ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ: Το ρολόι για την Ελλάδα χτύπησε μεσάνυχτα. – Ας κάνουμε ως Ελληνοαμερικανοί το καθήκον μας κι ας βοηθήσουμε τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό

  

Σχόλιο του Αποστόλη Ζουπανιώτη.   Την περασμένη εβδομάδα ο αριθμός των ανέργων της Ελλάδας ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο (20%) με την ανεργία στους νέους να ξεπερνά το 50%. Μέχρι πριν τα Χριστούγεννα ο αριθμός των ατόμων που τρώνε καθημερινά στα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των μητροπόλεων ξεπερνούσε τους 250.000. Ο αριθμός των αστέγων στην Αθήνα έχει ξεπεράσει τους 20.000, εκατοντάδες, γονείς αφήνουν τα ανήλικα παιδιά τους στα ιδρύματα και οι σκηνές που βλέπουμε στον αμερικανικό και διεθνή Τύπο με ηλικιωμένους να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό, να συνωστίζονται για μια σακούλα πορτοκάλια, ή πατάτες συγκλονίζουν. Κάθε μέρα στην Ελλάδα – τις τελευταίες μέρες το ψύχος ήταν ιδιαίτερα δριμύ – ένας – δύο άστεγοι χάνουν τη ζωή τους. Τις εικόνες αυτές προσπαθούμε να σας μεταφέρουμε μέσα από τη Greek News τους τελευταίους 3-4 μήνες, ζητώντας από την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα να ευαισθητοποιηθεί. Δεν είχαμε ουσιαστικά αποτελέσματα. Κάποιες κινήσεις αρχίζουν να ξεδιπλώνονται δειλά-δειλά, αλλά ακόμη καμία βοήθεια δεν έχει μεταφερθεί στην... γενέτειρα. Όταν από τη Δευτέρα θα αρχίσει η εφαρμογή των νέων μέτρων, οι εικόνες θα χειροτερέψουν. Οι συντάξεις περικόπτονται, οι μισθοί περικόπτονται, νηπιαγωγεία της Εργατικής Εστίας θα κλείσουν, κοινωφελή ιδρύματα θα χάσουν μέρος της χρηματοδότησής τους και θα δυσκολεύονται να λειτουργήσουν ως κοινωνικό δίκτυο προστασίας. Χιλιάδες εργαζόμενοι θα χάσουν τις δουλειές τους και μέχρις ότου αρχίσει – αν ποτέ αρχίσει – να λειτουργεί η ανταγωνιστικότητα εξ αιτίας των χαμηλών μισθών-Βουλγαρίας, δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριών θα υποφέρουν. Όσοι από τους Ελληνοαμερικανούς αυτές τις μέρες, παρακολουθώντας τα δρώμενα στη γενέτειρα είπαν (ή σκέφτηκαν) απλά ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ (οι συμπατριώτες μας στη γενέτειρα δηλαδή) μάλλον θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται ότι η τιμωρία κάποιου (ατόμου ή λαού) έχει όρια. Το ίδιο κι η δική μας η σκληρότητα. Το «παίδεμα» (εκ του εκπαιδεύω, εξ ου και παιδαγωγός) αν ξεπεράσει τα όριά του γίνεται βασανισμός, σαδισμός και απανθρωπιά! Έφτασε πιστεύω η στιγμή να ξεδιπλώσουμε την αλληλεγγύη μας προς τον Ελληνικό Λαό με κάθε τρόπο, αλλιώς ας σταματήσουμε κάθε σχόλιο, κάθε κριτική και κάθε ειρωνεία ή κούφια παρηγοριά. Ας τους αφήσουμε στον πόνο τους κι ας κόψουμε το «Ελληνο» κι από το «Ελληνορθόδοξος» και από το «Ελληνοαμερικανός» Έχουμε Αρχιεπισκοπή, μητροπόλεις, 550 κοινότητες, πολλές διακονίες, δεκάδες μεγάλους παναμερικανικής εμβέλειας οργανισμούς και εκατοντάδες τοπικούς συλλόγους. Θα πρέπει να αισθανόμαστε ντροπή ως Έλληνες αν προσθέταμε σήμερα το σύνολο των χρημάτων τα οποία με τον ένα ή άλλο τρόπο προσφέραμε για να απαλύνουμε τον πόνο των αδελφών μας στην Ελλάδα. Μία έκκληση της Εθνικής Φιλοπτώχου της Αρχιεπισκοπής μας, που υποτίθεται εκδόθηκε στις 17 Ιανουαρίου, δημοσιοποιήθηκε μόλις στις 5 Φεβρουαρίου. Κι αυτή υπό πίεση … Μία ανακοίνωση της IOCC (Διεθνείς Ορθόδοξες Διακονίες) που εκδόθηκε στις 20 Ιανουαρίου (για βοήθεια προς την οργάνωση ΑΠΟΣΤΟΛΗ) , ουδέποτε εστάλη στα μέσα ενημέρωσης, ούτε προβλήθηκε από την ιστοσελίδα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής να αρχίσει να συγκεντρώνει χρήματα. Γιατί; Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ακόμη δεν έκανε δημόσια έκκληση, κινητοποιώντας τα μέλη της Εκκλησίας μας να βοηθήσουν τους Έλληνες που υποφέρουν. Τι περιμένει; Δυστυχώς, όπως γράψαμε για πρώτη φορά στο φύλλο της Πρωτοχρονιάς του 2011 και επαναλάβαμε την Πρωτοχρονιά του 2012, «η κρίση στην Ελλάδα φανέρωσε τη γύμνια μας». Τη γύμνια των οργανισμών μας, την κενότητα των λόγων μας, τη ρηχότητα των φιλανθρώπων αισθημάτων μας. Αν η σημερινή γενιά των Ελληνοαμερικανών δεν αποδείξει έμπρακτα των φιλελληνισμό της (κατ’ ακρίβεια την ελληνικότητά της) να είναι βέβαιη πως διαπαιδαγωγεί μία επόμενη γενιά η οποία θα αποκοπεί πλήρως από τον εθνικό ομφάλιο λώρο. Κι αυτό θα είναι το άδοξο τέλος του Ελληνισμού στην Αμερική, το τρένο που χάσαμε για πάντα!!! Επαναλαμβάνουμε την πρόσκληση προς τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο να συγκαλέσει σύσκεψη όλων των παναμερικανικών οργανισμών της Ομογένειας, μαζί με τα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου και μέλη της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου, για εξετάσουν την ελληνική κρίση και το ρόλο της Ομογένειας. Και βέβαια να εκδώσει Αρχιεπισκοπική εγκύκλιο καλώντας τους πιστούς να ενισχύσουν τις προσπάθειες της Φιλοπτώχου και της IOCC. Ας διαβάσει τι έκανε σε κρίσιμες για την Ελλάδα στιγμές ο μεγάλος Αθηναγόρας! Επαναλαμβάνουμε την πρόσκληση προς τους μεγάλους οργανισμούς της Ομογένειας να αρχίσουν να δημιουργούν επιτροπές αλληλεγγύης προς την Ελλάδα. Καλούμε τέλος του εθνικοτοπικούς συλλόγους, να δουν τις ανάγκες που υπάρχουν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους και να δουν τρόπους για να βοηθήσουν τις τοπικές κοινωνίες. Μέσω των μητροπόλεων, φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και άλλων οργανισμών που προσφέρουν υπηρεσίες σε μη προνομιούχους και τα χρήματά τους άρχισαν να στερεύουν. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα κι η ανθρωπιστική κρίση που σφίγγει τους Έλληνες δεν μας υπενθυμίζουν απλά το καθήκον μας ως Έλληνες (η φωνή του αίματος, με πιο λυρικό τρόπο). Δίνουν και τη δυνατότητα στους οργανισμούς μας να αποδείξουν ότι έχουν λόγο ύπαρξης. Δίνουν όμως την ευκαιρία και σε μας που σήμερα αποτελούμε την 4η (ή πέμπτη) γενιά των Ελληνοαμερικανών να κάνουμε κάτι το οποίο θα μπορούμε να διηγούμαστε με υπερηφάνεια στα παιδιά και τα εγγόνια μας. Ας κάνουμε την αρχή τώρα! Η Ελλάδα μας χρειάζεται. πηγή