Ερασιτέχνες πολιτικοί, επεγγελματίες δολοφόνοι!

Παρακολουθώντας τα πολιτικά πολιτικά πράγματα της χώρας από πολύ νωρίς, ηλικιακά εννοώ, και φθάνοντας στο σήμερα έχοντας ωριμάσει πλέον και βλέποντας τα πράγματα από μια «χρονική απόσταση», κατέληξα στο συμπέρασμα ότι σ'αυτή την χώρα, δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά ότι έχει κατασταλάξει κάπου εκτός ίσως από την διαπίστωση ότι η χώρα έχει έλλειψη από πολιτικούς άνδρες άξιους και για τις δύο αυτές ιδιότητες. Και του πολιτικού και του άνδρα. Με την έννοια ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί πολιτικός και άνδρας ένας ψοφοδεής ανθρωπάκος που παριστάνει τον τρανό Εθνάρχη στο εσωτερικό της χώρας ενώ στην ουσία είναι ο υποτακτικός του κάθε Ατατούρκ και Ερντογάν ή του κάθε Άγγλου, Αμερικανού , Γερμανού ή Ρώσου είτε Τσώρτσιλ, Ομπάμα, Μέρκελ λέγεται αυτός, είτε Στάλιν διαμορφώνοντας την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της χώρας στο πρότυπο της αναξιότητάς του. Ανθρωπάκια που απαιτούν υποταγή μέχρι χειροφιλήματος από τον Έλληνα πολίτη ενώ οι ίδιοι επιδίδονται δουλικά σε τεμενάδες στην Γερμανίδα πολιτικό και στην εικόνα ακόμη του μακαρίτη Σοβιετικού δολοφόνου αιμοσταγή δικτάτορα. Ανθρωπάκια που παριστάνουν τους αντιστασιακούς την περίοδο 1967-1974 επιδιώκοντας και πετυχαίνοντας, με τις ευλογίες και τα διαβατήρια του τότε καθεστώτος, την ασφαλή έξοδο από την χώρα είτε στις ΗΠΑ είτε στην Γαλλία όπου επιδόθηκαν σε «ασφαλή αντίσταση» από μακρυά μια και στο εσωτερικό δεν αντιληφθήκαμε την , αυτού του είδους, δράση τους.
Αυτό όμως δεν είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να καταλογίσει στα εγκλήματα που συνειδητά και μεθοδικά διέπραξαν σε βάρος της χώρας και του λαού μας.
Από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Πιστεύω ότι προμελετημένα και με κάθε τρόπο διατήρησαν στο χαμηλότερο δυνατόν και από κάθε πλευρά επίπεδο της χώρας καθιστώντας τον λαό της εύκολη λεία στα σχέδιά τους. Ότι εσκεμμένα δεν προχώρησαν στην εκβιομηχάνιση της χώρας ενώ  μεθόδευσαν, με την χρησιμοποίηση και των ανεγκέφαλων συνδικαλιστάδων, την πλήρη αποβιομηχάνησή της. Ότι έδιωξαν όλα τα «μεγάλα μυαλά» της χώρας που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην περαιτέρω ανόρθωσή της αμέσως μετά την «αποκατάσταση(;) της δημοκρατίας». 

Που, αφού αποφάσισαν την αποβιομηχάνιση από το 1974 και μετά, δεν προχώρησαν στην

ΜΕΤΑ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕΤΑ-ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΜΕΤΑ-ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

Δρ Νικόλαος Λάος (Πολιτικός Αναλυτής) 

Εισαγωγή στη μεταφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση

Ενώ το κεντρικό πολιτικό υποκείμενο του Μαρξισμού είναι η κοινωνική τάξη και το κεντρικό πολιτικό υποκείμενο του φασισμού είναι το κράτος το κεντρικό πολιτικό υποκείμενο του φιλελευθερισμού είναι το άτομο. Ο φιλελευθερισμός απελευθερώνει το άτομο από όλες τις μορφές συλλογικής ταυτότητας και συμμετοχής (παραδοσιακή κουλτούρα, θρησκεία, εθνότητα, κ.ο.κ.) και αντιμετωπίζει το άτομο ως οντολογικά αύταρκες θεμέλιο των αξιών και της αλήθειας. Κατ’ επέκταση ο φιλελευθερισμός προκάλεσε μια ατομοκρατική παγκοσμιοποίηση, καθώς το άτομο έγινε το δεοντολογικό ιστορικό υποκείμενο παγκοσμίως.

Έτσι φθάσαμε στη φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, όπου το άτομο ως ιστορικό υποκείμενο δεν είναι απλά ένας Δυτικός ανθρωπολογικός δρόμος και τρόπος ζωής και άρα δεν είναι αποτέλεσμα επιλογής, αλλά είναι ένα παγκόσμιο καθήκον. Η ουσία της αμερικανικής (γενικότερα αγγλοσαξονικής) φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης δεν είναι –όπως νομίζουν ορισμένοι αφελείς και ανίδεοι αριστεροί– η απορρύθμιση της αγοράς και η ανεξέλεγκτη λειτουργία του κεφαλαίου. Η ουσία της αμερικανικής (γενικότερα αγγλοσαξονικής) φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου από τη συμμετοχή του σε μια κοινότητα και από κάθε συλλογική πνευματική ταυτότητα. Γι’ αυτό η κεντρική ρητορική της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης είναι εκείνη των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», που χρησιμοποιούνται ως εργαλείο εγκαθίδρυσης της ατομοκρατίας και της αποδόμησης κοινοτήτων, και μάλιστα είναι μια υποχρεωτική ρητορική. Την υποχρεωτική αποδοχή, τουλάχιστον θεωρητικά, της φιλελεύθερης ρητορικής περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων φροντίζει να θυμίζει δυναμικά και το ΝΑΤΟ, με τις «ανθρωπιστικές» στρατιωτικές επεμβάσεις του (πρώην Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Ανατολική Αφρική κ.ο.κ.).

Υπό το πρίσμα του φιλελευθερισμού η ανθρωπότητα αποτελείται αποκλειστικώς από

Το απρόβλεπτο μπορεί να καθορίσει την πολιτική πορεία

του «Μακεδόνα»

Είχα απευθύνει κάποτε την κοινότυπη ερώτηση σε αξιόλογο πολιτικό, «πως βλέπει τα πράγματα». Ήταν εποχή μιας από τις συχνά επαναλαμβανόμενες καταστάσεις, όπου η πολιτική ζωή του τόπου καθορίζεται από ρευστότητα. Η απάντηση του ήταν αφοπλιστική και την φέρνω πάντα στο νου όταν αποτολμώ πολιτική ανάλυση.
Μου είπε: «Θα σου πω ευχαρίστως, πως προβλέπω να εξελιχθεί η πολιτική κατάσταση, για την επόμενη μισή ώρα»! Με αιφνιδίασε, κι αυτό φυσικά ήταν αποτέλεσμα της απειρίας μου. Μόνον για μισή ώρα, ήταν βέβαιος πως δεν θα πέσει έξω στις προβλέψεις του. Πόσο δίκαιο είχε, αφού το απρόβλεπτο επηρεάζει εν πολλοίς τις εξελίξεις.
Βέβαια, πολλοί συγχέουν το απρόβλεπτο με το τυχαίο. Συχνά συνυπάρχουν, αλλά δεν ταυτίζονται. Το απρόβλεπτο για τους πολλούς, δεν είναι απαραίτητο να οφείλεται σε τυχαίο γεγονός, αλλά να έχει σχεδιασθεί -και από καιρό μάλιστα- και να παρουσιάσθηκε στην κατάλληλη -για τους σχεδιαστές- στιγμή.

Πόσοι είχαν προβλέψει πως θα υπήρχε συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με Ν.Δ. πριν συμβεί; Και μάλιστα να υπάρχει αγαστή συνεργασία, με τους μεν νεοδημοκράτες να παραμερίζουν την δυσφορία τους, αφού χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει κυβέρνηση της Ν.Δ., τους δε ΠΑΣΟΚους επειδή το κόμμα υπάρχει και δεν έχει την τύχη της ΔΗΜ.ΑΡ.

Επομένως, ένα πολιτικός -για να μη αιφνιδιαστεί από το απρόβλεπτο- οφείλει να διαθέτει τις ικανότητες ενός καλού σκακιστή. Για όσους δεν ασχολήθηκαν με το σκάκι, ικανός σκακιστής είναι εκείνος ο οποίος «βλέπει» -δεν προβλέπει- όλες τις πιθανές κινήσεις

ΑΜΠΝΤΕΛ ΦΑΤΑΧ ΑΛ-ΣΙΣΙ: Η ΧΩΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΒΙΑ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ

Ο στρατηγός Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, αρχηγός του αιγυπτιακού στρατού και νέος ισχυρός άνδρας της χώρας, διαβεβαίωσε σήμερα ότι η Αίγυπτος δεν θα «γονατίσει» μπροστά στη βία των ισλαμιστών.

«Όποιος φαντάζεται ότι η βία θα γονατίσει την Αίγυπτο και τους Αιγύπτιους, πρέπει να αναθεωρήσει την άποψή του αυτή. Δεν θα σιωπήσουμε μπροστά στην καταστροφή της χώρας», τόνισε ο στρατηγός Σίσι στη διάρκεια συνάντησης με περίπου εκατό ανώτερους αξιωματικούς του στρατού και της αστυνομίας στην οποία πήρε μέρος και ο υπουργός Εσωτερικών Μοχάμεντ Ιμπραΐμ.

Η δήλωση αυτή είναι η πρώτη του στρατηγού Σίσι από την έναρξη, την Τετάρτη, των συγκρούσεων των δυνάμεων ασφαλείας με τους οπαδούς του έκπτωτου προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι.

πηγή

ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙ;

του Γεωργίου Ε. Σέκερη

Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, οι βελτιωμένες επιδόσεις των κυριότερων κοινοτικών οικονομιών - ιδιαίτερα της γερμανικής, αλλά και της γαλλικής - ενδέχεται να ανακόψουν ή ακόμη και να αναστρέψουν εντός των προσεχών μηνών την κρίση της Ευρωζώνης. Εάν δε η προοπτική αυτή επιβεβαιωθεί, είναι αρκετά πιθανόν η κοινοτική στήριξη προς τη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία - τόσο η άμεσα χορηγούμενη, όσο και η έμμεση, η απορρέουσα από το ευνοϊκότερο διεθνές οικονομικό περιβάλλον - να τονωθεί · και η χώρα μας να αποφύγει τον πλήρη καταποντισμό.
Ωστόσο, το ελπιδοφόρο αυτό ενδεχόμενο υποκρύπτει ένα μείζονα κίνδυνο που οφείλει να προβληματίσει τους σοβαρούς Έλληνες. Καθώς, υπό τις παρούσες πολιτικές συνθήκες, συνεπάγεται την απώλεια μιας μοναδικής ευκαιρίας να απαλλαγούμε από το φαύλο κομματικό μας κατεστημένο – δηλαδή από τους κομματανθρώπους που κυρίως ευθύνονται για το σημερινό μας κατάντημα. Οι οποίοι θα εκμεταλλευθούν τη λαϊκή ανακούφιση από την όποια χαλάρωση του οικονομικού βρόχου για να συνεχίσουν να απομυζούν μια κακοδιοικούμενη και διεθνώς απαξιωμένη χώρα. Εκτός, βέβαια, εάν εγκαίρως εμφανισθεί στον πολιτικό μας ορίζοντα ένας αξιόπιστος φορέας εθνικής ανόρθωσης.
Φυσικό είναι αρκετοί μεταξύ μας, απορροφημένοι από τη σκληρή «καθημερινότητα», να

ΚΥΠΡΟΣ. Προπατορικό Αμετανόητων

του Λάζαρου Μαύρου

Α Π Ο 12ης Φεβρουαρίου 1977, με τη συνάντηση Μακαρίου - Ντενκτάς, στην παρουσία του Γ.Γρ. του ΟΗΕ, Κουρτ Βάλντχαϊμ, και την έκτοτε γνωστή ως 1η Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου για τις 4 Κατευθυντήριες Γραμμές, χρονολογείται η διαδικασία των «διακοινοτικών» συνομιλιών επίλυσης του Κυπριακού. Διαδικασία ηλικίας 36 ήδη ετών και έξι μηνών. Διαδικασία εξ υπαρχής βλαπτική, παγίδα για την Κυπριακή Δημοκρατία και τον κυπριακό Ελληνισμό. Χρήσιμη, ωφέλιμη κι αποδοτική μόνο για τους Τούρκους κατακτητές και τις θωπεύουσες την Τουρκία μεγάλες δυνάμεις.

Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Ι η 12η Φεβρ. 1977, για το Κυπριακό, απ’ την πλευρά ημών των Ελλήνων, εκείνο που η στήλη παλαιόθεν χαρακτηρίζει ως το Προπατορικό Αμάρτημα: Ο εξ αρχής, εκ προμελέτης και εκ κατασκευής εγκλωβισμός της Κ.Δ. και του Ελληνισμού στην, δικοινοτικώ τω τρόπω, απαλλαγή του Αττίλα και την διαφυγή της Τουρκίας - Εισβολέα - Επιδρομέα απ’ το εδώλιο του κατηγορουμένου για όσα διέπραξε κι έκτοτε διαπράττει ως κατακτητής στην Κύπρο.

Κ Α Ι Ο ΜΕΝ προπάτωρ, τότε ΠτΔ, Αρχιεπίσκοπος και Εθνάρχης Μακάριος, νωρίς είχε αντιληφθεί το αμάρτημά του και στον 6ο μήνα διακήρυξε, 20ή Ιουλίου 1977, τη μετάνοιά

Ο οργανωμένος Εβραϊσμός λογοκρίνει την Αγία Γραφή

Aπό την ταινία "Τα Πάθη του Χριστού"

του Mel Gibson

Από τον 17ο αιώνα, οι κάτοικοι του γερμανικού χωριού Oberammergau στη Βαυαρία παρουσιάζουν μια υπέροχη παράσταση με τα Πάθη του Χριστού, μια θεατρική παραγωγή(Oberammergauer Passionsspiele στα γερμανικά) στην οποία συμμετέχει πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού του χωριού. Το 1634, όταν στην περιοχή έπεσε πανούκλα, οι χωρικοί ορκίστηκαν στο Θεό ότι θα παρουσίαζαν μια θεατρική παράσταση στο διηνεκές, αν γλύτωναν από το λοιμό. Οι χωρικοί έχουν κρατήσει τον όρκο τους μέχρι σήμερα, ανεβάζοντας την παράσταση μία φορά κάθε δέκα χρόνια.


Από την παράσταση του 1900


Ο Henry Ford προσέρχεται στην παράσταση του 1930

Ενώ μπορεί να μένουν στο γράμμα του όρκου, λόγω της επιρροής του οργανωμένου Εβραϊσμού, πλέον δεν μένουν στο πνεύμα του. Η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή (AJC), ένας «παγκόσμιος συνήγορος για την ευημερία του εβραϊκού λαού», κατάφερε επιτυχώς να πιέσει τους κατοίκους του Oberammergau να αλλάξουν το σενάριο των Παθών για να γίνει

Ήρωες; Αλίμονο!

του Κώστα Σπυρόπουλου. Δημοσιογράφου

«Γκίκα, φασίστα, παραιτήσου» φώναζα κι εγώ στην κηδεία του Αλέκου Παναγούλη. Ο Σόλων Γκίκας ήταν υπουργός Δημοσίας Τάξεως, όταν σκοτώθηκε ο Παναγούλης σε τροχαίο. Ένα σύνθημα για το οποίο, ακόμα, ντρέπομαι. Κι ας είχα άλλοθι -ήμουνα 17 χρονών- κι ας είχαμε πάρει τα μέτρα μας, επειδή δεν υπήρχαν μπλοκ στις κηδείες, να ‘μαστε κοντά σε γνωστούς μας, μεγαλύτερους Ρηγάδες, για να μην πούμε βλακείες. Κι όμως είπανε και είπαμε. Τότε είχαμε τον ήρωα, τον Παναγούλη, και ψάχναμε το θύμα. Τι ψάχναμε, δηλαδή, ήμασταν βέβαιοι. «Τροχαίο; Ποιο τροχαίο. Τον φάγανε»! Σα να λαχταρούσαμε να ζήσουμε κι εμείς τον δικό μας Γρηγόρη Λαμπράκη. Ως εάν οι αγώνες για τη δημοκρατία να μετριούνται με τις κηδείες ηρώων. Μια λαοθάλασσα στην κηδεία, λες και θέλαμε όλοι να σβήσουμε, να ξεχάσουμε τη μοναξιά του επίδοξου φονιά του δικτάτορα, τότε. Τότε, που τέτοιου είδους δυναμικές ενέργειες δεν ενέπιπταν στις παραγράφους των αποφάσεων των πολιτικών γραφείων, ούτε ετύγχαναν της εγκρίσεως ή των εμπνεύσεων του αρχηγού, ο οποίος, πάντως, ήταν υπέρ του ένοπλου αγώνα, αλλά πλην του μαζικού τοιούτου.

Τότε είχαμε μπροστά μας τον ήρωα, αλλά δε μας έφτανε. Τον θέλαμε θύμα. Τώρα έχουμε ένα θύμα, ένα παιδί, που έχασε τη ζωή του, και θέλουμε να τον κάνουμε ήρωα. Δε ξέρουμε

Σβαρνούτ στον Νταβούτογλου και στην νεοοθωμανική του ανοησία!

 Φωτογραφία με τον Έλληνα υπουργό εξωτερικών,
που έσπευσε να τον επισκεφθεί στην Άγκυρα
 ως υποτακτικός του!

Του Σάββα Καλεντερίδη

Η λέξη σβαρνούτ είναι ρωσική και έχει συνδεθεί με την νεότερη ελληνική ιστορία. Είναι η λέξη με την οποία φέρεται να απέσυρε εξ ολοκλήρου τη στήριξή του στο αντάρτικο του ΔΣΕ/ΚΚΕ ο Στάλιν, όταν της εκστόμισε στις 10 Φεβρουαρίου του 1948, δίνοντας στην ουσία την εντολή να τελειώσει η ένοπλη ανταρσία, αφού «σβαρνούτ» σημαίνει αναδιπλώστε το χαλί!

Αναφερθήκαμε στο ιστορικό της λέξης «σβαρνούτ», γιατί ο συμβολισμός της ταιριάζει γάντι με τα όσα συμβαίνουν στον τομέα τηςς τουρκικής εξωτερικής πολιτικής που εμπνεύστηκε ο Αχμέτ Νταβούτογλου και την υλοποιεί με πάθος, ιδιαίτερα μετά το 2009, που ανέλαβε τα ηνία του τουρκικού υπυοργείου Εξωτερικών. Όλα αυτά τα χρόνια ο Νταβούτογλου, εξασφαλίζοντας την απόλυτη στήριξη του Ερντογάν, ο οποίος φαίνεται ότι μάλλον έχει μετανιώσει για την επιλογή του αυτή, άπλωσε το νεοοθωμανικό χαλί της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στα Βαλκάνια, τον Καύκασο, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, έχοντας ως βασικό θεμέλιο το λεγόμενο στρατηγικό βάθος της Τουρκίας. Μια πομφόλυγα

Για μένα είναι πληρωμένοι πράκτορες ξένων «κέντρων»...

Η Άγκυρα αρχίζει να τηρεί σκληρή στάση στο θέμα της επίλυσης του Κουρδικού ζητήματος με την τουρκική κυβέρνηση να αποκλείει την λειτουργία δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων που θα διδάσκουν την Κουρδική γλώσσα (από το ONALERT). 
Δηλαδή αποκλείουν την διδαχή της κουρδικής γλώσσας στο 15% επισήμως αλλά στο 30% ανεπισήμως του τουρκικού πληθυσμού.
Μπορούν άραγε να πάρουν θέση επί του θέματος οι: Βερέμης, Μαριέττα Γιαννάκου, Δραγώνα, Ρεπούσ(τ)η και λοιποί τουρκολάγνοι αριστερόστροφοι προοδευτικάριοι που επιμένουν στην διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας η οποία αφορά έναν πληθυσμό κάτω του 3% (πηγή ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ 2.4) στα ελληνικά σχολεία ;
Για μένα οι ονομαστικά προαναφερθείσες (στις προαναφερθείσες περιλαμβάνω και τον Βερέμη ) είναι προδότες, πληρωμένοι πράκτορες ξένων κέντρων κατά βάση της Τουρκίας χωρίς να αποκλείονται οι Εβραίοι ή οι Ευρωπαίοι... Για πολλοστή φορά επιμένω να ερευνηθούν τυχόν τραπεζικοί λογαριασμοί τους, ακόμη και στην Τουρκία ή στο Ισραήλ.

Οδυσσεύς Πάτσης, «Ήπειρος, η Πατρίδα μας»

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΟ! Βίντεο δείχνει δημόσια εκτέλεση παιδιών από ισλαμιστές αντάρτες στην Συρία

Βίντεο στο οποίο ισλαμιστές αντάρτες εκτελούν δύο παιδιά αναρτήθηκε στο διαδίκτυο. Η φρίκη των πράξεων αυτών των "ανθρώπων" ξεπερνά κάθε όριο.

Είναι γεγονός ότι πάντοτε σε οποιονδήποτε πόλεμο φρικαλεότητες θα συμβούν. Η συχνότητα όμως των φαινομένων αυτών, αλλά και η ωμότητα του να πυροβολείς εν ψυχρώ παιδιά με δεκάδες σφαίρες, ξεπερνά την νοσηρή φαντασια.

Μην ξεχνάμε ότι τα βίντεο αυτά, δεν τα βρίσκονται επειδή επειδή κάποιοι "προβοκάτορες" τα ανεβάζουν στο διαδίκτυο, για να θίξουν τους ισλαμιστές μαχητές της "ελευθερίας", αλλά τα ανεβάζουν οι ίδιοι με περηφάνεια, για να τα μοιραστούν με όλο τον κόσμο. Αδιαφορούν εάν θα μας προκαλέσουν εμετό, ίσα-ίσα που αυτό επιδιώκουν.Νιώθουν ότι όσο πιο βδελυροί γίνονται, τόσο πιο ευχάριστοι γίνονται στους ιμάμηδές τους, που τους έχουν υποσχεθεί τον Παράδεισο.

Τα παιδιά ήταν 13 χρονών και εκτελέστηκαν στο Χαλέπι, και φυσικά εκτελέστηκαν

Η σύγκρουση πολιτισμών έχει ήδη αρχίσει στη Μέση Ανατολή…

Είναι εξαιρετικά παρήγορο να διαβάζει κανείς αναλύσεις από διακεκριμένα στελέχη της ελληνικής δημοσιογραφικής οικογένειας, οι οποίοι εργάζονται στα αποκαλούμενα ως «μεγάλα» ή «καθεστωτικά» μέσα ενημέρωσης της χώρας μας, άρθρα-αναλύσεις που διακρίνονται για την ευστοχία τους και καταπιάνονται με θέματα-ταμπού για τα ελληνικά ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια.

Εάν αρχίσουν όλοι να ασχολούνται με το αυτονόητο και ότι πραγματικά συμβαίνει, αφήνοντας κατά μέρος την αυτιστική αντιμετώπιση μιας προσαρμοσμένης στις προτιμήσεις μας πραγματικότητας, τότε μπορούμε να ελπίζουμε, ότι κάποια στιγμή θα λειτουργήσουμε ξανά ως «φυσιολογικό κράτος» και έθνος, με συναίσθηση και αγωνία για τα ζωτικά συμφέροντά και την επιβίωσή του… άρα, κάτι θ’ αλλάξει. Διότι δεν είναι δυνατόν αλλά και ανεκτό, το να σιωπούν αυτοί που μας έχουν ζαλίσει με την πολυπολιτισμικότητα στην Ευρώπη, αδιαφορώντας για την εκατόμβη και τη… «θρησκειοκάθαρση» (κατά το εθνοκάθαρση)!

Ακολουθεί το εξαιρετικό κείμενο του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ:

Σε μια ευρύτατη επιχείρηση όχι εθνικής αλλά θρησκευτικής εκκαθάρισης με στόχο τα 2 εκατομμύρια των χριστιανών της Συρίας, επιδίδονται οι ακραίοι τζιχαντιστές της συριακής αντιπολίτευσης, ενώ την ίδια στιγμή οι εναπομείναντες χριστιανοί του Ιράκ δοκιμάζονται και οι Κόπτες της Αιγύπτου στοχοποιούνται από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους σε ένα συνολικό σχέδιο βιαίου διωγμού των χριστιανών από την Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική.

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ (ΠΗΓΗ: «ethnos.gr»)

Ο στόχος δεν είναι άλλος από το να εξαλειφθεί η χριστιανική παρουσία από ολόκληρη την περιοχή στην οποία γεννήθηκε ο Χριστιανισμός αρκετούς αιώνες πριν εμφανιστεί το Ισλάμ

Η χρησιμότητα της Βουλγαρίας για Σκοπιανό και Αγωγούς

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας

Κάθε χρόνο στις 2 Αυγούστου το κράτος των Σκοπίων και η Βουλγαρία έρχονται σε αντιπαράθεση για την πατρότητα της εξέγερσης του Ίλιντεν κατά των Τούρκων το 1903. Η εξέγερση ονομάζεται έτσι διότι με το παλαιό ημερολόγιο έγινε στις 20 Ιουλίου, εορτή του Προφήτη Ηλία. (Ίλιντεν= ημέρα του Ηλία). Τα Σκόπια θεωρούν τους κομιτατζήδες ως πρωτεργάτες του «Μακεδονικού έθνους», ενώ η Σόφια τιμά τους εξεγερθέντες ως Βουλγάρους πατριώτες.

Η συζήτηση για την ιστορία της περιοχής αποτελεί και σήμερα μήλο της έριδος μεταξύ των δύο γειτονικών μας χωρών. Η Βουλγαρία αναγνωρίζει κράτος «Μακεδονίας», αλλά δεν αναγνωρίζει έθνος μακεδονικό. Συμφωνεί με την Ελλάδα στη διαπίστωση ότι το λεγόμενο «μακεδονικό έθνος» κατασκευάσθηκε από τον κομμουνιστή δικτάτορα Τίτο μετά το 1944.

Απολύθηκε με εντολή Σαμαρά...

του Θανάση Μαυρίδη

Ο κ. Χάρης Θεοχάρης, ο ατρόμητος τεχνοκράτης, την βρήκε την άκρη. Ανακάλυψε πόσο ευεργετικό θα είναι για το ελληνικό δημόσιο να κλείσουν οι εταιρείες που οφείλουν στο δημόσιο. Για να μην κουραζόμαστε και γράφουμε τώρα πόσα χρεωστάνε. Σαν να λέει: Έχουμε κι άλλες δουλειές. Που την έκρυβε ο άνθρωπος τόση σοφία; Αντώνη, άλλες μια - δυο τέτοιες δηλώσεις και δεν τις γλιτώνουμε τις εκλογές.

Είναι λίγοι, απίστευτα λίγοι. Όταν οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει να βγάλουν την χώρα από την κρίση σκέφτονται με τέτοιο τρόπο, τότε είναι φανερό ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Ειδικά αυτή η ομάδα των δήθεν τεχνοκρατών που έχει πάρει τα κλειδιά του υπουργείου Οικονομίας "φωνάζει" από μίλια μακριά για την ανικανότητα και την επικινδυνότητά της.

Αντί να απολογηθούν δημόσια για το ρεζιλίκι της Σαντορίνης, αραδιάζουν στον δρόμο ένα σωρό ανοησίες. Ποιός να κλείσει κύριε Θεοχάρη; Εκείνος που έχει μείνει όρθιος στην κρίση και εξακολουθεί να παράγει; Που αγωνίζεται για να πληρώσει τα χαράτσια σας; Είστε με τα καλά σας;

Κι αυτοί που βρίσκονται σήμερα σε δυσχερή θέση επειδή το δημόσιο "ξέχασε" να τους