…και ο κρίσιμος ρόλος του Δημήτρη Αβραμόπουλου.
Διαβάστε το, είναι ένα ηχηρό μάθημα για το πως τα “συμφέροντα” επιβάλλουν καταστάσεις, ενίοτε και πρωθυπουργούς. Όλη η μεθόδευση. Κερασάκι; Οι σακούλες του Λαυρέντη και οι αποδέκτες τους.
Η κλήση του Γιώργου Παπανδρέου στις Κάννες ήταν το τέλος της κυβέρνησης, για την ακρίβεια η …αρχή της συγκυβέρνησης! Το μήνυμα που πήρε ήταν σαφές: “Φύγε και μην ξαναπατήσεις εδώ. Βρείτε τα, κάντε ότι καταλαβαίνετε αλλά είναι η τελευταία φορά που μιλάμε μαζί σου”. Αυτή ήταν η “εντολή” που μάλιστα μπροστά στην απορία του κ. Παπανδρέου “μα πως να τα βρούμε (σσ. με τονΣαμαρά)”; Πήρε μία “διαβεβαίωση” ότι θα έβρισκε ανταπόκριση.
Ακολούθησε η πίεση στον Σαμαρά που σας την είχαμε αποκαλύψει. Ισχυρότατη πίεση που έφτασε στα άκρα (θυμηθείτε την χρηματαποστολή μαμούθ στις τράπεζες από την ΤτΕ) που κατέληξε στην αποδοχή της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ ώστε να υλοποιηθούν οι αποφάσεις του Οκτωβρίου.
Εδώ κάπου, μπαίνουν τα “συμφέροντα” μέσω της πίεσης υπουργών του ΠΑΣΟΚ για άμεση παραίτηση και σύγκλιση με πρόσωπο κοινής αποδοχής. Θεωρήσαμε και εμείς τότε “κωμικό” τα συμφέροντα να
θέλουν να ρίξουν τον άνθρωπο τους, αλλά σήμερα αποδεικνύεται ότι έτσι έγινε. Προφανώς γιατί εχθρός του κακού (για την πατρίδα) είναι ο χειρότερος…
Αποκάλυψη πρώτη: Στις συζητήσεις που γινόντουσαν, το όνομα “Παπαδήμος” δεν είχε αναφερθεί από κανέναν! Ούτε καν είχε πέσει στο τραπέζι, αφού τόσο ο ΓΑΠ όσο και ο Σαμαράς δεν τον ήθελαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Ειδικά ο ΓΑΠ φοβόταν ότι ο Παπαδήμος θα μπορούσε να τον “θυσιάσει” και να βγάλει τις αστοχίες και τις ανομίες του στην φόρα για να ξεπληρώσει παλαιότερους λογαριασμούς, που υπάρχουν.
Πως λοιπόν ήρθε στο προσκήνιο ο Παπαδήμος;
Αποκάλυψη δεύτερη: Ο Παπαδήμος ξεκίνησε το ταξίδι του για την Ελλάδα χωρίς να έχει μιλήσει με κανέναν από τους πολιτικούς αρχηγούς ή τους συμβούλους τους. Δεν είχε απολύτως καμμία ειδοποίηση. Την ίδια στιγμή, δύο γνωστά εκδοτικά συγκροτήματα, ειδικά του Φαλήρου, άρχισαν να παίζουν διακαώς το όνομα του. Το ίδιο και ο Γιώργος Καρατζαφέρης που μετά την ανακωχή του με το συγκρότημα Αλαφούζου (είχαν προηγηθεί κάποιες εξαγγελίες του προέδρου για κάτι CD από Ρουμανία αλλά δεν υπήρξε κάποια συνέχεια), ανέφερε το όνομα του Λουκά Παπαδήμου ως πανάκεια στην δυσχερέστατη θέση που είχε περιέλθει το πολιτικό σύστημα.
Η έλευση λοιπόν ταυτιζόταν έντεχνα με “ειδοποίηση”, με διαρροές τύπου “Κλείδωσε το όνομα”, “Έρχεται ο Παπαδήμος” που όλοι θυμόμαστε. (η άφιξη του Παπαδήμου έγινε διότι κάποιος του άναψε το “πράσινο φως”. Πιθανότατα ο Γερμανικός παράγοντας σε συνεργασία με τους ομοτράπεζους του στην “Τριμερή”, Αλέξη Παπαχελά και Παναγή Βουρλούμη, που και οι δύο βρίσκονται στο συγκρότημα του Φαλήρου)
Φτάνοντας λοιπόν ο Παπαδήμος, μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, παίρνει ο ίδιος τηλέφωνο την Ρ. Βάρτζελη, ρωτώντας εάν υπάρχει κάποια εξέλιξη, αν τον χρειάζονται κάτι, “θορυβημένος” από τα δημοσιεύματα και τις αναφορές στο όνομα του. Η σύμβουλος του πρωθυπουργού του απάντησε φυσικά, αρνητικά. Παρά την αρνητική απάντηση όμως, ο Λουκάς Παπαδήμος έμεινε στην Ελλάδα (κάτι παραπάνω θα ήξερε).
Βλέποντας το κλίμα που προσπαθούσαν να δημιουργήσουν τα “συμφέροντα”, το Μαξίμου αλλά και η Συγγρού διαψεύδουν κάθετα και οριζόντια κάθε επαφή με Παπαδήμο, όπως ήταν και η πραγματικότητα. Εκεί πλέον τα ΜΜ”Ε” αρχίζουν και καίνε το όνομα του Παπαδήμου.
Αποκάλυψη τρίτη: “Θεσμική Λύση”. Ήταν πέρα για πέρα αληθινή, με πρώτη επιλογή τον Απόστολο Κακλαμάνη στο πρόσωπο του οποίου συμφωνούσε και ο Αντώνης Σαμαράς. Οι αντιδράσεις ήταν τεράστιες, αφού οι ρυθμιστές των ΜΜ”Ε” και οι εκπρόσωποι τους στο κοινοβούλιο προανήγγειλαν λυσσαλέα αντίδραση και αντάρτικο. Εκεί έκανε πίσω και ο Καρατζαφέρης για πρώτη φορά, παρότι του προτάθηκε η αντιπροεδρία, ενώ ήταν υπέρμαχος της “συνεργασίας”.
Έπεσε στο τραπεζι το όνομα του Πετσάλνικου και υπηρξε συμφωνία. Ναι, εκείνο το βράδυ στο προεδρικό μέγαρο, είχε κλειδώσει το όνομα Πετσάλνικου και θα ανακοινωνόταν επίσημα στην συνάντηση των αρχηγών με τον Κάρολο Παπούλια. Εκεί ξεκινά το θέατρο του παραλόγου. Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ξεκινούν συλλογή υπογραφών και επιστολές προκειμένου να αποτρέψουν αυτή την εξέλιξη. Εκεί λοιπόν που ετοιμαζόντουσαν να κάνουν την ανακοινωση έχοντας μετρήσει τα κουκιά τους…
…(αποκάλυψη τέταρτη) Γίνεται το συμβάν με τον Καρατζαφέρη και την αποχώρηση του από το μέγαρο. Η κίνηση αυτή έγινε αφού είχε πληροφορηθεί το όνομα Πετσάλνικου (βρισκόταν ήδη στο προεδρικό μέγαρο) και αποχώρησε αναφέροντας ως αιτία την “υποτιμητική” αντιμετώπιση προς το πρόσωπο του.
ΕΚΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΓΙΝΕ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΥΚΑ ΠΑΠΑΔΗΜΟ!
Λίγα λεπτά μετά τις 9 το βράδυ, η σύμβουλος του πρωθυπουργού, Ρεγγίνα Βάρτζελη επικοινωνεί με τον Λουκά Παπαδήμο και του ζητά να μην αναχωρήσει, συγκεκριμένα να “μην μπει σε αεροπλάνο για τις επόμενες 8 ώρες!”.
11 η ώρα το βράδυ, επικοινωνεί μαζί του ο Γιώργος Παπανδρέου και του ανακοινώνει επίσημα την πρόταση του, να αναλάβει πρωθυπουργός της μεταβατικής κυβέρνησης.
Ακολουθεί και το τηλέφωνο του Αντώνη Σαμαρά που τον πληροφορεί ότι “δεν έχει πρόβλημα μαζί του” και θα στηρίξει την παρουσία του!!
Στο μεσοδιάστημα, έχει βγει και η “εξήγηση” από την προεδρία για το συμβάν με τον Γ. Καρατζαφέρη, κάνοντας τον τελευταίο χαρούμενο και πρόθυμο να επιστρέψει την επομένη το πρωΐ. Ο σκοπός είχε επιτευχθεί.
Έτσι ακριβώς έγιναν τα πράγματα. Όλα τα περί “όρων” είναι μυθοπλασίες ενταγμένες στο παιχνίδι των ΜΜ”Ε” για να επιβληθεί ο Λουκάς Παπαδήμος ή να καλυφθεί η απόρριψη του.
Ο Παπανδρέου “λύγισε” στην πίεση των υπουργών με κορυφαία την Άννα Διαμαντοπούλου που δεν κρύβει την συμπάθεια της για το συγκρότημα του Φαλήρου.
Ο Σαμαράς όμως δεν “λύγισε” ούτε από τον “έμπορο του Καραμανλισμού” αφού ήξερε πως ο ίδιος ο Καραμανλής ήταν αντίθετος σε αυτή την εξέλιξη, ούτε από τα τερτίπια των “φίλων τής φίλης” του συγκροτήματος που άλλωστε ήταν μία χούφτα. Ο Σαμαράς σύρθηκε σε συγκυβέρνηση από στυγνό εκβιασμό της Μέρκελ και δέχτηκε τον Παπαδήμο πειθόμενος από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ήταν ο μόνος που ήθελε τον Λουκά Παπαδήμο. Δεν είχε άλλωστε κακες σχέσεις με το σύστημα Σημίτη. Για πολλούς, η απουσία του από την εκλογική μάχη το 2000 έδωσε στον Σημίτη την ανάσα ζωής που χρειαζόταν για να ολοκληρώσει το έργο του και σε άλλους όπως ο Λουκάς Παπαδήμος να ανοίξει τα φτερά του χωρίς να χρειαστεί να ταλαιπωρηθεί δίνοντας εξηγήσεις για το χρηματιστήριο.
(Παρένθεση: Σε ποιά εφημερίδα είχε κάνει ο Λουκάς Παπαδήμος την περιβόητη παρέμβαση που ξεκίνησε την κατάρρευση του χρηματιστηρίου οδηγώντας στο μεγάλο “κραχ”; Ναι, στην Καθημερινή)
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος όμως ποτέ δεν έκρυψε την συναινετική του διάθεση και προς τον Γιώργο Παπανδρέου. Να μην ξεχνάμε την περιβόητη συνάντηση Σαμαρά – Παπανδρέου στο χωριό του Αβραμόπουλου, το Ελληνικό Αρκαδίας.
Εντέλει, τα κατάφερε. Το ότι παραιτήθηκε από βουλευτής για να συμμετέχει στο νέο σχήμα λοιπόν, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος άνοιξε την νέα εποχή. Την νέα τάξη πραγμάτων.
Ίσως αυτό το αποκαλυπτικό αφιέρωμα σας κάνει να βρείτε την απάντηση στο διαχρονικό ερώτημα: Ποιός κυβερνά αυτόν τον τόπο.
Εμείς ψάχνουμε απαντήσεις σε πιο πεζά ερωτήματα: Θα βρεθούν αυτοί που πήραν τις σακούλες από τον Λαυρεντιάδη;
Η απάντηση είναι πως Όχι. Διότι απλούστατα, αυτοί που κυβερνούν αυτόν τον τόπο δεν αφιέρωσαν στα πρωτοσέλιδα τους ούτε μονόστηλο για τον “συνέταιρο”.
Καλό σας βράδυ,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου