Σελίδες

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Διεφθαρμένη πολιτο-κομματική ολιγαρχία (από το Καλάμι)

«'Ω Ελλάς ηρώων χώρα, τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;» (Γ. Σουρής)
gapΗ διεφθαρμένη πολιτικο-κομματική κοινοβουλευτική ολιγαρχία διασύρει και καταστρέφει την Ελλάδα
Σκάνδαλο Siemens και Εξεταστική της Βουλής. Γιά μιά ακόμα φορά η πολιτικο-κομματική κοινοβουλευτική χούντα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. που έχει καθιερώσει συνταγματικά γιά τα μέλη της, ασυλία, παραγραφή, ατιμωρησία, αποδεικνύει αυτό που πάντα ήταν, δηλ. ληστρική, ευθυνόφοβη και καταστροφική γιά την Ελλάδα. Και τα δύο κόμματα απόδειξαν πάλι, ότι, συνήθισαν στην ατιμωρησία διεφθαρμένων στελεχών τους, αποδεκτών ''μίζας''. 'Οπως σε πολλές ανάλογες εξεταστικές πριν από αυτήν της Siemens, τα εξετασθέντα αδικήματα έχουν παραγραφεί, ουδείς πολιτικός παραπέμπεται ή τιμωρείται. Τα αδικήματα διαπράττονται, διαπιστώνονται, οι βουλευτές φωνασκούν, τα κόμματα δημαγωγούν ασύστολα, παζαρεύουν και ύστερα όλα τελειώνουν, αφού κανείς και ποτέ δεν τιμωρείται. Οι -με συνταγματικά κατοχυρωμένη ασυλία, ατιμωρησία- 'Ελληνες διεφθαρμένοι πολιτικοί, διέπραξαν ένα μεγάλο έγκλημα: Χρεοκόπησαν την χώρα και κατάργησαν την Δικαιοσύνη. Και η Ελλάδα, εξαιτίας τους, από την διαφθορά πέρασε στην απόλυτη ανομία.

Από την "Άψογη Στάση" του Γ. Θεοτόκη στην "Καλόπιστη Στάση" του Ε. Βενιζέλου.


Καινοφανείς θέσεις ΥΕΘΑ: Από την "Άψογη Στάση" του Γ.Θεοτόκη στην "Καλόπιστη Στάση" του Ε.ΒενιζέλουΕκτύπωσηE-mail
22-01-2011 12:32:42
ImageAπάντηση αντάξια υπουργού Εθνικής Άμυνας υποτελούς ή ημιαυτόνομου 
κράτους έδωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον βουλευτή του ΛΑΟΣ Ιωάννη 
Κοραντή αναφορικά με τις χιλιάδες παραβιάσεις των εναέριων συνόρων 
μας από τα τουρκικά μαχητικά κάθε χρόνο. Ιδού η απάντηση και ας βγάλει ο 
καθένας τα συμπεράσματά του: «Η στάση της Ελλάδας είναι καλόπιστη και 
σταθερό σημείο αναφοράς της πολιτικής μας αποτελεί η διεθνής νομιμότητα και η 
υπό το πρίσμα των προβλέψεων του διεθνούς δικαίου θεώρηση ή διευθέτηση 
οποιουδήποτε προβλήματος.Συνεπώς, η ειρηνική επίλυση διαφορών ή η 
αντιμετώπιση μονομερών αμφισβητήσεων, στην προαναφερθείσα βάση, ιδιαίτερα 
με γειτονικές χώρες, συνιστά πάγια τακτική και η ως άνω θέση με κανένα τρόπο 
δεν προβάλλει εικόνα «αδυναμίας» της χώρας προς τα έξω”. 
Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι έχει εγκαταλείψει ακόμα και το δόγμα της «στρατηγικής ψυχραιμίας», 
το οποίο φαίνεται ότι εκνεύριζε την Άγκυρα και έτσι την «στρατηγική ψυχραιμία» τη διαδέχθηκε η 
«καλόπιστη στάση».
Ιστορικά θυμίζουμε την πολιτική της «αψόγου στάσεως» του Γιώργου Θεοτόκη ίδια ακριβώς, με τις
 ιστορικές αναλογίες φυσικά, με την πολιτική της "Καλόπιστης στάσης" του Ε.Βενιζέλου: Την 
29/9/1908 μέσα σε γιορταστικό και εθνικό κλίμα ορκίστηκε πίστη στο σύνταγμα και τον Βασιλέα της 
Ελλάδος η Κρητική εθνοσυνέλευση, ο τότε πρωθυπουργός, όμως΄, ο Γ.Θεοτόκης υπό την πίεση της 
Αγγλίας και τον φόβο της Τουρκίας, έφτιαξε το δόγμα της «Άψογης στάσης», όπως σήμερα ο Βενιζέλος 
έφτιαξε το δόγμα της «καλόπιστης στάσης».
Τι ήταν αυτή η «Άψογη στάση» του Γ.Θεοτόκη; Η «άψογος στάση» προέβλεπε το δόγμα ότι η 
Ελλάς δεν αποδέχεται την ένωση της Κρήτης χωρίς την σύμφωνο γνώμη της Τουρκίας και των 
Δυνάμεων! Φοβούμενος την οργή της Τουρκίας. Παρά το γεγονός ότι η Κρητική Επανάσταση 
είχε γίνει με αυτό το κυρίαρχο αίτημα!
Βέβαια αυτή η "άψογος στάσης" ήταν από τις βασικές αιτίες της επανάστασης που ακολούθησε 
στο Γουδί το 1909. Να ελπίζουμε σε κάτι ανάλογο;
Πάντως για να μην αδικήσουμε τελείως τον Γ.Θεοτόκη, πέρα από την "Αψογη Στάση" απόρροια
και των τραυματικών εμπειρειών του ατυχούς πολέμου του 1897, σε αυτόν οφείλεται σε μεγάλο 
βαθμό η στρατιωτική προετοιμασία της χώρας, κάτι που επιτέλεσε είτε ως πρωθυπουργός, είτε
 ως υπουργός Ναυτικών. Ας πούμε ότι κατά την εποποιία του 1912-13, η στρατιωτική επάρκεια 
της χώρας οφειλόταν και στην πολιτική εξοπλισμών του Γ.Θεοτόκη.
Εδώ, δεν έχει καμία σχέση με τον νυν υπουργό Εθνικής Άμυνας...
Όσο για τους αριθμούς τους οποίους έχουμε επιδείξει «καλόπιστη στάση» είναι αυτοί που έχει ήδη 
δημοσιεύσει το defencenet.gr, τώρα έρχεται και ο υπουργός Εθνικής Άμνας να τους επιβεβαιώσει: 
Σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας τα ακριβή στοιχεία για το 2010 είναι: 3030 αεροσκάφη, 20 υπερπτήσεις,
13 εμπλοκές, 1239 παραβιάσεις Ε.Ε.Χ. και 367 οπλισμένοι σχηματισμοί, ενώ για το 2009 οι εμπλοκές 
ανήλθαν στις  237.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.g

Πτώχευση πρό των πυλών!



Posted by ΛΑΚΕΔΑΙΜΩΝ στο 22/01/2011
 
 
Rate This
Του Δημήτρη Καζάκη, οικονομολόγου-αναλυτή

«Η Ελλάδα έγινε και πάλι αξιόπιστος συνομιλητής, κάτι που κατορθώσαμε με σκληρή και συστηματική δουλειά. Ξέραμε ότι η κρίση στη χώρα μας είχε βασικά αίτια και ρίζες σε αντιλήψεις και πρακτικές που χρειάζονταν να αλλάξουν. Και αυτό κάνουμε. Αλλάζουμε την Ελλάδα».

Τα παραπάνω δήλωσε πρόσφατα,για μια ακόμη φορά ο πρωθυπουργός
Λίγες ημέρες μετά, η Fitch Ratings ανακοίνωσε ότι η πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας υποβαθμίστηκε ακόμη περισσότερο, ουσιαστικά μηδενίστηκε. Fitch είναι η μόνη που διατηρούσε την Ελλάδα σε ΒΒΒ- βαθμό πιστοληπτικής ικανότητας, ο οποίος είναι ο χαμηλότερος στην κλίμακα της εταιρείας.Οι άλλες δύο εταιρείες που βαθμολογούν την πιστοληπτική ικανότητα των κρατών, η Moodys Investors Service και η Standard & Poors, έχουν ήδη ουσιαστικά μηδενίσει την Ελλάδα.Αυτό σημαίνει ότι οι πόρτες των διεθνών αγορών κεφαλαίου είναι και θα παραμείνουν κλειστές για την κυβέρνηση.eurocommercial paper, τρίμηνα και εξάμηνα έντοκα γραμμάτια. Τα υπόλοιπα 23 με 24 δισ. πόθεν;Προϋπολογισμός φαλιμέντουΥπέρ τοκογλύφωνswap χρέους, με βάση τα οποία αναθεωρήθηκαν πρόσφατα και τα στοιχεία του δημόσιου χρέους της χώρας από την Eurostat.swap; Πόσες είναι και τι ακριβώς προβλέπουν; Εμπεριέχουν εμπράγματες εγγυήσεις σε περίπτωση αθέτησης πληρωμής ή μήπως συμπεριλαμβάνουν δεσμεύσεις τακτικών εσόδων του κράτους; Με ποιους έγιναν και τι στοίχισαν στο ελληνικό Δημόσιο; Κανένα από αυτά τα ερωτήματα δεν έχει απαντηθεί επίσημα. Η κυβέρνηση ποιείται την νήσσα, ενώ τα όργανα της Ε.Ε. και η ΕΚΤ ακολουθούν τη γνωστή τακτική τής ομερτά, για να μην ξεσκεπαστεί η άμεση συμμετοχή τους στην όλη ιστορία. Οι συμβάσεις αυτές συνήφθησαν μεταξύ 2001 και 2007 με σκοπό να μετατεθεί μέρος του δημόσιου χρέους για κάποια στιγμή στο μέλλον.swap χρέους για να μεταθέσουν στο μέλλον τις υποχρεώσεις τους. Η κυβέρνηση Σημίτη υπήρξε πρωταθλήτρια αυτού του είδους και πριν από την είσοδο της χώρας στο ευρώ. Ούτε βέβαια είναι μόνο οι ελληνικές κυβερνήσεις που αξιοποίησαν αυτού του είδους την τακτική για να «μειώσουν» προσωρινά το ύψος του δημόσιου χρέους.swap της Ελλάδας.Bloomberg απαίτησε από τον Ζαν Κλοντ Τρισέ να δημοσιοποιήσει αυτές τις συμβάσεις swapO Τρισέ απάντησε ότι αδυνατεί να το κάνει, για να μην προκληθεί αναταραχή στις αγορές.Bloomberg την 21η Οκτωβρίου έγραφε: «Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στα δυο έγγραφα (σ.σ.: που αρνείται να αποκαλύψει) θα υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη του κοινού όσον αφορά την αποτελεσματική εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής.. [Η δημοσιοποίηση] θα επιφέρει, στο παρόν ιδιαίτερα ασταθές περιβάλλον των αγορών, ουσιαστικούς και οξείς κινδύνους προσθέτοντας στην αστάθεια και την αβεβαιότητα».Κρύβουν οι ένοχοι τα στοιχεία του εγκλήματος

Γιατί όμως να προκληθεί αναταραχή στις αγορές; Γιατί να «υπονομευθεί η εμπιστοσύνη του κοινού»;
Συγκλονιστικό σκάνδαλοswap της Ελλάδας θα αποτελέσουν το αμέσως επόμενο διάστημα ίσως ένα από τα πιο συγκλονιστικά χρηματοπιστωτικά σκάνδαλα διεθνώς, με άγνωστες προς το παρόν προεκτάσεις και απόνερα.Bloomberg Finance LP ανακοίνωσε στις 22.12 ότι μηνύει την ΕΚΤ με σκοπό να εξαναγκάσει τη διοίκησή της να δημοσιοποιήσει όλα τα στοιχεία που αποκαλύπτουν τον τρόπο που οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν την αγορά παραγώγων για να κρύψουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. Η μήνυση που κατατέθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε. στο Λουξεμβούργο ζητά να ανατραπεί η απόφαση της ΕΚΤ να μη δημοσιοποιηθούν δυο εσωτερικές εκθέσεις που συντάχθηκαν για την εξαμελή εκτελεστική επιτροπή αυτόν τον χρόνο. Οι εκθέσεις παρουσιάζουν με ποιον τρόπο οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν τα swap για να κρύψουν τον δανεισμό τους.Η ομολογία του ΤόμσενIMF SurveyMagazine» (17.12), λέγοντας τα εξής: «Ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ έχει πει ότι είναι πρόθυμος να προτείνει τη μετατροπή του υπάρχοντος Stand-ByArrangement (SBA) σε Extended Fund Facility (EFF) προς την εκτελεστική επιτροπή του ΔΝΤ. Αυτό θα επιμηκύνει την περίοδο αποπληρωμής του δανείου από 5 σε 10 χρόνια. Για να είναι κάτι τέτοιο αποτελεσματικό, οι εταίροι από τις χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να συμφωνήσουν σε μια παρόμοια επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής και για το δικό τους μερίδιο των δανείων προς την Ελλάδα».ΕκκαθαριστικέςSBA, που στην πράξη χρησιμοποιείται όταν πρόκειται να αντιμετωπιστεί κατάσταση αφερεγγυότητας μιας χώρας.

Με άλλα λόγια,
 όταν μια χώρα αντιμετωπίζει προσωρινές δυσκολίες στην εξυπηρέτηση των δανείων της, το ΔΝΤ προσέρχεται ως «σύμβουλος» για να διευκολύνει προσωρινά τη φερεγγυότητα της χώρας με ένα τμηματικό δάνειο διαμέσου του 
SBA.EFF του ΔΝΤ όμως γίνεται όταν η προσωρινή δυσκολία εξυπηρέτησης των δανείων έχει μετατραπεί σε πλήρη αδυναμία πληρωμής.Κι αυτό σημαίνει πτώχευση, είτε το δηλώνει ανοιχτά η χώρα είτε όχι. Προκειμένου η αδυναμία πληρωμής να μη μετεξελιχθεί σε επίσημη αθέτηση πληρωμών και οι δανειστές χάσουν τα λεφτά τους, το ΔΝΤ επεμβαίνει με τον μηχανισμό EFF, με βάση τον οποίο παρέχει μακροπρόθεσμο δάνειο τμηματικά ή άπαξ και αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας.Το ΔΝΤ με τον μηχανισμό αυτόν δεν είναι πλέον τυπικά «σύμβουλος» της χώρας, αλλά επίσημα κηδεμόνας της. Σαν τον εκκαθαριστή μιας πτωχευμένης επιχείρησης.Δεν θα περιμένουνEFF είναι ο μηχανισμός που διαθέτει το ΔΝΤ για ελεγχόμενες πτωχεύσεις των υπό χρεοκοπία χωρών. Κι αυτόν τον μηχανισμό επιθυμεί να επιβάλει και στην Ελλάδα μέσα στο 2011.

Το αν αυτός ο μηχανισμός θα συνοδευτεί από αντίστοιχο μηχανισμό της ευρωζώνης είναι ακόμη ανοιχτό.
 Σίγουρο είναι ότι το ΔΝΤ δεν είναι διατεθειμένο να περιμένει μέχρι το 2013, όταν επισήμως οι Γερμανοί και τα όργανα της Ε.Ε. θεωρούν ότι θα έχουν ετοιμάσει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ελεγχόμενης πτώχευσης που αποφάσισαν την περασμένη εβδομάδα.
Η κυβέρνηση και γενικά το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα έχει δρομολογήσει τις εξελίξεις της επίσημης πτώχευσης, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον λαό και τη χώρα.
Υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται να αποτραπεί εδώ και τώρα η πτώχευση; Ή δεν πειράζει να πάνε ο λαός και η χώρα σαν το σκυλί στο αμπέλι προκειμένου κάποιοι να κρατήσουν την καθαρότητα των συνθημάτων και της ιδεολογίας τους;

Οι ειδικοί της εξέτασαν την «πολιτική θέληση και την ικανότητα του ελληνικού κράτους» να προωθήσει τα μέτρα λιτότητας.
Η
Με άλλα λόγια, η χώρα τελεί υπό απόλυτη διεθνή απομόνωση. Αυτό εννοεί ο κ. πρωθυπουργός όταν λέει ότι η Ελλάδα έγινε και πάλι «αξιόπιστος συνομιλητής»; Η απομόνωση της χώρας θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, μια και οι αγορές θα πιέζουν όλο και περισσότερο για την ένταξη στον «μηχανισμό στήριξης» της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου και των άλλων θυμάτων του κερδοσκοπικού παροξυσμού με τον διεθνή δανεισμό.

Την ίδια ώρα,
 οι δανειακές ανάγκες της ελληνικής κυβέρνησης για το 2011 ανέρχονται σε πάνω από 92 δισ. ευρώ, με τις δόσεις από την τρόικα να ανέρχονται σε 44 δισ., σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό της δανειακής σύμβασης. Αν και η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ ανεβάζει το σύνολο των δόσεων σε 46,5 δισ. για το 2011, χωρίς να εξηγεί κανείς πόθεν η συγκεκριμένη αύξηση. Όπως και να έχει, υπολείπονται τουλάχιστον 45 – 46 δισ. για τη χρηματοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης, τα οποία πρέπει να βρεθούν από νέο δανεισμό μέσα στο 2011. Η κυβέρνηση στον προϋπολογισμό που έχει καταθέσει θεωρεί ότι τα 22 δισ. από αυτά θα βρεθούν από βραχυπρόθεσμο δανεισμό, δηλαδή
Μήπως μ’ αυτά και μ’ αυτά στήνεται το σκηνικό της επίσημης πτώχευσης της Ελλάδας περίπου στις αρχές της άνοιξης, όταν θα είναι πλέον αδύνατο να χρηματοδοτηθούν οι δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας;
Επίσημα ο κρατικός προϋπολογισμός εκτιμά τακτικά έσοδα της τάξης των 55,6 δισ. ευρώ, όταν τα φετινά υπολογίζεται ότι μόλις θα ξεπεράσουν τα 51 (από 55,2 που προϋπολογίζονταν αρχικά). Η αλήθεια είναι ότι με βάση την κάθετη πτώση της εγχώριας κατανάλωσης, αλλά και του βαθμού απόδοσης των εισπρακτικών μέτρων μέσα στο 2010, τα τακτικά έσοδα του προϋπολογισμού για το 2011 είναι πολύ συζητήσιμο αν θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τα 50 δισ. ευρώ.
Από την άλλη μεριά, οι βασικές τακτικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού μέσα στο 2011 προβλέπεται να είναι 21,6 δισ. ευρώ σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου. Επίσης άλλα 16 δισ. προβλέπονται για δαπάνες σε ασφάλιση και Υγεία, από τις οποίες τα 10,7 είναι η κρατική επιδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και 1,65 η επιδότηση του ελλείμματος των κρατικών νοσοκομείων. Έτσι, οι καθαρές κρατικές δαπάνες για την Υγεία προβλέπεται για το 2011 να φτάσουν γύρω στα 3,65 δισ., όταν μέχρι και το 2009 ανέρχονταν τουλάχιστον στο διπλάσιο. Επομένως, η χρηματοδότηση του συστήματος Υγείας φτάνει – δεν φτάνει μέχρι και τα μέσα του 2011.
Το ίδιο μπορεί να παρατηρήσει κανείς και για τις δαπάνες για Παιδεία, οι οποίες υπέστησαν μείωση πάνω από 9,2% το 2010 συγκριτικά με το 2009 και θα υποστούν περαιτέρω μείωση 3% το 2011. Οι δαπάνες αυτές προβλέπεται να φτάσουν τα 6,2 δισ. ευρώ το 2011, από 7,1 το 2009.Τέλος, στον προϋπολογισμό εξακολουθεί να υπάρχει ένα εντελώς αδιευκρίνιστο κονδύλι που αποκαλείται «γενικές κρατικές δαπάνες», το μόνο που γνωρίζει σημαντική αύξηση μέσα στο 2011 κατά 7,4%. Οι «γενικές κρατικές δαπάνες» θα ανέλθουν στα 11,2 δισ. ευρώ και αποτελούν κονδύλια που διαχειρίζεται η κυβέρνηση χωρίς επίσημη αιτιολογία, χωρίς δηλαδή να προϋπολογίζονται για συγκεκριμένο σκοπό.

Το ότι το 22% 
των τακτικών εσόδων του προϋπολογισμού ξοδεύεται μέσα από αδιευκρίνιστες «γενικές κρατικές δαπάνες» σηματοδοτεί τον παρασιτικό και εντελώς αδιαφανή χαρακτήρα της δημοσιονομικής διαχείρισης.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι προβλεπόμενες δαπάνες για τόκους και λοιπές δαπάνες του δημόσιου χρέους το 2011 θα ανέλθουν στα 15,9 δισ. ευρώ ή στο 7% του προβλεπόμενου ΑΕΠ. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε 3 δισ. προβλεπόμενες δαπάνες εξυπηρέτησης της δημόσιας πίστης πλην τόκων, χρεολυσίων και λοιπών δαπανών δημόσιου χρέους για το 2011, τότε οι συνολικές δαπάνες για τον ετήσιο δημόσιο δανεισμό προβλέπεται να ανέλθουν στα 18,9 δισ. Δηλαδή περίπου όσα προβλέπεται να πληρώσει το ελληνικό Δημόσιο για τακτικές αμοιβές και συντάξεις το 2011, οι οποίες θα ανέλθουν στα 19,8 δισ. Κι όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίζουμε τα χρεολύσια του δημόσιου χρέους που θα κληθούμε να πληρώσουμε το 2011 και θα ανέλθουν -σύμφωνα με τον προϋπολογισμό -στα 28,1 δισ. ευρώ.
Τι είναι αυτά τα 3 δισ. ευρώ δαπάνες δημόσιας πίστης; Πρόκειται για τα «μεσιτικά» των τραπεζών που μεσολαβούν για την έκδοση και πώληση στις αγορές των ελληνικών ομολόγων και εντόκων γραμματίων. Οι δαπάνες αυτές είναι πραγματικά υπέρογκες, μια και ανέρχονται στο 1,3% του ΑΕΠ της χώρας, όταν στις υπόλοιπες χώρες κινούνται γύρω στο 0,2% έως 0,5% του ΑΕΠ τους. Είναι μια ακόμη εκδήλωση της κερδοσκοπικής -τοκογλυφικής σχέσης που συντηρεί το ελληνικό κράτος με τις μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες που ελέγχουν το δημόσιο χρέος της χώρας.
Το μέγεθος της επίσημης τοκογλυφίας εναντίον της χώρας, με την ενεργό συμμετοχή των εκάστοτε κυβερνήσεων, φαίνεται και από την υπόθεση των
Τι περιλαμβάνουν αυτές οι συμβάσεις
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ελληνικές κυβερνήσεις μεταχειρίστηκαν τα
Απλώς οι ελληνικές κυβερνήσεις, με την προτροπή και την υποστήριξη της Κομισιόν, αλλά πρωτίστως της ΕΚΤ, έκαναν ευρύτατη χρήση αυτής της τακτικής προκειμένου να εμφανιστεί τα προηγούμενα χρόνια η ευρωζώνη ως προνομιακός χώρος νηνεμίας και ομαλότητας, παρά την έξαρση των δημόσιων και ιδιωτικών χρεών. Το ευρώ υπηρετεί εκ φύσεως τις πλασματικές αγορές κεφαλαίων και επομένως το «φαίνεσθαι» παίζει πολύ πιο σημαντικό ρόλο από κάθε έννοια της πραγματικότητας.
Όμως, με δεδομένη την εγγενή κρίση του ευρώ και την κατάσταση χρεοκοπίας που βιώνει η ευρωζώνη, στις αγορές εκτυλίσσεται μια άγρια πάλη για το ποιος θα επιβάλει τους όρους του στις υπό πτώχευση χώρες.

Έτσι έχουν αυξηθεί
 δραματικά οι πιέσεις προς τους επικεφαλής της ΕΚΤ να αποκαλύψουν τις λεπτομέρειες των
Πριν από ενάμιση μήνα, το
Σε επιστολή που απέστειλε ως απάντηση στην αίτηση του
Μήπως διότι θα αποκαλυφθεί με τι κριτήρια παρέχεται ο δανεισμός και τι σόι λαμόγια και κερδοσκόποι διευθύνουν τράπεζες και κυβερνήσεις;
Μήπως διότι θα φανεί ότι πρόκειται για προκλητικά προνομιακές συμβάσεις υπέρ συγκεκριμένων τραπεζών, που κερδοσκόπησαν όχι μόνο σε βάρος του ελληνικού κράτους, αλλά και σε βάρος άλλων επενδυτών της αγοράς;
Μήπως διότι θα φανεί ότι ο ίδιος ο κ. Τρισέ και άλλοι προύχοντες της ΕΚΤ και της Ε.Ε. ενέχονται χοντρά στις συμβάσεις αυτές με σκοπό τη χειραγώγηση της αγοράς και την παράνομη κερδοσκοπία;
Μήπως διότι θα φανεί η εμπλοκή πρωθυπουργών και υπουργών των δυο μεγάλων κομμάτων σε ένα χρηματοπιστωτικό σκάνδαλο που ίσως αποδειχτεί τεράστιο;
Μήπως διότι δεν πρέπει να φανεί η εμπλοκή κορυφαίων πολιτικών άλλων χωρών και από τις δυο όχθες του Ατλαντικού που λειτούργησαν ως μεσίτες και με το αζημίωτο υπέρ συγκεκριμένων μεγάλων ευρωπαϊκών και αμερικανικών τραπεζών;
Μήπως, εν τέλει, διότι οι συμβάσεις αυτές, όπως και όλες οι συμβάσεις χρέους φυλάσσονται σαν επτασφράγιστο μυστικό, μην τυχόν και διαρρεύσει ποιος έστησε και ποιος επωφελήθηκε από τον χορό των εκατοντάδων δισ. ευρώ που συνιστά ο δημόσιος δανεισμός όλα αυτά τα χρόνια;
Φαίνεται όμως ότι οι συμβάσεις
Η
Φυσικά, αν εξελιχθεί αυτή η μήνυση σε σκάνδαλο ολκής, θα ακούσουμε από την ντόπια κυβέρνηση τις γνωστές εθνοκορόνες για μισητούς εχθρούς της Ελλάδας, που απειλούν την εθνοσωτήρια προσπάθεια του κ. Παπανδρέου και της τρόικας και όλα τα συναφή. Βέβαια, όλα αυτά είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου.
Διότι δεν πρέπει να γνωρίζει τίποτε ο Έλληνας πολίτης. Του αρκεί να πληρώνει τη λυπητερή, όλα τα άλλα πρέπει να τα εναποθέσει στην κακή του τη μοίρα και στους σωτήρες του από την ημεδαπή και την αλλοδαπή που δουλεύουν άγρυπνα για το δικό του καλό κι ας μην το καταλαβαίνει.
Το απλό όμως ερώτημα γιατί δεν δημοσιοποιούνται οι συμβάσεις και οι αναλυτικοί λογαριασμοί του δημόσιου χρέους, γιατί δεν ανοίγουν όλοι οι δημόσιοι λογαριασμοί για να δούμε πού πήγαν τα χρήματα και ποιος επωφελήθηκε, δεν πρόκειται να απαντηθεί ποτέ. Διότι οι κυβερνώντες τρέμουν τον δημόσιο έλεγχο και την αληθινή διαφάνεια μέσα από την κατάργηση κάθε είδους στεγανών και απορρήτων.
Ειδικά τώρα που οδηγούν τη χώρα στην επίσημη πτώχευση υπό καθεστώς ΔΝΤ και ευρωπαϊκού μηχανισμού. Αυτό ομολόγησε σε συνέντευξή του ο επικεφαλής των ελεγκτών του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν στο «
Το ενδιαφέρον με αυτήν τη δήλωση δεν είναι η επιμήκυνση αυτή καθαυτή, για την οποία έχουμε μιλήσει, αλλά ο μηχανισμός που προτείνεται. Μέχρι σήμερα ο μηχανισμός με βάση τον οποίο κατέβαλλε τις δόσεις του δικού του δανείου το ΔΝΤ ήταν ο
Η προσφυγή στον μηχανισμό
Τον μηχανισμό αυτόν χρησιμοποίησε το ΔΝΤ και την περίοδο 1998-2000 στην Αργεντινή για να οδηγηθεί η χώρα στην καταστροφική πτώχευση του 2001.
Επομένως, το ΔΝΤ δεν συζητά απλώς την επιμήκυνση του δανείου. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει και χωρίς αλλαγή μηχανισμού. Συζητά αλλαγή μηχανισμού για ακόμη αυστηρότερη και μακροβιότερη επιτήρηση της χώρας. Ο
Το ερώτημα φυσικά είναι το εξής: Πώς μπορεί να αποφύγει την επίσημη πτώχευση η χώρα; Υπάρχει κάποιο πολιτικό σχέδιο ικανό -σήμερα και όχι αύριο -να αποτρέψει μια ολοκληρωτική καταστροφή τύπου Αργεντινής; Έχει κάποιος να προτείνει κάτι για το σήμερα, που να μην παραπέμπει σε σοσιαλιστικές χίμαιρες και όνειρα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που αποδείχτηκαν οι πιο φρικτοί εφιάλτες;
Τόνοι και Πνεύματα

ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ…ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ!!!!!!!



Posted by ΛΑΚΕΔΑΙΜΩΝ στο 22/01/2011
 
 
Rate This

Το συγκλονιστικό απόσπασμα από τον επιβατήριο λόγο του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου στην μητρόπολη των Αθηνών, την 9η Μαΐου 1998. Η συγγνώμη προς τους νέους της Ελλάδος, με δάκρυα στα μάτια.
http://eglimatikotita.blogspot.com

Η λαιμαργία της Τουρκίας και η αυτοπεποίθηση των Ελλήνων, σε συνδυασμό με τον ενδοτισμό των Ελλήνων πολιτικών


Η λαιμαργία της Τουρκίας και η αυτοπεποίθηση των Ελλήνων

Εκτύπωση | 22/01/2011 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη

ΧΘΕΣ, από αυτήν τη θέση, έγραφα για το ανεκτίμητο κεφάλαιο, που ονομάζεται Χριστόφορος Πισσαρίδης και για τα εξίσου ανεκτίμητα πνευματικά ελληνικά κυπριακά κεφάλαια, που διαφεύγουν στο εξωτερικό, επειδή η ημεδαπή ανεπάρκεια, μιζέρια και κακεντρέχεια δεν ανέχεται να τα αξιοποιήσει για την πρόοδο του τόπου. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Κύπρο, παρατηρείται και στην Ελλάδα. Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης, γιος του Σπύρου Μαρκεζίνη, περιφανούς πολιτικού και ιστορικού της Ελλάδας, είναι διεθνούς φήμης ακαδημαϊκός και συγγραφέας. Τα τελευταία χρόνια, με πυκνή αρθρογραφία, αναλύσεις και συνεντεύξεις του, προειδοποιεί την ελληνική πολιτική ηγεσία για την επιθετικότητα και τα νεο-οθωμανικά σχέδια της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Κυρίως, εξανίσταται κατά της πολιτικής ηγεσίας, του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και ενός δουλωμένου Τύπου, που αρνούνται να κατανοήσουν τους τουρκικούς σχεδιασμούς στη Θράκη, στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Ο Β. Μαρκεζίνης στηλιτεύει την ελληνική υποχωρητικότητα και έμφοβη στάση έναντι μιας αποθηριωμένης και λαίμαργης Τουρκίας. Σε συνέντευξή του στο αθηναϊκό «Έθνος» (9/1/2011), επικρίνει τη στάση των ΗΠΑ έναντι της Ελλάδας αλλά φοβάται, λέγει, και τους πολιτικούς της Ελλάδας, που υποβάλλουν στους ταλαίπωρους Έλληνες την υποταγή στους ξένους και την απεμπόληση εθνικών και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Προβλέπει ότι στο τέλος, θα συμφωνηθεί συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, ενώ δεν αποκλείει χειροτέρευση της κατάστασης στη Δυτική Θράκη, όπου οι Τούρκοι μεθοδεύουν καταστάσεις όπως έπραξαν και στην Κύπρο. Ο Μαρκεζίνης ελπίζει ότι «η καλοζωία, ο καταναλωτισμός και ο υλισμός της εποχής μας, σε συνδυασμό με τη συμφεροντολογία ενός εν πολλοίς ανυπόληπτου Τύπου, δεν έχουν διαβρώσει εντελώς τη φιλοπατρία και τη λεβεντιά της πατρίδας μου».
Ο Β. Μαρκεζίνης θέτει θέμα αλλαγής πολιτικής της Αθήνας έναντι της Τουρκίας, απαλλαγής από το σύνδρομο των Ιμίων και της Μαδρίτης, και καλεί επιτακτικά την κυβέρνηση Παπανδρέου να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Κύπρο, διασφαλίζοντας πρώτιστα το Καστελλόριζο. Τι θα έκανε ο ίδιος, αν ήταν υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας; Ιδού τι λέγει μεταξύ άλλων: «Θα αντέκρουα αυτήν την αηδή και συνεχώς προβαλλόμενη φενάκη, από τις γνωστές επιδοτούμενες δεξαμενές σκέψης, ότι η Τουρκία τάχα άλλαξε και αιφνιδίως μεταβλήθηκε σε επιστήθια φίλη μας. Θα καθυστερούσα την είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ, επικαλούμενος το συμφέρον της Ευρώπης να μην κληρονομήσει τα προβλήματα που - καθ’ ομολογίαν του ίδιου του κ. Νταβούτογλου - θα έφερνε μαζί της μια πλήρης ένταξη. Θα προετοίμαζα, με διάφορους τρόπους, τη μονομερή διακήρυξη των δικαιωμάτων μου στην ΑΟΖ μας και μετά θα προχωρούσα στην οριοθέτησή της.
»Εν συνδυασμώ με τα ανωτέρω, θα ενίσχυα τις δικές μας διαπραγματευτικές δυνατότητες, πλησιάζοντας όλους όσοι μπορούν να μας βοηθήσουν, και δεν θα βασιζόμουν μόνο σ’ αυτούς που μας εγκατέλειψαν στο παρελθόν. Θα ξαναέδινα στους συμπατριώτες μου αυτοπεποίθηση, ενισχύοντας την πίστη τους στο παρελθόν τους, την ιστορία και τη θρησκεία τους, και θα ‘’ξήλωνα’’ τάχιστα την προπαγάνδα ξένων αλλά και Ελλήνων, η οποία έχει δημιουργήσει αυτό το ‘’κόμπλεξ’’ ενοχής και κατωτερότητας που μας διακατέχει απέναντι στην Τουρκία. Τέλος, θα προειδοποιούσα τόσο τους ενδοτικούς πολιτικούς όσο και τα δημοσιοϋπαλληλικά (και επιδοτούμενα) ‘’ακαδημαϊκά δεκανίκια’’ τους ότι, με την παρούσα συμπεριφορά τους, πλησιάζουν το οριακό σημείο όπου η πολιτική ευθύνη ενδέχεται να μετατραπεί σε ποινική». Γι’ αυτό οι πολιτικάντηδες της Ελλάδας δεν τον αξιοποιούν.
Σημερινή

Σάββα Παύλου: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ και ΙΣΤΑΜΠΟΥΛ. Προς Καμίνηδες, Ρεπούσες , Δραγώνες και λοιπούς προοδευτικώνυμους γελοίους του συρμού.


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ και ΙΣΤΑΜΠΟΥΛ

Ιανουαρίου 21, 2011 από savvaspavlou
Το περίπλοκο και δύσκολο θέμα της τακτοποίησης και τυποποίησης των γεωγραφικών ονομάτων απασχόλησε τα Ηνωμένα Έθνη από τη δεκαετία του 1960. Ύστερα από πενήντα, σχεδόν, χρόνια εργώδους προσπάθειας στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες εμπειρογνώμονες, ποικίλων ειδικοτήτων και επιστημονικών κατευθύνσεων, από όλες τις χώρες του κόσμου, κατέληξε σε μερικές βασικές αρχές οι οποίες έγιναν από όλους αποδεκτές. Αρχές οι οποίες βοηθούν στη διεθνή επικοινωνία και συντείνουν στην αποφυγή παρεξηγήσεων.
Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει άγνοια για αυτόν τον πλούτο των εκατοντάδων χιλιάδων σελίδων που απέφερε ο διεθνής προβληματισμός της τυποποίησης γεωγραφικών ονομάτων με αποτέλεσμα να γράφουνται διάφορα τραγελαφικά, όπως για το θέμα της χρήσης των ονομάτων Κωνσταντινούπολη και Ισταμπούλ, πρόσφατα και σε ένα γραφικό σημείωμα της Μαρίας Κατσουνάκη στην εφημερίδα Η Καθημερινή (19 Ιανουαρίου 2011).
Ένα από τα βασικά θέματα της τυποποίησης ονομάτων είναι το εξώνυμο. Μια ελληνικής προέλευσης λέξη που μπήκε στο διεθνές λεξιλόγιο (exonym) και αναφέρεται στο παγιωμένο όνομα που χρησιμοποιούν άλλοι λαοί και το οποίο δεν ταυτίζεται με το επίσημο όνομα μιας χώρας ή μιας πόλης. Ουδείς μπορεί να απαγορεύσει σε οποιοδήποτε λαό να χρησιμοποιεί εξώνυμο, το μόνο που μπορεί μια χώρα είναι να ζητήσει στην αλληλογραφία που απευθύνεται σ’ αυτή να αναγράφεται το επίσημο όνομα που τυποποίησε η ίδια.
 Τα εξώνυμα, λοιπόν, θεωρούνται αποδεκτά και σεβαστά στη διεθνή πρακτική, έτσι ενώ οι Γερμανοί ονομάζουν τη χώρα τους Deutschland όμως δέχονται και το αγγλικής προέλευσης εξώνυμο Germany, οι Άγγλοι έχουν ως επίσημο όνομα της χώρας τους το United Kingdom [ofGreat Britain and Northern Ireland] όμως δέχονται τις επιστολές που αναγράφουν England, καθώς και άλλες που αναγράφουν: Angleterreπου προέρχονται, κυρίως, από τη Γαλλία.
Όταν το Δημαρχείο της Αθήνας υποδέχεται αντιπροσώπους της αγγλικής πρωτεύουσας αναφέρει ότι καλωσορίζει τους αντιπρόσωπους του Λονδίνου (και όχι τους αντιπροσώπους του Λάντον) και όταν στην Αγγλία υποδέχονται εκπροσώπους του Δημαρχείου της Αθήνας αναφέρουν ότι: We welcome the representatives of Athens (και όχι: therepresentatives of Athina)
Οι Έλληνες ονομάζουν την πρωτεύουσα της Γαλλίας Παρίσι και την πρωτεύουσα της Γερμανίας Βερολίνο και ουδείς διαμαρτύρεται γιατί δεν χρησιμοποιούν τις λέξεις Παρί και Μπέρλιν. Αμέσως, εικάζεις ότι αυτή η επιλεκτική ευαισθησία για την Κωνσταντινούπολη, ότι ντε και καλά πρέπει να την αποκαλούν όλοι Ισταμπούλ, είναι απότοκο μιας γενικότερης στάσης να προχωρούμε όχι με βάση τη διεθνή πρακτική και το διεθνές δίκαιο αλλά με βάση να προκαλούμε ευαρέσκεια στην Τουρκία. Ότι δηλαδή υποκλινώμεθα και υπακούμε.
Η χρήση το ονόματος Κωνσταντινούπολη εκ μέρους του ελληνικού λαού και των λογίων του αποτελεί ένδειξη σοβαρότητας που, εκτός από την εκδήλωση σεβασμού στην ιστορική μνήμη, συμβαδίζει με τη διεθνή πρακτική. Το πράγμα κάνει πιο τραγελαφικό το ότι το όνομα Κωνσταντινούπολη ήταν το επίσημο όνομα της πόλης για πέραν από μιάμισι χιλιάδες χρόνια και έγινε απλώς μετά εξώνυμο, ότι το όνομα Ισταμπούλ προέρχεται, σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, από το ελληνικό όνομα και ότι έγινε επίσημο από το 1930 ενώ προηγουμένως ήταν ενδώνυμο (άλλη ελληνική λέξη που μπήκε στο διεθνές λεξιλόγιο [=endonymκαι αναφέρεται σε ονόματα που επιχωριάζουν στο εσωτερικό μιας χώρας και δεν ταυτίζονται με τα αναγνωρισμένα και επίσημα). Όμως στη χρήση του ονόματος Κωνσταντινούπολη διάφοροι προοδευτικώνυμοι βλέπουν ανάπτυξη του σοβινισμού γι’αυτό και αισθάνονται έντονα την ανάγκη να προτάξουν τα στήθη τους εις τον σοβούντα εθνικισμό και να δώσουν τον αγώνα τον καλό εναντίον του.
Χαρακτηριστικά, κάποτε ο Ηλίας Πετρόπουλος σε μια κατεδαφιστική κριτική του για τον Γιώργο Ιωάννου τον κατηγόρησε για φανατικό σοβινιστή και ανάμεσα στα διάφορα τόνισε: Ο Ιωάννου, με πείσμα, αποκαλεί την Ισταμπούλ Κωνσταντινούπολη. Δεν ξαφνιάζομαι. Με το ίδιο πείσμα οι τσαρικοί εμιγκρέδες αποκαλούσαν το Λένιγκραντ Αγία Πετρούπολη.”  Το παράδειγμα, με το Κωνσταντινούπολη / Ισταμπούλ, επανέρχεται σε συνέντευξή του στην εφημερίδα των Σκοπίων ΕΠΟΧΑ (14/3/1992) στην οποία αναφέρεται απαξιωτικά στους συμπατριώτες του που “επιμένουν να ονομάζουν την Ισταμπούλ Κωνσταντινούπολη”. Το παράδειγμα με τα ονόματα Λένιγκραντ και Πετρούπολη και τους ρώσους εμιγκρέδες δεν χρησιμοποιούνται ξανά γιατί το σοβιετικό καθεστώς κατέρρευσε και το 1991 η πρώην πρωτεύουσα της Ρωσίας πήρε πανηγυρικά τα παλιό της όνομα. Όμως ο Ηλίας Πετρόπουλος δεν αισθάνεται την ανάγκη να αναφερθεί στο ατυχές παράδειγμά του για το Πετρούπολη/Λένιγκραντ και τους τσαρικούς εμιγκρέδες κι ούτε να ζητήσει συγγνώμη από τον Γιώργο Ιωάννου. Έχω προσέξει ότι όλοι όσοι υπεισέρχονται στη συγγραφική σκηνή με τσαμπουκά και προκλητικότητα αγνοούν, δυστυχώς, τη λέξη αυτοκριτική.

Θέσατε, λοιπόν, την μάχαιραν εις την θήκην, ω προοδευτικώνυμοι δημοσιογράφοι και συγγραφείς, και ερευνήστε καλύτερα τα θέματα με τα οποία ασχολείστε. Ο θεωρητικός εξοπλισμός με μερικές μπροσούρες ουδένα ωφέλησε.


Σάββας Παύλου, Μέλος της Κυπριακής Επιτροπής Τυποποίησης Γεωγραφικών Ονομάτων

Γιατί δεν αλλάζουν και το όνομα της χώρας;


Φτιάχνουν έθνος ανιστόρητων - Καταργούν το υποχρεωτικό μάθημα της Ιστορίας στα σχολεία...ΕκτύπωσηE-mail
21-01-2011 13:12:54
ImageΤην έντονη αντίδραση επιφανών ιστορικών και πανεπιστημιακών προκαλεί
η πρόθεση του υπουργείου Παιδείας να καταργηθεί το μάθημα της Ιστορίας
από τη Β’ και Γ’ Λυκείου και να ενταχθεί μόνο ως μάθημα επιλογής στο
Λύκειο θεωρητικής κατεύθυνσης.


Σε ανοικτή επιστολή τους προς το υπουργείο Παιδείας, τα μέλη της Ελληνικής 
Ιστορικής Εταιρείας, που ανήκει στη Διεθνή Ένωση Ιστορικών Σπουδών, 
υποστηρίζουν ότι το εύρος της ελληνικής ιστορίας δεν καλύπτεται από τις τρεις ώρες 
διδασκαλίας που προβλέπονται για την Α’ Λυκείου και επισημαίνουν ότι η Ιστορία ταλανίζεται όχι μόνο 
από ανεπαρκείς μεθόδους διδασκαλίας, αλλά και από τις εξετάσεις εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, «και αυτό 
σε μία χώρα, όπου γεννήθηκε η ιστορική επιστήμη», όπως αναφέρουν.


«Θα επρόκειτο για μία καταδίκη του ελληνικού λαού, που έχει διασώσει την ιστορική του μνήμη από την 
αρχαιότητα ως σήμερα, να υποστεί μέσα από μία ελλειπτική και πτωχή Παιδεία τη μείωση της ιστορικής του 
γνώσης, με αποτέλεσμα την εξασθένιση της ιστορικής του συνείδησης» αναφέρουν ιστορικοί και 
πανεπιστημιακοί, σημειώνοντας: «η επαρκής διδασκαλία της είναι απαραίτητη προϋπόθεση μίας Παιδείας 
ουσιαστικής, μίας ουμανιστικής Παιδείας και γιατί όχι μίας εθνικής - έναν όρο που διέγραψε το υπουργείο 
Παιδείας από την ονομασία του - εκτός εάν η Πολιτεία μας θέλει να δωρίσει ένα συλλογικό αλτσχάιμερ 
στον ελληνικό λαό».
Φυσικά μόνο τυχαία δεν είναι όλα αυτά. Κάποιοι θέλουν να ξεχάσουν οι νέες γενιές την Ιστορία 
του ελληνικού Έθνους. Το πρώτο βήμα για να ξεχαστεί το ίδιο το Έθνος...

defencenet.gr

Η χώρα βυθίζεται στην κρίση και οι υπογραφές για την Ζήμενς μπήκαν μόνες τους!

Αναζητώντας πολιτικές ευθύνες, έχασαν τις ποινικές
Με τα μαύρα σύννεφα να πυκνώνουν στον δημοσιονομικό ουρανό της Ελλάδας, με τον ουσιαστικό ενταφιασμό της προοπτικής επιμήκυνσης της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους να ανακοινώνεται μέσα στο υπουργικό συμβούλιο χωρίς να το συνειδητοποιεί κανείς, με τις φωνές για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους να πληθαίνουν επικίνδυνα και με τον Οίκο Fitch να μας απειλεί με νέα υποβάθμιση, το ελληνικό πολιτικό σύστημα πραγματοποιεί αυτές τις μέρες άλλη μια επίδειξη αυτισμού.

Την ώρα που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, το Βερολίνο ετοιμάζει ένα «Σχέδιο Β» για την Ελλάδα, καθώς – υπενθυμίζω – παραμένουμε εκτός αγορών και τα ελληνικά ομόλογα στην δευτερογενή αγορά βρίσκονται σε πτωτική πορεία.

Την ώρα που μιλούν για «εθελούσια αναδιάρθρωση», υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι ακόμη και αυτό δεν προβλέπεται να αποφέρει αποτελέσματα.

Την ώρα που υποστηρίζουν πως αυτό το «εθελούσιο κούρεμα» κινδυνεύει να εκληφθεί από τις αγορές ως προετοιμασία για ακόμη σκληρότερα μέτρα με σκοπό την μείωση του χρέους.

Την ώρα που μαζί μας αποφάσισε να ασχοληθεί ακόμη και ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών Χανς – Πέτερ Κάιτελ, ζητώντας άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, προκειμένου να ηρεμήσουν οι αγορές.

Την ώρα που ο διεθνής οίκος αξιολόγησης μας απειλεί με νέα υποβάθμιση αν δεν καταφέρουμε να επιστρέψουμε στις αγορές ως το τέλος του 2011, προβλέποντας ότι θα χρειαστούμε νέα χρηματοδότηση από το εξωτερικό.

Την ώρα που μόλις προχθές, στο υπουργικό συμβούλιο, ο υπουργός των Οικονομικών ανακοίνωσε ότι η επιμήκυνση θα πάει «πακέτο» με τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης, που όμως θα αρχίσει να λειτουργεί το 2013.

Την ώρα που στην ίδια συνεδρίαση ο κ. Παπακωνσταντίνου είπε πως σύντονα θα αρχίσει η συζήτηση με τους κοινωνικούς εταίρους για τα μέτρα του 2012-2014 (νέα μέτρα) και «ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του» - υπονοώντας πως αν δεν υπάρξει συμφωνία ίσως χρειαστεί να μιλήσουν οι κάλπες.

Την ώρα που ο Πρόεδρος των Γερμανών Βιομηχάνων έλεγε πως είναι αντιπαραγωγικό να περιμένουμε ως το 2013 για να μπει σε λειτουργία ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης – διότι περί αυτού πρόκειται.

Ε, την ώρα ακριβώς αυτή, η Ελλάδα ζει ξανά στους ρυθμούς του σκανδάλου της Ζήμενς, μαθαίνει για τα παζάρια της εξεταστικής (αλλά όχι για το γεγονός ότι η πολυδιαφημισμένη επιμήκυνση πήγε άκλαυτη), ακούει ονόματα πολιτικών (αλλά όχι ότι θα ληφθούν νέα μέτρα και δεν υπάρχει φως στο τέρμα του τούνελ), παρακολουθεί πολιτικούς και κόμματα που μας έφεραν σ’ αυτήν την κατάσταση να προσπαθούν να βγουν λάδι (αλλά όχι τον δρόμο προς τις εκλογές που ανοίγει ξανά).

Τα ονόματα πολιτικών που μπήκαν στα πορίσματα των κομμάτων (με τον τρόπο που μπήκαν και για τους λόγους που μπήκαν) είναι σαφές ότι δεν δίνουν απαντήσεις ούτε στο ποινικό, ούτε στο πολιτικό μέρος της υπόθεσης της Ζήμενς. Αναμιγνύονται αυτοί που έβαλαν υπογραφές (άρα πιθανόν να έχουν και ποινικές ευθύνες) με αυτούς που είχαν μια γενική πολιτική ευθύνη. Και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να μην βρεθούν ποτέ οι ένοχοι – είτε ποινικά, είτε πολιτικά.

Τα πορίσματα, που μαγειρεύονταν την τελευταία στιγμή και τελικώς θα κατατεθούν τη Δευτέρα (αλλά όλοι ξέρουν τι περιέχουν) το μόνο που πέτυχαν είναι να ξεσηκωθούν όλοι εναντίον όλων, κατηγορώντας οι μεν τους δε για πολιτικές σκοπιμότητες.

Ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης κατηγορεί με ανακοίνωσή του τη Ν.Δ. για ακραία αντιπαλότητα: «Στην τοποθέτησή της ανέδειξε ανάγλυφα τα αίτια της υστέρησης και κακοδαιμονίας του τόπου: Ακραία αντιπαλότητα, συνολική άρνηση του έργου άλλων κυβερνήσεων, αμφισβήτηση της εντιμότητας και του πατριωτισμού των αντιπάλων, συνεχείς υπερβολές, διαστρεβλώσεις και ανακρίβειες. Συνέβαλε έτσι αποφασιστικά να κυριαρχήσουν οι πολιτικές σκοπιμότητες στο έργο της Επιτροπής», στην προσπάθειά της «να δημιουργήσει εντυπώσεις με στοιχεία ανακριβή, ελλειπή ή και ψευδή».

Μάλιστα, ο κ. Σημίτης, χωρίς να δίνει καμιά απάντηση για το (ομολογημένο) 1 εκ μάρκα που έλαβε ο πιο στενός του συνεργάτης, ο κ. Θ. Τσουκάτος ως «κομματική χορηγία» από τον γερμανικό κολοσσό, χάνει τον χρόνο του εξηγώντας πόσο σημαντική ήταν η ψηφιακή αναβάθμιση του ΟΤΕ.

Και καταλήγει βέβαια στο συμπέρασμα ότι η χώρα (την οποία ο ίδιος κυβέρνησε επί οκτώ χρόνια) «βρίσκεται όχι μόνο σε οικονομική κρίση αλλά και σε αδυναμία να υπερβεί τις δυσκολίες της, γιατί ένα τμήμα των πολιτικών δυνάμεων προτιμά τα αδιέξοδα από τις λύσεις».

Η Ν.Δ. από την πλευρά της, απαντά πως ο κ. Σημίτης δεν λέει λέξη για την «ταμπακιέρα», καθώς δεν κάνει «καμία αναφορά ούτε στο 1 εκατ. μάρκα του κ. Τσουκάτου για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ, ούτε στην παραίτηση Καστανίδη για σοβαρά θέματα διαφάνειας, ούτε στην αντικατάσταση του κ. Καστανίδη από τον κ. Τάσο Μαντέλη, ο οποίος και αυτός έχει ομολογήσει ότι πήρε χρήματα από τη Siemens».

Για εξυπηρέτηση αποκλειστικά κομματικών σκοπιμοτήτων έκανε λόγο και ο πρώην υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, που μιλά για «άθλια και αντιδημοκρατική μεθόδευση».

Για κυνική ατμόσφαιρα σκοπιμοτήτων μίλησε και ο πρώην υπουργός Μεταφορών Χρ. Βερελής, σημειώνοντας μάλιστα ότι «η εξεταστική ξεκίνησε για Μπεν Χουρ και κατέληξε σε… Άμποτ και Κοστέλο»! Υπογραμμίζει μάλιστα ότι ο κοινός στόχος (που ήταν να μην αγγίξει κανείς τα κομματικά ταμεία) επετεύχθη.

Για μικροκομματικές σκοπιμότητες μιλά και ο Γ. Αλογοσκούφης, που χαρακτηρίζει αυθαίρετη την εμπλοκή του ονόματός του, καθώς ο ίδιος (και αυτό είναι γνωστό)  ουδεμία εξουσία είχε ή μπορούσε να ασκήσει σε διοικητικά ζητήματα του ΟΤΕ, πλην της εκπροσώπησης του ελληνικού δημοσίου, ως μετόχου στις γενικές συνελεύσεις του οργανισμού.

Αναφέρει επίσης ότι ουδέποτε περιελήφθη θέμα Ζήμενς σε οποιαδήποτε γενική συνέλευση και ουδέποτε υπέγραψε ή χειρίστηκε οποιαδήποτε σύμβαση.

Ο επίσης πρώην υπουργός Γ. Παπαντωνίου μιλά για θέατρο του παραλόγου, «όπου συσχετίζονται πρόσωπα με άσχετα θέματα, χωρίς καμία τεκμηρίωση».

Για ηθική και πολιτική εξόντωση μίλησε ο πρώην υπουργός Μεταφορών Μ. Λιάπης, καθώς και για κακοστημένο σχέδιο σπίλωσής του.


 «Όταν ξεκινήσαμε όλοι μαζί την εξεταστική για τη Siemens, στόχο είχαμε να βρούμε μίζες και κλέφτες. Το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής αποδεικνύει ότι το ΠΑΣΟΚ συγκαλύπτει και τους κλέφτες και τις μίζες κα επιδίδεται σε ένα συκοφαντικό κυνήγι πολιτικών του αντιπάλων»: Η δήλωση ανήκει στον πρώην υπουργό Προκόπη Παυλόπουλο, ο οποίος επίσης περιλαμβάνεται στο πόρισμα του ΠΑΣΟΚ, ενώ όλοι γνωρίζουν τι ακριβώς έγινε με το περίφημο C4i.

Πολιτική σκοπιμότητα είδε και ο Άκης Τσοχατζόπουλος, που επίσης υποστηρίζει ότι ουδέποτε υπέγραψε, παρέλαβε ή διαχειρίστηκε οποιαδήποτε σύμβαση με την Ζήμενς.

Για κεραυνό εν αιθρία μίλησε ο Ν. Χριστοδουλάκης, που επίσης λέει ότι ουδέποτε είχε σχέση με τις συμβάσεις του ΟΤΕ, ούτε και ερωτήθηκε ποτέ για το θέμα.

Και τέλος, από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Εξεταστικής Σήφης Βαλυράκης εκφράζει την απορία του για την απαξίωση της επιτροπής και υπερασπίζεται το έργο της (που όμως αμφισβητούν όλοι).

Κατόπιν όλων αυτών, καθίσταται σαφές ότι οι υπογραφές μπήκαν μόνες τους…


Ελεύθερη Ζώνη