Σελίδες

Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Οι μικροί Θεοί (εθνοπατέρες).


από το «ΟΡΘΟΓΡΑΦΟΣ»
Αυτή η ιστορία με τους πιστολέρο βουλευτές (και βουλευτίνες), που αρνούνται τους ελέγχους ασφαλείας, εκτός από την πλάκα της, έχει και μια σοβαρή πλευρά.
Η οποία έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση, αλλά και την αντίληψη που έχουν κάποιοι «σωτήρες» μας απέναντι στην πλέμπα.
Ότι όλοι είμαστε ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους υπόλοιπους.
Και όχι μόνο σε σχέση με ελέγχους για όπλα, αλλά γενικά.
Καλά είναι δηλαδή να νομοθετούν επί παντός του επιστητού, να ρημάζουν ζωές, να διαλύουν κεκτημένα, χωρίς τις περισσότερες φορές να ξέρουν τι ψηφίζουν, αφού ούτε καν διαβάζουν πριν υπογράψουν (βλ. Χρυσοχοίδη και μνημόνιο)…
Αλλά, όλα κι όλα.
Οι ίδιοι είναι υπεράνω…
Όλοι εμείς οι υπόλοιποι δηλαδή, είμαστε υποχρεωμένοι να συμμορφωνόμαστε με τα όσα ψηφίζουν, οι ίδιοι όμως, που θα έπρεπε να δείχνουν το καλό παράδειγμα, αρνούνται να εφαρμόσουν ακόμη και τα αυτονόητα, όταν θεωρήσουν ότι αυτά θίγουν την «πολιτικά βαρυσήμαντη προσωπικότητά τους»!
Και βεβαίως, στο συγκεκριμένο ζήτημα, από αλλού το περίμενε ο πρόεδρος της Βουλής, κι από αλλού του ήρθε.
Οι εθνικοί αντιπρόσωποι της Χρυσής Αυγής αποδεικνύονται πειθαρχημένα στρατιωτάκια, και την …. επανάσταση την κάνουν κάποιοι

νεοδημοκράτες και κάποιες ψεκασμένες!
Που θεωρούν ότι τους υποτιμούν, όταν τους αναγκάζουν να περνούν από έλεγχο προκειμένου να μπουν στο κοινοβούλιο (το σπίτι τους!).
Ξεχνώντας ότι τέτοια μέτρα είναι επιβεβλημένα, πάνω απ όλα για την δική τους ασφάλεια.
Και αυτό βέβαια ισχύει σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας.
Ρωτήστε κανέναν τροχονόμο τι τραβάει, αν τυχόν και σταματήσει κατά λάθος κανέναν εθνοπατέρα για κάποια τροχαία παράβαση.
Ρωτήστε κανέναν σεκιουριτά αεροδρομίου τι ακούει αν τυχόν ζητήσει από βουλευτή, ή από παράγοντα γενικώς, να ελεγχθεί.
Πάτε να στηθείτε σε καμιά ουρά δημόσιας υπηρεσίας, κι αν τυχόν δείτε βουλευτή (στημένο) ελάτε να με … αγαπήσετε.
Οι περισσότεροι (διότι υπάρχουν αρκετές εξαιρέσεις) αμέσως παίρνουν ύφος χιλίων καρδιναλίων, και ξεστομίζουν την γνωστή νεοελληνική ατάκα: «Ξες ρε ποιος είμαι εγώ»;
Τα παλιότερα χρόνια, οι βουλευτές μας κυκλοφορούσαν ως μικροί Θεοί.
Μπορεί να κυκλοφορούσαν ανάμεσά μας, αλλά ήταν πλήρως απομονωμένοι στον δικό τους κόσμο, αυτόν μιας εικονικής πραγματικότητας.
Γεμάτο με προνόμια, και διευκολύνσεις.
Ανέκαθεν, αλλά πιο ειδικά την δεκαετία του ’80, οι βουλευτές (κυρίως του Πασόκ) ήταν οι ανέγγιχτοι.
Η σούπερ ράτσα.
Με ένα τηλεφώνημά τους έφευγες…
Ήταν οι εποχές που ο Δροσογιάννης χαστούκιζε τροχονόμους, και ο κάθε ανθυποπαράγοντας παρατρεχάμενος βουλευτού διόριζε και μετέθετε όποιον και όποτε ήθελε.
Ήταν η εποχή του αφισοκολλητή και του κλακαδόρου!
Εποχή που βασίλευαν οι βουλευτές.
Ευτυχώς όμως, οι εποχές αυτές πέρασαν ανεπιστρεπτί.
Αλλά δυστυχώς δεν φτάσαμε ακόμη στα επίπεδα των αναπτυγμένων και ευνομούμενων κρατών της Δύσης, όπου ο τροχονόμος δίνει κλήση ακόμη και σε πρωθυπουργό εν ενεργεία, χωρίς να κινδυνεύει να μετατεθεί στο εκεί … Σουφλί.
Γίνονται σοβαρά βήματα όμως.
Οι σημερινοί βουλευτές έπαψαν να έχουν την ισχύ που είχαν κάποτε, και την οποία δεν δικαιούνταν, αν ληφθεί υπόψη ο ρόλος τους που είναι απλά να νομοθετούν.
Τα δε κανάλια τους απομυθοποίησαν προ πολλού, αφού έτσι κι αλλιώς, οι περισσότεροι είναι τενεκέδες ξεγάνωτοι, και αυτό βγαίνει προς τα έξω με κάθε τηλεοπτική τους εμφάνιση.
Παρόλα αυτά, κάποιοι συνεχίζουν να ζουν στην κοσμάρα τους, σαν να μη πέρασε ούτε μια μέρα, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους κανόνες και νόμους.
Οι οποίοι πάντα είναι για τους άλλους, τους πληβείους.
Ξεχνώντας ότι σήμερα είναι, και αύριο δεν…
Δείτε όλους εκείνους τους επί χρόνια μεγαλόσχημους του Πασόκ.
Οι περισσότεροι δεν εξελέγησαν καν βουλευτές.
Οι ίδιοι που μέχρι πριν από ελάχιστα χρόνια κυκλοφορούσαν ως μικροί αυτοκράτορες, με πολυμελείς συνοδείες από κομματικούς βαστάζους, έτοιμοι να σε διαολοστείλουν αν τυχόν προσπαθούσες να τους ελέγξεις.
Ο Σαμαράς δεν είναι τέτοιος.
Είναι ένας πραγματικά απλός άνθρωπος, και πάνω απ όλα χορτασμένος, και χωρίς συμπλέγματα.
Οπότε, όσο περνάει από το χέρι του, ας δώσει την κατάλληλη γραμμή στους δικούς του, διότι η τσάμπα μαγκιά, και ο ντεμέκ τσαμπουκάς δεν βοηθάνε επικοινωνιακά ούτε την παράταξή του, αλλά ούτε και την γενικότερη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση και η χώρα σε όλους τους τομείς.
Και αν τυχόν συναντήσει αντιδράσεις, ας πάρει το μαστίγιο.
Σιγά δηλαδή τα στελέχη, που θα βγάλουν και γλώσσα.
Μη τρελαθούμε.
Η χώρα χόρτασε και από ντιντίδες, και από ψευτόμαγκες.
Οπότε ο απλός λαός θα είναι μαζί του.
Και το ίδιο βεβαία ισχύει και για τον πρόεδρο της Βουλής.
Εφαρμόστε τα νόμιμα… χωρίς εξαιρέσεις και πισωγυρίσματα.
Κι ας φωνάζει η Ραχήλ…


Strange Attractor


ΥΓ- Οι ίδιοι που πουλάνε μαγκιά στους σεκιουριτάδες των αεροδρομίων, και που αρνούνται τον έλεγχο στην ίδια την Βουλή, είναι οι ίδιοι που δέχονται (σαν κότες) τον έλεγχο ασφαλείας για να μπουν στα καζίνο, χωρίς να βγάλουν κιχ.
Δοξάστε τους….

Δεν υπάρχουν σχόλια: