EΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ.
Της Θωμαϊδος ΠαριανούΣτις 15 Ιανουαρίου, στις 12.00΄για μια ακόμη φορά, έγινε προγραμματισμένη συγκέντρωση διαμαρτυρίας των ηρωικών κατοίκων της περιοχής και των πατριωτών που τους συμπαραστέκονται. Από το προηγούμενο βράδυ, η πλατεία περιφρουρείτο από ομάδες πατριωτικών νεολαιών, για να γίνει αυτή η εκδήλωση – διαμαρτυρία χωρίς πρόβλημα. Παράλληλα ήταν ζωσμένη με κλούβες και διμοιρίες των ΜΑΤ
Και εκεί βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μία ακόμα δυσάρεστη είδηση, η οποία πλέον αποτελεί δείγμα γραφής του νεοεκλεγέντος δημάρχου Αθηναίων κ. Καμίνη. Είχε δώσει άδεια στους ‘αντιρατσιστσές’ του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στον αρχηγό τους Πέτρο Κωνσταντίνου, (ξέρετε, αυτόν που πρωταγωνίστησε στο κάψιμο 4 ανθρώπων ζωντανών στην Τράπεζα Μαρφίν) να κάνουν ‘αντιρατσιστική’ εκδήλωση στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου ΜΑΣ (έρημη παιδεία, πως σε καταντήσανε!!) στις 2.00’ μ.μ. και μετά να έλθουν στον Άγιο Παντελεήμονα στις 4.00 και να κάνουν ‘αντιρατσιστική συναυλία’, κουβαλώντας βέβαια την Σάρα και την Μάρα και το κακό συναπάντημα. Παράλληλα όμως δεν είχε ενημερώσει σχετικά την Επιτροπή Αγώνα από τους κατοίκους του Αγίου Παντελεήμονα, οι οποίοι το έμαθαν από τρίτους. Όταν ερωτήθηκε ο κ. Καμίνης, διέψευσε κατηγορηματικά ότι ο ίδιος είχε δώσει τέτοια άδεια. Αλλά, στις 10.00’ π.μ.κατέφθασε συνεργείο του Δήμου Αθηναίων για να στήσει το σκηνικό της ‘αντιρατσιστικής συναυλίας’, αναγκάστηκε όμως να τα μαζέψει και να αποχωρήσει κακήν – κακώς.
Σε σύντομους λόγους που απηύθυναν στους συγκεντρωμένους, ο ιερέας του ναού, πατήρ Μάξιμος και μέλη της επιτροπής αλλά και απλοί κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα (και όχι μόνον), καταλογίζουν στον νεοεκλεγέντα δήμαρχο είτε ότι τους παραπληροφόρησε είτε ότι ‘δεν ξέρει τι του γίνεται’ μέσα στον ίδιο του τον Δήμο.
Συγκεκριμένα ο πατήρ Μάξιμος είπε τα εξής :
«Πήρα από τον κ.Γιαννέτο {Σπύρο, ενεργό αντιστασιακό μέλος των κατοίκων του Αγ.Παντ.) την είδηση ότι υπάρχει με συγκεκριμένο αριθμό πρωτοκόλλου και ημερομηνία, η άδεια, την οποίαν ακούσατε. Πήρα τηλέφωνο στον προσωπάρχη του κ.Καμίνη, του είπα για το πράγμα αυτό και μου απήντησε ότι αυτοί δεν γνωρίζουν αυτό το κείμενο, ότι θα ψάξουν να το βρουν. Και όντως με πήρε εχθές στις 6 ώρα το απόγευμα τηλέφωνο και μου είπε ότι «Δυστυχώς υπάρχει αυτό το έγγραφο, όπως ακριβώς μου το είπατε». Λοιπόν, εγώ δεν μπορώ και ούτε είμαι σε θέση να κρίνω, αν γνώριζε ο κ. Καμίνης ή όχι, είμαι όμως υποχρεωμένος να σας πω αυτό το οποίο γνωρίζω ο ίδιος αρνήθηκε ότι έχει δώσει τέτοια άδεια και ενδεχομένως να δόθηκε, χωρίς να έχει ενημερωθεί».
Τα λεγόμενα του πατρός
Κάποιος είπε, συγκεκριμένα :
"Συγκάτοικοι, συμμαχητές, με γνωρίζετε οι περισσότεροι, έχουμε παλέψει, είμαστε από την αρχή, από την πρώτη ημέρα του αγώνα στρατευμένοι στην απελευθέρωση αυτής της πλατείας, η οποία ήταν υπό κατάληψη, λαθρομετανάστες είχαν κάνει κατάληψη στην πλατεία εδώ. Δώσαμε αγώνα, χύσαμε αίμα και φυσικά, σήμερα που βρισκόμαστε εδώ δεν βρισκόμαστε για να κάνουμε κάποιο πανηγύρι ή δεν βρισκόμαστε για κάποια πολιτιστική εκδήλωση. Bρισκόμαστε μόνο και μόνο για να υπερασπίσουμε αυτό το έδαφος από την απειλή που έχουμε δεχθεί, στο ότι θα κατέβουν σε λίγο, στις 4.00, λαθρομετανάστες, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές και όλα αυτά τα μιάσματα για να πατήσουν το ιερό αυτό έδαφος."
Ήταν, λοιπόν, κοινή απόφαση όλων μας να καθίσουμε στην Πλατεία περιμένοντας τους βαρβάρους. Εν τω μεταξύ, έγιναν κάποιες διαβουλεύσεις, που αν εφαρμόζονταν σωστά, θα είχε λήξει ομαλά η όλη κατάσταση. Δόθηκε εντολή, ο ‘αντιρατσιστής’ Πέτρος Κωνσταντίνου και η παρέα του, η οποία αποτελείτο κυρίως από Σομαλούς και άλλες Αφρο-Ασιατικές ‘αντιρατσιστικές’ δυνάμεις, να μην φθάσουν στην Πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα και φυσικά, για συναυλία ούτε λόγος. Πράγματι, αυτοί εμποδίστηκαν στην πορεία τους από τις αστυνομικές δυνάμεις και αποχώρησαν, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα θέμα. Στην πλατεία, ο κόσμος που ήταν εκεί καθόταν ήσυχα και παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα, πλησίαζε άλλωστε και η ώρα του εσπερινού και ήθελαν να εκκλησιαστούν.
Οπότε, εντελώς ξαφνικά, συνέβη και η απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ εναντίον τους, και μάλιστα με ιδιαίτερη μανία. Δακρυγόνα, φλόγες, κροτίδες εκσφενδονίζονταν από παντού, δημιουργώντας μία αποπνικτική ατμόσφαιρα, ενώ ταυτόχρονα άρχισαν και οι επιθέσεις, οι ξυλοδαρμοί και οι συλλήψεις των νεολαίων που αποτελούσαν την ομάδα περιφρούρησης. (Άθελα, μας ήρθαν οι εικόνες από παλαιότερες εκδηλώσεις αναρχικών και ‘αντιρατσιστών’, που χτυπούσαν ανυπεράσπιστους πολίτες, έσπαγαν, έκαιγαν, λεηλατούσαν κλπ ΜΠΡΟΣΤΑ στα μάτια των ΜΑΤατζήδων και αυτοί δεν κουνούσαν ούτε το μικρό τους δακτυλάκι). Ο κόσμος έτρεξε μέσα στην εκκλησία για να σωθεί, Αλλά και αυτό δεν ήταν πρόβλημα για τα ΜΑΤ. Έτρεξαν και αυτοί πίσω τους και είχαν όλη την καλή διάθεση να μπούνε και ΜΕΣΑ στην εκκλησία για να συνεχίσουν το ‘ηρωικό’ τους έργο, εμποδίστηκαν όμως από τον πατέρα Μάξιμο που με το σώμα του τους έφραξε την πόρτα. Και ακολούθησε μία πρωτοφανής ιεροσυλία: έσπασαν το τζάμι της πόρτας εισόδου της εκκλησίας και έριξαν μέσα χημικά!!
Οι νεολαίοι και οι ομάδες περιφρούρησης των πολιτών, καταλαβαίνοντας ότι αυτοί ήταν το ‘κόκκινο πανί’ για τους ΜΑΤατζήδες, αποφάσισαν να αποχωρήσουν συντεταγμένοι, για να λήξει αυτή η ιστορία. Εντωμεταξύ, ήρθε και η ώρα του Εσπερινού και ο πατήρ Μάξιμος άρχισε την λειτουργία, παρακαλώντας μας να κάνουμε ησυχία, γιατί όλοι μας είμαστε πολύ ταραγμένοι και με προβλήματα αναπνοής, όπως ήταν φυσικό. Αλλά , ούτε και αυτό μπόρεσε να γίνει. Έξω στην πλατεία της εκκλησίας, τα ΜΑΤ έριχναν νέα χημικά και προέβαιναν σε νέες επιθέσεις ενάντια στις ομάδες περιφρούρησης που προσπαθούσαν να αποχωρήσουν ειρηνικά και συντεταγμένα. Μη έχοντας άλλη διέξοδο σε κάθε επίθεση, τα παιδιά έτρεχαν πάλι μέσα στην εκκλησία, Γινόταν πανικός, η λειτουργία διακόπτονταν και νέα κύματα χημικών μας έπνιγαν. Νέες προσπάθειες αποχώρησης, νέες επιθέσεις των ΜΑΤ, νέα είσοδος σωτηρίας μέσα στην εκκλησία, ώσπου στο τέλος τα ΜΑΤ πείσθηκαν να τους αφήσουν να φύγουν, ειρηνικά και συντεταγμένα, όπως ήθελαν από την αρχή. Παρ’όλα αυτά, τους ακολούθησε ένα μέρος των δυνάμεων των ΜΑΤ και εμάς πάλι το μυαλό μας ήρθαν εικόνες από προηγούμενες αποχωρήσεις ‘αναρχικών και αντιρατσιστών’ κουκουλοφόρων, με τα στειλιάρια στα χέρια, που, εντελώς ανενόχλητοι δεν είχαν αφήσει τίποτα όρθιο και αποχωρούσαν κάτω από την μύτη των ΜΑΤ, βρίζοντάς τους κατάμουτρα.
Εν τω μεταξύ, με τούτα και με κείνα, τελείωσε ο εσπερινός και εμείς, το χριστεπώνυμο πλήρωμα βγήκαμε έξω. Και εδώ, βρεθήκαμε σε μία άλλη εικόνα. Τα ΜΑΤ αποχωρούσαν επιβιβαζόμενοι στις κλούβες, που είχαν ζώσει την εκκλησία. Τους συνόδευαν οι αποδοκιμασίες του κόσμου, όπως ειρωνικά χειροκροτήματα και ‘μπράβο’, κραυγές αποδοκιμασίας [ουουου…, προδότες…, δεν ντρέπεστε..] και συνθήματα όπως «Τρεις και εξήντα παίρνετε, πατριώτες δέρνετε», « Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», κ.α.. Και όταν οι κλούβες έβαλαν μπρος να ξεκινήσουν, τους αποχαιρέτησαν κουνώντας Ελληνικές σημαίες.
Και εμείς αποχωρήσαμε για τα σπίτια μας,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου