Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Το προσωρινό κλείσιμο της ΕΡΤ, παρά τις αντιδράσεις εκείνων που «χθες» την αποκαλούσαν «μαγειρείο εκμαυλισμού και διαφθοράς», «κυβερνητικό υπηρέτη» και εκτόξευαν χιλιάδες άλλους χαρακτηρισμούς για τη λειτουργία της, αποτελεί –μετά τη σταθεροποίηση της χώρας στο ευρωπαϊκό περιβάλλον- το σημαντικότερο
επίτευγμα της κυβέρνησης, ή μάλλον του Σαμαρά.
Πήρε το ρίσκο κι «έσπασε» ένα μέγιστο και φαύλο απόστημα των ιερών, αμετάβλητων και ανέγγιχτων σταθερών του Κρατισμού της ελληνικής Σοβιετίας.
Ομολογώ ότι δεν του φαινόταν του Σαμαρά, αλλά είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, από τη στιγμή που απεγκλωβίστηκε από τη λαϊκίστικη πτέρυγα του κόμματός του και «παίζει τη μπάλα» της λογικής και του πολιτικού ρεαλισμού, δεν δείχνει να προσμετρά το πολιτικό κόστος και με δειλά –στην αρχή- και αποφασιστικότερα –στη συνέχεια- βήματα, προχωρά σε αναγκαίες μεταρρυθμιστικές κατευθύνσεις.
Παρά τις αγκυλώσεις, την αναβλητικότητα και την ακινησία των εταίρων του στην κυβέρνηση.
Από την άλλη πλευρά, τόσο το ΠαΣοΚ, όσο κι η ΔΗΜΑΡ, είναι ολοφάνερο ότι βρίσκονται σε απόλυτο αδιέξοδο και τεράστια υπαρξιακή κρίση.
Να προκαλέσουν εκλογές και δη για την…ΕΡΤ, να τις χρεωθούν και
Το προσωρινό κλείσιμο της ΕΡΤ, παρά τις αντιδράσεις εκείνων που «χθες» την αποκαλούσαν «μαγειρείο εκμαυλισμού και διαφθοράς», «κυβερνητικό υπηρέτη» και εκτόξευαν χιλιάδες άλλους χαρακτηρισμούς για τη λειτουργία της, αποτελεί –μετά τη σταθεροποίηση της χώρας στο ευρωπαϊκό περιβάλλον- το σημαντικότερο
επίτευγμα της κυβέρνησης, ή μάλλον του Σαμαρά.
Πήρε το ρίσκο κι «έσπασε» ένα μέγιστο και φαύλο απόστημα των ιερών, αμετάβλητων και ανέγγιχτων σταθερών του Κρατισμού της ελληνικής Σοβιετίας.
Ομολογώ ότι δεν του φαινόταν του Σαμαρά, αλλά είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, από τη στιγμή που απεγκλωβίστηκε από τη λαϊκίστικη πτέρυγα του κόμματός του και «παίζει τη μπάλα» της λογικής και του πολιτικού ρεαλισμού, δεν δείχνει να προσμετρά το πολιτικό κόστος και με δειλά –στην αρχή- και αποφασιστικότερα –στη συνέχεια- βήματα, προχωρά σε αναγκαίες μεταρρυθμιστικές κατευθύνσεις.
Παρά τις αγκυλώσεις, την αναβλητικότητα και την ακινησία των εταίρων του στην κυβέρνηση.
Από την άλλη πλευρά, τόσο το ΠαΣοΚ, όσο κι η ΔΗΜΑΡ, είναι ολοφάνερο ότι βρίσκονται σε απόλυτο αδιέξοδο και τεράστια υπαρξιακή κρίση.
Να προκαλέσουν εκλογές και δη για την…ΕΡΤ, να τις χρεωθούν και