Αγαπητέ Στράβωνα , καλησπέρα.
Σε παρακαλώ να μου επιτρέψεις να σχολιάσω την « απάντηση προς Σιδηρούντιο» σε σχετική, φαντάζομαι, ανάρτηση της Ολυμπίας.
Θέλω να σου πω ότι διαφωνώ με την συμπερίληψη του Ορθόδοξου Χριστιανισμού στις αβρααμικές θρησκείες επειδή, εκτός των όσων ορθά αναφέρεις, ενισχυτικά θέλω να διευκρινίσω ότι το βασικό δόγμα του Χριστιανισμού αυτό «της αθανασίας της ψυχής και της αναστάσεως των νεκρών» δεν είναι "γέννημα" των Ιουδαίων γιατί όπως αναφέρεται στην Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια (Encyklopaedia Judaika).... «Προφανώς το δόγμα της αθανασίας της ψυχής εισχώρησε στον Ιουδαϊσμό εξ αιτίας της ελληνικής επίδρασης» και... «Βασικά οι δοξασίες της ανάστασης και της αθανασίας της ψυχής δεν συμβιβάζονται μεταξύ τους. Η μια μιλάει για συλλογική ανάσταση στο τέλος των ημερών, δηλαδή για το ότι οι νεκροί που κοιμούνται στη γη θα εγερθούν από τον τάφο, ενώ η άλλη μιλάει για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ψυχή μετά τον θάνατο του σώματος».
Σε αντίθεση με την Αγία Γραφή, το (παρεξηγημένο από εμάς τους Έλληνες) Ταλμούδ, που είναι επηρεασμένο από τον ελληνισμό, είναι γεμάτο εξηγήσεις, ιστορίες, ακόμα και αφηγήσεις σχετικές με την αθανασία της ψυχής. Μάλιστα, ένα μεταγενέστερο, εξ ίσου παρεξηγημένο, ιουδαϊκό μυστικιστικό σύγγραμμα, η Καββάλα ή Καμπαλά, προωθεί ακόμη και την διδασκαλία της μετεμψύχωσης, που είναι βασικά αρχαία Ινδουιστική διδασκαλία αλλά και της μετενσάρκωσης των Πυθαγορείων ενώ ταυτόχρονα και σαν αντίδραση, ο Μεταρρυθμιστικός Ιουδαϊσμός έχει παντελώς απορρίψει την δοξασία της ανάστασης.
Σε παρακαλώ να μου επιτρέψεις να σχολιάσω την « απάντηση προς Σιδηρούντιο» σε σχετική, φαντάζομαι, ανάρτηση της Ολυμπίας.
Θέλω να σου πω ότι διαφωνώ με την συμπερίληψη του Ορθόδοξου Χριστιανισμού στις αβρααμικές θρησκείες επειδή, εκτός των όσων ορθά αναφέρεις, ενισχυτικά θέλω να διευκρινίσω ότι το βασικό δόγμα του Χριστιανισμού αυτό «της αθανασίας της ψυχής και της αναστάσεως των νεκρών» δεν είναι "γέννημα" των Ιουδαίων γιατί όπως αναφέρεται στην Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια (Encyklopaedia Judaika).... «Προφανώς το δόγμα της αθανασίας της ψυχής εισχώρησε στον Ιουδαϊσμό εξ αιτίας της ελληνικής επίδρασης» και... «Βασικά οι δοξασίες της ανάστασης και της αθανασίας της ψυχής δεν συμβιβάζονται μεταξύ τους. Η μια μιλάει για συλλογική ανάσταση στο τέλος των ημερών, δηλαδή για το ότι οι νεκροί που κοιμούνται στη γη θα εγερθούν από τον τάφο, ενώ η άλλη μιλάει για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ψυχή μετά τον θάνατο του σώματος».
Σε αντίθεση με την Αγία Γραφή, το (παρεξηγημένο από εμάς τους Έλληνες) Ταλμούδ, που είναι επηρεασμένο από τον ελληνισμό, είναι γεμάτο εξηγήσεις, ιστορίες, ακόμα και αφηγήσεις σχετικές με την αθανασία της ψυχής. Μάλιστα, ένα μεταγενέστερο, εξ ίσου παρεξηγημένο, ιουδαϊκό μυστικιστικό σύγγραμμα, η Καββάλα ή Καμπαλά, προωθεί ακόμη και την διδασκαλία της μετεμψύχωσης, που είναι βασικά αρχαία Ινδουιστική διδασκαλία αλλά και της μετενσάρκωσης των Πυθαγορείων ενώ ταυτόχρονα και σαν αντίδραση, ο Μεταρρυθμιστικός Ιουδαϊσμός έχει παντελώς απορρίψει την δοξασία της ανάστασης.
Προσωπικά και με όσα είπα παραπάνω, επιμένω ότι οι απολίτιστοι Εβραίοι δεν είχαν ποτέ τους δικιά τους θρησκεία και το μόνο που κατάφεραν, ήταν η συρραφή δοξασιών των γύρω τους πολιτισμένων λαών ενώ ακόμη και οι σπουδαιότεροι προφήτες τους (Δανιήλ πχ) δανεισμένοι από άλλους λαούς ήταν. Την μόνη θρησκεία που γνώρισαν ήταν αυτή του χρήματος (είχαν μετατρέψει τον οίκο του Θεού σε οίκο εμπορίου) και η λατρεία τους, τότε και τώρα, αντικείμενο είχε τον «χρυσούν μόσχον».
Τώρα γιατί οι ιερείς μας, όλων των βαθμίδων, επιμένουν ιουδαϊκά δεν ξέρω. Ίσως όπως είπες κι εσύ: «Είμαστε χριστιανοί γιατί έχουμε εθιστεί στις οσμές των χριστιανικών μυστηρίων, στην μυρωδιά του κεριού, στον ήχο της καμπάνας, στην συνήθεια του σταυρού. Είμαστε όμως και χριστιανοί για έναν ακόμη λόγο. Γιατί έχουμε εκπαιδευτεί να προσεγγίζουμε το άπειρο με δέος και ευσέβεια. Διότι τι είναι ο θεός; Είναι η ιδιότητα που έχει να είναι ασύλληπτος από τον νου. Να βρίσκεται δίπλα μας (ή να νοιώθουμε ότι βρίσκεται δίπλα μας) αλλά και ταυτόχρονα να είναι τόσο προστάτης μας όσο και ηθικός μας οδηγός ή και τιμωρός». Ίσως ο φόβος, ίσως το πείσμα σε συνδυασμό με την αδιαφορία, ίσως το ότι μετέτρεψαν οι περισσότεροι απ' αυτούς το λειτούργημα σε επάγγελμα, ίσως ακόμη-ακόμη το ότι υιοθέτησαν, ο Θεός ξέρει γιατί, το ιουδαϊκό πρόσταγμα «πίστευε και μη ερεύνα» αντί την προσταγή του Ιησού «ερευνάτε τας γραφάς». Σαν καλοί επαγγελματίες αρκούνται στην, δήθεν, πίστη και δεν την συνδυάζουν με την γνώση. Και κάτι ακόμη. Για τον πιστό Έλληνα Χριστιανό ο Ιησούς Χριστός δεν πρέπει να είναι ή να τον νιώθει πλάι του. Ο Ιησούς πρέπει να σκιρτά μέσα του, να είναι «ο εν αυτώ Θεός» και ένας τέτοιος Θεός δεν τιμωρεί. Αγαπά.
Επίτρεψέ μου επίσης και έναν μικρό σχολιασμό για τον συμβολισμό του Ισλάμ που ενισχύουν την θέση μου.
Γράφεις: «Αρκεί να φέρουμε στον νου μας ένα χαλί. Τι συμβολίζει; Τίποτα. Χαοτικά σχέδια, χαοτικές γραμμές. Πέρα λοιπόν από το γεγονός ότι σήμερα είμαστε θύματα ύπουλου εξισλαμισμού αγοράζοντας ανατολίτικα χαλιά, δηλαδή γινόμαστε καταναλωτές της απροσδιοριστίας, εξοικειωνόμαστε με την αισθητική του απροσδιορίστου, το ίδιο έπραξε και η ορθόδοξη εκκλησία, κάτι που μπορούμε να διαπιστώσουμε διερευνώντας τον διάκοσμο μερικών εκκλησιών. Μπορούμε λοιπόν να διακρίνουμε σε κάποιες περιπτώσεις εισβολή απροσδιορίστων σχεδίων στην αισθητική της ορθοδοξίας. Διότι αυτό κατάντησε για την ορθοδοξία η θέωση, η άρνηση των εγκοσμίων, το χάσιμο, η μαστούρα, η έκσταση. Όταν επικρατήσει η έκσταση θα έχουν χαθεί οριστικά τα Ελληνικά στοιχεία της ορθοδοξίας και θα έχει καταντήσει ένα κοσμικό ισλάμ».
Ταυτίζεις το χάος με το τίποτα (μηδέν;) αλλά υπάρχουν θεωρίες (θεωρίες είναι, ας υπάρχουν) που ταυτίζουν τόσο το χάος όσο και το μηδέν με την κατάσταση του Θεού προ της αυτογνωσίας του (πριν φτιάξει τον κόσμο). Δεδομένου ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο Αλλάχ είναι "καλλιτέχνης" (μουσαουΐρ) δεν μπορεί οι πολιτισμένοι Άραβες (ναι οι Άραβες ανέπτυξαν πολιτισμό σε αντίθεση με τους Εβραίους) που έργο τους είναι η Άλγεβρα να έχουν σαν ιερή τέχνη απλές γραμμές που δεν λένε τίποτε διότι όπως λέει και ο TITUS BURCKHARDT στο βιβλίο του «Η Ιερή Τέχνη σε Ανατολή και Δύση» "Μια τέχνη αξίζει αυτό το επίθετο μόνον εάν οι μορφές της καθαυτές αντανακλούν το πνευματικό όραμα που χαρακτηρίζει μια ιδιαίτερη θρησκεία" ...
Ταυτίζεις το χάος με το τίποτα (μηδέν;) αλλά υπάρχουν θεωρίες (θεωρίες είναι, ας υπάρχουν) που ταυτίζουν τόσο το χάος όσο και το μηδέν με την κατάσταση του Θεού προ της αυτογνωσίας του (πριν φτιάξει τον κόσμο). Δεδομένου ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο Αλλάχ είναι "καλλιτέχνης" (μουσαουΐρ) δεν μπορεί οι πολιτισμένοι Άραβες (ναι οι Άραβες ανέπτυξαν πολιτισμό σε αντίθεση με τους Εβραίους) που έργο τους είναι η Άλγεβρα να έχουν σαν ιερή τέχνη απλές γραμμές που δεν λένε τίποτε διότι όπως λέει και ο TITUS BURCKHARDT στο βιβλίο του «Η Ιερή Τέχνη σε Ανατολή και Δύση» "Μια τέχνη αξίζει αυτό το επίθετο μόνον εάν οι μορφές της καθαυτές αντανακλούν το πνευματικό όραμα που χαρακτηρίζει μια ιδιαίτερη θρησκεία" ...
Πιστεύω λοιπόν ότι τόσο το χαλί όσο γενικότερα η θρησκευτική ισλαμική τέχνη δεν είναι ένα τίποτε άλλο από , δεν ξέρω ποια λέξη να χρησιμοποιήσω, την προσπάθεια "αγιοποίησης" ίσως της πνευματικής αλλά και ψυχικής κατάστασης του Μωάμεθ (ουδείς μετά Χριστόν προφήτης) τότε που διέταζε το βουνό να πάει κοντά του κι επειδή το βουνό...βουνό, πήγαινε ο Μωάμεθ στο βουνό. Δηλαδή ,την εποχή που ακόμη δεν είχε αποκτήσει οπαδούς και ήταν ο περίγελος της κοινότητας οπότε, αν η χριστιανική τέχνη δέχεται επιρροές τέτοιου είδους τότε οι ταγοί της Εκκλησίας μας θέλουν «ξύρισμα».Οι σημερινοί βέβαια θεωρητικοί δίνουν στον Ισλαμικό ανεικονισμό και μια πιο περισπούδαστη (;) πλευρά που ίσως να αποτελεί γι αυτούς άλλοθι την εξής. Εφ' όσον ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ΄ εικόνα του Θεού, είναι βλασφημία να μιμείται την μορφή του αλλά απ' ότι φαίνεται αυτή η άποψη είναι μάλλον συνέπεια της απαγόρευσης των εικόνων και όχι η κύρια αιτία που την προκαλεί.
Όσο για τον εξελληνισμό των Τούρκων δεν διάβασες; Ανακάλυψαν ότι είναι οι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και το κέντρο της γης!!!!!!!!
Οδυσσεύς
Οδυσσεύς