Η ΦΛΟΓΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Συμφωνώ απόλυτα με τον φίλο κ Παναγιώτη Αποστόλου. Δυστυχώς για την Ελλάδα μας, Πατροκοσμάδες δεν βγάζει σήμερα η Εκκλησία μας ενώ από τους Ιεράρχες μας τρεις- έως τέσσερεις το πολύ είναι οι άξιοι του σχήματός τους. Τα έχω πει πολλές φορές κι εγώ και οι φίλοι μου το ξέρουν.  Διαβάστε τα όσα...

                                                            Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Στις 23 και 24 Αυγούστου, τιμήθηκε δεόντως στην Κόνιτσα, η μνήμη του ισαποστόλου, Εθναποστόλου και Ιερομάρτυρα, Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, πολιούχου της ακριτικής και ηρωικής πόλεως της Ηπείρου. Το βράδυ της 23^ης Αυγούστου ημέρα Τρίτη, παραμονή της εορτής,  στον ιερό Ναό του Αγίου Κοσμά, τελέσθηκε Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεωργίου. Συλλειτούργησαν επίσης, οι Μητροπολίτες, Ξάνθης και Περιθωρίου κ. Παντελεήμων, Καστορίας κ. Σεραφείμ, πρώην Αυλώνος κ. Χριστόδουλος και ο Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας. Μετά την τέλεση της θείας λειτουργίας πραγματοποιήθηκε λιτάνευση της Εικόνας και του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην πόλη της Κόνιτσας, την οποία ακολούθησα  ευλαβικά μαζί με περισσότερους από δυο χιλιάδες πιστούς και δυστυχώς μεταξύ αυτών δεν ήταν κανένας από τους πέντε βουλευτές του νομού Ιωαννίνων, που έλαμψαν δια της απουσίας τους.

Ο οικοδεσπότης Μητροπολίτης κ. Ανδρέας, στον πύρινο λόγο του προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα, αναφέρθηκε στα Εθνικά θέματα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να μου κλείσουν το στόμα, αλλά μόνον ο θάνατος θα μου κλείσει το στόμα και δεν θα μιλώ για τα Εθνικά θέματα».    

            Την επομένη το πρωί, 24η Αυγούστου ημέρα Τετάρτη τελέσθηκε Όρθρος και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τους προαναφερθέντες ιεράρχες καθώς και με τη συμμετοχή του Μητροπολίτου Παροναξίας κ. Καλλίνικου στην μνήμη του Αγίου. Με το πέρας της Θείας...

Παμπούκης!!!!Ο μοναδικός άντρας σ' αυτή την κυβέρνηση των δωσίλογων και......

Έκλεψα αυτό το άρθρο από την «Ελεύθερη Ζώνη» της Σοφίας Βούλτεψη. Δεν θα σταθώ στα όσα ο καθηγητής κ. Δ. Μάρδας γράφει και "καταγράφει". Εγώ θα ασχοληθώ με την αντρίκια πράξη του Παμπούκη που τον ανέβασε (και σαν πολιτικό) στα μάτια μου. Χορτάσαμε ήδη από «αδελφίστικες» συμπεριφορές του τύπου δεν είδα τον κλέφτη  αλλά πρόσεξα το στριγκάκι του. Μάλλον άλλο θα πρόσεξε  ο, «η», υπουργός αλλά τι να πει. Και περιμένουμε εθνική πολιτική από μια κυβέρνηση απατεώνων, προδοτών, πούστηδων και κλεφτών. Πώς αφού, όλοι τους είναι «εκμεταλλεύσιμοι» από ξένες υπηρεσίες  μέχρι και τους εφήμερους εραστές τουςq Βέβαια δεν μάθαμε τον κλέφτη αλλά μην εκπλαγείτε αν, αύριο μεθαύριο, δεν τον δείτε στα δικαστήρια ή στην θέση του δείτε κάποιον άλλον. Οδυσσεύς

Παραίτηση Παμπούκη: Γιατί απώλεια για την κυβέρνηση;

Γράφει ο
Δημήτρης Μάρδας

Στην εμπόλεμη κατάσταση που βιώνει η χώρα, διθύραμβοι «περί του πολιτικού ήθους», της «καθαρότητας του λόγου και των πράξεων» ή τέλος «του κενού που αφήνει πίσω του» ο όποιος παραιτηθείς υπουργός, αποτελούν ίσως πολυτέλεια, καθώς τα πραγματικά γεγονότα είναι αυτά που μετράνε.

Θεωρήθηκε απώλεια για την κυβέρνηση η παραίτηση του Αν. Υπουργού Ανάπτυξης του κ. Παμπούκη. Εδώ εγείρονται δυο ερωτήματα:

Πρώτο ερώτημα: Ο κ. Παμπούκης γνώριζε από τις καίριες θέσεις που κατείχε έως τώρα το κενό που θα δημιουργούσε στη χώρα η κατάργηση του Υπουργείου Ναυτιλίας. Κατά πολλούς φέρεται ως πρωτεργάτης της αλλαγής αυτής το 2009, καθώς είναι κεντρικός συνεργάτης του πρωθυπουργού.

Έπρεπε να γίνει λοιπόν Αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης για να παίξει τελικά το ρόλο του τιμητή μιας αποτυχημένης πολιτικής απόφασης, που τον άγγιξε προσωπικά;

Τι μπορεί να υποκρύπτει μια τέτοια «ηρωική έξοδος»; Σε τελική ανάλυση, τι αποχαιρετά στην Αλεξάνδρεια (του Καβάφη) που χάνει ενόψει του επερχόμενου σχεδίου Β, λόγω μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της χώρας απέναντι στην Τρόικα;

Δεύτερο ερώτημα: Και εν τέλει τι προσδιορίζει το μέγεθος της απώλειας που προκύπτει από την παραίτηση ενός υπουργού και πώς αυτό μετράται;

Ο κ. Παμπούκης ανέλαβε την ευθύνη διοίκησης ενός δύσκολου ντοσιέ δισεκατομμυρίων ευρώ, αυτού των ξένων επενδύσεων. Ως κύριος αν όχι μοναδικός σε κάποιες περιπτώσεις χειριστής, στο πλαίσιο λοιπόν μιας πολιτικής one man show, επεδίωξε να προσελκύσει διεθνείς επενδυτές, με μηδενικά αποτελέσματα βέβαια.

Εδώ όμως άφησε πολλά ανοικτά ερωτήματα με κύρια τρία:

1.- Ποια ήταν η πραγματική αιτία της αποτυχίας της επένδυσης του Κατάρ στον Αστακό; Βέβαια το 2009 δεν ήταν παρά μόνο συντονιστής του κυβερνητικού έργου και όχι, τυπικά τουλάχιστον, υπεύθυνος του ντοσιέ των ξένων επενδύσεων. Είχε όμως σαφέστατη και πλήρη γνώση του αντικειμένου.

2.- Γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ η επένδυση στο Ελληνικό γεγονός που οδηγεί στη μείωση της τιμής πώλησης του «φιλέτου» αυτού, λόγω της κακής συγκυρίας που βιώνει η χώρα και

3.- Με ποια λογική έχει υποκατασταθεί ο ρόλος του θεσμικού εκείνου οργάνου προσέλκυσης των ξένων επενδύσεων της χώρας, του Invest in Greece, από ένα και μόνο άτομο; Οι απαντήσεις των δυο πρώτων ερωτημάτων είναι γνωστές μόνο στον ίδιο και ενδεχομένως στους λίγους πέριξ αυτού!

Η απομάκρυνσή του από το Υπουργείο Ανάπτυξης θα σημάνει αυτόματα και απομάκρυνση από το χρυσοφόρο ντοσιέ της προσέλκυσης των ξένων επενδύσεων και κατ’ επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων;

Το γεγονός ότι είναι καλός γνώστης των διαδικασιών αναφορικά με τις διεθνείς διαπραγματεύσεις δεν αποτελεί εγγύηση πετυχημένων εξελίξεων. Εκ του αποτελέσματος λοιπόν συμπεραίνουμε, ότι η μέθοδος που ακολουθήθηκε έως σήμερα με πρωταγωνιστή τον ίδιο και έξω από οποιουσδήποτε κανόνες διαφάνειας, δεν απέδωσε.

Όταν όμως υπάρχει μια νησίδα αδιαφάνειας εν μέσω μιας προσπάθειας που επιδιώκει την αλλαγή της θέσης της χώρας, όντας σήμερα η 79η πιο διεφθαρμένη, τότε εύλογα τίθενται πολλά αδυσώπητα ερωτήματα.

Σημειώνουμε τέλος ότι πρακτικές βασιζόμενες στο one man show συχνά συνοδεύονται και από σκάνδαλα εκατομμυρίων. Να υπενθυμίσουμε το σκάνδαλο των ελικοπτέρων της Agusta, που έστειλε στο σπίτι του τον αρχηγό του Φλαμανδικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, πρώην Υπουργό των Οικονομικών, και Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, τoν Willy Claes το 1989.



Ο κ. Δ. Μάρδας είναι αν. καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ

http://xanthidisathens.blogspot.com/2011/08/blog-post_5516.html

Η προσέγγιση Κύπρου – Ισραήλ, με φόντο την ενεργειακή συμφωνία για το φυσικό αέριο, φέρνει στο προσκήνιο συμφέροντα που συγκρούονται μεταξύ Τουρκίας, ΕΕ, ΗΠ

Μεγαλύτερη εμπλοκή αναγγέλλει η Ρωσία στα κοιτάσματα της Κύπρου!

Αυγούστου 31, 2011 — Λουκάς

Την εντατικοποίηση των σχέσεων ανάμεσα στην Κυπριακή Δημοκρατία και τη Ρωσία, ανέδειξε ως προτεραιότητα ο Πρόεδρος της Ρωσίας Ντ. Μεντβέντεφ, με μήνυμα στον Κύπριο ομόλογό του, Δ. Χριστόφια, για τα 65α γενέθλια του. Ιδιαίτερης σημασίας χαρακτηρίζει ο Ντ. Μεντβέντεφ τις συμφωνίες μεταξύ Κύπρου και Ρωσίας, που υπογράφηκαν το 2010, εκφράζοντας την ελπίδα ότι «ο εμπιστευτικός προσωπικός διάλογος θα συμβάλει και στο μέλλον στην προώθηση εποικοδομητικής ημερήσιας διάταξης, τόσο σε διμερές όσο και σε διεθνές επίπεδο».

Το μήνυμα του Ρώσου Προέδρου έρχεται σε μια περίοδο που εντείνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί γύρω από τα πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, με τη Μόσχα να επιζητεί αναβαθμισμένο ρόλο και μερτικό. Η προσέγγιση Κύπρου – Ισραήλ, με φόντο την ενεργειακή συμφωνία για το φυσικό αέριο, φέρνει στο προσκήνιο συμφέροντα που συγκρούονται μεταξύ Τουρκίας, ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, καθώς επίσης και το χαρακτήρα των εύθραυστων συμμαχιών μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που ανεβάζουν το θερμόμετρο στην περιοχή.

Η Ρωσία εμφανίζεται να διεκδικεί άμεσο ρόλο στα κοιτάσματα της Κύπρου, καθώς αναμένεται πρόταση της «Gazprom» στο δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων που θα πραγματοποιήσει η Λευκωσία για το φυσικό αέριο, ενώ δεν αποκλείεται και συνεργασία με τη «Delek», προκειμένου να μπει στο παιχνίδι και να αποκτήσει ρόλο στα κοιτάσματα της περιοχής.

http://gdailynews.wordpress.com/2011/08/blog-post_31html

Έχουν άραγε αξία τα παράσημα και οι τιμητικές διακρίσεις στην μεταπολιτευτική Ελλάδα;

Το πήρα από το θαυμάσιο ιστολόγιο «Μαθαίνουμε Ελληνική Ιστορία». Διαβάζοντάς το, μου γεννήθηκαν απορίες και επιτρέψτε μου να τις εκφράσω προκαταβολικά. Ο Ντεγιάννης ήταν αυτό που ήταν και το ξέρουμε όλοι μας δηλ. ένας λειτουργός της δικαιοσύνης, ένας μετριότατος συγγραφέας (σε σύγκριση με πολλούς άλλους αξιολογότερους ) και αμελητέος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Ο Ντ. τιμήθηκε το 1996 με το παράσημο του «Τάγματος Εθνικής Τιμής» και δεν μπορώ να το αιτιολογήσω . Καλύτεροι συγγραφείς οπωσδήποτε υπήρξαν και υπάρχουν αλλά δεν τιμήθηκαν. Δικαστικοί ισάξιοι και ίσως και καλύτεροι υπήρξαν και υπάρχουν αλλά δεν τιμήθηκαν όσο για βουλευτές..... Μήπως τελικά τιμήθηκε επειδή εξέδωσε απόφαση που του επιβλήθηκε άνωθεν; Μα τότε είναι εύκολο να φαντασθούμε τι είδους υπηρεσίες προσέφεραν και οι λοιποί τιμηθέντες με το παράσημο του «Τάγματος της Εθνικής Τιμής» (το οποίο, αλήθεια, υπό τίνος την αιγίδα τελεί;) Οδυσσεύς

Γιάννης Ντεγιάννης ο Δικαστής της Χούντας

Από την Βικιπαίδεια

Ο Γιάννης Ντεγιάννης (1914 - 28 Μαΐου 2006) ήταν Έλληνας ανώτατος δικαστικός, βουλευτής και λογοτέχνης. Στη δίκη των πρωταιτίων της Xoύντας των Συνταγματαρχών ήταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου.

Γεννήθηκε το 1914 στους Στρόπωνες Εύβοιας και σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Το 1949 μπήκε στο δικαστικό σώμα. Ήταν πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου που δίκασε (Ιούλιος του 1975) και καταδίκασε σε θάνατο τους πρωταίτιους της Απριλιανής δικτατορίας (Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός,Νικόλαος Μακαρέζος κ.ά.), η ποινή των οποίων μετατράπηκε τελικά σε ισόβια από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο Ντεγιάννης παρέμεινε στο δικαστικό σώμα μέχρι το 1981, οπότε συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του αρεοπαγίτη.

Εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας το 1981 και βουλευτής Θεσσαλονίκης το 1984 με το ΠΑΣΟΚ.

Εκλέχτηκε επίτιμος πρόεδρος του Ιδρύματος Κοινωνικών και Ιστορικών Μελετών «Σταύρος Καλλέργης» και διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ευβοϊκών Μελετών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1996 τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος Εθνικής Τιμής.

Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές: «Κλεψύδρα» (1961), «Απόγευμα» (1963), «Επιστροφή» (1978), «Προλεγόμενα κάθε μελλοντικής ευτυχίας» (1981) και το βιβλίο «Η Δίκη» (1991).

Πέθανε σε ηλικία 92 ετών και ετάφη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ
ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΕΓΙΑΝΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ 

GAME OVER . Ο αγγλοσαξονισμός «πεθαίνει» και μαζί του τελειώνει η ατλαντική περίοδος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Posted: 30 Aug 2011 08:37 AM PDT

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Α’ ΜΕΡΟΣ (Το Β’ ΜΕΡΟΣ βρίσκεται εδώ:)

 

Θα ξεκινήσουμε αυτό το κείμενο με μια ερώτηση γνώσης, που μοιάζει με τις γνωστές σπαζοκεφαλιές. Τι σχέση μπορεί να έχει μια θεωρία, όπως ο δαρβινισμός, μια εταιρεία βιοτεχνολογίας, όπως η Monsanto και μια εταιρεία της φόρμουλα 1, όπως η Virgin, με τον μυθικό αντιήρωα Ανταίο; Και όμως υπάρχει σχέση —αν βέβαια υπάρχει η κατάλληλη γνώση και η ανάλογη συνδυαστική ικανότητα—, που να μπορεί να τα συνδέσει όλα αυτά μεταξύ τους. Όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους, γιατί αποτελούν διαφορετικές εκφράσεις μιας κοινής νοοτροπίας, η οποία είναι κυρίαρχη τους τελευταίους αιώνες και μαστίζει την ανθρωπότητα σαν μια θανατηφόρος αρρώστια. Την αρρώστια του αγγλοσαξονισμού. Μια πραγματική κοινωνική "αρρώστια", η οποία έχει προ πολλού ξεπεράσει τα εθνικά όρια της Αγγλίας. Μια πραγματική ύβρις προς τον Θεό και τον άνθρωπο. Τα συμπτώματα αυτής της "αρρώστιας" θα αναζητήσουμε.

Αν αυτός, ο οποίος αποτυπώνει σε ένα καμβά την ομορφιά, την αγριότητα, τη γαλήνη, την πανδαισία χρωμάτων και μορφών της φύσης, ονομάζεται καλλιτέχνης, τι άλλο εκτός από Θεός μπορεί να είναι αυτός ο οποίος τη δημιούργησε; Αυτό, το οποίο κατανοεί η ανθρωπότητα στο σύνολό της και για το σύνολο του χρόνου, δεν το κατανοεί μόνον ένας λαός. Οι Αγγλοσάξονες. Γιατί; Γιατί αυτή είναι η "θρησκεία" τους. Αυτό τους διαφοροποιεί από όλους τους υπόλοιπους λαούς. Είναι "λαθρεπιβάτες" του ανθρώπινου πολιτισμού. Διαχειρίζονται τον πολιτισμό και δεν τον δημιουργούν. Έχουν τα πιο διάσημα μουσεία στον κόσμο και μέσα σ' αυτά δεν υπάρχει ούτε ένα έκθεμα βρετανικού πολιτισμού.

Αυτός ο λαός, ο οποίος εκ πεποιθήσεως δεν δημιουργεί τίποτε απολύτως, έχει μάθει να...

Ηλεκτρονικό τσιπ τατουαζ,ο απόλυτος μεγάλος αδερφός

 Έλαβα από τον «Φιλούμενο» και το δημοσιεύω. Όταν η επιστήμη και οι επιστήμονες τίθενται στην υπηρεσία των δυναστών κάπου τα πράγματα ξεφεύγουν! Θα μου πείτε, έτσι δεν ήταν πάντα; Ναι αλλά ποτέ οι δυνάστες δεν ήταν τόσο «ελάχιστα λίγοι» και τόσο επικίνδυνοι, όσο σήμερα!!!Οδυσσεύς

YouTube - Βίντεο από αυτό το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου

 

 

Η τριάδα της καταστροφής..

http://wp.me/pWOiz-giX
Πέρυσι , τέτοιες μέρες, από αυτό το βήμα πάλι γράφαμε για το κατάντημα του εκπαιδευτικού συστήματός μας που επιβραβεύει το απόλυτο μηδέν, αφού με τις “πρωτοποριακές” εκπαιδευτικές εφαρμογές, οι τρεις κυρίες της εθνικής μας καταστροφής (φωτό), κατάφεραν να εισάγουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μαθητές που έγραψαν μηδέν και στα έξι μαθήματα των πανελληνίων εξετάσεων!!! Βέβαια μην ξεχνάμε και την καταλυτική συμβολή και του τότε υφυπουργού Παιδείας κ. Πανάρετου..
Φέτος για άλλη μια χρονιά κατάφεραν το ακατόρθωτο. Επειδή έτσι αποφάσισαν μια ωραία πρωΐα κι επειδή δεν ήθελαν να εξορθολογίσουν το σύστημα των μετεγγραφών, απλά το κατήργησαν και στην θέση του έβαλαν ένα ακατανόητο σύστημα όπου η κάθε σχολή “κρατάει” θέσεις για φοιτητές ειδικών κατηγοριών που είναι λογικό και...

«Ο πόνος δεν θα ήταν μικρότερος, αν δεν μιλούσαμε για γενοκτονία»

Όταν ήμουν παιδί και νέος δεν ήξερα ότι πριν από λίγο καιρό ζούσαν στην περιοχή αυτή και Έλληνες! Και ο υπόλοιπος πληθυσμός αποκαλούσε τα ελληνικά ή τέλος πάντων τα ποντιακά, που ακόμα και σήμερα μιλιούνται σε αρκετά μέρη, «η άλλη γλώσσα». Δυσκολεύτηκα πολύ ώσπου να διαπιστώσω ότι αυτή η «άλλη γλώσσα» ήταν ελληνικά. Ήδη από την δεκαετία του 1950 οι νέοι στην Τουρκία δεν γνώριζαν ότι στις περιοχές τους ζούσαν Έλληνες. Έχει πολύ ενδιαφέρον. Παρακολουθείστε.....     
    Μια συνομιλία  (απόσπασμα) με τον συγγραφέα Ντογάν Ακανλί, Κολωνία 2007. 

 

Σ: Στο βιβλίο σου «Οι κριτές της δευτέρας παρουσίας» δεν αναφέρεις ρητά τη λέξη γενοκτονία, αλλά είναι προφανές ότι στο επίκεντρό του βρίσκεται η γενοκτονία του αρμενικού λαού. Τον τελευταίο καιρό γίνονται κάποιες κινήσεις των ποντιακών συλλόγων ώστε να αναγνωριστούν παγκοσμίως επίσης ως γενοκτονία ο διωγμός του ποντιακού στοιχείου από τη Μαύρη Θάλασσα και η εξόντωσή του. Όμως πρόσφατα στο συνέδριο της ΟΕΚ στη Φραγκφούρτη, όταν έγινε μια σχετική πρόταση υποστήριξης του θέματος, ένας νέος επιστήμονας προειδοποίησε ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τη χρήση του όρου «γενοκτονία». Εσύ, που, ως επιστήμων και συγγραφέας, ασχολήθηκες με τη γενοκτονία των Εβραίων και των Αρμενίων, πιστεύεις ότι έχουν δίκαιο οι Πόντιοι με το αίτημά τους; 


Ντ: Είναι αλήθεια ότι δεν χρησιμοποιώ στο βιβλίο μου τη λέξη γενοκτονία, επειδή η λογοτεχνία δεν έχει ανάγκη από επιστημονικούς όρους. Στη λογοτεχνία περιγράφονται ο πόνος και τα συναισθήματα και αυτό αρκεί τελείως. Όσον αφορά τους Πόντιους: Τονίζω ότι δεν είμαι ερευνητής γενοκτονιών, αλλά και εγώ κατάγομαι από τον Πόντο –μια πολύ μεγάλη περιοχή. Όταν ήμουν παιδί και νέος δεν ήξερα ότι πριν από λίγο καιρό ζούσαν στην περιοχή αυτή και Έλληνες! Και ο υπόλοιπος πληθυσμός αποκαλούσε τα ελληνικά ή τέλος πάντων τα ποντιακά, που ακόμα και σήμερα μιλιούνται σε αρκετά μέρη, «η άλλη γλώσσα». Δυσκολεύτηκα πολύ ώσπου να διαπιστώσω ότι αυτή η «άλλη γλώσσα» ήταν ελληνικά. 


Σ: Γιατί δυσκολεύτηκες; 


Ντ: Γιατί πολλούς τους εξισλάμισαν, τους έκαναν τεχνητούς Τούρκους, και σήμερα βέβαια είναι Τούρκοι πολίτες. Οι ίδιοι φοβούνται πολύ, παρά το γεγονός ότι σήμερα είναι Μωαμεθανοί. Όμως δεν είναι λίγοι ανάμεσά τους που στην καθημερινότητά τους μιλάνε ελληνικά/ποντιακά. Αργότερα έμαθα από έναν ειδικό ότι υπάρχουν πολλά χωριά των οποίων οι κάτοικοι ομολογούν πως είναι Χριστιανοί. Εγώ, και άλλοι πολλοί, πιστεύαμε μέχρι τώρα πως είναι Μωαμεθανοί. Και για να επανέλθω στην αρχική σου ερώτηση, αν ανοίξει κανείς τη Συνθήκη του Διεθνούς Δικαίου των Λαών θα διαβάσει τον ορισμό της γενοκτονίας: Όταν εξοντώνεται ένα μέρος μιας εθνικής ή θρησκευτικής ομάδας, μιλάμε για γενοκτονία. 


Σ: Μιλάς για τη Συνθήκη του ’48; 


Ντ: Ναι. Έτσι, κατά την άποψή μου, δεν έχει δίκιο να ανησυχεί ο νέος επιστήμονας. Γιατί ο πόνος είναι ασύγκριτος, ο πόνος είναι πόνος. Άλλο είναι, βέβαια, να συζητιέται ο όρος γενοκτονία ανάμεσα στους κοινωνιολόγους/πολιτικούς επιστήμονες. Κάποιοι χρησιμοποιούν τον όρο σφαγή, άλλοι μιλάνε για εθνοκτονία. Πάντως ο πόνος δεν θα ήταν μικρότερος, αν δεν...

Για ποια μειονότητα μιλούν οι γυφτοσκοπιανοί;;

Αντιγράφω από το «Ακρίτας-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» το παρακάτω ενδιαφέρον κείμενο:

Ο εθνολογικός Χάρτης της Μακεδονίας του Δημήτρη Πεντζόπουλου

Μία από τις μεγαλύτερες βιβλιογραφικές πηγές, σε ότι τι αφορά τις  εθνολογικές στατιστικές  της Μακεδονίας, είναι το κλασσικό βιβλίο του Δημήτρη Πεντζόπουλου με τον τίτλο «The Balkan exchange of minorities and its impact upon Greece»(1962 και 2002 εκδόσεις). 
Σε αυτό το έργο αναλύεται η επίδραση των προσφύγων στην Ελλάδα από εθνολογική, οικονομική και πολιτική, αλλά και πολιτισμική άποψη. 

Μέσα υπάρχει και ένας εθνολογικός χάρτης της Μακεδονίας όπως ο καθένας μπορεί να δει τα ποσοστά των εθνοτικών μειονοτήτων κατά την χρονική περιόδο του 1912 αλλά και του 1926. Σημειώνω ότι άλλες δύο εξίσου σημαντικές πηγές που αφορούν τις εθνολογικές πτυχές  της Μακεδονίας, είναι τα βιβλία του Ιάκωβου Μιχαηλίδη(Μετακινήσεις Σλαβόφωνων Πληθυσμών, Κριτική, 2003) και της Ελισάβετ Κοντογιώργη(Population exchange in Greek macedonia, Oxford, 2006) όπου μαζί με αυτό του Δημήτρη Πεντζόπουλου  δίνουν πολλές απαντήσεις σε ότι αφορά τα ερωτήματα για την σύνθεση του πληθυσμού της Μακεδονίας την περίοδο 1912-1930. Φυσικά δίνουν και ένα τέλος στην Σκοπιανή προπάγανδα, όπου χρησιμοποιεί

Το έσχατο μέσο μιας κυβέρνησης που όχι μόνον έχει απονομιμοποιηθεί στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, αλλά και που με σχεδόν δικτατορικό τρόπο συνεχίζει το καταστροφικό της έργο.

Άρωμα φασισμού: Σύλληψη νέων για αντι – ΓΑΠ αφισοκόλληση

Σύλληψη μελών του Άρδην και της Ρήξης για … αφισοκόλληση

Το Άρδην και η Ρήξη καταγγέλουν τη σύλληψη των νεαρών μελών τους, στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης της αφίσας «Καταζητείται», με την κατηγορία της παράνομης αφισοκόλλησης.

Οι συλλήψεις, ενώ καθημερινά κολλούνται ανενόχλητα δεκάδες αφίσες στην πόλη, εγκαινιάζουν το κλίμα της αστυνομοκρατίας και της τρομοκράτησης του λαού εν όψει της επίσκεψης του Γιώργου Παπανδρέου στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Είναι το έσχατο μέσο μιας κυβέρνησης που όχι μόνον έχει απονομιμοποιηθεί στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, αλλά και που με σχεδόν δικτατορικό τρόπο συνεχίζει το καταστροφικό της έργο, οδηγώντας τη χώρα στην πτώχευση και την υποδούλωση. Όσες συλλήψεις και να κάνουν όμως, έχουν καταγραφεί στη συνείδηση του λαού ως ένοχοι για την διάλυση της πατρίδας μας, γι’ αυτό κανείς δεν θα φοβηθεί.

Κανείς δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τους δρόμους αν πρώτα δεν φύγουν όλοι αυτοί που μας έχουν οδηγήσει στον πάτο. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα φύγουν νύχτα, όπως και όποιος άλλος συνεχίσει το καταστροφικό τους έργο.

Το ζήτημα είναι αν ο λαός θα τους προλάβει, προτού καταστρέψουν ολοκληρωτικά τη χώρα.

Γι’ αυτό θέλει εγρήγορση, αντίσταση κι αγώνα, γιατί πρέπει να φύγουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Απαιτούμε την αθώωση των συντρόφων μας.

Η τρομοκρατία δεν θα περάσει. Η θέληση του λαού θα επικρατήσει. Οι ένοχοι για την κατάρρευση και την υποδούλωση της χώρας θα πληρώσουν!

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ/ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ/ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ/ ΕΧΕΙ ΦΥΛΑΚΗ!

Περιοδικό Άρδην – Εφημερίδα Ρήξη

Για την εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική χειραφέτηση, την οικολογία και την άμεση δημοκρατία

 http://www.olympiagr.blogspot/

Προφήτης, ρυθμιστής ή «λαγός»;

Αναρωτιέται ο Κλεισθένης για τα «ολοφάνερα» χαρίσματα του Καρατζαφέρη και απορώ που απορεί!!!!! Είναι δυνατόν Κλεισθένη μου να ξέχασες τα θεοφάνεια όταν το Άγιο Πνεύμα, ωσεί περιστεράν, φώτισε το άδειο κρανίο του εν λόγω πολιτικού ανδρός ή μήπως ξέχασες ότι τον ξαναφώτισε ο άλλος μεγάλος της ανθρωπότητος  ανήρ, ο Φιντέλ Κάστρο; Έτσι λοιπόν ......

Ο Κλεισθένης γράφει.

Δεν χρειάζεται να ‘σαι ιδιοφυΐα για να αντιληφθείς ότι κάτι συμβαίνει με το κόμμα του Καρατζαφέρη, διαδραματίζει ένα περίεργο ρόλο στην Ελληνική πολιτική πραγματικότητα.

Με μια απλή αλλά προσεκτική παρατήρηση των όσων κατά καιρούς λέει ο Γιώργος Καρατζαφέρης σαν Πυθία καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά.

Τα τελευταία δύο χρόνια και ιδιαίτερα μετά την υπογραφή του μνημονίου οι προτάσεις του Καρατζαφέρη πέφτουν σαν κεραυνοί εν αιθρία προκαλώντας έκπληξη στους πολίτες αλλά μετά λίγο καιρό οι προτάσεις αυτές γίνονται δεκτές και υλοποιούνται απ’ την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και επιπλέον στηρίζονται απ’ τη ΝΔ και το νεοσυσταθέν ΔΗ.ΣΥ.

Το όλο σκηνικό μας δίνει την εντύπωση ότι τους σέρνει απ’ τη «μύτη».

Το πολιτικό σύστημα λειτουργεί σαν εντολολήπτης του Καρατζαφέρη και φυσικά θα οδηγηθούν οι κομματικές...

Στρατηγοί και..... «στρατηγοί». Όταν το συναίσθημα εξωτερικεύεται!

Διάβασα με προσοχή τα όσα ο αντγος ε.α. κ. Κων/νος Παδουβάς καταγγέλλει και προτείνει στο τελευταίο τεύχος της «Εθνικής Ηχούς» στο άρθρο του «Σε έξαρση η κατασυκοφάντηση - ταπείνωση των στελεχών Ε.Δ» και "μετέλαβα" την φόρτιση και την συγκίνηση που εξωτερικεύει. 
Eίναι το μοναδικό κείμενο της εφημερίδας μας ( λέω «μας» γιατί η εφημερίδα ανήκει σε όλα τα μέλη και δεν είναι μέσον διατύπωσης των προσωπικών σοβαρών αλλά και αρκετών γελοίων, μέχρι προ τινος,  τοποθετήσεων αποκλειστικά των μελών του ΔΣ), το οποίο ασχολείται με την ουσία του προβλήματος που αντιμετωπίζει τόσο ο εις την υπηρεσία ευρισκόμενος, όσο και ο απόστρατος. Και η ουσία δεν είναι ή σωστότερα δεν πρέπει να εστιάζεται μόνον στο οικονομικό αλλά και στην αξιοπρέπεια. Προσωπικά θεωρώ ότι ο κύριος Παδουβάς με το κείμενό του καλύπτει σχεδόν πλήρως το θέμα. Δεν τον προσφωνώ «στρατηγό» αλλά «κύριο» γιατί πιστεύω ότι το «κύριε» υπερέχει του «στρατηγέ» στην περίπτωση του συγκεκριμένου συναδέλφου αν κρίνω, βέβαια, σωστά από το ύφος του κειμένου του. Παρ' όλα αυτά όμως  θα "τα ακούσει κι αυτός" επειδή έχω σκοπό να τα πω έξω απ' τα δόντια.
Τα βάζετε με τους πολιτικούς κύριε Παδουβά αλλά έχω την εντύπωση ότι κάνετε λάθος ξεχνώντας ότι οι πολιτικοί στην χώρα μας δεν λειτουργούν σαν πολιτικοί αλλά σαν πολιτικάντηδες και επομένως δεν έχει νόημα να ζητάτε ευθύνες από τους πλιατσικολόγους της πατρίδος μας .
Δεν γνωρίζω την ηλικία σας, ούτε ποιας τάξεως είσθε, αλλά από εμάς και τους "δικούς μας" Πάγκαλο και Παπάγο έπρεπε να...

Αρχαία Αθήνα. Μύθοι γύρω από την ονομασία της

Έλαβα από τον φίλο Nik lord, nodiord@yahhoo.gr το παρακάτω κείμενο και το δημοσιεύω γιατί το υποσχέθηκα. Το δημοσιεύω γιατί πιστεύω ότι πρέπει να πρόκειται για άτομο νεαρό στην ηλικία και αναγνωρίζω μια φλόγα να σιγοκαίει μέσα του που είναι ακριβώς η ίδια που είχα κι εγώ στην ηλικία του, όχι ότι τώρα δεν με κατακαίει. Μόνο που τώρα τα βλέπω λίγο πιο ώριμα τα πράγματα και μπορώ να ερμηνεύω τους μύθους. Έχω λοιπόν να του πω ότι αυτός ο μύθος περί ψήφων ανδρών και γυναικών δεν στέκει διότι, όπως και η επιστήμη παραδέχεται, η σοφία (Αθηνά) είναι γνώρισμα των ανδρών ενώ αντίθετα η γυναίκα έχει ως γνώρισμα την αγάπη (συναίσθημα). Δεν υπήρχε λοιπόν περίπτωση οι σοφοί αρχαίοι Αθηναίοι να επέλεγαν το άλογο το οποίο συμβολίζει, συν τοις άλλοις, σαν πολεμικό μέσο και την επιθετικότητα (συναίσθημα) και απλά όπως είναι διατυπωμένο κάπου αδικεί τους αρχαίους προγόνους μας. Από την άλλη όμως θέλει να πει και κάτι άλλο. Αιώνες πριν ο Ιησούς πει το "ουκ έστιν άρσεν ή θήλυ" οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν σε εφαρμογή την ισότητα των δύο (το τονίζω, των δύο) φύλλων, ώστε ο Θεάνθρωπος βλέποντας τους Έλληνες και αναγνωρίζοντας την ανωτερότητά τους έναντι των Ιουδαίων να αναφωνήσει το "έφθασε η ώρα να δοξασθεί ο υιός του ανθρώπου"




Αρχαία Αθήνα

Το αρχικό όνομα της Αθήνας ήταν Ακτή ή Ακτική και το είχε πάρει από τον πρώτο της βασιλιά, Ακταίο.  Το δεύτερο όνομά της, Κεκροπία, είχε προέλθει από τον βασιλιάΚέκροπα, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ακταίο, αφού παντρεύτηκε την κόρη του. Σύμφωνα με τον μύθο, το κάτω μέρος του σώματος του ήταν το ίδιο, με αυτό του δράκοντα. Κατά την διάρκεια των χρόνων της βασιλείας του, η θεά Αθηνά και ο Ποσειδών συναγωνίσθηκαν για την προστασία της πόλεως, προσφέροντας δώρα. Ο Ποσειδών κτύπησε με την τρίαινα του πάνω στον βράχο της Ακροπόλεως και ανέβλυσε μια πηγή με αλμυρό νερό. Από το χτύπημα(τα τρία σημάδια μπορεί να τα δει κανείς πίσω από το Ερέχθειον..) ξεπήδησε και το πρώτο άλογο έτοιμο να υπηρετήσει τον άνθρωπο, ενώ η Αθηνά πρόσφερε ένα δένδρο ελιάς.  Ο μύθος αναφέρει, ότι όλοι οι άνδρες της Αθήνας ψήφισαν για το δώρο του Ποσειδώνα και όλες οι γυναίκες για το δώρο της Αθηνάς και επειδή ήταν μια γυναίκα παραπάνω από τους άνδρες, η θεά Αθηνά προτιμήθηκε και από αυτήν, η πόλη πήρε το όνομα της.
Για να προστατεύσει την πόλη από τους πειρατές της Καρίας από την θάλασσα και τους Βοιωτούς από την ξηρά, ο Κέκρωψ διένειμε την Αττική σε δώδεκα περιοχές, για να διαχειρίζεται καλύτερα τον πληθυσμό: Αφίδναι, Βραυρώνα, Δεκέλεια, Επάκρια, Ελευσίνα, Κεκροπία, Κηφισία, Κυθαιρός, Φάληρο, Σφαιττός, Τετράπολις, Θορικός.
Έδωσε επίσης εντολή, ο καθένας να ρίξει από μία πέτρα και μετρώντας αργότερα όλες τις πέτρες, βρέθηκαν είκοσι χιλιάδες κάτοικοι.
Ο Κέκρωψ εισήγαγε την λατρεία του Διός και τις προσφορές εδεσμάτων (πελανοί) στις τελετές, αντί για ανθρωποθυσίες. Ο τάφος του στην Ακρόπολη διετηρείτο μέχρι και τον τέταρτο αιώνα π.Χ.
Όταν ένας εχθρικός στρατός πολιόρκησε την Αθήνα, οι Αθηναίοι ζήτησαν την συμβουλή του μαντείου των Δελφών, το οποίο τους έδωσε τον χρησμό, ότι για να σωθεί η πόλη, ένας Αθηναίος έπρεπε να θυσιαστεί με την θέληση του. Όταν η κόρη του Κέκρωπος,Άγραυλος, έμαθε για τον χρησμό, ανέβηκε στην Ακρόπολη και πέφτοντας σκοτώθηκε. Οι Αθηναίοι για να την τιμήσουν, έκτισαν ένα ναό στην Ακρόπολη και κάθε χρόνο εόρταζαν τα Αγραύλεια.
Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, η θεά Αθηνά εμπιστεύθηκε ένα κουτί στην Άγραυλο ή Άγλαυρο, την ίδια κόρη του βασιλιά Κέκροπα, και στις δύο αδελφές της, Έρση και Πάνδροσο, με την οδηγία να μην το ανοίξουν. Η Πάνδροσος, η μικρότερη, υπάκουσε, αλλά η Άγραυλος και η Έρση το άνοιξαν και είδαν ένα ερπετό με την μορφή παιδιού ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ένα φίδι περιτυλιγμένο γύρω από το μωρό Εριχθόνιο, το οποίο βγήκε έξω και αναρριχήθηκε στην ασπίδα της Αθηνάς. Οι κοπέλες τρομαγμένες από αυτό που είδαν, έπεσαν από την Ακρόπολη και σκοτώθηκαν.
Τον Κέκροπα διαδέχθηκε ο γιος του, Ερυσίχθων, ο οποίος δεν είχε παιδιά και αυτόν ο Κραναός. Μια από τις θυγατέρες του Κραναού, ονομαζόταν Ατθίς κα

Γράμμος - Βίτσι. Η ταινία.

Από το hellenikrevence. Το έλαβα και το δημοσιεύω.

 

Και τώρα που συγχωνεύονται οι τράπεζες εμείς σωθήκαμε;

Έλαβα από το «αιέν αριστεύειν» τους παρακάτω προβληματισμούς και τους δημοσιεύω. Θέλω επίσης να προσθέσω ότι τα γνωστά πασοκοκά παπαγαλάκια δεν έχουν λόγους για να επαίρωνται καθόσον ότι γίνεται οφείλεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και όχι στην οικονομική κυβερνητική πολιτική που έχει αποτύχει παταγωδώς και κατά κράτος. Εύχομαι μόνο, αν και δεν με αφορά, να μην είναι του πολυδιαφημισμένου τύπου συνένωσης ΑΛΦΑ με ΕΘΝΙΚΗ  που έγινε για αποπροσανατολισμό ή γιατί, τις είδε τι σκαρφίσθηκαν τα ηλίθια πασοκικά μυαλά και για ποιο σκοπό!

Αύριο αναμένεται η επίσημη ανακοίνωση της συγχώνευσης ALFA BANK και ΕUROBANK με την συμμετοχή κατά 20% κεφαλαίων του Κατάρ, η οποία θα δημιουργήσει έναν τραπεζικό κολοσό στην Ελλάδα και μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες στην Ευρώπη.

Τα τραπεζικά και χρηματοπιστωτικά θέματα δεν είναι ο τομέας μου αλλά κάποιες απορίες δημιουργούνται μοιραία και δεν παίρνουν απάντηση από τα ΜΜΕ.

Κατ’ αρχήν μια ματιά να ρίξει κανείς στα δελτία ειδήσεων καταλαβαίνει αμέσως ποια από αυτά έχουν συμφέροντα στις συγκεκριμένες τράπεζες και ποια όχι. Κάποια το είχαν σαν πρώτο θέμα και ο ενθουσιασμός της παρουσίασής του μου θύμισε τα πανηγύρια για την συμφωνία των ηγετών στην Σύνοδο Κορυφής στις 21 Ιουλίου… Ελπίζω να μην έχει κι αυτή τα ίδια αποτελέσματα…

Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι μια μεγάλη τράπεζα είναι πιο...

Γενοκτονία για την «ιερή πατρίδα»

.....μετανάστευσαν από την Τουρκία προς την Ελλάδα 1.2 εκατομμύρια Ρωμιοί και αντίστροφα από την Ελλάδα προς την Τουρκία περί τους 400.000 Μουσουλμάνους. Οι πρόσφυγες και στις δυο χώρες υπέφεραν πάρα πολύ. Ενώ οι Ρωμιοί πρόσφυγες στην Ελλάδα αντιμετωπίζονταν ως «τουρκόσποροι», αυτοί που πήγαν στην Τουρκία ως «γκιαούρηδες» (άπιστοι). Το γεγονός αυτό υπήρξε αιτία του προσανατολισμού μέρους των προσφύγων στις δυο χώρες προς τον εθνικισμό και τη θρησκεία, ώστε να γίνουν δεκτοί απ’ την κοινωνία. Προσπάθησαν ακόμα να ξεχάσουν οι νέες γενιές τον τόπο προέλευσής τους… 

Μια καταγραφή γεγονότων και η άποψη του Attila Tuygan

Ο 19ος αιώνας σε παγκόσμιο επίπεδο υπήρξε η περίοδος της μετάβασης από τα πολυεθνικά κράτη στα έθνη-κράτη με την ιδεολογία της Γαλλικής Επανάστασης. Ως συνέπεια αυτής της τάσης, άρχισαν να εμφανίζονται έθνη-κράτη και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Σε συνθήκες καταπίεσης και διωγμών άρχισαν να επαναστατούν οι λαοί της Βαλκανικής και παράλληλα το αραβικό έθνος στις περιοχές του Λιβάνου, της Συρίας, της Υεμένης, της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και της Ιορδανίας. Ιδιαίτερα, η απόκτηση ανεξαρτησίας από τους βαλκανικούς λαούς και η συρρίκνωση της Αυτοκρατορίας είχε εξοργίσει όλους και περισσότερο τους Ενωτικούς (του Κομιτάτου «Ένωση και Πρόοδος»).

Είχε εμφανιστεί ένας μιλιταριστικός εθνικισμός, που είχε υιοθετήσει ριζοσπαστικούς και βίαιους τρόπους για τη λύση των ζητημάτων που ανάφερα. Καθ’ όσον έρχονταν στρατιωτικές ήττες και χάνονταν εδάφη, για να σωθεί το κράτος έπρεπε να δημιουργηθεί στη βάση...

Η απίστευτη ομιλία του Απόστολου Κακλαμάνη που έκρυψαν όλα τα ΜΜ”Ε”.

Εκτός βεβαίως από τους εκπληκτικούς “Αδιάβροχους” στο ραδιόφωνο του Αντέννα. Γιατί την έκρυψαν; Μα γιατί συνθλίβει το σύστημα Παπανδρέου! Μιλά για την απαξίωση του Έθνους, για το Καραγκιοζιλίκι των ΜΚΟ, θέτει ως “Πράσινα άλογα” την πράσινη ανάπτυξη και άλλα πολλά. Δείτε:

Βουλιάζουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Βουλιάζει η χώρα και οι διάφορες ελίτ κάθονται αμέριμνες στο ηφαίστειο που ενεργοποιείται και αμέριμνες βυζαντινολογούν.

Και ιδού! Εάν αυτό το Κοινοβούλιο, κυρίες και κύριοι, θα νομοθετεί όπως κάθε καναλάρχης, κάθε μεγαλοεκδότης, κάθε συντεχνία, κάθε οικονομικός μεγαλοπαράγοντας θα επιθυμεί, θα είμεθα οι τελευταίοι των ενόχων, γιατί η χώρα θα βουλιάξει.

Φοιτητοπατέρες και εργατοπατέρες είναι αυτοί που προσκολλώνται στο άλφα ή βήτα στέλεχος, μεγάλο ή μικρό, που και εκείνο στοιχίζεται στα πορτοπαράθυρα των καναλαρχών και των εκδοτών, για να πάρει σειρά για τη λεγόμενη «ηγεσία», προκειμένου μετά να ασκήσει την ενός ανδρός αρχή!

Μα, βέβαια, αφού εγκαταλείψαμε το έθνος, την έννοια «λαός»! Πήγαμε στους όρους «κοινωνία», «κοινωνία των πολιτών», «πολίτες εν δράσει», τάδε «Μη Κυβερνητική Οργάνωση»! Η δημοκρατία ως έννοια έπαψε να είναι ενιαία! Έγινε δημοκρατία της «καρέτα-καρέτα»! Δεν νοιάζομαι για τίποτα άλλο, παρά για το μικρόβιο του κουνουπιού του Νείλου!

Το πρόβλημά μας είναι ο ερασιτέχνης ηθοποιός που είναι Πρύτανης του Πανεπιστημίου και...

Οι επίκαιρες απόψεις του Ιωάννη Ν. Θεοδωρακόπουλου για την "Ένωση της Ευρώπης"

Επιμέλεια: Τάκης Μαχαίρας, Πολιτικός Επιστήμονας (Σύμβουλος Πολιτικής & Επικοινωνιακής Στρατηγικής) Ο ακαδημαϊκός Ιωάννης Ν Θεοδωρακόπουλος (1900-1981), υπήρξε ένας από τους κορυφαίους στοχαστές του Νέου Ελληνισμού. Πνεύμα πολυμερές και ανήσυχο, με σκέψη αδέσμευτη και αδογμάτιστη, ουδέποτε ενέδωσε στη γοητεία του οποιουδήποτε «-ισμού» του συρμού. Βαθύς γνώστης τη αρχαίας ελληνικής, αλλά και της σύγχρονης ευρωπαϊκής, φιλοσοφίας, αρνήθηκε την ευκολία της ένταξης σε ένα αυτοαναφερόμενο «κλειστό» σύστημα σκέψης και στάθηκε κριτικά απέναντι σε κάθε είδους κοσμοθεωρητικές απολυτολογίες ή αυτάρεσκες εξ αποκαλύψεως «αλήθειες», υπερασπιζόμενος σε ολόκληρη τη ζωή του την ελευθερία του στοχασμού και την αφαλκίδευτη αναζήτηση, που θεωρούσε πως αποτελούσαν την πεμπτουσία της παρακαταθήκης του Ελληνικού πνεύματος στον κόσμο. Καταφάσκοντας ενσυνείδητα την Ελληνικότητα, χωρίς ξενηλασία ή ξενομανία, ο Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλος ήταν ταυτόχρονα ένας ένθερμος Ευρωπαϊστής, καθώς φρονούσε ότι μόνο ενωμένοι οι λαοί της Ευρώπης θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις προκλήσεις του μέλλοντος που ετίθεντο ενώπιον τους. Έχοντας αφομοιώσει την πικρή για τους Ευρωπαϊκούς λαούς εμπειρία των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, τους οποίους θεωρούσε ότι «ήσαν κατ’ ουσίαν εμφύλιοι πόλεμοι των Ευρωπαίων», ο Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλος σε μια σχεδόν προφητική ομιλία του, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Αρχαιολογικής Εταιρείας στις 27 Φεβρουαρίου 1963, οριοθέτησε ως προαπαιτούμενα για την κατ’ εκείνον αναγκαία Ευρωπαϊκή Ενοποίηση την αποφυγή από μέρους οποιουδήποτε Ευρωπαϊκού λαού, οσοδήποτε ισχυρός και αν είναι αυτός, της διεκδίκησης της ηγεμονίας έναντι των άλλων λαών, καθώς και τη διατήρηση της ποικιλίας του πνεύματος, που θεωρούσε ότι είναι «η δύναμις της Ευρώπης». Σε μια εποχή, όπως η σημερινή, που το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης φαίνεται ότι βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, καθώς και οι ηγεμονικές διαθέσεις εκ μέρους κάποιων κρατών έχουν κάνει την εμφάνισή τους, αλλά και τάσεις ομοιομορφοποίησης δείχνουν να επικρατούν σε διάφορους ιθύνοντες Ευρωπαϊκούς κύκλους, απειλώντας να υπονομεύσουν μακροπρόθεσμα το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, η παράθεση των απόψεων γύρω από τα ζητήματα αυτά του Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλου, είναι ίσως περισσότερο επίκαιρη παρά ποτέ. (Το κείμενο που ακολουθεί είναι παρμένο από το βιβλίο του Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλου, «Ευρώπη και Σοσιαλισμός», β΄ έκδοση, Αθήνα 1982, χωρίς αναφορά εκδοτικού οίκου)...

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!!! ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!!! ΖΗΤΩΣΑΝ ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

ΘΝΗΤΟΙ,ΤΟΙΣ ΑΘΑΝΑΤΟΙΣ ΓΟΝΥ ΚΛΙΝΑΤΕ!

28 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ, 2011

από Λακεδαίμων Αππελαίος

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΟΜΑΧΟΥΣ ΝΙΚΗΤΕΣ!

ΓΡΑΜΜΟΣ-ΒΙΤΣΙ 1949

ΘΝΗΤΟΙ,ΤΟΙΣ ΑΘΑΝΑΤΟΙΣ ΓΟΝΥ ΚΛΙΝΑΤΕ!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!

ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;

Αναρωτιέται ο κ. Παναγιώτης Αποστόλου αν είναι ή όχι προδοτική η μέχρι τώρα πορεία του δωσίλογου Γιωργάκη Παπανδρέου γιου του αρχιπροδότη Ανδρέα.
Μα αγαπητέ Παναγιώτη είναι δυνατόν εσύ ο έμπειρος περί τα πολιτικά να αναρωτιέσαι για κάτι που και  ο τελευταίος Έλληνας πολίτης (να μην σου πω και όλοι οι λαθραίοι) έχει βγάλει ήδη καταδικαστική απόφαση;  Γράφει λοιπόν ο κ. Παναγιώτης Αποστόλου...

Στις 7 Φεβρουαρίου 2007, στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, συμφωνείται μεταξύ της Ρωσίας της Ελλάδος και της Βουλγαρίας η κατασκευή του διαβαλκανικού αγωγού μεταφοράς αργού πετρελαίου από το Βουλγαρικό λιμάνι του Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη. Στις 17 Μαρτίου 2007, στην Αθήνα, οι τρεις χώρες υπογράφουν την τελική συμφωνία κατασκευής του αγωγού που το χρονοδιάγραμμα όριζε την αποπεράτωσή του στο τέλος του 2010.

Στις 25 Ιουλίου 2007, στην Κωνσταντινούπολη, συμφωνήθηκε από τους Πρωθυπουργούς της Ελλάδος (Κώστα Καραμανλή) και της Ρωσίας (Βλαδιμήρ Πούτιν) η κατασκευή και εκμετάλλευση του αγωγού φυσικού αερίου South Streem. Στις 30 Ιουνίου 2008, στη Μόσχα, οι Πρωθυπουργοί των δυο παραπάνω χωρών υπογράφουν την επίσημη διακρατική συμφωνία του South Streem. Ο Ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου θα διερχόταν στον Ελληνικό χώρο από τη Βουλγαρία και μέσω της Μακεδονίας και της Ηπείρου θα κατέληγε στην Ηγουμενίτσα. Είχε προβλεφθεί πως το 2014 θα είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του και θα άρχιζε άμεσα η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου που τελικό προορισμό θα είχε την Ιταλία. Ο αγωγός θα παρείχε δέκα δις κυβικά μέτρα φυσικό αέριο το χρόνο και την εκμετάλλευση θα είχαν κατά 50% οι εταιρείες ΔΕΣΦΑ και η Gazprom (Ρωσική).

Οι επίσημες αυτές διακρατικές συμφωνίες ήταν τεράστιο βήμα για την Ελλάδα και τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό ως προς την...

Θεατρική Πράξη νο 123456789123445!!!

Έλαβα από το «αιέν αριστεύειν» και το δημοσιεύω. Πρέπει οπωσδήποτε να παρακολουθήσετε τα βίντεο που μας υποδεικνύει το φιλικό ιστολόγιο.





Γράφει η Σόφη
Εισαγωγή στο Έργο: Η Λιβύη κατέχει σημαντική θέση στην παγκόσμια βιομηχανία πετρελαίου με τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Αφρική αφού παράγει περίπου 1,8 εκατ. βαρέλια ημερησίως, ενώ εξάγει περισσότερο από το 85% της παραγωγής της. Είναι μέλος του ΟΠΕΚ με αποθέματα 47 δισεκατομμυρίων που την φέρνουν στην 9^η θέση πετρελαϊκών αποθεμάτων… Κι εδώ κάπου μπαίνουν οι πετρελαϊκές εταιρίες και τα συμφέροντά τους.
Πλοκή: Είναι λίγο θολό το τοπίο για την κατάσταση αυτή τη στιγμή στη Λιβύη, δεδομένου ότι οι πληροφορίες διοχετεύονται από πηγές του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου συμπεριλαμβανομένου του al-Jazeera και δεν φαίνεται να είναι και τόσο αντικειμενικές. Όμως το σενάριο έχει ήδη γραφτεί.
Αν το ΝΑΤΟ δεν είχε παρέμβει ο Καντάφι θα έλυνε το θέμα της Βεγγάζης είτε με στρατιωτικά μέσα είτε με παραχωρήσεις.. το θέμα ήταν αλλού… ότι ο Λίβυος ηγέτης αντιτάχθηκε στα τεράστια κέρδη των πετρελαϊκών εταιριών σε βάρος των εσόδων της χώρας κι αντιστάθηκε στην επέκταση στρατιωτικής παρουσίας στην Αφρική της AFRICOM.
Εάν το θέμα ήταν οι φρικαλεότητες του Καντάφι, τότε η Δύση θα έπρεπε να παρέμβει για την προστασία αμάχων και στο Μπαχρέιν ή την Υεμένη… Αλλά δεν ήταν εκεί …

Ο "Πατριάρχης" της Ποντιακής λύρας Γώγος Πετρίδης και το κενό ...μέσα μας. Είναι οι στιγμές που η λύρα του Γώγου μας μεταφέρει στα λημέρια του Διγενή Ακρίτα και μας συντροφεύει ενώ παρακολουθούμε την πάλη με τον χάρο στα μαρμαρένια αλώνια.

 
Βάρβαροι και πολιτισμένοι, με το γιαταγάνι ή με το σταυρό, κατάφεραν μέσα στο διάβα των χρόνων να απομακρύνουν τον Ελληνισμό από τις προαιώνιες κοιτίδες του στον Πόντο και να τον εξωθήσουν σε μια δραματική προσφυγιά. .... Εκείνο όμως που δεν έσβησε αλλά εξακολουθεί να μας προσδιορίζει είναι η συναίσθηση ότι το αίτημα ημών των επιγόνων για τη δικαίωση των νεκρών και των εκτοπισμένων οφείλει να προσλάβει πλέον σήμερα διαστάσεις, να γίνει πόθος, αγωνιστική εγρήγορση και αντικείμενο μέριμνας όλων. 
 Στην .......πέννα  ο
Κ. Φωτιάδης 

Καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας 

Η πορεία των Ελλήνων μέσα στο χρόνο σφραγίστηκε από τη γεωγραφική θέση της χώρας: από τη μία ο τόπος μας γνώρισε και αφομοίωσε πολιτισμούς που διασταυρώθηκαν στη συμβολή αυτή της Ασίας και της Ευρώπης. 
Από την άλλη όμως, η θέση αυτή - θέση κλειδί - στρατηγικά ανάμεσα σε τρεις ηπείρους και πέντε θάλασσες, άνοιγε πάντα, τόσο τις ορέξεις των γειτόνων, όσο και των "μεγάλων" της οικουμένης. 
Βάρβαροι και πολιτισμένοι, με το γιαταγάνι ή με το σταυρό, κατάφεραν μέσα στο διάβα των χρόνων να απομακρύνουν τον Ελληνισμό από τις προαιώνιες κοιτίδες του στον Πόντο και να τον εξωθήσουν σε μια δραματική προσφυγιά. 

Από τότε το νερό κύλησε στο αυλάκι, οι Πόντιοι μεγαλούργησαν στις νέες τους πατρίδες, και η παρουσία τους στο χώρο και τον χρόνο συνέβαλε τα μέγιστα στην εξέλιξη του νεότερου Ελληνισμού. Εκείνο όμως που δεν έσβησε αλλά εξακολουθεί να μας προσδιορίζει είναι η συναίσθηση ότι το αίτημα ημών των επιγόνων για τη δικαίωση των νεκρών και των εκτοπισμένων οφείλει να προσλάβει πλέον σήμερα διαστάσεις, να γίνει πόθος, αγωνιστική εγρήγορση και αντικείμενο μέριμνας όλων. 

Μέσα σε αυτό το συναισθηματικό τοπίο όλοι εμείς ακολουθούμε μερικούς λαμπρούς φάρους της μουσικής και καλλιτεχνικής μας παράδοσης που με τη δράση τους και

Η σχισματική εκκλησία των Σκοπίων. Oι λόγοι δημιουργίας δημιουργίας και ύπαρξης.

Έχει σημασία να το παρακολουθήσετε...

του καθ. Μιχαήλ Τρίτος,

Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

http://www.pemptousia.com/, Akritas- Ιστορία της Μακεδονίας

ΑΝΘΙΜΟΣ: ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΥΑΛΙΑ-ΚΑΡΦΙΑ ΤΟΝ ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΣΤΑΘΜΟ ΣΤΗ ΜΕΛΙΤΗ!

Πείτε μας πότε σεβασμιώτατε, κι εμείς θα είμαστε μαζί σας... Οδυσσεύς

 

 (video) από το Δεξί X-Trem

Δείτε το βίντεο:


Επιστροφή στην περίληψη...

Μια διαχρονική προφητεία για τον Ελληνισμό που επαληθεύεται!

«Ἀσκὸς  κλυδωνιζόμενος  μηδεπώποτε  βυθιζόμενος.»

περισσότερα  στὴν Φιλονόη ἐκ τοῦ Πόντου

Σκέψεις...

Αγαπητέ Στράβωνα , καλησπέρα.
Σε παρακαλώ να μου επιτρέψεις να σχολιάσω την « απάντηση προς Σιδηρούντιο» σε σχετική, φαντάζομαι, ανάρτηση της Ολυμπίας.
Θέλω να σου πω ότι διαφωνώ με την συμπερίληψη του Ορθόδοξου Χριστιανισμού στις αβρααμικές θρησκείες επειδή, εκτός των όσων ορθά αναφέρεις, ενισχυτικά θέλω να διευκρινίσω  ότι το βασικό δόγμα του Χριστιανισμού αυτό «της αθανασίας της ψυχής και της αναστάσεως των νεκρών» δεν είναι "γέννημα" των Ιουδαίων γιατί όπως αναφέρεται στην Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια (Encyklopaedia Judaika)....  «Προφανώς το δόγμα της αθανασίας της ψυχής εισχώρησε στον Ιουδαϊσμό εξ αιτίας της ελληνικής επίδρασης» και... «Βασικά οι δοξασίες της ανάστασης και της αθανασίας της ψυχής δεν συμβιβάζονται μεταξύ τους. Η μια μιλάει για συλλογική ανάσταση στο τέλος των ημερών, δηλαδή για το ότι οι νεκροί που κοιμούνται στη γη θα εγερθούν από τον τάφο, ενώ η άλλη μιλάει για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ψυχή μετά τον θάνατο του σώματος».
Σε αντίθεση με την Αγία Γραφή, το (παρεξηγημένο από εμάς τους Έλληνες) Ταλμούδ, που είναι επηρεασμένο από τον ελληνισμό, είναι γεμάτο εξηγήσεις, ιστορίες, ακόμα και αφηγήσεις σχετικές με την αθανασία της ψυχής. Μάλιστα, ένα μεταγενέστερο, εξ ίσου παρεξηγημένο, ιουδαϊκό μυστικιστικό σύγγραμμα, η Καββάλα ή Καμπαλά, προωθεί ακόμη και την διδασκαλία της μετεμψύχωσης, που είναι βασικά αρχαία Ινδουιστική διδασκαλία αλλά και της μετενσάρκωσης των Πυθαγορείων ενώ ταυτόχρονα και σαν αντίδραση, ο Μεταρρυθμιστικός Ιουδαϊσμός έχει παντελώς απορρίψει την δοξασία της ανάστασης. 

Προσωπικά και με όσα είπα παραπάνω, επιμένω ότι οι απολίτιστοι Εβραίοι δεν είχαν ποτέ τους δικιά τους θρησκεία και το μόνο που κατάφεραν, ήταν η συρραφή δοξασιών των γύρω τους πολιτισμένων λαών ενώ ακόμη και οι σπουδαιότεροι προφήτες τους (Δανιήλ πχ) δανεισμένοι από άλλους λαούς ήταν. Την μόνη θρησκεία που γνώρισαν ήταν αυτή του χρήματος (είχαν μετατρέψει τον οίκο του Θεού σε οίκο εμπορίου) και η λατρεία τους, τότε και τώρα, αντικείμενο είχε τον «χρυσούν μόσχον». 

Τώρα γιατί οι ιερείς μας, όλων των βαθμίδων, επιμένουν ιουδαϊκά δεν ξέρω. Ίσως όπως είπες κι εσύ: «Είμαστε χριστιανοί γιατί έχουμε εθιστεί στις οσμές των χριστιανικών μυστηρίων, στην μυρωδιά του κεριού, στον ήχο της καμπάνας, στην συνήθεια του σταυρού. Είμαστε όμως και χριστιανοί για έναν ακόμη λόγο. Γιατί έχουμε εκπαιδευτεί να προσεγγίζουμε το άπειρο με δέος και ευσέβεια. Διότι τι είναι ο θεός; Είναι η ιδιότητα που έχει να είναι ασύλληπτος από τον νου. Να βρίσκεται δίπλα μας (ή να νοιώθουμε ότι βρίσκεται δίπλα μας) αλλά και ταυτόχρονα να είναι τόσο προστάτης μας όσο και ηθικός μας οδηγός ή και τιμωρός». Ίσως ο φόβος, ίσως το πείσμα σε συνδυασμό με την αδιαφορία, ίσως το ότι μετέτρεψαν οι περισσότεροι απ' αυτούς το λειτούργημα σε επάγγελμα, ίσως ακόμη-ακόμη το ότι υιοθέτησαν, ο Θεός ξέρει γιατί, το ιουδαϊκό πρόσταγμα   «πίστευε και μη ερεύνα» αντί την προσταγή του Ιησού  «ερευνάτε τας γραφάς». Σαν καλοί επαγγελματίες αρκούνται στην, δήθεν, πίστη και δεν την συνδυάζουν με την γνώση. Και κάτι ακόμη. Για τον πιστό Έλληνα Χριστιανό ο Ιησούς Χριστός δεν πρέπει να είναι ή να τον νιώθει πλάι του. Ο Ιησούς πρέπει να σκιρτά μέσα του, να είναι «ο εν αυτώ Θεός» και ένας τέτοιος Θεός δεν τιμωρεί. Αγαπά.

Επίτρεψέ μου επίσης και έναν μικρό σχολιασμό για τον συμβολισμό του Ισλάμ που ενισχύουν την θέση μου.

 Γράφεις: «Αρκεί να φέρουμε στον νου μας ένα χαλί. Τι συμβολίζει; Τίποτα. Χαοτικά σχέδια, χαοτικές γραμμές. Πέρα λοιπόν από το γεγονός ότι σήμερα είμαστε θύματα ύπουλου εξισλαμισμού αγοράζοντας ανατολίτικα χαλιά, δηλαδή γινόμαστε καταναλωτές της απροσδιοριστίας, εξοικειωνόμαστε με την αισθητική του απροσδιορίστου, το ίδιο έπραξε και η ορθόδοξη εκκλησία, κάτι που μπορούμε να διαπιστώσουμε διερευνώντας τον διάκοσμο μερικών εκκλησιών. Μπορούμε λοιπόν να διακρίνουμε σε κάποιες περιπτώσεις εισβολή απροσδιορίστων σχεδίων στην αισθητική της ορθοδοξίας. Διότι αυτό κατάντησε για την ορθοδοξία η θέωση, η άρνηση των εγκοσμίων, το χάσιμο, η μαστούρα, η έκσταση. Όταν επικρατήσει η έκσταση θα έχουν χαθεί οριστικά τα Ελληνικά στοιχεία της ορθοδοξίας και θα έχει καταντήσει ένα κοσμικό ισλάμ».
Ταυτίζεις το χάος με το τίποτα (μηδέν;) αλλά υπάρχουν θεωρίες (θεωρίες είναι, ας υπάρχουν) που ταυτίζουν τόσο το χάος όσο και το μηδέν με την κατάσταση του Θεού προ της αυτογνωσίας του (πριν φτιάξει τον κόσμο). Δεδομένου  ότι σύμφωνα με το Κοράνι ο Αλλάχ είναι "καλλιτέχνης" (μουσαουΐρ) δεν μπορεί οι πολιτισμένοι  Άραβες (ναι οι Άραβες ανέπτυξαν πολιτισμό σε αντίθεση με τους Εβραίους) που έργο τους είναι η Άλγεβρα να έχουν σαν ιερή τέχνη απλές γραμμές που δεν λένε τίποτε διότι όπως λέει και ο TITUS BURCKHARDT στο βιβλίο του «Η Ιερή Τέχνη σε Ανατολή και Δύση» "Μια τέχνη αξίζει αυτό το επίθετο μόνον εάν οι μορφές της καθαυτές αντανακλούν το πνευματικό όραμα που χαρακτηρίζει μια ιδιαίτερη θρησκεία" ...

Πιστεύω λοιπόν ότι τόσο το χαλί όσο γενικότερα η θρησκευτική ισλαμική τέχνη δεν είναι ένα τίποτε άλλο από , δεν ξέρω ποια λέξη να χρησιμοποιήσω, την προσπάθεια "αγιοποίησης" ίσως της πνευματικής αλλά και ψυχικής κατάστασης του Μωάμεθ (ουδείς μετά Χριστόν προφήτης) τότε που διέταζε το βουνό να πάει κοντά του κι επειδή το βουνό...βουνό, πήγαινε ο Μωάμεθ στο βουνό. Δηλαδή ,την εποχή που ακόμη δεν είχε αποκτήσει οπαδούς και ήταν ο περίγελος της κοινότητας οπότε, αν η χριστιανική τέχνη δέχεται επιρροές τέτοιου είδους τότε οι ταγοί της Εκκλησίας μας θέλουν «ξύρισμα».Οι σημερινοί βέβαια θεωρητικοί δίνουν στον Ισλαμικό ανεικονισμό και μια  πιο περισπούδαστη (;) πλευρά που ίσως να αποτελεί γι αυτούς άλλοθι την εξής. Εφ' όσον ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ΄ εικόνα του Θεού, είναι βλασφημία να μιμείται την μορφή του αλλά απ' ότι φαίνεται αυτή η άποψη είναι μάλλον συνέπεια της απαγόρευσης των εικόνων και όχι η κύρια αιτία που την προκαλεί.

Όσο για τον εξελληνισμό των Τούρκων δεν διάβασες; Ανακάλυψαν ότι είναι οι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και  το κέντρο της γης!!!!!!!!
                                                                                      Οδυσσεύς