Αν θεωρούσα ως επαναστατική πράξη τον εορτασμό της "Ημέρας Παγκόσμιας Δράσης για την αποποινικοποίηση της Κάνναβης" (σημ, οι "παγκόσμιες ημέρες" βρισκονται καταχωρημένες στο εορτολόγιο της Νέας Εποχής στον ΟΗΕ), θα πρότεινα στους τιμώντες αυτήν την ημέρα και διοργανωτές του "9ου αντιαπαγορευτικού φεστιβάλ Αθήνας" και καταληψίες ("συλλογικότητες" τους λένε τώρα) του πρώην κάμπινγκ Βούλας, να υιοθετήσουν ως την δική τους "διεθνή" το γνωστό ποίημα του Βάρναλη διασκευσμένο .και καταλλήλως προσαρμοσμένο στις δικές τους "ανάγκες" και στην δική τους αίσθηση της πραγματικότητας.
Αναφέρομαι στην είδηση που μου ήλθε στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο ως "ενημερωτικό e-mail" απο το Vima on line και η οποία αναφέρεται εν ολίγοις στο 9ο αντιαπαγορευτικό φεστιβάλ που θα γίνει στις 10-11 Μαΐου στον χώρο του πρώην κάμπινγκ Βούλας.
Θα περίμενα να διαβάσω στην είδηση, ότι αυτό το "φεστιβάλ" γίνεται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Οικονομικών , ή έστω ότι χρηματοδοτείται από κάποιο πρόγραμμα των ΕΣΠΑ (αυτό για να είμαι ειλικρινής δεν το αποκλείω) , αφού για να μην νοιώσεις στο πετσί σου τις συνέπειες αυτής της κατοχής θα πρέπει ή να είσαι σε κώμα ή να είσαι διαρκώς χασικλωμένος.
Οι "συλλογικότητες" και οι "οργανώσεις" που συμμετέχουν σε αυτό το πανηγύρι- μαγάρισμα κάθε κοινωνικού αγώνα για δικαιοσύνη , ελευθερία, ισότητα , αξιοπρέπεια , δημοκρατία , είναι από εκείνες που χρόνια τώρα προσπαθούν να μας πείσουν όλους, ότι η λέξη "ζωή" και η λέξη "επιβίωση" έχουν ακριβώς την ίδια έννοια, πράγμα που , ας μην το ξεχνάμε, κηρύττουν καθημερινά , με τον δικό τους τρόπο , όλοι οι εθελόδουλοι και δωσίλογοι της ευρωατλαντικής νεοταξικής συμμορίας που...