προσανατολισμός της Ελλάδας είναι προς την Ευρώπη.

Και τούτο διότι ο κ. Σαμαράς «τζόγαρε», μιλώντας από το βήμα του Συνεδρίου του Μηχανισμού για την Ευρωμεσογειακή Συνεργασία και τις Επενδύσεις, για «ευρωπαϊκά κοιτάσματα και ευρωπαϊκή ΑΟΖ». Τονίσαμε τότε σε σχετικό σημείωμά μας, ότι ναι μεν η Γερμανία αποτελεί έναν από τους βραχίονες του συστήματος, με όριο ευθύνης την Ευρώπη, αλλά τα ενεργειακά κοιτάσματα βρίσκονται στην Μεσόγειο, όπου τον πρώτο λόγο έχουν οι Η.Π.Α.

Βέβαια, κατά το ίδιο διάστημα η ελληνική κυβέρνηση -μέσω του δήθεν επιχειρηματικού ταξιδίου στο Κατάρ- φάνηκε ευεπίφορη στα αμερικανικά αιτήματα (αμέσως υπογράφηκε η συμφωνία τον ΤΑΡ, παρόλο που είχαμε σοβαρούς λόγους να την καθυστερούμε επί διετία) και κάναμε έμμεσα αναφορά παρόμοια μ’ αυτήν του κ. Σημίτη, πως και η Τουρκία έχει συμφέροντα στην περιοχή.

Προφανώς, ο κ. Σαμαράς δεν έκανε τυχαία λόγο για «ευρωπαϊκή ΑΟΖ». Σίγουρα προηγήθηκαν παρασκηνιακές επαφές και συζητήσεις με την Γερμανία. Όμως, πλην του ότι στην Ανατ. Μεσόγειο κυριαρχούν οι Η.Π.Α., υπάρχει και το γεγονός ότι η Γερμανία είναι

Αθηνάς Ασπίδα!

Η Ασπίδα της Σοφίας και της Λογικής!

Η Ασπίδα της Εγκράτειας και της Σύνεσης!

Η Ασπίδα της Γνώσης και της Αλήθειας!

Η Ασπίδα της Ατρυτώνης Παλλάδος που όλες τις μάχες τις Νικά!

ακόμη και την μάχη με τον Άρη...

Η Ασπίδα της Αθηνάς Φτερωτής Νίκης!!!

Ας φορέσουμε την Αιγίδα της!!!

Ιφιγένεια

«Βρώμικοι» ρόλοι σ’ ένα παιχνίδι για γερά νεύρα

Οι άθλιες προβοκατόρικες παγκοσμιοποιητικές πρακτικές συνεχίζονται με στόχο την εισβολή των νατοϊκών στρατευμάτων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η υποτιθέμενη επίθεση με χημικά από τις κυβερνητικές δυνάμεις της Συρίας προκαλεί πλέον δυσπιστία, αφού δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις επί του θέματος. Έντονη είναι η αμφιβολία για τις εικόνες που μετέδωσαν οι ισλαμιστές μισθοφόροι, ενώ πληροφορίες μιλούν για ενέσιμο υλικό που χορηγήθηκε στα παιδάκια, προκειμένου να δείχνουν ότι εισέπνευσαν μεγάλες ποσότητες χημικών.
Αλλά και δυτικοί ηγέτες της Ευρώπης αρνούνται να βάλουν το χέρι τους στην φωτιά με τον Ολάντ να ζητά να επαληθευθούν πρώτα οι πληροφορίες και την Άνγκελα Μέρκελ να κάνει λόγο για «πιθανή χρήση χημικών». Η Μόσχα δε, μιλάει ανοιχτά για προβοκάτσια. Να σημειωθεί ότι ο Ομπάμα έχει δηλώσει ως «κόκκινη γραμμή» για την Ουάσινγκτον την χρήση χημικών στην Συρία.
Λύπη προκαλεί το γεγονός, ότι ελληνικά ΜΜΕ, άμεσα επηρεασμένα από την παγκοσμιοποίηση, έσπευσαν να δώσουν δραματικό τόνο στο συγκεκριμένο συμβάν και σε συνδυασμό με τα γεγονότα σε Αίγυπτο και Τουρκία «εκλιπαρούν» την διεθνή κοινότητα, δηλαδή τους παγκοσμιοποιητές που κρύβονται από πίσω, να επέμβουν «για να αποφευχθεί

Τα κούφια τούβλα Νταβούτογλου και η αξία του άρθρου Βασίλη Φίλια…

της Φανούλας Αργυρού*
Καθώς πέφτουν βροχή τα άρθρα και αναλύσεις ξένων αναλυτών και αρθρογράφων για την πολιτική παραφροσύνη της ηγεσίας της κατοχικής Τουρκίας (Ερτογκάν/Νταβούτογλου) και πόσο επικίνδυνη κατάντησε για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, δεν μπορώ παρά να θυμίσω την διαχρονική αξία του άρθρου του Καθηγητού Βασίλη Φίλια, πρώην Πρύτανη Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, όταν έγραψε και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» στις 13 Ιουνίου 2010, σελ. 8 με τίτλο « Α. Νταβούτογλου: Το στρατηγικό βάθος» μιας μεγαλοιδεατικής παράκρουσης».
Η σημασία και το βάθος του άρθρου του Καθηγητού Φίλια δυστυχώς τότε, δεν αξιολογήθηκε σωστά, όμως το έκαναν τελικά ο χρόνος και τα γεγονότα που δεν χαρίζονται σε κανένα.
Και οι Τούρκοι οι ίδιοι. Που απέδειξαν ότι κάθε άλλο παρά… στρατηγικό βάθος είχε η παράκρουση του Νταβούτογλου. Ορθώς ελέχθη τότε από τον προνοητικό καθηγητή ότι ο Νταβούτογλου έχει τρυκιμία εν κρανίω. Και εμείς τον εναγάγαμε βέβαια σε τεράστια φισιογνωμία.
Στο ίδιο κύμα σκέψης εκφράστηκε κάποτε και ο μ. Καθηγητής Νεοκλής Σαρρής, και όπως πληροφορούμαι και ο ισραηλινο-αμερικανός στρατηγικός αναλυτής EdwardLuttwak,, ο οποίος αργότερα αποκάλεσε τον Α. Νταβούτογλου δημόσια «ηλίθιο» (idiot).

Όταν ο Άραβας απαντά στους Τούρκους και ο Έλληνας ραγιάς…

Τα λοίσθια πνέουν στον αραβικό κόσμο οι τουρκικές σειρές, η μεγάλη βιομηχανία διαμέσου της οποίας οι νεοθωμανοί του Ερντογάν επιχειρούν να διεισδύσουν… πολιτισμικά στις χώρες πρώην τμήματα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, που ακόμη δεν μπορούν να χωνέψουν ότι είναι ανεξάρτητες και δεν τους ανήκουν.
Η στάση της κυβέρνησης Ερντογάν απέναντι στα γεγονότα στην Αίγυπτο, έχει οδηγήσει σε ένα άτυπο μποϊκοτάζ των τουρκικών σειρών όχι μόνο σε αυτή τη χώρα, αλλά και σε άλλες που έχουν και δικούς τους λόγους να είναι πολύ ενοχλημένες με τους Τούρκους. Ο Λίβανος και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) είναι δύο από αυτές, που έστειλαν τον σουλτάνο να αναπαυθεί στο χαρέμι του (τέτοιες σειρές έχουν αγοράσει ιδίως τα αραβικά δορυφορικά δίκτυα) και να αδειάσει τη γωνιά από τους τηλεοπτικούς δέκτες…
Δεν είναι αυτό όμως που αποτελεί την πραγματική είδηση για το ελληνικό, ελλαδικό και κυπριακό (επιμένουμε να το τονίζουμε μπας και το χωνέψουν ορισμένοι και στις δυο χώρες του Ελληνισμού) κοινό. Ας το συλλογιστούμε λίγο πιο συστηματικά, αναλογιζόμενοι πόσα τερατουργήματα γράφτηκαν για τον φοβερό και τρομερό Ερντογάν που με τη στάση του απέναντι στους «Σιωνιστές Εβραίους» κέρδισε την καρδιά και το μυαλό του αραβικού δρόμου, οπότε έγινε ο μέγας και αδιαμφισβήτητος

Το Εθνικό Συμβούλιο θα καταρτίσει αλλ’ ο λαός θα αποφασίσει τη λύση του Κυπριακού.

του  Σάββα Θεοδωρίδη

Επειδή παρασιωπάται, ας το ξεκαθαρίσουμε ξανά και έντονα προς κάθε κατεύθυνση, ειδικά προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: Μπορεί το Εθνικό Συμβούλιο -αν γίνει, επιτέλους, Συμβούλιο και αν σοβαρευτεί…- να ετοιμάσει ένα περίγραμμα λύσης του Κυπριακού. Την τελική απόφαση, όμως, αν θα εγκρίνει ή αν θα απορρίψει μια πιθανή κατάληξη σε λύση, θα την πάρει μόνον ο κυρίαρχος λαός σε δημοψήφισμα. Αυτό να μην το ξεχνά κανείς, ιδιαίτερα ο Ν. Αναστασιάδης, που με το υπουργικό συμβούλιο που σχημάτισε, και με τον προεδρικό περίγυρο που επέλεξε, φροντίζει να μας θυμίζει κάθε λεπτό πόσο αμετανόητος Αναν-ιστής είναι ακόμα. Τα γράφουμε αυτά επειδή χθες, απευθυνόμενος στους αποδήμους, ο Πρόεδρος είπε:
«Το Εθνικό Συμβούλιο θα έχει καθοριστικό ρόλο στον καταρτισμό ενός συνολικού περιγράμματος λύσης. Αποτελεί έντονη πεποίθησή μου ότι το Κυπριακό είναι υπόθεση όλων. Απαιτείται συλλογικότητα, στη βάση μιας διεκδικητικής στρατηγικής, που θα αποσκοπεί στην επίτευξη μιας ορθής λύσης του Κυπριακού. Δεν υπάρχουν περιθώρια για μια νέα αποτυχία. Είναι γι’ αυτόν τον λόγο που επαναλαμβάνουμε όλο αυτό το διάστημα ότι, εκείνο που έχει σημασία, είναι να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, που να είναι κατάλληλα προετοιμασμένες ώστε να οδηγήσουν σε θετικό αποτέλεσμα».
Πού θα στηρίζεται η επιδιωκόμενη, από την ελληνική πλευρά, λύση; Ιδού τι είπε ο Πρόεδρος: «Η διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού συνεχίζεται υπό την αιγίδα των

Τα αεροπλάνα και τα πλοία δεν βγαίνουν από το καπέλο. Έρχονται από τον αέρα και τη θάλασσα

Τα επεισόδια στην Πρεμετή και η προκλητική συμπεριφορά των Αλβανών (που έφθασαν στο σημείο να προχωρήσουν σε… αντίποινα όσον αφορά στην είσοδο Ελλήνων πολιτών – δηλαδή πολιτών της ΕΕ – στο έδαφός τους), οι οποίοι συνεχίζουν να διώκουν την αναγνωρισμένη ελληνική εθνική μειονότητα και τις θρησκευτικές ελευθερίες, αποτελούν άλλη μια απόδειξη ότι θα ήταν αδιανόητο να βρεθεί η χώρα μας εκτός ευρωπαϊκής προστασίας.

Το ίδιο ισχύει και για τα επεισόδια παραβιάσεων εκ μέρους των τουρκικών μαχητικών, που φέτος τον Αύγουστο κυριολεκτικά ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, με τους Τούρκους να αγνοούν ακόμη και το μορατόριο τέτοιου είδους πτήσεων στη διάρκεια της τουριστικής περιόδου.

Πρόκειται για κάτι που οι Τούρκοι συνηθίζουν όταν ο ελληνικός τουρισμός εμφανίζει άνθιση, με σκοπό να καταστήσουν το Αιγαίο περιοχή επικίνδυνη για τις πτήσεις των ξένων αεροπορικών εταιριών.

Την προηγούμενη Τετάρτη είχαμε άλλο ένα σοβαρό επεισόδιο παραβίασης, όταν σχηματισμός αποτελούμενος από έξι τουρκικά αεροσκάφη και ένα μεμονωμένο αεροσκάφος τύπου CN-235, εισήλθε στην περιοχή του Βορείου και Νοτιοανατολικού Αιγαίου, με τα αεροπλάνα να πραγματοποιούν τρεις παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας

Η ιδεολογική ένδεια της συντηρητικής παρατάξεως

Άρθρο του Πολύδωρου Ιππ. Δάκογλου 

Διάβασα πριν από χρόνια, στην εφημερίδα «Καθημερινή της Κυριακής», ένα άρθρο του δημοσιογράφου Κώστα Ιορδανίδη, όπου ανέφερε μεταξύ άλλων το εξής: «η μάχη στον ιδεολογικό τομέα, στα χρόνια της μεταπολιτεύσεως εχάθη όχι λόγω ελλείψεως επιχειρημάτων, αλλά διότι πρακτικώς δεν δόθηκε ποτέ. Η συντηρητική παράταξη λειτούργησε συμπλεγματικά έναντι της Αριστεράς και του Κέντρου….» Θα διαφωνήσω!
Η άποψή μου είναι ότι, η αποκαλούμενη συντηρητική παράταξη δεν λειτούργησε συμπλεγματικά έναντι της Αριστεράς. Αντιθέτως, με τους τρόπους που μπορούσε και με την πολιτική παιδεία που είχε, προσπάθησε. Προσπάθησε, όμως, ανεπιτυχώς. Ακριβώς επειδή αντιτάχθηκε, τέθηκε υπό κατηγορία και καταδιώχθηκε. Παρ’ όλα αυτά, επέμεινε. Επέμεινε επί τρεις δεκαετίες, δημιουργώντας και στηρίζοντας πολιτικούς σχηματισμούς, οι οποίοι δεν εντρέποντο να αποκαλούν τα πράγματα με το
όνομά τους.
Έκανε όμως τρία λάθη.
ΠΡΩΤΟΝ: Αποδέχθηκε ως ηγεσία των πολιτικών εκφράσεων που σχηματοποιούσε, πολιτικούς που ήταν συνδεδεμένοι, μέσω «ομφάλιου λώρου», με το νέο σύστημα εξουσίας που είχε διαμορφωθεί μετά την μεταπολίτευση.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Αρνήθηκε να πιστέψει ότι οι παλιοί πολιτικοί ταγοί της, υπηρετούσαν την νέα πραγματικότητα που επέβαλε την άμβλυνση του Πατριωτικού Αισθήματος, την δυσφήμιση και υποτίμηση κάθε τι του εθνικού και την εκχώρηση κορυφαίων Εθνικών συμφερόντων, με αντάλλαγμα την νομή της εξουσίας.
ΤΡΙΤΟΝ: Έχασε την ευκαιρία να κερδίσει τα νιάτα. Δεν μπόρεσε να εμπιστευθεί και να αγκαλιάσει, μαζικά και εκλογικά, νέες ηγεσίες που μπορούσαν να εγγυηθούν έντιμο και