του Σάββα Ιακωβίδη
Η αξιοπιστία ενός ηγέτη κρίνεται από τις δεσμεύσεις του έναντι των πολιτών και από το αποτέλεσμα των πράξεών του. Ο Ν. Αναστασιάδης επιδόθηκε σε φρενίτιδα δεσμεύσεων προς τον λαό. Κάθε ημέρα ανακοίνωνε και κάμποσες για πολλά ζητήματα. Κυρίως, επικεντρώθηκε στην οικονομία. Γνώριζε εξαρχής τι θα παραλάμβανε από τον απερχόμενο, Δ. Χριστόφια. Προτίμησε να ασκηθεί στην επικοινωνιακή τακτική των συνθημάτων και της ατάκας. Διασάλπισε ότι η κρίση θέλει ηγέτη για να αντιμετωπιστεί. Και ποιος ήταν αυτός;
Μα, φυσικά, ο Ν. Αναστασιάδης. Τι έκανε; Σε όλους τους τόνους και προς όλες τις ομάδες του εκλογικού σώματος έδωσε υποσχέσεις και δεσμεύτηκε ότι μόνον αυτός ήξερε να βρει λύσεις στα κρίσιμα οικονομικά προβλήματα που επισώρευσε η πενταετής χριστόφεια θεομηνία. Επειδή εμείς δεν ξεχνούμε τόσο εύκολα και θυμόμαστε τι ακριβώς έλεγε, θα υπενθυμίσουμε μόνο μερικές από τις άπειρες δεσμεύσεις του νυν Προέδρου.
Μετά τη γνωστή σύνοδο του ΕΛΚ, στη Λεμεσό, ο Ν. Αναστασιάδης, απαντώντας σε ερώτηση, είπε (11/1/2013) ότι «θα έχουμε την αλληλεγγύη της Γερμανίας» και ότι έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από την επαφή με την κ. Μέρκελ. Είδε την… αλληλεγγύη της Γερμανίας στα Γιούρογκρουπ. Παραπλανήθηκε; Ήταν αφελής; Άλλα νόμισε; Σε ολοσέλιδες καταχωρίσεις (26/1/2013) ο Ν. Αναστασιάδης βροντοφώναζε: «Τέρμα στην
ανασφάλεια, στην αβεβαιότητα, στην ανεργία.
Ο Νίκος Αναστασιάδης, μαζί με μία ισχυρή ομάδα ειδικών, έχει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα (οι δύο αυτές λέξεις έντονα υπογραμμισμένες) που βγάζει την Κύπρο από την κρίση», διότι «η κρίση θέλει ηγέτη» και ηγέτης ήταν ο Ν. Αναστασιάδης. Στις 28/1/2013, σε μισή σελίδα καταχώριση στον Τύπο, Αναστασιάδης και Καρογιάν «δεσμεύονται απέναντι στους πολίτες να υλοποιήσουν τα συμφωνηθέντα (τέσσερα πλαίσια αρχών), τα οποία έχουν συνυπογράψει ως θεμέλιο της πολιτικής τους συνεργασίας για τη σωτηρία της πατρίδας».
Στις 12/2/2013, σε συνέντευξή του στο ΚΥΠΕ, ο Ν. Ανασασιάδης διαβεβαίωνε πως «έχουμε διαμορφώσει ένα συγκεκριμένο πλάνο πορείας με βάση τα προβλήματα που η χώρα αντιμετωπίζει και τις άμεσες και στοχευμένες κινήσεις στις οποίες θα πρέπει να προχωρήσει η νέα κυβέρνηση, προκειμένου να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της κυπριακής οικονομίας». Στις 23/2/2013, σε συνέντευξή του στον «Φιλελεύθερο», ο Ν. Αναστασιάδης διαβεβαίωνε για «σύντομη υπογραφή της δανειακής σύμβασης ώστε να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η αναγκαία χρηματοδότηση του κράτους. Φυσικά, αυτό πρέπει να γίνει χωρίς να αποδεχτούμε οποιουσδήποτε απαράδεκτους όρους».
Καμία στάση πληρωμών, έλεγε, και καταφυγή σε βραχυπρόθεσμο δανεισμό, υποσχόταν... Στο πρώτο Γιούρογκρουπ (15/3/2013), αιφνιδιάστηκε. Πήγε αξιόπιστος, είπε, και επέστρεψε αναξιόπιστος. Στο δεύτερο (25/3/2013) υπετάγη «εξ αδηρίτου ανάγκης», είπε προχθές ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής. Και όχι μόνο αυτό, του έβαλαν και «το πιστόλι στον κρόταφο».
Τι μπορούσε να κάνει; Όχι, βέβαια, τον ήρωα για μερικά 24ωρα και τον αρεστό, αλλά τον ωφέλιμο για τα επόμενα χρόνια… Την 1η Μαρτίου, ο Ν. Αναστασιάδης είπε ότι παρέλαβε μια ωρολογιακή βόμβα. Το ήξερε, πολλούς μήνες πριν! Πού ήσαν η ισχυρή ομάδα ειδικών, το ολοκληρωμένο πρόγραμμα, οι στοχευμένες κινήσεις, οι υπερήφανες αρνήσεις και οι βροντώδεις διαβεβαιώσεις ότι δεν θα αποδεχόταν ποτέ κούρεμα και δεν θα υπέγραφε μνημόνιο για κούρεμα ώστε, όλα αυτά και άλλα πολλά, που δεσμεύτηκε να κάνει, να αποπυροδοτήσουν την ωρολογιακή χριστόφεια βόμβα; Χάθηκαν στον κουρνιαχτό των επικοινωνιακών συνθημάτων. Απέμεινε η ελεγχόμενη έκρηξη και οι οδυνηρότατες επιπτώσεις της…
Η αξιοπιστία ενός ηγέτη κρίνεται από τις δεσμεύσεις του έναντι των πολιτών και από το αποτέλεσμα των πράξεών του. Ο Ν. Αναστασιάδης επιδόθηκε σε φρενίτιδα δεσμεύσεων προς τον λαό. Κάθε ημέρα ανακοίνωνε και κάμποσες για πολλά ζητήματα. Κυρίως, επικεντρώθηκε στην οικονομία. Γνώριζε εξαρχής τι θα παραλάμβανε από τον απερχόμενο, Δ. Χριστόφια. Προτίμησε να ασκηθεί στην επικοινωνιακή τακτική των συνθημάτων και της ατάκας. Διασάλπισε ότι η κρίση θέλει ηγέτη για να αντιμετωπιστεί. Και ποιος ήταν αυτός;
Μα, φυσικά, ο Ν. Αναστασιάδης. Τι έκανε; Σε όλους τους τόνους και προς όλες τις ομάδες του εκλογικού σώματος έδωσε υποσχέσεις και δεσμεύτηκε ότι μόνον αυτός ήξερε να βρει λύσεις στα κρίσιμα οικονομικά προβλήματα που επισώρευσε η πενταετής χριστόφεια θεομηνία. Επειδή εμείς δεν ξεχνούμε τόσο εύκολα και θυμόμαστε τι ακριβώς έλεγε, θα υπενθυμίσουμε μόνο μερικές από τις άπειρες δεσμεύσεις του νυν Προέδρου.
Μετά τη γνωστή σύνοδο του ΕΛΚ, στη Λεμεσό, ο Ν. Αναστασιάδης, απαντώντας σε ερώτηση, είπε (11/1/2013) ότι «θα έχουμε την αλληλεγγύη της Γερμανίας» και ότι έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από την επαφή με την κ. Μέρκελ. Είδε την… αλληλεγγύη της Γερμανίας στα Γιούρογκρουπ. Παραπλανήθηκε; Ήταν αφελής; Άλλα νόμισε; Σε ολοσέλιδες καταχωρίσεις (26/1/2013) ο Ν. Αναστασιάδης βροντοφώναζε: «Τέρμα στην
ανασφάλεια, στην αβεβαιότητα, στην ανεργία.
Ο Νίκος Αναστασιάδης, μαζί με μία ισχυρή ομάδα ειδικών, έχει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα (οι δύο αυτές λέξεις έντονα υπογραμμισμένες) που βγάζει την Κύπρο από την κρίση», διότι «η κρίση θέλει ηγέτη» και ηγέτης ήταν ο Ν. Αναστασιάδης. Στις 28/1/2013, σε μισή σελίδα καταχώριση στον Τύπο, Αναστασιάδης και Καρογιάν «δεσμεύονται απέναντι στους πολίτες να υλοποιήσουν τα συμφωνηθέντα (τέσσερα πλαίσια αρχών), τα οποία έχουν συνυπογράψει ως θεμέλιο της πολιτικής τους συνεργασίας για τη σωτηρία της πατρίδας».
Στις 12/2/2013, σε συνέντευξή του στο ΚΥΠΕ, ο Ν. Ανασασιάδης διαβεβαίωνε πως «έχουμε διαμορφώσει ένα συγκεκριμένο πλάνο πορείας με βάση τα προβλήματα που η χώρα αντιμετωπίζει και τις άμεσες και στοχευμένες κινήσεις στις οποίες θα πρέπει να προχωρήσει η νέα κυβέρνηση, προκειμένου να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της κυπριακής οικονομίας». Στις 23/2/2013, σε συνέντευξή του στον «Φιλελεύθερο», ο Ν. Αναστασιάδης διαβεβαίωνε για «σύντομη υπογραφή της δανειακής σύμβασης ώστε να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η αναγκαία χρηματοδότηση του κράτους. Φυσικά, αυτό πρέπει να γίνει χωρίς να αποδεχτούμε οποιουσδήποτε απαράδεκτους όρους».
Καμία στάση πληρωμών, έλεγε, και καταφυγή σε βραχυπρόθεσμο δανεισμό, υποσχόταν... Στο πρώτο Γιούρογκρουπ (15/3/2013), αιφνιδιάστηκε. Πήγε αξιόπιστος, είπε, και επέστρεψε αναξιόπιστος. Στο δεύτερο (25/3/2013) υπετάγη «εξ αδηρίτου ανάγκης», είπε προχθές ενώπιον της Ερευνητικής Επιτροπής. Και όχι μόνο αυτό, του έβαλαν και «το πιστόλι στον κρόταφο».
Τι μπορούσε να κάνει; Όχι, βέβαια, τον ήρωα για μερικά 24ωρα και τον αρεστό, αλλά τον ωφέλιμο για τα επόμενα χρόνια… Την 1η Μαρτίου, ο Ν. Αναστασιάδης είπε ότι παρέλαβε μια ωρολογιακή βόμβα. Το ήξερε, πολλούς μήνες πριν! Πού ήσαν η ισχυρή ομάδα ειδικών, το ολοκληρωμένο πρόγραμμα, οι στοχευμένες κινήσεις, οι υπερήφανες αρνήσεις και οι βροντώδεις διαβεβαιώσεις ότι δεν θα αποδεχόταν ποτέ κούρεμα και δεν θα υπέγραφε μνημόνιο για κούρεμα ώστε, όλα αυτά και άλλα πολλά, που δεσμεύτηκε να κάνει, να αποπυροδοτήσουν την ωρολογιακή χριστόφεια βόμβα; Χάθηκαν στον κουρνιαχτό των επικοινωνιακών συνθημάτων. Απέμεινε η ελεγχόμενη έκρηξη και οι οδυνηρότατες επιπτώσεις της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου