Σελίδες

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Απομονωμένο το κομμουνιστικό της Β. Κορέας



Της Sharon Lafraniere
The New York Times


Η πρόσφατη επίσκεψη μικρής ομάδας Δυτικών δημοσιογράφων στην πρωτεύουσα της Βόρειας Κορέας Πιονγιάνγκ έδωσε την ευκαιρία καταγραφής της πραγματικότητας σε ένα κράτος όπου καθημερινότητα και φαντασία συχνά ταυτίζονται.

Για τα τελευταία τέσσερα χρόνια η αδιάκοπη κυβερνητική προπαγάνδα υπόσχεται ότι η χώρα θα είναι ισχυρή και πλούσια το 2012, χρονιά-σταθμός κατά την οποία συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του ιδρυτή της χώρας Κιμ Ιλ Σουνγκ, πατέρα του σημερινού προέδρου Κιμ Γιονγκ Ιλ. Η επέτειος αυτή απέχει ακόμη 18 μήνες στο μέλλον, ενώ η ευμάρεια που υπόσχεται η κυβέρνηση δεν μοιάζει εφικτή.

Διστακτικό άνοιγμα
Ανησυχώντας για την προοπτική αυτή, η κυβέρνηση αποπειράθηκε διστακτικό άνοιγμα στη διεθνή κοινότητα στα τέλη του περασμένου μήνα, παρουσιάζοντας προγράμματα με στόχο τη διαφάνεια και τον περιορισμό του φιλόδοξου πυρηνικού προγράμματος της χώρας. Παρά την επιθετική ρητορική, που ακολούθησε το θερμό συνοριακό επεισόδιο του Δεκεμβρίου μεταξύ Βορρά και Νότου, η Πιονγιάνγκ έμεινε μέχρι στιγμής στα λόγια. Η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε, όμως, ανοίγματα και κατά το παρελθόν, επιδιώκοντας βραχυπρόθεσμα οφέλη, προτού επανέλθει στην επίθεση.

Από τα 24 εκατομμύρια κατοίκων της χώρας, τα τρία εκατομμύρια που ζουν στην Πιονγιάνγκ είναι τα πλέον προνομιούχα, παρότι τα σημάδια της ανέχειας βρίσκονται παντού ακόμη και στην πρωτεύουσα. Οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η παραγωγή άνθρακα έχει υποχωρήσει στο ήμισυ, σε σχέση με τη δεκαετία του 1990, ενώ η πρωτεύουσα υφίσταται συχνά διακοπές στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Αν και νέα κτίρια κατοικιών -για τη στέγαση κρατικών αξιωματούχων- κοσμούν το κέντρο της πόλης, το ξενοδοχείο Ριουγκόνγκ ύψους 105 ορόφων, παραμένει ημιτελές 25 ολόκληρα χρόνια μετά την έναρξη των εργασιών κατασκευής του.

Προπαγάνδα
Η απομόνωση της Βόρειας Κορέας αποκαλύπτεται από τη στιγμή της άφιξης στο λιτό και χρηστικό αεροδρόμιο της Πιονγιάνγκ. Με στόλο 40 γερασμένων ρωσικών αεροσκαφών, η εταιρεία της χώρας Air Koryo διαθέτει μόλις δύο διεθνείς πτήσεις την ημέρα, προς το Πεκίνο και το Βλαδιβοστόκ. Αν και οι επισκέπτες στη χώρα δικαιούνται να φέρουν φορητούς υπολογιστές, τα κινητά τηλέφωνα κατάσχονται στο αεροδρόμιο.

Οι πρόσφατες κακές σοδειές στη Βόρεια Κορέα οδήγησαν σε μεγάλη αύξηση των τιμών των τροφίμων, με το κιλό ρύζι να κοστίζει δέκα φορές περισσότερο στην Πιονγιάνγκ από ό,τι στο Πεκίνο. Το πατριωτικό μήνυμα της κυβέρνησης ενισχύεται μέσω αφισών στον δρόμο, των εφημερίδων και του κινηματογράφου. Κάθε Βορειοκορεάτης οφείλει να υπηρετήσει στον στρατό για περίπου μια δεκαετία, ενώ στρατιώτες βρίσκονται παντού στην Πιονγιάνγκ, είτε ως τροχονόμοι ή ως μέλη συνεργείων μεγάλων έργων.

Τουρκικές Προοπτικές




Φίλος ή εχθρός.....



Στους δεκατέσσερις μήνες που βρίσκεται στην εξουσία η παρούσα κυβέρνηση, ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει συναντηθεί πέντε φορές πρόσωπο με πρόσωπο με τον Τούρκο ομόλογο του. Υπήρξαν ακόμη ένδεκα συναντήσεις του κ. Δρούτσα με τον Αχμέτ Νταβούτογλου, ενώ πραγματοποιήθηκαν και επτά γύροι διερευνητικών επαφών. Θα αφήσω κατά μέρος τις όποιες αντιρρήσεις για ορισμένες από τις συναντήσεις αυτές, αφού σκοπός μου δεν είναι η δαιμονοποίηση του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Ωστόσο δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός, ότι ακόμα και την ώρα της τελευταίας συνάντησης στο Ερζερούμ είχαμε επτά παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου της πατρίδας μας, ενώ στο Αιγαίο παιζόταν ένα ελληνοτουρκικό «θρίλερ» καθώς αναζητείτο ένα τουρκικό αλιευτικό σκάφος φάντασμα, το οποίο υποτίθεται πως εξέπεμψε σήμα κινδύνου και οι γείτονες μας απαιτούσαν να σώσουν με δικά τους μέσα!!! Όλα αυτά την ίδια ώρα που ο Γιώργος Παπανδρέου μιλούσε ενώπιον ολόκληρης της τουρκικής διπλωματίας και έχοντας δίπλα του τον Ταγίπ Ερντογάν ζητούσε να σταματήσουν οι «υπερπτήσεις» των τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών πάνω από το Ανατολικό Αιγαίο, καθώς επίσης και να αποσυρθούν τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο, με τον Τούρκο πρωθυπουργό να αποφεύγει να απαντήσει επί της ουσίας, περιοριζόμενος στα τετριμμένα περί ανάγκης ύπαρξης μιας γέφυρας ειρήνης….
Παρ΄ όλα αυτά, όμως, πολύ γρήγορα τα πράγματα μπήκαν στην θέση τους, καθώς ότι ευγενικώς απέφυγε να μας πει ο Ταγίπ Ερντογάν το είπε με κυνικό τρόπο ο Αχμέτ Νταβούτογλου ο οποίος δήλωσε μεταξύ των άλλων: «Κανείς δεν έπρεπε να ζητά από την χώρα μας να διαλέξει μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Κύπρου». Στις δηλώσεις αυτές καθολική ήταν η αντίδραση της Λευκωσίας, με χαρακτηριστικότερη εκείνη του Γ.Γ, του ΑΚΕΛ κ. Άντρου Κυπριανού: «Οι δηλώσει του τούρκου υπουργού εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Τουρκία στον 21ον αιώνα, ο οποίος δεν ανταποκρίνεται καθόλου με τα σύγχρονα δεδομένα και δείχνει μια υπέρμετρη αλαζονεία που πηγάζει από το γεγονός ότι η Διεθνής κοινότητα επιδεικνύει έναντι της χώρας αυτής τεράστια ανοχή». Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κύριος Στέφανος Στεφάνου υπογράμμισε: «Η πράξη είναι το κριτήριο της αλήθειας και στην πράξη η Τουρκία δυστυχώς μέχρι σήμερα τίποτε ουσιαστικό δεν έχει κάνει προς την κατεύθυνση της λύσης του κυπριακού γεγονός το οποίο διαπιστώνει και η ίδια η Ε.Ε. στα συμπεράσματα της…».
Εχθρός ή φίλος η Τουρκία λοιπόν; Αλήθεια τι άλλο από εχθρός μπορεί να είναι κάποιος που δεν αναγνωρίζει τα σύνορα σου, μιλά για συνεκμετάλλευση εκεί που δεν έχει δικαίωμα, κατακρατά μεγάλο μέρος ενός ανεξάρτητου κράτους το οποίο κατά 82% κατοικείται από ομοεθνείς σου και φροντίζει με κάθε τρόπο να στέλνει κατά χιλιάδες τους λαθρομετανάστες για να αποδομήσουν Εθνικά την Ελλάδα; Η Τουρκία που εκτός των άλλων φροντίζει ακόμη εφαρμόζοντας πιστά το δόγμα Νταβούτογλου  να αναβιώσει την επαίσχυντη για την  πατρίδα μας Οθωμανική αυτοκρατορία, γι’ αυτό και ενισχύει αμυντικά στα Σκόπια, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση των αλβανικών ενόπλων δυνάμεων και δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην περιοχή της Θράκης….
Υ.Γ.: Ταραχή προκάλεσε στην Τουρκία και τα κατεχόμενα η επίσημη επίσκεψη  Μέρκελ στην Λευκωσία και οι ξεκάθαρες θέσεις που κατέθεσε. Η Γερμανίδα καγκελάριος η οποία σε αντίθεση με άλλους ξένους αξιωματούχους δεν επισκέφθηκε τα κατεχόμενα προτιμώντας να αντικρίσει την κατοχή από το φυλάκιο των Ηνωμένων Εθνών που βρίσκεται πάνω από τον πέμπτο όροφο του ξενοδοχείου Λήδρα Πάλας.

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο Α.Τ.Ε.Ι. της Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού.

Διακήρυξη της Κίνησης για την Σωτηρία της Κύπρου

 
Προς τον απανταχού Ελληνισμό
Διακηρύττουμε:
Τ ο ¨Ετος 2011 ως το έτος της Ελλάδας και του Ελληνισμού

«Όλβιος όστις της Ιστορίης έσχε Μάθησιν». Ευριπίδης

Επειδή ,η Ελληνική Ιστορία ειναι φώς και φάρος ,ειναι παράδειγμα ,θαυμασμός και συγχρόνως φρονιματισμός,
Και επειδή στην ελληνική ιστορία το ηρωικό πνεύμα των Μαραθωνομάχων ,των Σαλαμινομάχων των νεότερων του Αλβανικού έπους και των αγωνιστών της θρυλικής ΕΟΚΑ,που μας δείχνουν τον δρόμο και το τρόπο με τον οποίο κερδίζεται η Ελευθερία,
Και επειδή οι σημερινοί Εφιάλτες θέλουν να ναρκώσουν τον λαό με την ευμάρεια και τον καταναλωτισμό, θέλουν να αποστειρώσουν την ιστορική μας μνήμη και να ταπεινώσουν την Εθνική μας υπερηφάνια και αξιοπρέπεια,να απονευρώσουν τη μαχητικότητά μας ,για να μας επιβάλουν την δική τους βούληση ,ετσι σήμερα εμείς όλοι μαζί τους απαντούμε με ένα ηχηρό , ΟΧΙ θα αντισταθούμε με όλη τη δύναμη της Ελληνικής μας ψυχής και με ολα τα εις την διάθεση μας δημοκρατικά και νόμιμα μέσα ,θα αγωνιστούμε για να μείνει η Κύπρος Ελεύθερη και Ελληνική..
Για όλα αυτά τα πιό πάνω και για πολλά άλλα,όπως η Ελληνική μας Γλώσα, η Θρησκεία μας η Ελληνική μας Σημαία,ο Εθνικός μας Ύμνος ,η Ιστορία μας ,βάλλονται έσωθεν και έξωθεν ,από παντού για αυτούς τους λόγους ανακηρύτουμε 
Το Έτος 2011 ως Έτος της Ελάδας και του Ελληνισμού
Κατα τη διάρκεια ολοκλήρου του έτους, οι όπου γης Έλληνες στην Κύπρο , στην Ελλάδα , δήμοι και κοινότητες, Σωματεία και οργανωμένα σύνολα , σύλλογοι, Εκκλησία και σχολεία καλούμαστε να διωργανώσουμε εκδηλώσεις προς ανάδειξη της Ελληνικής Ιστορίας , τους Ηρωικούς αγώνες των προγόνων μας για την Ελευθερία και την Δημοκρατία το Πολιτισμό και τις Τέχνες και πάνω απο όλα την μεταλαμπάδευση όλων αυτών των Αξιών στην παγκόσμιο Ανθρωπότητα δια μέσου των αιώνων.Να υπενθυμήσουμε στους λαους ολου του Κόσμου ότι 
<<Του ¨Ελληνος ο Τράχηλος Ζυγόν δεν Υπομένει>>
Κύπρος και Ελλάδα κοινή πορεία κοινοί αγώνες για την Ελευθερία τη Δημοκρατία ..
Ας ακολουθήσουμε ολοι μαζί το δρόμο της τιμής ,και ας φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας
Η Ιστορία θα μας δικαιώσει
ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ
 
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ 

Eθνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Το Αιγαίο ως παράκτιο Αρχιπέλαγος σύμφωνα με την σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας


Η λανθασμένη νομική βάση στην οποία έχουμε στηριχθεί ως χώρα σε ό,τι αφορά το Αιγαίο, ήτοι το άρθρο 3 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας -6 ή12 ν.μ- έχει δώσει το δικαίωμα σε έναν ατέρμονα κι εθνικά επιβαρυντικό διάλογο με την Τουρκία.

Η μάταια επιμονή των διπλωματικών μας εντεταλμένων κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης ώστε το άρθρο 46 για τις αρχιπελαγικές χώρες να περιλαμβάνει την Ελλάδα οδήγησε την Τουρκική αντιπροσωπεία στο να αποχωρήσει και να μην υπογράψει. Εμείς υπογράψαμε έστω κι αν οι προσπάθειές μας απέβησαν άκαρπες. Η μετέπειτα της υπογραφής στάση μας είναι αυτή που έχει δώσει το δικαίωμα στη γείτονα να αυθαιρετεί.


Η θέση της χώρας μας στο διεθνές δίκαιο είναι αρχιπελαγική. Τα γειτνιάζοντα στο ηπειρωτικό κομμάτι νησιά εμπίπτουν στον ορισμό του παράκτιου αρχιπελάγους, όπως αυτό φωτογραφίζεται στο άρθρο 7 της Σύμβασης του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας. Σύμφωνα με αυτό το άρθρο το Αιγαίο Αρχιπέλαγος πρέπει να περικλειστεί με ευθείες ακτογραμμές βάσης, κατά το παράδειγμα του νορβηγικού. Η οριοθέτηση του νορβηγικού αρχιπελάγους Skjaergaard από το Διεθνές Δικαστήριο το 1951 οδήγησε την 1η Συνδιάσκεψη για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1958 στο να υιοθετήσει την ακριβή φράση του δικαστηρίου για την περιοχή αυτή και στην ενσωμάτωσή της στην ομώνυμη Σύμβαση για τα χωρικά ύδατα. Η δε εφαρμογή του κανόνα των ευθειών ακτογραμμών κατά το δικαστήριο επιβάλλεται λόγω της ιδιαίτερης αρχιπελαγικής γεωμορφολογίας. Αυτολεξεί το κείμενο αυτό μεταφέρθηκε και στο προαναφερθέν άρθρο 7.
Παράλληλα με την εφαρμογή του άρθρου 7, δημιουργούνται αρχιπελαγικού τύπου περάσματα, το δε Αιγαίο στο σύνολό του και σε συνάρτηση με το στενό του Βοσπόρου αναγνωρίζεται νομικά ως αρχιπελαγικού τύπου στενό, συνδέον τη Μεσόγειο με τον Εύξεινο Πόντο και το status quo παραμένει ως έχει, καθώς όλα τα παραπάνω ήδη ισχύουν de facto, απομένει η αναγνώρισή τους.
Η εφαρμογή του άρθρου 7 είναι μονομερής απευθυντέα πράξη, δε χρειάζεται δηλαδή συμφωνία με κάποιο άλλο κράτος, παρά μόνο αποδεκτή χάραξη και κατάθεση σε διεθνείς οργανισμούς όπως τον ΟΗΕ και τον Παγκόσμιο Ναυτιλιακό Οργανισμό(IMO). Η δε ανακήρυξη του ως στενό μπορεί να γίνει με βάση τις διατάξεις της Σύμβασης, συγκεκριμένα τα άρθρα 34 έως 45 και ανάλογες με τις παραπάνω διαδικασίες. Τα άρθρα αυτά ως κωδικοποίηση του διεθνούς εθιμικού δικαίου έχουν ήδη εφαρμοστεί από πλείστα όσα κράτη, για παράδειγμα τη Ρωσία, τον Καναδά, τη Γαλλία, την Κίνα, την Ιαπωνία κοκ . Επικύρωση θα μπορούσε να αποτελέσει μια συμφωνία σε παρευξείνιο ή/και σε ευρύτερο νοτιοανατολικό επίπεδο, αντίστοιχη εκείνης του Μοντρέ για το στενό των Δαρδανελλίων.
Κατά το διεθνές αρχιπελαγικό δίκαιο, ακόμη κι αν δεν κατοικούσαν τα νησιά του Αιγαίου Έλληνες, ή ακόμη κι αν δεν ανήκε το Αιγαίο στην Ελλάδα και τα νησιά του ήταν αυτόνομα, πάλι θα δικαιούταν κυριαρχικά δικαιώματα όπως η Κύπρος, η Μάλτα ή τα αμιγώς νησιωτικά ωκεανικά κράτη. Παλαιότερα, πχ στη φραγκοκρατία, η κυριαρχία δεν ήταν συνδεδεμένη με γεωγραφική εγγύτητα. Μπορούσαν οι Ενετοί να έχουν έδρα στην Ιταλία και να κατέχουν παράλληλα την κυριαρχία σε νησιά του Αιγαίου. Σήμερα, εξαιρέσεις στον παραπάνω κανόνα αποτελούν χώρες όπως η Αγγλία και η Γαλλία με υπερθαλάσσιες κτήσεις, Γιβραλτάρ και Νέα Καληδονία αντίστοιχα. Η παράλληλη κτήση ηπειρωτικού και νησιωτικού εδάφους, κατά το διεθνές δίκαιο, καθιστά μια χώρα γεωγραφικά αρχιπελαγική μόνο αν τα δύο γειτνιάζουν. Συνεπώς, η Γαλλία, η Ισπανία και λοιπές χώρες δεν μπορούν να απαιτήσουν δικαιώματα παράκτιου αρχιπελαγικού κράτους. Η Ελλάδα μπορεί.
Με το να αναγνωριστεί το Αιγαίο ως Παράκτιο Αρχιπέλαγος στο διεθνές δίκαιο καλύπτονται τα κυριαρχικά κενά που ονομάζονται διεθνή ύδατα.
Το κάθε νησί δεν αποτελεί αυθύπαρκτη οντότητα, αλλά ενώνεται άρρηκτα με το διπλανό του και δημιουργείται μία κι ενιαία αρχιπελαγική κυριαρχική αλυσίδα.
Το διεθνές δίκαιο είναι σαφές. Σε παράκτιο αρχιπέλαγος δεν εφαρμόζεται ο κανόνας των 6 ή 12 νμ, αλλά ο προπεριγραφείς κανόνας του άρθ 7.
Εάν χαράξουμε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ με το σημερινό καθεστώς απαγορεύεται η μετέπειτα χάραξη νέων παράκτιων αρχιπελαγικών γραμμών.
Συνεπώς, θα πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί το Αιγαίο ως Παράκτιο Αρχιπέλαγος, όπως ρητά ορίζει το διεθνές δίκαιο, και μετά να καθορισθούν οι κυριαρχικές ζώνες, όπως έκανε η Νορβηγία το 1951 και ο Καναδάς το 1985.
Πρέπει να βλέπουμε την κοινωνία σαν ένα αρχιπέλαγος. Ο καθένας από εμάς συμβολίζει ένα νησί και πρέπει όλοι να ενωθούμε σε μία, ενιαία, κοινωνικά αρχιπελαγική αλυσίδα. Και για να χρησιμοποιήσω το παράδειγμα του Αιγαίου, εάν ενωθούν μεταξύ τους, όπως προτάσσει το διεθνές δίκαιο, τα νησιά που βρίσκονται στα ανατολικά, (Σαμοθράκη – Λήμνος – Μυτιλήνη – Χίος – Σάμος κλπ), αναπόφευκτα περικλείονται και όλα τα νησιά που βρίσκονται στο εσωτερικό, στα δυτικά τους. Έτσι κι εμείς, εάν αποτελέσουμε την εθνική προμετωπίδα, οι άλλοι, στα μετόπισθεν, ακολουθούν. Ούτως ή άλλως και τώρα το ίδιο κάνουν.
- Σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, το άρθρο 3 -δηλ. τα 6 ή 12 ν.μ.- δεν εφαρμόζεται σε αρχιπέλαγος. Το ίδιο ισχύει και για τα νησιά του Ιονίου.
- Εφαρμογή του συστήματος ευθειών ακτογραμμών βάσης, σύμφωνα με το άρθρο 7, το διεθνές εθιμικό δίκαιο και την αρχή της αμοιβαιότητας.
Η Τουρκία χωρίς να έχει υπογράψει τις διεθνείς Συμβάσεις για το Δίκαιο της Θάλασσας (1958 και 1982) εφαρμόζει το σύστημα σε Ίμβρο και Τένεδο από το 1964.
- Ο κανόνας εφαρμόζεται από την πλειοψηφία των χωρών-μελών του ΟΗΕ, επί παραδείγματι από τη Ρωσία στην Aρκτική περιοχή της, αλλά και από τον Καναδά στο Αρκτικό παράκτιο αρχιπέλαγος, το μεγαλύτερο στον κόσμο.
- Η πρόταση δεν έχει σχέση με τα αμιγώς ωκεανικά κράτη του αρθ 46.

Γιώργος Χρήστου


ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
- Από την εγκυρότερη διεθνώς ανάλυση για το Δίκαιο της Θάλασσας – Διδάσκεται στα πανεπιστήμια
“The Law of the Sea”, Churchill & Lowe, σελ 98
“The 1958 conference, however, did deal with one type of archipelago, the so called ‘coastal archipelago‘. Article 4 of the Territorial Sea Convention (1), it may be recalled, provides that straight baselines may be drawn around islands fringing a coast. It is therefore possible using this provision to draw straight baselines around the outermost points of a coastal archipelago and ‘tie’ it to the mainland coast. This is what Norway had done, and the United Kingdom disputed (2), in the Anglo-Norwegian Fisheries case (1951); and since then similar action has been taken by other states, eg by the United Kingdom in respect of the Hebrides, and by the Federal Republic of Germany in respect of the Frisian islands”
(1) To άρθρο 4 ενσωματώθηκε αυτολεξεί στο άρθρο 7 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982
(2) Οι ισχυρισμοί της Αγγλίας ήταν αντίστοιχοι των σημερινών τουρκικών θέσεων, συγκεκριμένα ότι η οριοθέτηση γίνεται με βάση τις ακτές και συνεπώς τα ενδιάμεσα νησιά δε συνυπολογίζονται. Οι ισχυρισμοί απορρίφθηκαν λόγω της ιδιαίτερης αρχιπελαγικής γεωμορφολογίας. Μάλιστα, η Αγγλία υιοθέτησε αργότερα το σύστημα των ευθειών ακτογραμμών βάσης στις νήσους Hebrides στη Σκωτία.
- “Ocean states: archipelagic regimes in the law of the sea”, Munawwar M., σελ 115
“Article 7 of the Law of the Sea Convention(LOSC), which deals with straight baselines and is the main article of the LOSC that relates to coastal archipelagos, states that…”
- Από το γνωστό Τούρκο διεθνολόγο Yucel Acer, “The Aegean Maritime Disputes and International Law”, σελ 26
“It is emphasised that if Greece benefits from its right to the system of straight baselines as a party to the 1982 Convention, it would gain considerable maritime areas as its Aegean coasts are deeply fringed and surrounded by many islands and islets in close vicinity”
Υποσημείωση 156:
It is noted that Turkey has not applied the straight baselines system since June 1973 in order not to encourage Greece to apply the same system in the Aegean Sea. See İnan & Başeren, (1996), p. 58

antinews,  Εθνικά Θέματα

Δυσοσμία διαφθοράς στην Κύπρο εξ αιτίας αδιαφανών συμφωνιών για το φυσικό αέριο.


1

ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΣ ΟΙ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ


Μυστικοί φάκελοι και μυστικές συμφωνίες, οργιάζουν στο παρασκήνιο των συμφωνιών για την προμήθεια φυσικού αερίου. Για άλλη μια φορά η δυσοσμία της διαφθοράς ξεχύνεται από τα υπόγεια των ημικρατικών οργανισμών και της κυβερνήσεως.
Η τόσο σοβαρή υπόθεση του φυσικού αερίου ακολουθεί σκοτεινές διόδους και αφανείς διαδικασίες την ώρα που η βουλή υπνόττει και τα κόμματα του κατεστημένου αρκούνται σε ρητορικές αψιμαχίες.
Περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η εξέλιξη της υπόθεσης, που εκτός του ότι ενδέχεται να υποκρύπτει εθνική προδοσία , αναδίδει οσμή ιδιοτελούς διαχείρισης. 
Ο λαός απαιτεί πλήρη διαφάνεια . Αμφιβάλλουμε αν θα την απαιτήσει και η βουλή. Οι θεατρινισμοί του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου περί παραίτησης του υπουργού, δεν αγγίζουν την ουσία του προβλήματος. Αν υπάρχουν υποψίες διαφθοράς , πρέπει να μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Να γίνει εμπεριστατωμένη έρευνα του θέματος ώστε να λάμψει η αλήθεια. Να ξεσκεπαστούν τα ιδιωτικά συμφέροντα που μέσω του ημικρατικού οργανισμού παρεισφρέουν στην όλη διαδικασία των συμφωνιών. 
Θέλουμε να μάθουμε, ποιοι ανέλαβαν και με ποια ωφελήματα τη διεκπεραίωση αυτής της συμφωνίας προμήθειας του φυσικού αερίου, που θα παγώσει ταυτόχρονα την υπόθεση εξόρυξης του φυσικού αερίου από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της πατρίδος μας.
Αν εμείς οι εθνικιστές είχαμε φωνή στη βουλή, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Ο λαός θα είχε περισσότερη πληροφόρηση και οι διάφοροι άρπαγες και αγύρτες θα κινδύνευαν ανα πάσα στιγμή να χάσουν τα πάντα . Καμιά ανοχή στη διαφθορά . Δήμευση της περιουσίας τους και ισόβια εξορία μετά την έκτιση της ποινής .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ –ΕΔΗΚ