Υπεύθυνες πράξεις σε ανεύθυνες αποφάσεις (από το VORIA.gr)
Ποια τα περιθώρια αντιδράσεων πολιτικής και κοινωνίας μετά την ανεύθυνη απάντηση της κυβέρνησης στον λαϊκισμό του debtocracy και της αυτοκτονικής επιλογής για μονομερή διαγραφή του χρέους
του Γιώργου Χατζηλίδη
Η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου για διενέργεια δημοψηφίσματος με διακύβευμα τη νέα δανειακή σύμβαση αποτελεί βουτιά στο κενό, για τη χώρα, τελικά και για τον ίδιο. Εν μέσω πιέσεων για ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών και αυξανόμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας, που κορυφώθηκε στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός, θέλοντας να αποφύγει μία εκλογική μάχη, στην οποία το ΠΑΣΟΚ θα λάμβανε το χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας του, προχώρησε σε μία κίνηση πρωτοφανούς υψηλού ρίσκου.
Η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου για διενέργεια δημοψηφίσματος με διακύβευμα τη νέα δανειακή σύμβαση αποτελεί βουτιά στο κενό, για τη χώρα, τελικά και για τον ίδιο. Εν μέσω πιέσεων για ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών και αυξανόμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας, που κορυφώθηκε στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός, θέλοντας να αποφύγει μία εκλογική μάχη, στην οποία το ΠΑΣΟΚ θα λάμβανε το χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας του, προχώρησε σε μία κίνηση πρωτοφανούς υψηλού ρίσκου.
Με πρόσχημα τη συμμετοχική δημοκρατία, ο πρωθυπουργός καταφεύγει στη λαϊκή ετυμηγορία, εκβιάζοντας μία κατακερματισμένη και διαλυμένη κοινωνία, με μοναδικό γνώμονα την πολιτική επιβίωση του ίδιου και του κόμματός του.
Έτσι, όμως, κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα η συμφωνία των Βρυξελλών – ήδη το ΔΝΤ διαρρέει διάφορα για την επόμενη δόση, ενώ οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δηλώνουν από αιφνιδιασμένοι έως εκνευρισμένοι. Κυρίως όμως ο πρωθυπουργός θέτει υπό αίρεση τον ευρωπαϊκό δρόμο της χώρας, μία επιλογή που δεν αποτόλμησε ούτε ο πατέρας του, παρά τα όσα έλεγε προεκλογικά για «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ», ούτε ο Κώστας Σημίτης για την είσοδο στην ΟΝΕ, όταν μάλιστα θα κέρδιζε το δημοψήφισμα με 80%.
Την ώρα που η χώρα έχει ανάγκη από μία ενωτική πρωτοβουλία, ήτοι μία κυβέρνηση που θα υπερβαίνει τις κομματικές σκοπιμότητες, ο Γ.Παπανδρέου προχωράει σε μία διχαστική κίνηση. Θα μπορούσε να επιλέξει, έστω, το μη χείρον βέλτιστον, τις πρόωρες και σύντομες εκλογές, όμως προτιμάει μία μακρά, τρίμηνη οιονεί προεκλογική περίοδο, που μπορεί να βυθίσει την οικονομία και τη χώρα σε μεγαλύτερη αβεβαιότητα, φέροντας όλο και πιο κοντά μας το χάος.
Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, η αναγγελία για το δημοψήφισμα αποκαλύπτει και την προκλητικά ανεύθυνη και υποκριτική(με ελάχιστες εξαιρέσεις) στάση της ελληνικής αντιπολίτευσης: Η ΝΔ θυμήθηκε ξαφνικά τις ευρωπαϊκές καταβολές της και άρχισε να ανησυχεί για τη συμφωνία των Βρυξελλών, που μέχρι χθες κατηγορούσε, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ και όλοι όσοι ασπάζονται τη φιλοσοφία και τον λαϊκισμό του debtocracy και της αυτοκτονικής επιλογής για μονομερή διαγραφή του χρέους άρχισαν να αγχώνονται για τις αγορές και τα χρηματιστήρια.
Δυστυχώς, όμως, σε αυτή την πλήρη και συνεχόμενη ανευθυνότητα της αντιπολίτευσης, ιδίως της αξιωματικής που η θέση της έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, η κυβέρνηση απάντησε με μεγαλύτερη ανευθυνότητα, κάνοντας ακριβώς το ίδιο: Έβαλε το κομματικό συμφέρον πάνω από αυτό της πατρίδας, με τη μεγάλη διαφορά βέβαια ότι οι δικές της πράξεις έχουν εκτελεστικό χαρακτήρα.
Το ζητούμενο είναι βέβαια τι γίνεται εφεξής, ποια τα περιθώρια αντιδράσεων των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων, τελικά της κοινωνίας της ίδιας.
Υπεύθυνες πράξεις
Πριν από όλα, υπάρχει η ελπίδα, υπό την ασφυκτική πίεση αγορών και εταίρων, ο πρωθυπουργός, λειτουργώντας έστω και στο παρά πέντε ως υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης, να ανακοινώσει τη λυτρωτική παραίτησή του. Υπεύθυνα μπορεί να πράξει και μία ομάδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ αποσύροντας την εμπιστοσύνη της προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού και επιταχύνοντας τις εξελίξεις. Υπεύθυνα μπορεί να πράξει, επιτέλους, το μεγαλύτερο κομμάτι της αντιπολίτευσης, καλώντας συντεταγμένα τον λαό σε αποχή από το εκβιαστικό δίλημμα του δημοψηφίσματος. Μην ξεχνάμε ότι για να έχει δεσμευτικό χαρακτήρα το αποτέλεσμα χρειάζεται συμμετοχή 40%. Αν θα είναι μικρότερη, το αποτέλεσμα αυτό θα αποτελέσει το πιο ηχηρό πολιτικό μήνυμα κατά του μικροκομματικού τακτικισμού.
Ακόμα και την ύστατη ώρα, υπάρχουν για όλους ορατές επιλογές υπευθυνότητας απέναντι στις ανεύθυνες αποφάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου