Σελίδες

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Βγήκαν μέσα από το τζαμί και ούρλιαζαν “εδώ είναι Τουρκία” απειλώντας με τσεκούρια. Που; ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ!

Απαιτείται παλλαϊκή δράση για να ανατραπούν τα σχέδια των Κεμαλοφασιστών που σε συνεργασία με τους εκλεκτούς του ΓΑΠ προωθούν την μισανθρωπία σε Ελληνικό έδαφος.
Του Γιώργου Διονυσόπουλου
(Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Επίκαιρα»)
«Ήταν μία από τις χειρότερες στιγμές που έχω ζήσει. Σκέφτηκα ότι δεν είναι δυνατόν να βρίσκομαι σε ευρωπαϊκό έδαφος. Πως δεν μπορεί όλα αυτά να συμβαίνουν στην Ελλάδα. Τέτοιες σκηνές, τόσο φανατισμό και μίσος συναντά κανείς μόνο στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν, όχι σε μία χώρα που είναι κράτος-μέλος της Ε.Ε. Και στη Γαλλία υπάρχουν μουσουλμάνοι, αλλά τέτοια φαινόμενα όπως αυτά που βίωσα στο μειονοτικό χωριό Θέρμες της Θράκης, δεν θα τα δεις να συμβαίνουν πουθενά μέσα στη γαλλική επικράτεια».

Με αυτά τα λόγια περιγράφει, μιλώντας στα «Επίκαιρα» την εξάωρη ομηρία της από φανατικούς μουσουλμάνους της μειονότητας στο χωριό Θέρμες στο νομό Ξάνθης, η δημοσιογράφος της εφημερίδας «Λιμπερασιόν» και ανταποκρίτρια του γαλλικού κρατικού τηλεοπτικού σταθμού «France 3» στην Αθήνα, Έφη Τσελίκα. Μαζί της και τρία μέλη του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου που παρακολουθούσαν αμήχανα και φοβισμένα περισσότερα από 150 άτομα να τους βρίζουν σε μία άγνωστη γι’ αυτούς γλώσσα, να τους φτύνουν και να τους προπηλακίζουν, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν το γιατί. «Για μια στιγμή νόμισαν ότι βρίσκονταν στην Καμπούλ», ανέφερε η κ Τσελίκα, σπεύδοντας να προσθέσει ότι ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα τους που ένιωθαν ένα τόσο μεγάλο πολιτισμικό σοκ. Όλα ξεκίνησαν στα τέλη του περασμένου μήνα όταν και στο πλαίσιο ενός ταξιδιωτικού αφιερώματος, με χορηγία μάλιστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το συνεργείο της εκπομπής «Λεωφόρος της Ευρώπης» που μεταδίδεται κάθε εβδομάδα από τον τηλεοπτικό σταθμό «France 3», αποφάσισε να επισκεφθεί τα Πομακοχώρια στον ορεινό όγκο της Ξάνθης, προκειμένου να αναδείξει σε ένα ρεπορτάζ τεσσάρων μόλις λεπτών την πολιτισμική κουλτούρα της περιοχής. Τέσσερα λεπτά που στην πορεία όμως φάνηκαν στο συνεργείο του γαλλικού καναλιού σαν ένας ολόκληρος αιώνας…

Όμηροι του πλήθους
Ένας ολόκληρος μηχανισμός στην ευρύτερη περιοχή, που έχει στηθεί με ευθύνη και του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, κινητοποιήθηκε μέσα σε χρόνο – ρεκόρ, κρατώντας επί έξι συνεχείς ώρες τους Γάλλους σε ομηρία. Εκατοντάδες άνθρωποι ξεφύτρωσαν στην κυριολεξία από το πουθενά εγκλωβίζοντας το τηλεοπτικό συνεργείο μέσα στο αυτοκίνητο που το μετέφερε, απειλώντας ταυτόχρονα με τσεκούρια, μαχαίρια και ρόπαλα, τα μέλη του ότι θα τους «κόψουν τα κεφάλια» και όλα αυτά υπό το… άγρυπνο βλέμμα 10 περίπου ελλήνων αστυνομικών οι οποίοι παρακολουθούσαν χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα για να σταματήσουν όλα όσα εξωπραγματικά συνέβαιναν. Δίπλα σε αυτούς, κοινοτάρχες και δημοτικοί σύμβουλοι από τα γύρω χωριά, οι οποίοι είχαν επίσης καταφθάσει μέσα σε διάστημα λίγης μόλις ώρας στις Θέρμες, με την πλειονότητά τους να δυναμιτίζει ακόμη περισσότερο το φανατισμό του πλήθους εναντίον των γάλλων. «Καμία Αρχή, δεν έπαιξε το ρόλο της ως Αρχή. Κανείς δεν επιχείρησε να επιβάλει το νόμο και τη τάξη. Είμασταν στην κυριολεξία στο έλεος του όχλου» τονίζει η κ. Τσελίκα προσθέτοντας ότι για όλο αυτό το διάστημα ένιωθε σαν να βρίσκεται σε μία χώρα «εκτός δικαίου». Από την πρώτη στιγμή που το γαλλικό τηλεοπτικό συνεργείο έφτασε στις Θέρμες, συνοδευόμενο από τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Συλλόγου Πομάκων Ιμάμ Αχμέτ, ήρθε αντιμέτωπο με μία πρωτόγνωρη εχθρότητα από την πλευρά του τοπικού πληθυσμού. Στο πρώτο μόλις πλάνο που επιχείρησε να τραβήξει το συνεργείο, έκανε την εμφάνισή της, σύμφωνα με την κ. Τσελίκα, «μία μαυροντυμένη γυναίκα ντυμένη με την παραδοσιακή αράβικη φορεσιά που άφηνε ακάλυπτο μόνο το πρόσωπο και ξεκίνησε να μας βρίζει με χυδαία λόγια, λέγοντας ότι εδώ είναι Τουρκία. Σε κλάσματα δευτερολέπτων μαζεύτηκαν γύρω της πάνω από 150 άτομα, τα οποία ξεπετάχτηκαν μέσα από ένα παρακείμενο τζαμί. Απαίτησαν να τους δείξουμε τα πλάνα που είχαμε τραβήξει για να δουν εάν μέσα εμφανίζονταν τα παιδιά του σχολείου που εκείνη την ώρα έπαιζαν στην αυλή του, η οποία όμως δεν ήταν παρά ένας δρόμος όπου περνούσαν συνεχώς αυτοκίνητα. Την ίδια στιγμή μία ομάδα από αυτούς κύκλωσε το αυτοκίνητο του συνεργείου και με απειλές μας ζητούσαν να τους δείξουμε τα πλάνα που είχαμε τραβήξει. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο προκειμένου να προφυλαχτούμε, αφού φοβηθήκαμε ακόμη και για την ίδια μας την ζωή, εξαιτίας του μένους του πλήθους. Μαζί τους κουβαλούσαν τσεκούρια και μαχαίρια οι άνδρες και ρόπαλα οι γυναίκες» σημειώνει η κ. Τσελίκα.


Ο αστυνομικός με το ροζ μπλουζάκι
Η συνέχεια θα έκρυβε όμως ακόμη χειρότερες εκπλήξεις για τα μέλη του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου. «Επικοινωνήσαμε με την αστυνομία και σε λίγα λεπτά εμφανίστηκε ένας άνδρας ο οποίος φορούσε ένα ροζ μπλουζάκι και μας συστήθηκε ως αστυνομικός, χωρίς όμως να προσφέρει καμία ουσιαστική βοήθεια» τονίζει η ελληνογαλίδα δημοσιογράφος. Λίγη ώρα μετά, σαν να είχαν ειδοποιηθεί από ένα αόρατο τηλεφωνικό κέντρο, στην πλατεία των Θερμών φθάνει, με κάθε είδους μέσο, πλήθος κόσμου από τα γύρω χωριά, Μελίβια, Εχίνο, Κοτύλη, Δημάριο. Το πλήθος πλέον ελέγχεται δύσκολα. Ουρλιάζει και απειλεί να λυντσάρει τα μέλη του τηλεοπτικού συνεργείου του «France 3».
Περισσότερα από 700 άτομα πλέον είχαν μαζευτεί γύρω από τους γάλλους, οι οποίοι από το πουθενά βρέθηκαν να πρωταγωνιστούν σε ένα σκηνικό που όμοιό του συναντά κανείς στα χωριά και τις πόλεις των Ταλιμπάν. Εν ριπή οφθαλμού στην περιοχή έφτασαν το τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι ΤRT, οι υπεύθυνοι των εφημερίδων MILLET και BIRLIK, ο δήμαρχος Μύκης Μεχμέτ Αγγά, ο αντινομάρχης Μεμίς Τουρκές, ο Μουσταφά Τσουκάλ και οι πρόεδροι όλων των γύρω χωριών. «Μας ζήτησαν να βγάλουμε την κασέτα μέσα από την κάμερα και να τους δείξουμε τι είχαμε τραβήξει. Εγώ αρνήθηκα και τους είπα ότι σύμφωνα με την δεοντολογία και τους νόμους του ελληνικού κράτους κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο παρουσία εισαγγελέα ή άλλων θεσμικών παραγόντων του ελληνικού κράτους και σίγουρα όχι υπό καθεστώς βίας και απειλές εναντίον της ζωή μας. Δεν καταλάβαιναν τίποτα. Απειλούσαν ότι εάν δεν τους δίναμε την κασέτα δεν θα μας άφηναν να φύγουμε. Ένας μάλιστα από τους προέδρους που ήταν μαζεμένοι εκεί μου είπε επί λέξει πως έπρεπε να πάμε σε αυτόν πριν κάνουμε το οτιδήποτε, προκειμένου εν συνεχεία εκείνος να υποδείξει σε αυτούς με τους οποίους συνομιλήσαμε τι θα έπρεπε να πουν. Σκέφτηκα ότι δεν μπορεί να συμβαίνουν αυτά σε μία χώρα που θέλει να λέγεται ελεύθερη. Αντιμετωπίζαμε ένα καθεστώς κράτους εν κράτη. Το κλίμα τρόμου δε, ήταν τέτοιο που κάθε φορά που επιχειρούσαμε να βγούμε από το αυτοκίνητο μας, -όπου και όλες αυτές τις ώρες μας είχαν εγκλωβισμένους – προκειμένου να διαπραγματευτούμε μαζί τους μας έλουζαν με βρισιές και μας έφτυναν. Έκαναν σαν δαιμονισμένοι. Μείναμε έξι ώρες εκεί και μας πρόσφεραν ένα ποτήρι νερό μόνο όταν ολοκληρώθηκαν οι σχετικές διαπραγματεύσεις» αναφέρει η κ Τσελίκα.


Οι απεσταλμένοι του τουρκικού Προξενείου
Είναι η στιγμή που στο χωριό κάνει την εμφάνισή του ένας άτυπος μάλλον απεσταλμένος του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, μαζί με έναν δικηγόρο. Ο μεν πρώτος εμφανίζεται να έχει ειδικότητα στις κάμερες, αφού εκτός από την κασέτα ζητάει να ελέγξει και την ίδια την τηλεοπτική κάμερα θεωρώντας ότι μπορεί ενδεχομένως να έχουν καταγραφεί εικόνες στην εσωτερική της μνήμη, όπως και τελικά γίνεται. Η προβολή είναι δημόσια και γίνεται κάτω από τις απειλές και τα ουρλιαχτά του φανατισμένου πλήθους. Από την πλευρά του ο δικηγόρος έχοντας ήδη έτοιμο ένα έγγραφο το οποίο βγάζει μέσα από την τσάντα του, το δείχνει στην κ Τσελίκα και της ζητάει να το υπογράψει. «Νόμιζε ότι δε ξέρω να διαβάζω ελληνικά και είχε γράψει ένα ολόκληρο κατεβατό. Το διάβασα και μου σηκώθηκε η τρίχα από αυτά που έγραφε. Δεν υπήρχε περίπτωση με τίποτα να βάλω την υπογραφή μου σε κάτι τέτοιο. Πήρα ένα στυλό και έσβησα τα πάντα από ένα σημείο και κάτω. Άφησα μόνο τη φράση ότι στα πλάνα μας δεν είχαμε τραβήξει και δεν επρόκειτο να δείξουμε τα παιδιά του σχολείου» συνεχίζει τη διήγησή της η κ Τσελίκα.
Σαν σκηνή βγαλμένη μέσα από αμερικανική κινηματογραφική ταινία, στο χωριό μιάμιση ώρα περίπου μετά την έναρξη του επεισοδίου έφτασαν περιπολικά οχήματα της αστυνομίας από την Ξάνθη. Η διαδικασία απεγκλωβισμού του γαλλικού τηλεοπτικού συνεργείου είχε μόλις ξεκινήσει. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις «απεγκλωβισμού των ομήρων» θα κρατήσουν πάνω από τέσσερις ώρες. Συνοδεία περιπολικών μπρος και πίσω, το αυτοκίνητο που μετέφερε τους γάλλους πήρε το δρόμο της επιστροφής προς τον πολιτισμό. «Έπρεπε να μας είχατε ειδοποιήσει ότι θα ανεβαίνατε να κάνετε ρεπορτάζ στα χωριά που κατοικούν οι μουσουλμάνοι» ήταν η φράση με την οποία υποδέχτηκε την κ. Τσέλικα ο επικεφαλής των αστυνομικών. «Είναι μία ελεύθερη χώρα η Ελλάδα ή όχι; Εφόσον είναι, τότε ο δημοσιογράφος μπορεί και πρέπει να κάνει την δουλειά του οπουδήποτε χωρίς να χρειάζεται γι αυτό άδεια της αστυνομίας» ήταν η απάντηση της ελληνογαλλίδας δημοσιογράφου. Ενδιαφέρον για όσα συνέβησαν στους γάλλους υπηκόους και εξηγήσεις για το θέμα ζήτησε από την ελληνική πλευρά και το γαλλικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες στη Ξάνθη προτίθεται να μεταβεί και ο γάλλος πρόξενος κ. Κριστιάν Τιμονιέ.
Επρόκειτο βεβαίως για ένα περιστατικό το οποίο καταδεικνύει αφενός ότι η κατάσταση στα χωριά που κατοικεί η μουσουλμανική μειονότητα έχει ξεφύγει από τον έλεγχο του ελληνικού κράτους, αφετέρου κάνει σαφές την τεράστια επιρροή που ασκεί στην περιοχή το τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής. Το εντυπωσιακό είναι ότι τέτοιου είδους περιστατικά αφορούν μόνο τα ελληνικά ή ξένα τηλεοπτικά συνεργεία που επιχειρούν να τραβήξουν εικόνες από την περιοχή και όχι τα τουρκικά ΜΜΕ που τριγυρνούν συνεχώς στα χωριά της μειονότητας σε Ξάνθη και Κομοτηνή κάνοντας προπαγάνδα και προβάλλοντας την τουρκική γλώσσα και κουλτούρα. Εξάλλου μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι σε όλα αυτά τα χωριά τα μόνο κανάλια που «πιάνουν» οι τηλεοπτικοί δέκτες, είναι τα τουρκικά… Να σημειώσουμε ότι στα Πομακοχώρια ένας μεγάλος αριθμός Πομάκων διαφωνεί με τις πρακτικές του τουρκικού προξενείου, ζητώντας να σταματήσει να τους διδάσκεται με το ζόρι στα σχολεία η τουρκική γλώσσα, αφού δεν είναι η γλώσσα τους. Η στάση της Πολιτείας στο συγκεκριμένο αίτημα, είναι ανάλογη με τη στάση που τήρησε η ελληνική αστυνομία στο παραπάνω περιστατικό. Απλά παρακολουθεί «νίπτοντας τα χείρας της»…

Βρε τι μου θυμίζει, εμένα τον...απόγονο! Δείτε ένα πολύ καλό άρθρο περί δανείων και ΔΝΤ!



Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει.Έχουμε και λέμε:

Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος.(Μας θυμίζει τίποτα;)Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του...


ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Μήπως κάτι αρχίζει να μας θυμίζει;)Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να ...συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κοίτα κάτι συμπτώσεις...)Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (απ νάτο!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Αυτό σίγουρα κάτι μας θυμίζει;)Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Ε όχι, δεν γίνεται, πλάκα μας κάνουν...)Για να μην τα πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου.
Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας, είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού που τα κατέγραψε:
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν. (όπα...)2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες. (αμάν...)3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια. (και όχι τα βουνά...).
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή. (από τότε έ...)5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.(ΦΠΑ δεν είχε τότε...)6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα. (έλα...)7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους. (είχε ο Λοβέρδος προ-προπάππου τότε;)
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου. (πιθανόν να έφερναν ξένους...)9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό. (ε, όχι, αυτό όχι...)10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες" με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης. (ερχόμαστε δεύτεροι...)11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού. (αθάνατη Ελλάδα...)(Είναι να τρελλαίνεσαι, είναι δυνατόν να αντέγραψαν οι τωρινοί ένα τόσο παλιό σχέδιο, μια που δεν είχαν άλλες ιδέες;)
Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; για ποιούς;
Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε "τι πέτυχαν με όλα αυτά;", σας απαντώ:
Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλήρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το "Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη, το 1893.
Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.
Μήπως πρέπει να αναλογιστούν σοβαρά οι εντός και εκτός αρμόδιοι, τι ανάλογο μπορεί να συμβεί και με το τωρινό μνημόνιο...
Έτσι για να ταιριάξει κι' αυτό με το τότε...

Δημήτριος Μπότσαρης (απόγονος), epirus-ellas

Περί Μουσταφά Σαρνίτς και "Κοσσοβοποίησης Θράκης"

Υπάρχουν κοινές παράμετροι στον γνωστό πρόξενο κι εκεί ενεργοποίησε τουρκική Τράπεζα και δραστηριοποίησε επιχειρηματίες, οργάνωσε πολιτιστικές θρησκευτικές κι άλλες εκδηλώσεις. Δέκα χρόνια πριν η Τουρκία διαμόρφωνε το κλίμα χειραγωγώντας μειονοτικούς πληθυσμούς, μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες… Συνήθως οι δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι όταν αναφέρονται στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Θράκη από τη συμπεριφορά εξωθεσμικών κέντρων της αλλοδαπής που ασκούν επιθετική πολιτική προπαγάνδας και πολυεπίπεδης δολιοφθοράς, διατυπώνουν τον όρο "Κοσσοβοποίηση" εννοώντας μάλλον το αποτέλεσμα παρά την διαδικασία που οδήγησε στην απόσχιση τμήματος (στρατηγικού) της σερβικής επικράτειας. Οι παρατηρητές -και ίσως γνώστες- της βαλκανικής πραγματικότητας επιμένουν πως ο όρος αυτός πρέπει να χρησιμοποιείται κυρίως για να προσδιορισθεί η ολιγωρία του επίσημου κράτους, καθώς και τα ατοπήματα τοπικών φορέων και μεμονωμένων ατόμων που οδήγησαν στη διαμόρφωση της κατάστασης, με τη γνωστή σε όλους μας κατάληξη. 
Περιοριζόμενοι στην πολιτική της Τουρκίας ως προς το "Κοσσοβικό" κατ' αρχάς πρέπει να επισημάνουμε ότι η γειτονική χώρα εφήρμοσε όλες τις μεθόδους διείσδυσης και παρέμβασης στα εσωτερικά μιας κυρίαρχης χώρας, υποστηρίζοντας και χειραγωγώντας πληθυσμούς μειονοτικούς που ζούσαν στο Κοσσυφοπέδιο (Αλβανοί, Τουρκογενείς, Αθίγγανοι, Αιγύπτιοι, Πομάκοι κοκ) πολύ πριν το αντιληφθούν διπλωμάτες άλλων χωρών. Η Τουρκία είχε ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 90 (μόλις άρχισε και η γιουγκοσλαβική κρίση), αναπτύξει σχέσεις σε θρησκευτικό, πνευματικό, επιστημονικό, ανθρωπιστικό και πολιτικό επίπεδο προσβλέποντας και σε αμιγή πληθυσμιακά στρώματα στο γειτονικό Νόβι Παζάρ (Σαντζάκιο). Βασικό μέλημα των Τούρκων ήταν να εκτοπίσουν την επιρροή περιθωριακών ισλαμικών αιρέσεων: Καντέρι, Ριφάνι, Σάντι, Χαλβέτι, Νακσιμπεντί, Νοκτασι και Μπεκτασί, Εχλ-Μπειτ, Χανέφι και να διαδώσουν το σουνιτικό Ισλάμ. Από θρησκευτικά κέντρα της Τουρκίας ενισχύθηκαν οι Ρετζέπ Μπόγια, Νετζάτ Ιμπραχίμι ενώ δίνονταν υποτροφίες σε υποψηφίους φοιτητές Θεολογίας για Πανεπιστήμια της Τουρκίας. Παράλληλα ενισχύονταν διάφορες "ανθρωπιστικές" οργανώσεις που υπεράσπιζαν τους "καταπιεζομένους" μη χριστιανικούς πληθυσμούς του Κοσσυφοπεδίου. Η Τουρκία χρηματοδότησε τη δραστηριότητα οργανώσεων όπως η Al Muhajiroun-Kosovo Support Council, TWRA, κοκ.
Σε πολιτικό επίπεδο υποστήριξε την σύσταση ομάδων και την ίδρυση συνδέσμου για την υποστήριξη των Αλβανοκοσοβάρων στην Κωνσταντινούπολη με εκπροσώπους τους Ergun Zoga, Celalettin Olmezcan, Enver Tali κα ενώ ενεργό ρόλο στο Κοσσοβικό ανέπτυξαν και οι Deniz Baykal, Tuna Koc κα. Επίσης ήταν η εποχή των ενόπλων συγκρούσεων και η Τουρκία διέθεσε ολόκληρο δίκτυο της ΜΙΤ για την εκπαίδευση σκληροπυρηνικών Κοσσοβάρων. Στη συγκεκριμένη ιστορική φάση συνδέεται ο Βοσνιακός χώρος με τον Τουρκικό σε επίπεδο οργανώσεων μαφίας και οργανωμένου εγκλήματος με βασικούς συνδέσμους παλιούς συμπολεμιστές από το Βοσνιακό μέτωπο.
• Σύμφωνα με τις πληροφορίες του γράφοντος η πρώτη ομάδα Αλβανοκοσοβάρων που εκπαιδεύθηκε από Τούρκους στρατοπέδευσε στην περιοχή της Σμύρνης στο στρατόπεδο Baba Eski στα τέλη της δεκαετίας του 90. Σύνδεσμος των Αλβανοκοσοβάρων στην Τουρκία ήταν ο Refet Karjagdun.
• Ένα από τα παραδοσιακά κέντρα των Βοσνίων μουτζαχεντίνων στην Τουρκία βρίσκεται στο χωριό Halibejli κοντά στη Σμύρνη ( Izmir). Από το 1992 και μέσω της οργάνωσης IGASA από το χωριό αυτό πέρασαν περίπου 300 άνδρες που έλαβαν μέρος στη Βοσνιακή κρίση ως εθελοντές μαζί με Άραβες μουτζαχεντίνους στη Βοσνία..
Με το τέλος των εχθροπραξιών στο Κοσσυφοπέδιο η Τουρκία φρόντισε να εκμεταλλευθεί τα ερείσματα που είχε κατασκευάσει και επιδόθηκε στην ενδυνάμωση της οικονομικής και επιχειρηματικής παρουσίας της στο Κοσσυφοπέδιο η οποία εντοπίζεται στα εξής σημεία:
• Ρόλο συντονιστικού οργάνου έχει αναλάβει το ΤΙΚΑ που είναι επιφορτισμένη υπηρεσία για θέματα αναπτυξιακής βοήθειας. Έδρα της είναι η Πριζρένη όπου δραστηριοποιείται και ο Σύνδεσμος Επιχειρηματιών στην πόλη. Με την ομάδα αυτή οικονομικών συμφερόντων σε στενή συνεργασία και από κοινού σχεδιασμό γίνονται επαφές με τον Adnan Nas (Turkish-American Business Association) ο οποίος προσφάτως έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για επενδύσεις στη Μιτρόβιτσα.
• Η ΕΝΩΣΗ ΤΟΥΡΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΚΟΣΣΟΒΟΥ διατηρεί στενές σχέσεις με το τουρκικό τμήμα της KFOR. Σύμφωνα με πληροφορίες από ντόπιες πηγές το 2003 οριστικοποιήθηκαν οι δεσμοί και σε θεσμικό επίπεδο κάτω από την επίβλεψη των Metin KILIC, Agmagan DEMIRER, οι οποίοι μέσα από τον Σύνδεσμο Επιχειρηματιών ανέπτυξαν δίκτυο πληροφοριών .
• Η ΤΙΚΑ λειτουργώντας και ως μηχανισμός πίεσης συμμετείχε και στο ταξίδι του Besim Beqai τον Απρίλιο 2006 όπου μετέβη στην Τουρκία όπου και υπέγραψε συμφωνία για την προστασία των τουρκικών επενδύσεων στο Κοσσυφοπέδιο. Επίσης συνεχίσθηκε η εκπαίδευση Αλβανοκοσσοβάρων από Τούρκους στρατιωτικούς εκπαιδευτές ενώ Αλβανοκοσσοβάροι μετέχουν σε ΝΑΤΟικές αποστολές ενταγμένοι στα τουρκικά τάγματα.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΣΑΡΝΙΤΣ ΣΤΟ ΚΟΣΣΟΒΟ Σε αυτό το πλαίσιο ο Μουσταφά Σαρνίτς, Τούρκος πρόξενος, απλώς διαχειρίζεται την πραγματικότητα αυτή και συντονίζει τις δραστηριότητες μηχανισμών που ήδη βρήκε σε πλήρη ανάπτυξη. Στα θετικά του σημεία καταλογίζεται και η δημιουργία τουρκικής μειονότητας στο Κοσσυφοπέδιο και η αφομοίωση των Γκοράντσι (αντίστοιχοι Πομάκοι δικοί μας), καθώς και η λειτουργία του Τουρκικού Δημοκρατικού Κόμματος Κοσσόβου. Αφού εγκατέστησε τα δίκτυα της ΤΙΚΑ προχώρησε και στην λειτουργία τουρκικής τράπεζας "Turk Ekonomi Bankasi" (TEB).
Ο Σαρνίτς εγκαταλείπει το Κοσσυφοπέδιο όταν αυτό πλέον περνά στη φάση της επίσημης ανεξαρτησίας του και έρχεται στη Θράκη όπου συνεχίζει ακριβώς το ίδιο έργο με το συντονισμό και τη διαχείριση μηχανισμών που υφίσταντο, έχοντας ήδη "διδαχθεί" από το Κοσσυφοπέδιο, ενώ φαίνεται ότι ξέρει να εντοπίζει τα αδύνατα σημεία της χώρας υποδοχής και βεβαίως των ντόπιων φορέων της Ροδόπης. Η δραστηριότητα του Μ. Σαρνίτς μπορεί να ανακοπεί μόνον με την αλλαγή ορισμένων παραμέτρων σε τοπικό επίπεδο και κυρίως, όσο είναι ακόμη νωρίς…

από το ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΜΙΚΗΣ: Ο μαύρος επίλογος

 Του Θύμιου Παπανικολάου

«Θαρρείς κεντρισμένα από αόρατα πνεύματα, τα ηλιακά άτια
του χρόνου περνάνε σέρνοντας το ελαφρό φορτίο του πεπρωμένου μας
και δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά να κρατήσουμε σταθερά, με ακλόνητη
αποφασιστικότητα τα ηνία…Πώς θα μπορούσα να παζαρέψω όταν
επρόκειτο για τη φυσική τιμή της ύπαρξής μου;»
Γκαίτε

ΤΑ ΛΟΓΙΑ αυτά ενός μεγάλου πνεύματος αντηχούν σήμερα παράφωνα. Οι πνευματικοί άνθρωποι όχι μόνο δεν «κρατούν τα ηνία», αλλά και αχαλίνωτα «παζαρεύουν τη φυσική τιμή της ύπαρξής τους».
ΟΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ της «αριστεράς» συνθλίφτηκαν, ολοκληρωτικά και αδικαίωτοι, ανάμεσα στην καπιταλιστική Σκύλα και τη σταλινική Χάρυβδη. Παρέδωσαν τα ηνία στην καπιταλιστική εξουσία και παζάρεψαν αχαλίνωτα την ανταλλακτική αξία των αγώνων τους και της ύπαρξής τους ολόκληρης.
Μεταλλάχτηκαν σε «οργανικούς διανοούμενους» της νέας πλανητικής βαρβαρότητας, της Νέας Τάξης
Ζήσαμε ένα από τα πιο θλιβερά φαινόμενα της Ιστορίας και ένα από τα πιο αποκρουστικά συμπτώματα της ανθρώπινης ψυχολογίας: «Αριστεροί» διανοούμενοι να εξαργυρώνουν την ιστορία τους στο χρηματιστήριο των καπιταλιστικών αξιών, να προσκυνάνε την εξουσία και τις πιο μοχθηρές νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και ταυτόχρονα να εμφανίζονται με ισόβιο πιστοποιητικό αριστερών φρονημάτων για κάποια παρελθούσα δράση.
Ο ΜΙΚΗΣ βίωσε την καταιγίδα αυτού του ιστορικού δράματος της ΣΤΑΛΙΝΙΚΗΣ διάψευσης των σοσιαλιστικών πεποιθήσεων και ιδανικών.
Η ιδιαιτερότητα του Μίκη συνίσταται σε τούτο: ....
παρέδιδε τα «ηνία» στην καπιταλιστική εξουσία και τα ξανάπιανε σε κάποιες ιστορικές στιγμές, έχανε τα «ηνία» και τα εύρισκε ξανά, για να τα χάσει πάλι: Ένας φαύλος κύκλος παλινωδιών, γονυκλισίας στα διεθνή και εγχώρια κατεστημένα και αναστάσιμων πτήσεων.
Ολόκληρη η ζωή του ήταν ένα εκκρεμές: Κινήθηκε σε όλα τα πολιτικά μήκη και πλάτη. Οι αυτοαναιρέσεις του ήταν οβιδικές και αποτελούν το δραματικό στοιχείο της ύπαρξής του. Η ιστορία του χαρακτηρίζεται από πτήσεις, αλλά και δραματικές πτώσεις.
Πιστέψαμε, μάλλον αφελώς, ότι θα έκλεινε τον κύκλο της ιστορίας του με ΠΤΗΣΕΙΣ.
ΟΙ ΓΕΝΝΑΙΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ του τα τελευταία χρόνια πάνω στα μεγάλα ΕΘΝΙΚΑ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ζητήματα της εποχής μας δημιούργησαν κάποιες ΕΛΠΙΔΕΣ και έθρεψαν τις αυταπάτες μας.
Μιλάμε για αυταπάτες γιατί κάναμε τις επιθυμίας μας πραγματικότητα και κλείσαμε τα μάτια στην ιστορία των ιστορικών παλινωδιών του ΜΙΚΗ.
Κάναμε τις επιθυμίες μας πραγματικότητα και δεν θελήσαμε να δούμε ότι ο ΜΙΚΗΣ δεν ήταν ΔΥΝΑΤΟΝ να ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ από το πνευματικό ΙΕΡΑΤΕΙΟ του κατεστημένου, διότι αποτελούσε βασικό γρανάζι αυτού του κατεστημένου και είχε μπολιαστεί, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ, αθεράπευτα από το «όπιο» και τα ελαττώματα του κατεστημένου: Προβολή, φήμη, τεράστια ανταλλακτική αξία και εμπορία του ονόματός του και της ζωής του…
Τρέφαμε μια ΕΛΠΙΔΑ, ότι ο ΜΙΚΗΣ θα κλείσει τον ιστορικό του κύκλο ΗΡΩΙΚΑ!!!
Μας έφυγαν οι αυταπάτες εντελώς όταν ο ΜΙΚΗΣ λίγες ημέρες μετά από τους κεραυνούς που είχε ρίξει εναντίον των ιμπεριαλιστικών στρατηγικών διάλυσης της Ελλάδας και της εθνικής μας υπόστασης, λίγες μέρες μετά από τις «ρουκέτες» εναντίον των τούρκικων σχεδιασμών, φωτογραφίζεται με τον Ερντογάν και με τον κατοχικό μας πρωθυπουργό!!!
ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΛΟΓΩΝ και νομιμοποίηση στην ΠΡΑΞΗ του νεοταξικού εφιάλτη.

Διαβάστε περισσότερα πάνω σε αυτό εδώ

Από την ημέρα εκείνη, για μας ΕΛΗΞΕ ο ΜΙΚΗΣ…
Θα έπρεπε να φοράμε τεράστιες παρωπίδες για να μην διακρίνουμε πλέον το τι παίζεται…
Θα έπρεπε να θυσιάσουμε την ΠΟΛΙΤΙΚΗ και τις κραυγές της ΠΡΑΞΗΣ του ΜΙΚΗ στο βωμό της καιροσκοπικής εκμετάλλευσης των λόγων και του ονόματος του ΜΙΚΗ…
Φρόντισε, ωστόσο, ο ίδιος ο Μίκης να κλείσει τον ιστορικό του κύκλο ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ και ΣΥΜΦΩΝΑ με τις απαιτήσεις της εξουσιαστικής του ενσωμάτωσης.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να παραδώσει ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΑ και ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ τα ηνία στην κυβέρνηση των ανδρεικέλων των αδελφών Παπανδρέου: Των νέων Τσολάκογλου της αμερικανική μπότας…
Ο Νίκος Παπανδρέου, ο γνωστότατος αδελφός και ο βασικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού, γράφει από κοινού με το Μίκη το σενάριο της ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΜΙΚΗ.

Διαβάστε το
ρεπορτάζ
απ.ο την city press

Το Ισραήλ αποκλείει επιστροφή στα σύνορα του 1967

Ο αντιπρόεδρος της ισραηλινής κυβέρνησης Σιλβάν Σαλόμ απέκλεισε κάθε επιστροφή στα σύνορα του 1967 σε απάντηση στην αντιπρόταση των Παλαιστινίων ότι θα αναγνωρίσουν το Ισραήλ υπό οποιοδήποτε όνομα σε αντάλλαγμα της αποχώρησης των ισραηλινών από τα υπό κατοχή παλαιστινιακά εδάφη.

«Η επιστροφή στα σύνορα του Ιουνίου του 1967 είναι απαράδεκτη», δήλωσε ο Σαλόμ στο κρατικό ραδιόφωνο.

«Υπάρχει μεγάλη ομοφωνία στο Ισραήλ γι' αυτό το θέμα», πρόσθεσε.

Οι Παλαιστίνιοι κάλεσαν σήμερα την αμερικανική κυβέρνηση και το Ισραήλ να οριοθετήσουν τα ισραηλινά σύνορα, ανταποκρινόμενοι στο αίτημα των ΗΠΑ να διατυπώσουν αντιπρόταση στη προσφορά του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου για ένα νέο μερικό πάγωμα του εποικισμού με αντάλλαγμα την αναγνώριση του Ισραήλ.

«Εάν ο χάρτης αυτός βασίζεται στα σύνορα του 1967 και προβλέπει το τέλος της ισραηλινής κατοχής στα υπό κατοχή από το 1967 παλαιστινιακά εδάφη, θ΄αναγνωρίσουμε το Ισραήλ με όποια ονομασία και αν έχει, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο», τόνισε ο Γιάσερ Αμπεντ Ράμπο, στέλεχος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, ο οποίος ηγείται των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ.

Επιστολή Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής για το μάθημα των Θρησκευτικών

 Επιστολή προς την Υπουργό Παιδείας, δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Άννα Διαμαντοπούλου, απέστειλε ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης κ. Μιχάλης Τρίτος όσον αφορά το μάθημα των Θρησκευτικών.

Κυρία Υπουργέ,
Από δημοσιεύματα του Τύπου πληροφορηθήκαμε το σχέδιο για το νέο αναλυτικό πρόγραμμα της Β΄ και Γ΄ Λυκείου, όπου με λύπη διαπιστώσαμε ότι το μάθημα των θρησκευτικών εντάσσεται στην κατηγορία των επιλεγομένων μαθημάτων και μάλιστα τελευταίο στην ομάδα των Κοινωνικών Επιστημών.
Αυτό εκτιμούμε ότι σημαίνει πλήρη περιφρόνηση του μαθήματος και ουσιαστική κατάργησή του.
Όμως το μάθημα των θρησκευτικών χρήζει καλυτέρας αντιμετωπίσεως, γιατί είναι μάθημα ανθρωπιστικό, ηθοπλαστικό και φρονηματιστικό και στοχεύει στην ἠθική θωράκιση της προσωπικότητας του μαθητή.
Η διδασκαλία του ως υποχρεωτικού μαθήματος επιβάλλεται:
Πρώτον από το ισχύον Σύνταγμα, το οποίο στο άρθρο 16, παρ. 2 τάσσει ως σκοπό της Παιδείας την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών.
Δεύτερον από το στοιχείο της θρησκευτικής ομοιογένειας του ελληνικού λαού, που κατά 95% είναι ορθόδοξοι χριστιανοί και επιθυμούν να προσφέρουν και στα παιδιά τους τη διαχρονικά καταξιωμένη Ελληνορθόδοξη Παράδοση.
Τρίτον από λόγους καθαρά παιδαγωγικούς, αφού το μάθημα των θρησκευτικών ανταποκρίνεται στο παιδαγωγικό και επιστημονικό αίτημα της αγωγής του όλου [όπως άλλωστε τονίζεται και στο Ν. 1566/85, όπου γίνεται λόγος για την ολόπλευρη ψυχοσωματική ανάπτυξη της προσωπικότητας του μαθητή], ικανοποιεί θεμελιώδεις προδιαθέσεις της ανθρωπίνης υπάρξεως, ρίχνει πλούσιο φως στα αιχμηρά υπαρξιακά και μεταφυσικά ερωτήματα των μαθητών, δημιουργεί ανώτερα οντολογικά βιώματα, προσφέρει σύστημα αξιών, εξαλείφει τις εξανδραποδιστικές και ανθρωποποιητικές παρενέργειες του τεχνικού πολιτισμού, δημιουργεί προγεφυρώματα για την επανασύνδεση των διανθρωπίνων σχέσεων  και φέρνει τον μαθητή σε επαφή με τη μακραίωνη πολιτιστική παράδοση του Γένους.
Τέταρτον από το γεγονός ότι ο Χριστιανισμός, που αποτελεί το κύριο περιεχόμενο του μαθήματος, είναι ένα ιστορικό – πολιτιστικό μέγεθος γεγαντιαίων διαστάσεων, που έταμε την παγκόσμια ιστορία, διέπλασε τον αρχαίο, βυζαντινό και νεώτερο ελληνισμό και απετέλεσε τη βάση για τη δημιουργία του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Συνεπώς ο Χριστιανισμός ως τέτοιο μέγεθος δεν μπορεί να παραθεωρηθεί από το ελληνικό σχολείο.
Άλλωστε και σύγχρονοι μεγάλοι φιλόσοφοι προερχόμενοι από το χώρο του υλισμού, όπως ο Bloch,ο Garaudy, ο Gardawski, ο Kolakowski κ.ά. θεωρούν ότι χωρίς τη  συμβολή του Χριστιανισμού είναι αδύνατη η βελτίωση και η αναγέννηση του κόσμου.
Επομένως, λόγοι ιστορικοί, εθνικοί, παιδαγωγικοί και πολιτιστικοί καθιστούν επιβεβλημένη την παρουσία  των θρησκευτικών ως υποχρεωτικού μαθήματος στο ελληνικό σχολείο.
Κυρία Υπουργέ,
Σε μια εποχή ανακατατάξεων και συγχύσεως ιδεών, όπου η βία έγινε σημαία, η εγκληματικότητα απλώνεται παντού και ο άνθρωπος εγκλωβίζεται σε απάνθρωπα πλαίσια, η νέα ἑλληνική γενιά έχει απόλυτη ανάγκη από το ηθοπλαστικό μάθημα των θρησκευτικών.
Όπως το μάθημα της Φυσικής Αγωγής είναι υποχρεωτικό, γιατί αναφέρεται στη σωματική ευεξία, κατά παρόμοιο τρόπο και το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να είναι υποχρεωτικό, γιατί αναφέρεται στην καλλιέργεια της ψυχής, ο οποία κατά τον γερμανό φιλόσοφο Johannes Hessen είναι η ψυχή του πολιτισμού.
Παρακαλούμε θερμά για τη δραστική παρέμβασή Σας.

Με τιμή
Ο ΚΟΣΜΗΤΩΡ

Καθηγητής ΜΙΧΑΗΛ Γ. ΤΡΙΤΟΣ

Μας κυβερνάει η στατιστική υπηρεσία! Της Σοφίας Βούλτεψη


Προσπάθησε χθες να μας πείσει η κυβέρνηση (δια του υφυπουργού Οικονομικών κ. Σαχινίδη) ότι δεν γνωρίζει το περιεχόμενο των στοιχείων που η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία έστειλε στην Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ορθώς δεν γνωρίζει τι στοιχεία έστειλε η ΕΛ.ΣΤΑΤ, διότι, λέει, αυτή είναι πραγματικά ανεξάρτητη αρχή και επομένως στέλνει ό,τι στοιχεία θέλει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

Αν ισχύουν όλα αυτά, τότε πρόκειται για το απόλυτο θέατρο του παραλόγου. Φτάσαμε από το ένα άκρο στο άλλο. Από εκεί που η (επί Ν.Δ.) ΕΣΥΕ μας έλεγε ότι ως υπηρεσία απλώς διαβίβαζε ό,τι στοιχεία της έδινε η κυβέρνηση χωρίς να έχει καμιά δυνατότητα παρέμβασης, πήγαμε στην (επί ΠΑΣΟΚ) ΕΛ.ΣΤΑΤ που επεξεργάζεται και στέλνει απευθείας τα στοιχεία χωρίς καν οσμή να έχει το επιτελείο που υποδύεται ότι κυβερνά.

Φυσικά, είναι αδύνατον να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Και πάλι η συγκεκριμένη υπηρεσία – έστω και με άλλη ταμπέλα – παίρνει τα στοιχεία από την κυβέρνηση. Υπάρχει περίπτωση να παίρνει στοιχεία από πουθενά αλλού και να μην το ξέρουμε;

Εκτός κι’ αν θέλουν να μας πουν ότι κάποιοι εκεί στην στατιστική υπηρεσία παίρνουν τα στοιχεία από την κυβέρνηση και τα επεξεργάζονται – ακόμη και με τον κίνδυνο να κάνουν κάποιο λάθος – χωρίς καν να ενημερώνουν την κυβέρνηση για τις ενστάσεις τους.

Και αυτό, φυσικά, είναι αδύνατον. Είναι δηλαδή αδύνατον να δίνει η κυβέρνηση στοιχεία και να αδιαφορεί για την τύχη τους. Είναι επίσης αδύνατον η στατιστική υπηρεσία να διαπιστώνει γκρίζες ζώνες και να μην ενημερώνει την κυβέρνηση ώστε να διορθωθούν ή να συμπληρωθούν τα κενά.

Τελικά, είναι εξωφρενικό να μας λένε πως κάποιοι μανδαρίνοι, τους οποίους δεν έχει ψηφίσει ο λαός, κόβουν, ράβουν και δεν ενημερώνουν κανέναν εκτός από την Κομισιόν.

Και επιτέλους, από τα στοιχεία αυτά εξαρτάται η αναθεώρηση προς τα πάνω του ελλείμματος, άρα και η επιβολή νέων μέτρων δια της σκληρύνσεως του Μνημονίου.

Θέλουν να μας πουν ότι αυτήν την στιγμή η τύχη μας κρέμεται από στοιχεία που ως υπεύθυνη κυβέρνηση αγνοούν;

Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πρόκειται για εγκληματική ενέργεια. Αν όχι, τότε απλώς επιθυμούν να κερδίσουν χρόνο για να δουν πώς θα διαχειριστούν την αναθεώρηση του ελλείμματος.

ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΓΚΟΥΜΑ

  Με επιτυχία στέφθηκε η εκδήλωση που διοργάνωσε η Ένωση Χειμαρριωτών «Η ΧΕΙΜΑΡΡΑ» προς τιμήν του συμπατριώτη μας εθνομάρτυρα, Αριστοτέλη Γκούμα που δολοφονήθηκε από ομάδα Αλβανών σοβινιστών στις 12 Αυγούστου 2010 επειδή μιλούσε ελληνικά. Η αίθουσα της εκδήλωσης ήταν κατάμεστη από Βορειοηπειρώτες και Ελλαδίτες που τίμησαν με την παρουσία τους την μνήμη του αδικοχαμένου.

Στην αρχή της εκδήλωσης, αντί τοποθέτησης από την Ένωση Χειμαρριωτών, προβλήθηκε βίντεο με δηλώσεις των γωνέων και του αδερφού του φονευθέντος. Τα απλά λόγια και ο πόνος της οικογένειας συγκίνησαν όλο το ακρωατήριο. «Σκότωσαν το παιδί μου επειδή μιλούσε ελληνικά.. του είπαν γιατί μιλάς ελληνικά και αυτός είπε “είναι η γλώσσα της μάνας μου”. Δεν έγινε καυγάς, αν είχε γίνει καυγάς ήταν τόσα παιδιά Χιμαριώτες εκεί που θα τους τελείωναν.. η αστυνομία ήξερε, τους είχαν ειδοποιήσει αλλά δεν είχαν λάβει μέτρα.. » λέει μεταξύ άλλων ο πατέρας ενώ ο αδερφός τονίζει πως «εμείς Έλληνες είμαστε Έλληνες θα πεθάνουμε, θέλουνε δεν το θέλουνε οι Αλβανοί μια ζωή Έλληνες θα είμαστε»
Όλες οι ομιλίες που ακολούθησαν, είχαν κοινή συνισταμένη την ανάγκη χάραξης εθνικής πολιτικής για την προστασία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Ο Μιχάλης Παντούλας, Βουλευτής Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ ανέπτυξε τα ζητήματα που αφορούν τους Βορειοηπειρώτες τόσο στις πατρογωνικές τους εστίες όσο και στην Ελλάδα.

Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης - Βουλευτης Ροδόπης της Νέα Δημοκρατίας, αναφέρθηκε στην σημασία της εκπαίδευσης στην Βόρειο Ήπειρο ως ασπίδα κατά των προσπαθειών αφελληνισμού.

Ο Μάκης Βορίδης, Βουλευτής Υπ. Αττικής του ΛΑΟΣ, τόνισε την ανάγκη αναβάθμισης του βορειοηπειρωτικού ζητήματος στην διμερή ατζέντα Ελλάδας και Αλβανίας, την επιτακτική υποχρέωση του εθνικού κέντρου για την προστασία της μειονότητας με την άσκηση μίας λιγότερο ανεκτικής πολιτικής απέναντι στην Αλβανία

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι τοποθετήσεις του Σταύρου Λυγερού και του Χρύσανθου Λαζαρίδη οι οποίοι ανέπτυξαν συγκεκριμένες θέσεις για τα πλαίσια στα οποία πρέπει να κινούνται τόσο η ελληνική πολιτεία όσο και οι θεσμικοί εκπρόσωποι του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Ο Δήμαρχος της Χιμάρας και πρόεδρος της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ, Βασίλης Μπολάνος και ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ, Βαγγέλης Ντούλες αναφέρθηκαν στην δολοφονία του Αριστοτέλη τονίζοντας πως δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό αλλά την κορυφή του παγόβουνου του αλβανικού σοβινισμού ο οποίος καλλιεργείται κυρίως στους νεαρούς Αλβανούς.