Πάγια θέση των Τούρκων ήταν και είναι να δοθεί στο ψευδοκράτος η δυνατότητα να αναπτύσσει εμπορικές σχέσεις με το εξωτερικό. Δηλαδή, με άλλα κράτη και ιδίως με την Ε.Ε. Γνωρίζουν οι Τούρκοι και οι εκάστοτε κατοχικοί ηγέτες ότι δεν είναι δυνατόν να ζητούν πολιτική και νομική αναγνώριση του κατοχικού καθεστώτος στη βόρεια Κύπρο. Ψηφίσματα του ΟΗΕ (541, 550 κ.ά.) αποφάσεις άλλων διεθνών Οργανισμών ( ΕΔΑΔ, Κοινοπολιτεία κ.λπ.) απαγορεύουν την αναγνώριση του ψευδοκράτους. Γι΄αυτό, εκείνο που επιδιώκουν είναι οι εμπορικές σχέσεις, που έμμεσα δίνουν διεθνή υπόσταση στο ψευδοκράτος και αποτελούν προστάδιο της πλήρους αναγνώρισης.
Διότι, όταν ένα αεροπλάνο προσγειώνεται στο παράνομο αεροδρόμιο Τύμπου, αυτό σημαίνει ότι κάποιες «Αρχές» έχουν έλεγχο του εναέριου χώρου και δίνουν άδεια σύμφωνα με τους κανόνες διεθνούς αεροπλοίας. Μόνον κράτη έχουν τέτοια αρμοδιότητα, άρα με αυτόν τον τρόπο το...
ψευδοκράτος αναγνωρίζεται διά της πλαγίας οδού.
Είναι γι΄αυτό που ο Τούρκος υπουργός Ευρώπη, Ε. Μπαγίς, εκλιπαρεί να επιτραπεί έστω και σε ένα αεροπλάνο της Γαλλίας, Βρετανίας ή Γερμανίας, να προσγειωθεί «νόμιμα» στην Τύμπου και τότε, υπόσχεται, θ’ ανοίξουν λιμάνια και αεροδρόμια της Τουρκίας για την Κύπρο! Προσπαθεί, δηλαδή, να παρακάμψει τις ευρωπαικές υποχρεώσεις της Τουρκίας, με αντάλλαγμα κάτι που πλήττει καίρια την Κυπριακή Δημοκρατία και αναβαθμίζει το ψευδοκράτος. Επικαλείται, μάλιστα, την Ταιβάν, για να ενισχύσει το επιχείρημά του ότι πρόκειται, τάχα, μόνο για εμπορικές σχέσεις. Η Ταιβάν είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση. Δεν έχει, πρώτα-πρώτα, στρατό κατοχής.
Η πολιτική αυτή των Τούρκων για ανάπτυξη εμπορικών σχέσεων με το εξωτερικό υλοποιείται με τη δημιουργία «Γραφείων» σε διάφορες χώρες, τα οποία θεωρούνται «εμπορικά». Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για πολιτικο-διπλωματικά γραφεία προώθησης του ψευδοκράτους, διότι ανοίγονται και διατηρούνται εν ονόματι του κατοχικού καθεστώτος. Επομένως, οποιοδήποτε αναγνώριση σ΄αυτά τα «γραφεία», εμμέσως οδηγεί και σε αναγνώριση ή γνωστοποίηση της ύπαρξης του ψευδοκράτους.
Είναι γι΄αυτούς τους λόγους που εκφράσαμε έντονες επιφυλάξεις και προβληματισμούς για την αγωγή που κατέθεσε στις ΗΠΑ, εδώ και δύο χρόνια, εναντίον του ψευδοκράτους ως «εμπορικής επιχείρησης», ο Ελληνοαμερικανός δικηγόρος Αθανάσιος Τσιμπίδης, εκ μέρους 1037 Ελληνοκυπρίων προσφύγων. Οι Τούρκοι επιδιώκουν ακριβώς να αναγνωριστούν ότι έχουν εμπορικές σχέσεις με το εξωτερικό. Και μια αγωγή ενώπιον των αμερικανικών δικαστηρίων τούς καθιστά νόμιμους διάδικους, ανεξάρτητα από την έκβαση της δίκης.
Οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Εκτός από την έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους, το αμερικανικό δικαστήριο πιθανόν να βγάλει απόφαση που να παραπέμπει για τις αποζημιώσεις που ζητούν οι 1037 Ε/κ ιδιοκτήτες γης στη λεγόμενη «Επιτροπή Αποζημιώσεων» (αφού είναι δημιούργημα του ΕΔΑΔ) και έτσι να ενισχύσει την υπόστασή της, τη στιγμή κατά την οποία η κυπριακή κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα προσπαθούν να την εξουδετερώσουν.
Ορισμένα πράγματα είναι οφθαλμοφανέστατα και αυτονόητα. Οι εμπορικές σχέσεις του ψευδοκράτους που επιδιώκει ο Μπαγίς, δεν πρέπει να επιβεβαιωθούν και στο αμερικανικό δικαστήριο, ανεξάρτητα του αν οι προθέσεις του κ. Τσιμπίδη και των 1037 Ε/κ πελατών του είναι να χτυπήσουν την τουρκική κατοχή και να απαξιώσουν το ψευδοκράτος.
Πετυχαίνουν, άθελά τους, ακριβώς το αντίθετο...
ΠΗΓΗ: ''ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ'' ΛΟΝΔΙΝΟΥ, ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου