Σελίδες

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Ριζοσπάστης 1931: Δεν θα πάψουμε την πάλη μας για την ανεξαρτησία του Μακεδονικού Λαού.



Οι λικβινταριστές* αρνούνται ότι ο Μακεδονικός λαός αγωνίζεται για την ανεξαρτησία του. Είχαν την γαλαντομία να αναγνωρίσουν το δικαίωμα της ανεξαρτησίας μέχρι του αποχωρισμού, εφ' όσον θα το ζητήσουν οι μάζες. Μια όμως που κατ' αυτούς οι μάζες δεν αγωνίζονται, δεν υπάρχει λόγος και να παλεύει το Κόμμα μας για κάτι το οποίο οι ίδιες οι μάζες δεν το θέλουν.

Η ιστορία των αγώνων του Μακεδονικού λαού για την ανεξαρτησία του διαψεύδει τις απόψεις αυτές που κρύβουν μέσα του ελληνικό εθνικισμό. Η εγκατάστασις νέων πληθυσμών όμως, των προσφύγων, δεν σβύνει τους αγώνες αυτούς. Χωρίς αμφιβολία οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία δεν έχουν ζήσει τους αγώνες του Μακεδονικού λαού για την ανεξαρτησία του από το ζυγό των Βαλκανέζων και ξένων ιμπεριαλιστών. Οι υποκειμενικές δυσκολίες επομένως να κάνουν κι αυτοί έναν κοινό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα είναι μεγάλες. Μήπως όμως...

αντικειμενικά δεν έχουν κι αυτοί τα ίδια συμφέροντα;

Μήπως δεν χρησιμοποιούνται τώρα σαν ταμπούρι, προμαχώνας της εθνικιστικής πολιτικής της κεφαλοκρατίας; Μήπως με τα 30 στρέμματα που πήρε κάθε πρόσφυγας και είναι υποχρεωμένος τώρα να πληρώνει βαρειά χρέη μπορεί να είναι ευχαριστημένος;

Τέθηκε πολλές φορές το ερώτημα: Τι θα γίνουν οι πρόσφυγες σε περίπτωση που δεν γίνει ανεξάρτητη η Μακεδονία; Θα διωχθούν οι πρόσφυγες από τα χωράφια τους για νά ρθουν οι ντόπιοι Βούλγαροι κλπ, που τα διεκδικούσαν;

Στο ερώτημα αυτό, απάντηση μας είναι: Ο αγώνας για την ανεξαρτησία συνδέεται με τον αγώνα για την κατάργηση των φεουδαρχικών υπολειμμάτων με την δωρεάν απαλλοτρίωση των τσιφλικίων, μοναστηριακών, δημοσίων κτημάτων, την κατάργηση χρεών της Ε.Α.Π.

Επομένως χωρίς να χάσουν οι πρόσφυγες τα χωράφια τους, θα βρεθούν άλλα χωράφια για τους φτωχούς χωρικούς ντόπιους και πρόσφυγες.

Συνεχίστε την ανάγνωση στο φύλλο του Ριζοσπάστη της 23ης Μαρτίου 1931 (αρχείο PDF, 317ΚΒ)

* Σημείωση: Λικβινταρισμός (γαλλ. Liquidarisme): Πολιτική τάση, κυρίως του κομμουνιστικού κινήματος, που υποστηρίζει ότι στα καπιταλιστικά κράτη είναι αναγκαία η αποδοχή του κοινοβουλευτισμού και η εγκατάλειψη της επαναστατικής τακτικής και της παράνομης δράσης. Αρχικά οι οπαδοί του λικβινταρισμού δέχτηκαν σφοδρή επίθεση από τις σκληροπυρηνικές τάσεις του κομμουνιστικού κινήματος. Για το λόγο αυτό ο λικβινταρισμός χρησιμοποιήθηκε και με τη σημασία της κατηγορίας για διαλυτικές ή διασπαστικές κινήσεις στα πλαίσια ενός κομμουνιστικού κόμματος, από άτομα ή ομάδες που προσπαθούσαν να εκφράσουν μια άλλη άποψη πέρα από την επίσημη γραμμή του κόμματος.

Συνώνυμο του λικβινταρισμού είναι και ο λεγκαλισμός. Ο όρος προέρχεται από τη γαλλική λέξη liquide = ρευστός, υγρός.

Ο πρώτος διδάξας του εν ελλάδι λιβκινταρισμού ήταν ο Παντελής Πουλιόπουλος που υποστήριξε τη θέση για πολιτική αποχή, αυτοδιάλυση του ΚΚΕ και ανασύστασή του "από τα καλύτερα στοιχεία", δηλαδή ως λέσχη διανοουμένων, και γι αυτό το λόγο διαγράφηκε στο 3ο Συνέδριο του ΚΚΕ το 1924.


Μακεδονία, Γη Ελλήνων

 πηγή  

Δεν υπάρχουν σχόλια: