Σελίδες

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Απόψε, ξανά, για τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη

Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Ε Ι Σ ΩΡΕΣ προτού οι δήμιοι της Her Majesty τον οδηγήσουν στην Αγχόνη, ο 19χρονος αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α. Ευαγόρας Παλληκαρίδης, έγραψε, μέσα στο φρικτό κελί των μελλοθανάτων, την τελευταία του επιστολή. Και το τελευταίο ποίημά του. Και την τελευταία του παραγγελιά. Ήταν Τετάρτη 13η Μαρτίου 1957. Κι ο ίδιος σημείωσε και την ώρα: 7.30 μ.μ.
Το γράμμα εκείνο, με την παραίνεση «μη λυπάστε», απευθυνόταν στη μεγαλύτερή του αδελφή. Τη Γεωργία Παλληκαρίδου - Ποσπορή. Με τη διεύθυνση «Λαμαρτίνου 9 Αμμόχωστος», όπου διέμενε. Το ποίημα ήταν για το βρέφος κοριτσάκι, κόρη της θείας του Νεφέλης Καραγιώργη (αδελφή της μάνας του, της Αφροδίτης), το οποίο ο Ευαγόρας σχεδίαζε, πριν τον συλλάβουν 18.12.1956 οι Εγγλέζοι διώκτες του, ότι θα το βάφτιζε. Και η παραγγελιά, προς την αδελφή του, ήταν ποιο όνομα ο ίδιος επέλεξε να της δώσουν:

«Λ Υ Π Α Μ Α Ι πολύ που δεν πρόφτασα να την βαφτίσω, μα δεν πειράζει. Μπορείς να το κάμης και συ… Τ’ όνομα που θα της δώσης θέλω να είναι πεντασύλλαβο, και να θυμίζη εκείνην, για την οποία ήρθα ώς εδώ. Να θυμίζη εκείνην για την οποία έγραψε ο ποιητής Σολωμός το πιο όμορφο τραγούδι του. ΕΚΕΙΝΗΝ, την οποίαν κάθε άνθρωπος επιθυμεί πιο πολύ απ’ όλα. Κατάλαβες, αδελφή μου;»…

Α Π Ο Ψ Ε , στις 7 μ.μ. στη Δημοσιογραφική Εστία της Λευκωσίας, μαζί με την Ένωση Συντακτών και τις Εκδόσεις Πήλιο, θα παρουσιάσουμε ένα πολύτιμο βιβλίο 400 σελίδων:

«ΠΟΙΗΣΗ Ευαγόρα Παλληκαρίδη - Επιλογή Γεωργίας Παλληκαρίδου - Ποσπορή». Το οποίο πρόκυψε από την προσπάθειά της να ετοιμάσει μια μετάφραση των ποιημάτων του ήρωα, μαθητή, αδελφού της, για τ’ αγαπημένα πρόσωπα στην ξενιτιά και δεν μιλούν ελληνικά. Απ’ την επιλογή εκείνη, γεννήθηκε και το βιβλίο των εκδόσεων Πήλιο. Μέχρι τα 19 του, εκείνος ο έφηβος απ’ την Τσάδα της Πάφου έγραψε τουλάχιστον 500 ποιήματα. Είχε μαζί του και τετράδια για να στιχουργεί, ακόμη κι όταν «έγραφε» εμπράκτως, με τα όπλα και τις βόμβες της Ε.Ο.Κ.Α. στο αντάρτικο του απελευθερωτικού μας αγώνα, τις ένοπλες ωδές του για Εκείνην: Την Πεντασύλλαβη Ελ-ευ-θε-ρί-α.

Π Ε Ν Η Ν Τ Α ΕΝΝΕΑ χρόνια, αφ’ ότου η κυρία Γεωργία έλαβε την ύστατη γραπτή εντολή του απαγχονισθέντος αδελφού της, συνεχίζει την εκπλήρωσή της: «Δεν μπορώ να λησμονήσω την Ελλάδα, γιατί Αυτή με γέννησε, μ’ ανέθρεψε κι ακόμα μου ΄δωσε Φως και Γνώση και Ζωή, μου χάρισε της Λευτεριάς τα Φώτα», όπως είναι διά χειρός Ευαγόρα τυπωμένο στο ξώφυλλο του βιβλίου της. Και στην τελευταία σελίδα της: «Ευχαριστώ τον Θεό, που μου χαρίστηκε ο χρόνος και γι’ αυτή τη γραφή, στη Μνήμη του Ευαγόρα»…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Πόσες φορές βεβαιώθηκε στη συνείδησή μας ότι συμβαίνουν συμπεριφορές και διαπράττονται ενέργειες, οι οποίες δεν αξίζουν καν το σάλιο για να τις φτύσεις; Πόσες φορές η στοιχειώδης αξιοπρέπεια και η προσωπική αισχύνη δεν επιτρέπουν να κατεβείς στο βόρβορο, έστω και για να το κρίνεις; Και πόσες φορές συγκρατείς τον εαυτό σου να μην ξεράσει για τα κουτσο-μισοφέγγαρά τους;
Λάζ. Α. Μαύροs

Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Εσωκομματικές εκλογές στην Νέα Δημοκρατία. Η τελευταία προσπάθεια των μετρίων και των ανικάνων!

Αυτό το κόμμα, η Νέα Δημοκρατία, τελικά πρέπει να έχει άγιο.
Ενώ είναι ένα κόμμα αρχών, με έναν θαυμάσιο λαό (η ΝΔ έχει ΛΑΟ, δεν έχει οπαδούς) συγκροτημένο, πολιτικά ώριμο με αποκρυσταλλωμένες απόψεις περί δεξιάς, κέντρου και αριστεράς, και ως προς το πολιτικό σύστημα που του αρμόζει, έχει δυστυχώς άσχετους και κομπλεξικούς αρχηγούς και ηγετικά στελέχη που φροντίζουν με κάθε τρόπο να τις καταρρακώνουν (τις αρχές), και ενώ κανονικά θα έπρεπε να παλεύει στο εγγύς μέλλον μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας λόγω ακριβώς ανεπαρκούς ηγεσίας, χάρις σ΄αυτόν τον θαυμάσιο λαό θα κυβερνήσει σύντομα την χώρα.
Με τι αποτελέσματα;
Άγνωστο....
Άτολμοι χωρίς σαφή ιδεολογία αρχηγοί, φοβισμένοι, ανίκανοι να αναλάβουν πρωτοβουλίες που θα σώσουν την χώρα, ενοχικοί (γιατί άραγε;) απέναντι στην προδοτική ορθόδοξη και οπορτουνιστική αριστερά, και μέτρια έως ανύπαρκτα στελέχη κυβερνούν (όποτε κυβερνούν)  την χώρα καπηλευόμενοι τις εκατοντάδες χιλιάδων ιδεολόγων δεξιών καταφέρνοντας μάλιστα να διασπάσουν την δεξιά σε τέσσερα και πέντε (μόλις πρόσφατα) κόμματα και υποψίες κομμάτων για να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα σχέδιά τους.
Μιλούν για δεξιά, επαγγέλλονται την κεντροδεξιά, πρεσβεύουν φιλελευθερισμό και νεοφιλελευθερισμό, ακόμη και αρκετόν σοσιαλισμό μιας και ο κοινωνικός φιλελευθερισμός αυτό ακριβώς είναι, χωρίς να μας ρωτήσουν τι εμείς θέλουμε και τι πιστεύουμε.
Μας θέλουν πρόβατα στο ιδεολογικό νεκροταφείο του λεγόμενου «Κέντρου».
Μας θεωρούν αγράμματους, «λίγους», χωρίς αντιστάσεις και ταυτόχρονα περιφρονούν και προσβάλλουν τους αγώνες μας. Αγώνες δεκαετιών και ποταμών αίματος.
Και τώρα, την Κυριακή που έρχεται θα πρέπει να εκλέξουμε τον πρόεδρο της ΝΟΔΕ.
Μεταξύ των υποψηφίων αποτυχημένοι στο έργο τους και αποτυχόντες να εκλεγούν βουλευτές.
Αποτυχημένοι Γενικοί Γραμματείς (υπουργείων) και Φαρισαίοι.
Αποτυχημένοι, κατά γενική ομολογία των δημοτών τους, δήμαρχοι και αποτυχόντες να εκλεγούν για δεύτερη φορά στο ίδιο αξίωμα.
Αποτυχημένοι δημοτικοί σύμβουλοι.
Άνθρωποι που νομίζουν ότι ο κόσμος δεν έχει καμμιά αξία χωρίς την παρουσία τους.
Που δεν ξέρουν αν μπορούν να πετύχουν σαν πρόεδροι ΝΟΔΕ. Και δεν τους ενδιαφέρει!!!
Άνθρωποι που υπολογίζουν σε πιθανά οφέλη από την πιθανή εκλογή τους...
Αυτήν εδώ την Κυριακή όλες οι ΝΟΔΕ πρέπει να εκλέξουν νέα πρόσωπα, άφθαρτα.
Νέους ανθρώπους ηλικιακά αλλά και με νέες ιδέες.
Όχι στους αποτυχημένους και στους αποτυχόντες.
Όχι στους εγωιστές και τους εκμεταλλευτές.
Όχι στους δήθεν...
Όχι στους κεντρώους του μητσοτακέϊκου που θα οδηγήσουν την παράταξη στο ιδεολογικό νεκροταφείο του ανύπαρκτου κέντρου και στην συρρίκνωση.

Οδυσσεύς Πάτσης