Επί πέντε χρόνια προσπάθησα να διαμορφώσω ένα νέο πρόγραμμα. Τα όσα έγραψα και είπα σκοπό είχαν, ασφαλώς, να λειτουργήσουν ως αφετηρία μόνο και όχι ως τελικός προορισμός για ένα νέο διάλογο, για έναν τρόπο επίτευξης του στόχου που είχε θέσει και ο κ. Καραμανλής το 2004, ήτοι της δημιουργίας ενός «νέου κράτους». Ο ίδιος, όμως, απέτυχε παταγωδώς. Για διαφορετικούς λόγους, δεν θεωρώ ότι εγώ στάθηκα περισσότερο επιτυχημένος. Εντούτοις, η δική μου προγραμματική στοχοθεσία, αντίθετα με τη δική του, έχει δύο αιχμές, ενώ εκείνος μόνο μία προσπάθησε να επιδιώξει – και αυτή όχι μέχρι τέλους.
Έτσι, σε κοινωνικό επίπεδο, προέβαλα το στόχο της «κοινωνικής συμφιλίωσης». Η επιδίωξη αυτού του στόχου δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Τον διατύπωσα, όμως, με νέο τρόπο, μια και μέχρι τώρα η συμφιλίωση και η συνεργασία νοούνταν κυρίως στο πλαίσιο της «κομματικής συνεργασίας» – υποτίθεται, για το καλό της χώρας, αλλά στην πραγματικότητα μόνο για...
Έτσι, σε κοινωνικό επίπεδο, προέβαλα το στόχο της «κοινωνικής συμφιλίωσης». Η επιδίωξη αυτού του στόχου δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Τον διατύπωσα, όμως, με νέο τρόπο, μια και μέχρι τώρα η συμφιλίωση και η συνεργασία νοούνταν κυρίως στο πλαίσιο της «κομματικής συνεργασίας» – υποτίθεται, για το καλό της χώρας, αλλά στην πραγματικότητα μόνο για...