του Α. Φρυδά
Στα χέρια διεφθαρμένων πολιτικών κατεστημένων, χρεοκοπημένων τραπεζιτών και σπουδαρχήδων κομματαρχών, χωρίς καμιά αξιόλογη ηθική αξία χρήσης, η όση απέμεινε πατρίς δοκιμάζεται από μια αηδιαστική διαδικασία εξευτελισμού και ολοκληρωτικού αποχρωματισμού της σκέψης Ελλήνων και Ελληνοκύπριων στα πλαίσια του νεοταξικού σκοταδισμού, μεταξύ γέλωτος και τραγωδίας. Με μια γλώσσα επιταγής νεκρής και κοινωνικής μετάλλαξης του τρόμου, διαγράφεται άκομψα η ιστορία όλων εκείνων που διαχρονικά τηρούσαν Θερμοπύλες γνώσης και οραμάτων. Με τους Ιούληδες και τους Αύγουστους να πνέουν τα λοίσθια ως ζόμπι! Στα πλαίσια μιας διαχρονικής νοσηρής πολιτικής καχεξίας αποπνέει και εκπέμπεται μια εικόνα κοινωνικά, εθνικά και ιστορικά αφυδατωμένη. Με μια «αριστερή» παλαιοφανή ετικέτα από την οποία εξατμίζεται προοδευτικά η καταγωγή, η Ιστορία, ο πολιτισμός της αλήθειας και της μνήμης. (Ω! αδελφοί Τούρκοι νενικήκατε πιθανώς). Εν δράσει αντράκια νεοταξικά, μεταλλαγμένα σε ευρωπαϊκά ιερατεία, είδωλα εικονικών πολιτικών –με καρικατούρες πατριωτισμού– να διαμοιράζονται τα απομεινάρια της πατρίδας, προς ολοκληρωτική αντικατάσταση και αμαύρωση ιδεών και οραμάτων «τοις κείνων ρήμασι» πειθόμενοι. Αλήθεια ποίων; Ήδη η Τρόικα και οι ντόπιοι «διοικητές» χανουμάκια της, επιτάσσουν και ραβδίζουν άμα δεν συμμορφωνόμαστε. Είμαστε υπό κηδεμονία και… αναμόρφωση! Σε ιερατείο προς σφαγή έχει ήδη μετατραπεί ο λαός, το έθνος. Αλλά πιθανόν να μη φταίει αυτός ο εν σιωπή λαός. Διότι οι λαοί γεννιούνται μεν ελεύθεροι με όλες τις ανησυχίες που συνοδεύουν τον σήμερα πραγματικό άνθρωπο. Αλλά υπό την πίεση της επιβληθείσας περιρρέουσας νοσηρής ατμόσφαιρας παραιτούμεθα από κάθε προσπάθεια. Και προτιμούμε –πειθαναγκασμένοι– το εύκολο: «Φιλεί τον υπήκοο, μιμείσθαι τοις άρχουσι»! Αλλά γρηγορείτε. Θα πρέπει να αντισταθούμε στον θανατηφόρο υπηκοϊσμό που μας υποτάσσει στα κελεύσματα σειρήνων, χρεοκοπημένων «ανδρών» δωσίλογων, ησσόνων της πατρίδος. Και ουδέν έτερον.
Στα χέρια διεφθαρμένων πολιτικών κατεστημένων, χρεοκοπημένων τραπεζιτών και σπουδαρχήδων κομματαρχών, χωρίς καμιά αξιόλογη ηθική αξία χρήσης, η όση απέμεινε πατρίς δοκιμάζεται από μια αηδιαστική διαδικασία εξευτελισμού και ολοκληρωτικού αποχρωματισμού της σκέψης Ελλήνων και Ελληνοκύπριων στα πλαίσια του νεοταξικού σκοταδισμού, μεταξύ γέλωτος και τραγωδίας. Με μια γλώσσα επιταγής νεκρής και κοινωνικής μετάλλαξης του τρόμου, διαγράφεται άκομψα η ιστορία όλων εκείνων που διαχρονικά τηρούσαν Θερμοπύλες γνώσης και οραμάτων. Με τους Ιούληδες και τους Αύγουστους να πνέουν τα λοίσθια ως ζόμπι! Στα πλαίσια μιας διαχρονικής νοσηρής πολιτικής καχεξίας αποπνέει και εκπέμπεται μια εικόνα κοινωνικά, εθνικά και ιστορικά αφυδατωμένη. Με μια «αριστερή» παλαιοφανή ετικέτα από την οποία εξατμίζεται προοδευτικά η καταγωγή, η Ιστορία, ο πολιτισμός της αλήθειας και της μνήμης. (Ω! αδελφοί Τούρκοι νενικήκατε πιθανώς). Εν δράσει αντράκια νεοταξικά, μεταλλαγμένα σε ευρωπαϊκά ιερατεία, είδωλα εικονικών πολιτικών –με καρικατούρες πατριωτισμού– να διαμοιράζονται τα απομεινάρια της πατρίδας, προς ολοκληρωτική αντικατάσταση και αμαύρωση ιδεών και οραμάτων «τοις κείνων ρήμασι» πειθόμενοι. Αλήθεια ποίων; Ήδη η Τρόικα και οι ντόπιοι «διοικητές» χανουμάκια της, επιτάσσουν και ραβδίζουν άμα δεν συμμορφωνόμαστε. Είμαστε υπό κηδεμονία και… αναμόρφωση! Σε ιερατείο προς σφαγή έχει ήδη μετατραπεί ο λαός, το έθνος. Αλλά πιθανόν να μη φταίει αυτός ο εν σιωπή λαός. Διότι οι λαοί γεννιούνται μεν ελεύθεροι με όλες τις ανησυχίες που συνοδεύουν τον σήμερα πραγματικό άνθρωπο. Αλλά υπό την πίεση της επιβληθείσας περιρρέουσας νοσηρής ατμόσφαιρας παραιτούμεθα από κάθε προσπάθεια. Και προτιμούμε –πειθαναγκασμένοι– το εύκολο: «Φιλεί τον υπήκοο, μιμείσθαι τοις άρχουσι»! Αλλά γρηγορείτε. Θα πρέπει να αντισταθούμε στον θανατηφόρο υπηκοϊσμό που μας υποτάσσει στα κελεύσματα σειρήνων, χρεοκοπημένων «ανδρών» δωσίλογων, ησσόνων της πατρίδος. Και ουδέν έτερον.