Καλό βόλι...
Η τραγωδία αυτών των εκλογών είναι πως τα κόμματα που μας χρεοκόπησαν καθ΄όλη τη διάρκεια των τριών τελευταίων δεκαετιών ζητάνε για άλλη μια φορά την ψήφο μας να μας σώσουν.
Η άποψη του κειμενογράφου είναι πως ευθύνη για τη χρεοκοπία μας έχουν όλα τα κόμματα της μεταπολίτευσης. Όλα συμμετείχαν αναλογικά στο παρασιτικό, πελατειακό μοντέλο που ζούσε με δανεικά μοιράζοντας επιδοτήσεις και μισθούς στο περιβάλλον των μηχανισμών των 4-5 κομμάτων της μεταπολίτευσης.
Η χρεοκοπία έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς σύμπασα η χώρα είχε εθιστεί στην εικονική ευημερία που στηριζόταν στα πήλινα πόδια των δανείων. Η αλήθεια είναι πως η πλαστή ευημερία κράτησε πολύ, με αποτέλεσμα όλες οι προειδοποιήσεις για το λάθος δρόμο που είχε πάρει η χώρα να διαψευστούν χρονικά πολλές φορές πριν την τελική και οριστική επιβεβαίωση.
Η κοινωνία μας έχει μετεξελιχθεί σε σημαντικό πλειοψηφικό βαθμό σε μια κοινωνία «πελατών» της μεταπολιτευτικής κομματοκρατίας. Τα κόμματα και τα συνδικάτα δομήθηκαν και εξαπλώθηκαν, ανταλλάσσοντας ψήφους με μισθούς ως επί το πλείστον μη απασχόλησης και πρόωρες... συντάξεις. Είχαν υποσχεθεί στα εκατοντάδες χιλιάδες «δικά τους παιδιά» βίο ακάματο και καταναλωτικά ανθηρό μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Μοιραία τώρα εισπράττουν την οργή όλων. Και των ακάματων «πελατών» που ξαφνικά συνειδητοποιούν πως αργομισθία, επιδοτήσεις, «τυχερά» της διαφθοράς και «μαύρα»... τέλος.
Και των εργατικών και φορολογούμενων ανθρώπων που χάνουν συντάξεις για τις οποίες έχουν πληρώσει και κινδυνεύουν να χάσουν και καταθέσεις...
Στην αρχή κάθε δυσάρεστου συμβάντος οι άνθρωποι τείνουν να μην πιστεύουν αυτό που έχει συμβεί. Μετά αγανακτούν και αναζητούν στόχο να ξεσπάσουν και κάποιον ξένο να ρίξουν τις ευθύνες. Είναι η φάση που ανθούν τα σενάρια συνωμοσίας...
Το τραγικό τη συγκυρία που διανύουμε είναι η απουσία σημαντικών πολιτικών ρευμάτων στην κοινωνία που να μορφοποιούν ένα λογικό και δημοκρατικό αίτημα ριζικής αλλαγής του πολιτικού σκηνικού.
Σε δυο μέρες έχουμε εκλογές και στη σκηνή πρωταγωνιστές παραμένουν όσοι μας χρεοκόπησαν είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση.
Τα κόμματα
Τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τη χρεοκοπία. Φυσικά και δεν αρκεί η προεκλογική φυλάκιση του κ. Τσοχατζόπουλου για χρέος 350 δισ. ευρώ και τον εθισμό της κοινωνίας το ελληνικό μοντέλο του παρασιτικού «σοσιαλισμού».
Ζητάνε συγνώμη μέσα από τα δόντια, αλλά είναι φανερό πως η μοναδική τους μέριμνα είναι να περισώσουν τον πελατειακό τους μηχανισμό και να περισωθούν μέσω αυτού. Αρκεί να προσέξει κάποιος τους πελατειακούς μικροπολιτικούς καυγάδες σαν αυτούς μεταξύ του κ. Βορίδη και του κ. Χρυσοχοϊδη.
Τα κόμματα της αριστεράς είναι χειρότερα καθώς στην μεταπολίτευση έχουν εξελιχθεί σε κρατικοδίαιτους μηχανισμούς υπεράσπισης των πελατών και των προνομιούχων συντεχνιών.
Έχουν υιοθετήσει τη γραμμή ΓΑΠ "λεφτά υπάρχουν" και αντιδρούν σε περικοπές και απολύσεις λες και διαθέτουν κάπου αστείρευτα κονδύλια κρυμμένα.
Ποντάρουν στον εκβιασμό της Ευρώπης πως μια ελληνική χρεοκοπία θα προκαλέσει ντόμινο και διάλυση του ευρώ με στόχο να χρηματοδοτηθούν τα ελληνικά ελλείμματα.
Πρώτος διδάξας ο ΑΓΠ όταν εκβίασε την ΕΟΚ ασκώντας βέτο στην είσοδο της Ισπανίας και της Πορτογαλίας για να πετύχει κονδύλια επιδοτήσεων.
Τα κόμματα της αριστεράς δείχνουν να αγνοούν πως έχει παρέλθει η εποχή του Ψυχρού Πολέμου και η πολιτική γεωγραφία που αυτός επέβαλε. Παριστάνουν πως αγνοούν επίσης πως μια χώρα με εξαγωγές 17 δισ. και εισαγωγές 63 δισ. το 2009 ούτε με την απειλή έκρηξης πυρηνικής βόμβας στο κέντρο του Βερολίνου και των Παρισίων δεν μπορεί να διατηρήσει την χρηματοδότηση αυτού του ελλείμματος.
Ο νόμος της οικονομικής «βαρύτητας» λέει πως οι εισαγωγές θα πέσουν κοντά στον αριθμό των εξαγωγών και μαζί θα συμπαρασύρουν την συμμετοχή τους στο ΑΕΠ και κατά συνέπεια και τα κρατικά έσοδα. Δεν έχουμε δει ακόμη τον πάτο στις μειώσεις...
Πουλάνε «φύκια» για μεταξωτές «κορδέλες» στους αγανακτισμένους «πελάτες» του δικομματισμού, όπως έκανε και ο ΓΑΠ στις εκλογές του 2009. Δεν διδάχτηκαν τίποτα από τα όσα ακολουθούν όταν οι «κορδέλες» αποδεικνύονται «φύκια»...
Τα υπόλοιπα αριστεροδεξιά μορφώματα που συσπειρώνουν ρεύμα εκμεταλλευόμενα την τιμωριτική διάθεση του πλήθους αποτελούν πρόσκαιρες συσπειρώσεις με άξονα το θυμικό, αλλά με όχι λιγότερο καταστροφικές πιθανές συνέπειες...
Οι «πελάτες» της μεταπολίτευσης είναι έτοιμοι να πουλήσουν την ψυχή τους και στο διάβολο προκειμένου να διατηρήσουν τα κεκτημένα. Η άνοδος των εγκληματικών ιδεολογιών των ναζιστών και των σταλινικών στις δημοσκοπήσεις το επιβεβαιώνει.
Η ελληνική χρεοκοπία έχει δρομολογήσει δομικές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές, ακόμη βρισκόμαστε στο στάδιο της αποσύνθεσης.
Το παλιό πεθαίνει και το δεν το έχει καταλάβει και το καινούργιο δεν έχει ακόμη γεννηθεί σαν ευδιάκριτο πολιτικό ρεύμα.
Πηγή
Η τραγωδία αυτών των εκλογών είναι πως τα κόμματα που μας χρεοκόπησαν καθ΄όλη τη διάρκεια των τριών τελευταίων δεκαετιών ζητάνε για άλλη μια φορά την ψήφο μας να μας σώσουν.
Η άποψη του κειμενογράφου είναι πως ευθύνη για τη χρεοκοπία μας έχουν όλα τα κόμματα της μεταπολίτευσης. Όλα συμμετείχαν αναλογικά στο παρασιτικό, πελατειακό μοντέλο που ζούσε με δανεικά μοιράζοντας επιδοτήσεις και μισθούς στο περιβάλλον των μηχανισμών των 4-5 κομμάτων της μεταπολίτευσης.
Η χρεοκοπία έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς σύμπασα η χώρα είχε εθιστεί στην εικονική ευημερία που στηριζόταν στα πήλινα πόδια των δανείων. Η αλήθεια είναι πως η πλαστή ευημερία κράτησε πολύ, με αποτέλεσμα όλες οι προειδοποιήσεις για το λάθος δρόμο που είχε πάρει η χώρα να διαψευστούν χρονικά πολλές φορές πριν την τελική και οριστική επιβεβαίωση.
Η κοινωνία μας έχει μετεξελιχθεί σε σημαντικό πλειοψηφικό βαθμό σε μια κοινωνία «πελατών» της μεταπολιτευτικής κομματοκρατίας. Τα κόμματα και τα συνδικάτα δομήθηκαν και εξαπλώθηκαν, ανταλλάσσοντας ψήφους με μισθούς ως επί το πλείστον μη απασχόλησης και πρόωρες... συντάξεις. Είχαν υποσχεθεί στα εκατοντάδες χιλιάδες «δικά τους παιδιά» βίο ακάματο και καταναλωτικά ανθηρό μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Μοιραία τώρα εισπράττουν την οργή όλων. Και των ακάματων «πελατών» που ξαφνικά συνειδητοποιούν πως αργομισθία, επιδοτήσεις, «τυχερά» της διαφθοράς και «μαύρα»... τέλος.
Και των εργατικών και φορολογούμενων ανθρώπων που χάνουν συντάξεις για τις οποίες έχουν πληρώσει και κινδυνεύουν να χάσουν και καταθέσεις...
Στην αρχή κάθε δυσάρεστου συμβάντος οι άνθρωποι τείνουν να μην πιστεύουν αυτό που έχει συμβεί. Μετά αγανακτούν και αναζητούν στόχο να ξεσπάσουν και κάποιον ξένο να ρίξουν τις ευθύνες. Είναι η φάση που ανθούν τα σενάρια συνωμοσίας...
Το τραγικό τη συγκυρία που διανύουμε είναι η απουσία σημαντικών πολιτικών ρευμάτων στην κοινωνία που να μορφοποιούν ένα λογικό και δημοκρατικό αίτημα ριζικής αλλαγής του πολιτικού σκηνικού.
Σε δυο μέρες έχουμε εκλογές και στη σκηνή πρωταγωνιστές παραμένουν όσοι μας χρεοκόπησαν είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση.
Τα κόμματα
Τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τη χρεοκοπία. Φυσικά και δεν αρκεί η προεκλογική φυλάκιση του κ. Τσοχατζόπουλου για χρέος 350 δισ. ευρώ και τον εθισμό της κοινωνίας το ελληνικό μοντέλο του παρασιτικού «σοσιαλισμού».
Ζητάνε συγνώμη μέσα από τα δόντια, αλλά είναι φανερό πως η μοναδική τους μέριμνα είναι να περισώσουν τον πελατειακό τους μηχανισμό και να περισωθούν μέσω αυτού. Αρκεί να προσέξει κάποιος τους πελατειακούς μικροπολιτικούς καυγάδες σαν αυτούς μεταξύ του κ. Βορίδη και του κ. Χρυσοχοϊδη.
Τα κόμματα της αριστεράς είναι χειρότερα καθώς στην μεταπολίτευση έχουν εξελιχθεί σε κρατικοδίαιτους μηχανισμούς υπεράσπισης των πελατών και των προνομιούχων συντεχνιών.
Έχουν υιοθετήσει τη γραμμή ΓΑΠ "λεφτά υπάρχουν" και αντιδρούν σε περικοπές και απολύσεις λες και διαθέτουν κάπου αστείρευτα κονδύλια κρυμμένα.
Ποντάρουν στον εκβιασμό της Ευρώπης πως μια ελληνική χρεοκοπία θα προκαλέσει ντόμινο και διάλυση του ευρώ με στόχο να χρηματοδοτηθούν τα ελληνικά ελλείμματα.
Πρώτος διδάξας ο ΑΓΠ όταν εκβίασε την ΕΟΚ ασκώντας βέτο στην είσοδο της Ισπανίας και της Πορτογαλίας για να πετύχει κονδύλια επιδοτήσεων.
Τα κόμματα της αριστεράς δείχνουν να αγνοούν πως έχει παρέλθει η εποχή του Ψυχρού Πολέμου και η πολιτική γεωγραφία που αυτός επέβαλε. Παριστάνουν πως αγνοούν επίσης πως μια χώρα με εξαγωγές 17 δισ. και εισαγωγές 63 δισ. το 2009 ούτε με την απειλή έκρηξης πυρηνικής βόμβας στο κέντρο του Βερολίνου και των Παρισίων δεν μπορεί να διατηρήσει την χρηματοδότηση αυτού του ελλείμματος.
Ο νόμος της οικονομικής «βαρύτητας» λέει πως οι εισαγωγές θα πέσουν κοντά στον αριθμό των εξαγωγών και μαζί θα συμπαρασύρουν την συμμετοχή τους στο ΑΕΠ και κατά συνέπεια και τα κρατικά έσοδα. Δεν έχουμε δει ακόμη τον πάτο στις μειώσεις...
Πουλάνε «φύκια» για μεταξωτές «κορδέλες» στους αγανακτισμένους «πελάτες» του δικομματισμού, όπως έκανε και ο ΓΑΠ στις εκλογές του 2009. Δεν διδάχτηκαν τίποτα από τα όσα ακολουθούν όταν οι «κορδέλες» αποδεικνύονται «φύκια»...
Τα υπόλοιπα αριστεροδεξιά μορφώματα που συσπειρώνουν ρεύμα εκμεταλλευόμενα την τιμωριτική διάθεση του πλήθους αποτελούν πρόσκαιρες συσπειρώσεις με άξονα το θυμικό, αλλά με όχι λιγότερο καταστροφικές πιθανές συνέπειες...
Οι «πελάτες» της μεταπολίτευσης είναι έτοιμοι να πουλήσουν την ψυχή τους και στο διάβολο προκειμένου να διατηρήσουν τα κεκτημένα. Η άνοδος των εγκληματικών ιδεολογιών των ναζιστών και των σταλινικών στις δημοσκοπήσεις το επιβεβαιώνει.
Η ελληνική χρεοκοπία έχει δρομολογήσει δομικές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές, ακόμη βρισκόμαστε στο στάδιο της αποσύνθεσης.
Το παλιό πεθαίνει και το δεν το έχει καταλάβει και το καινούργιο δεν έχει ακόμη γεννηθεί σαν ευδιάκριτο πολιτικό ρεύμα.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου