Σενάρια διαδοχής στην Τουρκία

Οι πληροφορίες για πάθηση του Τούρκου πρωθυπουργού, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και τα σενάρια για την κούρσα διαδοχής του στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος

16 Ιαν 2012 - 02:25

Το θέμα αναδεικνυόταν μέχρι τώρα από τουρκικές ιστοσελίδες, ακριτομυθίες στον τουρκικό Τύπο, αλλά και από δημοσιεύματα της ισραηλινής «Debka file», η οποία επικαλούμενη «πηγές δυτικών υπηρεσιών αντικατασκοπίας» (διάβαζε Mossad), αποκάλυπτε τη διάγνωση της πάθησης του κ. Ερντογάν, ως καρκίνο του παχέος εντέρου. Τώρα όμως ασχολούνται και τα διεθνή μέσα (BBC, Reuters κ.ά.).

Oι επίσημες κρατικές τουρκικές πηγές απέφυγαν οποιαδήποτε αναφορά στην ασθένεια του κ. Ερντογάν. Υπήρξε όμως δήλωση θεράποντος ιατρού, ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός θα υποβληθεί σε «προληπτική χημειοθεραπεία». Όπως όμως σας ενημερώσαμε από τη voria.gr, ειδικός καθηγητής του Α.Π.Θ....

μας διαβεβαίωσε ότι «προληπτική» χημειοθεραπεία δεν γίνεται.

Τα σενάρια, σύμφωνα με τα οποία ο Τούρκος πρωθυπουργός πάσχει από καρκίνο, επανήλθαν στο προσκήνιο μέσω δημοσιευμάτων, που κάνουν λόγο για εκκίνηση της κούρσας διαδοχής στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.

Τέσσερα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος (ΑΚΡ) θεωρούνται ως οι πιθανότεροι διάδοχοι του κ. Ερντογάν, εάν πράγματι το πρόβλημα υγείας του δεν του επιτρέψει να ασκήσει τα καθήκοντά του. Πρόκειται για τον υπουργό Εξωτερικών κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Μπουλέντ Αρίντς, τον υπουργό Οικονομίας κ. Αλί Μπαμπατσάν, αλλά και τον ίδιο τον πρόεδρο κ. Γκιουλ.

Είναι γεγονός όμως, ότι κανείς από τους παραπάνω πιθανούς διεκδικητές δεν διαθέτει  την προσωπικότητα, αλλά ούτε και τη δημοφιλία του κ. Ερντογάν. Πρέπει να ομολογηθεί, ότι συγκρινόμενος τουλάχιστον με τους ηγέτες των γειτονικών χωρών της Τουρκίας, ξεχωρίζει. Αυτό βέβαια, δεν είναι απαραίτητο να ωφελήσει τη χώρα του μακροπρόθεσμα, ιδιαίτερα από τη στιγμή που -με τον έναν ή άλλο τρόπο- βρεθεί λύση στο πρόβλημα του Ιράν.

Ο κ. Ερντογάν είναι βέβαια άκρως αντιπαθής στην Ελλάδα, λόγω της προκλητικής νέο-οθωμανικής συμπεριφοράς του. Στην πολιτική όμως, οι αντιπάθειες ή οι συμπάθειες προς τους ηγέτες, δεν παίζουν καταλυτικό ρόλο. Στην περίπτωση αυτή, δεν είναι εύκολο να υποστηρίξει κάποιος, αν η αντικατάσταση του κ. Ερντογάν θα προξενήσει όφελος ή ζημία για την Ελλάδα.

Η γνώμη της στήλης είναι, ότι η παρουσία ενός ηγέτη φονταμενταλιστή ωφελεί τη χώρα μας -με την προϋπόθεση φυσικά, ότι θα λειτουργήσει κάποτε το ελληνικό ΥΠΕΞ, που φαίνεται πως έχει ενταχθεί κι αυτό στο άρθρο 99- διότι δημιουργεί εχθρότητες με κράτη με τα οποία η Ελλάδα μπορεί να δράσει από κοινού. Και ο κ. Ερντογάν κατάφερε ώστε να απομονωθεί πλήρως από τους μέχρι χθες «φίλους και συμμάχους» του.

Δεν είναι πλέον μυστικό, ότι ο κ. Γιλμάζ βρίσκεται στις Η.Π.Α. για συνεννοήσεις με το τουρκικό και ισραηλιτικό λόμπι. Φαίνεται ότι αυτόν προωθούν, προκειμένου να επανέλθουν τα πράγματα στην προ ολίγων ετών κατάσταση, μιας ισορροπημένης δηλαδή σχέσης τόσο με τον τουρκικό στρατό, όσο και με το Ισραήλ. Σ’ αυτήν την περίπτωση, επαναπροσδιορίζονται και οι ελληνοϊσραηλινές σχέσεις.

Αλλά, και ο κ Γιλμάζ και όλοι οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί στην Τουρκία, δεν ήσαν λιγότερο απειλητικοί προς την Ελλάδα, από τον κ. Ερντογάν. Άλλωστε, με τον «προοδευτικό» Ετσεβίτ έγινε η τουρκική κατοχή στην Κύπρο.

Ανεξάρτητα επομένως, από το ποιος θα είναι ο διάδοχος του κ. Ερντογάν -αν προκύψει τέτοιο θέμα- σημασία έχει ποιος θα βρίσκεται στο ελληνικό ΥΠΕΞ και ποιο θα είναι το περιρρέον κλίμα στην ελληνική κοινή γνώμη.

Υ.Γ. Προ δύο ημερών δημοσιεύσαμε σημείωμα με τίτλο «Αναθερμαίνονται οι βουλγαροτουρκικές σχέσεις;». Φαίνεται ότι δικαιωνόμαστε στην παρατήρησή μας ότι κάτι έχει αλλάξει στην βουλγαρική εξωτερική πολιτική -το οποίο οφείλει να παρατηρήσει προσεκτικά και η ελληνική διπλωματία-, με την «ιστορική» (όπως θεωρήθηκε από τον βουλγαρικό τύπο) απόφαση του βουλγαρικού Κοινοβουλίου, που κατάγγειλε την εκστρατεία αφομοίωσης που είχε εφαρμόσει το κομμουνιστικό καθεστώς σε βάρος μουσουλμάνων και Τούρκων.

Η αποδοχή αυτή, με επίσημο έγγραφο της εκστρατείας αφομοίωσης σε βάρος των Τούρκων έχει μεγάλη σημασία, διότι μεταξύ άλλων ζητείται να επανεξεταστεί η δίκη των υπευθύνων για την εκστρατεία αφομοίωσης -που αφέθηκε για 20 χρόνια να σύρεται- και να τιμωρηθούν οι ένοχοι.

Θυμίζουμε, ότι γράψαμε, πως ο κ. Μπορίσοφ, υπηρετώντας ως αξιωματικός στις βουλγαρικές μυστικές υπηρεσίες επί κομμουνιστικού καθεστώτος, έλαβε μέρος στην προστασία του Σώματος κατά την επιχείρηση για την αλλαγή ονομάτων των τουρκικής καταγωγής πολιτών κατά τη δεκαετία του 1980, όταν υποχρεώθηκαν περί τους 100.000 Τούρκοι να κατευθυνθούν στην Τουρκία.

Ο Μακεδών στην VORIA.gr