Του Γιώργου Κράλογλου
Όσο συγκεχυμένη και αν είναι η εικόνα των δημοσκοπήσεων για την επόμενη κυβέρνηση έχουμε τον φόρο δήμευσης των ακινήτων, την κατά κράτος «ήτα» των ιδιωτικών υπαλλήλων από τους κρατικούς (πάνω από 1.500.000 θύματα οι ιδιωτικοί έναντι 2000 με το ζόρι οι κρατικοί) και τα πολιτικά «παντρολογήματα» ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που δείχνουν τον «πάγκο» στους «μνημονιακούς».
Με μια όμως αντιμνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ολίγου ΠΑΣΟΚ και άλλων προοδευτικών δυνάμεων της «Αλλαγής Β΄» με πρωθυπουργό τον κ. Αλέξη Τσίπρα ενώ (όπως είναι φυσικό) τα τρέχοντα προβλήματα δεν θα μας αφήσουν θα εισχωρήσουν και κάποια απρόσμενα και άσχετα από την κρίση.
«Κορυφαίο» από αυτά θα είναι το κενό που θα προκύψει από τον αφανισμό του κοινωνικού διχασμού «μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί».
Οι λόγοι είναι ευνόητοι.
Οι μνημονιακοί που θα είναι στην αντιπολίτευση δεν θα μπορούν να αρθρώσουν κουβέντα γιατί ως μνημονιακοί... θέλουν το κακό της χώρας οπότε κανείς δεν θα τους υποστηρίζει ανοικτά.
Άλλωστε γι΄ αυτό καταψηφίσθηκαν και πέρασαν στην αντιπολίτευση.
Στην αντιπολίτευση όμως, ως τρίτο κόμμα θα είναι η Χρυσή Αυγή η οποία είναι επίσης αντιμνημονιακή και άρα υποχρεούται να αναθεωρήσει την τακτική της προς την επίσης
αντιμνημονιακή συγκυβέρνηση, ενώ λογικά «οφείλει» να ξεσπάσει στους μνημονιακούς της αντιπολίτευσης που υπήρξαν, ως μνημονιακή κυβέρνηση, διώκτες της...
Άντε λοιπόν να βρεις οπαδούς να υποστηρίζουν μνημονιακούς, έχοντας τους αντιμνημονιακούς στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση, (έστω και στα μετόπισθεν).
Συνεπώς ο σημερινός διχασμός (μνημονιακοί –αντιμνημονιακοί) πάει κατά διαόλου μαζί με τους μνημονιακούς που λογικά θα αναζητήσουν «προστασία» και δικαίωση στα λάθη της κυβέρνησης των αντιμνημονιακών...
Μέχρι να γίνουν όμως αισθητά τα λάθη πως θα ζήσει η ελληνική κοινωνία και θα τραφούν τα ελληνικά αριστερά κόμματα και οι οπαδοί τους χωρίς διχαστικά μηνύματα;
Τι θα συμβεί όταν μετά το κουρέλιασμα του μνημονίου από τον ΣΥΡΙΖΑ με τελετάρχη τον κ. Στρατούλη όπου οι πάντες θα ορκιστούν εχθροί του μνημονίου και τέρμα μνημόνια και μνημονιακοί;
Βασικό μέλημα της κυβέρνησης των αντιμνημονιακών αλλά και της αντιπολίτευσης των μνημονιακών θα είναι να βρουν νέα διχαστικά συνθήματα.
Διαφορετικά δεν θα μπορούν να σταθούν.
Οι σοσιαλιστές και αριστεροί που σκόπιμα αποβάλλουν (από το 1974 και μετά) το κομμουνιστικό τους περίβλημα και την ταμπέλα του ΚΚΕ, νομίζοντας ότι έτσι έχουν την άνεση της κωλοτούμπας και του αποχρωματισμού (μέσα στην πολυχρωμία του ελληνικού αριστερισμού), πρέπει να βρουν τον τρόπο να εξαφανίσουν οριστικά τους συντηρητικούς μνημονιακούς της αντιπολίτευσης.
Για να το επιτύχουν όμως θα είναι «σιδηροδέσμιοι» της υποχρέωσης να αποδεικνύουν με κάθε τρόπο και συνεχώς ότι είναι αριστεροί και κατ΄ επέκταση αντιμνημονιακοί.
Πως όμως θα το καταφέρουν αυτό χωρίς να δημεύσουν περιουσίες και να κρατικοποιήσουν επιχειρήσεις αφού τότε όλα τα σπίτια θα ανήκουν κατά 50-70% στο κράτος και ιδιωτικές επιχειρήσεις θα έχουν στην Ελλάδα μόνο μάντρες και παλιοσίδερα και στην κεντρική Ευρώπη τις έδρες τους;
Αποτελεσματική λύση είναι να επιβάλλουν την βούληση τους οι συνιστώσες για μέτρα φυλάκισης στους επιχειρηματίες εκείνους που έχουν έδρα εκτός Ελλάδος εάν δεν την επαναφέρουν.
Επίσης να εφαρμοστούν οι δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα, να ακυρωθούν οι συμφωνίες για τις μέχρι τότε εξαγορές κρατικών επιχειρήσεων και να μπουν στην φυλακή οι επενδυτές ως καταζητούμενοι του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν δεν συμβούν αυτά και δεν ακυρωθούν απολύσεις κρατικών υπαλλήλων και ενιαίο μισθολόγιο στο κράτος τι σόι αριστεροί θα είναι οι αντιμνημονιακοί και ποια διαφορά θα έχει η αριστερή κυβέρνησή τους από την συγκυβέρνηση των μνημονιακών που πέρασαν στην αντιπολίτευση;
Πως θα σταθεί η «Αλλαγή Β΄» χωρίς κρατικοποιήσεις, χωρίς μεγάλωμα του κράτους και χωρίς ανανέωση του κομματικού κρατικού στρατού;
Τι εικόνα θα βγάζει η αντιμνημονιακή συγκυβέρνηση αν συνεχισθεί πολιτική αποκρατικοποιήσεων, απολύσεων και διανομή πόρων του ΕΣΠΑ και προγραμμάτων προμηθειών σε ιδιώτες;
Από την άλλη εφόσον τερματισθεί, στην πράξη, το σημερινό πολιτικό διχαστικό κόλπο των «μνημονιακών» και «αντιμνημονιακών» πρέπει, θέλουμε δεν θέλουμε, να βρούμε άλλο διχαστικό σχέδιο.
Αλλά οι μνημονιακοί δεν θα είναι σε θέση να σπείρουν διχόνοια κολλημένοι στον τοίχο, ως μνημονιακοί και αποτυχόντες.
Θα μπορούν ίσως μόνο να μετράνε τις κωλοτούμπες και τους αριστερούς αποχρωματισμούς της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της (εκτός των ΑΝΕΛ που ούτε είχαν ούτε θα αποκτήσουν χρώμα και ιδεολογία).
Αλλά αυτό δεν μας λέει τίποτε.
Μόνο τα σχόλια των αναγνωστών στα άρθρα του Capital.gr να διαβάζει κανείς προσεκτικά καταλαβαίνει ότι οι πολίτες και οι ψηφοφόροι έχουν καλύτερες κεραίες από τους πολιτικούς.
Συνεπώς μένουμε «ορφανοί» από διχασμό. Και το νέο διχαστικό εύρημα αναγκαστικά πρέπει να το σχεδιάσουνε και να το ενσπείρουν πάλι οι αντιμνημονιακοί. Που όμως τότε θα είναι στην κυβέρνηση!!!
Όσο συγκεχυμένη και αν είναι η εικόνα των δημοσκοπήσεων για την επόμενη κυβέρνηση έχουμε τον φόρο δήμευσης των ακινήτων, την κατά κράτος «ήτα» των ιδιωτικών υπαλλήλων από τους κρατικούς (πάνω από 1.500.000 θύματα οι ιδιωτικοί έναντι 2000 με το ζόρι οι κρατικοί) και τα πολιτικά «παντρολογήματα» ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ που δείχνουν τον «πάγκο» στους «μνημονιακούς».
Με μια όμως αντιμνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ολίγου ΠΑΣΟΚ και άλλων προοδευτικών δυνάμεων της «Αλλαγής Β΄» με πρωθυπουργό τον κ. Αλέξη Τσίπρα ενώ (όπως είναι φυσικό) τα τρέχοντα προβλήματα δεν θα μας αφήσουν θα εισχωρήσουν και κάποια απρόσμενα και άσχετα από την κρίση.
«Κορυφαίο» από αυτά θα είναι το κενό που θα προκύψει από τον αφανισμό του κοινωνικού διχασμού «μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί».
Οι λόγοι είναι ευνόητοι.
Οι μνημονιακοί που θα είναι στην αντιπολίτευση δεν θα μπορούν να αρθρώσουν κουβέντα γιατί ως μνημονιακοί... θέλουν το κακό της χώρας οπότε κανείς δεν θα τους υποστηρίζει ανοικτά.
Άλλωστε γι΄ αυτό καταψηφίσθηκαν και πέρασαν στην αντιπολίτευση.
Στην αντιπολίτευση όμως, ως τρίτο κόμμα θα είναι η Χρυσή Αυγή η οποία είναι επίσης αντιμνημονιακή και άρα υποχρεούται να αναθεωρήσει την τακτική της προς την επίσης
αντιμνημονιακή συγκυβέρνηση, ενώ λογικά «οφείλει» να ξεσπάσει στους μνημονιακούς της αντιπολίτευσης που υπήρξαν, ως μνημονιακή κυβέρνηση, διώκτες της...
Άντε λοιπόν να βρεις οπαδούς να υποστηρίζουν μνημονιακούς, έχοντας τους αντιμνημονιακούς στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση, (έστω και στα μετόπισθεν).
Συνεπώς ο σημερινός διχασμός (μνημονιακοί –αντιμνημονιακοί) πάει κατά διαόλου μαζί με τους μνημονιακούς που λογικά θα αναζητήσουν «προστασία» και δικαίωση στα λάθη της κυβέρνησης των αντιμνημονιακών...
Μέχρι να γίνουν όμως αισθητά τα λάθη πως θα ζήσει η ελληνική κοινωνία και θα τραφούν τα ελληνικά αριστερά κόμματα και οι οπαδοί τους χωρίς διχαστικά μηνύματα;
Τι θα συμβεί όταν μετά το κουρέλιασμα του μνημονίου από τον ΣΥΡΙΖΑ με τελετάρχη τον κ. Στρατούλη όπου οι πάντες θα ορκιστούν εχθροί του μνημονίου και τέρμα μνημόνια και μνημονιακοί;
Βασικό μέλημα της κυβέρνησης των αντιμνημονιακών αλλά και της αντιπολίτευσης των μνημονιακών θα είναι να βρουν νέα διχαστικά συνθήματα.
Διαφορετικά δεν θα μπορούν να σταθούν.
Οι σοσιαλιστές και αριστεροί που σκόπιμα αποβάλλουν (από το 1974 και μετά) το κομμουνιστικό τους περίβλημα και την ταμπέλα του ΚΚΕ, νομίζοντας ότι έτσι έχουν την άνεση της κωλοτούμπας και του αποχρωματισμού (μέσα στην πολυχρωμία του ελληνικού αριστερισμού), πρέπει να βρουν τον τρόπο να εξαφανίσουν οριστικά τους συντηρητικούς μνημονιακούς της αντιπολίτευσης.
Για να το επιτύχουν όμως θα είναι «σιδηροδέσμιοι» της υποχρέωσης να αποδεικνύουν με κάθε τρόπο και συνεχώς ότι είναι αριστεροί και κατ΄ επέκταση αντιμνημονιακοί.
Πως όμως θα το καταφέρουν αυτό χωρίς να δημεύσουν περιουσίες και να κρατικοποιήσουν επιχειρήσεις αφού τότε όλα τα σπίτια θα ανήκουν κατά 50-70% στο κράτος και ιδιωτικές επιχειρήσεις θα έχουν στην Ελλάδα μόνο μάντρες και παλιοσίδερα και στην κεντρική Ευρώπη τις έδρες τους;
Αποτελεσματική λύση είναι να επιβάλλουν την βούληση τους οι συνιστώσες για μέτρα φυλάκισης στους επιχειρηματίες εκείνους που έχουν έδρα εκτός Ελλάδος εάν δεν την επαναφέρουν.
Επίσης να εφαρμοστούν οι δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα, να ακυρωθούν οι συμφωνίες για τις μέχρι τότε εξαγορές κρατικών επιχειρήσεων και να μπουν στην φυλακή οι επενδυτές ως καταζητούμενοι του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν δεν συμβούν αυτά και δεν ακυρωθούν απολύσεις κρατικών υπαλλήλων και ενιαίο μισθολόγιο στο κράτος τι σόι αριστεροί θα είναι οι αντιμνημονιακοί και ποια διαφορά θα έχει η αριστερή κυβέρνησή τους από την συγκυβέρνηση των μνημονιακών που πέρασαν στην αντιπολίτευση;
Πως θα σταθεί η «Αλλαγή Β΄» χωρίς κρατικοποιήσεις, χωρίς μεγάλωμα του κράτους και χωρίς ανανέωση του κομματικού κρατικού στρατού;
Τι εικόνα θα βγάζει η αντιμνημονιακή συγκυβέρνηση αν συνεχισθεί πολιτική αποκρατικοποιήσεων, απολύσεων και διανομή πόρων του ΕΣΠΑ και προγραμμάτων προμηθειών σε ιδιώτες;
Από την άλλη εφόσον τερματισθεί, στην πράξη, το σημερινό πολιτικό διχαστικό κόλπο των «μνημονιακών» και «αντιμνημονιακών» πρέπει, θέλουμε δεν θέλουμε, να βρούμε άλλο διχαστικό σχέδιο.
Αλλά οι μνημονιακοί δεν θα είναι σε θέση να σπείρουν διχόνοια κολλημένοι στον τοίχο, ως μνημονιακοί και αποτυχόντες.
Θα μπορούν ίσως μόνο να μετράνε τις κωλοτούμπες και τους αριστερούς αποχρωματισμούς της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της (εκτός των ΑΝΕΛ που ούτε είχαν ούτε θα αποκτήσουν χρώμα και ιδεολογία).
Αλλά αυτό δεν μας λέει τίποτε.
Μόνο τα σχόλια των αναγνωστών στα άρθρα του Capital.gr να διαβάζει κανείς προσεκτικά καταλαβαίνει ότι οι πολίτες και οι ψηφοφόροι έχουν καλύτερες κεραίες από τους πολιτικούς.
Συνεπώς μένουμε «ορφανοί» από διχασμό. Και το νέο διχαστικό εύρημα αναγκαστικά πρέπει να το σχεδιάσουνε και να το ενσπείρουν πάλι οι αντιμνημονιακοί. Που όμως τότε θα είναι στην κυβέρνηση!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου