ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΟΚΡΑΤΙΑ (του Σάββα Παύλου) 

Τυχόν συνειρμοί, δικοί σας. «Ήπειρος η πατρίδα μας»

Απαντώντας σε ερωτηματολόγιο αθηναϊκής εφημερίδας για την οικονομική κρίση της Κύπρου, ανάμεσα σε άλλα, τόνισα:«Ξέρετε, η Κύπρος μαστίζεται από λειψυδρία και λειψανδρία. Δεν βρέχει πολύ και οι πολιτικοί άνδρες της δεν μελετούν, αμφιβάλλω αν οι σημερινοί είκοσι σημαντικότεροι ταγοί, όλων των κομμάτων, διάβασαν δύο βιβλία τα περασμένα δέκα χρόνια. Το χειρότερο, μερικοί που διαβάζουν ασχολούνται μόνο με βιβλία Κυπρίων συγγραφέων, που συναντούν  στις πολιτικές τους διαδρομές. Η κυπριακή επαρχία ανακυκλώνεται. Ευσύνοπτα: Η βόρεια Κύπρος τουρκοκρατείται και η νότια μετριοκρατείται.»

“Η βόρεια Κύπρος τουρκοκρατείται και η νότια μετριοκρατείται”. Λόγια που επανέλαβαν αρκετοί αναλυτές και ποιητές για την κατάσταση στην Κύπρο.

Η ιστορική γνώση τεκμηριώνει ευσύνοπτα τη σφαγή των ξεχωριστών και την επικράτηση των μετρίων. Ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων πήρε τον γιο του και διάδοχό του έξω από την πόλη, κι όπως περπατούσαν, κάθε φορά που ο πασάς έβλεπε ένα ψηλό στάχυ, το χτυπούσε με το μπαστούνι του και το έριχνε κάτω.

-Θέλεις να κυβερνήσεις;  ρώτησε τον γιο του. Λοιπόν, όποιος ξεχωρίζει πρέπει να του κόβεις το κεφάλι.

Παρόμοιο γεγονός έγινε παλαιότερα και καταγράφεται από τον Ηρόδοτο στο πέμπτο κεφάλαιο της Ιστορίας του, που έχει το όνομα της Μούσας Τερψιχόρης. Ο Θρασύβουλος, ο τύραννος της Μιλήτου, συμβούλεψε με παρόμοιο τρόπο τον Περίανδρο, αποκεφαλίζοντας τα στάχυα, δηλαδή τους “υπειρόχους των αστών φονεύειν”, να σκοτώνει τους άξιους και...

αυτούς που ξεχώριζαν στην πόλη.

Τέτοια «σφαγή» επιτελείται στην Κύπρο για δεκαετίες. Οι λογικές της μετριότητας θριαμβεύουν, εν τέλει η συνομωσία των μετρίων αποδεικνύεται αδίστακτη και νικηφόρα. Όλα τα προσοντούχα και ταλαντούχα άτομα, οι μελετημένοι και οι άξιοι σφαγιάζονται συνεχώς, επιπλέουν οι διάφοροι φελλοί, οι ανίκανοι και οι καιροσκόποι. Υπάρχει, ακόμη,  μια διακομματική συμμαχία για να αναδεικνύονται οι μέτριοι και οι ανίκανοι. Έτσι, όταν υπάρχει κάποιος προσοντούχος από τον ΔΗΣΥ ή από άλλα κόμματα, οι ακελικοί κύκλοι θα μιλήσουν για επέλαση του “εθνικισμού” και πρέπει, επιτέλους, να στηθεί ανάχωμα για να εμποδιστεί, όταν όμως αυτός αποτελεί μετριότητα οι ΑΚΕΛικοί θα επιδείξουν “μεγαλοσύνη” και “ανωτερότητα”. Το ίδιο και από την πλευρά του ΔΗΣΥ, όταν υπάρχει προσοντούχος που προέρχεται από τον χώρο της κυπριακής παραδοσιακής αριστεράς  θα ανασύρουν τον “κίνδυνο του κομμουνισμού”, όταν όμως αυτός αποτελεί μια εκκωφαντική μετριότητα κι αυτοί θα επιδείξουν “μεγαλοσύνη” και “ανωτερότητα”, θα τον αφήσουν να προχωρήσει για πιο πάνω. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του πιο ανίκανου από τον Ακελικό χώρο, του κ. Δημήτρη Χριστόφια, που βοηθήθηκε και από τον ΔΗΣΥ για να νικήσει και να υποδύεται για πέντε χρόνια τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα τα οικτρά αποτελέσματα που σήμερα βιώνουμε

Στο θέμα παρεμβαίνουν και οι ξένες υπηρεσίες, η αγγλική και η αμερικανική πρεσβεία, οι μηχανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και  του Ο.Η.Ε., που ψάχνουν συνεχώς για χρήσιμους ηλίθιους, για να τους ενισχύσουν με υποτροφίες, προσκλήσεις σε συνέδρια, απόκτηση επαφών και γνωριμιών, να τους εντάξουν ως στελέχη σε επιχορηγούμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις», που θα τους αναδείξουν, για να γίνουν παράγοντες της κυπριακής κοινωνίας και να παίζουν κάποιο ρόλο, ο οποίος θα ενισχύει τις ξένες επιλογές και λογικές. Εν τέλει οι μετριότητες νίκησαν πανηγυρικά, έχουν στελεχώσει τα κομβικά σημεία της κυπριακής κοινωνίας, κόβουν και ράβουν στις διάφορες υπηρεσίες, στα κόμματα, στις οργανώσεις.

Όμως ο τόπος βουλιάζει. Και σε μια κοινωνία, ένα από τα μεγαλύτερα ενισχυτικά σημεία για την επιβίωσή της είναι το κεφάλαιο των ικανών και προσοντούχων στελεχών της, είναι το κεφάλαιο της αξιοποίησης των πολιτών της που είναι έξυπνοι, καλλιεργημένοι, νευρώδεις και δυναμικοί, που μπορούν να σκεφτούν, να κρίνουν και να δράσουν. Αυτοί που έπρεπε να αναλάμβαναν υπεύθυνα στον στρατό, την οικονομία, την πολιτική ζωή, στην Παιδεία και τα Πανεπιστήμια, στον πολιτισμό και την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών. Τους θάψαμε όλους, και η ελεύθερη Κύπρος πνίγεται στη μιζἐρια, την κακομοιριά και το αλαλούμ της μετριότητας.

Όμως δεν ζούμε σε κάποια ήσυχη και ασφαλή περιοχή της υφηλίου, όπου η επέλαση των ανικάνων απλώς θα επιφέρει κάποια αρνητικά φαινόμενα σήψης και παρακμής. Βρισκόμαστε σε ένα καίριο σημείο του κόσμου, η τουρκική πολιτική, αδίστακτη και αποτελεσματική, μεθοδεύει τα επόμενα βήματα, καταστροφικά για την επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού. Το βόρειο μέρος τουρκοκρατείται, βρίσκεται υπό κατοχή, και το νότιο μετριοκρατείται. Αν το ελεύθερο τμήμα δεν αναδείξει, στην πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική, διοικητική ζωή, τα καλύτερα και πιο προσοντούχα μέλη του, σημαίνει ότι η σιδερένια πραγματικότητα της τουρκικής κατοχής θα επεκταθεί και στο σύνολο του νησιού, θα ποδοπατήσει την πραγματικότητα που δημιουργούν οι ανίκανοι και οι μετριότητες.

Η ανάδυση των ικανών, των προσοντούχων και των έξυπνων αποτελεί όρο επιβίωσης του κυπριακού ελληνισμού.