26-28 Οκτωβρίου. Εκδήλωση ευγνωμοσύνης. Το Ιερό τριήμερο στη Θεσσαλονίκη διδάσκει και φρονηματίζει....

" Εάν τα παρεληλυθότα μνημονεύεις, άμεινον περί των μελλόντων βουλεύσει". Ισοκράτης

 Η ιστορική ζωή Λαών, όπως ο Ελληνικός δεν μετριέται με αιώνες, γιατί το χρονικό αυτό διάστημα είναι ελάχιστο μπροστά στις χιλιετίες. Οι ιστορικοί σταθμοί μεγαλιώδους και θριαμβευτικής πορείας, δια μέσω των αιώνων, Πατρίδων όπως η Ελλάδα μας, δεν μετριώνται με μονάδες γιατί οι μονάδες είναι αμελητέα ποσότητα μπροστά στις εκατοντάδες.
Και το μέτρο της σημασίας ιστορικών γεγονότων όπως αυτά που γιορτάζουμε αυτό το τριήμερο, δεν είναι ούτε ο πατριωτικός ενθουσιασμός, ούτε η έξαρση της μιας στιγμής.
Οι εορτασμοί των γεγονότων της ζωής ενός Έθνους Μεγάλου όπως το δικό μας, πρέπει να δίνουν σαν αποτέλεσμα, την εθελοντική βούληση προς την κατεύθυνση της συντονισμένης και εντατικής προσπάθειας για την Εθνική περισυλλογή και την Εθνική ενότητα. Οι εορτασμοί των ιστορικών γεγονότων και των ιστορικών σταθμών πρέπει να αντηχούν σαν ενθουσιώδη σαλπίσματα- προσκλητήρια για την επίτευξη του σκοπού αυτού που δεν είναι τίποτε άλλο από την δημιουργία πλατιάς ψυχικής και πνευματικής καλλιέργειας ενώ η επανάληψη κάθε χρόνο των πανηγυρισμών αυτών, σκοπό έχει την ενδυνάμωση αυτής της καλλιέργιας του πνεύματος και της ψυχής των Ελλήνων σε όποιο σημείο του πλανήτη και αν ευρίσκονται.
Αν ένας λαός έχει να επιδείξει σταθμούς που μπορούν να χαρακτηρισθούν σαν θρίαμβοι, τότε ο λαός αυτός και τους σταθμούς αυτούς δικαιούται να τους επιδεικνύει και τις επετείους των θριάμβων είναι υποχρεωμένος να γιορτάζει με λαμπρή αγαλίαση γιατί έτσι, με το γύρισμα των χρόνων, θα του θυμίζουν και τις περιόδους και τα γεγονότα που τον έφερναν κάθε φορά, πιο κοντά στον πολιτισμό και δεν είναι στην διακριτική ευχέρεια καμιάς υποταγμένης κυβέρνησης να μειώνει την αξία των γεγονότων και των θυσιών του λαού στο όνομα κανενός μνημονίου, όπως δεν είναι και υπόθεση κανενός προσκυνημένου κομμουνιστή ταγμένου σε παρωχημένη και αποτυχημένη βάρβαρη ιδεολογία να ζητά την κατάργηση των πανηγυρισμών. Ευτυχώς η τελευταία απόφαση Αβραμόπουλου σώζει κάπως την κατάσταση. Κάπως...

Και οι δύο (κυβέρνηση και κομμουνιστές) στο ίδιο αποτέλεσμα αποβλέπουν. Στην καταρράκωση του αισθήματος υπερηφάνειας και στην υπαγωγή μας στην κατηγορία του αδιάφορου και άπατρι πολυπολιτισμικού   για να είμαστε του χεριού τους.

Το τριήμερο 26-28 Οκτωβρίου γιορτάζουμε δύο στιγμές μεγάλου θριάμβου του Ελληνικού λαού. Την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης μας από τους Τούρκους και την επέτειο του ιστορικού ΟΧΙ που βροντοφώναξε ο αείμνηστος κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς στις ορδές του φασισμού και του Ναζισμού δυο γεγονότα που ήλθαν να προστεθούν στις λαμπρές στιγμές δόξας της ιστορίας μας . Θα χρειαζόταν χρόνος πολύς για την εξιστόριση των γεγονότων και δεν είναι άλλωστε αυτός ο σκοπός μου.

Εγώ θέλω να σταθώ στο ότι η Ιστορία διδάσκει και φρονηματίζει και η δικιά μας, υπέρ-τρισχιλιετής Ιστορία με το πλήθος των ηρώων και των ημιθέων της, αποτελεί το τελειότερο δίδαγμα κοινωνικού, πατριωτικού, κρατικού, ιδιωτικού και γενικά ανθρώπινου βίου. 

Η Ιστορία διδάσκει και φρονηματίζει ότι ο άνθρωπος έχει καθήκον να αγωνίζεται για το καλό και το αγαθό και για τα "τιμιώτερα και αγιώτερα των πραγμάτων" και αυτό έπραξαν οι πατεράδες μας. 
Ταυτόχρονα όμως διδάσκει και φρονηματίζει ότι δεν υπάρχει υψηλότερο και ωραιότερο από την εκδήλωση της ευγνωμοσύνης μας προς τους αθάνατους ήρωες που χρωμάτισαν με το τίμιο αίμα τους τις δυο αυτές σελίδες δόξας της Ελλάδας μας και αυτό καμιά κυβέρνηση πουλημένη σε κάθε Τρόικα και κανένας  "προοδευτικός" κατσαπλιάς δεν μπορεί να μου το στερήσει. Δεν μπορεί κανένας τους στο όνομα της νέας τάξης πραγμάτων ή της άρνησης κάθε Εθνικού Ιδεώδους να με κάνει να πάψω να είμαι άνθρωπος με όλη την σημασία της λέξεως.

Γενική είναι η πικρία για το ότι οι "σύμμαχοι" ξέχασαν γρήγορα και δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους. Μα, αφού εμείς οι ίδιοι ξεχνούμε και δεν τιμούμε το παρελθόν μας, δεν θα μας ξεχάσουν οι άλλοι; 
Το να μην εορτάζονται "όπως τους πρέπει" οι εθνικές επέτειοι δεν έχει σκοπό την εξοικονόμηση χρημάτων  αλλά την αποξένωση του Έλληνα, εδώ και στην αλλοδαπή, από το παρελθόν της πατρίδας και άρα από την πατρίδα. Δεν έχει να κάνει με τα χρήματα αλλά με τις ιδέες. 

Δεν έχει να κάνει με τα χρήματα γιατί αν είχε να κάνει τότε ο «αντιπρόεδρος» Βενιζέλος αντί να ασχολείται με το «πόσο στοιχίζουν οι παρελάσεις» θα έπρεπε να ασχολείται και τώρα,  ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ πόσο μας στοίχισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και ο ασυγκράτητος και αδιάντροπος πλουτισμός των βρωμερών πολιτικών. 

Δεν έχει να κάνει με τους σημερινούς Έλληνες αλλά κυρίως με τους απογόνους μας στην Ελλάδα και ιδίως στα ξένα.

Έχει να κάνει με την ελευθερία συνείδησης γιατί, πατρίδα ελεύθερη, μόνο ο συνειδητά ελεύθερος δικαιούται και καμία κυβέρνηση, καμμία τρόικα και κανένας κομμουνισμός, όσο και να   προσπαθούν, δεν θα  με κάνουν ενεργούμενο της νέας πραγματικότητας με αντικειμενικό σκοπό να με σβήσουν από τον χάρτη για να μην υπάρχει τίποτε που να θυμίζει Ελλάδα

Θέλουν να με κάνουν, σε συνεργασία με την άβουλη και εκτός πραγματικότητος  εκκλησιαστική ιεραρχία, έναν Άβελ υποτακτικό στα σχέδια των βρωμοσιωνιστών αλλά ήδη μέσα μου, ξύπνησε ο Κάιν διεκδικητής και εκδικητής  και δεν θα τους περάσει. 

Και με την ευκαιρία, καλά θα κάνει ο, ελέω πολιτικής και πολιτικών, «αρχιεπίσκοπος» των αλλοδαπών Ιερώνυμος να μην ελπίζει πλέον στο δικό μου ευρώ για το «φιλόπτωχο ταμείο» του. Ας το αναζητήσει στο Κατάρ με το οποίο έχει συναλλαγές, στην Σαουδική Αραβία ίσως και στην Τουρκία. 
Η εποχή του «σφάξε με αγά μου να αγιάσω», πάρτε το είδηση, πέρασε ανεπιστρεπτί.

Είτε το θέλουν είτε όχι, οι δύο αυτές επέτειοι θα αποτελούν πάντα φωτεινό σταθμό και δεν μπορούν αδίστακτοι άνθρωποι να θυσιάζουν τις ιδέες στην σκοπιμότητα της συναλλαγής ανοίγοντας  μπροστά μας δρόμους που οδηγούν στην αθλιότητα της εποχής μας η οποία κυριαρχείται από τις αθετήσεις του δικαίου, της λογικής και της ηθικής.

Οδυσσεύς Πάτσης, «Ήπειρος, η πατρίδα μας»

Είναι μια αναπροσαρμογή ανάρτησής μου του 2010

Η επέτειος απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης είναι εθνικό γεγονός

γράφει ο «Μακεδών»

Απορίας άξιον είναι το γεγονός της προσπάθειας υποβάθμισης ενός ιστορικού γεγονότος -όπως είναι η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης-, ακόμη και από παράγοντες της πόλης, το οποίο δεν έχει απλή τοπική σημασία, αλλά απεναντίας εθνική εμβέλεια.
Προτιμώ αντί άλλου επιχειρήματος να παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από κείμενο της εφημερίδας "Ακρόπολις", που εξέδιδε ο «πρύτανης» της ελληνικής δημοσιογραφίας, Βλάσης Γαβριηλίδης, ο οποίος κατέγραψε την σημασία του γεγονότος και την σημαντική θέση που κατέχει η Θεσσαλονίκη στον ελληνικό κορμό:
«Ελέγαμεν ότι πρόκειται περί πόλεως τόσο σημαντικής όσο αι Αθήναι, υπό τινάς δ’ επόψεις περισσότερον σημαντικής και των Αθηνών. Η υπεροχή της Θεσσαλονίκης συνίσταται εις το ότι είνε η φυσική εισβολη τής κεντρώας Ευρώπης προς την θάλασσαν.
» Εις το ότι είναι κέντρο διεθνούς και όχι μόνο Ελληνικού εμπορίου. Ότι είναι κεφαλή ενός Ευρωπαϊκού σιδηροδρόμου. Ότι είναι πλησιεστέρα προς την Ηπειρωτικήν Ευρώπην. Ότι είναι πλησιεστέρα προς τον Ασιατικόν Ελληνισμόν. Ότι είναι οχυρά από θαλάσσης. Ότι έχει μάλλον διεθνή Τύπον. Και ότι προς αυτήν συρρέουν αι δυνάμεις της πλουσιωτέρας, της ευανδροτέρας ελληνικής χώρας».
Το ότι δεν εξελίχθηκε η πόλη όπως της αρμόζει, και όπως θα συνέφερε το κράτος, δεν είναι του παρόντος να αναλυθεί. Ας μείνουμε σε εκείνες της ένδοξες στιγμές, όπου ο ελληνικός στρατός -παρά τις προβλέψεις των ξένων, αλλά και τις ημέτερες επιφυλάξεις για τις

Επιτέλους... γίναμε ξανά πλούσιοι

Του Γιώργου Κράλογλου

Επίδομα θέρμανσης δικαιούσαι μόνο αν τους πείσεις ότι θα κάψεις τα παντζούρια σου. Εξαίρεση του σπιτιού σου από πλειστηριασμό θα δικαιούσαι αν αποδείξεις ότι η άλλη λύση είναι να μένεις στα παγκάκια. Πεντάμηνη κρατική δουλειά, με 500 ευρώ. δικαιούσαι αν τρέφεις άλλους 5 ανέργους. Για την κυβέρνηση αυτοί είναι οι φτωχοί. Όλοι οι άλλοι είμαστε πλούσιοι.
Ο Έλληνας ιθαγενής που έχει γυναίκα και δύο παιδιά, μένει σε ένα δυάρι που αγόρασε με δανεικά από Τράπεζα, έχει ένα χωράφι που κληρονόμησε από τον πατέρα του μαζί με την διπλανή στάνη, δουλεύει ο ίδιος και η γυναίκα του και μαζεύουν 25.000 ευρώ ακαθάριστα τον χρόνο είναι (κατά την κυβέρνηση) πάμπλουτος και πρέπει να φορολογείται αγρίως ενώ χάνει όλα τα παραπάνω «κοινωνικά ευεργετήματα». Χάνει το δικαίωμα θέρμανσης γιατί συμβαίνει να δουλεύει. Χάνει το σπίτι του σε πλειστηριασμό γιατί δεν είναι άνεργος. Και χάνει βεβαίως κάθε δικαίωμα κρατικής δουλειάς ,ακόμη και αν ο ένας από το ζευγάρι απολυθεί γιατί δεν τρέφει πέντε άνεργους
Για ποια μεσαία τάξη που θα καταργηθεί και θα περάσει στην τάξη των πλουσίων και κουραφέξαλα έλεγαν όσοι θεωρούσαν έγκλημα την αύξηση των φορολογικών συντελεστών από τα εισοδήματα των 25.000 ευρώ και πάνω;
Δεν χρειάστηκε να γίνει καμία αύξηση των φορολογικών συντελεστών. Το αποτέλεσμα είναι

Συνέντευξη του κ. Μάνου Κώνστα, Γ. Γ. του Εθνικού Μετώπου.

Αναδημοσιεύουμε την συνέντευξη του Μ. Κώνστα στο Frognews

Ερώτηση: Πείτε λίγα λόγια για την ιστορία του Εθνικού Μετώπου και για το λόγο που αποφάσισε να επαναδραστηριοποιηθεί στην πολιτική σκηνή

Απάντηση: Το ΕΜ δραστηριοποιήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 80 ως κίνηση τότε κατεξοχήν νεολαιίστικη. Η κριτική που άσκησε στο μεταπολιτευτικό σύστημα θεωρούμε ότι υπήρξε απολύτως εύστοχη, καθώς επικράτησαν η εξάρτηση, η χρεοκοπία και η διαφθορά. Επαναδραστηριοποιηθήκαμε, περιλαμβάνοντας πλέον στις τάξεις μας ένα μεγάλο κομμάτι από υγιείς παραγωγικές δυνάμεις, δεδομένου ότι θεωρήσαμε ότι υφίσταται κενό στην πολιτική εκπροσώπηση των ιδεών μας. Εγκαίρως είχαμε αντιληφθεί ότι η μεταφορά κυριαρχίας προς το γραφειοκρατικό τέρας των Βρυξελλών θα είχε δραματικές επιπτώσεις. Αυτό που βιώνουμε σήμερα δυστυχώς ήταν εντός των προβλέψεών μας.

Ερώτηση: Θεωρείτε ότι υπάρχει χώρος πολιτικός για το Εθνικό Μέτωπο; Πού ακριβώς ανήκετε ως πολιτικός φορέας;

Απάντηση: Εκφράζουμε τον Ελληνικό Εθνικισμό, δηλαδή το συνειδητό πατριωτισμό. Θεωρούμε ότι το Εθνικό κράτος είναι ο μόνος ασφαλής χώρος για να οδηγηθούμε στην

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΕΡΤΣΕΤΗΣ & Ο ΠΟΛΥΖΩΙΔΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ;

του Παναγιώτη Αποστόλου

Κάποιοι λίγοι, μεταξύ αυτών και ο υπογράφων, δικαιωνόμαστε απόλυτα όταν βροντοφωνάζαμε από την πρώτη στιγμή της υποταγής μας στα Μνημόνια, πως πολύ σύντομα η χώρα θα μετατραπεί σε αποικία χρέους της Γερμανίας αφού πρώτα θα έχει εξαθλιωθεί ο λαός μας και η πατρίδα μας θα έχει απεμπολήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Υπεύθυνες αυτής της απόλυτης υποταγής μας είναι οι «εκλεγμένες» κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου και του Αντώνη Σαμαρά, οι οποίες υφάρπαξαν την ψήφο του Ελληνικού λαού, όταν τον παραμύθιαζαν προεκλογικά με ασύστολα ψεύδη και ατέρμονες υποσχέσεις καθώς επίσης, η διορισμένη κυβέρνηση Παπαδήμου από τους ίδιους πολιτικούς ολετήρες Παπανδρέου και Σαμαρά. Αυτές οι κυβερνήσεις καταπάτησαν το Σύνταγμα και βίασαν απάνθρωπα τον Ελληνικό λαό.
Έκαναν κουρελόχαρτο το Σύνταγμά μας, το οποίο στο, άρθρο 1 προστάζει: “Toπολίτευμά μας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία και όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα”.
Αυτές οι κυβερνήσεις παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας στους απεσταλμένους των επικυρίαρχων Γερμανών (Ράιχεμπαχ, Φούχτελ) και ΗΠΑ (Τόμσεν) και τους έδωσαν το δικαίωμα να αλωνίζουν ελεύθεροι σε όλα τα Υπουργεία, γινόμενοι κάτοχοι ακόμη και των αμυντικών στρατιωτικών σχεδίων της πατρίδας μας, αλλά και στους Δήμους. Για τον λόγο

Χρόνια πολλά στον Δημήτρη, την Δήμητρα και όσους χρησιμοποιούν τα υποκοριστικά τους. Επίσης χρόνια πολλά στους έχοντες γεννέθλια...