Ο νόμος –ντροπή του Ρουπακιώτη

Ο νόμος –ντροπή του Ρουπακιώτη

Αυτό το «σκοταδιστικό», προσβλητικό για τους ανθρώπους, ακόμη και για την ίδια τη Δικαιοσύνη άρθρο που ψηφίστηκε στο νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά (άρθρο 68, παράγραφος 3), επιχειρήθηκε για μια κόμη φορά να περάσει στα κρυφά.

Αποκαλύψαμε από εδώ, από αυτή τη μικρή διαδικτυακή γωνιά (GR POST) την αισχρή διάταξη, την προηγούμενη εβδομάδα, στο «Καλντερίμι νο21», (όρα σχετική ανάρτηση, Σάββατο 6 Απριλίου).

Σήμερα, είδαμε με ιδιαίτερη ικανοποίηση να παίρνει διαστάσεις το ζήτημα από τις τηλεοράσεις. Καιρός ήταν.

Τι λέει, όμως αυτό το άρθρο του νόμου;

Λέει, ότι «δεν συνιστά δωροδοκία η απλή υλική παροχή προς έκφραση ευγνωμοσύνης» !!!!!!!!

Δηλαδή, νομιμοποιείται και με τον νόμο το φακελάκι προς τους δημοσίους υπαλλήλους και τους κρατικούς λειτουργούς.

Όποιος καταγγέλλεται ή συλλαμβάνεται να τα πιάνει, θα ισχυρίζεται ότι ο άλλος του τα έδωσε επειδή του…χρωστούσε ευγνωμοσύνη.

Αναρωτιέμαι τι στο διάολο μυαλό κουβαλάνε κάποιοι πολιτικοί.

Οι νόμοι που έχουν φτιάξει, αναφέρουν ότι για να είναι κακούργημα μια δωροδοκία (φακελάκι ή γρηγορόσημο ή ότι άλλο) πρέπει το ποσό να... υπερβαίνει τις 120 χιλιάδες ευρώ! Από αυτό το ποσό και κάτω αποτελεί ένα απλό πλημμέλημα.

Τραγικό; Αναμφισβητήτως.

Αντί, λοιπόν, να πάρουν αυτό το νόμο να τον καταργήσουν και να τον αντικαταστήσουν με άλλον που θα λέει ότι ακόμη κι ενός ευρώ δωροδοκία (φακελάκι ή γρηγορόσημο ή ότι άλλο) θα αποτελεί κακούργημα, έρχονται και δικαιώνουν δια νόμου τη δωροδοκία.

Βγήκε σήμερα το πρωί ο Ρουπακιώτης στο MEGA ψέλλιζε διάφορες δικαιολογίες, του τύπου ότι όποιος συλλαμβάνεται θα πληρώνει το ποσό που πήρε στο πενταπλάσιο.

Αστεία πράγματα.

Η στήριξη του σάπιου κατεστημένου είναι απίστευτη, τόσο από τη μεγαλύτερη μερίδα του πολιτικού συστήματος, όσο και της κοινωνίας.

Προσβάλλει δε τη νοημοσύνη, όσων έχουν βρει στον δρόμο τους την δημοσιοϋπαλληλική αλητεία της διαφθοράς.

Προσβάλλει την ηθική, δένει τα χέρια της Δικαιοσύνης, ξευτιλίζει την αρχή του Δικαίου.

Ο νόμος για τους δημοσίους υπαλλήλους είναι σαφής και ορίζει τον όρκο που κάνουν όταν διορίζονται:

«Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη στην πατρίδα, υπακοή στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω τιμίως και ευσυνειδήτως τα καθήκοντά μου».

Αυτός ο όρκος, αυτονόητα παραπέμπει τόσο στην εφαρμογή των νόμων, αλλά υπονοεί σαφέστατα και αποτελεί ηθική δέσμευση, απέναντι στην αρετή και την τιμιότητα.

Τόσα χρόνια τώρα και δη τα τελευταία της κρίσης (και οικονομικής και κοινωνικής και …νοημοσύνης) επιχειρείται μια άνευ προηγουμένου προστασία ακόμη κι εκείνων των δημοσίων υπαλλήλων  που χαρακτηρίζουμε επίορκους, ενώ θα έπρεπε να τους χαρακτηρίζουμε παραβάτες των νόμων.

Δεν είναι μόνο επίορκοι, είναι παραβάτες.

Το πολιτικό μας σύστημα εστιάζει μόνο στην καταπάτηση του όρκου τους και κλείνει τα μάτια στις παραβιάσεις του νόμου εκ μέρους τους.

Να το πούμε πιο χαρακτηριστικά.

Έχετε δει ή ακούσει κάποιον δημόσιο υπάλληλο να παραπέμπεται για παραβίαση του άρθρου 259 του Ποινικού κώδικα, που αναφέρει για τα της παράβασης καθήκοντος;

Ιδού τι λέει το άρθρο:

«Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή για να βλάψει το κράτος, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δυο ετών».

Έχετε δει ή ακούσει κάποιον δημόσιο υπάλληλο να παραπέμπεται με το άρθρο 107 του κώδικα περί δημοσίων υπαλλήλων που ορίζει συγκεκριμένα παραπτώματα;

Ιδού τι λέει το άρθρο:

«Ορίζονται ως πειθαρχικά παραπτώματα η παράβαση αρχής της αμεροληψίας, η παρέλκυση εκτέλεσης υπηρεσίας, η παράβαση της υποχρεωτικής εχεμύθειας, η ανάρμοστη συμπεριφορά προς τους πολίτες, η αδικαιολόγητη μη εξυπηρέτηση των πολιτών, η άρνηση παροχής πληροφόρησης, η μη έγκαιρη απάντηση σε αναφορές πολιτών και η αδικαιολόγητη προτίμηση εξυπηρέτησης νεοτέρων υποθέσεων με παραμέληση παλαιότερων».

Αναλογιστείτε –μπορεί να είστε κι εσείς-  πόσοι και πόσοι πολίτες δεν έχουν καταθέσει δικαιολογητικά για υποθέσεις τους κι οι φάκελοί τους αραχνιάζουν επειδή κάποιοι άλλοι μαζί με τους φακέλους και τα δικαιολογητικά τους κατέβαλλαν και…γρηγορόσημο;

Αναλογιστείτε –πιθανότατα να το έχετε υποστεί κι εσείς - πόσοι πολίτες δεν αντιμετωπίζονται σκαιότατα σε δημόσιες υπηρεσίες;

Αναλογιστείτε –σίγουρα το έχετε αντιμετωπίσει κι εσείς –πόσοι πολίτες συνάντησαν και συναντούν άρνηση για οποιαδήποτε πληροφορία;

Έχετε δει και έχετε ακούσει έστω κι έναν δημόσιο υπάλληλο να παραπέμφθηκε, να τιμωρήθηκε, να απολύθηκε;

Σήμερα το πρωί, η πρόεδρος του πανελληνίου Ιατρικού συλλόγου, ανέφερε ότι εντός του 2013 δεν υπάρχει ούτε μία (!!!!) υπόθεση γιατρού που να εκκρεμεί στο πειθαρχικό συμβούλιο.

Άραγε έχει σταματήσει το φακελάκι; Όλοι ξέρουμε πως όχι. Απλώς λόγω κρίσης μειώθηκαν κάπως οι ταρίφες.

Να ρωτήσουμε και κάτι ακόμη;

Ξέρετε πολλούς προϊσταμένους δημοσίων υπηρεσιών που να έχουν διωχθεί για «παράλειψη δίωξης πειθαρχικού παραπτώματος υφισταμένου του», όπως στο ίδιο του άρθρο (107) αναφέρεται;

Αλλά, ούτε ένας;

Αποτελεί πρόκληση στη νοημοσύνη μας.

Όλα, λοιπόν, μια απίστευτη συντεχνία.

Η οποία …..με τις ιδεοληψίες και τις λογικές του πελατειακού κράτους, ανθίσταται.

Δεν διώχνουν ούτε τους βιαστές, ούτε τους παιδεραστές, ούτε τους δολοφόνους.

Κι έρχεται κι ο Ρουπακιώτης και φέρνει τον κατάπτυστο νόμο που νομιμοποιεί το φακελάκι…

Τι ψάχνουμε να βρούμε λοιπόν;

Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα κάνει ο πρωθυπουργός με τον Ρουπακιώτη.

Δηλαδή αν θα τον στείλει πάραυτα σπίτι του ή θα τον αφήσει να κοσμεί την κυβέρνησή του.

Όμως, στη συνείδηση των πολλών, επιβεβαιώθηκε ότι είναι ο πλέον αποτυχημένος υπουργός της κυβέρνησής του.

Συμπτωματικά, μαζί με τον έτερον από την ΔΗΜΑΡ προερχόμενο, τον Αντ. Μανιτάκη, τον και προστάτη του κρατισμού επονομαζόμενο.

GR POST