Σελίδες

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Αντώνιε Σαμαρά! Μιας και πρέπει να διώξεις μερικές χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους γιατί δεν κάνεις αρχή από τους εφοριακούς; Από την Β' ΔΟΥ Ιωαννίνων για παράδειγμα; Από τα γραφεία 18, 19 και Γραφείο ΦΠΑ πιο συγκεκριμένα; Όπου η αντιμετώπιση των δύσμοιρων πολιτών είναι η χειρίστη που θα ήταν επιτρεπτή; Όπου όσοι προσέρχονται αντιμετωπίζουν την εχθρική συμπεριφορά ορισμένων εκ των υπαλλήλων; Το ύφος τους απαξιωτικό έως και περιφρονητικό λες και σου κάνουν χάρη που ασχολούνται μαζί σου.... Υπερόπτες, καταφρονητικοί, αργοί στην εξυπηρέτηση των συναλλασσομένων σπαταλώντας περισσότερο χρόνο σε μεταξύ τους συζητήσεις και στους φίλους τους επισκέπτες παρά στον Έλληνα εργαζόμενο πολίτη; Θέλεις να κάνεις κάτι για τον δοκιμαζόμενο Έλληνα; Θέλεις να τον δεις να χαμογελά επιτέλους για κάτι; Άσε τους σχολικούς φύλακες και άρχισε από τους εφοριακούς....


Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ

Δρ Νικόλαος Λάος
(Συγγραφέας)

Copyright: www.rieas.gr

Σημείωση (Το παρόν άρθρο βασίζεται στο βιβλίο του συγγραφέα με τίτλο «The Hesychastic Illuminism and the Theory of the Third Light – Metaphysics, Metapolitics and Ethics», που θα εκδοθεί από τον αγγλικό εκδοτικό οίκο White Crane Publishing Ltd το Φθινόπωρο του 2013.)

Η Διπλωματία της Πίστης (Faith-Based Diplomacy) ως αντικείμενο επιστημονικής διερεύνησης αποτελεί ένα καινούργιο πεδίο της διπλωματίας, το οποίο γεννήθηκε στις αρχές του 21ου αιώνα μέσα από ερευνητικά ιδρύματα των ΗΠΑ τα οποία μελέτησαν μεθοδικώς τη διαλεκτική μεταξύ θρησκείας και πολιτικής και την ιδιαιτερότητα των συγκρούσεων στις οποίες πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζει η διαφορά πολιτιστικών και ειδικώς θρησκευτικών ταυτοτήτων μεταξύ των αντιμαχομένων πλευρών. Η διπλωματία της πίστης είναι εγκεντρισμένη στην έννοια του θείου. Στο πλαίσιο της διπλωματίας της πίστης, το όραμα που κατευθύνει την πολιτική πράξη, οι θεμελιώδεις υποθέσεις που γίνονται σχετικά με τη φύση του ανθρώπου και της πολιτικής τάξης, και οι κανόνες που διέπουν την πολιτική συμπεριφορά αναλύονται ως συνέπειες του τρόπου με τον οποίο η εκάστοτε ανθρώπινη κοινότητα κατανοεί τη φύση και τη δράση του θείου.

Η θρησκεία διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη δόμηση της ταυτότητας των ανθρώπων και δίδει νόημα στις ζωές των ανθρώπων. Εξ ου και η θρησκεία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για την ατομική πρόοδο και ψυχική υγεία των ανθρώπων, εφόσον επηρεάζει το εννοιολογικό και συμβολικό σύμπαν, τα αρχέτυπα και τις αξίες των ανθρώπων. Ο Ζμπίγκνιεβ Μπρεζίνσκι (Zbigniew Brzezinski), πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Αμερικανού Προέδρου Κάρτερ, έγραψε το 1993 στο βιβλίο του Out of Control (New York: Collier Books, σελ. 131) τα εξής σχετικά με τη θρησκεία ως παράγοντα της Ευρωπαϊκής ενότητας και βεβαίως ταυτότητας: «Παρ’ ότι η επίδραση της θρησκείας επί της Ευρωπαϊκής κουλτούρας έχει σε μεγάλη έκταση εξασθενίσει, και η Ευρώπη σήμερα –και ακόμη περισσότερο η Αμερική– είναι ουσιαστικά μια εκκοσμικευμένη κοινωνία, η επίδραση της κοινής Χριστιανικής παράδοσης παραμένει. Προσδίδει στην Ευρώπη τα υποστυλώματα ενός

Η γενιά που μας πρόδωσε...

του Χρήστου Βρίκου*
 
Η πολυθρύλητη «Γενιά του Πολυτεχνείου»,  εξαργύρωσε τις μάχες της υπέρ της δημοκρατίας ανελισσόμενη στα υψηλότερα κλιμάκια της πολιτικής ζωής του τόπου. Οποιοδήποτε άλλο στοιχείο βιογραφικού, της ήταν περιττό. Το «ταμείο» των αγώνων αρκούσε για να μακροημερεύσει, απομυζώντας την αγαλλίαση του λαού για την επικράτηση της δημοκρατίας.
 
Μηδένα προ του τέλους μακάριζε, έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι! Η γενιά του πολυτεχνείου, εξελίχθηκε σε μια γενιά από… ευέλικτους «πολυτεχνίτες», που πρωταγωνίστησαν στην εδραίωση όλων όσων ταλανίζουν σήμερα το δημόσιο βίο: γιγάντωσαν το λαϊκισμό, θεοποίησαν τον κρατισμό, εξέθρεψαν τον μικροκομματικό συνδικαλισμό, προέταξαν πρότυπα που παγκοσμίως αμφισβητήθηκαν και κατέρρευσαν.
 
Οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου, εν κατακλείδι, «μπόλιασαν» στην ελληνική κοινωνία την αδιέξοδη νοοτροπία της δανεικής ευμάρειας, στο πλαίσιο της οποίας μάλιστα, κανείς δεν δικαιούνταν να προσάψει κάτι στους μεγάλους «δημοκράτες». Πώς το έλεγε ο συγχωρεμένος Βαγγέλης; «Δεν θα μας

Νέο ύπουλο κτύπημα του Τσίπρα στα «ιερά και όσια» του ΚΚΕ! Το Ιδεολογικό χάσμα που χωρίζει ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ μεγαλώνει σύμφωνα με τον 902.gr

Ενημερωθείτε για το σοβαρό θέμα που ανέκυψε ξαφνικά μεταξύ τους...

«…Εκπέμψατε παρανόμως και από ιδιωτικό στούντιο ένα πειρατικό σήμα, που εκθέτει τη χώρα διεθνώς, με αισθητική που παραπέμπει στα κανάλια της Σοβιετικής Ένωσης της δεκαετίας του 1970 και στα κινούμενα σχέδια του Μπόλεκ και Λόλεκ». (ομιλία Τσίπρα στη Βουλή στο ν/σ για ΝΕΡΙΤ).

Άμα θέλεις να κυβερνήσεις, να διαχειριστείς δηλαδή το σύστημα και την κρίση του, δεν σε σταματάει τίποτα. Λογικό και επόμενο είναι να καταφεύγεις κι εσύ στον αντικομμουνισμό και τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού. Πώς αλλιώς θα πείσεις το σύστημα πως είσαι ικανός να πάρεις το χρίσμα;

Αλλά τον Μπόλεκ και Λόλεκ τι τον πιάνεις στο στόμα σου; Δεν σου κόβει; Και καλά δεν ήξερες, δεν ρώταγες; Γιατί θα ‘πρεπε να ξέρεις, και αν δεν το ξέρεις να το μάθεις, ότι τα πολωνικής καταγωγής σκανταλιάρικα αγοράκια, ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ, είναι από τα καλύτερα στον τομέα της ψυχαγωγίας των μικρών παιδιών. Κινούμενα σχέδια πολύ ανώτερα από κάθε παιδαγωγική άποψη, με προβολή ιδανικών και αξιών ιδιαίτερα επωφελή σε μικρά παιδιά που

Οι Ελληνες εθελοντές που πολεμούν στη Συρία μαζί με τον στρατό του Άσαντ!


Είναι σκληροί εθνικοσοσιαλιστές. Δεν διστάζουν να σηκώσουν τα όπλα για να υπερασπιστούν το αξιακό σύστημα και την ιδεολογία τους. Αρθρογραφούν, παρεμβαίνουν στα δημόσια ζητήματα και οργανώνουν ακτιβιστικές ενέργειες μέσω του ιστολογίου «Μαύρος Κρίνος», το οποίο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://mavroskrinos.blogspot.gr/. Μία από αυτές ήταν το «λούσιμο» (με ένα ποτήρι αναψυκτικού) του Βαγγέλη Βενιζέλου στο Παρίσι από «Ελληνα αυτόνομο συναγωνιστή» (όπως αποκαλείται από το ιστολόγιο), στις 15 Ιουνίου. Στη Συρία ο «Μαύρος Κρίνος» δεν παρεμβαίνει μόνο με λόγια. Ούτε με αναψυκτικά. Εκεί βρίσκονται ένοπλοι... ανταποκριτές του. Μια διμοιρία Ελλήνων εθελοντών που πολεμούν στο πλευρό της συριακής κυβέρνησης και του Bashar al-Assad. Η «δημοκρατία» επικοινώνησε με το μέλος της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου» Σταύρο Λιμποβίση και πήρε ενδιαφέρουσες απαντήσεις στις ερωτήσεις για τον ρόλο των Ελλήνων μαχητών στη σύγκρουση που λαμβάνει χώρα στη Συρία.

Ερ.: Ποια συλλογικότητα εκπροσωπείτε; Ποιος ο ρόλος σας στη δημιουργία σώματος Ελλήνων εθελοντών που πολεμούν στην πλευρά του Ασαντ;

Απ.: Ο «Μαύρος Κρίνος» είναι μια συλλογικότητα Ελλήνων εθνικοσοσιαλιστών με αυτόνομη δομή και παρουσία. Είμαστε σε επαφή με τους Σύριους συναγωνιστές εδώ και χρόνια και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να υπάρχουν σήμερα στο πλευρό του συριακού λαού μαχητές ελληνικής καταγωγής.

Ερ.: Πόσοι Ελληνες υπολογίζετε ότι βρίσκονται αυτήν τη στιγμή εκεί; Τα κίνητρά τους είναι ιδεολογικά μόνο ή πρόκειται για μισθοφόρους;

Απ.: Οταν νιώθεις βαθιά μέσα σου το μήνυμα της καταγωγής και πράττεις σύμφωνα με

Βγάζουν τον Ερντογάν από την μπρίζα οι μεγάλοι πάτρονες; Έστωσαν υπ’ όψιν όλα αυτά

του Σάββα Καλεντερίδη

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές ο κ. Βενιζέλος ετοιμάζει τις αποσκευές του, ενώ όταν τις διαβάζετε, θα ζούμε για 39η χρονιά το ασήκωτο βάρος της βάρβαρης εισβολής του Ατίλλα στην Κύπρο και της συνεχιζόμενης κατοχής του 38% του νησιού από ό,τι πιο αιμοβόρο και καταστρφικό έχει γνωρίσει αυτή η ιστορική περιοχή. Ελπίζουμε, πάντως, να μην ‘παρέσυραν’ τον Έλληνα αξιωματούχο σε καμία δεξίωση της επετείου της «Επιχείρησης Ειρήνης», οι Τούρκοι διπλωμάτες και ο ομόλογός του που του απηύθυνε την πρόσκληση, όπως ‘παρέσυραν’ άλλους Έλληνες πολιτικούς στο παρελθόν για να αποτίσουν φόρο τιμής και να καταθέσουν στεφάνι στο μαυσωλείο του σφαγέα Μουσταφά Κεμάλ, εκ των διδασκάλων του Αδόλφου Χίτλερ στο μάθημα της γενοκτονίας «ενοχλητικών λαών».

Το πιο πιθανό είναι η επίσκεψη του ασυγκράτητα πληθωρικού Έλληνα ΥΠΕΞ να συνδέεται με διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη και σχετίζονται με τα ζητήματα εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Κύπρου, που συνδυασμό με την πορεία των διαπραγματεύσεων για το άνοιγμα κεφαλαίων με την Ε.Ε., και την εξαιρετικά δεινή θέση που βρίσκεται η Τουρκία σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς της εξωτερικής πολιτικής, ίσως δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την επίλυση του Κυπριακού, που θα ξεκινήσει με την απόδωση της Αμμοχώστου στους δικαιούχους της!

Ελπίζουμε, λοιπόν, ο κ. Βενιζέλος και οι συν αυτώ να έχουν υπ’ όψιν τους τα εξής:
Το θεμέλιο του οικοδομήματος της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής ήταν η ιστορική συνεννόηση της Άγκυρας με τους Κούρδους και η ίδρυση ενός νέου κράτους στο οποίο θα

Η καλβινιστική – λενινιστική καταγωγή των ελληνικών κομμάτων

του Δ. Β. Τριανταφυλλίδη*
Ένα πράγμα που δεν έχει προσεχθεί όπως του άξιζε, ήταν η προσπάθεια που κατέβαλε τόσο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος, όσο και ο Ανδρέας Παπανδρέου, στη μεταπολίτευση, να δημιουργήσουν κόμματα που θα στηρίζονται σε κοινοβουλευτικές ομάδες και κομματικές οργανώσεις, για να απαγκιστρωθούν από προδικτατορικό σύστημα των κομματαρχών.

Η μακρόχρονη παραμονή του πρώτου στη Γαλλία και η επαφή του με την ευρωπαϊκή πολιτική συντηρητική σκέψη, η ικανότητά του να αφομοιώνει γρήγορα τις εξελίξεις και να υιοθετεί πρότυπα, αλλά και η αγχίνοια, ο κοσμοπολιτισμός, η βαθιά γνώση του αμερικανικού πολιτικού κατεστημένου και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατικής παράδοσης του δευτέρου, ήταν καλές εγγυήσεις για το μετασχηματισμό του γερασμένου και παρηκμασμένου πολιτικού συστήματος, που κατέρρευσε μαζί με τη Δημοκρατία, την 21η Απριλίου 1967.

Και οι δύο προσπάθειες έμειναν ημιτελείς. Οι προθέσεις καλές, μα το περιβάλλον στο οποίο θα έπρεπε να υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια, το ελληνικό κοινωνικό πλαίσιο, το habitat, δεν ευνοούσε παρόμοιους πειραματισμούς και πολύ σύντομα εκφυλίστηκαν στα κακέκτυπα κομμάτων που είναι σήμερα.

Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να τονίσουμε το μεγάλο δάνειο που έδωσε η ελληνική αριστερά στα άλλα κόμματα, διδάσκοντάς τους πώς να διαμορφώσουν την οργανωτική δομή και πολιτική τους, αλλά και πώς να κρατάνε το «μαγαζί συμμαζεμένο» και ανθεκτικό απέναντι τόσο τις έξωθεν επιθέσεις, όσο

Θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα...

του Κώστα Στούπα

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Διαμαντόπουλος εκστομεί από το βήμα της βουλής την φράση που συνήθιζε να λέει ο Άρης Βελουχιώτης στους συντρόφους του όταν αναλάμβαναν επιχειρήσεις με υψηλό ρίσκο: «Ραντεβού στα γουναράδικα».

Η φράση αποδίδεται μεταφορικά στην «ευχή» που ανταλλάσσουν οι αλεπούδες όταν βγαίνουν για κυνήγι και η έννοια της έγκειται πως αν κάτι πάει στραβά θα βρεθούν να τα πουν γδαρμένες στον πάγκο του γουναρά...

Ο βουλευτής την εκστόμισε σαν απειλή προς τους αντιπάλους καθώς η νέα γενιά της αριστεράς σε αντιδιαστολή με τις παλιότερες νιώθει «αλλεργία» για τη μελέτη και την ακριβολογία, σε αντιδιαστολή με τις πομπώδεις εκφράσεις που αποπνέουν φανατισμό.

Εξάλλου πάντα ο φανατισμός αποτελούσε τον «φερετζέ» την άγνοιας...

Στο καπάκι το λόγο λαμβάνει η βουλευτής Καστοριάς της Νέας Δημοκρατίας κα Αντωνίου από το βήμα της Βουλής και επίσης παρεμβαίνει και καλεί το ΣΥΡΙΖΑ να αφήσει ήσυχους τους γουναράδες, οι οποίοι αφθονούν στην εκλογική της περιφέρειας, καθώς πλήττονται από την κρίση.

Προφανώς τη φράση του βουλευτού της αριστεράς, «ραντεβού στα γουναράδικα», την αντελήφθη ως κάποιο σύνθημα για διαμαρτυρία έξω από τις επιχειρήσεις της περιφέρειάς της. Όπερ, ό,τι του