Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης
ΙΔΕΤΕ τι ανάποδα παιχνίδια σκαρώνει η ιστορία: Στις 27 Μαρτίου του 1821, οι επαναστάτες του Αλέξανδρου Υψηλάντη, αρχηγού της Φιλικής Εταιρίας, μπαίνουν στο Βουκουρέστι, με υψωμένη τη σημαία του αγώνα. Ο «Ιερός Λόχος», με τους Ελληνες και Ευρωπαίους εθελοντές, έχει συγκροτηθεί, ο Παλαιών Πατρών έχει κηρύξει την επανάσταση στον Μοριά, ο Αθανάσιος Διάκος στην Ανατολική Στερεά. Οι «γκιαούρηδες» ξεσηκώνονται, η προοδευτική Ευρώπη και η φιλελεύθερη Αμερική τούς αγκαλιάζει... Οι πάντες λαχταρούν μια Ελλάδα ελεύθερη και ανεξάρτητη...
Στις 27 Μαρτίου του 2011, η δόλια Ελλάδα είναι πάλι σκλαβωμένη, όχι πια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία αλλά στην... ενωμένη (διάβαζε ανεμοσκορπισμένη, ελέω Καντάφι) Ευρώπη της τρόικας και του ΔΝΤ. Χωρίς Υψηλάντηδες και Κολοκοτρωναίους, είναι οδυνηρά δεμένη στο επάρατο Μνημόνιο, με τον πρωθυπουργό να εισπράττει αναβολές στις Βρυξέλλες, όπου από προχθές τα υψηλά αφεντικά κραδαίνουν τη θηλιά και στη δύστυχη Πορτογαλία...
ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ της υποδούλωσης μια πανούργα χειραγώγηση της ελληνικής κοινής γνώμης, ώστε η παρούσα κυβέρνηση να περάσει ευκολότερα το λάσο της στον ατίθασο λαό μας. Από εκείνο το προεκλογικό «λεφτά υπάρχουν» (άρα, ψηφίστε μας) έως το μετεκλογικό «δεν υπάρχει σάλιο» (άρα, πάμε για δάνειο), δεν πέρασαν ούτε δέκα μήνες. Οι γυπαετοί του ΔΝΤ (με το οποίο είχε ήδη προηγηθεί μυστική συμφωνία) καραδοκούσαν την ελληνική προσφυγή. Τα κοράκια της «ελεύθερης αγοράς» φτερούγιζαν βοηθητικά. Το κατοχικό δάνειο των 110 δισ. ευρώ παρουσιάστηκε στις τηλεοπτικές ανθρωπομάζες του καναπέ ως «εθνοσωτήρια λύση»!!!
ΟΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ πολίτες, όμως, ήξεραν και ξέρουν ότι δεν υπήρχε λόγος να πουλήσει η Ελλάδα την ανεξαρτησία της για 110 δισ. και τα ακίνητά της για έτερα 50 δισ. Ούτε να δανείζεται τόσα όσα κελεύουν οι ξένοι, ώστε ο λαός της ναι μεν να μην ξεψυχά, αλλά να ξεπληρώνει γονατιστός, εφ’ όρου ζωής!..
ΟΥΔΕΙΣ ΣΟΒΑΡΟΣ οικονομολόγος απέδειξε με αναμφισβήτητα νούμερα ότι η οικονομική κατάσταση του 2009 ήταν θανατερή. Και ότι το κράτος αδυνατούσε να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Και ότι η πατρίδα ήταν ήδη προ του τάφου της, έτοιμη για... φύτεμα! Αλλά και αν δεχθούμε ότι ήταν, τότε τι θα όφειλε να κάνει ένας υπερκομματικός και υπερπατριώτης πρωθυπουργός;
ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να πετάξει την κομματική γραβάτα του και να πει σε ένα ιστορικό διάγγελμα τα εξής απλά λόγια: «Ελληνες!.. Είμαστε μπροστά σε μια οικονομική καταστροφή. Ποιοι φταίνε θα το βρούμε όταν έλθει η ώρα. Σήμερα σας καλώ όλους, μα όλους, να δώσουμε τα χέρια και να σώσουμε την πατρίδα. Πρώτος εγώ ξεχνάω το κόμμα μου. Πρώτος εγώ αγκαλιάζω τους αντιπάλους μου. Πρώτος εγώ κόβω τα έσοδά μου. Πρώτος εγώ δηλώνω ότι θα δώσω λόγο αν έφταιξα. Ελάτε, λοιπόν, όλοι να σηκώσουμε τη σημαία της ανεξαρτησίας, όπως τότε, το «’21»... Γιατί υπεράνω όλων είναι η Ελλάδα!».
ΑΝΤΙ ΑΥΤΟΥ, ο πρωθυπουργός ξεσήκωσε ένα πρωτοφανές «τσουνάμι» οργής και κακίας εναντίον του προκατόχου του, υποδούλωσε τη χώρα σε ξένους δανειστές, «κόσμησε» την Αθήνα με αναρίθμητα «πωλείται» και «ενοικιάζεται», έβαλε λουκέτα σε 60.000 μαγαζιά, ανέβασε την ανεργία στο 20%, παρέδωσε την πατρίδα σε ένα εκατομμύριο λαθρομετανάστες, ανέχτηκε να δολοφονούνται αστυνομικοί ή να τρώνε της χρονιάς τους από τους αριστεριστές και τους κακοποιούς. Και σήμερα να τρώει και ο ίδιος της χρονιάς του από τα αφεντικά των Βρυξελλών. Αυτά, δε, όλα τα αποκαλεί «κατορθώματα»!..
«ΘΟΥ, ΚΥΡΙΕ, φυλακήν τω στόματι» του υπόδουλου λαού! Δεν μένει παρά να καρτερεί μήπως ξαναβρεθεί κάποιος Υψηλάντης να υψώσει τη σημαία του λυτρωμού...