ΚΥΠΡΙΑΚΟ : Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΩΝ
Η λύση που ο κ. Χριστόφιας επιδιώκει σύμφωνα με τα λεγόμενα του είναι μια λύση «μετεξέλιξης του ενιαίου κράτους σε ομοσπονδιακό με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε σχέση με το εδαφικό, το περιουσιακό και τη διακυβέρνηση».
Με άλλα λόγια ο κ. Χριστόφιας αποδέχεται τη διάλυση της κυπριακής δημοκρατίας ως ενιαίου αναγνωρισμένου κράτους , αποδέχεται τη σχάση της κρατικής της υποστάσεως σε δύο πρωτογενείς οντότητες και ταυτόχρονα την μετεξέλιξη του πρώτου κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης σε ένα νέο σύνταγμα παραγόμενο από τη βία των κατακτητών που θα ρυθμίζει τη διακυβέρνηση. Προς τούτο θεωρεί αναγκαίο να γίνουν κάποιες ...
υποχωρήσεις-παραχωρήσεις , στο εδαφικό και το περιουσιακό.
Αυτή η γραμμή αποτελεί εξέλιξη της λεγόμενης συμφωνίας κορυφής του 1977 οι δε υποχωρήσεις και παραχωρήσεις που ακολούθησαν , έγιναν στο πνεύμα αυτής της συμφωνίας.
Παρα ταύτα όμως οι τούρκοι κατακτητές δεν ικανοποιούνται . Ζητούν ακόμα περισσότερα , απαιτούν και άλλες υποχωρήσεις. Ζητούν δύο λαούς , δύο κράτη και ένα συνομόσπονδο μόρφωμα που θα τους επιτρέψει τον ολοκληρωτικό έλεγχο της επικράτειας της κυπριακής δημοκρατίας αφού πρώτα την διαλύσουν.
Μπροστά σε αυτή τη διαπίστωση , το πολιτικό κατεστημένο κάνει λόγο για αδιέξοδο στις συνομιλίες. Ας προσέξουμε όμως , δεν παραδέχεται την αποτυχία της ενδοτικής του πορείας, αλλά ετοιμάζεται να προβεί σε νέες υποχωρήσεις κάτω από το τραπέζι των συνομιλιών.
Αυτές οι υποχωρήσεις αφορούν την αποδοχή του απευθείας εμπορίου Ε.Ε- κατεχομένων με αντάλλαγμα την επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου και την συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου και εν γένει του πλούτου της κυπριακής ΑΟΖ με τους τουρκοκύπριους συνκατακτητές αλλά και με την ίδια την Τουρκία. Αυτά θα συντελούνται κάτω από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων όταν επί της τσόχας αυτού οι φάκελοι θα είναι διπλωμένοι με την ένδειξη του αδιεξόδου.
Απέναντι σε αυτή τη κατάσταση δεν ακούγεται καμιά φωνή , καμιά οργανωμένη πολιτική επίθεση. Μόνο κάποιες διάσπαρτες αντιδράσεις και ένα σωρό απολιτικές αηδίες και κομπορρημοσύνες .
Λουκάς Σταύρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου