Εθνοπατέρα Ντίνο (Μιχαηλίδη) σε περιμένει ο λαός σου...

Γιατί εθνοπατέρα Ντίνο Μιχαηλίδη προσπαθείς να ανακόψεις το αίτημα έκδοσης σου στις ελληνικές αρχές προκειμένου να απολογηθείς για την κατηγορία στην οποία σε ενέπλεξαν οι σκοτεινοί άνθρωποι του εκπεσόντος εθνοπατέρα Τσοχατζόπουλου, ξοδεύοντας μάλιστα σε δικηγόρους τόσα χρήματα που με μόχθο περισυνέλεξες προσφέροντας τις υπηρεσίες σου στο κυπριακό λαό ;
Αφού είσαι καθαρός , άμεμπτος και αμόλυντος και στο πρόσωπο σου απαστράπτει το ηθικό μεγαλείο του κυπριακού πολιτικού κόσμου πήγαινε στο ελληνικό δικαστήριο και κάμε ώστε να λάμψει επιτέλους η αλήθεια και να επιστρέψεις στη Κύπρο θριαμβευτής για να οδηγήσεις αυτό το λαό που γνωρίζει να επιλέγει τους αντιπροσώπους του κατά τρόπο αλάνθαστο , στο δρόμο του αγώνα και της απελευθέρωσης τον οποίο εσύ θεμελίωσες κατά την διάρκεια της θητείας σου στο υπουργείο αμύνης.
Εθνοπατέρα Ντίνο σε περιμένει ο λαός σου να τον οδηγήσεις στη δόξα.

Τομέας ιδεολογικού πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ

Πωλήθηκε σε εφοπλιστή ο 902! Απολύονται όλοι οι εργαζόμενοι! Το ΚΚΕ καταδικάζει την αντιλαϊκή αυτή ενέργεια και υπόσχεται δυναμικούς αγώνες ενώ θα συμπαρασταθεί ηθικά στους άτυχους εργαζόμενους που απέλυσε η καπιταλιστική εργοδοσία. Το ΠΑΜΕ ετοιμάζει κινητοποιήσεις εντός της ημέρας. Σε λιγάκι οι δηλώσεις των Δ.Κουτσούμπα, Α. Παπαρήγα, ΛιάναςΚανέλλη. Αναμένεται διάγγελμα του πρόσφατα νεκραναστηθέντος συντρόφου Νίκου Ζαχαριάδη. Ο Άρης Βελουχιώτης «δεν μιλιέται» από την στενοχώρια του- αναμένονται δηλώσεις του.. Σύσσωμο το κόμμα καταδικάζει τον Αλέξη Τσίπρα που με δηλώσεις του προσπαθεί να εκμεταλλευθεί το θλιβερό γεγονός υποσχόμενος ότι θα επαναπροσλάβει τους εργαζόμενους όταν γίνει πρωθυπουργός (στην Βολιβία) και θα ακυρώσει την άτιμη αυτή συμφωνία πώλησης. Ο.Π.

Το τέλος του κοινωνικού αυτοματισμού...

από το «Γναθολόγιο»

Ποτέ άλλοτε από το ‘74 και ύστερα η δημοκρατία μας δεν ήταν τόσο γυμνή και ευάλωτη. Οι πολιτικοί μας πιο παθητικοί απέναντι στην διάλυση του κοινωνικού ιστού, η μεσαία τάξη πιο ενδοτική και μοιραία απέναντι στην καταστροφή της. Αλλά ακόμη και σε αυτόν τον πάτο, που κάθε μέρα τον αισθάνονται όλο και περισσότεροι Έλληνες, υπάρχει μια θετική πλευρά. Με μια λέξη η «απομυθοποίηση» σαν μέσου γνώσης, αυτογνωσίας, αλλά και προαπαιτούμενου για δράση και απελευθέρωση...
Στο στρατόπεδο των δανειστών το άλλοτε αλαζονικό και αυστηρά τεχνοκρατικό ΔΝΤ είναι έτοιμο να αποτραβηχτεί με την ουρά στα σκέλια αν η Γερμανική απάντηση στην κρίση δεν αμφισβητηθεί από τους Ευρωπαίους και το Σεπτέμβριο δεν δεσμευτούν για νέα μείωση του ελληνικού χρέους και επιπλέον χρηματοδότηση της χώρας.
Όσο για μας, χαμένοι στη μετάφραση μιας πρωτόγνωρης «διαταγματικής δημοκρατίας», βαδίζουμε, γνώστες ή έρμαια, προς μια νέα κρίσιμη περίοδο πολιτικής αστάθειας, που σύντομα θα διαδεχθεί την αναμενόμενη διάψευση του θαύματος της οικονομικής ανάστασης, αφού αυτό στηρίζεται σε αυθαίρετες και σαθρές παραδοχές για κρατικά έσοδα από φανταστικά εισοδήματα πολιτών – στην πραγματικότητα πτωχοποιημένων,

Χατζηδάκη, ρε...

Χατζηδάκη πούλα ΚΑΙ τα σπίτια μας. Οι ανέπαφες ψυχές μας όμως θα σε “πνίξουν

Έλεγε ο Θανάσης Βέγγος “Έλληνες να τουφεκάνε Έλληνες μωρέ;!”.  Ξέρεις κάτι Θανάση που είχα την τιμή να είμαστε και γείτονες και μας μεγάλωσες με το χαρακτήρα σου; Υπάρχει κάτι πολύ χειρότερο. Ελληνες να ξεπουλάνε Ελληνες!

του Στρατή Μαζίδη

Η αποκάλυψη του voria.gr ότι πίσω από την άρση του πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας βρίσκεται η ελληνική πλευρά από το ΥΠ.ΑΝ. και άρα ο ίδιος ο υπουργός ως ο τελικός αποφασίζων, δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα κάτι μου χάλασε μέσα μου.

Ναι δε συμπαθώ τον κο Χατζηδάκη και το έχω ξαναγράψει. Τον βλέπω στη συνοδευτική φωτογραφία άοσμο, άχρωμο, άγευστο και μου κάθεται στο στομάχι. Ακόμη και σε εκείνη που είναι μέσα στα αίματα από τις ομπρελιές, και πάλι που τον βλέπω με εκνευρίζει.

Αναρωτιέμαι, άραγε γελά ποτέ αυτός ο άνθρωπος; Κι αν ναι, τι ήχο βγάζει; Έχει κλωτσήσει ποτέ μπάλα; Έχει παίξει πετροπόλεμο; Έχει μαυρίσει γόνατα; Έχει παιδιά; Παίζει μαζί

Αξιολογώντας «αριστούχους» και «πρωτιές!…»

του καθ. Γ. Πιπερόπουλου

Έκλεισε ο φετινός Ιούλιος, αφού αναρτήθηκαν οι βαθμολογίες των πανελληνίων, έληξε η «επιστράτευση» των καθηγητών και τα παιδιά μας κατέθεσαν τα μηχανογραφικά τους δελτία.

Αφορμή έψαχνα για να καλέσω την προσοχή σας στο στίχο του λαϊκού μας άσματος που περιγράφει με περισσή ψυχοκοινωνική διείσδυση την αμοιβαιότητα της σχέσης ανάμεσα στον δάσκαλο, που χρειάζεται το αστέρι του για να επιβεβαιωθεί, και στο μαθητή που εκφράζει την εσώτερη ανάγκη του να διαπρέψει, λέγοντας «ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στην τάξη, κι δάσκαλοί μου με είχανε μη βρέξει και μη στάξει...»

Εκδικούμενοι αυτή τη σχέση, υποβαθμίζουν τη διαφορά οι υπόλοιποι της τάξης, διαφοροποιώντας τους πρώτους από τους εαυτούς τους κράζοντάς τους ως «φυτά, κοράκια και φλώρους».

Η αλήθεια είναι ότι η «πρωτιά» αναδεικνύει στην αντιμετώπιση των τρίτων το εγγενές κωμικοτραγικό στοιχείο της συμπεριφοράς κάθε αλεπούς που... «όσα δεν φτάνει τα κάνει κρεμαστάρια» αλλά και κάθε ξεχωριστής προσωπικότητας που γεύεται την «μοναξιά» καθώς στερείται χαρές της καθημερινότητας για να ξεπεράσει αυτήν την ίδια την

Ο διπλός μύθος της «Αραβικής Άνοιξης»

Όπως συμβαίνει με όλες τις καταστάσεις, στην πολιτική ανάλυση μετ’ ευκολίας βασιζόμαστε σε ορισμένα στερεότυπα για να εξάγουμε συμπεράσματα. Κι ενώ τα στερεότυπα θεωρούνται αναμφισβήτητες αλήθειες, φαίνεται πως τεχνηέντως μας οδήγησαν στο να θεωρούμε ότι έτσι συμβαίνει, ώστε είτε να λανθάνουμε στις εκτιμήσεις μας, είτε να αδυνατούμε να καταλήξουμε κάπου.

Κατ’ αρχήν, η πρώτη σύγχυση προήλθε με τον όρο «αραβική άνοιξη», χωρίς να προσδιοριστεί ποιοι είναι οι Άραβες. Αν όλες οι βορειοαφρικανικές χώρες κατοικούνται από Άραβες, τι απέγιναν οι Αιγύπτιοι; Τι απέγιναν οι Καρχηδόνιοι και γενικότερα οι κάτοικοι της Κυρηναϊκής; Οι Παλαιστίνιοι, απόγονοι των Φιλισταίων -και κατά την ομολογία του Γιασέφ Αραφάτ, όταν επισκέφθηκε στην Ελλάδα τον Ανδρέα Παπανδρέου- είναι κι αυτοί Άραβες, και όχι «γιοι της θάλασσας», Μινωίτες δηλαδή, κατά τις ιστορικές πηγές;

Τοποθέτησαν όλους τους βορειοαφρικανικούς και μεσανατολικούς λαούς σε ένα «τσουβάλι» και τους βάφτισαν Άραβες. Το κοινό τους στοιχείο είναι ο ισλαμισμός, που κι αυτός δεν είναι ομοειδής, αλλά εκφράζεται διαφορετικά από κάθε λαό. Επομένως, ο όρος «αραβική άνοιξη» είναι παντελώς αδόκιμος όχι μόνον τύποις αλλά και ουσία. Επειδή δεν πρόκειται περί λαϊκών επαναστάσεων με σκοπό την κατάργηση θεσμών παρωχημένων και αντιλαϊκών, και την αντικατάστασή τους με σύγχρονους που να υπηρετούν τους λαούς.'

Είναι απλώς εξεγέρσεις προς αντικατάσταση κυβερνητών που διοικούσαν με αυταρχικό

ΚΥΠΡΟΣ: Άμυνα ή καταβόθρα;

Του Γιάννη Σπανού.

Ο Υπουργός Άμυνας έδωσε μια τηλεοπτική συνέντευξη την 31η Ιουλίου 2013 ευρείας και λεπτομερούς ενημέρωσης. Οι απαντήσεις του στον δημοσιογράφο, ευθείες και κοφτές, χωρίς υπεκφυγές και αποκρύψεις στοιχείων, χαρακτηρίζονταν από ειλικρίνεια και αίσθημα ευθύνης. Εάν δε αναφέρομαι ειδικά επί του θέματος, τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι για χρόνια είτε αποφεύγονταν συνεντεύξεις είτε ήταν ελλιπείς, με τη δικαιολογία του απορρήτου εις τα της άμυνας. Τώρα ποιο απόρρητο ήταν δυνατό να παραβιαστεί επί κενού, είναι μια άλλη ιστορία κατά τον Κίπλικ. Η άμυνα και ο εξοπλισμός ήταν ανύπαρκτα, θέματα ασήμαντα. Από πού κι ως πού, λοιπόν, η παρασιώπηση; Από ετών ρωτούσα γιατί πάγωναν την πολυσήμαντη συμφωνία Παπαδοπούλου-Σιράκ και ούτε φωνή ούτε ακρόαση από το προεδρικό. Και την ίδια τύχη επεφύλασσαν στις εισηγήσεις από τον «Φιλελεύθερο» για την ύψιστη αναγκαιότητα συμμαχιών. Ετηρούσαν πλήρη σιγή, όπως και για τα σιωπηρά ταξίδια στο Λονδίνο…

Παρά ταύτα, οι δυνατότητες των υπεκφυγών είναι δυνατόν να κατανοηθούν εκ των υστέρων, τουλάχιστον σαν αναφορές συγκαλύψεως ενοχών και παραλήψεων. Διότι ναι μεν την άμυνα μετέτρεπαν σε δευτερεύουσας σημασίας θέμα, παρά τις γοερές αναγκαιότητες κράτους ημικατεχόμενου και απειλούμενου, αλλά το μακρύ χέρι της εξουσίας έμπαινε διά νόμου στις τσέπες του κοσμάκη και ξάφριζε τις ισχνές οικογενειακές οικονομίες, εάν υπήρχαν! Εγείρεται δε το ερώτημα που και άλλες φορές υπεβάλαμε χωρίς να τύχουμε οποιασδήποτε απαντήσεως:

Εφ’ όσον ο λαός πλήρωνε για την άμυνα, αλλά εξοπλισμός δεν αγοραζόταν, πού κατέληγαν τα εκατομμύρια; Ποιοι διαχειρίζονταν τα χρήματα από την ειδική υποχρεωτική φορολογία; Ποιοι είναι οι φύλακες του ταμείου; Ποιος είναι ο λογαριασμός των σχετικών καταθέσεων

Δημοκρατία και Κοινοβουλευτισμός. Δύο πολιτεύματα με διαφορετικές αρχές και φιλοσοφίες

Η φιλοσοφία της Δημοκρατίας

Το πολίτευμα της Δημοκρατίας βασίζεται στο αξίωμα ότι όλοι οι πολίτες είναι από τη φύση, από το Θεό ίσοι.

Στα Μαθηματικά, η ισότητα έχει έννοια όταν αφορά στη σύγκριση δύο όμοιων φυσικών μεγεθών, όπως για παράδειγμα είναι: το ύψος, το βάρος, η πνευματική ισχύς (IQ), ή η σωματική δύναμη, των ανθρώπων.

Στη Φύση όμως αυτό το αξίωμα ισότητας δεν ισχύει• οι άνθρωποι δεν είναι ίσοι ως προς τα φυσικά τους μεγέθη. Ευλόγως συνεπώς δημιουργείται το ερώτημα: Τι πολίτευμα είναι η Δημοκρατία που στηρίζεται στην ισότητα των πολιτών η οποία δεν υπάρχει στη Φύση; Μήπως πρόκειται για ένα ασύμβατο με τους φυσικούς νόμους πολίτευμα και συνεπώς για ένα ουτοπικό πολίτευμα ;

Η απάντηση στο βασικό αυτό ερώτημα είναι πως η Ισότητα στη Δημοκρατία δεν αφορά σε όλα τα φυσικά μεγέθη των ανθρώπων, αλλά αφορά μόνο στην φυσική ικανότητα του κάθε ανθρώπου να λαμβάνει αποφάσεις με τη δύναμη της λογικήςi και όχι των κινήτρων και ενστίκτων. Αυτό το φυσικό μέγεθος, στη Θεολογία περιγράφεται με το δόγμα: «οι άνθρωποι είναι πλασμένοι κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού», ενώ οι φιλόσοφοι και οι ουμανιστές το περιγράφουν με τα αφηρημένα ουσιαστικά: Ελευθερία και Ατομική Εξουσία.

Οι άνθρωποι στη Δημοκρατία είναι ίσοι μόνο ως προς την Ελευθερία και την Ατομική Εξουσία.

Σε ένα σύνολο όμως ανθρώπων, σε μία κοινωνία, είναι ζωτική ανάγκη να υπάρχουν κανόνες περιορισμού της απόλυτης ελευθερίας, ώστε: (1) Η ελευθερία του ενός να μην περιορίζει την

Κάτι κουρασμένα παλικάρια

του Θανάση Μαυρίδη

Η δήλωση του κ. Στουρνάρα για τους κουρασμένους βουλευτές της συμπολίτευσης προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, την οργή των εκλεγμένων βουλευτών. Κάποιος πρέπει να πει στον τεχνοκράτη υπουργό ότι εκείνοι που πραγματικά είναι κουρασμένοι είναι οι πολίτες. Από τις πολιτικές του επιλογές.

Το κακό με τον κ. Στουρνάρα είναι ότι επιχειρεί με τον μανδύα του τεχνοκράτη, αλλά στην πράξη συμπεριφέρεται κι αυτός σαν μαθητευόμενος μάγος. Ο κ. Στουρνάρας μπορεί να είναι εξαιρετικός για την έδρα ενός πανεπιστημίου ή για αρθρογράφος στο Βήμα ή στο Έθνος, δεν έχει, όμως, να προσφέρει άλλο ως υπουργός Οικονομίας.

Ήδη έχει "προσφέρει" τόσα πολλά που ο ελληνικός λαός θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να τον ξεχάσει όσο το δυνατόν συντομότερα. Αλήθεια, πού ήταν κρυμμένη τόση αλλαζονία; Τετοια έπαρση;

Οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα τον θυμούνται ως τον νεκροθάφτη της περιουσίας τους. Οι ελευθεροι επαγγελματίες σαν τον χειρότερο υπουργό Οικονομίας των τελευταίων δεκαετιών και μάλιστα με διαφορά. Οι άνεργοι και οι αναξιοπαθούντες ως έναν από τους πιο

Απορώ γιατί ασχολούμαστε όλοι με τον 72 χρονο Γερμανό «κατάσκοπο». Βρήκαν οι Τούρκοι έναν μπατίρη υπήκοο της Μέρκελ (και όσο περνάει ο καιρός θα βρίσκουν περισσότερους). Του έριξαν από δίπλα κάποια Τουρκοπούλα ή κανέναν νταβραντισμένο Τουρκαλά, του έδωσαν δύο-τρεις ψωροχιλιάδες € με πληρωμένες μόνιμες διακοπές στην Ελλάδα και να ο «72χρονος κατάσκοπος βιτρίνα». Μεγάλη επιτυχία της τουρκικής ΜΙΤ που λες και και έχει έλλειψη κατασκόπων! Πιο «μεγάλη» η επιτυχία της ΕΥΠ που έκανε τρία χρόνια για να ανακαλύψει έναν 72χρονο ερασιτέχνη (που μας τον «έδωσαν» οι Τούρκοι για να μας αποπροσανατολίσουν από ποιος ξέρει τι;) και αν νομίζει ότι έτσι καλύπτει την γύμνια της, αλλίμονό μας!!!! Ακόμη μεγαλύτερη «επιτυχία» της Μέρκελ που έφθασε τον λαό της να ξεπουλιέται για ένα «πηδημα» και δύο ή τρεις χιλιάδες Ευρώ για να κάνει τις διακοπές του.... ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ(;) Διαλύστε αμέσως το φέουδο των αριστερτιστών, την ΕΥΠ. Είναι επικίνδυνη για την ασφάλεια της χώρας!!!!!!!! Ο.Π.

Αφιερωμένο «εξαιρετικά» στους κουρασμένους της Δεξιάς. Ή θα παλέψουμε ή θα πεθάνουμε....

Δεν είναι κακό να διαβάζει κανείς αριστερούς. Το αντίθετο μάλιστα.... Αφιερώνω λοιπόν  το ποίημα «ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕΣ» στους, κατά Στουρνάρα, κουρασμένους και αποβλακωμένους βουλευτές της συμπολίτευσης γενικά, αλλά και στους γνήσιους δημοκράτες της δεξιάς παράταξης ειδικότερα που, κάτω από την λαίλαπα των τελευταίων τεσσάρων χρόνων λιποψύχησαν, παρέδωσαν και πρόδωσαν την αγωνιστικότητά τους και βολεύτηκαν στην άνεση του καναπέ τους και στην «σαγήνη» της τηλεπροπαγάνδας ανήμποροι για αντίσταση. Δεν περιμένω βέβαια «δουλειά» και «αγώνα» από τα βολεμένα τομάρια που δήθεν μας εκπροσωπούν αλλά περιμένω «νέο ξεκίνημα» και «νέους αγώνες» από τον αγωνιστή της «λαϊκής δεξιάς», ιδίως τώρα που τα κομμούνια όλων των αποχρώσεων, εντελώς σαδιστικά, ανερυθρίαστα και έτσι... στην ψύχρα, επαναφέρουν  στην μνήμη μας την φρίκη του Μελιγαλά ή της Μουργάνας και αρχίζουν να εξοπλίζονται με πρόθεση την επανάληψή των γεγονότων με παράλληλη βίαιη κατάληψη της εξουσίας. Ή ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ Ή ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ. Είμαι σίγουρος ότι θα σας αρέσει το ποίημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Οδυσσεύς Πάτσης

ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕΣ

Ακούμε: δε θέλεις πια να δουλέψεις μαζί μας.

Γονάτισες,  δε μπορείς άλλο να τρέχεις.

Κουράστηκες, δε μπορείς πια να μαθαίνεις καινούργια.

Ξόφλησες: Κανείς δε μπορεί να σου ζητήσει να κάνεις πια τίποτα.

Μάθε λοιπόν: εμείς το ζητάμε.

Σαν κουραστείς κι αποκοιμηθείς κανείς δε θα σε ξυπνήσει πια να πει:

σήκω το φαΐ είναι έτοιμο.

Γιατί να υπάρχει έτοιμο φαΐ;

Σαν δεν μπορείς άλλο να τρέχεις,θα μείνεις ξαπλωμένος.

Κανείς δε θα σε ψάξει για να πει: “έγινε επανάσταση, τα εργοστάσια σε περιμένουν”.

Γιατί να ’χει γίνει επανάσταση;

Όταν πεθάνεις θα σε θάψουν,είτε φταις που πέθανες, είτε όχι.

Λες: πολύν καιρό αγωνίστηκες. δε μπορείς άλλο πια ν’ αγωνιστείς.

Άκου λοιπόν: είτε φταις, είτε όχι σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις θα πεθάνεις.

Λες: πολύν καιρό ήλπιζες,δεν μπορείς άλλο πια να ελπίσεις.Ήλπιζες τι;

Πώς ο αγώνας θαν’ εύκολος;

Δεν είν’ έτσι.Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες.

Είναι τέτοια που: αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο δεν έχουμε ελπίδα.

Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει θα χαθούμε.

Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε.

Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του, οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση.

Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.

Μπέρτολτ Μπρεχτ 

Το Σώμα Ελεγκτών έφθασε μέχρι το πανεπιστήμιο Κολούμπια το οποίο απάντησε ότι τα “πτυχία” του χρυσοπληρωμένου Αθανάσιου Χρονόπουλου που είναι γενικός διευθυντής Επικεφαλής Επιχειρησιακών Λειτουργιών στην ΕΑΒ ήταν ... πλαστά! Μήπως πρέπει να πάει και μέχρι τις πρώην «Ανατολικές Χώρες» (Τσεχοσλοβακία, Γιουγκοσλαυΐα, Ρουμανία, Βουλγαρία, Ρωσία κτλ) για να μάθουμε πόσοι «καθηγητές πανεπιστημίου» που διαχειρίζονται-εκμεταλλεύονται εκατομμύρια € μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, δεν είναι καθηγητές αλλά κάτι άλλο; Λέω εγώ τώρα... Ο.Π.

Του Γιώργου Κράλογλου, george.kraloglou@capital.gr 


Τα σαράντα χρόνια της σοβιετικής δημοκρατίας που κλείνουμε τον Ιούλιο του 2014, οι «ευσυγκίνητες» κυβερνήσεις «του λαού» εκμεταλλεύθηκαν, με πολιτική απάτη, το παμπάλαιο σύνθημα «κλισέ» του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και έχτισαν συντεχνίες, κλαδικές, βουλευτές και βίλες στην Εκάλη… των δικών τους «εργατών», χρεώνοντας βέβαια όλους τους Έλληνες.

Για σαράντα χρόνια οι κυβερνήσεις «του λαού» δεν αναγνώριζαν ποτέ το δίκιο του εργοδότη και ας τους έλεγαν έμπειροι πολιτικοί, όπως ο Μαύρος (όταν κρατικοποιούσε ο Καραμανλής) «…οι επιλογές αυτές θα βαρύνουν τελικά την οικονομία) και, αργότερα, ο σοφός Γιαννόπουλος, προς τις συντεχνίες και στο περιβάλλον του Ανδρέα Παπανδρέου «…βρε σεις θα φάτε το κεφάλι σας διώχνοντας από τον τόπο όλους αυτούς που αντέχουν ακόμη να κάνουν επενδύσεις και να μας ξελασπώσουνε… Δεν μπορεί βρε να τα κάνει όλα το κράτος …Εσείς θα μείνετε στον δρόμο και το κράτος θα χρεοκοπήσει»...

Βεβαίως η αλήθεια είναι ότι αφορμές είχαν δώσει και τα τότε μεγάλα ονόματα αλλά και ξένοι πολυεθνικοί αμερικανικοί και ευρωπαϊκοί όμιλοι που είχαν αναλάβει σειρά

Αναστολή πλειστηριασμών: Το θέμα είναι εθνικό και όχι οικονομικό

Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι πως η συζήτηση για την απελευθέρωση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ.

Αν ήταν οικονομική, τότε θα μπορούσαν να ακουστούν και να συζητηθούν επιχειρήματα περί συσσώρευσης δανείων και κινδύνου να συμβεί και στην Ελλάδα ό,τι και πριν από μερικά χρόνια στις ΗΠΑ, δηλαδή η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων.

Η συζήτηση δεν περιορίζεται επίσης στο δικαίωμα στην ιδιοκτησία ή στην ασφάλεια που παρέχει η εξασφάλιση «ενός κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι μας».

Η συζήτηση είναι ΕΘΝΙΚΟΥ περιεχομένου.

Σχετίζεται κατά την άποψή μου, με τον κίνδυνο να ξεσπάσει στη χώρα ένας ακόμη εμφύλιος πόλεμος.

Διότι δεν υπάρχει αμφιβολία πως όποιοι βρεθούν σε απόγνωση, βλέποντας να βγαίνει στο σφυρί το μοναδικό τους σπίτι, θα αρπάξουν τις καραμπίνες!

Επομένως, είναι προτιμότερο να καταρρεύσει η αγορά ακινήτων – εκτός κι’ αν οι «εγκέφαλοι» περί τα οικονομικά μπουν στον κόπο να σκεφθούν κάτι καλύτερο, ώστε και να μην καταρρεύσει η αγορά και να μην ζήσουμε έναν ακόμη εμφύλιο.

Κυριε Δραγασάκη μας... , ο κ. Λαφαζάνης συμφωνεί ;;;

Ο κ. Στρατούλης ;;;

Ο κ. Γλέζος ;;;

Καλά για τον Α. Τσίπρα ΔΕΝ ρωτάμε...

Αυτός υποθέτουμε ΒΑΣΙΜΑ ότι συμφωνεί με ΟΛΑ , αρκεί να γίνει ΠΘ...
Γεννώνται όμως πλέον κάποια σημαντικά (για το ΜΕΛΛΟΝ) ερωτήματα...
Όταν λέει ο αντιπρόεδρος της Βουλής και επικεφαλής της ομάδας επεξεργασίας του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ι. Δραγασάκης «Οχι» στην πολιτική των ελλειμμάτων στη συνέντευξή του προς «Το Βήμα της Κυριακής» και περιγράφει ως προτεραιότητα τον