Ηθικοί και Φυσικοί Αυτουργοί στην Καταλήστευση της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς.

 ( Με την ευκαιρία της καταλήστευσης του Μουσείου της Αρχαίας Ολυμπίας)

Γράφει :η Φιλαρέτη

Οι απανωτές περικοπές που μας υποχρεώνουν σωφρονιστικά οι δανειστές μας,  έφεραν μια πρώτη προφανή συνέπεια:μένουμε αφύλαχτοι κι απροστάτευτοι στ’αγαθά και τη ζωή μας, στη διάθεση των παρανόμων.

Και τούτο, γίνεται σε συμμόρφωση προς ανήθικες απαιτήσεις περιορισμού. Φτάσαμε σε περιορισμό  ακόμη και μέτρων ή θέσεων φυλάκων ιστορικών,πολιτιστικών και εθνικών θησαυρών.

Πολύ περισσότερο τραγικό γίνεται, όταν πρόκειται για:

• θησαυρούς που αποτελούν κτήμα όλης της ανθρωπότητας,
• θησαυρούς που είχαμε την τύχη να δημιουργηθούν στον τόπο μας
• θησαυρούς που δημιουργήθηκαν από τον ιστορικό λαό μας
•  σε χρόνο που παρόμοιοι δεν ξανάγιναν στον κόσμο.

Και βέβαια  οι παράνομοι κλέπτουν, αλλά η εξώθηση σε κλοπή είναι έργο ανηθικότητας, που ποτέ δεν θα μπορέσει να περιβληθεί το χιτώνα της νομιμότητας ή του δικαίου της ανάγκης.  Ανήθικη είναι τόσο η απόκτηση, όσο και η απόλαυση των κλοπιμαίων αρχαιολογικών και πολιτιστικών θησαυρών, για οποιοδήποτε λόγο και αν γίνεται.

Ασφαλώς και δεν συνιστά καλόπιστο σωφρονισμό η επιβολή υποχρέωσης να απολύουμε υπαλλήλους σε ζωτικής σημασίας πόστα. Και δη ασφάλειας ακόμη και αναντικατάστατων φυλασσομένων αντικειμένων, όπως τα κλαπέντα είδη.

Ας μη σχολιάσουμε το αυτονόητο, πως δεν νοείται κρατικός σωφρονισμός, επιβαλλόμενος από άλλα κράτη σε ζητήματα συμπεριφοράς και διαχείρισης της ίδιας διοίκησης.

Ποιος κρατικός σωφρονισμός θα μας επιβληθεί και από ποιόν, όταν δεν επιβάλλεται το αυτονόητο: Η εκπλήρωση  στοιχειώδους υποχρέωσης αποζημίωσης και αποκατάστασης της ψυχικής οδύνης ενός καταληστευμένου και κατασφαγμένου λαού από τους εκδορείς της Ευρώπης;

Χαρείτε συν-ευρωπαίοι για την απογύμνωση της χώρας μας, που έγινε μετη βοήθειά σας, αφού ντρέπεστε να αποκομίσετε φανερά και επισήμως τους θησαυρούς αυτούς (βλ. λόρδος Ελγιν) για να στολίσετε τους κήπους σας, προς αισθητική σας τέρψη. 

Φιλότεχνοι κάποια μέρα στο μέλλον, θα σας δεξιωθούν σε παλάτια, στολισμένα μ’ αυτούς τους θησαυρούς,  αγορασμένους δήθεν σε ευαγή ιδρύματα πλειστηριασμών πολύτιμων αντικειμένων.

Λυπούμεθα ιδιαιτέρως, που δεν μπορούμε να σας κλέψουμε (έστω και γι’ ανταπόδοση στην κλεψιά), τα κρεματόριά σας, τις αγχόνες σας και τα άλλα πολιτιστικά έργα που δημιουργήσατε για λόγους αισθητικούς, για την επικράτησή σας ή και το σωφρονισμό των αντιπάλων σας ή των υποτελών σας.

Δεν θα τα θέλαμε ούτε αυτά, ούτε κανένα από τα έργα σας, και δεν θα τα κλέβαμε,  ακόμη κι αν τα χρειαζόμαστε για να σας αντιμετωπίσουμε.

Αρκούμεθα στο λόγο, τη λογική, την αλληλεγγύη, τη φιλοξενία,την εκπλήρωση των καθηκόντων ζωής και ήθους, την προσφορά μέχρι αυτοθυσίας, όπως πολλές φορές σας δείξαμε, ακόμη και για δικό σας όφελος. (Ειρήσθω εν παρόδω, ότι δεν θεωρούμε πως είναι δεσμευτικό καθήκον η ανταπόκριση σε  συμβόλαιο θανάτου. Μπορεί ο φονιάς να το μετανιώσει, έστω και την τελευταία στιγμή και να εγκαταλείψει το σχέδιο. Μπορεί να προτιμήσει να το πληρώσει ακόμη και με τη ζωή του, αν έχει φιλότιμο και συνείδηση).

Όχι φίλοι συνευρωπαίοι, δεν θα σας κατηγορήσουμε για ηθική αυτουργία στην καταλήστευση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Οι ηθικοί αυτουργοί, είμαστε εμείς οι ίδιοι, που δεχθήκαμε τους όρους του εξευτελισμού μας και της ερήμωσής μας. Εμείς, πάντως, θα ψάχνουμε να βρούμε: ποιοι είναι άραγε οι φυσικοί αυτουργοί του ανοσιουργήματος, και ποιος είναι ο παραλήπτης των θησαυρών.

Ενας υπεύθυνος και έντιμος  παγκόσμιος οργανισμός, θα μπορούσε να θεσπίσει ένα μέτρο για μη κτήση κυριότητας σε τέτοιο θησαυρό, από άλλον εκτός από το φυσικό του φορέα. Και τούτο, για να λειτουργήσει το μέτρο αυτό, σαν αντικίνητρο για τον κάθε  (ευαίσθητο(!) λάτρη της τέχνης) ιδιώτη που θέλει να τον αποκτήσει, ο οποίος αφού δεν θα μπορεί να τον χαρεί αισθητικά παρά μόνο όσο ζεί, ούτε  θα μπορεί οικονομικά να τον αξιοποιήσει, θα του είναι άχρηστη η μεθόδευση κλοπής του θησαυρού, χωρίς να παραβλέπουμε τη συλλογική προσβολή της παγκόσμιας κοινότητας και τη θλίψη των πολιτών της πατρίδας του θησαυρού.

πηγή