Σελίδες

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Με προσόντα, οράματα και τακτική δημάρχου επαρχιακού δήμου, κυβέρνησαν την Ελλάδα. Ζήτω η Πανελλήνια Ομοσπονδία Μετριοτήτων και Αναξίων....

Με την εν γένει στάση και συμπεριφορά της προέδρου της Βουλής, τρίτου πολιτειακού παράγοντα της χώρας παρακαλώ, αποδεικνύεται ότι στα ύπατα αξιώματα της ελληνικής πολιτείας αναρριχώνται άτομα χωρίς ποιότητα. 
Προσωπικότητες μέτριες έως και καθόλου άξιες, ακόμη και στην επαγγελματική τους ενασχόληση (νομικοί, μηχανικοί, πανεπιστημιακοί, τρίτης κατηγορίας καλλιτέχνες κτλ) καταφέρνουν να αναρριχηθούν στα ύπατα αξιώματα της χώρας μας, στηριζόμενοι στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Μετριοτήτων και Αναξίων που υποστηρίζεται και συντηρείται (οικονομικά αλλά και με την μόνιμη προβολή τους μέσω των υπόδουλων ΜΜΕ) από τις πέντε-δέκα γνωστές οικογένειες  εκμεταλλευόμενοι την, από τους ίδιους, ετσιθελικά πεισματική συγκράτηση  στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα από απόψεως πολιτισμού, επιβίωσης, αλλά και πολιτικής παιδείας του ελληνικού λαού παίζοντας το παιγνίδι των πατρόνων τους προστατεύοντάς τους ταυτόχρονα από πιθανή επέλαση του κινδύνου να επικρατήσουν σ' αυτήν εδώ την χώρα οι, λίγοι μεν αλλά πολύ επικίνδυνοι γι αυτούς (τους πάτρονες) πραγματικά άξιοι.
Στον θεό που πιστεύετε... 
Θεωρείτε κάποιον από αυτούς που κυβέρνησαν όχι μόνον σαν πρωθυπουργοί αυτήν εδώ την χώρα, συμπεριλαμβανομένων των δύο «εθναρχών», άξιο και ικανό; 
Δεν θα βλέπαμε τα αποτελέσματα; Ή μάλλον σωστότερα, τα είδαμε τα αποτελέσματα!
 Όσο ήταν δυνατόν να πετύχουν επί εθνικών θεμάτων, και ενώ δεν είχαν καμμία υποχρέωση επ' αυτών οι δήμαρχοι πχ  Κόνιτσας Ιωαννίνων και Οροπεδίου Λασιθίου Κρήτης άλλο τόσο πέτυχαν και οι μέχρι σήμερα κυβερνήσαντες οι οποίοι μόνιμα συνέχεαν το κομματικό με το εθνικό συμφέρον σε αντίθεση με πολλούς δημάρχους που θυσίασαν τα πάντα για το καλό του δήμου τους.
Μόνον όσοι ανήκουν  στην κατηγορία των ετσιθελικά υποβαθμισμένων πνευματικά Ελλήνων βλέπουν ηγέτες και εθνάρχες στα πολιτικά πρόσωπα.
Και όλα πάνε κατ' ευχήν για τους ανάξιους. 
Και δεν φθάνει μόνον αυτό!
Η «δοτή επιτυχία» τους κάνει χειρότερους.
Τους κάνει αμετροεπείς, χυδαίους και ποταπούς εγωιστές που χάνουν τελείως την αίσθηση της αναξιότητάς τους ενώ αντίθετα πιστεύουν ότι κατάφεραν «ό,τι τέλος πάντων κατάφεραν» με την ανύπαρκτη αξία τους και έτσι γίνονται επικίνδυνοι για την κοινωνία και την χώρα γιατί αποτελούν πλέον για τον υποβαθμισμένο λαό παραδείγματα προς μίμηση. 
Και όταν έρχεται η ώρα της αποκάλυψης, όταν πια φανερώνεται σε όλο της το μεγαλείο η μετριότητά τους, τότε πλέον αισθάνονται ότι είναι αδικημένοι  κυνηγημένοι από εχθρούς και φίλους, ότι υπερφυσικές δυνάμεις συνωμοτούν εναντίον τους ενώ ακόμη και οι θεοί δεν κατάλαβαν την αξία τους.
Χαρακτηριστικά λαμπρά παραδείγματα;
Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου.
Και Μητσοτάκης (ο πατήρ), Σαμαράς, Αβραμόπουλος, Ντόρα Μπακογιάννη.
Και Γιωργάκης Παπανδρέου, Βενιζέλος, Σημίτης, Φώφη. Και Καμένος...
Όλοι τους από ένα καλούπι φτιαγμένοι. 
Όπου προσπάθησαν μόνοι τους έκαναν μια τρύπα στο νερό. Επέζησαν για όσο διάστημα τους χρειάσθηκαν τα αφεντικά τους και μετά πίσω στα ίδια και στα...«γίδια».
Ήδη ο Γιωργάκης ο υπέρλαμπρος, ανάμεσα στους εκατό μεγαλύτερους διανοητές - στοχαστές του κόσμου (τόσο δούλεμα πια!) αυτός ο νάνος του πνεύματος, κάτι πρέπει να του είπαν (μόνος του αποκλείεται να το κατάλαβε),  δεν κατεβαίνει στις εκλογές. Μακάρι και ποτέ ξανά!
Οι υπόλοιποι; Θα καταλάβουν άραγε ποτέ πόσο λίγοι, πόσο μικροί είναι; 


Οδυσσεύς Πάτσης