Αν και ο λόγος δημοσίευσής της είναι προφανώς η έγερση αμφιβολιών για τα πραγματικά κίνητρα και τον χαρακτήρα του φερόμενου ως μεταρρυθμιστή, νέου προέδρου της Ισαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, Χασάν Ροουχανί, δεν παύει να είναι και μια βαθιά ανθρώπινη υπόθεση που είναι βέβαιο ότι έχει σημαδέψει τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο…
Το 1992 έχασε τον μεγαλύτερο γιο του ο οποίος αυτοκτόνησε, διαμαρτυρόμενος για τις στενές σχέσεις του πατέρα του με τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη της Ισλαμικής Δημοκρατίας, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ. Τα λόγια που άφησε στο σημείωμά του ο γιος του είναι πολύ πικρά…
«Μισώ την κυβέρνησή σας, τα ψέματά σας, τη διαφθορά σας, τη θρησκεία σας, τις αμφιλεγόμενες πράξεις σας και την υποκρισία σας… ντρέπομαι να ζω σε ένα τέτοιο περιβάλλον όπου είμαι υποχρεωμένος να ψεύδομαι στους φίλους μου κάθε μέρα, λέγοντάς τους ότι ο πατέρας μου δεν είναι μέρος όλου αυτού… Αρρωσταίνω να βλέπω εσένα, τον πατέρα μου, να φιλάς το χέρι του Χαμενεΐ»…
Τι από όλα συμβαίνει; Ο Χαμενεΐ επιβράβευσε τον πιστό του συνεργάτη που κατέβαλλε τόσο μεγάλο κόστος εξαιτίας αυτής της αφοσίωσής του; Ή μήπως ο Ροουχανί αισθάνεται ότι έχει κάτι να αποδείξει στον χαμένο γιο του; Το ερώτημα δεν έχει εύκολη απάντηση, η θητεία όμως του νέου προέδρου θα προσφέρει… συγκινήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου