Σελίδες

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013

Δύο άνθρωποι

Ξεκίνησε να απασχολεί τη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια εκείνης της μοιραίας δεκαετίας, του ’90.

Όπως και μια σειρά άλλοι, μερικοί από τους οποίους ήταν προχθές στον Ρέμο για να ξεκινήσουν ένοπλα, με σαμπάνιες, την νέα Εθνική Αντίσταση κατά Σόιμπλε και Γερμανών.

Το ευρύτατα πλέον σχολιασμένο, όσο και ρυπαρό, κύκλωμα δημιουργίας εγχωρίων διασημοτήτων, ζητούσε εναγωνίως “λαμπερά” ονόματα για να τα χρίσει αριστοκρατία των “αναγνωρίσιμων”. Καλλιτέχνες, αθλητές, αλλά κυρίως πάσης δραστηριότητας επιχειρηματίες υπήρξαν οι εκλεκτοί.

Ήταν επίσης η εποχή της σχεδιασμένης απενοχοποίησης του πλούτου. Για να σπαταλάς σε δημόσια θέα έπρεπε ταυτόχρονα να έχεις πείσει τους κοινούς θνητούς ότι είσαι χρισμένος με “γαλαζοαίματο” προνόμιο στην δημιουργία πλούτου, συνεπώς σού αξίζει η “βασιλική” ζωή που ανενδοίαστα απολαμβάνεις.

Απενοχοποίηση, κόντρα στην μέχρι τότε κρατούσα, κοινή σοφία που όριζε ότι γεννήτορες του μεγάλου πλούτου δεν είναι η σκληρή εργασία ή η διανοητική ισχύς, γιατί τότε οι πλουσιώτεροι θα ήταν χειρώνακτες ή ιδιοφυΐες, αλλά τρεις, οι ίδιοι προαιώνια : Κλοπή, Αρπαγή, Πόλεμος.

Ο κ. Λιακουνάκος έγινε γνωστός για πολυσχιδή επιχειρηματική δραστηριοποίηση. Από αεροπορική

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΛΕΚΤΩΝ

Συντάκτης: ο Γεώργιος Ε. Σέκερης στο «Διπλωματικό Περισκόπιο»

Διάχυτη είναι η αίσθηση της εθνικής παρακμής. Στο εσωτερικό, πέραν της οικονομικής κατάρρευσης, πολιτειακοί θεσμοί, διοίκηση, παιδεία, υγεία, δημόσια τάξη, και ακόμη και οι Ένοπλες Δυνάμεις, δοκιμάζονται δεινώς ή και απαξιώνονται. Ενώ εκτός συνόρων ποτέ εδώ και έναν αιώνα το ελληνικό γόητρο δεν έπεσε χαμηλότερα.

Αρκετοί μεταξύ μας περιμένουν κάποιο θαύμα. Δεν πρόκειται να συμβεί. Εν απουσία αξιόπιστης ηγεσίας, η κοινή γνώμη άγεται και φέρεται από τους κάθε ψευδεπίγραφης ιδεολογικής απόχρωσης δημαγωγούς · με την ογκούμενη στους κόλπους της αγανάκτηση να παραμένει στείρα - και, στο μέτρο που μεταφράζεται σε ανομία, να επιτείνει το παρακμιακό κατρακύλισμά μας.

Το ηγετικό αυτό κενό συνιστά αφ’ εαυτού ένα ηχηρό κατηγορώ κατά των επιλέκτων του τόπου - ήτοι των σοβαρών, συγκροτημένων εκείνων Ελλήνων που μπορούν και οφείλουν να λειτουργήσουν ως μπροστάρηδες της εθνικής μας ανόρθωσης · και των οποίων η ιδιώτευση ισοδυναμεί με εγκατάλειψη θέσης εν πλήρη μάχη. Απέχοντας από τα κοινά, με πρόσχημα την αηδία που τους προκαλεί ο

Απειλές Ερντογάν κατά Times του Λονδίνου


Ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ταγίπ Ερντογάν, απείλησε ότι θα καταθέσει μηνύσεις κατά της εφημερίδας Times του Λονδίνου, για τη δημοσίευση μιας ανοικτής επιστολής από διακεκριμένους ανθρώπους, οι οποίοι επέκριναν τον τρόπο με τον οποίο ο Ερντογάν διαχειρίστηκε τις πρόσφατες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, αναφέρει το πρακτορείο Ρόιτερς.
Ο Σον Πεν, η Σούζαν Σαράντον και ο Μπεν Κίνγκσλι ήταν μεταξύ εκείνων που υπέγραψαν την επιστολή μέσω της οποίας η κυβέρνηση Ερντογάν κατηγορείται για "δικτατορικό καθεστώς", ενώ επιρρίπτονταν ευθύνες για το θάνατο 5 διαδηλωτών, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους μετά από σφοδρές συγκρούσεις με την αστυνομία.
"Οι δημοσιογράφοι θέλουν να ρίξουν λάσπη για να δουν τι θα γίνει. Οι Times νοικιάζουν τις σελίδες τους επί χρήμασι", δήλωσε ο Ερντογάν ζωντανά στο κανάλι NTV. "Εδώ οι Times θα αποτύχουν. Θα

Φρενοπάθεια...

Γράφει ο Κώστας Δημ. Χρονόπουλος

Το «Φορολογικό» αλλάζει, κάθε χρόνο, ανάλογα με τις ανάγκες του Κράτους (…των πολιτών) και σε βάρος των πολιτών (!).
Μεταξύ των δύο υφίσταται αδικαιολόγητη διαρκής διαμάχη, παρά το ότι είναι καταδικασμένα να συνυπάρχουν, αφού αποτελούν μια ενιαία οντότητα.
Δυστυχώς υπάρχει διχασμός / σχιζοφρενική συμπεριφορά που συνοδεύεται από αγεφύρωτη εχθρότητα ανάμεσα στα δύο μέρη.
Άλλο πράγμα οι πολίτες και άλλο το Κράτος τους(!...).
Δύο ξένοι –εχθροί στο ίδιο σπίτι, την ίδια χώρα (!).
Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω –έστω και αν γίνομαι βαρετός ή γραφικός:
Αυτή είναι η βασική αιτία των δεινών μας διαχρονικά. Το ότι δηλαδή δεν έχουμε κατορθώσει αν δημιουργήσουμε, πραγματικό Κράτος. Παρά μόνο έναν Φρανκεστάιν / εκτρωματικό μόρφωμα / ένα «Φερόμενο ως Κράτος» ξένο, αντιπαθές που καταδυναστεύει πολίτες του.
Εξαιτίας της (ανίατης) νοσηρής –σχιζοειδούς νοοτροπίας μας η κατάσταση παραμένει ανεξέλεγκτη

Το Πολυτεχνείο, η Εισβολή, η Αποκατάσταση της Δημοκρατίας και η Αποκατάσταση της Αλήθειας

Αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Της Αλήθειας;
Ο απόρρητος χάρτης από το αρχείο του Κίσιντζερ, με ημερομηνία 13 Αυγούστου, δείχνει ακριβώς το όριο που θα προχωρούσε ο "Αττίλας 2" την επόμενη ημέρα. Τότε που η Ελλάδα και η Εθνική Φρουρά δεν προέβαλαν καμία αντίσταση. Πώς γνώριζε ο Κίσιντζερ ότι δεν θα αντιδράσει Ελλάδα και Κύπρος και χάραξε τα όρια της δεύτερης εισβολής με τόση ακρίβεια. Κάποιος δεν πρέπει να απαντήσει σ' αυτό το ερώτημα;
Του Σάββα Καλεντερίδη
Την Τετάρτη γιορτάστηκε με λιτή τελετή η 39η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ήταν τότε, στις 24 Ιουλίου του 1974, που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέστρεφε στην Ελλάδα, ενώ οι Τούρκοι είχαν κατορθώσει να κάνουν ένα προγεφύρωμα δίπλα στην Κυρήνεια, καταλαμβάνοντας μόλις το 5-7% του εδάφους της Κύπρου.

Είχε προηγηθεί το προδοτικό πραξικόπημα, στις 15 Ιουλίου, από την κυβέρνηση της Αθήνας, η οποία ανέλαβε τα ηνία μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αυτού που επιχειρείται από μια μερίδα πολιτικών και εκπαιδευτικών να παρουσιαστεί ως εθνική επέτειος μείζων της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι
η εξέγερση εκείνη δεν ήταν τίποτε άλλο από μια «κεκαλυμένη» -

Τελεσίγραφο του Οτζαλάν σε Τουρκία: 15 Οκτωβρίου…


Ο φυλακισμένος ιστορικός ηγέτης του PKK, Αμπντουλάχ Οτζαλάν, απηύθυνε ξεκάθαρο τελεσίγραφο προς την τουρκική κυβέρνηση, η οποία κωλυσιεργεί χαρακτηριστικά στην εφαρμογή των όσων έχουν αποφασιστεί για την ειρηνική επίλυση του κουρδικού προβλήματος στη χώρα.
Ο Οτζαλάν ανέφερε, ότι σε περίπτωση που η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί μέχρι τις 15 Οκτωβρίου, τότε η κατάπαυση του πυρός παύει να ισχύει και προφανώς οι αντάρτες του PKK θα επιστρέψουν… στο αντάρτικο.
Η εξέλιξη αυτή ασκεί ασφυκτική πίεση στον Ερντογάν που βρίσκει τον εαυτό του και την ισλαμική του νεοθωμανική κυβέρνηση απομονωμένους, αφού οι εξελίξεις στη Συρία είναι εξαιρετικά δυσμενείς και βρίσκεται υπό ανάδυση δεύτερη οιωνεί κουρδική κρατική – εν αναμονή – οντότητα, μετά αυτή στο Βόρειο Ιράκ. Οι εξελίξεις είναι πλέον ραγδαίες.

Θέλουμε να κάνουμε την υπέρβαση;

Συντάκτης: ο Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος στο «Διπλωματικό Περισκόπιο»

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μεγάλος πολιτικός και οικονομικός αναλυτής, όπως μερικοί, για να αντιληφθεί από τις επίσημες ανακοινώσεις από Ελληνικές αλλά κυρίως ξένες πηγές και συγκεκριμένα γεγονότα ότι η κατηφόρα της κοινωνίας μας συνεχίζεται, θα έλεγα επιταχύνεται. Κομβικά στοιχεία από τις επερχόμενες Γερμανικές εκλογές ως την τοποθέτηση Παπουτσή στην Διεθνή Τράπεζα αναμασιούνται από τα ΜΜΕ σαν σημεία αναφοράς και επιτείνουν την σύγχυση για τον άμοιρο πολίτη αυτής της χώρας. Εντείνουν το συναίσθημα ανασφάλειας περιορίζοντας τον ορίζοντα σκέψης του γύρω από τα στοιχειώδη για την επιβίωση της οικογενείας του και κυρίως την απασχόληση του για το στοιχειώδες εισόδημα του προς το ζην. Περίπου δύο εκατομμύρια εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα παράγουν πλούτο από τον οποίο τρέφονται πάνω από ένα εκατομμύριο απροσπέλαστοι υπάλληλοι του δημοσίου, πάνω από ενάμιση εκατομμύριων άνεργοι και το υπόλοιπο του ανενεργού πληθυσμού. Αν είμαστε ειλικρινείς, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δεσποτικής κομματοκρατίας κρατούσης, δεν έχουμε ρεαλιστικό και αρκούντως επίπονο κοινωνικά δίκαιο εθνικό σχέδιο για να αντιμετωπίσουμε αυτήν πρόκληση. Και ξέρουμε ότι με όποια βοήθεια η συμβουλή από έξω χωρίς αυτό το σχέδιο, που το υπάρχον πολιτικό κατεστημένο αδυνατεί να εκπονήσει και εκτελέσει, δεν θα πάμε πουθενά.

Θεωρητικά πάντα, μέσα στα πλαίσια δημοκρατικών διαδικασιών, δηλαδή την θέληση της κοινωνίας, υπάρχουν δυνατές διαδικασίες για να αντιμετωπιστεί αυτή η πρόκληση, αλλά απαιτούν το άπιαστο όνειρο, κινητοποίηση των πολιτών με πλήρη επίγνωση των επικαλουμένων από το κατεστημένο κινδύνων, που πρέπει να τους ξεχωρίσουν σε πραγματικούς που απαιτούν θυσίες και προβαλλόμενους σκοπίμως. Οι λύσεις αυτές έχουν κάτι κοινό. Είναι απεγκλωβισμένες από το

Η μοναχική ανησυχία του Πούτιν για τους χριστιανούς

Η προστασία των χριστιανών που υφίστανται κατά τον 21ο αι. διωγμούς, δεν είναι ζήτημα μόνον θρησκευτικό, αλλά για την Ελλάδα πρωτίστως πολιτικό. Είναι όμως αφενός μεν εντυπωσιακή η αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας αφετέρου δε, φθάνει και μέχρι υποστηρίξεως των ακραίων ισλαμιστών, σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Δ. Αβραμόπουλου.

Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται στην Μόσχα, για την επέτειο των 1025 χρόνων από τον εκχριστιανισμό των Ρως, ο πρόεδρος της Ρωσίας κ. Πούτιν ένωσε την φωνή του με τους πατριάρχες και εκπροσώπους εκκλησιών που παρευρίσκονται, προκειμένου να ληφθούν μέτρα προστασίας των χριστιανών λόγω της ακραίας ισλαμοποίησης χωρών της Αφρικής και Ασίας.

Ο κ. Β. Πούτιν δήλωσε: «Με ανησυχία και πόνο θα σημειώσω ότι σε πολλές περιοχές του κόσμου, ειδικά στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, πολλαπλασιάζονται οι θρησκευτικές εντάσεις, παραβιάζονται τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων, μεταξύ των οποίων και των

Για γέλια και για κλάματα ερώτηση για την ΕΥΠ στη Βουλή…

Ερώτηση στη Βουλή προς τον υπουργό Δημόσιας Τάξης αναφορικά με καταγγελίες για παράτυπες αποσπάσεις «γαλάζιων υπαλλήλων» στην ΕΥΠ κατέθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Τσουκαλάς.

Κατά την υποκειμενική μας γνώμη, η ερώτηση, πέραν του προφανούς, της απόπειρας προσπορισμού κομματικού οφέλους για μια υπηρεσία που όλοι οφείλουν να την αντιμετωπίζουν όσο γίνεται πιο «διακριτικά», προκαλεί και το γέλιο, αφού το ενδιαφέρον του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ όψιμο και προκαλεί ιλαρότητα το να εξαντλείται σε τέτοια ζητήματα. Αλήθεια, μήπως να ψαχτούν οι βουλευτές μπας και βρουν κάποιον άμεσο συνεργάτη τους που τον διόρισαν – μετέταξαν με… ΑΣΕΠ;
Ώρα να τελειώνει αυτό το κακόγουστο αστείο, διότι είναι αθλιότητα να δουλευόμαστε όλοι μεταξύ μας, αφού ο κοσμάκης που περιμένει να ενημερωθεί από κάθε λογής «έγκυρους» (δεν εξαιρούμε ούτε τα μούτρα μας από την κατηγορία) δεν μπορεί να ξέρει το ενίοτε δυσώδες παρασκήνιο 

της πολιτικής μας ζωής, από το οποίο οι παρεπιδημούντες τη… δημοσιογραφική Ιερουσαλήμ, μπορούν με ασφάλεια να γράψουν με το ζόρι το 10% για λόγους που έχουμε εξηγήσει πολλάκις.
Καλά, τίποτα άλλο επί της ουσίας της λειτουργίας της υπηρεσίας δεν βρήκε ο βουλευτής να ρωτήσει τόσο καιρό, αλλά «επαναστάτησε» διαβάζοντας ένα δημοσίευμα στο διαδίκτυο.
 Είναι σίγουρος ότι