Περί διαφθοράς

Η Ελλάδα μπορεί να είναι διεφθαρμένη, αλλά ουδέποτε στην ιστορική της διαδρομή πλούτισε από δουλεμπόριο. Η Ελλάδα μπορεί να είναι διεφθαρμένη αλλά ποτέ δεν υπήρξε απάνθρωπη.

Η Ελλάδα μπορεί να είναι διεφθαρμένη, αλλά ουδέποτε έχει στιγματισθεί στην μακραίωνα ιστορία της από Άουσβιτς, Νταχάου, Γκουλάγκ, ή Γκουαντανάμο. Η Ελλάδα μπορεί να είναι διεφθαρμένη αλλά ουδέποτε υπήρξε κτηνώδης.

Η Ελλάδα μπορεί να είναι διεφθαρμένη, αλλά ποτέ δεν γέννησε διεθνείς απατεώνες, γκάνγκστερς και κυριλέ μεγαλοτοκογλύφους που, δίκην περιπλανώμενου Ιουδαίου (που δεν πεθαίνει ποτέ), διακινούν το «χρήμα-δόλωμα» στον πλανήτη, απομυζώντας ως αιμοσταγή παράσιτα τους κόπους των απλών ανθρώπων σε μια παγκόσμια ρουλέτα, στην οποία αυτοί παίζουν με σημαδεμένα ζάρια, που πάντα, όταν έρχεται η σειρά τους, φροντίζουν να φέρνουν το «πάρτα όλα».

Η Ελλάδα μπορεί να είναι διεφθαρμένη, αλλά μπροστά στην διαφθορά, την υποκρισία, και την αναλγησία των κατηγόρων της, αποτελεί μια χώρα παραδείσιας αθωότητας.

Και έχει πάντα το ηθικό πλεονέκτημα, απευθυνόμενη σε όλους αυτούς τους νεόκοπους χρυσοδάκτυλους λαθροχείρες και τους εκ γενετής ληστάρχους, που έχουν το θράσος να αξιολογούν και να συντάσσουν τις λίστες των διεφθαρμένων χωρών, να απαντά με το ελληνικότατο:

Άϊ σικτίρ τσογλάνια.

Χρίστος Γούδης

Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών

Το ειδα στο: http://peripatris.blogspot.com/2010/10/blog-post_18.html#ixzz12jFCctLF

Το κοινοβούλιο της προδοσίας. Προκληρική καταγραφή των προνομίων την ώρα που ο λαός πεινάει

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΑΦΕΙΑΔΗ

Πρωτοπήγα στη Βουλή, στις 4 Μαΐου, μία μέρα πριν από την ψήφιση του μνημονίου. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα τεταμένο, βουλευτές, υπάλληλοι και αστυνομικοί ανησυχούσαν μήπως οι διαδηλωτές έσπαγαν τον κλοιό και εισέρχονταν στο κτίριο. Την επόμενη μέρα, κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου, οι πόρτες κλειδαμπαρώθηκαν και οι επίδοξοι εισβολείς απωθήθηκαν με χημικά αέρια. Στη συνέχεια συνεργεία του δήμου ήρθαν και κλάδεψαν τις μουριές στη Βασιλίσσης Σοφίας. «Διαταγή από τον φρούραρχο, για λόγους ασφαλείας», με ενημέρωσαν όταν ρώτησα. Hδη όμως από τις αρχές του καλοκαιριού, το κλίμα είχε αλλάξει αισθητά και η ηρεμία είχε επανέλθει.

Τα εμπόδια

Απευθύνθηκα αρχικά στο γραφείο Τύπου του προέδρου και στη συνέχεια στον γενικό γραμματέα της Βουλής, Θάνο Παπαϊωάννου. Ζήτησα να μου επιτρέψουν να παρακολουθήσω, συνοδεία φωτογράφου, κάποιες μικρές στιγμές της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας αλλά και να με φέρουν σε επαφή με τους επικεφαλής ορισμένων Διευθύνσεων, προκειμένου να αντλήσω κάποια επιμέρους στοιχεία. Από την αρχή προσπάθησαν να μου ορθώσουν εμπόδια. «Φωτογράφος απαγορεύεται από τον κανονισμό να έρθει μαζί σας, θα σας δώσουμε εμείς φωτογράφο, οι βουλευτές δεν επιθυμούν να φωτογραφίζονται στις προσωπικές τους στιγμές», μου ξεκαθάρισαν. Zήτησα να μου υποδείξουν σε ποιο άρθρο του κανονισμού αναφέρεται η απαγόρευση. «Οχι ο κανονισμός, κάποια άλλη διάταξη το απαγορεύει», τα γύρισαν. Ούτε όμως τη διάταξη μπόρεσαν τελικά να βρουν, με αποτέλεσμα να ξεχάσουν τα περί απαγόρευσης.

Καθυστέρησαν υπερβολικά να μου δώσουν τα στοιχεία που ζήτησα, αφήνοντας μάλιστα κάποια ερωτήματα αναπάντητα, όπως για παράδειγμα πόσοι λαμβάνουν βουλευτική σύνταξη και πόσοι από αυτούς παραμένουν βουλευτές, εισπράττοντας ταυτόχρονα και τη βουλευτική αποζημίωση.

«Ούτε ξέρω ούτε θέλω να ξέρω», μου είπε σχετικά ο γενικός γραμματέας. Αναπάντητο έμεινε και το ερώτημα πόσοι από τους δημοσιογράφους που απασχολεί ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής (με συνολικό προσωπικό περίπου 100 άτομα) καλύπτουν ταυτόχρονα τον κοινοβουλευτικό έλεγχο για λογαριασμό άλλων ΜΜΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής πλησιάζει για το 2010 τα 6 εκατ. ευρώ, ενώ η τηλεθέασή του είναι μόλις 0,3%.

Περίμενα επί δεκαπέντε μέρες να συναντήσω τον διευθυντή Ανθρωπίνου Δυναμικού, Κώστα Σταματόπουλο (οι υφιστάμενοί του δεν θυμούνταν καλά αν έλειπε στο εξωτερικό για το γάμο της κόρης του ή για την αποφοίτηση του γιου του). Οταν επιτέλους επέστρεψε και τον συνάντησα, μου έδωσε το χέρι του περιχαρής και μου είπε ότι θα έπρεπε να τον συγχαρώ γιατί είχε μόλις βγει σε πρόωρη σύνταξη και κατά συνέπεια θα έπρεπε να απευθυνθώ στον αντικαταστάτη του. Οπως και έκανα, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού τελικά και εκείνος με παρέπεμψε πίσω στον γενικό γραμματέα.

Το λούστρο

Το κτίριο που στεγάζει το σημερινό κοινοβούλιο κατασκευάστηκε το 1840 ως ανάκτορο του Βαυαρού πρίγκιπα Οθωνα, τον οποίο είχαν επιβάλει ως βασιλιά οι τότε «προστάτιδες δυνάμεις». Παρακολουθώντας κάποια ολιγόλεπτη ξενάγηση μαθητών, που αποτελεί μια καθημερινή «ατραξιόν» και προσθέτει κάποια ζωντάνια στο χώρο, πληροφορήθηκα ότι ο χώρος που φιλοξενεί σήμερα τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας ήταν παλαιότερα η αίθουσα χορού και παιγνίων… Λευκό μάρμαρο παντού, ακόμη και στο προαύλιο, όπου σταθμεύουν οι κυβερνητικές λιμουζίνες, ξύλο και δέρμα, χειροποίητα χαλιά και πολλοί πίνακες ζωγραφικής, που αγοράστηκαν σε πλειστηριασμούς τα τελευταία χρόνια, ενόσω βούλιαζε η πραγματική οικονομία της χώρας.

Πίνοντας καφέ…

Η μεγαλύτερη κίνηση μέσα στο κτίριο παρατηρείται στο καφενείο, ιδιαίτερα στην αίθουσα καπνιζόντων, και μπροστά από το ΑΤΜ στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας, όπου σχηματίζονται μόνιμα ουρές. Κάποια κινητικότητα υπάρχει στην αρχή και στην Ολομέλεια, για τα μάτια του κόσμου, όπως και στις συνεδριάσεις των αμειβόμενων επιτροπών (246 ευρώ ανά συνεδρίαση). Σύντομα όμως οι αίθουσες αδειάζουν δραματικά, ενώ αλλεπάλληλες βάρδιες στενογράφων συνεχίζουν να εναλλάσσονται στα έδρανα. Αλλά και οι ελάχιστοι που παρίστανται για κάποιο διάστημα κατά κανόνα δεν παρακολουθούν τον ομιλητή και περιορίζονται σε δημόσιες σχέσεις κάνοντας αστειάκια ή συνομιλούν μέσω κινητού τηλεφώνου για άλλες υποθέσεις, πίνοντας τον καφέ τους. Παρ’όλες δε τις φαινομενικά αγεφύρωτες απόψεις μεταξύ των διαφορετικών συνιστωσών του πολιτικού φάσματος, θα δει κανείς στους διαδρόμους πως όλοι σχεδόν χαριεντίζονται μεταξύ τους. Αλλωστε, τα πολιτικά κόμματα δεν πλήττονται οικονομικά από την κρίση, όπως αποδείχτηκε και μετά την πρόσφατη κυβερνητική απόφαση για αύξηση κατά 30% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησής τους, η οποία, από τα 37 εκατ. ευρώ που είχε περιοριστεί θα φτάσει τελικά το 2010 στα 49 εκατ. ευρώ. Συνολικά τα πολιτικά κόμματα χρωστούν 36 εκατ. ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο και 245 εκατ. ευρώ στις τράπεζες.

Απολαβές και προνόμια

Το 2010 οι 300 της Βουλής θα μοιραστούν το ποσό των 42,5 εκατ. ευρώ. Συνεπώς ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών τους ανέρχεται σε 10.000 ευρώ. Το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης φορολογείται αυτοτελώς και μόνο το υπόλοιπο 50% προστίθεται στα τυχόν άλλα εισοδήματα. Περίπου 35 εκατ. ευρώ θα μοιραστούν μέσα στο 2010 οι συνταξιούχοι βουλευτές ή οι σύζυγοι και οι άγαμες θυγατέρες θανόντων βουλευτών. Αλλο ένα κονδύλι 4,3 εκατ. ευρώ προορίζεται για τις συντάξεις των πρώην πρωθυπουργών. Σημειώνεται ότι για την κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης απαιτούνται μόλις 4 χρόνια, ενώ όσοι έχουν πρωτοεκλεγεί πριν από το 1993 συνταξιοδοτούνται από τα 55 τους χρόνια. Ο πρόσφατος σαρωτικός νόμος για το ασφαλιστικό δεν άγγιξε στο ελάχιστο τους επαγγελματίες της πολιτικής.

Επιπλέον, στους πρώην πρωθυπουργούς αλλά και στους πρώην προέδρους της Βουλής παραχωρούνται γραφεία μέσα στο Κοινοβούλιο, ακόμη και στην περίπτωση που δεν έχουν επανεκλεγεί βουλευτές, όπως είναι η περίπτωση του Κώστα Σημίτη. Τον πιο ευρύχωρο και ηλιόλουστο χώρο στον δεύτερο όροφο, με εξαιρετική θέα στον Εθνικό Κήπο, εξασφάλισε πρόσφατα ο Κώστας Καραμανλής.

Οσοι βουλευτές είναι άνω των 65 χρόνων λαμβάνουν ταυτόχρονα και βουλευτική αποζημίωση και βουλευτική σύνταξη. Οι συνταξιούχοι βουλευτές είναι οι μοναδικοί Ελληνες που έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν παράλληλα και δεύτερη σύνταξη από το επάγγελμα που ασκούν ή ασκούσαν, εφόσον δεν εργάζονται στο Δημόσιο, ή και τρίτη στην περίπτωση που ήταν συνδικαλιστές, πρώην δήμαρχοι ή πρώην νομάρχες (χορηγίες). Μέσα στην τριετία 2010-2012 υπολογίζεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι μπορεί να δοθούν στους συνταξιούχους βουλευτές άλλα περίπου 80 εκατ. ευρώ που διεκδικούν αναδρομικά, λόγω των αναδρομικών αυξήσεων που πήραν πρόσφατα οι δικαστές (έχουν πάρει ήδη το 25%, ενώ το υπόλοιπο 75% θα καταβληθεί το Μάιο του 2011), όταν οι τελευταίοι αύξησαν τους μισθούς τους κατά περίπου 80%. Αποτελεί πάγια μέθοδο η διεκδίκηση εκ μέρους των συνταξιούχων βουλευτών των αυξήσεων που λαμβάνουν οι ανώτεροι δικαστικοί, οι οποίες μετά την τελική δικαίωσή τους επεκτείνονται και στους εν ενεργεία βουλευτές.

Οι βουλευτές δικαιούνται ένα κινητό τηλέφωνο (μέχρι 200 ευρώ μηνιαίως), οκτώ σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ), αυτοκίνητο (το μισθώνει η Βουλή με λίζινγκ), δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τους βουλευτές της επαρχίας (70 ευρώ ημερησίως), γραφείο εκτός Βουλής και γραφική ύλη, ταχυδρομική ατέλεια, ατέλεια στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοΐα, καθώς και 52 αεροπορικά εισιτήρια μετ’επιστροφής για το νομό τους, εφόσον αυτός απέχει περισσότερα από 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα. Εχουν επίσης τη δυνατότητα λήψης άτοκων δανείων από τη Βουλή και χαμηλότοκων από τις τράπεζες. Και βέβαια, κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του τέσσερις δημοσίους υπαλλήλους αποσπασμένους και μετακλητούς καθώς και έναν επιστημονικό συνεργάτη, ο οποίος πληρώνεται από τη Βουλή.

Δεν φτάνουν οι καρέκλες…

Εκτός από τους 1.200 αποσπασμένους δημοσίους υπαλλήλους και τους επιστημονικούς συνεργάτες των βουλευτών, άλλοι 1.340, που έχουν προσληφθεί χωρίς διαγωνισμό, ανήκουν στο μόνιμο προσωπικό της Βουλής. «Το θέμα δεν είναι αν θα μας περικόψουν τους μισθούς τώρα, αυτό θα το αντέξουμε. Το θέμα είναι, όταν βγω εγώ σε πέντε χρόνια στη σύνταξη, θα υπάρχει τότε κάτι;» είναι το ερώτημα ενός παλαιού υπαλλήλου στον γ.γ., κατά τη διάρκεια μιας περιήγησης που μου έκανε ο τελευταίος στον πρώτο όροφο. Την τελευταία πενταετία, ο αριθμός των μόνιμων υπαλλήλων διπλασιάστηκε με διακομματική συναίνεση. Οι περισσότεροι είναι συγγενείς πολιτικών, βουλευτών, υψηλόβαθμων δικαστικών και αστυνομικών, ενώ ως υπάλληλοι έχουν προσληφθεί ακόμη και πρώην πολιτικοί, όπως ο πρώην ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Μανώλης Μαυρομάτης.

Αποτελεί κοινό μυστικό πως δεν προσέρχονται όλοι οι υπάλληλοι στην εργασία τους, διότι, αν έρχονταν όλοι, θα εδημιουργείτο το αδιαχώρητο. Περιμένοντας στον προθάλαμο του γ.γ., είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω προσωπικά πως δεν φτάνουν οι καρέκλες. Μόλις έβγαινε κάποιος για τσιγάρο, αμέσως τη θέση του, πάντα πίσω από μια οθόνη κομπιούτερ ακινητοποιημένη στο Facebook, καταλάμβανε ένας άλλος.

Οι 1.340 θα στοιχίσουν το 2010 στο ελληνικό Δημόσιο 54 εκατ. ευρώ. Είναι ενδεικτικό ότι ο νεοπροσλαμβανόμενος στη Βουλή που έχει τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση (π.χ. προσωπικό καθαριότητας) λαμβάνει 1.900 ευρώ καθαρά μηνιαίως. Συνολικά, το 2010, οι υπάλληλοι της Βουλής (μόνιμοι, μετακλητοί, εξωτερικοί συνεργάτες) θα κοστίσουν στο ελληνικό Δημόσιο 106 εκατ. ευρώ.

Πέρα από τους δύο επιπλέον μισθούς (15ο και 16ο), που τελευταία ενσωματώθηκαν με τη μορφή επιδόματος στη βασική αποζημίωση, οι υπάλληλοι της Βουλής απολαμβάνουν μια σειρά από άλλα προνόμια. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή εξαιρέθηκαν από την υποχρεωτική υπαγωγή τους στον κλάδο κύριας σύνταξης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ακόμα και όσοι θα προσληφθούν από το 2011 και μετά. Συνταξιοδοτούνται έπειτα από 28,5 χρόνια υπηρεσίας και λαμβάνουν από το ταμείο αρωγής υπαλλήλων της Βουλής (ΤΑΥΒ) ένα εφάπαξ ίσο με δύο μηνιαίους μισθούς για κάθε έτος ασφάλισης (100.000 – 150.000 ευρώ ο καθένας). Περιέργως, το ΤΑΥΒ καρπώνεται την εκμίσθωση των κυλικείων, του εστιατορίου και των φιλοξενούμενων υπηρεσιών (Εθνική Τράπεζα κ.λπ.), ενώ έχει και τα δικαιώματα της ανακύκλωσης του χαρτιού.

Επίσης, από τη Βουλή μισθοδοτούνται και 74 ειδικοί φρουροί (άγνωστο πού υπηρετούν), ενώ καταβάλλεται και μηνιαίο επίδομα σε όλους τους αστυνομικούς που φρουρούν το Κοινοβούλιο.

Χαμάμ και λάπτοπ

Οταν δημιουργήθηκε σάλος με τη δημοσιοποίηση των προνομίων των υπαλλήλων της Βουλής, οι τελευταίοι τα έβαλαν με τους πάνω από 70 δημοσιογράφους που καλύπτουν το κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, καταγγέλλοντας ότι τους έχει παραχωρηθεί προσωπικός χώρος στάθμευσης στο υπόγειο γκαράζ της Βουλής και ακόμη ότι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση λαμβάνουν δωρεάν από τη Βουλή καινούργιο προσωπικό φορητό υπολογιστή. «Αξιότιμε Πρόεδρε, αυτά τα λιοντάρια δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους δωρίσατε δημόσια περιουσία, χαρίζοντάς τους προσωπικό φρουρούμενο χώρο στάθμευσης, δεν ικανοποιήθηκαν όταν τους χαρίσατε προσωπικά λάπτοπ, με χρήματα του σκληρά δοκιμαζόμενου από τα οικονομικά μέτρα Ελληνα φορολογούμενου», γράφει σε ανοικτή επιστολή προς τον Φίλιππο Πετσάλνικο ο συνδυασμός «Εργαζόμενοι εν δράσει».

Και, βέβαια, οι διαπιστευμένοι συντάκτες του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους στον εξαιρετικό παιδικό σταθμό που λειτουργεί στο υπόγειο προς τη μεριά του Εθνικού Κήπου (επειδή έχουν αυξηθεί οι ανάγκες, δημιουργείται κι άλλος σε κτίριο που παραχώρησε στη Βουλή το υπουργείο Πολιτισμού στην Πλάκα) αλλά και να γυμνάζονται στο άρτια εξοπλισμένο γυμναστήριο (διαθέτει μέχρι και χαμάμ) με εννέα γυμναστές στο ιδιόκτητο πλην του ισογείου κτίριο της οδού Μητροπόλεως 1 και Φιλελλήνων, μαζί με τους βουλευτές, τους επιστημονικούς τους συνεργάτες και τους υπαλλήλους της Βουλής.

Ατιμωρησία

Η παραβίαση του συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μνημόνιο στήριξης ψηφίστηκε ως νομοσχέδιο, που απαιτεί 151 βουλευτές, και όχι ως διεθνής σύμβαση, που απαιτεί 180. Και ακόμη πιο χαρακτηριστικό πως την επομένη της ψήφισής του ψηφίστηκε τροπολογία-προσθήκη, βάσει της οποίας οι συμβάσεις δανεισμού ισχύουν από τη στιγμή της υπογραφής τους, χωρίς την προϋπόθεση της κύρωσής τους από το Κοινοβούλιο, ενώ το σύνταγμα προβλέπει πως καμία προσθήκη ή τροπολογία δεν εισάγεται για συζήτηση αν δεν σχετίζεται με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου που ψηφίζεται. Προβλέπει επίσης ότι, αν ένας βουλευτής απουσιάσει αδικαιολόγητα σε περισσότερες από πέντε συνεδριάσεις το μήνα, παρακρατείται υποχρεωτικά για κάθε απουσία το 1/30 της μηνιαίας αποζημίωσής του. Στην πράξη όμως, ενώ τα νομοσχέδια συζητούνται και ψηφίζονται σε άδεια έδρανα, ούτε ένα ευρώ δεν έχει παρακρατηθεί από κανένα βουλευτή. «Δεν έχουν γίνει υπερβάσεις στις απουσίες», με διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ο γενικός γραμματέας.

Την ίδια στιγμή δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος στο «πόθεν έσχες» και στους τραπεζικούς λογαριασμούς των βουλευτών, ενώ οι μετοχές, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούν να ελεγχθούν διότι είναι ανώνυμες.

Το πλέον προκλητικό είναι ότι τα αδικήματα των υπουργών παραγράφονται με διαδικασίες εξπρές και οι βουλευτές παραμένουν ατιμώρητοι για όλα τα αστικά και ποινικά αδικήματα που διαπράττουν, επικαλούμενοι την ασυλία τους. Ο περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας, που είχε προαναγγείλει στον νέο Κανονισμό της Βουλής ο Φίλιππος Πετσάλνικος, έμεινε στον αέρα, αφού τελικά και πάλι «θα ερευνάται» αν το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται ο βουλευτής συνδέεται με την πολιτική του δραστηριότητα, όπως δηλαδή υποτίθεται ότι γινόταν μέχρι σήμερα…

Ενδεικτικό είναι ότι πολίτης που μήνυσε βουλευτή για εκβιασμό οδηγήθηκε τελικά ο ίδιος στη φυλακή έπειτα από αντιμήνυση που του έκανε ο βουλευτής, ο οποίος, λόγω της ασυλίας, ουδέποτε δικάστηκε.

Από τον "καλό" Ταλάτα στον ¨κακό" Έρογλου

 

Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Πριν από τις ψευδοεκλογές του περασμένου Απριλίου στα κατεχόμενα, τόσο διεθνώς, όσο και εγχωρίως, υπήρχε μία τάση που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η εκλογή Έρογλου θα αποτελούσε ανασταλτικό και, πιθανόν, ανατρεπτικό παράγοντα σε σχέση με την πορεία και τη δυναμική που έλαβαν οι συνομιλίες. Επομένως, το πιο σημαντικό ερώτημα στρατηγικής υπόθεσης που ετίθετο, με βάση την πιθανότητα εκλογής Έρογλου, ήταν το εξής: μπορούσε ο Έρογλου να αλλάξει την πορεία των συνομιλιών στη βάση της ρητορικής και των διακηρύξεων του;

Σε σχέση με την ρητορική του ήταν ανέκαθεν ξεκάθαρη η άποψη του ότι πρόκειται για θιασώτη της διεθνούς κατοχύρωσης των στρατηγικών κεκτημένων της Τουρκίας στην Κύπρο από το 1974 και εντεύθεν, δηλαδή της δημιουργίας Τουρκικού κράτους στο βορρά και της διατήρησης της στρατηγικής ομηρίας του νοτίου τμήματος. Σε αυτή τη βάση είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με την στρατηγική στοχοθεσία της Τουρκίας στο Κυπριακό. Επομένως, η ουσία του ερωτήματος δεν αφορά στην πιθανότητα αλλαγής της Τουρκικής στρατηγικής αλλά της Τουρκικής τακτικής των τελευταίων ετών στο Κυπριακό.

Η Τουρκία εκμεταλλευόμενη το τεράστιο σφάλμα της Ελληνικής πλευράς, τον Φεβρουάριο του 2004, η οποία απεδέχθη μία στημένη διαδικασία που οδηγούσε τελεολογικώς στην παγίδα του δημοψηφίσματος, κατάφερε να εξέλθει κερδισμένη και εν πολλοίς αποενοχοποιημένη και έκτοτε να προσμετρά νίκες τακτικής, κυρίως στην Ευρωπαϊκή της πορεία. Αυτό που η Τουρκία επιδιώκει σήμερα είναι να συνεχίζονται οι συνομιλίες στο Κυπριακό επιδιώκοντας δύο στόχους τακτικής: πρώτον, να διασφαλίζει ότι το Κυπριακό δεν θα αποτελεί εμπόδιο στην Ευρωπαϊκή της πορεία και δεύτερον, να χρησιμοποιεί την αρνητική πίεση που ασκεί ο χρόνος και τον αμερικανικόβρετανικό παράγοντα για να καταγράφει όσον το δυνατόν περισσότερες υποχωρήσεις από την Ελληνική πλευρά (π.χ. εκ περιτροπής προεδρία, έποικοι, σταθμισμένη ψήφος και εσχάτως δικαιώματα στο χρήστη για το περουσιακό).

Με αυτά τα δεδομένα τακτικής, ο Έρογλου θα μπορούσε να διαφοροποιηθεί από τον Ταλάτ δυναμιτίζοντας τις συνομιλίες; Η απάντηση είναι σαφώς όχι, αν κρίνουμε από τη μέχρι τώρα πορεία του Έρογλου, ως επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας των κατοχικών δυνάμεων. Εκτός από τον μοχλό που του προσέδωσε η πλειοψηφία στα κατεχόμενα οι άλλες πραγματικότητες δεν μπορούν να του παράσχουν πολλά περιθώρια ελιγμών. Έστω και αν επιχειρήσει να διαφοροποιηθεί από την ήδη προδιαγεγραμμένη τακτική της Άγκυρας πολύ σύντομα η Τουρκία θα τον αναγκάσει να ευθυγραμμιστεί στην δική της ρότα και να λειτουργήσει στα πραγματικά πλαίσια πολιτικής, οικονομικής και πάνω απ’ όλα στρατιωτικής εξάρτησης των κατεχομένων από την «μητέρα πατρίδα».

Επομένως, το πρώτο συμπέρασμα στην ανάλυση της υπόθεσης στρατηγικής που τέθηκε είναι ότι πάντα η βάση στρατηγικής πρόβλεψης σε μία επικείμενη πολιτική αλλαγή δεν είναι το τι λέει ο πολιτικός δρων αλλά το τι μπορεί να κάνει, στη βάση των πραγματικοτήτων που του επιβάλλει το πολιτικό περιβάλλον. Θα ήταν τουλάχιστον αφέλεια να πιστέψει κάποιος ότι μερικές χιλιάδες ψήφοι στην κατεχόμενη Κύπρο θα μπορούσαν επιβάλουν αλλαγή τακτικής στην Τουρκία σε μία περίοδο όπου η υπερεξάπλωση της εξωτερικής της πολιτικής ιεραρχεί ψηλότερα πολύ πιο σημαντικές προτεραιότητες απ’ ό,τι το Κυπριακό. Η Τουρκία θέλει κάποιον εντολοδόχο να συνομιλεί στο Κυπριακό και ο Έρογλου συνομιλεί, είτε το θέλει είτε όχι.

Το δεύτερο και πιο ουσιαστικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε από αυτήν την υπόθεση είναι ότι αφ’ ης στιγμής η Ελληνική πλευρά δέχθηκε να καταγραφεί «πρόοδος» στα κεφάλαια που αφορούν την διζωνικότητα και την πολιτική ισότητα που ήταν πάγιες τουρκικές επιδιώξεις θα βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη θέση όταν στη συνέχεια των συνομιλιών θα τεθούν κρίσιμα για την ελληνική πλευρά θέματα όπως είναι η ασφάλεια, οι εγγυήσεις, οι έποικοι κά. Επομένως, έχοντας αποσπάσει καθοριστικής σημασίας παραχωρήσεις που ικανοποιούν σημαντικές στρατηγικές της επιδιώξεις, η Τουρκία εξασφαλίζει το πλεονέκτημα τακτικής να σκληρύνει τη στάση της στις διαπραγματεύσεις και να απαιτήσει ακόμη περισσότερες υποχωρήσεις. Αυτόν τον ρόλο μπορεί να παίξει με μεγάλη επιτυχία ο «κακός» Έρογλου. Τότε η Ελληνική πλευρά θα βρεθεί προ του εκβιαστικού διλήμματος να αποχωρήσει και να χρεωθεί το αδιέξοδο ή να παραμείνει σε μία διαδικασία εκφυλισμού των συνομιλιών έχοντας δώσει πολλά και χωρίς να λάβει τίποτα. Εις αμφότερες τις περιπτώσεις, η «ουδέτερη» Τουρκία βρίσκεται πλησίον ενός σημαντικού τακτικού στόχου. Να αποσυνδέσει το Κυπριακό οριστικά από τις Ευρωτουρκικές σχέσεις.

www.geopolitics-gr.blogspot.com
 

Φυγάδεψαν τον Πρωθυπουργό μέσω ......Δομοκού

Πρωτοφανής διασυρμός ενός πρωθυπουργού που κρύφτηκε μετά την προεκλογική φιέστα στη Λάρισα.Φοβήθηκε να αντικρύσει τους καθημερινούς πολίτες στα μάτια και πήρε τα βουνά!Τι απέκρυψαν οι Αρχές και δεν αποκάλυψαν τα συμβατικά ΜΜΕ για την περιπλάνησή του από χωρίου εις χωρίον στην ορεινή κεντρική Ελλάδα χθές Κυριακή.

Εναν άνευ προηγουμένου αυτοεξευτελισμό υπέστη την Κυριακή ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου επιστρέφοντας οδικά από τη Λάρισα.Φοβήθηκε να κυττάξει στα μάτια τους πολίτες που είχαν ανοίξει τα διόδια της Πελασγίας και έντρομος ζήτησε από τους υπεύθυνους να γυρίσει στην Αθήνα μέσω του ορεινού Δομοκού.Το αποκαλυπτικό βίντεο ξεσκεπάζει την κυβερνητική γύμνια, με τους πάνοπλους άνδρες της επίλεκτης ΟΠΚΕ και των δυνάμεων ασφαλείας να περιμένουν τον πρωθυπουργό στα ανοιχτά διόδια για να τον προστατέψουν από τους.. πολίτες, ενώ αυτός έχει τραπεί σε φυγή παίρνοντας κυριολεκτικά τα βουνά..

Δείτε ολόκληρο το αποκαλυπτικό βίντεο:

ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

Πολίτες των Επιτροπών Αγώνα Εργαζομένων και Ανέργων που διαδηλώνουν κατά των Διοδίων ανοίγοντας τον σταθμό Πελασγίας προκειμένου να περνούν ελεύθερα οι οδηγοί την Κυριακή το μεσημέρι,έχουν περάσει άλλη μία ημέρα αγώνα στο δρόμο.Ξαφνικά ο χώρος κατακλύζεται από ενστολες δυνάμεις της Αστυνομίας,δυνάμεις της κρατικής ασφάλειας που σε λίγο πλαισιώνονται από πάνοπλους άνδρες της επίλεκτης ΟΠΚΕ.

Ο επικεφαλής κρατικής ασφάλειας Κεντρικής Ελλάδας και ο Αστυνομικός Διευθυντής Φθιώτιδας, πληροφορούν τους πολίτες ότι θα πρέπει να απομακρυνθούν από το χώρο διότι πρόκειται να περάσει ο πρωθυπουργός,επιστρέφοντας από τη Λάρισα.

Οι πολίτες μέλη των Επιτροπών Αγώνα Εργαζομένων και Ανέργων απορρίπτουν κάθε περίπτωση απομάκρυνσής τους και δηλώνουν ότι είναι μία ευκαιρία για τον πρωθυπουργό να συνειδητοποιήσει παιρνώντας, την ογκούμενη αγανάκτηση του κόσμου για τα χαράτσια των διοδίων που απλά είναι μέρος της λαίλαπας που περιλαμβάνει την περικοπή μισθών και συντάξεων και τη ληστρική επιδρομή του κράτους εναντίον του λαικού εισοδήματος που μεταφράζεται σε ανεργία,λουκέτα και οικονομικό χάος.

Οι υπεύθυνοι επιμένουν και οι πολίτες αρνούνται κάθετα να απομακρυνθούν.Η ώρα περνάει, αλλά ο έλληνας πρωθυπουργός δέν εμφανίζεται..

ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του SC, όταν οι υπεύθυνοι της ακολουθίας του πληροφορούν τον πρωθυπουργό ότι στο δρόμο πρός την Αθήνα θα συναντήσει αναγκαστικά πολίτες που διαμαρτύρονται,ζητάει να μήν περάσει από το σημείο της συγκέντρωσης προκειμένου να αποφύγει τη συνάντηση αυτή.Οι υπεύθυνοι ασφαλείας του προτείνουν να αλλάξει κατεύθυνση και να γυρίσει στην Αθήνα μέσω Δομοκού. 

Το ταξίδι της ντροπιαστικής επιστροφής του ελληνα πρωθυπουργού και της περιπλάνησης του στην ορεινή κεντρική Ελλάδα, μόλις έχει αρχίσει..
exomatiakaivlepo

Ο Πατριάρχης της Ρωσικης Εκκλησίας καταδικάζει την "gay προπαγάνδα" στα σχολεία της Ισπανίας

Ο Ρώσος Ορθόδοξος Πατριάρχης Κύριλλος καταδίκασε την κίνηση της ισπανικής κυβέρνησης να εισαγάγει αυτό που αποκάλεσε ομοφυλοφιλική "προπαγάνδα" στα σχολικά εγχειρίδια.

Ο Πατριάρχης Κύριλλος δήλωσε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία "ποτέ δεν θα παραλείψει να ονομάζει μια αμαρτία, αμαρτία."

Η Ισπανία, η οποία ήταν μία από τις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες που νομιμοποίησε τους γάμους μεταξύ ομοφυλοφίλων το 2005, αντιμετωπίζει ένα κύμα κριτικής από γονείς που τα παιδιά τους υποχρεούνται να χρησιμοποιούν βιβλία που διδάσκουν τους μαθητές για τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις.

Μερικοί από τους αγανακτισμένους γονείς έχουν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Τι συμβαίνει στα σχολεία της Ισπανίας;

«Το σεξ είναι για απόλαυση για όσο μπορούμε και για όσο θέλουμε», διδάσκονται οι ισπανοί έφηβοι σύμφωνα με το σχολικό εγχειρίδιο που εξέδωσε η σοσιαλιστική κυβέρνηση της χώρας τους. "Να κάνετε και να αφήσετε τους άλλους να κάνουν ό, τι επιθυμούν", συνεχίζει, το εγχειρίδιο που μοιράστηκε σε μαθητές γυμνασίου στην περιοχή της Καταλονίας, σύμφωνα με το ισπανικό site Forum Libertas

Το φυλλάδιο υποστηρίζει επίσης τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ενώ δεν γίνεται καμία μνεία για αποχή (από το σεξ), ούτε για τις συνέπειες της σεξουαλικής επαφής.

Το πρόγραμμα αυτό της Ισπανικής κυβέρνησης, η οποία έχει θέσει σε εφαρμογή μια «εθνική εκστρατεία» για την, μεταξύ άλλων, «αναθεώρηση της στάσης του μαθητή προς την ομοφυλοφιλία» και την καταπολέμηση της «ομοφοβίας», είναι γνωστό ως πρόγραμμα «Εκπαίδευση για την Ιθαγένεια και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» (EPC) έχει επιβληθεί σε όλα τα σχολεία στην Ισπανία, δημόσια και ιδιωτικά. Οι οικογένειες που αρνούνται να επιτρέψουν στα παιδιά τους να παρακολουθήσουν το μάθημα έχουν απειληθεί με ποινική δίωξη.

Σύμφωνα μάλιστα, με πληροφορίες που προέρχονται από την Κόρδοβα, το πρόγραμμα EPC προχωράει ακόμα περισσότερο – διδάσκοντας ακόμα και την κτηνοβασία!

Η οργάνωση "Κόρδοβα Επιμόρφωση στην Ελευθερία", μια ομάδα που είναι αντίθεση με το EPC, κατηγορεί ότι το πρόγραμμα EPC στο Ινστιτούτο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Maimonides διδάσκει μαθητές 13-14 ετών ότι "η φύση μας δίνει το σεξ, ώστε να μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε με ένα άλλο κορίτσι, ένα άλλο αγόρι, ή με ένα ζώο, "σύμφωνα με αναφορά του ‘Professionals for Ethics’, ενός άλλου αντι- EPC γκρουπ. Το σχολείο δήλωσε ότι πρόκειται περί "δυσφήμισης".

"Θεωρώ πολύ σημαντικό να ληφθεί υπόψη το δεύτερο άρθρο του Πρωτοκόλλου 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που ορίζει ότι «το κράτος πρέπει να σέβεται το δικαίωμα των γονέων να εξασφαλίζουν τέτοια εκπαίδευση και διδασκαλία, σύμφωνα με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις. "

Σε δηλώσεις του την Τετάρτη, ο Κύριλλος, δήλωσε ότι οι πιέσεις κατά της θρησκευτικής ελευθερίας στην Ευρώπη είναι μια αντιστροφή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Είμαι τρομοκρατημένος από ό, τι συμβαίνει σε ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στη Δυτική Ευρώπη, όπου είναι αναγκαίο η απαγόρευση του σταυρού στα σχολεία, και η διαγραφή της θρησκείας από τη δημόσια ζωή, στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δήλωσε ο Πατριάρχης Κύριλλος σε συνάντηση με τον Γερμανό Πρόεδρο Christian Wulff.

"Είμαι πεπεισμένος ότι ο σύγχρονος πολιτισμός κάνει τα ίδια λάθη, όπως η Σοβιετική Ένωση, όπου ο αθεϊσμός ήταν η επίσημη ιδεολογία."

Και πρόσθεσε: «Δεν έχει καμία διαφορά σε τι ή σε ποιου όνομα το κάνεις. Στο τέλος, το σύνθημα είναι το ίδιο: η εξασθένηση, η αφαίρεση της θρησκευτικής συνείδησης (από τους ανθρώπους)».

Σε σχετικές ειδήσεις, η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει καταδικάσει τη βία κατά των ομοφυλοφίλων, ενώ ακόμη είναι αντίθετη με τη διοργάνωση της εκδήλωσης «Gay Pride». Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας ανέφερε σε δήλωσή της, ότι η βία είναι "απαράδεκτη", ιδιαίτερα αν πραγματοποιείται "δήθεν στο όνομα του Θεού ή της χριστιανικής εκκλησίας."

Η αντίθεση της εκκλησίας αποτελεί βασικό παράγοντα για την αποτυχία των ομοφυλόφιλων ακτιβιστών να κερδίσουν την έγκριση για αυτές τις εκδηλώσεις. Το θέμα αντιμετωπίζεται από μερικούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα «τεστ» για την προοπτική της Σερβίας για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι σοσιαλιστές εξοντώνυν τους πολιτικούς τους αντιπάλους

 

 Η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ισπανίας επέβαλε πρόστιμο 100.000 ευρώ, στο τηλεοπτικό κανάλι ‘Intereconomia’ για τη προβολή μιας σειράς από διαφημίσεις που, κατά την κυβέρνηση, αποτελούν «επίθεση στην αξιοπρέπεια» των ομοφυλοφίλων.

Τα διαφημιστικά σποτς, δείχνουν σκηνές με άτομα που συμμετέχουν στις πορείες των ομοφυλόφιλων, γνωστές ως "Gay Pride", να εμφανίζονται σχεδόν γυμνοί ή με προκλητικές ‘σκανδαλιστικές’ ενδυμασίες, να κάνουν χειρονομίες με σεξουαλικά υπονοούμενα μπροστά στην κάμερα και να επιτίθενται λεκτικά στις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Οι σκηνές αυτές, οι οποίες είναι χαρακτηριστικές (και πολύ συνηθισμένες) σε τέτοιες εκδηλώσεις «ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας», είναι τόσο «άσεμνες» που η Google απαιτεί όποιος θέλει να τις δει στο YouTube, να δηλώνει ότι είναι τουλάχιστον 18 ετών.

Σε μία από τις διαφημίσεις, στις εικόνες που εμφανίζονται, παρεμβάλλεται μια σειρά από ερωτήματα, όπως "είναι αυτή η κοινωνία που θέλετε;" και κατά πόσον ή όχι ο θεατής θα ήθελε να «υποστηρίξει αυτό (το θέαμα) με το δημόσιο χρήμα;» Τελειώνει με την ερώτηση: «Υπερήφανοι; Για ποιο;;;»

Την διαφήμιση που απαγορεύτηκε μπορείτε να την δείτε ΕΔΩ. Προειδοποίηση: Το βίντεο περιέχει σκηνές από τέτοιες παρελάσεις, που μπορεί να σοκάρουν. Παρόλα αυτά, είναι γνωστό ότι όλες αυτές οι παρελάσεις λαμβάνουν χώρα δημόσια, «σε κοινή θέα», προβάλλονται σκηνές τους από τα κανάλια, ενώ πολλές φορές υποστηρίζονται από κρατικούς φορείς…. *

Ένα άλλο – «πιο σεμνό» - σποτ δείχνει μια σειρά από φωτογραφίες ομοφυλόφιλων ακτιβιστών και μετά ακολουθούν φωτογραφίες που απεικονίζουν οικογένειες, παιδιά, ηλικιωμένους και καθημερινούς ανθρώπους και καταλήγει, «Μια μέρα Gay Pride, («Ομοφυλοφιλικής Υπερηφάνειας»), 364 ημέρες Υπερηφάνειας για κανονικούς, καθημερινούς ανθρώπους."

Δείτε το:

Μετά από καταγγελία που κατατέθηκε στο Υπουργείο Βιομηχανίας, τον φετινό Ιανουάριο, η διαφήμιση κρίθηκε «απαράδεκτη» από την κυβέρνηση του Θαπατέρο, η κυβέρνηση του οποίου που θέσπισε τον «γάμο» μεταξύ ομοφυλόφιλων και που τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ατζέντας των ομοφυλοφίλων. Το πρόστιμο που ανακοινώθηκε στις 2 Ιουνίου 2010.

Πολιτική εκδίκηση;

Η επίθεση της κυβέρνησης Θαπατέρο κατά του Intereconomia μπορεί να είναι κάποιου είδους πολιτικής εκδίκησης έναντι του καναλιού, το οποίο είναι σταθερά ένα «αγκάθι» στα πλευρά των σοσιαλιστών στην Ισπανία.

Το Intereconomia προβάλει τακτικά διαφημίσεις που επιτίθενται στον Θαπατέρο και τον «σοσιαλισμό». Μια διαφήμιση ξεκινά με τη διαπίστωση ότι «οι σοσιαλιστές ποτέ δεν έπαψαν να σκοτώνουν», μετά το οποίο περιλαμβάνει μια σειρά από «σοσιαλιστές δικτάτορες», όπως ο Στάλιν, ο Χίτλερ και ο Μάο Τσε Τουνγκ, και το αντίστοιχο φόρο θανάτου που συνδέεται με τον κάθε ένα. Μετά εμφανίζει το πρόσωπο του πρωθυπουργού Θαπατέρο και αναφέρεται «Ισπανικός σοσιαλισμός, 100.000 θάνατοι ετησίως. - Πριν από τη γέννηση» (αμβλώσεις).

Το Intereconomia εξέδωσε μια επίσημη απάντηση για το πρόστιμο, λέγοντας: «Αναλύοντας το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην Intereconomia από το Υπουργείο Βιομηχανίας για μια διαφημιστική εκστρατεία για την υπεράσπιση της οικογένειας, είναι σωστό να θυμόμαστε ότι στην Ισπανία δεν κατασκευάσαμε μια δημοκρατία με τον σκοπό να υπάρχει αστυνόμευση της σκέψης».

"Οι Ισπανοί και τα μέσα ενημέρωσής τους έχουν το δικαίωμα να επισημαίνουν την παρέμβαση της κυβέρνησης στα δημόσια ήθη», λέει η δήλωση. «Ακόμη περισσότερο, όταν αυτή η ανάμιξή της γίνεται, όπως στην περίπτωση του ‘γάμου’ ομοφυλοφίλων, σε ανυπακοή προς την τρέχουσα κοινωνική συναίνεση που υπάρχει στην τεράστια πλειοψηφία των ανεπτυγμένων χωρών, καθώς και με την υποστήριξη ιδρυμάτων όπως το Δικαστήριο του Στρασβούργου».

"Αν το «gay λόμπι» - που αποτελεί μία μειονότητα - μπορεί να ασκεί τον παραδοσιακό του πολιτικό ακτιβισμό, είναι θεμιτό να δοθεί φωνή και στις επικρίσεις," γράφει το κανάλι, προσθέτοντας ότι η εν λόγω κριτική, γίνεται "με βάση την ανθρωπολογία, την επιστήμη, και την ίδια την πολυπλοκότητα της πραγματικότητας."

Παρά το γεγονός ότι το πρόστιμο είναι υψηλό, η «Κολεκτίβα των γκέι, λεσβιών, αμφισεξουαλικών και τρανσέξουαλ της Μαδρίτης» (COGAM) έχει πει ότι δεν είναι αρκετό.

Η οργάνωση είπε ότι οι ομοφυλόφιλοι στην Ισπανία είναι "πολύ ευάλωτοι," και ζήτησε "το κανάλι αυτό να κλείσει το συντομότερο δυνατόν, ακόμα και με την αλλαγή των νόμων που ισχύουν, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο."

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Ο παρατηρητής Σημίτης, ας θυμηθεί την "Ισχυρή Ελλάδα" του 2003

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Είναι να απορεί κανείς με την στάση του κ. Κ. Σημίτη. Αν και υπήρξε πρωθυπουργός αυτής της δύσμοιρης χώρας επί οκτώ συναπτά έτη, μετά την απόδρασή του και την παράδοση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ στον κ. Παπανδρέου, δεν σταματά να παρεμβαίνει με την ιδιότητα του απλού παρατηρητή.
Συμπεριφέρεται ο κ. Σημίτης ως εάν να μην κυβέρνησε ποτέ. Ως εάν να μην ισχυρίστηκε ποτέ ότι δημιούργησε και παρέδωσε μια «Ισχυρή Ελλάδα», σύμφωνα με το αγαπημένο του σύνθημα.
Στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα» το περασμένο Σάββατο, μας πληροφόρησε ότι «ο δρόμος είναι μακρύς, αλλά είναι δυνατόν να επιτύχουμε»! Μα δεν είχε ήδη επιτύχει ο ίδιος;
Φθάνει στο σημείο να υποστηρίξει πως η τακτική του «άλλοτε περιορίζουμε και άλλοτε μοιράζουμε απλόχερα ό,τι έχουμε ανάλογα με τις πολιτικές σκοπιμότητες, αποβαίνει σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας». Και πως η κυβέρνηση δεν πρέπει ούτε στιγμή να σκεφθεί το πολιτικό κόστος ή τις αντιδράσεις των συντεχνιών.
Μα δεν ήταν ο ίδιος που τον Σεπτέμβριο του 2003, στη ΔΕΘ, ανακοίνωσε την περίφημη Χάρτα Σύγκλισης, ύψους 2,5 δις ευρώ, η οποία όχι μόνο δεν εφαρμόστηκε ποτέ, αλλά και δεν φρόντισε ο ίδιος να εγγράψει το ποσό στον προϋπολογισμό του 2004, που η κυβέρνησή του ψήφισε στην Βουλή;
Τι άλλο ήσαν αυτά τα 2,5 δις ευρώ από «απλόχερο μοίρασμα» για λόγους σκοπιμοτήτων, επειδή δηλαδή πλησίαζαν οι εκλογές; Δεν ήταν αυτή η τελευταία του απεγνωσμένη προσπάθεια να παραμείνει στην ηγεσία του κόμματός του και στην πρωθυπουργία;
Υποστήριξε επίσης στο άρθρο του ο πρώην πρωθυπουργός ότι «ανάπτυξη δεν γίνεται δια μαγείας». Και πως για να μπει μπροστά η μηχανή της ανάπτυξης – που δεν μπορεί σε μια χώρα σαν την Ελλάδα να βασίζεται στα fast tracks – χρειάζονται μείωση φόρων (ο ίδιος στην διάρκεια της θητείας του επέβαλε 90 διαφορετικούς φόρους), κόψιμο των προνομίων των κρατικο-κομματικών μηχανισμών (ο ίδιος άφησε τους μηχανισμούς αυτούς όπως ακριβώς τους βρήκε) και δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος, υπέρ των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.
Αρκεί, όμως να ανατρέξει κανείς στα στοιχεία του 2003, χρονιάς που ο κ. Σημίτης προήδρευε της «Ισχυρής Ελλάδας», αλλά και της Ε.Ε, για να διαπιστώσει πως επρόκειτο για μια από τις πλέον δραματικές χρονιές.
Στον προϋπολογισμό του 2003 είχε προβλεφθεί αύξηση εσόδων της τάξης του 6,3%, αλλά τελικά η αύξηση δεν ξεπέρασε το 3% - και αυτό σήμανε υστέρηση της τάξης του 1,2 δις ευρώ. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού μόνο στο πρώτο πεντάμηνο του 2003 εμφανίσθηκε αυξημένο κατά 74% σε σχέση με τις προβλέψεις. Και στο πρώτο τρίμηνο του 2003 η Ελλάδα είχε το μεγαλύτερο σε ποσοστό του ΑΕΠ εμπορικό έλλειμμα στην ευρωζώνη.
Τι να έκανε τότε ο κ. Σημίτης; Άρχισε να πουλάει. Για την ακρίβεια να ξεπουλάει. Πούλησε το 10% της Εθνικής Τράπεζας. Πούλησε το 16% της ΔΕΗ. Πούλησε το 35% της ΔΕΠΑ. Πούλησε ποσοστό του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Πούλησε στο 24,45% του ΟΠΑΠ. Πούλησε το 25,5% του ΟΛΠ. Μεταβίβασε το τελευταίο πακέτο μετοχών της ΕΧΑΕ στις επτά ελληνικές τράπεζες.
Αποτέλεσμα: Πουλήθηκε κρατική περιουσία 17,3 δις ευρώ και το χρέος αυξήθηκε κατά 45 δις ευρώ.
Έτσι, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου 2003, το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης είχε εκτοξευθεί στα 178 δις ευρώ.
Παράλληλα, κατά το ολέθριο 2003 σημειώθηκε η κατάρρευση των εσόδων όσον αφορά στην απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Στο τέλος του Ιουνίου του 2003 η Ελλάδα είχε εισπράξει μόνο 4,6 δις ε από τα 21,3 του Γ΄ ΚΠΣ. Και ακόμη και γι’ αυτά οι αρχιτέκτονες της «ισχυρής οικονομίας» χρειάσθηκε να πάρουν δάνεια προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την εθνική συμμετοχή. Μόνο κατά την περίοδο 2002-2003 οι απώλειες σε κοινοτικά κονδύλια υπολογίστηκαν σε 2 δις ευρώ. Από τον Ιούνιο του 2003 δεν είχαν διαβιβασθεί στην Κομισιόν καθόλου έγγραφα για να εγκριθούν δαπάνες. Όλο το 2003 δεν είχαν υποβληθεί καθόλου έγγραφα για εισπράξεις από το Ταμείο Συνοχής.
Επιπλέον: Ο προϋπολογισμός του 2003 είχε συνταχθεί με προβλεπόμενη τιμή πετρελαίου τα… 24 δολάρια. Και στο τέλος του 2003 οι 14 ΔΕΚΟ εμφανίζονταν χρεωμένες κατά 10 δις ευρώ.
Το 2003, υπήρξε και η χειρότερη μετά το 1973 χρονιά για τον τουρισμό μας, με τον κ. Σημίτη να συγκαλεί για πρώτη φορά την διϋπουργική επιτροπή για τον τουρισμό στις... 13 Οκτωβρίου!
Όσο για την ενίσχυση των ασθενεστέρων, φάνηκε κι’ αυτό από την μείωση των αποταμιεύσεων κατά 1,7 δις ευρώ. «Τρώμε από τις καταθέσεις και πληρώνουμε με δάνεια», έγραφε ο φιλικός προς την τότε κυβέρνηση Τύπος. «Η ανάπτυξη με δανεικά έχει κοντά πόδια», έγραψε στις 19 Δεκεμβρίου 2003 η «Ελευθεροτυπία».
Τώρα, ο κ. Σημίτης παραδίδει μαθήματα οικονομίας. Και αρθρογραφεί κρατώντας αποστάσεις από… τον εαυτό του!

Οι δωσίλογοι βουλευτές την πάτησαν. Δεν ισχύει η δανειακή σύμβαση των 110 δισ €

ΝΑ ΔΙΑΔΟΘΕΙ ΠΑΝΤΟΥ!!

Απαντες στην Έλλάδα έχουν αντιληφθεί πλέον, ότι η κυβέρνηση κι η Βουλή δεν παίζουν κανέναν ουσιαστικό ρόλο κι ότι νομοθετούν κατά παραγγελία, είτε έξωθεν (Ε.Ε. ΔΝΤ κλπ), είτε...οίκοθεν (νταβατζήδες, τραπεζίτες κλπ).

Το εντυπωσιακό όμως είναι, ότι οι περισσότεροι δεν έχουν αντιληφθεί το σημαντικότερο: ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ (110 δις) ΝΟΜΙΚΑ -ΚΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ- ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ! Όπως το βλέπετε: Η δανειακή σύμβαση του περίφημου εαρινού δανείου ύψους 110 δις, ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ!
Οι δωσίλογοι-απατεώνες βουλευτές (ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ κι η κόρη του Μητσοτάκη), δεν έχουν κυρώσει με Νόμο και με τουλάχιστον 180 ψήφους την προαναφερθείσα δανειακή σύμβαση των 110 δις, όπως ρητώς απαιτείται βάσει του Συντάγματος (άρθρο 28§ 3)!

Μόνο το Μνημόνιο έχουν κυρώσει με Νόμο (στις 5η Μάη, την ημέρα που χιλιάδες λαού πολιόρκησαν τους κρετίνους της Βουλής) κι αυτό με παράνομο τρόπο! Που έγκειται το παράνομο της κύρωσης του Μνημονίου; Το ΠΑΣΟΚ και το ακροδεξιό κιτσαριό του ΛΑΟΣ, οι θεματοφύλακες της αστικής νομιμότητας, έγραψαν στα...παπούτσια τους αυτό το ίδιο το αστικό τους Σύνταγμα (για την καταπάτηση του οποίου, κατηγορούσαν τους λιμενεργάτες και το ΠΑΜΕ) και κύρωσαν το Μνημόνιο με λιγότερες από 180 ψήφους (!), τις οποίες απαιτεί το παραπάνω άρθρο του Συντάγματος σε περιπτώσεις, που γίνεται ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ κι εκχωρούνται κυριαρχικά δικαιώματα σε τρίτους, όπως παραδέχθηκε στην- επί του Καστελορίζου- ομιλία του ο Γιωργάκης...

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στη δανειακή σύμβαση, η οποία, παρά τη σπουδή που έπεδειξαν οι χονρόπετσοι τυχοδιώκτες βουλευτές, που με μαυραγορίτικες μεθόδους έσπευσαν να επικυρώσουν την καταστροφή της κοινωνίας, δεν έχει ακόμα κυρωθεί, έστω και παράνομα (όπως έκαναν τουλάχιστον με το Μνημόνιο)!
Προσέξτε τι έχουν κάνει οι απατεώνες:
Γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και Μπακογιάννενα, την άνοιξη ψήφισαν Νόμο, ο οποίος παρέχει εξουσιοδότηση στον υπ. Οικονομικών να υπογράφει ο ίδιος απ' ευθείας (!) συμβάσεις και μνημόνια που “υποθηκεύουν” τον τόπο, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν και χωρίς απόφαση, που θα βασίζεται στη συνταγματικά απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία των 180 βουλευτών!

Κι αν νομίζετε ότι η πολιτική αλητεία σταματά εδώ, χάσατε! Οι τύποι αυτοί προχώρησαν παραπέρα: Συμπεριφερόμενοι σαν κοινά λαμόγια, έβαλαν τον Παπακωνσταντίνου να υπογράψει τη δανειακή σύμβαση στις 08 Μάη, παρόλο που η παραπάνω εξουσιοδότηση που του' δωσαν οι δωσίλογοι της Βουλής, δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ (απέκτησε ισχύ δηλαδή) στις 11 Μάη!

Το τυχοδιωκτικό ξεσάλωμα του πολιτικού ελληνικού πολιτικού προσωπικού (κι επειδή όλα είναι στον “αέρα”), ανάγκασε την τρόικα ν' απαιτήσει στις 8 Μάη, γνωμοδότηση των νομικών συμβούλων των υπουργείων δικαιοσύνης και οικονομικών, ότι όλα αυτά (παραίτηση απ' το κρατικό προνόμιο περί ακατάσχετου της δημόσιας περιουσίας κλπ), που έχει υπογράψει ο δωσίλογος Ππακωνσταντίνου στη δανειακή σύμβαση και στο Μνημόνιο ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΑ! Ε λοιπόν, στις 11 Μάη, δύο νομικοί σύμβουλοι των υπουργείων Δικαιοσύνης και Οικονομικών συνέταξαν την απαιτούμενη γνωμοδότηση, βεβαιώνοντας ότι όλα είναι νόμιμα! Προς τιμήν του, ο πρωην πρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, Τζεφεράκος, αποκάλυψε ότι στις 8 Μάη ο Παπακωνσταντίνου απαίτησε απ' αυτόν να προσυπογράψει την επαίσχυντη γνωμοδότηση, πλην όμως αρνήθηκε να συμπράξει σε τέτοιο εξευτελισμό της επιστημονικής και προσωπικής του αξιοπρέπεια!

Aυτός είναι ο βίος κι η πολιτεία όσων κρύβονται πίσω απ' τα φουστάνια της τρόικας και συκοφαντούν -από βουλευτικών εδράνων και βραδυνών δελτίων- με πρόστυχο τρόπο όποιoν τολμήσει ν' αντισταθεί στις επιλογές των προισταμένων τους!
πηγη
peripatris, hellenicrevenge

Το γνήσιο και το αντίγραφο

Ν. Λυγερός

Πολλοί θεωρούν ότι ο αγώνας για τα Μάρμαρα και για την Καρυάτιδα είναι δύσκολος, διότι σε μία διαπραγμάτευση ο καθένας από τους παίκτες πρέπει να δώσει κάτι για να βρεθεί μία λύση.

Σε αυτό το συγκεκριμένο παράδειγμα δεν μπορούν να σκεφτούν ποιο θα είναι το αντάλλαγμα.

Ενώ η λύση υπάρχει κι είναι μπροστά στα μάτια τους κάθε φορά που ανεβαίνουν στη Ακρόπολη. Ειδικά για το θέμα του Ερεχθείου, υπάρχει ένα ξεκάθαρο πλαίσιο. Όλες οι Καρυάτιδες που βρίσκονται στο ναό είναι αντίγραφα, αφού οι γνήσιες έχουν πλέον τοποθετηθεί στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι το πρώτο μέρος δεν ενοχλεί καθόλου τους τουρίστες της Ακρόπολης, διότι οι μεν αγνοούν ότι είναι αντίγραφα κι οι δε ξέρουν ότι μπορούν να δουν τα γνήσια στο Μουσείο. Κατά συνέπια, έχουμε ήδη το νοητικό σχήμα της επίλυσης του προβλήματος.

Η ανταλλαγή που πρέπει να γίνει, αν αυτή η έκφραση είναι η αρμόζουσα, είναι μεταξύ γνήσιου και αντίγραφου. Δεν υπάρχει λόγος να αφαιρεθεί εξολοκλήρου η εικόνα της Καρυάτιδας στο British Museum και μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί από ένα μουσειακό αντίγραφο του αρχαίου γλυπτού. Η τεχνογνωσία υπάρχει κι η απόδειξη είναι το ίδιο το Ερέχθειο στην Ακρόπολη. Δεν υπάρχει ανάγκη να πείσουμε κανένα θεσμό ή κράτος.

Κατά συνέπεια, οι δίκες μας επιφυλάξεις δεν έχουν νόημα, αφού δεν θα υπάρξει καμιά φαινομενική αλλαγή. Αυτό το τεχνικό εμπόδιο δεν πρέπει να σταθεί μπροστά στην ουσία του προβλήματος.

Η αρπαγή της Καρυάτιδας και γενικότερα των Μαρμάρων είναι ένα έγκλημα. Ενώ η ενοποίηση του αρχαιολογικού χώρου του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης είναι μία διαδικασία διόρθωσης, η οποία είναι αποτελεσματική και ουσιαστική.

Επιπλέον, η επίλυση του προβλήματος παραμένει στην ουσία και δεν έχει επιπτώσεις στην θεραπεία, για να χρησιμοποιήσουμε το λεξιλόγιο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.

Η ανταλλαγή του γνήσιου με το αντίγραφο προσφέρει μια δίκαια λύση δίχως την παρέμβαση μίας δικαστικής απόφασης στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Και οι δύο χώρες ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, συνεπώς λειτούργει κι ο όρος κατάσχεσης σε περίπτωση δυσκολιών της εφαρμογής της απόφασης. Όλοι οι ειδικοί γνωρίζουν τη διαδικασία.

Γι’ αυτό κι η ανταλλαγή είναι μια ευέλικτη λύση που θα δυναμώσει τις σχέσεις των λαών μας δίχως δικαστικές επιπλοκές.

Ιωάννης Μεταξάς. ΑΙΩΝΙΟΣ........!

 

Ο χρόνος και το πέρασμά του είναι η δοκιμασία που ο κάθε πολιτικός θα υποχρεωθεί να πέραση ώστε να μετρηθεί το βάθος των αχναριών του στην ιστορία της Ελλάδας.. Ποιός θυμάται τον Πάγκαλο, τον Σοφούλη και τόσους άλλους από δαύτους; Αναρωτήθηκε κανείς πόσα εκατομμύρια έχουν επενδυθεί (βιβλία, άρθρα, συμπόσια κλπ) ώστε να κρατιέται φρέσκια η μνήμη μερικών άλλων για να μη μπουν στην ανυπαρξία του χρονοντούλαπου της ιστορίας. Πόσα ιδρύματα πρώην πολιτικατζήδων χρηματοδοτούν οι Ελληνες και οι Ελληνίδες για να διατηρείται ζωντανή η μνήμη των διαφόρων ολετήρων του Εθνους που ανακάλυψαν ότι η Κύπρος είναι μακρυά, έκαναν δώρα στον εαυτόν τους, κατέβασαν σημαίες και ευχαρίστησαν.

Ο Ιωάννης Μεταξάς περνάει την δοκιμασία του χρόνου και το πέρασμα του με άριστα . Σήμερα 74 χρόνια από την 4η Αυγούστου 1936 και 69 χρόνια από τον θάνατό του αφθονούν οι βιογραφίες του, οι περισσότερες συκοφαντικές, υβριστικές και ανόητες γραμμένες από πανεπιστημιακούς, ξυλόσοφους λογάδες, δημόσιους υπαλλήλους που αγωνίζονται για το ψωμάκι τους ή το κρουασάν ελπίζοντας για καμιά θεσούλα επισκέπτη καθηγητή στην Εσπερία και τυμβωρυχόντας στα απορρίμματα των αρχείων συνθέτουν ιστορικά παραμύθια. Αφθονούν τα "περισπούδαστα" άρθρα από πουλημένους κονδυλοφόρους, πλέκτες των αερόλογων και των ανόητων ψάλτες, που προσπαθούν να βγάλουν κανένα τάλιρο με πολύ λογισμό αλλά καθόλου αυτοπεποίθηση.

Ήτανε, είναι και θα είναι ο μοναδικός πολιτικός που δεν συμβιβάστηκε ποτέ. Δεν άλλαξε τις σκέψεις του, τα πιστεύω του. Δεν προσαρμόστηκε στις ανάγκες τις στιγμής ώστε να διευκολύνει την πολιτική του καριέρα. Πόσοι και ποίοι πολιτικοί της σημερινής Ελλάδας έχουν αυτό το προνόμιο; Κανένας! Τα τελευταία πενήντα χρόνια οι εναγκαλισμοί του χθές εναλλάσσονται με τις ύβρεις του σήμερα και στη μέση ο λαός περιμένει μια καλύτερη μέρα, βλέποντας τα όνειρα του να ποδοπατούνται, τις ελπίδες του να λεηλατούνται στο όνομα της δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας που από πολίτευμα έχει μετατραπεί σε ιδεολόγημα. Έχει μετατραπεί στην στυγνότερη μορφή δικτατορίας όπου στον λαό της Ελλάδας επιβάλλονται οι ανεξέλεγχετες παρορμήσεις του αφιονισμένου όχλου. Ενός όχλου που κυριαρχείται από ένστικτα,. τρώει τα ψίχουλα που περισσεύουν από το τραπέζι της κομματικής νομενκλατούρας ήσυχος ασυνείδητος και ευτυχής μη έχοντας γνωρίσει άλλη ευτυχία παρά μόνο την πλάνη της ευτυχίας των reality show. Και μία ναρκισσιστική αριστερά που αυτοαποκαλείται “δημοκρατική” με την πτώση του υπαρκτού, της πνευματικής της πατρίδας, έσπευσε να πνίξει το πένθος μπουκώνοντας το απύλωτο στόμα της με το βιός της Ελλάδας και τις επιδοτήσεις του State Department και του Soros.

Ο Ιωάννης Μεταξάς ήτανε, είναι και θα παραμείνει ο μοναδικός πολιτικός που μέσα στην Βουλή, («αυτό το μπορντέλο όπου τριακόσοι μασκαράδες γαμούν τις πολιτικές ελευθερίες του ελληνικού λαού» Μ. Καραγάτση, Τα στερνά του Μίχαλου, σελ. 225), βροντοφώναξε. ΕΓΩ! Αναλαμβάνω τις ευθύνες....και η βουλή υποτάχθηκε. Τα ανθρωπάκια γίνανε χαμηλά-χαμηλά, ισόπεδα, ταπεινά, χώμα-γιοφύρι να γενώ να με πατήσεις άρχοντά μου, δουλοπρεπείς χατζηαβάτηδες και των ψήφισαν Πρωθυπουργό..και μετά άρχισαν να στριμώχνονται στις πόρτες των ξένων πρεσβειών γλείφοντας τα πόδια των ισχυρών πρακτορεύοντας την Ελλάδα μπας και τους ξαναπαραδόσουν την εξουσία.

Μετά το 1974 οι εκπορνοποιημένοι όχλοι όρμησαν με γερανούς και τσιγκέλια και γκρέμισαν κάθε άγαλμα και κάθε προτομή του. Οι ίδιοι αυτοί συρφετοί μέσα στην υστερία τους περνάνε μπρος από το άγαλμα του Τρούμαν και δεν έχουν τους γεννητικούς αδένες να το ρίξουν δημόσια , με νταιλίκι και τσαμπουκά, όπως έριξαν του Μεταξά. Του Τρούμαν που συν τοις άλλοις, έκαψε με napalm τους ομοϊδεάτες τους στο Γράμμο... Αλλά τι μπορεί κανείς να περιμένει απο τους δειλούς νταήδες της απελπισίας επιγόνους των καπεταναίων; Τι μπορεί κανείς να περιμένει από του λαϊκούς ηγέτες που ιδρώνουν μπάς και η κόρη ή γιος δεν πάρει την πολυπόθητη υποτροφία για το......Έτσι δεν είναι σύντροφοι .και συντρόφισσeς....;
ταμπούρι

Περιοδία στην Γαλλία του εκλεγμένου Δημάρχου της Κατεχόμενης Αμμοχώστου για ευαισθητοποίηση των Ευρωπαίων

Γαλλία: Περιοδεία, του εκλεγμένου Δημάρχου, της κατεχόμενης Αμμοχώστου, σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με στόχο την ευιασθητοποίηση για την αιχμάλωτη πόλη

Την ευαισθητοποίηση των Γάλλων και των Ευρωπαίων γενικότερα γύρω από το θέμα της Αμμοχώστου, επιχειρεί με περιοδεία του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ο εκλεγμένος δήμαρχος της κυπριακής πόλης, Αλέξης Γαλανός.

    Με μια έκθεση φωτογραφίας στη Γαλλική Γερουσία και ένα μικρής διάρκειας φιλμ, που πλαισίωσε σχετική συζήτηση - τηλεοπτική αναμέτρηση, ο κ. Γαλανός προσπάθησε να ευαισθητοποιήσει κοινό και πολιτικούς.

    Με δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ υπογράμμισε πως επιχειρείται να ξαναμπεί στον χάρτη η πόλη φάντασμα, που είναι σήμερα η Αμμόχωστος. «Είμαστε στο Παρίσι για να προβάλουμε το πρόβλημα της Αμμοχώστου, την οποία κρατούν με τον πιο απαίσιο τρόπο τα τουρκικά στρατεύματα, ερμητικά κλειστή, απαγορεύοντας στους κατοίκους να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Τα τελευταία 36 χρόνια η Αμμόχωστος έχει καταστραφεί. Καταστράφηκαν τα πάντα και θα αποτελέσει πολεοδομικό θαύμα το πώς θα ξανακτισθεί, όταν την πάρουμε πίσω. Είναι ένα έγκλημα, το οποίο γίνεται εναντίον μιας ευρωπαϊκής πόλης», είπε ο κ. Γαλανός.

    Απαντώντας σε ερώτηση πού στηρίζει την πεποίθησή για επιστροφή της πόλης στους Κυπρίους, ο δήμαρχος Αμμοχώστου απάντησε: «Εγώ πιστεύω ότι θα την πάρουμε. Δεν μπορεί να μην τη δώσει η Τουρκία. Αν θέλει να προχωρήσει στη Ευρώπη, δεν μπορεί παρά να παραδώσει την Αμμόχωστο. Εξαρτάται, βέβαια, και από τους Ευρωπαίους, κατά πόσο έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, αλλά εξαρτάται και από εμάς πόσο αποφασιστικοί θα είμαστε. Ο άνθρωπος, που θέλει κάτι και πιστεύει σε κάτι, στο τέλος πετυχαίνει."

    Ο κ. Γαλανός εξήγησε ότι αμέσως μετά την εκλογή του, πριν από τριάμιση χρόνια, συγκέντρωσε 30.000 υπογραφές των πρώην κατοίκων της Αμμοχώστου, που δηλώνουν την επιθυμία τους να επιστρέψουν στην πόλη τους.

    «Παρουσιάσαμε τα δύο μεγάλα βιβλία με τις υπογραφές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον ΟΗΕ. Έχουμε βγάλει έξω από τα στενά όρια την Αμμόχωστο, την βάλαμε στον χάρτη, γιατί είναι κάτι που πονά την Τουρκία, η οποία δεν έχει δικαιολογία να την κρατά και να κρατά μακριά τους κατοίκους της πόλης. Είναι μια Αχίλλειος πτέρνα της Τουρκίας, αλλά και ένα δυνατό στρατηγικό χαρτί δικό μας, γιατί ο κόσμος μάς καταλαβαίνει. Είναι κάτι που συγκινεί, δεν βρήκαμε ποτέ κανέναν που να μην συμφωνήσει μαζί μας ότι αυτό που γίνεται είναι έγκλημα».

    Για τον κ. Γαλανό, η Ευρώπη είναι ο κύριος μοχλός πιέσεων προς την Τουρκία, γιατί δεν μπορεί « να προχωρά προς την Ευρώπη και ταυτόχρονα να καταστρέφει, να καταπατά και να παραβιάζει εδάφη των Ευρωπαίων κατοίκων της Κύπρου και της Αμμοχώστου».

    Σχετικά με το δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του συντάγματος και στην παρατήρηση ότι με την κοντά διψήφιο ανάπτυξή της η Τουρκία δεν δείχνει « να καίγεται » και τόσο για την Ευρώπη,

    ο κ. Γαλανός απάντησε :

    «Πρόκειται για μια τακτική της Τουρκίας η οποία συνεχίζει στην ουσία να έχει τεράστια εσωτερικά προβλήματα όπως το κουρδικό. Ο Ερντογάν κέρδισε ένα δημοψήφισμα. Ίσως δίκαια το κέρδισε, διότι όλοι ήθελαν να μειωθεί η δύναμη του στρατού. Δεν μπορώ παρά να τοποθετηθώ θετικά. Εκείνο όμως που πολύ φοβούμαι για τον Ερντογάν είναι "το σύνδρομο της ύβρεως". Η πολύ απότομη δύναμη στον κόσμο που ζούμε, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, φέρνει και τα αντίθετα ».

    Σχετικά με το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, ο κ. Γαλανός υποστηρίζει ότι «το βασικό λάθος βρίσκεται στην τακτική που ακολουθήθηκε και δεν απαιτήθηκε πρώτα απ’ όλα η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων. Εγώ λέω ότι κακώς μπήκαμε σε συνομιλίες και κακώς ζητήσαμε επιδιαιτησία. Αν με ρωτάτε για ένα ιστορικό λάθος, είναι ένα και ίσως έχει παίξει ρόλο η όλη ιστορία του σχεδίου Ανάν. Αντί να θέσουμε ως όρο απαράβατο, να αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα, πριν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία στην Ευρώπη, αρχίσαμε τα περίεργα για να μας ανοίξουν τα λιμάνια -ωσάν το κυπριακό να ήταν θέμα εμπορικό- ή να μας αναγνωρίσει -σαν να χρειαζόταν να αναγνωρίσει ο θύτης το θύμα του- στην Ευρώπη. Δηλαδή, στο τέλος η Τουρκία με αυτούς τους χειρισμούς, δεν είναι μέρος του προβλήματος και φέρεται σαν να μην είναι και μέρος της λύσης».

    Στην προσπάθειά για την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των Ευρωπαίων ο κ. Γαλανός έχει ήδη επισκεφθεί ορισμένες πρωτεύουσες, όπως τις Βρυξέλλες, το Λουξεμβούργο, τη Μαδρίτη, τη Στοχκόλμη, το Βερολίνο και τη Μόσχα.

    Μετά το Παρίσι θα μεταβεί στο Λονδίνο, στο τέλος του Νοεμβρίου στην Αθήνα και στις αρχές του νέου έτους στη Βουδαπέστη. Η εντατικοποίηση της προσπάθειάς του με τις περιοδείες αυτές, οφείλεται στο ότι κατά τη γνώμη του «έχει παραμεληθεί τελευταία από τον ελληνισμό, ο τομέας της διαφώτισης, τομέας στον οποίο αλωνίζει η Τουρκία, πετυχαίνοντας να κάνει το μαύρο άσπρο».

    Σχετικά με το τι θα μπορούσε να συμβολίσει μια ελεύθερη Αμμόχωστος, ο κ. Γαλανός σημειώνει: «Φαντασθείτε μια ελεύθερη πόλη των 50.000 κατοίκων και ένα μεγάλο λιμάνι. Φαντασθείτε μια γέφυρα ειρήνης φιλίας και συνεργασίας, Ελλήνων και Τούρκων.

    Θα είναι μια επαρχία χωρίς τουρκικά στρατεύματα, μια επαρχία ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η απαρχή μιας επιχειρηματικής κοσμογονίας στην περιοχή».

e-typos