«Η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ) θα τιμήσει τον Αρη Βελουχιώτη με εκδήλωση που διοργανώνει, το πρωί της Κυριακής 16 Ιούνη, στη Μεσούντα Αρτας, τον τόπο όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο Πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ.
Για τη συμμετοχή των αγωνιστών/στριών, φίλων και απογόνων της Εθνικής Αντίστασης από την Αθήνα, τα Κεντρικά της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ διοργανώνουν διήμερη εκδρομή, το Σαββατοκύριακο 15/16 Ιούνη. Καλούνται οι αγωνιστές, φίλοι και απόγονοι να δηλώσουν, έγκαιρα, συμμετοχή στα γραφεία της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ (Μαυρομματαίων 12 - Πεδίον του Αρεως) και στα τηλέφωνα:210.8831.368 και 210.8222.952. Παράλληλα, καλούνται όλα τα Παραρτήματα της χώρας να οργανώσουν τη συμμετοχή τους στην εκδήλωση.»
λέει η ανακοίνωση της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ αλλά εσείς, εν τω μεταξύ, διαβάστε δύο ανακοινώσεις δημοσιευμένες στον «Ριζοσπάστη» εκείνης εποχής.
12-6-1945. «Ο Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ μας ανεκοίνωσε ότι η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, αφού συζητήθηκε πάνω σε εκθέσεις, που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις, αποφάσισε να καταγγείλη ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια)... Όπως είναι γνωστό, ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) στον καιρό της δικτατορίας του Μεταξά είχε πιαστεί και είχε κάνει δηλώσεις μετανοίας και αποκήρυξη του ΚΚΕ» η πρώτη και
16-6-1945. «...Ο Κλάρας αφού για μια φορά πρόδωσε και απεκήρυξε το ΚΚΕ, γιατί λύγισε μπροστά στην τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε τον καιρό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να εξαγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη, που αναγνώρισε και κατεδίκασε. Το ΚΚΕ, τούδωσε την δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις και την συμφωνία που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι, ξαναπροδίδει το ΚΚΕ με την πολιτική και ύπουλη δράση του, που μονάχα τον εχθρό ωφελεί. Στο ΚΚΕ δεν έχει θέση κανένας οσοδήποτε ψηλά κι αν στέκη και οσοδήποτε μεγάλος κι αν είναι, όταν
οι πράξεις του δεν συμβιβάζονται με το κοινό συμφέρον και όταν παραβιάζεται η δημοκρατική εσωτερική πειθαρχία».
Αυτή η δεύτερη ανακοίνωση ήταν απόφαση της 11ης ολομέλειας του κόμματος της 5-10/4/1945 αλλά δεν δημοσιεύθηκε τότε περιμένοντας την επιστροφή του πραγματικού αρχηγού Ν. Ζαχαριάδη που την επικύρωσε με την υπογραφή του όταν ήλθε οπότε και δημοσιεύθηκε.
Η συνωμοσία με την προδιαγεγραμμένη προς τον θάνατο πορεία του Βελουχιώτη στήθηκε όταν «συμφωνήθηκε» να τον στείλει το ΚΚΕ στην Σερβία με «κανονικό Φύλλο Πορείας και με κανονική Κομματική Σύνδεση» και διοργανώθηκε με λίγα λόγια ως εξής:
Ο Πλουμπίδης του είπε ότι το «φύλλο πορείας» θα το λάβει πηγαίνοντας προς Βορρά και τον έστειλε με κατεύθυνση τα Τρίκαλα. Στα Τρίκαλα περίμενε επί μέρες άδικα ώσπου ο Αρίδας, γραμματέας της ΠΕ Τρικάλων, τον ξαπόστειλε προς τα Ιωάννινα. Εκεί ο Γούσιας, β' γραμματέας της ΠΕ Ιωαννίνων και μετέπειτα αρχιστράτηγος του κομμουνιστικού στρατού, παραπλανώντας τον χρησιμοποιώντας το όνομα του Ανδρέα Τζήμα, τον έστειλε στην Κόνιτσα όπου ο εκεί γραμματέας του ΚΚΕ κάπως τον υποψιάζει. Εν τέλει, αναζητώντας τον Τζήμα, βρέθηκε στην Αλβανία όπου και του διαλύθηκε κάθε αμφιβολία ότι το κόμμα τον κορόιδευε. Ξαναμπαίνει στο ελληνικό έδαφος, βαδίζει προς Νότο και, ενώ οργανώνει την νέα του επανάσταση, στρέφεται τώρα κατά των Σιάντου και Ιωαννίδη ελπίζοντας μόνον στον Ζαχαριάδη τον οποίο είχε σε μεγάλη υπόληψη. Στην πορεία του προς Νότο, επικεφαλής 35 ανδρών, και φθάνοντας στους Μελισουργούς Άρτας βρήκε από έναν χωρικό οπαδό του, το φύλλο του Ριζοσπάστη της 1-5-45 με τις δηλώσεις του Ζαχαριάδη ότι «η συμφωνία της Βάρκιζας έπρεπε να εφαρμοσθεί απ' όλους είτε είναι στις πόλεις είτε στα βουνά», σαφής προειδοποίηση γι αυτόν. Κατάλαβε ότι πλησίαζε το τέλος του αλλά δεν το έβαλε κάτω. Προσπάθησε να οργανώσει «αντάρτικο» αλλά όπου κι αν πήγαινε τον ακολουθούσαν τμήματα της Εθνοφυλακής ή της Χωροφυλακής διότι τις κινήσεις του τις κατέδιδαν οι ίδιοι οι κομμουνιστές με τελικό αποτέλεσμα την αυτοκτονία του την νύχτα 16 προς 17 Ιουνίου 1945 σε απόσταση μόλις εκατό μέτρων από το σημείο που ο ίδιος είχε πετάξει τον Ιανουάριο του 1944, ψηλά από τον γκρεμό, τον πατέρα Γεράσιμο ηγούμενο της Ι.Μ. Μελιτών επειδή δήθεν ήταν πληροφοριοδότης του Ζέρβα. Έστι δίκης οφθαλμός...
Κατόπιν εντολής του κόμματος (ένα ήταν το κόμμα) κανένας «σύντροφος» εαμίτης - ελασίτης δεν παρουσίασε όπλα στην κηδεία του Βελουχιώτη και κανένας συμπολεμιστής του δεν τραγούδησε το πένθιμο εκείνο εμβατήριο «Επέσατε θύματα αδέλφια εσείς σε άνιση πάλη κι αγώνα...» κι έρχεσθε τώρα υποκριτικά εσείς -όσοι απομείνατε εν ζωή- οι «αγωνιστές» που τον προδώσατε, οι φίλοι και τα ανιστόρητα παιδιά σας να τιμήσετε τον στυγνό δολοφόνο, άρπαγα και ληστή Κλάρα ή Βελουχιώτη ή Μιζέρια (πολλά ψευδώνυμα έχουν μόνο οι εκτός νόμου) και να ξυπνήσετε στην περιοχή μας μνήμες θλιβερές και φοβερές εκείνης της εποχής γιατί ο νέος ΓΓ του ΚΚΕ και συγγενής του μακαρίτη Κουτσύμπας απεφάσισε να ξανα- αποκαταστήσει για άλλη μία φορά τον «δηλωσία» συγγενή του.
Επειδή ο βασικός αντικειμενικός σκοπός αυτών των εκδηλώσεων δεν είναι να συσπειρώσετε τα- ούτως ή άλλως μαντρωμένα- πρόβατά σας, ούτε να διδάξετε την ιστορία στα βλαστάρια σας αλλά να προκαλέσετε εμάς τους υπόλοιπους και να δοκιμάσετε τις αντοχές μας, σας λέω ότι δεν θελήσαμε να δημιουργήσουμε επεισόδια όταν την Κυριακή επανατοποθετήσατε στη θέση Βέρτενικ στο Γράμμο την προτομή του Πέτρου Κόκκαλη (πατέρα του γνωστού καπιταλιστή Σωκράτη) και δεν πρόκειται να δημιουργήσουμε επεισόδια ούτε και σ' αυτήν εδώ την εκδήλωσή σας γιατί εμείς είμαστε δημοκράτες, αν όμως συνεχίσετε να μας προκαλείτε, παρ' όλο που σας λυπούμαστε για το γεγονός ότι πέσατε τόσο χαμηλά στην συνείδηση του ελληνικού λαού, την επόμενη φορά ίσως και να μας βρείτε κάπου εκεί γύρω....
Οδυσσεύς Πάτσης ,«Ήπειρος, η πατρίδα μας»
*Τον τίτλο «Αρχικαπετάνιος» ή Γενικός Καπετάνιος ή Πρωτοκαπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ., ο Βελουχιώτης τον πήρε μόνος του και τον κράτησε παρ' όλες τις αντιθέσεις και προσπάθειες της ηγεσίας του ΚΚΕ να του τον αφαιρέσει από την πρώτη περίοδο του ένοπλου αγώνα.
λέει η ανακοίνωση της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ αλλά εσείς, εν τω μεταξύ, διαβάστε δύο ανακοινώσεις δημοσιευμένες στον «Ριζοσπάστη» εκείνης εποχής.
12-6-1945. «Ο Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ μας ανεκοίνωσε ότι η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, αφού συζητήθηκε πάνω σε εκθέσεις, που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις, αποφάσισε να καταγγείλη ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια)... Όπως είναι γνωστό, ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) στον καιρό της δικτατορίας του Μεταξά είχε πιαστεί και είχε κάνει δηλώσεις μετανοίας και αποκήρυξη του ΚΚΕ» η πρώτη και
16-6-1945. «...Ο Κλάρας αφού για μια φορά πρόδωσε και απεκήρυξε το ΚΚΕ, γιατί λύγισε μπροστά στην τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε τον καιρό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να εξαγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη, που αναγνώρισε και κατεδίκασε. Το ΚΚΕ, τούδωσε την δυνατότητα αυτή. Σήμερα όμως σε μια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή, από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις και την συμφωνία που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι, ξαναπροδίδει το ΚΚΕ με την πολιτική και ύπουλη δράση του, που μονάχα τον εχθρό ωφελεί. Στο ΚΚΕ δεν έχει θέση κανένας οσοδήποτε ψηλά κι αν στέκη και οσοδήποτε μεγάλος κι αν είναι, όταν
οι πράξεις του δεν συμβιβάζονται με το κοινό συμφέρον και όταν παραβιάζεται η δημοκρατική εσωτερική πειθαρχία».
Αυτή η δεύτερη ανακοίνωση ήταν απόφαση της 11ης ολομέλειας του κόμματος της 5-10/4/1945 αλλά δεν δημοσιεύθηκε τότε περιμένοντας την επιστροφή του πραγματικού αρχηγού Ν. Ζαχαριάδη που την επικύρωσε με την υπογραφή του όταν ήλθε οπότε και δημοσιεύθηκε.
Η συνωμοσία με την προδιαγεγραμμένη προς τον θάνατο πορεία του Βελουχιώτη στήθηκε όταν «συμφωνήθηκε» να τον στείλει το ΚΚΕ στην Σερβία με «κανονικό Φύλλο Πορείας και με κανονική Κομματική Σύνδεση» και διοργανώθηκε με λίγα λόγια ως εξής:
Ο Πλουμπίδης του είπε ότι το «φύλλο πορείας» θα το λάβει πηγαίνοντας προς Βορρά και τον έστειλε με κατεύθυνση τα Τρίκαλα. Στα Τρίκαλα περίμενε επί μέρες άδικα ώσπου ο Αρίδας, γραμματέας της ΠΕ Τρικάλων, τον ξαπόστειλε προς τα Ιωάννινα. Εκεί ο Γούσιας, β' γραμματέας της ΠΕ Ιωαννίνων και μετέπειτα αρχιστράτηγος του κομμουνιστικού στρατού, παραπλανώντας τον χρησιμοποιώντας το όνομα του Ανδρέα Τζήμα, τον έστειλε στην Κόνιτσα όπου ο εκεί γραμματέας του ΚΚΕ κάπως τον υποψιάζει. Εν τέλει, αναζητώντας τον Τζήμα, βρέθηκε στην Αλβανία όπου και του διαλύθηκε κάθε αμφιβολία ότι το κόμμα τον κορόιδευε. Ξαναμπαίνει στο ελληνικό έδαφος, βαδίζει προς Νότο και, ενώ οργανώνει την νέα του επανάσταση, στρέφεται τώρα κατά των Σιάντου και Ιωαννίδη ελπίζοντας μόνον στον Ζαχαριάδη τον οποίο είχε σε μεγάλη υπόληψη. Στην πορεία του προς Νότο, επικεφαλής 35 ανδρών, και φθάνοντας στους Μελισουργούς Άρτας βρήκε από έναν χωρικό οπαδό του, το φύλλο του Ριζοσπάστη της 1-5-45 με τις δηλώσεις του Ζαχαριάδη ότι «η συμφωνία της Βάρκιζας έπρεπε να εφαρμοσθεί απ' όλους είτε είναι στις πόλεις είτε στα βουνά», σαφής προειδοποίηση γι αυτόν. Κατάλαβε ότι πλησίαζε το τέλος του αλλά δεν το έβαλε κάτω. Προσπάθησε να οργανώσει «αντάρτικο» αλλά όπου κι αν πήγαινε τον ακολουθούσαν τμήματα της Εθνοφυλακής ή της Χωροφυλακής διότι τις κινήσεις του τις κατέδιδαν οι ίδιοι οι κομμουνιστές με τελικό αποτέλεσμα την αυτοκτονία του την νύχτα 16 προς 17 Ιουνίου 1945 σε απόσταση μόλις εκατό μέτρων από το σημείο που ο ίδιος είχε πετάξει τον Ιανουάριο του 1944, ψηλά από τον γκρεμό, τον πατέρα Γεράσιμο ηγούμενο της Ι.Μ. Μελιτών επειδή δήθεν ήταν πληροφοριοδότης του Ζέρβα. Έστι δίκης οφθαλμός...
Κατόπιν εντολής του κόμματος (ένα ήταν το κόμμα) κανένας «σύντροφος» εαμίτης - ελασίτης δεν παρουσίασε όπλα στην κηδεία του Βελουχιώτη και κανένας συμπολεμιστής του δεν τραγούδησε το πένθιμο εκείνο εμβατήριο «Επέσατε θύματα αδέλφια εσείς σε άνιση πάλη κι αγώνα...» κι έρχεσθε τώρα υποκριτικά εσείς -όσοι απομείνατε εν ζωή- οι «αγωνιστές» που τον προδώσατε, οι φίλοι και τα ανιστόρητα παιδιά σας να τιμήσετε τον στυγνό δολοφόνο, άρπαγα και ληστή Κλάρα ή Βελουχιώτη ή Μιζέρια (πολλά ψευδώνυμα έχουν μόνο οι εκτός νόμου) και να ξυπνήσετε στην περιοχή μας μνήμες θλιβερές και φοβερές εκείνης της εποχής γιατί ο νέος ΓΓ του ΚΚΕ και συγγενής του μακαρίτη Κουτσύμπας απεφάσισε να ξανα- αποκαταστήσει για άλλη μία φορά τον «δηλωσία» συγγενή του.
Επειδή ο βασικός αντικειμενικός σκοπός αυτών των εκδηλώσεων δεν είναι να συσπειρώσετε τα- ούτως ή άλλως μαντρωμένα- πρόβατά σας, ούτε να διδάξετε την ιστορία στα βλαστάρια σας αλλά να προκαλέσετε εμάς τους υπόλοιπους και να δοκιμάσετε τις αντοχές μας, σας λέω ότι δεν θελήσαμε να δημιουργήσουμε επεισόδια όταν την Κυριακή επανατοποθετήσατε στη θέση Βέρτενικ στο Γράμμο την προτομή του Πέτρου Κόκκαλη (πατέρα του γνωστού καπιταλιστή Σωκράτη) και δεν πρόκειται να δημιουργήσουμε επεισόδια ούτε και σ' αυτήν εδώ την εκδήλωσή σας γιατί εμείς είμαστε δημοκράτες, αν όμως συνεχίσετε να μας προκαλείτε, παρ' όλο που σας λυπούμαστε για το γεγονός ότι πέσατε τόσο χαμηλά στην συνείδηση του ελληνικού λαού, την επόμενη φορά ίσως και να μας βρείτε κάπου εκεί γύρω....
Οδυσσεύς Πάτσης ,«Ήπειρος, η πατρίδα μας»
*Τον τίτλο «Αρχικαπετάνιος» ή Γενικός Καπετάνιος ή Πρωτοκαπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ., ο Βελουχιώτης τον πήρε μόνος του και τον κράτησε παρ' όλες τις αντιθέσεις και προσπάθειες της ηγεσίας του ΚΚΕ να του τον αφαιρέσει από την πρώτη περίοδο του ένοπλου αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου