Επί θύραις η πιο σημαντική δομική μεταρρύθμιση!

Μεγάλης σημασίας είναι οι αλλαγές που προωθούνται στο τρόπο εκλογής των δημάρχων και μάλιστα από την ερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, αυτή του Μαΐου του 2014, σύμφωνα με το πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ».

Του Μιχαήλ Βασιλείου

Η εφημερίδα αναφέρει, ότι πέραν του ότι πλέον θα απαιτείται ποσοστό 42% για την εκλογή δημάρχου, θα υπάρχουν δύο μόνο ψηφοδέλτια, ένα για τους δημάρχους και ένα για τους δημοτικούς συμβούλους. Στόχος είναι ο απογαλακτισμός της τοπικής αυτοδιοίκησης από τον στενό εναγκαλισμό των κομμάτων.

Με απλά λόγια, εάν κάποιος επιθυμεί να επιβραβεύσει την κοινωνική παρουσία ενός υποψηφίου από τον συνδυασμό του άλλου κόμματος – δημάρχου από αυτόν που θα ψηφίσει, θα είναι ελεύθερος να το πράξει… οι ψηφοφόροι ΔΕΝ είναι πρόβατα! Οι δημοτικοί σύμβουλοι θα εκλέγονται από την πρώτη Κυριακή με το σύστημα της απλής αναλογικής.

Άρα, εάν κάποιος επιθυμεί να διεισδύσει στο εκλογικό ακροατήριο του αντιπάλου του, προφανώς θα πρέπει να αποφύγει τις γνωστές τεχνητές εντάσεις που πολώνουν το κλίμα

του Σπ. Καραχάλιου

Όταν ένα ανεξάρτητο και οργανωμένο κράτος επιδιώκει να αντιμετωπίσει μια παροδική οικονομική κρίση, τότε το δίχως άλλο στρέφεται στην αστείρευτη δεξαμενή τής Εθνικής Εργασίας και της Εθνικής Γης για να βρει τις λύσεις. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε το κράτος δεν είναι ανεξάρτητο αλλά σκοπίμως υποταγμένο και η οργάνωσή του έχει διαλυθεί από τούς ξενοκίνητους ταγούς του για να διαβιβαστούν ευκόλως οι πόροι του στους διεθνείς τυράννους.
Ο παρατεταμένος χρόνος μιας κρίσης δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά την στοχευμένη αναβλητικότητα τού δουλικού καθεστώτος για τον συμψηφισμό πλούτου και χρέους. Κοστολόγηση εκάστου εθνικού περιουσιακού στοιχείου με αντίστοιχο ποσό τού εθνικού χρέους που όμως δεν πέφτει ποτέ έως ότου πέσει όλη η χώρα στα χέρια των εχθρών της. Αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να απαξιωθεί η εθνική εργασία, να κοπούν τα χέρια που παράγουν αυτάρκεια και ισχύ στο κράτος που πλέον δεν ανήκει στο λαό του.
Αυτή ακριβώς είναι η εικόνα τής Ελλάδος που καίτοι θα έπρεπε να είναι πλούσια, δυνατή και μεγάλη, έχει γίνει τεχνηέντως φτωχή, ισχνή και μικρή. Μια εικονική πραγματικότητα που οφείλεται ξεκάθαρα στον προδοτικό, ράθυμο και διεθνιστικό πολιτικό εσμό που το διοικεί με ξένες πλάτες και ξένες νεοταξικές εντολές. Στην αντιστροφή των πραγμάτων αυτών βασίζεται το αναπτυξιακό δόγμα του Εθνικιστικού Κράτους. Ελληνικές Πλάτες, Ελληνικά Χέρια, Ελληνικές Εντολές.
Η Ελληνική Εργασία δεν είναι σκλαβιά αλλά απελευθέρωση των δυνάμεων τού Έθνους. Παράγει επάρκεια καταναλωτικών αγαθών, υγιές κεφάλαιο, θέσεις εργασίας, κράτος

Να αποτραπεί το ολοκαύτωμα, αφού η Συρία θα είναι μόνο η αρχή. Εξαιρετική Ανάλυση!!

του Χρήστου Καπούτση*

Περιμένουμε, με δικαιολογημένη αγωνία, το στρατιωτικό πλήγμα των Αμερικανών και των συμμάχων τους εναντίον της Συρίας. Ο Αμερικανός πρόεδρος, που είναι και κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ για την ειρήνη, αποφάσισε την λύση στρατιωτικού χαρακτήρα στη σπαρασσόμενη Συρία. Επέλεξε τη στρατιωτική βία, από τη διπλωματία. Ήδη το αεροπλανοφόρο ''ΝΙΜΙΤΣ'' που το συνοδεύουν πολεμικά πλοία και υποβρύχια, πλέουν προς την Ερυθρά Θάλασσα. Εκτιμάται ότι τα αμερικανικά πολεμικά πλοία και υποβρύχια που βρίσκονται σε απόσταση βολή από τη Συρία, μεταφέρουν ένα φορτίο με πάνω από 300 πυραύλους ''Τόμαχοκ''. Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν μια σκληρή, αλλά περιορισμένης έκτασης επίθεση, διάρκειας το πολύ 3 ημερών, μέχρι να εξουδετερώσουν περίπου 100-120 στρατιωτικούς στόχους στη Συρία.
Η έναρξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων πιθανόν να καθυστερήσει, αφού θα πρέπει να την εγκρίνει το Αμερικανικό Κογκρέσο. Η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ , σύμφωνα με μετρήσεις της αμερικανικής Κοινή Γνώμης, δεν έχει λαϊκή υποστήριξη, για αυτό ζητείται η έγκριση του Κογκρέσου, ώστε να ενδυναμωθεί η αποδοχή και η απήχηση, αυτής της απόφασης. Πάντως, αρκετοί αμερικανοί Βουλευτές δεν έχουν

Κύπρος: Από τις δεσμεύσεις στην αδήριτη ανάγκη με το πιστόλι στον κρόταφο

του Σάββα Ιακωβίδη

Η αξιοπιστία ενός ηγέτη κρίνεται από τις δεσμεύσεις του έναντι των πολιτών και από το αποτέλεσμα των πράξεών του. Ο Ν. Αναστασιάδης επιδόθηκε σε φρενίτιδα δεσμεύσεων προς τον λαό. Κάθε ημέρα ανακοίνωνε και κάμποσες για πολλά ζητήματα. Κυρίως, επικεντρώθηκε στην οικονομία. Γνώριζε εξαρχής τι θα παραλάμβανε από τον απερχόμενο, Δ. Χριστόφια. Προτίμησε να ασκηθεί στην επικοινωνιακή τακτική των συνθημάτων και της ατάκας. Διασάλπισε ότι η κρίση θέλει ηγέτη για να αντιμετωπιστεί. Και ποιος ήταν αυτός;

Μα, φυσικά, ο Ν. Αναστασιάδης. Τι έκανε; Σε όλους τους τόνους και προς όλες τις ομάδες του εκλογικού σώματος έδωσε υποσχέσεις και δεσμεύτηκε ότι μόνον αυτός ήξερε να βρει λύσεις στα κρίσιμα οικονομικά προβλήματα που επισώρευσε η πενταετής χριστόφεια θεομηνία. Επειδή εμείς δεν ξεχνούμε τόσο εύκολα και θυμόμαστε τι ακριβώς έλεγε, θα υπενθυμίσουμε μόνο μερικές από τις άπειρες δεσμεύσεις του νυν Προέδρου.

Μετά τη γνωστή σύνοδο του ΕΛΚ, στη Λεμεσό, ο Ν. Αναστασιάδης, απαντώντας σε ερώτηση, είπε (11/1/2013) ότι «θα έχουμε την αλληλεγγύη της Γερμανίας» και ότι έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από την επαφή με την κ. Μέρκελ. Είδε την… αλληλεγγύη της Γερμανίας στα Γιούρογκρουπ. Παραπλανήθηκε; Ήταν αφελής; Άλλα νόμισε; Σε ολοσέλιδες καταχωρίσεις (26/1/2013) ο Ν. Αναστασιάδης βροντοφώναζε: «Τέρμα στην

«Βίαζα λευκές για να πολεμήσω τον ρατσισμό»! (βίντεο)

ΓΑΛΛΙΑ: Απολογία Αφρικανού κατά συρροή βιαστή στο δικαστήριο

Το βίντεο είναι από γαλλικό κανάλι και έχει υπότιτλους στα αγγλικά. Βλέπουμε σκηνές από την δίκη με την κάμερα να αλλοιώνει το πρόσωπο του κατηγορούμενου –βιαστή, ενώ τα πρόσωπα των γυναικών-θυμάτων του φαίνονται καθαρά. Ο βιαστής είναι Αφρικανός μετανάστης και βίασε πάνω από 15 γυναίκες. Όλες λευκές Γαλλίδες. Μία κοπέλα την είχε αιχμάλωτη και την βίασε 9 φορές…. Ο βιαστής δήλωσε στο δικαστήριο ότι ήθελε να «ταπεινώσει τους λευκούς». Περιττό να πούμε ότι τέτοιες ειδήσεις ουδέποτε θα γνωρίσουν δημοσιότητα και δεν θα προβληθούν από τα media, διότι δεν εξυπηρετούν το «ιδεώδες» της πολυπολιτισμικότητας και δεν ενισχύουν τον «αγώνα κατά του ρατσισμού». Στο παρακάτω βίντεο ο θύτης, είτε από μόνος του, είτε κατόπιν συμβουλής του δικηγόρου του, έχει το θράσος να παρουσιάζεται ως «θύμα» και μάλιστα «ρατσισμού»*. Όπως γνωρίζουμε καλά και στον δικό μας ‘πολυπολιτισμικό παράδεισο’, ο «ρατσισμός» σήμερα, πουλάει πολύ. Είναι της μόδας. Τον επικαλείσαι και σου ανοίγονται πόρτες. Σε μια πρόσφατη δίκη σχετικά με κάποιο τροχαίο, ο Αλβανικής υπηκοότητας διάδικος επιχείρησε να μπλέξει τον «ρατσισμό» στην σύγκρουση των αυτοκινήτων και στην καταγραφή από την τροχαία των συνθηκών του ατυχήματος. Η ευχάριστη έκπληξη είναι ότι εισέπραξε την χλεύη από την πρόεδρο του δικαστηρίου και τους παριστάμενους δικηγόρους. Αίσχος! Που οδηγείται αυτή η χώρα; Τόση αντιρατσιστική προπαγάνδα και κάποιοι να παραμένουν «ανεκπαίδευτοι»;

Δείτε το βίντεο:

*ΥΓ: Ας μην ξεχνάμε ότι η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ (σύμβουλος του Ευάγγελου Βενιζέλου σε θέματα «ρατσιστικής βίας») είχε δηλώσει το 2009, για τον ομαδικό βιασμό μιας 27χρονης Ελληνίδας από λαθρομετανάστες στην Ομόνοια: «…Να θυμάστε βέβαια ότι η βία φέρνει βία. Οι ευθύνες για τον βιασμό αγγίζουν και όλους αυτούς τους εθνικόφρονες και αδιάλλακτους δήθεν πατριώτες»...

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Οι εκλεκτοί της «Αραβικής Άνοιξης» καταστρέφουν ελληνικά μνημεία !

Οι εκλεκτοί της «Αραβικής Άνοιξης» καταστρέφουν ελληνικά μνημεία χαρακτηρισμένα από την Unesco ως μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς.
Οι σκοταδιστές του Ισλάμ καλπάζουν και κανείς δεν φαίνεται να θέλει να τον σταματήσει. Αντίθετα, η “πολιτισμένη” Δύση, μπουκωμένη από το μαύρο χρήμα του Κατάρ, των Τούρκων και του Σόρος, ενισχύει τα σκοταδιστικά καθεστώτα στο καταστροφικό τους έργο. Αυτό συμβαίνει σήμερα στη Λιβύη και συγκεκριμένα στη νεκρόπολη της Αρχαίας Κυρήνης, που αποτελεί την παλαιότερη Ελληνική πόλη (700 π.χ) που ιδρύθηκε στα Ανατολικά παράλια της Λιβύης.
Η Νεκρόπολη είναι τεράστια και καλύπτει 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα με όλο το μεγαλείο της Κυρήνης από το 600 έως το 400 π.χ. Περιλαμβάνει 1200 τάφους και χιλιάδες διάσπαρτες σαρκοφάγους. Παρά το ότι όλη η έκταση έχει χαρακτηρισθεί ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Unesco, το ισλαμοφασιστικό καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε μετά την εισβολή των δυτικών, ξεριζώνει συστηματικά κάθε αρχαίο μνημείο

Οι αυτοκτονικές τάσεις των βομβιστών αυτοκτονίας Η ευαίσθητη ψυχολογία τού να αυτοκτονείς για έναν σκοπό

του Jessica Stern

Παρά το γεγονός ότι οι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας έχουν γίνει ένα ανησυχητικά συχνό φαινόμενο κατά την τελευταία δεκαετία (με περισσότερο από δύο χιλιάδες από αυτές να συμβαίνουν από το 2003), εξακολουθούμε να έχουμε μόνο μια περιορισμένη κατανόηση τού γιατί οι άνθρωποι τις διαπράττουν. Στα χρόνια που ακολούθησαν την 11η Σεπτεμβρίου 2001, έχει καταστεί σαφές ότι οι επιθέσεις αυτοκτονίας είναι πιο συχνές σε χώρες υπό στρατιωτική κατοχή [1] ή με υψηλούς δείκτες πληθυσμιακής αναλογίας αρρένων - θηλέων [2], ότι οι τρομοκράτες στρατολογούνται πιο συχνά [3] από φίλους τους [4] και ότι οι βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας δεν σχετίζονται με την φτώχεια [5]. Οι διαπιστώσεις αυτές μπορεί να είναι και να έχουν υπάρξει χρήσιμες για να προβλεφθεί το πού είναι πιθανό να συμβούν βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας. Αλλά δεν προσφέρουν πολύ βαθιά γνώση για την ψυχολογία ενός βομβιστή αυτοκτονίας - ακριβώς αυτό που παρακινεί κάποιον να γίνει εξαρχής εθελοντής «μάρτυρας».
Πράγματι, μια από τις πιο εντυπωσιακές πρόσφατες σκέψεις επί αυτού του ζητήματος δεν προέρχεται από μια ακαδημαϊκή μελέτη αλλά από μια ταινία μεγάλου μήκους. Η καθηλωτική και θαρραλέα νέα ταινία τού Ziad Doueiri, «Η επίθεση», χρησιμεύει ως μια ατρόμητη περιπτωσιολογική μελέτη (case study) των μυστηρίων που περιβάλλουν μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας.
Η ταινία, η οποία βασίζεται με χαλαρό τρόπο σε ένα μυθιστόρημα με τον ίδιο τίτλο, αφηγείται την ιστορία ενός αραβο-ισραηλινού ζευγαριού τής μεσοανώτερης τάξης που ζει μια γοητευτική ζωή σε ένα μοντέρνο τμήμα του Τελ Αβίβ. Ο Amin Jaafari είναι ένας κοσμικός, απολίτικος χειρουργός από μουσουλμανική οικογένεια, διάσημος για τις ικανότητές του και δημοφιλής μεταξύ των Εβραίων συναδέλφων του. Η σύζυγός του, Siham

Θρησκευτική ανοχή «εκτός συνόρων Σαουδικής Αραβίας»

Ένα ενδιαφέρον άρθρο του κ. Adam Coogle με τίτλο «Η Σαουδική Αραβία στηρίζει την θρησκευτική ανοχή (ανεξιθρησκεία ή ανεξιθρησκία) «εκτός των συνόρων της χώρας» δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Public Service Europe.
O κ. Adam Coogle, που είναι υπεύθυνος για την περιοχή της Μέσης Ανατολής του «παρατηρητηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων» με χώρα αρμοδιότητας την Σαουδική Αραβία, σχολιάζει με καυστικό τρόπο τις διακηρύξεις για «θρησκευτική ανοχή» του Βασιλιά και του Υπουργού Εξωτερικών αυτής της χώρας.
O Σαουδάραβας Πρίγκιπας Abdulaziz bin Abdullah πέρυσι χαιρέτησε τη δημιουργία ενός Κέντρου «διαλόγου μεταξύ Θρησκειών» στη Βιέννη και είχε μάλιστα δηλώσει χαρακτηριστικά ότι το συγκεκριμένο Κέντρο θα μπορούσε να «εργαστεί για την εδραίωση της ειρήνης και της δικαιοσύνης και την αποφυγή της κατάχρησης της θρησκείας για την καταπίεση και τη βία».
Εξάλλου και ο ίδιος ο Σαουδάραβας Βασιλιάς Abdullah σε ομιλία του στους αντιπροσώπους 7 Παγκόσμιων Θρησκειών στη Μαδρίτη σε συνάντηση που ο ίδιος οργάνωσε και όπου ο

.... στην Έρημο

του  Κωνσταντίνου Βλαχοδήμου

Παρακολουθώντας κανείς τα σχόλια και τις απόψεις των μέσων ενημέρωσης και του διαδικτύου στην διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών δεν δυσκολεύεται να διακρίνει αισθήματα κόπωσης, απώλειας ελπίδας, απογοήτευσης και μοιρολατρικής υποχώρησης στα σκοτάδια της αδιαφορίας για τον δημόσιο βίο. Στο βάθος, ένα στεντόρειο μήνυμα “ δεν γίνεται τίποτα “ έχει κυριαρχήσει πάνω από ανεξάρτητες φωνές απόγνωσης που εκλιπαρούσαν τους κατοίκους της Ελληνικής χερσονήσου να κινηθούν σαν ένα κοινωνικό σώμα, να γεμίσουν το χάσμα μεταξύ “ Έλληνα“ και “ Ρωμιού“ και να αναδομήσουν την κοινωνία τους στην σημερινή πραγματικότητα.
Μια μοναδική ίσως ευκαιρία χάθηκε. Η πραγματικότητα του νεοελληνικού κράτους με τις γνώστες οθωμανικές δομές του, τα τζάκια του, τον Δυτικό πιθηκισμό του και όλα τα άλλα παραμένει. Τα άτομα επανέρχονται σιγά σιγά στις παλιές τους συνήθειες.
Γι αυτούς όμως που δεν το βάζουν κάτω, υπάρχει ακόμα μια ελπίδα για το απώτερο μέλλον του έθνους. Την γερασμένη πνευματική ηγεσία του τόπου, που τόσο τον πρόδωσε, σαν αντίκρισμα που την έθρεψε, θα την διαδεχτεί μια νέα. Αυτή η νέα ηγεσία που έρχεται είναι η μόνη μας ελπίδα πλέον για να μπορέσουμε να δαμάσουμε το τέρας της υλιστικής κοινωνικής παγκοσμιοποίησης και να περισώσουμε την εθνική μας ταυτότητα.Εύχομαι αυτή η νεολαία να αντιληφθεί πόσο την περιμένουμε, την ανάγκη να μπει στην καρδιά της ηθικής ερήμου που είναι σήμερα η πατρίδα μας, να ζήσει μέσα της και να προσφέρει τα μηνύματα της αναγέννησης που τόσο της λείπουν.

ΚΥΠΡΟΣ, ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Η καταπολέμηση της οικονομικής κρίσης φαίνεται να είναι εφικτή, με τη βοήθεια της γεωστρατηγικής της θέσης – αν και ελλοχεύουν μεγάλοι κίνδυνοι, αφού πρέπει να πάρει σαφή θέση είτε υπέρ της ΕΕ, είτε της Ρωσίας, είτε των Η.Π.Α.
Οι Η.Π.Α., εντελώς ξαφνικά, αναβάλλουν την επίθεση στη Συρία, ανακοινώνοντας ότι θα ζητηθεί προηγουμένως η έγκριση του Κογκρέσου – έχοντας μοναδικό σχεδόν σύμμαχο τη Γαλλία, ο πρόεδρος της οποίας προσπαθεί να ανακτήσει την εκλογική του δύναμη, με τη βοήθεια ενός πολέμου (έχει καταρρεύσει στις δημοσκοπήσεις, ενώ η χώρα του μαστίζεται από τεράστια οικονομικά και διαρθρωτικά προβλήματα, αποτελώντας τη μεγαλύτερη ίσως βόμβα στα θεμέλια της Ευρωζώνης).
Η Ρωσία, σε αντίθεση με την Κίνα (η οποία δεν εγκρίνει μεν την επέμβαση στη Συρία, αλλά παραμένει αμέτοχη, λόγω της μειωμένης στρατιωτικής της ισχύος), τοποθετείται ανοιχτά εναντίον των αμερικανικών σχεδίων – με τον πρόεδρο της να ειρωνεύεται τον B.Obama, λέγοντας του ότι, πρέπει να τιμήσει το Νόμπελ Ειρήνης, το οποίο του έχει επιδοθεί.
Ο πρόεδρος της Κύπρου ανακοινώνει ότι, “ο κίνδυνος χρεοκοπίας έχει πλέον εξαλειφθεί, λόγω της μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας του νησιού” - το οποίο μοιάζει με ένα τεράστιο αεροπλανοφόρο, τοποθετημένο σε «καίρια θέση» στη Μεσόγειο, κοντά στις φλεγόμενες περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, “η Κύπρος δεν θα χρειαστεί ένα καινούργιο πρόγραμμα χρηματοδότησης, ενώ θα επιστρέψει στις αγορές πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία” – αν και υπάρχουν δυσκολίες, με τις οποίες όμως θα καταφέρει να ανταπεξέλθει.
Από την άλλη πλευρά, οι Ρώσοι «ολιγάρχες» σχεδιάζουν την «επιθετική εξαγορά» της Τράπεζας Κύπρου, με τη βοήθεια της ανταλλαγής των καταθέσεων τους με μετοχές – την

Κάτι πρέπει να γίνει με την εξωτερική μας πολιτική: Στη γειτονιά μας «γίνεται ο χαμός», η δε Ελλάδα περί άλλα τυρβάζει...

Ανεξήγητη αδράνεια της Ελλάδας για χάραξη της ΑΟΖ με Αίγυπτο

Πριν από χρόνια είχε ανοίξει μια συζήτηση για την δημιουργία θέσης μόνιμου υφυπουργού εξωτερικών, ώστε να υπάρχει σταθερή πολιτική ως προς τον απόδημο ελληνισμό. Επειδή είμαστε οι μόνοι στην υφήλιο, που ενώ υπάρχει ακόμη μια Ελλάδα στα ξένα, την θυμόμαστε μόνον όταν θέλουν να κάνουν ταξιδάκια οι βουλευτές στις εθνικές επετείους.

Δεν υπήρξε ανταπόκριση σ’ εκείνο το αίτημα, οπότε μάλλον πρέπει να επαναφερθεί τροποποιημένο. Αντί για μόνιμο υφυπουργό, να αποκτήσουμε μόνιμο υπουργό εξωτερικών, με μόνιμους συνεργάτες, κοινής αποδοχής από τα κόμματα της Βουλής.

Δεν βλέπω άλλο τρόπο για να αποφύγουμε τις οβιδιακές μεταμορφώσεις, τις υπαναχωρήσεις, τις τοποθετήσεις αναλόγως των κομματικών ή προσωπικών συμφερόντων των εκάστοτε υπουργών και άλλα τινά. Στη γειτονιά μας «γίνεται ο χαμός» κατά το κοινώς λεγόμενο, η δε Ελλάδα περί άλλα τυρβάζει.

Είναι άγνωστος ο χρόνος που θα παραμείνει ο στρατός της Αιγύπτου στην εξουσία, όπως

Αλλαγές στο σχέδιο επίθεσης ετοιμάζει ο Λευκός Οίκος

Ο Λευκός Οίκος είναι προετοιμασμένος να επεξεργαστεί εκ νέου τη φρασεολογία η οποία χρησιμοποιείται στο προσχέδιο της απόφασης που θα κατατεθεί προς συζήτηση και ψήφιση στο Κογκρέσο για την έγκριση της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, προκειμένου αρθούν οι ανησυχίες από μέρους πολλών κοινοβουλευτικών, δήλωσε σήμερα κυβερνητικός αξιωματούχος.
Ο αξιωματούχος αυτός εξήγησε πως η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να κάνει αλλαγές «εντός των παραμέτρων που ο πρόεδρος είχε ορίσει προηγουμένως».

 defencenet.gr

Σαλαμίνα ου με εθέσπισεν

του Λοΐζου Πουργουρίδη


Στη θαλασσοφίλητη γη της Κύπρου, που ο Απόλλωνας εθέσπισε τον Τεύκρο να κατοικήσει και να της δώσει το όνομα της πατρίδας του, Σαλαμίνα, εκεί που τα αγριολούλουδα στολίζουν τις κολώνες, τα αγάλματα και τα μάρμαρα, κατοικούσα και εγώ, πιστός στο χρησμό του μαντείου.
Κατοικούσα μαζί με τον Τεύκρο, τον Ευαγόρα, τον Ονήσιλλο και τους τόσους άλλους, στη Σαλαμίνα, στην Έγκωμη, στην Αλάσια, στην Αρσινόη, στην Κωνσταντία στην Αμμόχωστο…
Μα ήλθαν χρόνια δίσεκτα, κι η αγαπημένη θάλασσα με την ξανθή αμμουδιά, που έφερε τον ομηρικό Τεύκρο, έφερε τους βαρβάρους, τους Μήδους, έφερε και τη βαρυχειμωνιά, εκείνο τον πικρό καλοκαίρι στο νησί μας.
Τα βράδια στα όνειρά μου ταξιδεύω εκεί, ακούω τα χορικά της αρχαίας τραγωδίας, στο θέατρο της, περπατώ στο Γυμνάσιο, στα Λουτρά, βλέπω τους Βασιλικούς Τάφους, με τα θυσιασμένα άλογα, τη Βασιλική του Αγίου Επιφανίου, προσκυνώ στον Απόστολο Βαρνάβα, αγναντεύω την απεραντοσύνη της γαλάζιας θάλασσας, που κρύβει στα σπλάχνα της τη μισή Σαλαμίνα, μαζεύω παπαρούνες, κυκλάμινα, ματσικόριδα και κρίνα της θάλασσας, φτιάχνω στεφάνια και στολίζω τα αγάλματα, καμαρώνω τα χελιδόνια που σχίζουν τον αέρα ελεύθερα

Οι πραγματικοί λόγοι της απόφασης των Βρετανών για τη Συρία

Μπορεί πολλοί να ξαφνιάστηκαν και άλλοι τόσοι (μεταξύ των οποίων και οι αναλυτές του ΣΥΡΙΖΑ) να χαρακτήρισαν «κόλαφο» για τον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, την απόφαση του βρετανικού κοινοβουλίου να μην επιτρέψει τη συμμετοχή της Βρετανίας σε πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία.

Στην πραγματικότητα, όμως, η απόρριψη της πρότασης Κάμερον ήταν περισσότερο από αναμενόμενη.

Η απόρριψη της πρότασης Κάμερον ερχόταν από το παρελθόν.

Οι ρίζες της βρίσκονται στον πόλεμο στο Κόσσοβο, απλώθηκαν με τον πόλεμο στο Ιράκ και έκτοτε φέρουν ονοματεπώνυμο: Άλαστερ Κάμπελ.

Ο λόγος για τον διαβόητο spin doctor του Εργατικού πρώην πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, τον τότε υπεύθυνο επικοινωνίας του αριθμού 10 της Ντάουνινγκ Στρητ, που μέχρι σήμερα κατηγορείται για προπαγάνδα και κατασκευή στοιχείων, προκειμένου να δικαιολογηθεί η συμμετοχή της Βρετανίας στον πόλεμο του Ιράκ.

Στη γηραιά Αλβιόνα μαζεύτηκαν πολλά.

Από τις κατηγορίες κατά του ανταποκριτή του BBC Τζον Σίμπσον στη Γιουγκοσλαβία, που το προπαγανδιστικό επιτελείο του Μπλερ είχε αποκαλέσει «παπαγαλάκι του Μιλόσεβιτς» και εκείνος είχε απαντήσει πως «η δημοσιογραφία υπάρχει για να λέει στους ανθρώπους

Ο περίφημος Λόγος του Πυθαγόρα προς τις γυναίκες

από το «ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΕΦΕΣΙΟΣ»

<<Στις γυναίκες λέγεται ότι πρώτα μίλησε σχετικά με τις θυσίες,λέγοντάς του ότι,όπως θα ήθελαν να είναι καλός και αγαθός εκείνος που πρόκειται να προσευχηθεί για αυτές,επειδή σε τέτοιους ανθρώπους στρέφουν την προσοχή τους οι θεοί, έτσι και αυτές πρέπει να ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τη δικαιοσύνη,για να καθιστούν πρόθυμους τους θεούς να υπακούσουν τις προσευχές τους.Στη συνέχεια,όταν σκοπεύσουν να κάνουν προσφορές στους θεούς -στρογγυλές πίτες και γλυκίσματα από σιμιγδάλι,και κηρήθρες και λιβάνι-,να τις πραγματοποιούν με τα δικά τους χέρια και να τις φέρνουν στους βωμούς χωρίς τη βοήθεια δούλων.Να μην τιμούν όμως το θείο με προσφορές που έχουν σχέση με φόνο και θάνατο,ούτε να προσφέρουν πολλά,σαν να μην επρόκειτο ποτέ να έλθουν πάλι στο βωμό.

Για τις σχέσεις με τους άνδρες

Σε ότι αφορά τώρα τις σχέσεις με τους άντρες,τις συμβούλευσε να καταλάβουν ότι συμβαίνει ακόμη και οι πατέρες τους να έχουν κάνει παραχωρήσεις προς τη γυναικεία φύση,και ότι πρέπει να αγαπούν περισσότερο τους συζύγους παρά αυτούς που τις έφεραν στη ζωή.Για το λόγο αυτό είναι ορθό είτε καθόλου να μην εναντιώνονται στους άνδρες είτε να θεωρούν ότι