Σελίδες

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

Το Δημοψήφισμα και η… ατίμωση


του Λάζαρου Μαύρου

Α Υ Τ Ο , ΠΛΕΟΝ δεν είναι, ούτε κατ’ ίχνος διαστροφής, ένας… έντιμος συμβιβασμός. Είναι, εσκεμμένα και πανηγυρικά, η ατίμωση. Εξαλείφουσα κάθε είδους εκατέρωθεν σεβασμό. Επιδιώκουσα τον εξευτελισμό. Όχι μόνο των ζώντων, αλλ’ αναδρομικώς και των τεθνεώτων.

Πασιφανής η τουρκική βούληση: Να καταστήσουν και να μεταχειρίζονται οι Τούρκοι τους Έλληνες Κυπρίους ως υπόδουλους, υπάκουους και καλούς ραγιάδες «ρουμλάρ», πρόθυμους μέχρι και την κατάντια ν’ αποκηρύξουν και τους γονιούς τους. Ν’ αποκηρύξουν την ιστορία τους. Πρόθυμους, ένεκα υποτέλειας στους Τούρκους, να ανακηρύξουν κατάπτυστη τη δική τους ιστορία. Τους δικούς τους γονείς, γιαγιάδες παππούδες και προπάππους.

Α Υ Τ Ο ΕΙΝΑΙ το «καψόνι» που με διαταγές Ακιντζί εκτελούν προθύμως «εν-δυο-κάτω» χοροπηδούσες οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ, του ΔηΣυ κι ο πρόεδρος Αναστασιάδης, που κατ’ εντολήν Ακιντζί έσπευσαν ν’ αποκηρύξουν τη Μνήμη τού Ενωτικού Δημοψηφίσματος τής 15ης Ιανουαρίου 1950. Επειδή το διέταξαν (είτε ως… πρόφαση, είτε γι’ άλλα αφορμολοημένοι, είτε όχι), οι Τούρκοι Κατακτητές…

- ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ στην εκτέλεση των τουρκικών διαταγών, το ΑΚΕΛ. Ηλικίας ήδη 76 χρόνων. Υπήρξε, προ 67 ετών, ο πρωτεργάτης της ιδέας και, μαζί με την Εθναρχία, υπερήφανος «συνιδιοκτήτης» του Δημοψηφίσματος τού 1950, με τις 215.108 (95,7%) υπογραφές κάτω απ’ το «Αξιούμεν την Ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα».

- Η ΝΥΝ υποτέλειά του στους Τούρκους και στον «συμβιβασμό» της ατίμωσης, οδήγησε το ΑΚΕΛ να… χαρίσει το Δημοψήφισμά του, του ’50, στο ακροδεξιό επίδοξο παράρτημα της φιλο-ναζιστικής «Χρυσής Αυγής», ονόματι ΕΛΑΜ… Με τον 41χρονο ΔηΣυ να σπεύδει ασθμαίνων κι αγκομαχώντας, ακόλουθος τού ΑΚΕΛ προς ικανοποίηση των Τούρκων…

Α Τ Ι Μ Ω Σ Η τής ιστορίας δύο σχεδόν αιώνων. Η Ένωσις χρονολογείται από το 1ο κιόλας υπόμνημα 1828 τής υπόδουλης στους Οθωμανούς και σφαγιασμένης από 9ης Ιουλίου 1821 Κύπρου, προς τον 1ο Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια τού όσου είχε μέχρι τότε απελευθερωθεί ελλα-δικού μας κράτους.

- ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ τής Ενώσεως υπήρξε το μόνο συνώνυμο της κυπριακής λευτεριάς. Το μόνο ακριβές περιεχόμενο τής έννοιας τής ελευθερίας που επιζητούσε με πρεσβείες, αγώνες και θυσίες, η Κύπρος: Όπως ευτύχησαν την Ένωσιν το 1846 τα Εφτάνησα, το 1912 τα Νησιά τού Ανατολικού Αιγαίου, το 1913 η Κρήτη, το 1947 τα Δωδεκάνησα…

- ΕΝΑ ορόσημο των απελευθερωτικών αγώνων τής από το 1878 αγγλοκρατούμενης Κύπρου, ήταν και το Ενωτικό Δημοψήφισμα τού 1950. Είχαν προηγηθεί τα Ενωτικά Ψηφίσματα σε όλους τους ενοριακούς ναούς τής Κύπρου (α) της 25ης Μαρτίου 1921 και (β) της 25ης Μαρτίου 1930. Εκδόθηκαν σε δίτομο, με τις πλήρεις υπογραφές των προπάππων μας, σε φωτο-αναπαραγωγή, το 2003, απ’ τις Εκδόσεις Επιφανίου.

Τ Ω Ρ Α , υπάκουοι υπήκοοι των Τούρκων, ΠτΔ, ΑΚΕΛ και ΔηΣυ θα επιχειρήσουν, οσονούπω και στη Βουλή - ομού πλειοψηφούντες - νέα απόφαση ατίμωσης κι εξευτελισμού. Κατ’ εντολήν Ακιντζί…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Θέλετε πρόβλεψη για τις επόμενες εκλογές; Γράψτε στις σημειώσεις σας τον Φλεβάρη του 2017 όπου οι ΑΚΕΛ, ΔηΣυ, Ερατώ, Ομήρου, Σοφοκλεόυς, Παπαδάκης και λοιποί άλλοι, «χάρισαν» στο ΕΛΑΜ το… Δημοψήφισμα τού 1950, για να υπολογίσετε τη νέα αλματώδη άνοδο του παραρτήματος της φιλο-ναζιστικής «Χρυσής Αυγής» εν Κύπρω. Κατ’ αντιστοιχίαν (ανόδου των ποσοστών του) με την περίοδο μετά τον Όλεθρο στο Μαρί 2011 τής πλέον λαομίσητης διακυβέρνησης Χριστόφια - ΑΚΕΛ…
Λάζ.Α.Μαύρος

Αντικατοχική, δημοκρατική ωδή…

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
Σιγά μη φταίει μια απόφαση της Βουλής που αφορά στον εορτασμό του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, για να τινάξει τις συνομιλίες στον αέρα. Αυτά είναι αστεία πράγματα. Η κατάσταση είναι χειρότερη, εάν ο κ. Ακιντζί σοβαρομιλά.

Το πρόβλημα δεν είναι το Ενωτικό Δημοψήφισμα, ένα ιστορικό γεγονός το οποίο εάν το αναλύσει κανείς θα διαπιστώσει ότι στηρίζεται επί του άρθρου 1, παράγραφος 2, της Χάρτας του ΟΗΕ και πρεσβεύει όλες τις δημοκρατικές αρχές και αξίες, επί των οποίων είναι θεμελιωμένη σήμερα η ΕΕ. Το πρόβλημα είναι η τουρκική κατοχή.

Το Ενωτικό Δημοψήφισμα ήταν μια νομική, πολιτική και πολιτισμική πράξη ενός λαού που τελούσε υπό αγγλική κατοχή και χωρίς να ρίξει ούτε μία τουφεκιά, επεδίωξε την ελευθερία και μέσω της Εθνικής του Ανεξαρτησίας την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, πρωτοστατούντων της εκκλησίας και των πολιτικών δυνάμεων της εποχής με πρώτο το ΑΚΕΛ.

Σημειώνεται, δε, ότι επί τη βάσει της Συνθήκης της Λοζάνης, την οποία σήμερα ο κ. Ερντογάν στέλνει στο πυρ το εξώτερον, η Τουρκία έχασε κάθε δικαίωμα επί της Κύπρου.

Εάν, λοιπόν, σοβαρομιλά ο κ. Ακιντζί, η ενόχλησή του έγκειται στο αυτονόητο: Δεν θέλει να εορτάζονται ιστορικές αντικατοχικές επέτειοι που υπενθυμίζουν την ελευθερία και την ελληνική μας ταυτότητα. Είναι πρόδηλο ότι μας θέλει Τούρκους. Αυτό, όμως, δεν γίνεται. Από αυτές τις στήλες είχαμε αναλύσει επί μακρόν ότι τόσο η Άγκυρα όσο και η ηγεσία του ψευδοκράτους θεωρούν ότι η βιωσιμότητα της λύσης, θα περάσει μέσα από την αλλαγή της ιστορίας και τον αφελληνισμό μας.

Ιδού η απόδειξη! Και επειδή περί βιωσιμότητας της λύσης ο λόγος, θέτουμε το εξής ερώτημα: Τι θα συνέβαινε, εάν αυτή η απόφαση λαμβανόταν μετά την ομοσπονδιακή λύση; Θα μας έλεγε ο κ. Ακιντζί και ο κάθε κύριος Ακιντζί ότι, εάν δεν αλλάξουμε την απόφαση, θα διαλυθεί το κράτος;

Όσο, δε, για το νομοσχέδιο που ετοιμάζει ο ΔΗΣΥ, για να ικανοποιήσει τον Ακιντζί και να ανατρέψει την απόφαση για το Ενωτικό Δημοψήφισμα, δεν είναι δείγμα πολιτικής σοφίας, αλλά πρόδηλης υποχώρησης και ευθυγράμμισης με τις υποδείξεις του κατοχικού ηγέτη.

Και τελεί, ταυτοχρόνως, σε πλήρη αντίφαση με ό,τι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε το περασμένο Σάββατο. Ότι, δηλαδή, η Βουλή είναι ανεξάρτητη εξουσία του κράτους και κανείς δεν μπορεί να επεμβαίνει στις αποφάσεις της. Πόσω μάλλον ένας κατοχικός ηγέτης. Δεν είναι εκλιπούσα η Κυπριακή Δημοκρατία.

Το Ενωτικό Δημοψήφισμα ήταν πολιτική, διπλωματική, νομική και πολιτισμική ωδή προς την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Συνιστά ένα ειρηνικό μανιφέστο κατά της κατοχής και της αποικιοκρατίας. Είναι μνημείο αξιοπρέπειας του λαού μας και είμαστε περήφανοι, ανεξαρτήτως πού ανήκει ο καθένας ιδεολογικά και κομματικά.

Εάν, άλλωστε, δεν σέβεσαι την ιστορία σου αυτοκαταργείσαι. Και εφόσον δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, πώς να σε σεβαστούν οι άλλοι; Έμαθε προφανώς ο κ. Ακιτνζί από τον κ. Ερντογάν να επιβάλλει τους όρους του. Αυτό δεν γίνεται. Διότι είναι άλλο πράγμα να θέλει κάποιος λύση και αμοιβαίο σεβασμό και είναι άλλο πράγμα να αξιώνει τον αφελληνισμό μας.