Σελίδες

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Οι εχθροί της ΑΟΖ

Γράφει ο Νίκος Λυγερός, στρατηγικός αναλυτής
Οι εχθροί της ΑΟΖ βρίζουν ανθρώπους σαν τον Θ. Καρυώτη, Σ. Κασσίνη, Η. Κονοφάγο, Α. Φώσκολο, διότι αντιλαμβάνονται ότι σιγά σιγά χάνουν την μάχη της ΑΟΖ. Μερικοί από αυτούς τους εχθρούς δουλεύουν χρόνια ενάντια στην ιδέα της ΑΟΖ.
Παλιότερα ήταν από τους πρώτους που έβριζαν τον Τάσο Παπαδόπουλο για την κυπριακή ΑΟΖ, αλλά κι εκεί δεν τους πέρασε. Τους αντιμετωπίσαμε επί του πρακτέου, αναδεικνύοντας της αλήθεια του θέματος. Κι αν χρειάστηκε να κάνουμε και μυστική υπογραφή με το Λίβανο το 2007, δεν είναι τυχαίο.
Οι εχθροί μας δεν ήταν μόνο οι πολιτικοί της Τουρκίας, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Πολλοί από αυτούς υπάρχουν ακόμα και τώρα και συνεχίζουν να λένε τα ίδια. Λένε ότι η ΑΟΖ είναι...

Ο Μαρκόπουλος κόλλησε στην γωνία τον Βενιζέλο...

Ο Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού και βουλευτής Εύβοιας των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Κώστας Μαρκόπουλος, απαντώντας στο Ευάγγελο Βενιζέλο σε ερώτησή του πως θα εξασφαλίσουν οι " ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ" τις καταθέσεις εάν καταρρεύσουν οι τράπεζες, του απηύθυνε τα εξής:
«Υπενθυμίζουμε στον κ. Βενιζέλο, ότι η Ελληνική Βουλή και ο ίδιος, έχουν ψηφίσει εγγύηση του ελληνικού κράτους για καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ.
Ωστόσο οι τράπεζες καταρρέουν από την αδυναμία των οφειλετών να αποπληρώσουν τις δόσεις τους. Γι’ αυτό φταίει το Μνημόνιο Βενιζέλου-Σαμαρά
Ακόμα οι τράπεζες καταρρέουν γιατί το κράτος λεηλάτησε όλες τις μικροκαταθέσεις των πολιτών με την άδικη φορολογία. Και γι’ αυτό φταίει ο κ Βενιζέλος που...

«Ο ΄ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ» ΜΙΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

1
Για πρώτη φορά και 180 χρόνια απ’ την δολοφονία του πρώτου Κυβερνήτη του Έθνους Ιωάννη Καποδίστρια, η φωνή του θα μιλήσει σε κάθε Ελληνική καρδιά. Οι επιστολές που κατέγραψε προς κάθε κατεύθυνση για την σωτηρία της Ελλάδος, από το 1827 μέχρι και την παραμονή της τραγικής του δολοφονίας, παρουσιάζονται σήμερα από την Ελαία μη κερδοσκοπική εταιρεία και τον συγγραφέα του έργου Ιωάννης Καποδίστριας ο Άγιος της πολιτικής, κ. Ιωάννη Κορνιλάκη.

Οι επιστολές του Ιωάννη Καποδίστρια παρουσιάζονται για πρώτη φορά και με τον καλλίγραφο  γραφικό του χαρακτήρα, αφού η Ελαία και έπειτα από κόπους τεσσάρων ετών, δημιούργησε ανάλογη γραμματοσειρά, καθιστώντας την έκδοση πραγματικό κειμήλιο. Το έργο Ιωάννης Καποδίστριας ΄΄ο Άγιος της πολιτικής΄΄, προλογίζεται από τέσσερις Μητροπολίτες, τον Κύκκου και...

Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

Μου το έστειλε ο φίλος George Gemini <giorgost101@yahoo.gr>
Το βρήκα ενδιαφέρον και το δημοσιεύω.....

YouTube - Βίντεο από αυτό το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

Ο Παπαδήμος και η προσπάθειά του να ξαναγίνει ... Πρωθυπουργός! Ενα απόρρητο σημείωμα που ... δημοσιεύτηκε παντού!!!

Εύα Σερκίζη 


Στο φως της δημοσιότητας το κατά τα άλλα ... απόρρητο σημείωμα του Λουκά Παπαδήμου, το οποίο έδωσε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και εκείνος με τη σειρά του ενημέρωσε τους πολιτικούς αρχηγούς.

Ο πρώην πρωθυπουργός περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος και την φυγή των καταθέσεων στο εξωτερικό. 

Η απόρρητη έκθεση Παπαδήμου που δημοσιεύει το Βήμα της Κυριακής αναφέρει ότι τα ταμειακά αποθέματα της χώρας αρκούν έως τα μέσα Ιουνίου. Για άλλη μια φορά λοιπόν, ο κ.Παπαδήμος δείχνει ότι επιθυμεί διακαώς να γίνει και πάλι Πρωθυπουργός, στηρίζοντας καίριες στιγμές το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, με καταστροφολογικά σενάρια, πράγμα που το έχει κάνει με επιτυχία, άλλες τέσσερις...

Η μυστική ζωή του Νίκολα Τέσλα... Υπήρξε άραγε και ήταν αυτό το οποίο θέλουν να μας παρουσιάσουν;

Υπήρξε άραγε αυτός ο Νίκολας Τέσλα; Διάβασα κάποτε ένα κείμενο, δεν θυμάμαι αν ήταν αυτοβιογραφία ή ημερολόγιο, όπου κάποιος Ν.Τ. λιβάνιζε μέχρι αηδίας τον εαυτό του. Κατά την γνώμη μου ποτέ και πουθενά μια σωστή και αυτού του επιπέδου προσωπικότητα δεν θα αναφερόταν τόσο πολύ και με τέτοια έμφαση στο «εγώ» του. Είστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται για «κατασκευασμένη ιδιοφυΐα» από κάποιους, για να εξυπηρετήσει κάποιον άγνωστο σ' εμάς ,μέχρι στιγμής, σκοπό;  Οδυσσεύς

Μεταξύ των πολλών εκπληκτικών εφευρέσεών του, ο Νίκολα Τέσλα είχε βρει τρόπο μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας σε μακρινές αποστάσεις χωρίς τη μεσολάβηση καλωδίων, καθώς και την εκμετάλλευση της θερμικής ενέργειας των ωκεανών.

Επίσης ένα υπερόπλο, που μπορούσε να κατευθύνει συγκεντρωμένη ενέργεια πάνω σε ένα στόχο και με το οποίο ήλπιζε να θέσει τέλος στους πολέμους. Είχε βρει επίσης τον τρόπο να επικοινωνεί με άλλους πλανήτες.

Ο ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ (1856-1943) ήταν αναμφίβολα η μεγαλύτερη...

Το τελευταίο καλοκαίρι της ενωμένης Ευρώπης;

Λίγες μέρες μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου ξεκινά επίσημα ένα ακόμη καλοκαίρι που όμως μπορεί να είναι το τελευταίο καλοκαίρι της ενωμένης Ευρώπης. Τον τελευταίο μήνα αλλεπάλληλες δονήσεις από τις εκλογές στη Γαλλία και τη Γερμανία, αλλά και την κυβερνητική κρίση στην Ολλανδία, προκάλεσαν ρωγμές στον Γερμανικό πυρήνα, οι οποίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ανατάξιμες αν οι πρόσφατοι σεισμοί δεν προέρχονταν από τη σύγκρουση των τεκτονικών πλακών στην περιφέρεια της Eυρωζώνης και αν το επίκεντρό τους δεν ανέβαινε απειλητικά και διασχιστικά προς την επιφάνεια…

Παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις, η κ. Μέρκελ και ο κ. Σόϊμπλε εξακολουθούν να θεωρούν ότι οι Έλληνες πρέπει να πληρώσουν για τα λάθη που διέπραξαν οι πολιτικοί τους. Αλλά τέτοια ηθικά επιχειρήματα, που επενδύονται στα προγράμματα της αδιαπραγμάτευτης λιτότητας, είναι σαθρά όταν αφήνουν υπεράνω κριτικής, αποσιωπούν ή συγκαλύπτουν το γεγονός ότι αυτοί οι ίδιοι οι Γερμανοί συναλλάσσονταν παράνομα με Έλληνες πολιτικούς για να προωθούν οικονομικά εταιρικά Γερμανικά συμφέροντα στην Ελλάδα. Και όταν...

Αλληλεγγύη, άμιλλα, φιλότιμο: Οι άγνωστες λέξεις της Κριστίν Λαγκάρντ . Ματαιοδοξία, κενοδοξία, αυταρέσκεια: Οι πολύ γνωστές της!

Λάζαρος Ελευθεριάδης στο aegeantimes.gr 

Εκανα προσπάθεια να μεταφράσω τις λέξεις του τίτλου στην Αγγλική γλώσσα αλλά και στις περισσότερες Ευρωπαϊκές γλώσσες, και το αποτέλεσμα ήταν να βρω αντίστοιχες λέξεις, οι οποίες να αποδίδουν ελάχιστα ή και καθόλου κατά κυριολεξία τίς αρετές οι οποίες εμπεριέχονται και μεταφέρουν, αυτές οι Ελληνικές λέξεις.

Αλληλεγγύη : 

Solidarity : αλληλεγγύη, στερεότητα, ευστάθεια, συναδελφικότητα, στερεότης fellowship : υποτροφία, αδελφότητα, συντροφιά, αλληλεγγύη, συναδελφότητα, υφηγεσία

Ματαιοδοξία :
Vanity : ματαιοδοξία, ματαιότητα, κενοδοξία, ματαιότης, αυταρέσκεια, ματαιοφροσύνη 

Vainglory : ματαιοδοξία, κενοδοξία, ματαιότης, ματαιότητα

«Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος»

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς


Α! αί εκλογαί, αυτή είναι η μόνη επί εβδομήκοντα έτη ασχολία μας, αφ’ ότου ηλευθερώθημεν, αφ’ ότου δηλαδή μεταλλάξαμεν τυράννους, τους οποίους διά των εκλογών φανταζόμεθα ότι αντικαθιστώμεν τάχα συχνότερον»
(Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
Το νεοελληνικό κράτος το ελευθέρωσαν οι Έλληνες, αλλά το «έστησαν» οι Βαυαροί και το κυβερνούν 10-15 οικογένειες, δυνάστες- δυναστείες πολιτικών. Το κράτος αυτό, αντί να αναδείξει τις αρετές του λαού, την αντοχή, την καρτερία, το πνεύμα θυσίας και αυταπάρνησης, που το κράτησαν όρθιο στα χρόνια της πολυαίωνης σκλαβιάς, «φρόντισε» να εκλύσει τις χειρότερες ροπές του και να υποσκάψει τον εσώτερο χαρακτήρα του, το φιλότιμό του.

Από την πρώτη ημέρα του ελευθέρου βίου του, οι δαίμονες της πατρίδας, οι πολιτικοί του, κατακερμάτισαν τον λαό σε κομματικά σουλτανάτα. «Οι πολιτικοί μας και οι ξένοι τρώγονταν και καθένας κοίταζε να...

ΣΧΟΛΙΟ: Άλλο οι απειλές, άλλο το πραγματικό πρόβλημα


Η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός, εκβιάζονται χυδαία, καθημερινά, από τους Ευρωπαίους «εταίρους», με ενορχηστρωτή της εκστρατείας τη Γερμανία της Μέρκελ. Η μόνιμη επωδός πλέον είναι η έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη. Στο σημείο αυτό αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στα οικονομικά μεγέθη και σε μερικά ακόμα δεδομένα.
Του Παντελή Δ. Καρύκα
Οι Γερμανοί και λοιποί «ιατροί» απαιτούν από το πειραματόζωο Ελλάδα να εκλέξει κυβέρνηση της αρεσκείας τους, δηλαδή κυβέρνηση του ενός ή των δύο μαζί, πρώην μεγάλων κομμάτων, τα οποία έχουν δεσμευτεί – οι αρχηγοί τους και με τις προσωπικές τους υπογραφές – να τηρήσουν κατά κεραία τα των μνημονίων, άσχετα με τις συνέπειες που θα υπάρχουν στον Ελληνικό λαό -3000 αυτοκτονίες, μέχρι στιγμής, ανεργία άνω του 22% κ.λπ.
Καθημερινά πλέον οι Έλληνες βομβαρδίζονται από μια προπαγάνδα, από συνεχείς απειλές και «υποδείξεις». Τα μνημόνια πρέπει να τηρηθούν, αλλιώς…

...γίναν οι γλάστρες θυμιατά και τα σκατά λιβάνι.

Επειδή δέχτηκα πολλά τηλεφωνήματα και email για τοπροηγούμενο άρθρο μου, με προέτρεψαν να γράψω ένα άρθρο για τον Άκη (ένας είναι ο Άκης) να με βάλουν στη δοκιμασία ή τον πειρασμό, να δούνε πως θα παρουσιάσω το θέμα.
Ο Άκης λοιπόν είναι βίος και πολιτεία , ένας τύπος που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και αποδείχθηκε ένας πολύ μεθοδικός πολιτικός, που έκανε πολλές αγορές, αλλά ποτέ δεν έπαιρνε γουρούνι στο σακί. Τόψαχνε ο άνθρωπος.
Δεν έγινε παππάς (πολιτικός) ν’ αγιάσει, αλλά καλά για να περάσει.
Κρατούσε και ημερολόγιο μη τυχόν και του ξεφύγει τίποτα γιατί μετά τρέχα γύρευε ψήλους στ’ άχυρα. 
Αγορές δεν έκανε για ψήλου πήδημα παρά μόνο όταν κάτι άξιζε τον κόπο για να δέσει το γάιδαρό του και να έχει κάτι για τα γεράματα.
Όταν μάλιστα τον έκαναν και υπουργό άμυνας και έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα, τότε...

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Όταν το Άδικο κυριαρχήσει επί του Δικαίου, τότε η αντίσταση γίνεται καθήκον. Επομένως, ο απλός Έλληνας Πολίτης έχει καθήκον να αντισταθεί, όταν εκβιάζεται σε τέτοιο βαθμό – πολύ περισσότερο όταν η Δημοκρατία στη χώρα του (ότι έχει απομείνει από αυτήν, για να είμαστε ειλικρινείς) κινδυνεύει να καταλυθεί, από τις συγχρονισμένες ενέργειες και τις «απολυταρχικές εντολές» του ΔΝΤ και της Γερμανίας
B. BRECHT


του ΒΑΣΙΛΗ ΒΙΛΙΑΡΔΟΥ

Τα εθνικά κράτη σχεδιάζεται να διαλυθούν, έτσι ώστε να δώσουν τη θέση τους σε έναν τερατώδη γραφειοκρατικό μηχανισμό, ο οποίος θα ελέγχει όλους τους Πολίτες, θα τους αστυνομεύει καλύτερα, θα τους λέει τι ακριβώς να κάνουν και πώς να σκέφτονται
Εικόνα «εξωφύλλου»: «Ένας λαός, μία αυτοκρατορία, ένα ευρώ», από το έγκριτο γερμανικό περιοδικό Compact, το οποίο ειρωνεύεται την κυβέρνηση με τη φωτογραφία του Χίτλερ. Σημειώνουμε εδώ ότι, σύμφωνα με τα «εθνικοσοσιαλιστικά σχέδια» του δικτάτορα η νέα τάξη πραγμάτων, η οποία όφειλε να επιβληθεί στην Ευρώπη, προέβλεπε την «αναδιάταξη» της ηπείρου, με τοπικά και... φυλετικά κριτήρια...

Στα πλαίσια αυτά, άμεσοι στόχοι ήταν η προσάρτηση πολλών κρατών στη γερμανική αυτοκρατορία (τρίτο ράιχ), η υποχρεωτική μετανάστευση ομάδων των εκάστοτε πληθυσμών, καθώς επίσης η καταπίεση και η λεηλασία ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων – με στρατιωτικά μέσα, αλλά και με τη συμμετοχή της γερμανικής οικονομίας.
Η Ελλάδα μοιάζει με ένα πολυτελέστατο, πλούσιο κρουαζιερόπλοιο, το οποίο ευρίσκεται στο κέντρο μίας τρομακτικής καταιγίδας, έχοντας καταληφθεί από δύο αντίπαλες «συμμορίες» – οι οποίες επιμένουν ότι, σκοπός τους είναι να βοηθήσουν, αφού διαφορετικά το καράβι κινδυνεύει να βυθιστεί. Οι «πειρατές» έχουν τοποθετήσει δικό τους καπετάνιο, τρομοκρατούν και εκβιάζουν το πλήρωμα, σχεδιάζουν προσεκτικά τη λεηλασία ότι πολύτιμου ανακαλύψουν, ενώ ρίχνουν στη φουρτουνιασμένη θάλασσα τους πιο φτωχούς επιβάτες - ισχυριζόμενοι ότι, μόνο με αυτόν τον τρόπο, ελεύθερο περιττών βαρών δηλαδή, θα καταφέρει το καράβι να ξεφύγει από την τρικυμία” (R.Vial).

“Ο B. Brecht είχε πει κάποτε πως, όταν το Άδικο κυριαρχήσει επί του Δικαίου, τότε η αντίσταση γίνεται καθήκον. Επομένως, ο απλός Έλληνας Πολίτης έχει καθήκον να αντισταθεί, όταν εκβιάζεται σε τέτοιο βαθμό – πολύ περισσότερο όταν η Δημοκρατία στη χώρα του (ότι έχει απομείνει από αυτήν, για να είμαστε ειλικρινείς) κινδυνεύει να καταλυθεί, από τις συγχρονισμένες ενέργειες και τις «απολυταρχικές εντολές» του ΔΝΤ και της Γερμανίας (η οποία ηγείται της Ευρωζώνης).

Προσωπικά βλέπω μία μόνο λύση για την Ελλάδα: τη λαϊκή εξέγερση, εάν θέλουμε να αποφευχθεί το στρατιωτικό πραξικόπημα, με στόχο τη σύλληψη και την καταδίκη της συμμορίας εκείνων των διεφθαρμένων πολιτικών, οι οποίοι οδηγούν τη χώρα τους στην καταστροφή. Στα πλαίσια αυτά, όποιος από τους γραφειοκράτες της ΕΕ και του ΔΝΤ δεν εξαφανιστεί, μέχρι να μετρήσει κανείς έως το τρία, θα πρέπει να έχει την ίδια ακριβώς μοίρα – τη σύλληψη του από τους Πολίτες και την καταδίκη του από την Ελληνική Δικαιοσύνη” (T.Mehner, Γερμανός συγγραφέας, παρεμβάσεις).

“Οι παλαιοί φόβοι επιστρέφουν. Η Γερμανία γίνεται ξανά ισχυρή, ενώ οι Βρετανοί αναφέρονται όλο και πιο συχνά σε ένα 4ο Ράιχ. Κάτω από τις σημερινές συνθήκες όμως, η Γερμανία δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα 4ο Ράιχ, αφού η χώρα δεν έχει αποκτήσει εντελώς την εθνική της κυριαρχία, από την 8η Μαΐου του 1945. Όποιος δεν θέλει να το πιστέψει, του προτείνουμε την πρόσφατη ομιλία του κ. Σόϊμπλε - παρά το ότι ο υπουργός οικονομικών παρέλειψε να «οριοθετήσει» ακριβώς την έλλειψη εθνικής κυριαρχίας.

Εάν έχει δίκιο, ακόμη και εν μέρει, τότε θα πρέπει να πάρουμε πολύ σοβαρά εκείνες τις θεωρίες συνωμοσίας, σύμφωνα με τις οποίες η Γερμανία είναι μία Ε.Π.Ε., μία μη κυβερνητική οργάνωση ή μία «διοικητική οντότητα» των συμμαχικών δυνάμεων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Στην προκειμένη περίπτωση, εμείς οι Γερμανοί δεν είμαστε Πολίτες, αλλά εργαζόμενοι – οι οποίοι θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να απολυθούν. Ανεξάρτητα από αυτά, η ομιλία του κ. Σόιμπλε φανερώνει ολοκάθαρα ότι, η Γερμανία είναι κάτω από διεθνή έλεγχο – δεν είναι ανεξάρτητη λοιπόν και δεν παίρνει μόνη της αποφάσεις. Επομένως δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα 4ο Ράιχ, εκτός εάν το επέτρεπαν οι Η.Π.Α. – κάτι που φυσικά δεν είναι εντελώς απίθανο, αφού και οι ίδιοι οι Αμερικανοί ευρίσκονται ήδη στο δρόμο για το φασισμό.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι, θεωρητικά τουλάχιστον, η Γερμανία δεν χρειάζεται την εθνική της κυριαρχία, εάν θέλει να κατασκευάσει ένα 4ο Ράιχ – αφού θα μπορούσε να τα καταφέρει διαφορετικά, μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προτείνω σε όλους αυτούς, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δύσπιστα μία τέτοια προοπτική, να ανατρέξουν στις απόψεις του Χίτλερ, σε σχέση με μία Ενωμένη Ευρώπη. Βέβαια, δεν γνωρίζει κανείς που ακριβώς κατευθύνεται η ΕΕ, από πολιτικής άποψης – εκτός του ότι, τα εθνικά κράτη σχεδιάζεται να διαλυθούν, έτσι ώστε να δώσουν τη θέση τους σε έναν τερατώδη γραφειοκρατικό μηχανισμό, ο οποίος θα αστυνομεύει όλους τους Πολίτες, θα τους λέει τι ακριβώς να κάνουν και πώς να σκέφτονται” (Kopp Γερμανίας).

Ανάλυση
Τα παραπάνω κείμενα, παρά το ότι προέρχονται από πρόσφατες, επίσημες δημοσιεύσεις έγκριτων Γερμανών, μοιάζουν με θεωρίες συνωμοσίας. Εν τούτοις αποδεικνύουν ότι, ακόμη και οι ίδιοι οι Γερμανοί φοβούνται τυχόν αναβίωση του ναζισμού στη χώρα τους – ενώ αρκετοί είναι αντίθετοι με τις εμφανείς προθέσεις της πρωσικής κυβέρνησης τους, η οποία σκοπεύει να «αναρτήσει» την Ευρώπη στο γερμανικό άρμα (αποδυναμώνοντας μία προς μία όλες τις χώρες, με τη βοήθεια της «πολιτικής λιτότητας» και του ισχυρού της νομίσματος).

Παράλληλα γνωρίζουν ότι, ο νεοφιλελευθερισμός των παιδιών του Σικάγου, έτσι όπως επιβάλλεται μεθοδικά από το αμερικανικό ΔΝΤ στην Ελλάδα, με την αποκρατικοποίηση της εξουσίας, με την κατάργηση της Δημοκρατίας, με το γκρέμισμα του κοινωνικού κράτους, με τη λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, με την καταστροφή της μεσαίας τάξης, με τηνεξαθλίωση των μαζών, με τη χρεοκοπία κλπ., εξελίσσεται σε μία τρομακτική δικτατορία της ελίτ – σε έναν άκρατο απολυταρχικό καπιταλισμό καλύτερα, ο οποίος θα είναι ίσως πολύ χειρότερος, από τον εθνικοσοσιαλισμό και το ναζισμό.

Φυσικά υποθέτουν ότι, η Ελλάδα είναι μόνο η αρχή – ενώ δεν θα ξεφύγουν από τα νύχια του ούτε οι πλούσιες χώρες της Ευρωζώνης, ούτε η υπόλοιπη Δύση. Προτείνουν δε ως μοναδική δυνατότητα αντίστασης την έγκαιρη, μαζική εξέγερση των Πολιτών, αφού η πολιτική είτε εξαγοράζεται, είτε εκβιάζεται, είτε τρομοκρατείται - με αποτέλεσμα να υποτάσσεται ολοκληρωτικά στους εισβολείς και με τέτοιον τρόπο, ώστε να μη γίνεται αντιληπτή ούτε από τον ίδιο τον κομματικό μηχανισμό της.

Ολοκληρώνοντας λέγεται ότι, η Γερμανία εξακολουθεί να βρίσκεται υπό ξένη κατοχή – χωρίς Συνθήκη Ειρήνης με όλες τις χώρες που τότε βρέθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση, με μία προσωρινή κατάπαυση πυρός απέναντι της, με απουσία Συντάγματος (διέπεται ουσιαστικά από έναν προσωρινό Βασικό Νόμο ή Grundgesetz), το οποίο θα είχε ψηφισθεί και επικυρωθεί από έναν ελεύθερο γερμανικό λαό καθώς επίσης, το σημαντικότερο, χωρίς καμία κρατική ή άλλη νομική υπόσταση, εντός των εδαφικών της ορίων.

Ειδικότερα, όταν το 1990 άνοιξαν τα σύνορα μεταξύ των δύο Γερμανιών, με νομικούς όρους «μεταξύ των δύο προσωρινών διοικητικών οντοτήτων», τα δύο «κράτη» καταργήθηκαν αυτόματα, με τη μέχρι τότε μορφή τους. Έτσι έπαψε ουσιαστικά να ισχύει ο «βασικός νόμος», χωρίς όμως να έχει ψηφιστεί καινούργιος – πολύ περισσότερο, αφού δεν ακολούθησε ένα νέο Σύνταγμα (θεωρητικά ισχύει ακόμη το Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, από το 1919).

Ο βραβευμένος δε με Νόμπελ Γερμανός συγγραφέας G.Grass, στο βιβλίο του «Ερωτήσεις για τη γερμανική ενοποίηση» λέγεται πως γράφει: «Δεν τηρήθηκε το άρθρο-κλειδί του παλιού βασικού νόμου (146), το οποίο διέτασσε ότι, στην περίπτωση της γερμανικής ενοποίησης, έπρεπε να υποβληθεί στο γερμανικό λαό ένα νέο Σύνταγμα».

Σύμφωνα με τα παραπάνω λοιπόν, τα οποία αδυνατούμε να εκτιμήσουμε, η Γερμανία δεν είναι στην πραγματικότητα εθνικά κυρίαρχο κράτος. Ενδεχομένως δε, η δανειοδότηση της Ελλάδας από την κρατική της τράπεζα Kfw (η οποία ουσιαστικά συστήθηκε από τις Η.Π.Α. για την ανοικοδόμηση της Δ. Γερμανίας, μέσω του σχεδίου Marshall), όταν όλες οι άλλες χώρες μας δανείζουν οι ίδιες, ως εθνικά κράτη, να το αποδεικνύει. Φυσικά κάτι τέτοιο θα σήμαινε, σε σχέση με την Ενωμένη Ευρώπη ότι, εκτελεί απλά εντολές των Η.Π.Α. και του σκιώδουςχρηματοπιστωτικού συστήματος – κάτι που θεωρούμε πως αποτελεί μία ακόμη θεωρία συνωμοσίας.

Η ΕΛΛΑΔΑ
Είναι πλέον φανερό ότι, η Ελλάδα ευρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα – ανάμεσα σε δύο μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες μάχονται για το χρυσόμαλλο δέρας: την Ευρώπη. Στα πλαίσια αυτά, η κρίση ρευστότητας του 2009 οδηγήθηκε μάλλον σκόπιμα σε μία κρίση δανεισμού και, στη συνέχεια, σε μία κρίση φερεγγυότητας – με ελάχιστους αντικειμενικούς λόγους.Δυστυχώς, η κυβέρνηση της χώρας δεν έδωσε σημασία στο συγκριτικά πολύ χαμηλό συνολικό χρέος, ούτε στον εξαιρετικά θετικό Ισολογισμό της – όπου το δημόσιο χρέος της είναι κατά πολύ χαμηλότερο από τα περιουσιακά της στοιχεία (δημόσια περιουσία, κρατικές επιχειρήσεις, μεγάλος υπόγειος πλούτος).

Ουσιαστικά θα μπορούσαμε να παραλληλίσουμε την Ελλάδα με μία επιχείρηση, η οποία διαθέτει μεγάλες ανεκμετάλλευτες εκτάσεις, με πλούσιο σε πρώτες ύλες υπέδαφος και θυγατρικές εταιρείες οι οποίες, παρά τη μονοπωλιακή θέση τους, λειτουργούν ζημιογόνα. Η επιχείρηση αυτή, παρά τα μεγάλης αξίας πάγια της, λειτουργεί με ζημίες, λόγω ανεπαρκούς, ανίκανης ή διεφθαρμένης διοίκησης – με αποτέλεσμα να μην μπορεί να δανεισθεί με βιώσιμο επιτόκιο, αφού οι τράπεζες δεν ζητούν μόνο εγγυήσεις αλλά, κυρίως, κέρδη, με τα οποία να μπορεί να αποπληρώνει τα δάνεια της.

Όταν δε ο νέος οικονομικός διευθυντής μίας τέτοιας επιχείρησης αρχίζει να τη διασύρει, ανακοινώνοντας δημοσίως ότι έχει πολύ μεγαλύτερες ζημίες από αυτές που εμφανίζει στα βιβλία της, χωρίς παράλληλα να παίρνει τα απαιτούμενα μέτρα εξυγίανσης, το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο.

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΜΑΤΑ
Συνεχίζοντας, η Ελλάδα καίγεται, ενώ οι «μηχανισμοί» της συνεργάζονται με τους εμπρηστές – με την Γερμανική Ευρώπη και με το Αμερικανικό ΔΝΤ.

Όπως φαίνεται πλέον καθαρά, είναι πάρα πολύ εύκολο να καταστρέψεις μία σύγχρονη Οικονομία – αρκεί να πείσεις τους Πολίτες της «θυματοποιώντας» τους ότι, έχουν ζήσει πάνω από τις δυνατότητες τους και πρέπει να προσαρμοσθούν σε μαζικά χαμηλότερους μισθούς, με πολύ μικρότερες κοινωνικές παροχές. Έτσι προκαλείς μία καταστροφική ύφεση, η οποία αυξάνει τις δαπάνες, λόγω κλιμακούμενης ανεργίας και μειώνει τα έσοδα, λόγω περιορισμού του ΑΕΠ – με αποτέλεσμα να εκτοξεύονται στα ύψη τόσο τα χρέη, δημόσια και ιδιωτικά, όσο και οι τόκοι εξυπηρέτησης τους, παράλληλα με τη ραγδαία απαξίωση όλων των περιουσιακών στοιχείων.

Η απαξίωση αυτή, σε συνδυασμό με τη μείωση των μισθών, προκαλεί μεταξύ άλλων την αδυναμία εξόφλησης των οφειλών απέναντι στις τράπεζες – οπότε την αύξηση των κόκκινων δανείων η οποία, αργά ή γρήγορα, τις οδηγεί είτε στη χρεοκοπία, είτε στην εκποίηση τους σε εξευτελιστικές τιμές.

Παρά το ότι λοιπόν η πραγματική αιτία των οικονομικών προβλημάτων της Ελλάδας δεν είναι άλλη από τις μεθοδεύσεις των εισβολέων, πολύ πριν δραστηριοποιηθούν στη χώρα (ενδεχομένως από το 2008) η εντύπωση, η οποία έχει εσκεμμένα δημιουργηθεί, είναι εντελώς διαφορετική – με έμφαση στο υπερβολικό δημόσιο χρέος της και όχι στο χαμηλό συνολικό ή στους υπόλοιπους θετικούς οικονομικούς δείκτες.

Εν τούτοις, σύμφωνα με στατιστικές του ΟΟΣΑ, οι οικονομικές επιδόσεις της Ελλάδας μεταξύ των ετών 2000 και 2008 ήταν κατά πολύ υψηλότερες, από αυτές της Γερμανίας (ακόμη και μετά το 2010 το πρόβλημα της Ελλάδας ήταν σχετικά μικρό – επειδή το δημόσιο χρέος, σε αντίθεση με το ιδιωτικό, είναι πανεύκολο στην επίλυση του).

Δημιουργήθηκαν περισσότερες θέσεις εργασίας, οι επενδύσεις αυξήθηκαν ταχύτερα (η κατά κεφαλήν παραγωγή στην Ελλάδα, μεταξύ των ετών 2000-2009 αυξήθηκε κατά 25%, στη Γερμανία μόλις κατά 5%), ενώ το ΑΕΠ αυξήθηκε τρεις φορές γρηγορότερα. Εκτός αυτού, σε αντίθεση με τη Γερμανία, οι Έλληνες εργαζόμενοι συμμετείχαν στα κέρδη της ανάπτυξης, σε κάποιοι βαθμό – αφού οι πραγματικές αμοιβές τους αυξανόταν ετήσια κατά 2,6%, όταν αυτές των Γερμανώνσυναδέλφων τους μόλις κατά 0,1%.

Δυστυχώς αυτό το τελευταίο, η μεγαλύτερη αύξηση των μισθών δηλαδή, ήταν το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας - όχι ο υπερβολικός δανεισμός ή όλα τα άλλα που ισχυρίζονται οι καταστροφείς της (γεγονός που τεκμηριώνεται από το ότι, έχει το τρίτο χαμηλότερο ιδιωτικό χρέος μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ). Αναλυτικότερα επειδή οι Έλληνες, σε αντίθεση με τους Γερμανούς ή με τους Ολλανδούς, δεν διατηρούσαν χαμηλούς τους μισθούς, έτσι ώστε να εξασφαλίζουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα απέναντι στους «εταίρους» τους (dumping), προκλήθηκε στην Ελλάδα ένας ετήσιος πληθωρισμός της τάξης του 3,2% - όταν ο μέσος της Ευρωζώνης διατηρήθηκε στο 2,1% και στη Γερμανία μόλις στο 1,2%. Η διαφορά αυτή οδηγεί υποχρεωτικά, εντός μίας νομισματικής ένωσης, σε έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών – το οποίο έφθασε στη χώρα μας (2008) στο 14% του ΑΕΠ της.

Περαιτέρω, όταν η Ελλάδα αντιμετώπισε προβλήματα δανεισμού από τις αγορές, κυρίως λόγω της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης (σε συνδυασμό με την εγκληματική διαχείριση της νέας κυβέρνησης), η Γερμανία την ανάγκασε, σε συνεργασία με το ΔΝΤ, να υιοθετήσει ένα καταστροφικό πρόγραμμα λιτότητας (παρά το ότι γνώριζε εκ των προτέρων την αποτυχία του, με κριτήριο το αντίστοιχο που εφαρμόσθηκε από τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, οδηγώντας τη Γερμανία στον εθνικοσοσιαλισμό).

Τα αποτελέσματα του είναι πλέον ορατά δια γυμνού οφθαλμού: το δημόσιο χρέος αυξήθηκε εκρηκτικά (από 120% του ΑΕΠ στο 170%), το ΑΕΠ μειώθηκε πάνω από 15%, ενώ η σκόπιμη ανεργία (χωρίς αύξηση της ανεργίας δεν μειώνονται οι μισθοί, δεν «γκρεμίζονται» οι συλλογικές συμβάσεις και δεν «κατατροπώνονται» τα συνδικάτα) διπλασιάσθηκε στο 21%.

Παράλληλα φυσικά αυξήθηκε ο δανεισμός της Ελλάδας από την ΕΚΤ, μέσω της κεντρικής της τράπεζας (η ΤτΕ οφείλει περί τα 108 δις €, ενώ το 2008 δεν όφειλε τίποτα) και των εμπορικών τραπεζών (περί τα 60 δις €) - αφενός μεν λόγω της μείωσης των καταθέσεων, αφετέρου λόγω της κρίσης αξιοπιστίας της χώρας, με αποτέλεσμα να διακινδυνεύει πλέον και το τραπεζικό της σύστημα.

Φυσικά η Ελλάδα δεν είχε και δεν έχει μόνο θετικά στοιχεία στην Οικονομία της – το αντίθετο μάλιστα, υπήρξαν πολλές υπερβολές και υπερδανεισμός. Υπενθυμίζουμε όμως ότι «Υπάρχουν δύο δυνατότητες για να λεηλατήσεις και να υποδουλώσεις μία χώρα: Η μία από αυτές είναι το ξίφος, τα όπλα. Η δεύτερη είναι η υπερχρέωση» (John Adams, ο δεύτερος πρόεδρος των Η.Π.Α. – 1826).

Επειδή όμως είναι αρκετοί αυτοί, οι οποίοι ασχολούνται αποκλειστικά και μόνο με τα ελαττώματα της χώρας μας, με μία τόσο υπερβολική πολλές φορές αυτοκριτική, η οποίαξεπερνάει τα όρια της θυματοποίησης, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει λόγος να αναφερόμαστε και εμείς.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η ΤΙΜΩΡΙΑ
Η Ευρωζώνη είχε δύο επιλογές για τη σωστή καταπολέμηση της κρίσης δανεισμού της Ελλάδας:την αλληλεγγύη και την τιμωρία. Εάν είχε επιλεχθεί αμέσως η αλληλεγγύη (Μάιος του 2010), αφενός μεν το κόστος θα ήταν πολύ χαμηλό, ενώ το ΔΝΤ δεν θα είχε εισβάλλει στην Ευρωζώνη, αφετέρου τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί πολύ θετικότερα - τόσο για το Ευρώ, όσο και για την Ελλάδα.

Εν τούτοις, η Γερμανία προτίμησε την τιμωρία, με στόχο να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως πειραματόζωο - πιθανότατα για την προώθηση των ηγεμονικών βλέψεων της στην Ευρώπη. Στόχος της ήταν ανέκαθεν και συνεχίζει να είναι η παράδοση της Ελλάδας στην πυρά, η «σταύρωση» της καλύτερα έτσι ώστε,

(α) να μην επιχειρήσει καμία άλλη χώρα της Ευρωζώνης τη διαγραφή μέρους των δημοσίων χρεών της, φοβούμενη τα ελληνικά «δεινά»,

(β) να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους οι αγορές στο ευρώ, συνεχίζοντας να δανείζουν την ίδια με ελάχιστα επιτόκια (κερδίζει τουλάχιστον 40 δις € ετήσια από τη μείωση των επιτοκίων) και

(γ) να υποταχθούν όλες οι άλλες χώρες-μέλη στην οικονομική παντοδυναμία της, για να ηγηθεί μίας γερμανικής Ευρωζώνης.

Στα πλαίσια αυτά, πιθανολογούμε πως έχει προγραμματισθεί ήδη ο τρόπος αποβολής της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, σε περίπτωση μη υποταγής της πολιτικής ηγεσίας της στις γερμανικές εντολές – με τη συμφωνία της χώρας μας φυσικά, αφού δεν επιτρέπεται διαφορετικά.

Κατά την άποψη πολλών όμως, η Γερμανία έχει μάλλον επιλέξει το λάθος πειραματόζωο – γεγονός που εμείς πιστεύουμε ότι το γνωρίζει και η ίδια, αλλά αναγκάσθηκε να το κάνει, λόγω του ότι η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε παράλληλα από τις Η.Π.Α. (ως ο Δούρειος Ίππος για την εισβολή του ΔΝΤ στην Ευρωζώνη, όπως έχουμε αναλύσει επαρκώς σε παλαιότερα άρθραμας).

ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ
Το κοινό νόμισμα, το Ευρώ δηλαδή, ήταν από την αρχή ένας πολιτικός στόχος – σε καμία περίπτωση οικονομικός, αφού η Ευρώπη δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένας «άριστος νομισματικός χώρος» (εάν οι τιμές και οι μισθοί στα κράτη-μέλη της ανέβαιναν και έπεφταν συγχρόνως, όταν μεσολαβούσε κάποια αλλαγή στις οικονομικές συνθήκες, κάτι που προϋποθέτει πλήρη κινητικότητα του Κεφαλαίου και των Εργαζομένων μεταξύ όλων των χωρών, τότε θα μιλούσαμε για έναν άριστο νομισματικό χώρο). Ακριβώς για το λόγο αυτό, προσπαθεί η Πολιτική να τη διατηρήσει «τεχνητά» στη ζωή, όσο της είναι δυνατόν.

Εν τούτοις, δεν πρόκειται να τα καταφέρει για πολύ ακόμη, αφού η βιωσιμότητα της Ευρωζώνης προϋποθέτει μία οργανωμένη «transfer union» - μία ένωση δηλαδή, στην οποία οι πλεονασματικές χώρες θα πρέπει να ενισχύουν κάθε χρόνο τις ελλειμματικές, μεταφέροντας τεράστια ποσά στους προϋπολογισμούς τους. Στην πραγματικότητα όμως είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα μπορούσε να αποφασισθεί κάτι τέτοιο – πόσο μάλλον αφού δεν είναι σε καμία περίπτωση επιθυμητό, εκ μέρους των πλεονασματικών κρατών.

Η δεύτερη εναλλακτική λύση θα ήταν μία μακρόχρονη «δημοκρατικοποίηση» της Ευρώπης, με τη βοήθεια εκλογών, νέων Θεσμών, νόμων και συμβάσεων, με στόχο την επίτευξη ενός ομοσπονδιακού συστήματος – των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. «Εθνολογικά» όμως και όχι μόνο, πρόκειται μάλλον για μία ουτοπία, η οποία δεν είναι εύκολο να πραγματοποιηθεί – με εξαίρεση ίσως μία Ενωμένη Ευρώπη, χωρίς τη Γερμανία. Η τρίτη εναλλακτική δυνατότητα θα ήταν η διάλυση της Ευρωζώνης στη σημερινή της μορφή, με την επιστροφή όλων ή κάποιων κρατών στα εθνικά τους νομίσματα.

Κατά την άποψη μας, η πλέον σωστή μελλοντική επιλογή για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης θα ήταν η σταδιακή επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς – όπου όλα τα κράτη ήταν συνδεδεμένα με το ECU, με μία επιτρεπόμενη απόκλιση της τάξης του (+-) 15%. Παράλληλα, η διευκόλυνση των υπερχρεωμένων χωρών για τα προηγούμενα δάνεια τους (χαμηλά επιτόκια, επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, επενδυτική βοήθεια «τύπου Marshall Plan» κλπ.), η οποία θα ομαλοποιούσε τις διαστρεβλώσεις που επέφερε στις οικονομίες τους η εισαγωγή του Ευρώ – με αποτέλεσμα τη ριζική επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης.

Στην περίπτωση αυτή, οι ελλειμματικές οικονομίες θα μπορούσαν στη συνέχεια να υποτιμούν ελεγχόμενα τα εθνικά τους νομίσματα, οπότε θα επέστρεφε η ομαλότητα τόσο στην ανταγωνιστικότητα και στα ισοζύγια εξωτερικών συναλλαγών, όσο και στους προϋπολογισμούς τους, χωρίς επικίνδυνες εσωτερικές υποτιμήσεις ή/και καταστροφικές μονομερείς αποχωρήσεις. Ταυτόχρονα, θα επανερχόταν η Γερμανία στην τάξη, χωρίς να απειλεί την Ελευθερία, τη Δημοκρατία και την Ειρήνη, με τις αρρωστημένες ηγεμονικές της βλέψεις – ενώ θα εκδιωκόταν «άπαξ και δια παντός» οι Σύνδικοι του διαβόλου από την Ευρώπη.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Κλείνοντας οφείλουμε ίσως να προσθέσουμε ότι, το πρώτο «μνημόνιο» (2010) που υπεγράφη από την Ελλάδα, με εξαίρεση βέβαια τη συμμετοχή του ΔΝΤ, το τοκογλυφικό επιτόκιο και τον περιορισμένο χρόνο αποπληρωμής, δεν ήταν απόλυτα καταστροφικό – ενώ μία ικανή, επαρκής και σοβαρή κυβέρνηση, μη ενδοτική, θα μπορούσε τότε να οδηγήσει τη χώρα σχετικά εύκολα στην έξοδο από την κρίση.

Το δεύτερο όμως «μνημόνιο», το οποίο ψηφίσθηκε δυστυχώς από τη Βουλή το Φεβρουάριο του 2012, είναι εξαιρετικά εγκληματικό, αφού:

(α) η Ελλάδα υπέγραψε μόνη της την επίσημη χρεοκοπία της, αποδεχόμενη τη διαγραφή χρέους και «πυροβολώντας τα πόδια της» (άρθρο μας),

(β) επέτρεψε το αποικιοκρατικό αγγλικό δίκαιο στις ανταλλαγές ομολόγων με τους ιδιώτες πιστωτές, παρά τις προηγούμενες συνεχείς αρνήσεις και αντίθετες διαβεβαιώσεις του διορισμένου πρωθυπουργού της,

(γ) παραιτήθηκε από την ασυλία κατάσχεσης των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου της, από την Εθνική της κυριαρχία δηλαδή (μοναδική περίπτωση παγκοσμίως),

(δ) υποτάχθηκε πλήρως στους δανειστές της και τόσα πολλά άλλα, τα οποία δεν θα αποδεχόταν καμία μη ενδοτική κυβέρνηση στον πλανήτη - ακόμη και η πιο δειλή.

Φυσικά καμία διεθνής συνθήκη δεν υποχρεώνει τους Έλληνες να σεβαστούν τα υπογεγραμμένα – αφού η χώρα τους ευρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, οι βουλευτές της ψήφισαν κάτω από συνθήκες εκβιασμών, άγνοιας και τρομοκρατίας, ενώ έχει καταπατηθεί εμφανώς το Σύνταγμα της. Αντίθετα, οι Έλληνες έχουν καθήκον να προστατέψουν την πατρίδα τους – επομένως, να αντιδράσουν εξεγειρόμενοι συλλογικά, πριν ακόμη οδηγηθούν λεηλατημένοι, εξαθλιωμένοι και εντελώς κατεστραμμένοι στην απόλυτη χρεοκοπία, στη δικτατορία και στην υποδούλωση.

ΥΓ: Ενώ όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα έχουν μονοπωλήσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον (ενδεχομένως σκόπιμα, έτσι ώστε να καλυφθούν τα προβλήματα της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και, κυρίως, του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, της Μ. Βρετανίας και των Η.Π.Α.), η ΕΚΤ, καθώς επίσης πολλές άλλες κεντρικές τράπεζες έχουν ανοίξει «στο φουλ» τους κρουνούς των χρημάτων, με στόχο να βοηθήσουν τράπεζες και επιχειρήσεις να ξεφύγουν από την κρίση (μόνο η ΕΚΤ προσέφερε 500 δις € το Δεκέμβρη και 530 δις € επί πλέον την Τετάρτη, με επιτόκια της τάξης του 1% - παράλληλα με τις κεντρικές τράπεζες της Ιαπωνίας, της Μ. Βρετανίας και των Η.Π.Α.).

Εύλογα λοιπόν κυριαρχεί ο φόβος ότι, η πλημμύρα της ρευστότητας, του φρεσκοτυπωμένου χρήματος δηλαδή, θα προκαλέσει τεράστιες ζημίες στην παγκόσμια Οικονομία – όμοιες με αυτές ενός καταστροφικού τσουνάμι. Ήδη φαίνονται καθαρά τα πρώτα σημάδια του κινδύνου, εάν διαπιστώσει κανείς την αύξηση των τιμών του πετρελαίου, των μετάλλων, των πρώτων υλών, των μετοχών, καθώς επίσης των νομισματικών ισοτιμιών σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες - στις οποίες κινδυνεύουν πλέον πολύ σοβαρά οι εξαγωγικές επιχειρήσεις.

Ολοκληρώνοντας, το φθηνό «διαδικτυακό χρήμα» των κεντρικών τραπεζών έχει οδηγηθεί με γοργό ρυθμό σε κερδοφόρες τοποθετήσεις ανά τον πλανήτη, γεμίζοντας με αέρα τεράστιες χρηματοπιστωτικές φούσκες, το σπάσιμο των οποίων θα ήταν η αφετηρία της επόμενης κρίσης – πιθανότατα πολύ πιο μεγάλης και εξαιρετικά καταστροφικής.

“Μία απίστευτη μονεταριστική αναρχία ευρίσκεται σε κατάσταση αμόκ”, όπως αναφέρουν έντρομοι οι ειδικοί, συνεχίζοντας “Εάν, ή καλύτερα όταν ο κύκλος αυτός ολοκληρωθεί, τότε θα είναι οι κεντρικές τράπεζες μέρος του προβλήματος, κινδυνεύοντας να χρεοκοπήσουν οι ίδιες, επειδή δεν θα μπορούν πλέον να εμφανίζονται πειστικά σαν τον ύστατο σωτήρα του συστήματος. Το «πλαστικό κάλυμμα» μεταξύ της πραγματικής οικονομίας και των αγορών, οι οποίες κινούνται από την υπερβάλλουσα ρευστότητα είναι πλέον τόσο λεπτό, ώστε θα μπορούσε να σπάσει ανά πάσα στιγμή”.

ellinikoforoum

Τελικά τι θα ψηφίσουμε; Την Σκύλλα ή την Χάρυβδη;

Έρχονται εκλογές και όλοι βρισκόμασε μπροστά στο ερώτημα, στο τι θα ψηφίσουμε. Είναι φανερό, ότι αυτήν την στιγμή δύο είναι οι κομματικοί πόλοι που θα πρωταγωνιστήσουν: 
η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Από την μία έχουμε ένα κόμμα το οποίο έδωσε γη και ύδωρ στους δανειστές, υπογράφοντας αποικιακή δανειακή συμφωνία ενώ παράλληλα ψήφισε νόμους όπου ισοπέδωσαν κάθε έννοια εργατικής  αλληλεγγύης, γυρίζοντας μας στην εποχή του 19ου αιώνα. Ξανάφερε στο κόμμα το νεοφιλελεύθερο κομμάτι το οποίο ο ελληνικός λαός δεν το έβαλε καν στην βουλή, ενώ ουδείς δεν ξεχνάει την μεγάλη κολοτούμπα που έκανε σε ότι αφορά την αποδοχή του μνημονίου. Ένα κόμμα που προοωθεί τον κοινωνικό νεοφιλελευθερισμό και τελικά ψήφισε νόμους του άκρατου νεοφιλελευθερισμού.

Από την άλλη έχουμε ένα κόμμα, από το οποίο ακούς κάθε μέρα καινούργια πρόταση για το τι θα κάνει με το Μνημόνιο και την Οικονομία, ενώ στο Μεταναστευτικό οι προτάσεις του είναι σαν να λες σε όλους τους λαθρομετανάστες, ελάτε όλοι εδώ και...

Ξέχασε ο Α.Σαμαράς: Δεκεμβριανά, Μνημόνιο, μειώσεις αμυντικών δαπανών...

 Ιδιαίτερα επιλεκτική μνήμη παρουσίασε ο πρόεδρος της ΝΔ Α.Σαμαράς χθες από το βήμα της Εθνικής Συνδιάσκεψης της ΝΔ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας όπου προέταξε το σύνθημα “Ενότητα-αγώνας-αναγέννηση”.


Έκανε επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας “Χάιδευαν τους κουκουλοφόρους και προστάτευαν τους λαθρομετανάστες, θέλουν σήμερα να διαλύσουν την αστυνομία, εκπροσωπούν την πλήρη απουσία πολιτικής. Τη μία λένε ότι θα καταγγείλουν την σύμβαση την άλλη ότι θα αλλάξουν τα πάντα στην σύμβαση” και βέβαια σε ορισμένα από αυτά είχε δίκαιο, σε άλλα μένει να αποδειχθεί αν θα έχει δίκαιο αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά ξέχασε ότι την πραγματική ευθύνη για το πως εξελίχθηκε η χώρα σε ότι αφορά τους λαθρομετανάστες και τους κουκουλοφόρους, δεν τους είχε το κόμμα του 4,5%, αλλά το κόμμα του 41% ή του 44% αν λάβουμε υπ'όψιν τα αποτελέσματα των εκλογών του 2007 και του 2004.
Οταν κορυφαίο, ακόμα και σήμερα στέλεχός του, ο Προκόπης Παυλόπουλος, τον Δεκέμβριο του 2008 ουσιαστικά έκαψε την Αθήνα με την καινοφανή προτίμηση στην "αμυντική και όχι επιθετική...

Ιδεολογικός νικητής η αριστερά...Να δούμε πότε θα αφυπνισθεί η δεξιά.

του Εφραίμ Κυριζίδη
Στην περίοδο της μεταπολίτευσης, ο πατριωτικός χώρος, η καθημερινά λεγόμενη ‘δεξιά’ ιδεολογία, στιγματίστηκε και περιθωριοποιήθηκε. Περάσανε δεκαετίες που στο χώρο της παιδείας, του πολιτισμού και των Μ.Μ.Ε. επικρατούσαν απόλυτα αφενός το «πας μη αριστερός φασίστας» και αφετέρου «πας μη αριστερός (ή καλύτερα) αριστερίζων βάρβαρος και απολίτιστος». Σαφώς επεβλήθη εντέχνως από την αριστερά διανόηση, η οποία βρήκε χώρο αρχικά να ξεθυμάνει από την συμπεριφορά της χούντας απέναντι της, καθώς η δεξιά κρυβόταν από τον ίδιο της τον εαυτό.
Αδρανοποιημένη και αμήχανη η δεξιά, έψαχνε να βρει την πολιτική της ταυτότητα, φοβούμενη να μιλήσει για τα ιδεώδη της, μη θεωρηθούν φασιστικά και χουντικά. Στην προσπάθεια της να κυβερνήσει, δημιούργησε, αγκάλιασε και γιγάντωσε τον ‘μεσαίο’ χώρο. Εκεί βρήκε στοργή και εκεί κατάφερε να απαγκιστρωθεί από την ταύτισή της με την επταετία. Και από την άλλη άφησε να την εκπροσωπούν μονάχα...

Μεταξύ φόβου και απόγνωσης

Μέσα σε δύο χρόνια, η ελληνική μεσαία τάξη, απέραντη και αδιαφοροποίητη, είδε να καταστρέφεται ανεπανόρθωτα η συνθήκη ευπρεπούς διαβίωσης και να απειλείται η συνθήκη αξιοπρεπούς επιβίωσης. Η κατάσταση ραγδαίας αποπτώχευσης επιδεινώνεται από την απουσία κοινωνικού διχτυού προστασίας και από την ταυτόχρονη αποδυνάμωση του κράτους λόγω δημοσιονομικής αποστράγγισης.
Αυτή η απότομη μετάπτωση των υλικών προϋποθέσεων του βίου δεν είναι δυνατόν να απορροφηθεί ομαλά· το ένστικτο επιβίωσης αφυπνίζεται βίαια και εκβάλλει ορμητικά, ανά πίδακες: σαν αγανάκτηση, σαν τυφλή οργή, σαν φόβος, σαν απόγνωση. Την πολυτέλεια της έλλογης αντίδρασης έχουν πλέον μόνο όσοι διατηρούν την εργασία τους, κάποια υλικά αποθέματα: αυτοί διαπνέονται από φόβο, μήπως χάσουν και αυτά τα λίγα που διαθέτουν. Ως εκ τούτου ο φόβος μετριάζει την οργή και υπαγορεύει μια συμπεριφορά πιο συντηρητική. Οι υπόλοιποι, όσοι δεν έχουν να χάσουν τίποτε, διότι...

Τι έχει το έρμο και ψοφάει;

Ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. 
Σ’ αυτή τη χώρα που ψάχνουμε εναγωνίως επενδύσεις, δεν πρόκειται να τις βρούμε στον αιώνα τον άπαντα. 
Πόσο μαλάκας μπορεί να είναι ένας επενδυτής για να έρθει να ακουμπήσει τα λεφτουδάκια του στη χώρα μας για να κάνει κουμάντο ο κάθε Φωτόπουλος και το ΠΑΜΕ ή να υφίσταται τους γνωστούς εκβιασμούς του γραφειοκρατικού και διεφθαρμένου συστήματος; Πόσο αυτοκτονική διάθεση μπορεί να έχει; 
Πόσο μπορεί να είναι διατεθειμένος να ανέχεται την εχθρική τοποθέτηση μεγάλου μέρους της κοινωνίας απέναντι στο κέρδος; 
Γιατί να πάει να μπλέξει με τις Αριστερές συνιστώσες που για κάθε έργο προσφεύγουν στα δικαστήρια, είτε για να… προφυλάξουν τον….Κορμοράνο του Βοτανικού, είτε την οποιαδήποτε …περιβαλλοντοκτόνα ή…αποικιοκρατική επένδυση;
Ας μην είμαστε αφελείς. 

Το πρότεινε και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης!

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της δραχμής. Όχι ως αποτέλεσμα ενός ατυχήματος, αλλά διότι έτσι πιστεύουν ότι θα φέρουν στην Ελλάδα τον σοσιαλισμό. Δεν το λέμε εμείς. Το λέει ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης: «Η δική μας θέση δεν είναι να βγούμε από το ευρώ για να συνεχιστούν οι ίδιες καταστρεπτικές, πελατειακές, διαπλεκόμενες, νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Η άποψη μας είναι έξω από την ευρωζώνη, ως συστατικό και αφετηρία μιας μεγάλης ιστορικής ανατροπής και ρήξης, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος σε μια νέα προοδευτική και σοσιαλιστική Ελλάδα»! Όχι, ευχαριστούμε. Δεν θα πάρουμε!

Το απόσπασμα είναι από σχετικό άρθρο του κ. Λαφαζάνη που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Ιανουάριο στο Iskra.gr.

Το ερώτημα είναι τι οπό τα δύο ισχύει: Η επίσημη διαβεβαίωση του κόμματος ότι θέλουν την Ελλάδα μέσα στο ευρώ ή η κυνική ομολογία του κ. Λαφαζάνη ότι με...

Της μιας δραχμής τα γιασεμιά

Είμαστε τόσο γελοίος λαός (κι ας με βρίζουν όσο θέλουν οι υπερπατριώτες συμπατριώτες μου), που φτάσαμε στο σημείο με τις επιλογές μας να αμφισβητήσουμε τη μεγαλύτερη κατάκτηση του Ελληνισμού τα τελευταία πενήντα χρόνια. Την ευρωπαϊκή πορεία του τόπου. Πορευόμαστε σε νέες εκλογές με το δίλημμα ευρώ ή δραχμή, Ευρώπη μοναχική πορεία….
Μπορεί να είναι φίλος κάποιων ο Τσέβες ή κάποιοι άλλοι να ονειρεύονται μια Ελλάδα σαν τη Βόρειο Κορέα, μπορεί ο ελληνικός λαός να στερείται ακόμη και τη στοιχειώδη πολιτική κρίση, μπορεί ο λαϊκισμός να έχει διεισδύσει σε κάθε κύτταρο της κοινωνίας, αλλά οφείλουμε έστω και την ύστατη ώρα να σκεφτούμε και να πράξουμε με βάση τον πολιτικό ρεαλισμό κι όχι το συναίσθημα ή το στενό συμφέρον.
Πορευόμαστε σε νέες εκλογές, χωρίς καν να έχουμε βάλει στο τραπέζι τις αιτίες που μας οδήγησαν εδώ που είμαστε. Μιλάμε για το δίλημμα ευρώ ή δραχμή, αλλά δεν μιλάμε για την απαραίτητη θεραπεία που χρειάζεται το Κράτος μας, είτε με το ένα νόμισμα είτε...

Προς εθνοπατέρα Ι. Μπαλάφα: ΟΧΙ δεν θα το ρισκάρουμε, ιδού οι δαπάνες!

Στην εκπομπή του Contra Channel «Επί του Πιεστηρίου» την Πέμπτη 24 Μαΐου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ι. Μπαλάφας αναφέρθηκε στην γνωστή θέση του κόμματος περί μείωσης/κατάργησης των εξοπλιστικών και αμυντικών δαπανών. Στην άμεση ερώτηση του δημοσιογράφου Κουρή τι θα γίνει τότε με την Τουρκία, έλαβε την απίστευτη απάντηση ότι … Θα το ρισκάρουμε!
Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής
Τα θέματα εθνικής άμυνας και ασφάλειας φαίνεται ότι ελάχιστα ενδιαφέρουν το ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τα όσα καταγράφονται στο πρόγραμμά του. Χθες όμως κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής ένας εκλεγμένος βουλευτής του κόμματος, έδωσε μιαν εξαιρετικά ανησυχητική οπτική αναφορικά με το πως αντιλαμβάνεται την τουρκική απειλή, τασσόμενος υπέρ της μείωσης των αμυντικών δαπανών και των εξοπλισμών. Ο βουλευτής δήλωσε απερίφραστα ότι «θα το ρισκάρουμε», επιβεβαιώνοντας ότι στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο οι ιδέες και οι απόψεις που κυριαρχούν πέριξ των ζητημάτων άμυνας, διέπονται από επικίνδυνη αφέλεια και άγνοια των πραγματικών κινδύνων όπως απορρέουν από τη διογκούμενη τουρκική...

«Ο καθείς και τα όπλα του».

Διαβάστε το άρθρο του Βαξεβάνη , προβληματισθείτε και εξεγερθείτε. Το παρακράτος δηλητηριάζει την πατρίδα και τους ανθρώπους της. Τα όργανά του είναι  κρατικοί λειτουργοί, δημοσιογράφοι και υπηρεσίες και έχουν περάσει ήδη την θηλειά γύρω από τον λαιμό μας. Μήπως ήλθε ο καιρός να αντιδράσουμε;  Οδυσσεύς  


Οι περισσότεροι φίλοι και πολύ περισσότερο οι συνεργάτες, επιμένουν πως δεν χρειαζόταν αυτό το άρθρο. Καλά γελάσαμε με τα περί ΕΥΠ, λένε, μια χαρά εκτέθηκαν οι εισπράκτορες με BLOGάκι. Ακόμη και αν βρεθεί έστω και ένας άνθρωπος που θα αναρωτηθεί «τι είναι αυτά με τον Βαξεβάνη;» θα βρεθούν άλλοι χίλιοι να του πουν «μα φυσικά τα αποτελέσματα της έντιμης Δημοσιογραφίας».
Έχω όμως άλλη άποψη. Όταν το 2012 υπάρχουν ενδείξεις για την λειτουργία...

ΚΥΠΡΟΣ. Δεύτερος γύρος αδειοδοτήσεων – Πολιτικές Διαστάσεις

Πρέσβης ε.τ. Δρ. Ανδρεστίνος Γ. Παπαδόπουλος στο «Διπλωματικό Περισκόπιο»
Η ανεύρεση φυσικού αερίου στην αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου ανέδειξε δύο θέματα:
Πρώτον, την υποβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας ως διαμετακομιστικού μέσου των πετρελαίων της Ρωσίας, της Κασπίας και της Μέσης Ανατολής προς την Ευρώπη, εξού και οι απειλές κατά της Κύπρου, και δεύτερο την προβολή της στρατηγικής σημασίας της Κύπρου ως διαμετακομιστικού μέσου φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη, πράγμα που θα συμβάλλει στην απεξάρτηση της από την Ρωσία.
Όσον αφορά στο πρώτο θέμα, αναφέρουμε ότι η Τουρκία, περιβάλλεται από το 70% των παγκοσμίων αποθεμάτων υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου και η γεωγραφική της θέση ευνοεί την καθιέρωση της ως ενεργειακού διαμετακομιστικού κέντρου των αγορών που την περιβάλλουν. Αυτό μαρτυρούν οι αγωγοί Μπακού – Τιμπλίσι - Τσεϊχάν, Κιρκούκ - Τσεϊχάν, Ταμπρίζ – Άγκυρα και Μπλού Στρήμ μεταξύ Ρωσίας και...

Ο ρατσισμός των «πάντα αδικημένων» Ισραηλινών. Επιθέσεις Ισραηλινών κατά παράνομων μεταναστών σε διαδήλωση στο νότιο Τελ Αβίβ.

Στην υποβαθμισμένη συνοικία Χα Τίκβα στο νότιο Τελ Αβίβ, έγινε διαδήλωση Ισραηλινών κατά των 60.000 Αφρικανών παράνομων μεταναστών που ζουν στη χώρα, η οποία συνοδεύτηκε από βίαια επεισόδια

Σχόλιο: Αξίζει να σημειωθεί ότι στις ΗΠΑ και στη δύση γενικότερα, η είδηση φαίνεται ότι «θάφτηκε» από τα mainstream ΜΜΕ, ενώ σιγή ιχθύος τήρησε και η (κατά τα άλλα λαλίστατη) οργανωμένη εβραϊκή κοινότητα. Φυσικά, εάν τα επεισόδια γίνονταν σε οποιαδήποτε άλλο μέρος της δύσης, θα είχε «ξεσηκωθεί ο κόσμος» και θα έπεφταν βροχή οι ανακοινώσεις και τα λογίδρια για «ρατσιστικό πογκρόμ», για άνοδο των ξενοφοβικών κομμάτων, για αυγά φιδιών κλπ

Κώστας Μαρκόπουλος: «Να πάρουμε την Ελλάδα μας πίσω»


Την Τρίπολη επισκέφθηκε ο βουλευτής των ΑνεξάρτητωνΕλλήνων Κώστας Μαρκόπουλος στις 27/5/2012.
Μεταξύ άλλων δήλωσε ότι "Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες παραμένουν σταθεροί, θέλουμε να αλλάξουμε τη μοίρα της χώρας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το σύνθημα μας είναι <<να πάρουμε την Ελλάδα μας πίσω>>".


Oι γυφτοσκοπιανοί ξεσάλωσαν..."Η Μακεδονία δεν είναι ελληνική, ο Ελληνισμός φτάνει στο τέλος του" λέει κυβερνητικός των γυφτο Σκοπίων!

ο γυφτοσκοπιανός 
Αυτά λέει στο φαέϊσμπουκ στενός συνεργάτης του Γκρούεφσκι Toντορ Πέτροβ που βλεπετε στην διπλανή φωτογραφία...


«Η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική, η Ελλάδα είναι Μακεδονική! Εάν η Αθήνα δεν αναγνωρίζει την Μακεδονία, η Ελλάδα δεν θα μείνει ολόκληρη! Aν για την Ελλάδα οι Μακεδόνες είναι Σλάβοι, τότε οι Σλάβοι στην Ελλάδα δεν είναι μόνο οι μαύροι κάτω στην Αθήνα! Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι οι Μακεδόνες και η Μακεδονία, είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο Έλληνες! Να είσαι Έλληνας δεν σημαίνει εθνικότητα, αλλά να είσαι Χριστιανός! Ο ψεύτικος Ελληνικός πολιτισμός και ιστορία, όπως και ο Ευρωκεντρισμός πλησιάζει στο τέλος του! Ο κόσμος δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο! Αμήν!»


Είναι πρόεδρος της εθνικιστικής οργάνωσης «World Macedonian Congress», Τοντόρ Πετρόβ.
«Στόχος»