Να ζητήσουμε συγγνώμη καλέ!

Γράφει η Ελένη Θεοχάρους

Ο Ερντογάν ο Μεγαλοπρεπής προχωρεί ακάθεκτος προς υλοποίηση του στόχου του και δεν υπολογίζει κανέναv. Ούτε δικαστές, ούτε βουλευτές, ούτε διανοούμενους, ούτε Ακαδημαϊκούς, ούτε στρατιωτικούς, ούτε κληρικούς. Όποιος σηκώσει κεφάλι είτε φυλακίζεται, είτε κατατάσσεται σε λίστα αγνοουμένων.
Ουδεμία νόμιμη διαδικασία τηρείται για τις συλλήψεις και οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Άγκυρα έναντι της ΕΕ, προκειμένου να προωθηθεί η ένταξη της στην κοινότητα, αγνοούνται περιφρονητικά. Ο Ερντογάν ο Μεγαλοπρεπής δίνει επιπλέον μαθήματα δημοκρατίας στην ΕΕ, τη στιγμή που έχει υπερβεί κάθε όριο ως προς την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. To Κόμμα του, το ΑΚΡ, θα αποβληθεί πολύ σύντομα από την Συμμαχία Μεταρρυθμιστών και Συντηρητικών της Ευρώπης (ACRE). Η ACRE - Συμμαχία δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με το ECR του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξ αιτίας της συμμετοχής του ΑΚΡ.

Εξ αιτίας της συμμετοχής του ΑΚΡ η Αλληλεγγύη δεν συμμετέχει στην ACRE -Συμμαχία. Είναι βασικός όρος για μας η αποβολή του Ερντογανικού φασισμού πριν μπούμε στην ACRE - Συμμαχία, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Ο Ερντογάν κατέχει παρανόμως και με τη δύναμη των όπλων της χώρας του, κράτος - μέλος της ΕΕ, το απειλεί διαρκώς και διεξάγει επιθετικές αεροναυτικές ασκήσεις παράνομα πολύ κοντά στις ακτές του. Ωστόσο ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και οι ηγεσίες των κομμάτων που τον στηρίζουν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, τηρούν σιγή ιχθύος. Και παρά τις πολλαπλές παράνομες επισκέψεις κυβερνητικών παραγόντων από την Τουρκία στα κατεχόμενα για να πείσουν τις 100 χιλιάδες τούρκους ψηφοφόρους να συγκατανεύσουν στην αλλαγή του Συντάγματος της χώρας, δεν υπάρχει αντίδραση της Κυπριακής Κυβέρνησης. Στην ουσία κάνουν πλάτες στην Τουρκία στην Ευρώπη. Άλλωστε, για τόσο καιρό μας έλεγαν ότι δεν είναι πρόσφορο το έδαφος για την Κυπριακή Δημοκρατία να τηρήσει σκληρή στάση στην ΕΕ, ούτε να ζητήσει την επιβολή κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας, της χώρας που συνεχίζει να κατέχει παράνομα την Κύπρο.

Ούτε καν μετά τις έσχατες επιθετικές ενέργειες της Άγκυρας, δεν καταγγέλθηκε η Τουρκία, για τη στάση της στο Κυπριακό. Κυβέρνηση και ΑΚΕΛ συνεχίζουν την πολιτική του εξευμενισμού, του καλοπιάσματος, της εξημέρωσης του θηρίου του ημερώματος της στρίγγλας. Έχουν ακόμη την ψευδαίσθηση και την προσδοκία ότι μετά το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου θα γίνει το θαύμα. Ο Ερντογάν θα γίνει ξανά καλός, δημοκράτης, εκσυγχρονιστής, ευρωπαίος ηγέτης και θα δώσει λύση στο Κυπριακό. Διότι θέλει λύση.

Με τη διαφορά ότι, όταν αναφέρεται σε λύση εννοεί τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την αντικατάστασή της από δυο ισότιμου καθεστώτος συνιστώντα κράτη και την τριχοτόμηση της Κυπριακής ΑΟΖ. Θέλει τη μετατροπή της Κύπρου σε επαρχία της Τουρκίας με την υπογραφή μας. Ραγιάδες μας θέλει και όχι πολίτες της ΕΕ. Όπως θέλει να μετατρέψει την Ολλανδία και τη Γερμανία ψευδοκράτη, υποτελή στην Άγκυρα. Υποτελή στην Αυτοκρατορία του. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιεί τους τουρκικούς πληθυσμούς που ζουν στην Ευρώπη για να στραφούν εναντίον των ηγεσιών των κρατών όπου βρήκαν στέγη, εργασία και ευημερία. Η τουρκική πολιτική γίνεται αντιληπτή και από τους Ολλανδούς και από τους Γερμανούς και από άλλους. Μόνο από την Κυπριακή Κυβέρνηση και τις ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή η πολιτική Ερντογάν. Και πώς να γίνει αντιληπτή, όταν ακόμη θεωρούν τον Ερντογάν, δημοκράτη και εκσυγχρονιστή; Τώρα τι θα πουν στον κόσμο; Ότι η πολιτική τους απέτυχε ή ότι ήταν λανθασμένη ή και τα δυο; Μα αν το παραδεχθούν δεν θα πρέπει να παραιτηθούν και να φύγουν; Μα αυτοί ετοιμάζονται αψά-γεμάτα για τις επόμενες προεδρικές εκλογές.

Και πάλι ζουν όμως με ψευδαισθήσεις. Εκτός και αν βρουν συμμάχους μέσα στον «ενδιάμεσο» χώρο, οι οποίοι θα θέσουν και αυτοί πάνω από την σωτηρία της Πατρίδας, τον Προεδρικό θώκο.  

Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία..Στον Ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη

του Φώτη Βαρέλη

Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα
μες στης κρεμάλας τη θελιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας.
Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας.
Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης του δεμένος,
οι νιοί συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν,
η νια που τον ορμήνευε δεν είχε νυχτοπούλι.
Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα.
Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα.
Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο,
ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης,
και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.
Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη του ο καθένας.
Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η τρίτη που διαβάζει,
μπαίνει κι η πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα.
- Παρόντες όλοι;
- Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.
- Παρόντες, λέει ο δάσκαλος. Και με φωνή που τρέμει:
- Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία.
Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι,
αναρωτιούνται στην αρχή, ώσπου η σιωπή τους κάμνει
να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη.
- Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα,
πάντα πρώτος,
στους πρώτους πρώτος, άγγελε πατρίδας δοξασμένης,
συ μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι,
και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία.
Τα ‘πε κι απλώθηκε σιωπή πα’ στα κλαμένα νιάτα,
που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,
έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο.

Σαν σήμερα απαγχονίστηκες για Κύπρο και Ελλάδα... σήμερα αυτές σε προδίδουν ΕΥΑΓΟΡΑ. Στον Έλληνα Ήρωα Ευαγόρα Παλληκαρίδη

Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Θ’ αφήσω αδέλφια συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα
μεσ΄ τα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά θα ‘χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ‘ρθει το καλοκαίρι
Τη Λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ, θα μπω σ’ ενα παλάτι,
το ξέρω θαν απάτη, δεν θαν αληθινό.
Μεσ’ το παλάτι θα γυρνώ ώσπου να βρω τον θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο να κάθεται σ’ αυτό.
Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ.
Γειά σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας.
Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο,
ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια 

να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα. Αν ζω, θα με βρει εκεί».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

ΥΓ

Ο Ευαγόρας στο τελευταίο γράμμα του δηλώνει:
Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.

Σας επιστρέφω το μίσος σας φτύνοντας στα μούτρα σας την περιφρόνησή μου...

....ΘΛΙΒΕΡΑ, κακόψυχα και ψυχανώμαλα καθάρματα είτε είστε πολιτικοί, είτε είστε «μεγαλοδημοσιογράφοι» και δημοσιογράφοι (αγράμματοι και της πλάκας εδώ που τα λέμε), όλων των ειδικοτήτων «καλλιτέχνες» (και πάλι της πλάκας μιας και δεν θα στεκόσαστε σε κανένα θέατρο, καμμία σκηνή ή πίστα, καμμία έκθεση του εξωτερικού), « αριστεροί πνευματικοί άνθρωποι» όλων των τομέων που ότι παρουσιάζετε σαν δημιουργία σας είναι προϊόν κλοπής ξένης πνευματικής ιδιοκτησίας, όλοι σας επαγγελματίες εκμεταλλευτές , με τον τρόπο σας ο καθένας, της ιδεολογίας της αριστεράς, εσείς που σε κάθε λόγο προφορικό και γραπτό ξερνάτε τον βρώμικο και σάπιο ψυχισμό σας και φτύνετε τον εμετό του ανύπαρκτου μυαλού σας.
Που πουλάτε μια ανύπαρκτη, ξεφτιλισμένη και καταδικασμένη ψευτοϊδεολογία ελπίζοντας ότι, όταν έλθει η ώρα να «καταλάβετε πραγματικά την εξουσία», εσείς θα είστε η εξουσία ή έστω «δίπλα» στην εξουσία και όχι στον όχλο του προλεταριάτου το οποίο (προλεταριάτο) θα το χρησιμοποιήσετε για το κτίσιμο του κράτους της αρεσκείας σας όπως συνέβη σε όλα τα κράτη του αλήστου μνήμης ανύπαρκτου «υπαρκτού» της Αν. Ευρώπης, της Κίνας, της Β. Κορέας, της Κούβας και όπου αλλού ο άνθρωπος έχασε την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά του γιατί εσείς και οι όμοιοί σας τον μετετρέψατε σε εργαλείο στήριξης ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Που, γεννημένοι δούλοι, πάντα υπερασπίζετε τα συμφέροντα ξένων λαών και κρατών όπως της Τουρκίας, των Σκοπίων, της Γερμανίας, παλαιότερα της ΕΣΣΔ, της Βουλγαρίας, της Αλβανίας με το αζημίωτο βέβαια οι πιο έξυπνοι από εσάς και καλά θα κάνει το κράτος να ψάξει τραπεζικούς λογαριασμούς σας στις προαναφερθείσες χώρες.
Που ενώ δεν έχετε την ικανότητα να μεγαλώσετε σωστά τα ίδια σας τα παιδιά αφού ο γιος σας διαπρέπει ως ληστής τραπεζών και η κόρη σας έμπορος ναρκωτικών, φιλοδοξείτε με δήθεν μεταρρυθμίσεις να «εκπαιδεύσετε» τα παιδιά των Ελλήνων ώ καθίκια....
Υποκριτές του κερατά που ενώ καταπίνετε την δική σας κάμηλο (δολοφόνοι της οργάνωσης 17Ν και των άλλων αριστερών εγκληματικών οργανώσεων), διυλίζετε τον κώνωπα της Χρυσής Αυγής.
....ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ τσογλανόπαιδα των «αριστοκρατικών προαστίων» που αντί να λερώσετε τους τοίχους του σπιτιού και να καταστρέψετε την κινητή και ακίνητη περιουσία των μανάδων σας λερώνετε τον ΔΙΚΟ ΜΟΥ τοίχο και καταστρέφετε την ΔΙΚΗ ΜΟΥ ακίνητη και κινητή περιουσία είτε αυτή είναι το αυτοκίνητό μου ή οι τζαμαρίες του καταστήματός μου είτε είναι τα πεζοδρόμια ΜΟΥ, οι κάδοι απορριμμάτων ΜΟΥ, τα ακυρωτικά μηχανήματα ΜΟΥ, τα λεωφορεία ΜΟΥ και οποιαδήποτε άλλη δημόσια περιουσία  ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ έστω και στο ένα δεκάκις εκατομμυριοστό (1/10,000,000) όσο σε όλους τους άλλους Έλληνες.
Και επιμένω να λέω των μανάδων σας και όχι των πατεράδων σας γιατί στο μεγαλύτερο ποσοστό σας είστε μπάσταρδα, καρποί της μολυσμένης κοιλιάς των μανάδων σας που ασφαλώς δεν την μόλυναν  οι φερόμενοι ως πατέρες σας. Ψάξτε πρώτα να μάθετε ποιος είναι ο πατέρας σας και μετά, είμαι σίγουρος, δεν θα χρειάζεται να φοράτε κουκούλα όταν «τα σπάτε» και τα «καίτε».
Κι ενώ βρίσκω ελαφρυντικά  στην δράση της νεολαίας της φτωχολογιάς αναγνωρίζοντάς της το δικαίωμα ακόμη και να εκτραπεί διεκδικώντας αυτό  που θεωρεί δίκαιο, σ' εσάς δεν αναγνωρίζω τίποτε απολύτως μικρά κακομαθημένα καθάρματα επειδή ότι κάνετε, το κάνετε για να γεμίσετε την ανούσια ζωή σας και,  αφού «τα σπάσετε» και τα «κάψετε»,  σπεύδετε να ξεκουραστείτε στην σάουνα και τους μαλακούς καναπέδες του αρχοντικού σας, αναπληρώνοντας με πλουσιοπάροχα γεύματα τις καμένες θερμίδες και απολαμβάνοντας την ασυλία για τις πράξεις σας στην αμαρτωλή αγκαλιά της μανούλας η οποία θεωρεί ότι ο ρόλος της τελειώνει με το να σας «χαρτζιλικώνει» και με το να καλλιεργεί σε σας αισθήματα υπεροχής και ατιμωρησίας. 
Αλήθεια, μήπως έπρεπε να διωχθεί ποινικά για «πλημμελή επίβλεψη ανηλίκου» εκείνη  η μανούλα που έχασε τον γυιό της από την σφαίρα αστυνομικού τότε που κάηκε η Αθήνα και όλη η Ελλάδα  ; 
Δεν ξέρω, ρωτάω....
.....ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΙ κερατάδες των «αριστοκρατικών προαστίων», εσείς που καμαρώνετε τα φυντάνια σας και τρέχετε από υπουργό σε εισαγγελέα για να απαλλάξετε της κατηγορίας αυτά που θεωρείτε καμάρια και συνεχιστές του «ένδοξου ονόματός σας».... που ψάχνετε μάταια στο πρόσωπό τους να βρείτε χαρακτηριστικά ομοιότητας με τον πατέρα, τον παππού και την γιαγιά σας .... που δεν αναρωτιέστε γιατί όταν έμεινε έγκυος η κυρά σας έπαψε ξαφνικά να μαγειρεύει καλά ο σεφ, να μην κλαδεύει καλά τα φυτά ο κηπουρός, να μην οδηγεί σωστά ο οδηγός σας, να έγινε απότομα αγενής ο μπάτλερ με αποτέλεσμα να απολυθούν κακήν κακώς μαζί με το γυμνασμένο «pοοl boy» και αντί να ανατρέξετε φέρνοντας στην μνήμη σας τα πρόσωπά τους μήπως και βρείτε τα στοιχεία που ΔΕΝ θέλετε να βρείτε, προτιμάτε «να κλείνετε τα μάτια σας»γιατί φοβάστε να χαλάσετε την ησυχία σας αλλά.... έτσι είναι οι κυριλέ κερατάδες. Εφησυχασμένοι και ταυτόχρονα επικίνδυνοι για το σύνολο και την χώρα.
....ΑΝΩΜΑΛΑ, κομπλεξικά και ενοχικά ανθρωπάκια, εσείς οι χωρίς ιδεολογία και ιδανικά κεντρώοι και κεντρογενείς φιλελέδες υποκριτές που κάνατε κατάληψη στο κόμμα μου αλλάζοντας εντελώς την φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας , που ενώ εκμεταλλεύεστε την παράταξη γιατί μόνοι σας θα είσαστε σκέτα μηδενικά στην ουσία μισείτε και την παράταξη και τον λαό της και αυτό φαίνεται από το ότι, αντί να κοινοποιήσετε προς έγκριση το πρόγραμμά σας (που ένας Θεός ξέρει τι σκαρώνετε) στον ελληνικό λαό, σπεύδετε ώ δουλοπρεπείς να το υποβάλετε στην Μέρκελ και τον Σόϊμπλε δείχνοντας απερίφραστα την περιφρόνηση που τρέφετε για εμάς.
Εσείς που αισθάνεστε ντροπή επειδή οι πατεράδες και οι παππούδες σας είτε πολέμησαν, είτε, χωρίς οι ίδιοι να πιάσουν το όπλο (φύλαγαν το τομάρι τους), έστειλαν από θέσεως εξουσίας τον ελληνικό λαό να σκοτωθεί πολεμώντας τα κομμούνια στα βουνά της Ηπείρου και της Μακεδονίας, εσείς που σήμερα «αναγνωρίζετε τους αγώνες της αριστεράς ( κι εσείς καταπίνετε  την κάμηλο της 17Ν ενώ δυσκολεύεστε με τον κώνωπα της ΧΑ ) συμπλέοντας μαζί της όταν δεν πρέπει προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός ο απέθαντος πατέρας, ενώ τώρα που πρέπει αντιδράτε για να γίνει πρωθυπουργός ο γιος Κούλης τρομάρα μας!!!!
Με ποιο δικαίωμα άραγε και τι ανταλλάγματα ; Ποιος σας εξουσιοδοτεί γελοίοι;
Και ποιους αγώνες χρήσιμοι πανηλίθιοι; Πείτε για να μάθουμε κι εμείς. 
Εσείς που σήμερα στηρίζετε τα λαμόγια μεγαλοεκδότες - μεγαλοκαναλάρχες, τους ίδιους που πολέμησαν ανηλεώς την ΝΔ οσάκις  κυβέρνησε την χώρα, που αντί να βοηθήσετε να εξαφανιστούν από προσώπου ελληνικής γης τους δίνετε το φιλί της ζωής για να τους βρείτε αύριο - μεθαύριο και πάλι απέναντί σας αποδεικνύοντας πόσο επιπόλαιοι, ολιγόμυαλοι και αμοραλιστές είστε.
Πάντως να ξέρετε. Εμείς οι απλοί άνθρωποι του μόχθου ή της σύνταξης όσο βλέπουμε να σας στηρίζουν τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, τόσο σας υποψιαζόμαστε και τόσο μας δημιουργείτε συναισθήματα απέχθειας και αναρωτιόμαστε...
...Ως πότε θα πληρώνουμε το τρίτο μεγαλύτερο σφάλμα του Κων/νου Καραμανλή που σας νεκρανέστησε και σας δέχθηκε στο κόμμα την στιγμή που πνέατε πολιτικά τα λοίσθια.... εσάς την οικογένεια Μητσοτάκη που με την μορφή του πατρός, του υιού και της κόρης προκαλέσατε την μεγαλύτερη καταστροφή στην παράταξη και στην χώρα στηρίζοντας τότε αλλά και σήμερα ακόμη, με κάθε τρόπο την ύπουλη και προδοτική πολιτική των Σημίτη (Άκη , Γιάννου) και Παπανδρέου νομίζοντας ότι θα πλήξετε τον Κώστα Καραμανλή (απλή διαπίστωση κάνω), εσείς που τώρα θέλετε να αποτελειώσετε παράταξη και χώρα γελοία πολιτικά καθάρματα;
Αλήθεια Κούλη. Δεν σου αξίζει, δεν πρέπει να γίνεις και δεν θα γίνεις πρωθυπουργός ούτε τώρα, ούτε ποτέ.
Αυτά και τι λέτε;
Μήπως είναι καιρός να το διαλύουμε σιγά σιγά.

Κων/νος-Οδυσσεύς Πάτσης

Εισβολή του Αττίλα 2017 στην Ελληνική Παιδεία

Με τον Λάζαρο Μαύρο στην «ΣΗΜΕΡΙΝΗ»

Τ Α ΠΡΑΓΜΑΤΑ αναδεικνύονται περισσότερο και από ξεκάθαρα. Στόχος των Τούρκων Κατακτητών, η υποταγή της Παιδείας των Ελλήνων Κυπρίων. Η Εισβολή πλέον του Ιδεολογικού Αττίλα, απ’ τα αφύλακτα και προδομένα Πέντε Μίλι της ελληνικής Παιδείας για την κατάκτηση και την καθυπόταξή της στις απαιτήσεις των Κατακτητών. Για την μετατροπή των σχολείων, σε εργοστάσια παραγωγής υπόδουλων συνειδήσεων: Φρόνιμων, ακίνδυνων και υπάκουων καλών ραγιάδων…

Α Υ Τ Η ΕΙΝΑΙ η βαθύτερη ουσία της επίθεσης που εξαπέλυσε το πολιτικό όργανο του Αττίλα, ο επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας του κατοχικού καθεστώτος της Τουρκίας κ. Ακιντζί, εναντίον της «ασήμαντης» απόφασης της Βουλής της Κυπριακής Δημοκρατίας της 10ης Φεβρουαρίου, που προνοεί την κατ’ έτος ολιγόλεπτη αναφορά του ιστορικού γεγονότος του Ενωτικού Δημοψηφίσματος του 1950 στις σχολικές αίθουσες: Η καθυπόταξη της ελληνικής Παιδείας στους Τούρκους…

Υ Π Η Ρ Ξ Ε, ΒΕΒΑΙΩΣ, τουρκικό πρόσχημα η απόφαση της Βουλής. Όχι, όμως, για να τερματίσει η Τουρκία τις καθ’ όλα συμφέρουσες ανέκαθεν στην ίδια διαδικασίες των λεγόμενων «διακοινοτικών» συνομιλιών. Αλλά για να τις συνεχίσει, «εν ευθέτω χρόνω», υπό τους όρους του περαιτέρω εξευτελισμού και της επιπρόσθετης ταπείνωσης των Ελλήνων Κυπρίων συνομιλητών της. Αφού πρώτα δοκιμάσει θριαμβευτικά, επί του «ασήμαντου» θέματος μιας σχολικής αναφοράς, την επιζητούμενη απ’ τους Τούρκους βεβαίωση του ραγιαδισμού και της υποτέλειας των «Κκούπρους-ρουμλάρ» («Κυπρο-ρωμιών») ηγετών:

- ΩΣ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ότι είναι, λόγω φόβου και δειλίας, πρόθυμοι να υπακούσουν και στις ευθύς αμέσως επόμενες μείζονες τουρκικές απαιτήσεις. «Το γαρ βραχύ τι τούτο πάσαν υμών έχει την βεβαίωσιν και πείραν της γνώμης. Οις ει ξυγχωρήσετε, και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες = Διότι το ασήμαντον αυτό αποτελεί την λυδίαν λίθον, προς εξακρίβωσιν και δοκιμασίαν των προθέσεών σας. Καθόσον, εάν υποχωρήσετε απέναντί των, θα ευρεθήτε ευθύς αμέσως ενώπιον νέας και επαχθεστέρας απαιτήσεως, διότι θα βεβαιωθούν ότι και εις τούτο θα υποκύψετε ένεκα φόβου», όπως το έγραψε για το περί Μεγαρέων Ψήφισμα του 432 π. Χρ. ο Θουκυδίδης, το οποίο υπενθύμισε η στήλη την παρελθούσα Τετάρτη (ΕΙΡΗΣΘΩ, 22.2.2017)…

Σ Τ Ο Χ Ο Σ ΤΩΝ Τούρκων, η υποταγή της ελληνικής Παιδείας στην Κύπρο. Τον εκφώνησε ο ίδιος ο κ. Ακιντζί. Κατηγορώντας τον κ. Αναστασιάδη, τη Βουλή, το Υπουργείο Παιδείας ότι δεν καλλιεργούν στα σχολεία την «κουλτούρα της λύσης του» και δεν προετοιμάζουν τον πληθυσμό ώστε ν’ αποδεχθεί και την υποταγή του σε αυτήν την «κουλτούρα». Η οποία απαιτεί την αποδοχή της τουρκο-ρατσιστικής, ευθέως αντι-δημοκρατικής, μονίμως ανελεύθερης και πρωτίστως ανθελληνικής αντίληψης, όχι μόνο της «λύσης», αλλά, πλέον και ολόκληρης της ιστορίας.

- ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ απαιτούν την επιβολή μιας «κουλτούρας» και μιας Παιδείας, η οποία θα εξαφανίζει τη δημοκρατική αρχή. Τον βασικό πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ώστε να νομιμοποιεί τον βασικό πυρήνα της τουρκικής επιβολής της λεγόμενης «πολιτικής ισότητας των δύο κοινοτήτων», όπου το 18% της μειονότητας, εξισώνεται σε συγκυριαρχία και σε ισότιμο συνεταιρισμό με το 82% της πλειονότητας.

- ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ απαιτούν σε αυτήν την «κουλτούρα» και Παιδεία, την εξαφάνιση της έννοιας της ελευθερίας. Και την αυτομαστίγωση των Ελλήνων Κυπρίων για όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες που διεξήγαγαν οι πρόγονοί τους, οι παππούδες κι οι γονιοί τους στην ιστορία της Κύπρου.

- ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ όλοι εκείνοι οι αγώνες των δύο τελευταίων αιώνων είχαν πάντα ως αυτονόητο συνώνυμο της ελευθερίας και ως πλήρες περιεχόμενό της την Αυτοδιάθεση - Ένωση με την Ελλάδα, γι’ αυτό και η «ασήμαντη» περί του 1950 απόφαση της Βουλής εκτινάχθηκε σε μείζονα από τους Τούρκους…

Σ Η Μ Ε Ρ Α Κυριακή, 26η Φεβρουαρίου 2017, τελείται στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Μαχαιράδος, το 60ο ετήσιο εθνικό μνημόσυνο του κορυφαίου ήρωα της κυπριακής ελευθερίας Γρηγόρη Αυξεντίου. Υπαρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α., έφεδρου Ανθυπολοχαγού του Ελληνικού Στρατού, που θυσιάστηκε μαχόμενος κατά των Εγγλέζων Αποικιοκρατών, αρνούμενος να παραδοθεί στα στρατεύματα του στρατάρχη σερ Τζον Χάρντινγκ, που τον είχαν περικυκλώσει στο Κρησφύγετο του Μαχαιρά, στην επική μάχη της Κυριακής 3ης Μαρτίου 1957.

Π Ο Ι Α Σ ΠΑΙΔΕΙΑΣ γενναίος φορέας και ανυπότακτος Έλλην Κύπριος υπήρξε ο 29χρονος Αυξεντίου το μαρτυρεί μεν ο σύντομος βίος του, το καταυγάζει για όλους τους επόμενους αιώνες η Θυσία του στον Μαχαιρά. Εκεί όπου απάγγελλε ο ίδιος στον ηγούμενο της μονής αείμνηστο Ειρηναίο, τους στίχους του εθνικού μας ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη, για τον Εθνομάρτυρα της 9ης Ιουλίου 1821 Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό: «Συ, που σκοτώθης για το φως, / σήκου να δης τον ήλιο, / ξύπνα να δης το γαίμα σου, / πως έγινε βασίλειο».

Ε Ν Ν Ε Α χρόνια πριν θυσιαστεί στον Μαχαιρά, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, τελειόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου, 27η Μαρτίου 1948 είχε ο ίδιος παίξει τον ρόλο του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού στη θεατρική παράσταση της 9ης Ιουλίου 1821, που ανέβασε το σχολείο του στο θέατρο Χατζηχαμπή, σε δραματοποίηση του φωτισμένου γυμνασιάρχη Κυριάκου Χατζηιωάννου…

Το Δημοψήφισμα και η… ατίμωση

του Λάζαρου Μαύρου

Α Υ Τ Ο , ΠΛΕΟΝ δεν είναι, ούτε κατ’ ίχνος διαστροφής, ένας… έντιμος συμβιβασμός. Είναι, εσκεμμένα και πανηγυρικά, η ατίμωση. Εξαλείφουσα κάθε είδους εκατέρωθεν σεβασμό. Επιδιώκουσα τον εξευτελισμό. Όχι μόνο των ζώντων, αλλ’ αναδρομικώς και των τεθνεώτων.

Πασιφανής η τουρκική βούληση: Να καταστήσουν και να μεταχειρίζονται οι Τούρκοι τους Έλληνες Κυπρίους ως υπόδουλους, υπάκουους και καλούς ραγιάδες «ρουμλάρ», πρόθυμους μέχρι και την κατάντια ν’ αποκηρύξουν και τους γονιούς τους. Ν’ αποκηρύξουν την ιστορία τους. Πρόθυμους, ένεκα υποτέλειας στους Τούρκους, να ανακηρύξουν κατάπτυστη τη δική τους ιστορία. Τους δικούς τους γονείς, γιαγιάδες παππούδες και προπάππους.

Α Υ Τ Ο ΕΙΝΑΙ το «καψόνι» που με διαταγές Ακιντζί εκτελούν προθύμως «εν-δυο-κάτω» χοροπηδούσες οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ, του ΔηΣυ κι ο πρόεδρος Αναστασιάδης, που κατ’ εντολήν Ακιντζί έσπευσαν ν’ αποκηρύξουν τη Μνήμη τού Ενωτικού Δημοψηφίσματος τής 15ης Ιανουαρίου 1950. Επειδή το διέταξαν (είτε ως… πρόφαση, είτε γι’ άλλα αφορμολοημένοι, είτε όχι), οι Τούρκοι Κατακτητές…

- ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ στην εκτέλεση των τουρκικών διαταγών, το ΑΚΕΛ. Ηλικίας ήδη 76 χρόνων. Υπήρξε, προ 67 ετών, ο πρωτεργάτης της ιδέας και, μαζί με την Εθναρχία, υπερήφανος «συνιδιοκτήτης» του Δημοψηφίσματος τού 1950, με τις 215.108 (95,7%) υπογραφές κάτω απ’ το «Αξιούμεν την Ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα».

- Η ΝΥΝ υποτέλειά του στους Τούρκους και στον «συμβιβασμό» της ατίμωσης, οδήγησε το ΑΚΕΛ να… χαρίσει το Δημοψήφισμά του, του ’50, στο ακροδεξιό επίδοξο παράρτημα της φιλο-ναζιστικής «Χρυσής Αυγής», ονόματι ΕΛΑΜ… Με τον 41χρονο ΔηΣυ να σπεύδει ασθμαίνων κι αγκομαχώντας, ακόλουθος τού ΑΚΕΛ προς ικανοποίηση των Τούρκων…

Α Τ Ι Μ Ω Σ Η τής ιστορίας δύο σχεδόν αιώνων. Η Ένωσις χρονολογείται από το 1ο κιόλας υπόμνημα 1828 τής υπόδουλης στους Οθωμανούς και σφαγιασμένης από 9ης Ιουλίου 1821 Κύπρου, προς τον 1ο Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια τού όσου είχε μέχρι τότε απελευθερωθεί ελλα-δικού μας κράτους.

- ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ τής Ενώσεως υπήρξε το μόνο συνώνυμο της κυπριακής λευτεριάς. Το μόνο ακριβές περιεχόμενο τής έννοιας τής ελευθερίας που επιζητούσε με πρεσβείες, αγώνες και θυσίες, η Κύπρος: Όπως ευτύχησαν την Ένωσιν το 1846 τα Εφτάνησα, το 1912 τα Νησιά τού Ανατολικού Αιγαίου, το 1913 η Κρήτη, το 1947 τα Δωδεκάνησα…

- ΕΝΑ ορόσημο των απελευθερωτικών αγώνων τής από το 1878 αγγλοκρατούμενης Κύπρου, ήταν και το Ενωτικό Δημοψήφισμα τού 1950. Είχαν προηγηθεί τα Ενωτικά Ψηφίσματα σε όλους τους ενοριακούς ναούς τής Κύπρου (α) της 25ης Μαρτίου 1921 και (β) της 25ης Μαρτίου 1930. Εκδόθηκαν σε δίτομο, με τις πλήρεις υπογραφές των προπάππων μας, σε φωτο-αναπαραγωγή, το 2003, απ’ τις Εκδόσεις Επιφανίου.

Τ Ω Ρ Α , υπάκουοι υπήκοοι των Τούρκων, ΠτΔ, ΑΚΕΛ και ΔηΣυ θα επιχειρήσουν, οσονούπω και στη Βουλή - ομού πλειοψηφούντες - νέα απόφαση ατίμωσης κι εξευτελισμού. Κατ’ εντολήν Ακιντζί…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Θέλετε πρόβλεψη για τις επόμενες εκλογές; Γράψτε στις σημειώσεις σας τον Φλεβάρη του 2017 όπου οι ΑΚΕΛ, ΔηΣυ, Ερατώ, Ομήρου, Σοφοκλεόυς, Παπαδάκης και λοιποί άλλοι, «χάρισαν» στο ΕΛΑΜ το… Δημοψήφισμα τού 1950, για να υπολογίσετε τη νέα αλματώδη άνοδο του παραρτήματος της φιλο-ναζιστικής «Χρυσής Αυγής» εν Κύπρω. Κατ’ αντιστοιχίαν (ανόδου των ποσοστών του) με την περίοδο μετά τον Όλεθρο στο Μαρί 2011 τής πλέον λαομίσητης διακυβέρνησης Χριστόφια - ΑΚΕΛ…
Λάζ.Α.Μαύρος

Αντικατοχική, δημοκρατική ωδή…

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
Σιγά μη φταίει μια απόφαση της Βουλής που αφορά στον εορτασμό του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, για να τινάξει τις συνομιλίες στον αέρα. Αυτά είναι αστεία πράγματα. Η κατάσταση είναι χειρότερη, εάν ο κ. Ακιντζί σοβαρομιλά.

Το πρόβλημα δεν είναι το Ενωτικό Δημοψήφισμα, ένα ιστορικό γεγονός το οποίο εάν το αναλύσει κανείς θα διαπιστώσει ότι στηρίζεται επί του άρθρου 1, παράγραφος 2, της Χάρτας του ΟΗΕ και πρεσβεύει όλες τις δημοκρατικές αρχές και αξίες, επί των οποίων είναι θεμελιωμένη σήμερα η ΕΕ. Το πρόβλημα είναι η τουρκική κατοχή.

Το Ενωτικό Δημοψήφισμα ήταν μια νομική, πολιτική και πολιτισμική πράξη ενός λαού που τελούσε υπό αγγλική κατοχή και χωρίς να ρίξει ούτε μία τουφεκιά, επεδίωξε την ελευθερία και μέσω της Εθνικής του Ανεξαρτησίας την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, πρωτοστατούντων της εκκλησίας και των πολιτικών δυνάμεων της εποχής με πρώτο το ΑΚΕΛ.

Σημειώνεται, δε, ότι επί τη βάσει της Συνθήκης της Λοζάνης, την οποία σήμερα ο κ. Ερντογάν στέλνει στο πυρ το εξώτερον, η Τουρκία έχασε κάθε δικαίωμα επί της Κύπρου.

Εάν, λοιπόν, σοβαρομιλά ο κ. Ακιντζί, η ενόχλησή του έγκειται στο αυτονόητο: Δεν θέλει να εορτάζονται ιστορικές αντικατοχικές επέτειοι που υπενθυμίζουν την ελευθερία και την ελληνική μας ταυτότητα. Είναι πρόδηλο ότι μας θέλει Τούρκους. Αυτό, όμως, δεν γίνεται. Από αυτές τις στήλες είχαμε αναλύσει επί μακρόν ότι τόσο η Άγκυρα όσο και η ηγεσία του ψευδοκράτους θεωρούν ότι η βιωσιμότητα της λύσης, θα περάσει μέσα από την αλλαγή της ιστορίας και τον αφελληνισμό μας.

Ιδού η απόδειξη! Και επειδή περί βιωσιμότητας της λύσης ο λόγος, θέτουμε το εξής ερώτημα: Τι θα συνέβαινε, εάν αυτή η απόφαση λαμβανόταν μετά την ομοσπονδιακή λύση; Θα μας έλεγε ο κ. Ακιντζί και ο κάθε κύριος Ακιντζί ότι, εάν δεν αλλάξουμε την απόφαση, θα διαλυθεί το κράτος;

Όσο, δε, για το νομοσχέδιο που ετοιμάζει ο ΔΗΣΥ, για να ικανοποιήσει τον Ακιντζί και να ανατρέψει την απόφαση για το Ενωτικό Δημοψήφισμα, δεν είναι δείγμα πολιτικής σοφίας, αλλά πρόδηλης υποχώρησης και ευθυγράμμισης με τις υποδείξεις του κατοχικού ηγέτη.

Και τελεί, ταυτοχρόνως, σε πλήρη αντίφαση με ό,τι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε το περασμένο Σάββατο. Ότι, δηλαδή, η Βουλή είναι ανεξάρτητη εξουσία του κράτους και κανείς δεν μπορεί να επεμβαίνει στις αποφάσεις της. Πόσω μάλλον ένας κατοχικός ηγέτης. Δεν είναι εκλιπούσα η Κυπριακή Δημοκρατία.

Το Ενωτικό Δημοψήφισμα ήταν πολιτική, διπλωματική, νομική και πολιτισμική ωδή προς την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Συνιστά ένα ειρηνικό μανιφέστο κατά της κατοχής και της αποικιοκρατίας. Είναι μνημείο αξιοπρέπειας του λαού μας και είμαστε περήφανοι, ανεξαρτήτως πού ανήκει ο καθένας ιδεολογικά και κομματικά.

Εάν, άλλωστε, δεν σέβεσαι την ιστορία σου αυτοκαταργείσαι. Και εφόσον δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, πώς να σε σεβαστούν οι άλλοι; Έμαθε προφανώς ο κ. Ακιτνζί από τον κ. Ερντογάν να επιβάλλει τους όρους του. Αυτό δεν γίνεται. Διότι είναι άλλο πράγμα να θέλει κάποιος λύση και αμοιβαίο σεβασμό και είναι άλλο πράγμα να αξιώνει τον αφελληνισμό μας.

Λογαριάσατε λάθος με τον νου σας υποταγμένοι διζωνικοί… κι εσείς

του Λάζαρου Μαύρου στην « ΣΗΜΕΡΙΝΗ»

Α Ρ Μ Ο Ζ Ε Ι ΙΣΩΣ να «μετεξελιχθεί», προεκτεινόμενος εντελώς αυτονόητα, ο πασίγνωστος στίχος του ποιητή μας Θοδόση Πιερίδη - γραμμένος τότε που βροντούσε στον κόσμο η Κυπριακή Επανάσταση με την ένοπλή μας ΕΟΚΑ - που τον είχε κάνει εμβληματικό τραγούδι, μισό αιώνα αργότερα, με τις φωνές Νταλάρα & Διάστασης, στον δίσκο «Ες Γην Εναλίαν Κύπρον», ο Μιχ. Χριστοδουλίδης:

«Λογαριάστε λάθος με τον νου σας, εμπόροι», ξένοι και δικοί, άρχοντες και δημαγωγοί, δημοκοπούντες κομματικοί και υποταγμένοι διζωνικοί...

Ε Π Ε Ι Δ Η, ΟΝΤΩΣ, κυβερνώντες και ηγέτες κομμάτων με τους ακόλουθούς τους και τους προπαγανδιστές τους, φαίνονται ότι λογαριάζουν λάθος. Λογαριάζουν χωρίς τον λαό. Δίχα κι ενάντια στη ΓΝΩΜΗ του. Διαπραγματεύονται «λύση» που δεν την θέλει ο λαός. Με «σκελετό» και κεντρικό περιεχόμενο που τ’ απέρριψε ο λαός.

Η τεράστια πλειοψηφία του: Έκαστος πολίτης αυτοπροσώπως, ευθέως και ιδιοχείρως: 76%. «Λύση» τής οποίας ο σκληρός πυρήνας, υποχρεώνει τον λαό να παραδώσει (SURRENDER) την Κρατική Υπόσταση τής Κύπρου στην Τουρκική Συγκυριαρχία. Να παραδώσει το κράτος του «ισοτίμως» στους Τούρκους. «Λύση» που γι’ αυτόν τον λόγο, θα την απορρίψει ΒΕΒΑΙΩΣ ξανά ο λαός. Με μεγαλύτερη, μάλιστα, πλειοψηφία απ’ το 76% των Απορριπτικών, με το οποίο απέρριψε την παραπλήσια «λύση» Ανάν το 2004.

«Μ Α Σ ΜΕΤΡΗΣΑΤΕ λάθος και δεν είδατε πόσο γίνη η Κύπρος μεγάλη», υποδείκνυε τότε, επί ΕΟΚΑ, στους ίδιους στίχους του ο ποιητής. Το ίδιο και τώρα:

- ΟΧΙ μόνο μετρούν λάθος τον λαό, οι ηγέτες του. Τον περιφρονούν κιόλας. Κατά προσβλητικό τρόπο. Τον εκλαμβάνουν και τον μεταχειρίζονται ως… μειωμένης αντιλήψεως. Αδαή. Αντικείμενο παραπλάνησης. Χειραγώγησης από τους υψηλά αμειβόμενους «επικοινωνιολόγους» τους. Και προσφερόμενο, εθελουσίως, θύμα εξαπάτησης, νομίζουν. «Δυστυχισμένο λαό, καλό και ηγαπημένο, πάντοτ’ ευκολοπίστευτο και πάντα προδομένο», κατά πως θρηνούσε κι ο εθνικός μας ποιητής, ο Δ. Σολωμός...

Κ Α Ι ΜΕΤΡΑΝΕ λάθος διότι δεν βλέπουν. Δεν θέλουν να δουν. Δεν έχουν την πολιτική τόλμη, ούτε την στρατηγική νοοτροπία, ούτε τη βούληση εθνικού συμφέροντος να αναγνώσουν ότι:

- ΣΤΗ διαδρομή των 13 ετών από το Σχ. Ανάν μέχρι σήμερα, όσα διαρκώς αποτελούν έκτοτε επίκεντρο δημόσιων συζητήσεων και κομματικών αντιπαραθέσεων στα ΜΜΕ και παντού και στην καθημερινή ειδησεογραφία κι αρθρογραφία των εφημερίδων και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν ΜΟΡΦΩΣΕΙ κι έχουν εξειδικεύσει επί της ουσίας, πολύ περισσότερο, πολύ σφαιρικότερα και πολύ βαθύτερα τη ΓΝΩΣΗ και, συνεπώς, τη ΓΝΩΜΗ των πολιτών.

- ΔΗΛΑΔΗ: Ο ίδιος ο λαός του 2017 είναι πλέον πολύ πιο εμπειρογνώμων για την ΟΥΣΙΑ της «λύσης», απ’ όσο το 2004. Γνωρίζοντας, συνάμα, καθημερινά, επί 13 έτη, την πολιτική, τις συμπεριφορές και τις επιδιώξεις τής Τουρκίας ΚΑΙ τού έκτοτε κ. Ερντογάν. Και διότι, εν τέλει, και τότε και πάντοτε, όπως επίσης στιχουργούσε το 1956 ο Θοδόσης ο Πιερίδης μας, «εμείς είμαστε Κύπρος, εμείς είμαστε Ελλάδα, στης Μεσόγειος τη γλυκιά γαλανάδα. Εδώ πέρα είναι Κύπρος, εδώ πέρα είν’ Ελλάδα» (Θ. Πιερίδη: «Κυπριακή Συμφωνία» 1956)…

ΕΙΡΗΣΘΩ
Θυμάστε το γεγονός πώς βγήκε περήφανος, με χαμόγελο ως τ’ αφτιά, ο εκ της Λεύκας γέρο-Κυριάκος απ’ το Νοσοκομείο Πεντάγιας, όταν τον πήγαν εκεί οι Εγγλέζοι ν’ αναγνωρίσει τη σορό του θυσιασθέντος 18.1.1957 αρχιαντάρτη τής ΕΟΚΑ γιού του, του Μάρκου Δράκου και είπε καμαρώνοντας ότι, στο στήθος ήταν οι σφαίρες των Άγγλων κι όχι στην πλάτη τού γενναίου εκ των Πρωτεργατών της 1ης Απριλίου 1955 και 9ου από τους Δεκατρείς Αρχαγγέλους της Λευτεριάς στα Φυλακισμένα Μνήματα;

Λάζ.Α.Μαύρος

ΚΥΠΡΟΣ. «Αν εθελούσια δεν γονατίσεις, ακόμη και νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν»! Ο εξευτελισμός της «νομιμότητας»

του ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΟΥΜΑΚΗ

Στην ανθρώπινη ιστορία είναι άπειρα τα παραδείγματα επιβολής του «δικαίου του ισχυρότερου» σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Στη σύγχρονη εποχή, έπειτα από δύο Παγκόσμιους Πόλεμους που στοίχησαν τη ζωή 66 εκατομμυρίων ανθρώπων, η ισορροπία του τρόμου των εξοπλισμών επέβαλε μια εύθραυστη ειρήνη μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη μας, χωρίς βέβαια να λείπουν πάρα πολλές «τοπικές εστίες» πολέμου.

Κάτω, μάλιστα, από την παγκόσμια απαίτηση όλων των λαών του κόσμου για ειρήνη, οι μεγάλες δυνάμεις συμφώνησαν να δημιουργήσουν μηχανισμούς διεθνών κανόνων, τους οποίους καθιέρωσαν σαν «υποχρεωτικούς», για την αποφυγή διενέξεων και για την επίλυση διαφορών ή προστριβών που είναι πιθανό να οδηγήσουν σε πολέμους.

Στην περίπτωση της Κύπρου, ο εξευτελισμός της «νομιμότητας» από τις ίδιες τις μεγάλες δυνάμεις που την καθιέρωσαν αποτελεί πλέον case study για ολόκληρο τον κόσμο!

Ας δούμε συνοπτικά το ιστορικό του «κυπριακού προβλήματος» που δεν είναι τίποτα άλλο από την προνομιακή θέση της Κύπρου την οποία επιθυμούν να «αξιοποιήσουν» όλες οι μεγάλες δυνάμεις του κόσμου, γιατί αποτελεί το μεγαλύτερο και πιο σταθερό, αβύθιστο αεροπλανοφόρο της Μεσογείου μέσα στη ζώνη πλούσιων σε αποθέματα πηγών ενέργειας ολόκληρου του πλανήτη.

Η Κύπρος κατοικείται από Έλληνες από την εποχή του Τρωικού πολέμου (12ος αιώνας π.Χ) και κατά καιρούς αποτέλεσε επαρχία διάφορων αυτοκρατοριών ή απλών κατακτητών όπως τη Ρωμαϊκή περίοδο (58 π.Χ.-330 μ.Χ.) τη Βυζαντινή περίοδο (330-1191), την κατάκτησή της από τον Βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο (1191-1571), τους Οθωμανούς (1571- 1878) και τους Άγγλους (1878-1960).

Μετά τον αιματηρό Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το δικαίωμα αυτοδιάθεσης κάθε λαού να ρυθμίζει ελεύθερα το πολιτικό του μέλλον καθιερώθηκε από τον καταστατικό χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (άρθρα 1 & 55), αλλά η Βρετανία δεν είχε καμιά απολύτως διάθεση να το εφαρμόσει στην Κύπρο.

Στις 15 Ιανουαρίου 1950 στην Κύπρο οργανώθηκε δημοψήφισμα από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Β’, για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν σχεδόν ομόφωνο με ποσοστό 95.7%, αλλά η Βρετανία δεν έδωσε την παραμικρή σημασία.

Στις 28 Ιουλίου 1954, μάλιστα, ο Υφυπουργός Αποικιών της Μ. Βρετανίας Χένρυ Χόπκινσον δήλωσε, απερίφραστα, στη Βουλή των Κοινοτήτων ότι η Κύπρος «είναι περιοχή με στρατηγική αξία και γι' αυτό ουδέποτε θα τύχει αυτοδιάθεσης». Έτσι απλά και ξεκάθαρα!

Φυσικό επακόλουθο ήταν να ξεκινήσει ο απελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων (1955-1959) για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του νησιού και την ένωσή του με την Ελλάδα.

Η πλήρης αδυναμία της Βρετανίας να καταπνίξει τον απελευθερωτικό αγώνα, παρά τις αγχόνες και την στυγνή δικτατορία που επέβαλε στο νησί, την οδήγησε στη μόνη τέχνη που ασκεί αριστοτεχνικά εδώ και αιώνες σε ολόκληρο τον κόσμο: Διαίρει και Βασίλευε.

Έτσι, η ύπουλη και πρόστυχη πολιτική της Βρετανίας «ενεργοποίησε» την Τουρκία η οποία είχε παραιτηθεί πανηγυρικά από κάθε δικαίωμα στην Κύπρο με τα άρθρα 20 και 27 της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923. Αφορμή, η δήθεν «προστασία» του 12% του συνολικού πληθυσμού του νησιού - πληθυσμός που αποτελείται από τουρκόφωνους απόγονους των πρόσκαιρων Οθωμανών κατακτητών κατά την περίοδο 1571-1878.

Η Βρετανία, προκειμένου να μην εγκαταλείψει ποτέ την Κύπρο και να αποτρέψει οποιαδήποτε μελλοντική υλοποίηση της βούλησης του κυπριακού λαού, αποφάσισε τη διχοτόμηση του νησιού. Έτσι μεθόδευσε τη «λύση» ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στις 16 Αυγούστου 1960, επιβάλλοντας στο σύνταγμα του νέου κράτους σαν υποχρεωτικό Αντιπρόεδρο ένα πειθήνιο όργανο του πιο σκοτεινού παρασκηνίου της Τουρκίας σαν «εκπρόσωπο» των Τουρκοκυπρίων, τον οποίο μάλιστα εξόπλισε και με δικαίωμα «βέτο» σε κάθε απόφαση της βούλησης του συντριπτικού ποσοστού του κυπριακού λαού! Φυσικά κράτησε επίσημα σαν «κράτος εν κράτει» τις βάσεις της στο νησί και επιπλέον αυτοδιορίστηκε «εγγυήτρια» της Κυπριακής Δημοκρατίας μαζί με την Τουρκία και την Ελλάδα.

Όπως ήταν απολύτως φυσικό, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν δυνατόν να λειτουργήσει κάτω από τέτοιες συνθήκες οι οποίες είχαν δημιουργηθεί για να πραγματοποιηθεί -αργά ή γρήγορα- η τουρκική εισβολή που θα διχοτομούσε το νησί.
Οι πρώτες απόπειρες έγιναν το 1964 όταν στην Ελλάδα επικρατούσε μεγάλη πολιτική αναταραχή και οι συνθήκες ήταν «κατάλληλες». Η άρνηση της Αμερικής να συμφωνήσει και η οξεία αντίδραση της Ρωσίας εμπόδισαν την εφαρμογή του βρετανικού σχεδίου για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1964.

Δεν συνέβη όμως το ίδιο το 1974, όταν το επιτελείο του Χένρυ Κίσσιγκερ όχι μόνο συμφώνησε, αλλά ανέλαβε και την «καθοδήγηση» της Τουρκίας, ενώ η Ρωσία περιορίστηκε σε «λεκτικές» αντιδράσεις. Φυσικά, στην Ελλάδα υπήρχαν οι αναγκαίες για κάθε πισώπλατη μαχαιριά «κατάλληλες συνθήκες» (πτώση στρατιωτικού καθεστώτος, πολιτική ρευστότητα), έτσι η εισβολή επιβλήθηκε με σχετική ευκολία. Τέσσερεις χιλιάδες Κύπριοι φονεύθηκαν, διακόσιες χιλιάδες μετατράπηκαν σε πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους την πατρίδα και 1.619 που θεωρούντο αγνοούμενοι δολοφονήθηκαν, εν ψυχρώ, από τα στρατεύματα κατοχής.

Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, με σειρά ψηφισμάτων (365/1974, 367/1975, 541/1983 και 544/1983) αλλά και αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Η.Ε., καταδίκασε την τουρκική εισβολή και τις μετέπειτα μεθοδεύσεις σε ασυνήθιστα σκληρή διπλωματική γλώσσα, χωρίς όμως κανένα πρακτικό αποτέλεσμα.

Μετά την εισβολή στην Κύπρο, οι Τούρκοι άρχισαν τη βίαιη αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης και της πολιτισμικής ταυτότητας της κατεχόμενης περιοχής, εγκατέστησαν μόνιμα στρατεύματα κατοχής και προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα κρατικό μόρφωμα το οποίο αναγνώρισαν μόνο οι ίδιοι.

Όλες οι προσπάθειες επίλυσης του «κυπριακού προβλήματος» που ακολούθησαν είχαν άδοξο τέλος, όχι μόνο γιατί η βρετανική πολιτική παρέμεινε αμετάβλητη, αλλά γιατί ξαφνικά αυξήθηκε και η τουρκική βουλιμία όταν άρχισαν να πιθανολογούνται τεράστια ενεργειακά αποθέματα στην πλευρά της ελεύθερης Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία εν τω μεταξύ κατέστη πλήρες κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την 1η Μαΐου 2004!

Ήδη από το 2002 είχαν ξεκινήσει νέες προσπάθειες νομιμοποίησης της διχοτόμησης της Κύπρου με τη μορφή μιας «Ενωμένης Κύπρου» που πρότεινε ο τότε Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν, αγνοώντας όμως προκλητικά όλες τις αποφάσεις του Οργανισμού του οποίου ο ίδιος ήταν Γενικός Γραμματέας! Ευτυχώς ο κυπριακός λαός, με το αλάθητο αισθητήριό του, απέρριψε το σχέδιο Ανάν με ποσοστό 76% τον Μάρτιο του 2004.

Δέκα χρόνια αργότερα (8 Φεβρουαρίου 2014), η ανάφλεξη του γεωπολιτικού τοπίου της ευρύτερης περιοχής (εμφύλιος Συρίας από το 2011, Ισλαμικό Κράτος σε Συρία και Ιράκ, η διαφαινόμενη σύγκρουση Σ. Αραβίας με το Ιράν μέσω Υεμένης κ.ά.), σε συνδυασμό με την επίσημη γνωστοποίηση της ύπαρξης τεράστιων ενεργειακών αποθεμάτων στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες Ισραήλ, Αιγύπτου, Κυπριακής Δημοκρατίας και Ελλάδος, οδήγησαν στην επανέναρξη των προσπαθειών επίλυσης του «κυπριακού προβλήματος» κάτω από τη θεώρηση των νέων δεδομένων.

Η Τουρκία, μετά την ένταξή της στο ΝΑΤΟ το 1951, ακολουθούσε πιστά τις εντολές των συμμάχων στο θέμα της Κύπρου, με δεδομένο ότι οι «σύμμαχοί» μας της χάρισαν έναν πραγματικό θησαυρό που είχε χάσει για πάντα. Η αναρρίχηση του Ρ. Τ. Ερντογάν στην εξουσία με τη διάσημη φαυλότητά του δεν φαίνεται να διαφοροποιεί την υπακοή της Τουρκίας, εφ’ όσον με τη συζητούμενη λύση «νομιμοποιείται» η τουρκική εισβολή και «εξαφανίζονται» όλες οι αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Συμπέρασμα: Η «κατάλληλη ευκαιρία» που στο παρελθόν έχει κατ’ επανάληψη λειτουργήσει εναντίον των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδος, στις μέρες μας λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων της Ελλάδος. Η Τουρκία βρίσκεται στην τελική ευθεία μιας αιματηρής τραγωδίας, η πάλαι ποτέ βρετανική αυτοκρατορία αποτελεί οριστικό παρελθόν, η Κυπριακή Δημοκρατία σαν κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει αντίρρηση να επιτρέψει στη Βρετανία ή στην Αμερική να διατηρήσουν τις βάσεις τους στο νησί, κι ο αμύθητος πλούτος των ενεργειακών αποθεμάτων έχει προσελκύσει τους μεγαλύτερους «καρχαρίες» του πλανήτη προκειμένου να εκμεταλλευτούν τα κοιτάσματα απαιτώντας «λύση» εδώ και τώρα.

Η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα πολύ ορθά -ευτυχώς με πρωτοφανή πολιτική ομοψυχία- απαιτούν τα αυτονόητα προκειμένου να συμφωνήσουν σε μια λύση που θα είναι δίκαιη για όλους τους Κύπριους και -κυρίως- μακροπρόθεσμη και σταθερή.

Η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να αγκαλιάσει ξανά όλους τους τουρκόφωνους Κυπρίους που χρησιμοποιήθηκαν σαν πιόνια ξένων συμφερόντων για ολόκληρες δεκαετίες, προσφέροντας κυπριακή υπηκοότητα, ιδιότητα μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα από τα τρία ισχυρότερα νομίσματα του πλανήτη, τεράστιες δυνατότητες χρηματοδότησης της ανάπτυξης, μερίδιο σε ένα πολύ μεγάλο πλουτοπαραγωγικό θησαυρό, συγχωροχάρτι για τα εγκλήματα του παρελθόντος με κάποιες προϋποθέσεις που θα αποκλείουν τα επώδυνα παθήματα του παρελθόντος:

*Αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο.
*Ολοσχερή κατάργηση του συστήματος των δήθεν «εγγυήσεων» για τη σφράγιση κάθε πιθανής κερκόπορτας.
*Απόσυρση των εποίκων που εστάλησαν στην Κύπρο από τα βάθη της Ανατολής.
*Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση με πλήρη ευθύνη των εξωτερικών σχέσεων και της άμυνας του νησιού, χωρίς υποσημειώσεις ή εξαιρέσεις.
*Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και Ομοσπονδιακό Δικαστήριο που θα ανταποκρίνονται στα ποσοστά της πληθυσμιακής σύνθεσης του νησιού και οι αποφάσεις τους θα γίνονται αμετάκλητα σεβαστές σε ολόκληρο το νησί.
*Εδαφικές ρυθμίσεις στις δύο ζώνες (κοινότητες) της ομοσπονδίας οι οποίες θα ανταποκρίνονται στην πληθυσμιακή σύνθεση και στα αντίστοιχα ποσοστά της, με την ανάλογη αποδέσμευση εδαφών από την τουρκική κατοχή.

Φυσικά, οι προϋποθέσεις αυτές δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της Τουρκίας που «τροφοδοτήθηκαν» κάτω από άλλες συνθήκες εδώ και τέσσερεις δεκαετίες από τους κοινούς «συμμάχους».

Ο κυπριακός λαός μπορεί, αν αφεθεί ελεύθερος χωρίς τις διάσημες προβοκάτσιες του παρελθόντος, να λύσει ειρηνικά τα προβλήματά του προσδοκώντας σε ένα πολύ καλύτερο μέλλον.

Είναι βέβαιο πως κάθε μορφωμένος Κύπριος δεν θα είχε καμιά αντίρρηση να εμπιστευτεί με την ψήφο του έναν τουρκόφωνο συμπολίτη του, αρκεί να βεβαιωθεί πως υπηρετεί τα συμφέροντα του κοινού τόπου τους και όχι εκείνα της Τουρκίας ή της Βρετανίας. Άλλωστε, οι σκληρές και για τους τουρκόφωνους Κύπριους δεκαετίες που πέρασαν δίδαξαν τα δεινά της τουρκικής κατοχής σε όλους τους Κυπρίους - τουρκόφωνους και ελληνόφωνους. Επιπλέον, οι συνθήκες πλέον έχουν αλλάξει ριζικά, όπως και τα δεδομένα του «προβλήματος».

Σαν επίλογο ας θυμηθούμε και ας αντλήσουμε δύναμη από τα διαχρονικά επίκαιρα λόγια του παλαίμαχου Κύπριου αγωνιστή Βάσου Λυσσαρίδη: «Αν εθελούσια δεν γονατίσεις, ακόμη και νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν»!

Γνωρίζουν οι Τούρκοι

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ στην «ΣΗΜΕΡΙΝΗ»

Ξ Ε Ρ Ο Υ Ν, ΟΪΜΕ, οι Τούρκοι, ότι: Η επίμονη απαίτησή τους για Τουρκική Εκ Περιτροπής Προεδρία, έχει τόσες πιθανότητες να επιτευχθεί, όσοι είναι και οι γνωστοί πρόθυμοι να τους την παραδώσουν, απ’ το Προεδρικό κι απ’ τις ηγεσίες ΔηΣυ-ΑΚΕΛ, αμφότερες τού κ. Αναστασιάδη.

Ξέρουν, διαβάζουν κι αξιοποιούν, όχι μόνο τα λεπτομερώς προερχόμενα απ’ τις μακρές «διακοινοτικές» τους συνομιλίες με τον Χριστόφια από 23.5.2008 και με τον Αναστασιάδη από 11.2.2104, αλλά κι απ’ τη «γραμμή» που εκφράζουν και σήμερα στην αρθρογραφία, τις αναλύσεις και τα δημοσιεύματά τους, οι καθοδηγούμενες εφημερίδες τής πολιτικής Προεδρικού-ΔηΣυ-ΑΚΕΛ.

Π Ρ Ο Τ Α Γ Μ Α των Τούρκων η διεκδίκηση τής Εκ Περιτροπής Προεδρίας: Ως τρόπαιο και παγκοσμίως ευκρινέστατη πανηγυρικά συμβολική επικύρωση, ενός ανέκαθεν ανυποχώρητού τους στόχου:

- ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ που θα προκύψει από την όποια «λύση», η Κρατική Υπόσταση της Κύπρου με τη «λύση», όποιο όνομα κι αν θα έχει, όποιες επί μέρους «εδαφικές», «περιουσιακές», «οικονομικές» «ευρωπαϊκές», «ακτογραμμικές», «εγγυητικές», «ασφαλιστικές», κ.ο.κ. διευθετήσεις κι αν ενσωματώσει, να παραδοθεί (surrender) στην Ισότιμη Τουρκική Συγκυριαρχία:

- ΜΙΑ «λύση» με τους Τούρκους Συναφέντες της Κύπρου νομίμως. Κατά τρόπον ώστε:

- ΤΙΠΟΤΕ να μην μπορεί να κάνει αυτό το κράτος, αν δεν το εγκρίνει η Άγκυρα. Και σε τίποτε να μη δύναται ν’ αντιλέγει ή να μην εκτελεί, απ' όσα θα προστάζει η Άγκυρα.

Τ Ο Υ Ρ Κ Ι Κ Η ΣΥΓΚΥΡΙΑΡΧΙΑ είναι το πρώτιστο για τους Τούρκους: Άγκυρας & Ψευδοκράτους: Ερντογάν & Ακιντζί. Όλα τ’ άλλα έπονται. Ως αναγκαία παρεπόμενα. Επί των οποίων, αναλόγως, μπορεί κιόλας να επιδείξουν κι «επικοινωνιακή» «διαλλακτικότητα» προς ικανοποίηση τής… διεθνούς κοινότητας. Και για να θριαμβολογούν Προεδρικό, ΔηΣυ, ΑΚΕΛ, «Πολίτης», «Αλήθεια», «Χαραυγή» «Καθημερινή» κ.ο.κ.

Ω Σ Τ Ε ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ οι Τούρκοι, νομίμως και με ελληνική υπογραφή και με διεθνή συγκατάνευση, αυτό το κράτος. Αυτήν την κρατική υπόσταση. Αυτήν τη «μία και μόνη Κυριαρχία». Αυτήν τη «μία και μόνη Διεθνή Προσωπικότητα». Την οποία, από το 1964 νομίμως και παγκοσμίως αναγνωρισμένοι, έχουν αποκλειστικά στα χέρια τους οι Έλληνες Κύπριοι.

- ΓΙΑ να την εξουσιάζουν οι Τούρκοι ως Ισότιμοι Συγκυρίαρχοι, Συνιδρυτές, Συνιδιοκτήτες, Συνέταιροι, Συναφέντες.

- ΙΚΑΝΟΙ κι αποφασιστικοί και πολύ υπέρτερη ισχύ διαθέτοντες και στρατηγική βούληση έχοντες οι Τούρκοι.

- ΩΣΤΕ να μην επιτρέπουν ποτέ στους… Ισοτίμως Συγκυρίαρχους του ελληνοκυπριακού Συνιστώντος Κρατιδίου οτιδήποτε δεν επιτρέπει η Άγκυρα ή δεν υπακούει στην Άγκυρα. Είτε στην εσωτερική διακυβέρνηση, είτε στην εξωτερική πολιτική, είτε στη συμμετοχή στην Ε.Ε. και στον ΟΗΕ, είτε, ιδίως και πρωτίστως, στα Κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου και στις λοιπές επιδιώξεις της Άγκυρας στο Αιγαίο κι αλλού…

Α Υ Τ Η ΚΑΙ ουδεμία άλλη είναι, απ’ την πλευρά των Τούρκων, η ουσία και της Γενεύης 2017. Όπως ήταν και η ουσία της επίμονης τουρκικής επιδίωξης εφ’ όλων των «Σχεδίων λύσης», απ’ τη Γενεύη 1974 και εφ’ όλων ανεξαιρέτως των «διακοινοτικών» επί Μακαρίου, Κυπριανού, Βασιλείου, Κληρίδη, Τάσσου, Χριστόφια και Αναστασιάδη. Με τους δυο τελευταίους, αισθάνονται στην Άγκυρα και στο Ψευδοκράτους της ότι πλησιάζουν στο… τρόπαιο!!!
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Αν διαβάζουμε καλά τα ελληνιστί γραφόμενα στις εφημερίδες του Προεδρικού, των στενών συνεργατών, υποστηρικτών και… καθοδηγητών του κ. Αναστασιάδη, στη Γενεύη 2017, όπως και στο Μον Πελεράν 2016, ο μεγαλύτερος «εχθρός» που «χάλασε τη σούπα» ήταν και είναι ο του «Πατριωτισμού της Αριστεράς», υπ.Εξ. του ελλα-δικού μας κράτους κ. Ν. Κοτζιάς; Όπως ήταν κι η εκδοχή Τσαβούσογλου; Και των τουρκικών εφημερίδων; Με… ρεπορτάζ «στο αυτοκίνητο» προς το Μέγαρο των Εθνών για τις αντιδράσεις Νίκου Χριστοδουλίδη και Αναστασιάδη (Γ. Κασκάνης, «Π», 15.1.2017, σελ. 3);
Λάζ. Α. Μαύρος

ΟΦΕΙΛΕΙ να παραιτηθεί ΤΩΡΑ!

«Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ». ΘΕΣΗ

Η πρώτη αρετή ενός σοβαρού πολιτικού είναι ο σεβασμός των προσδοκιών των πολιτών και η ικανοποίηση των ελπίδων τους. Κυρίως, είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων τους, η διεκδίκηση των δικαίων και δικαιωμάτων τους και η διασφάλιση, με κάθε τρόπο και μέσο, της βιολογικής και εθνικής επιβίωσης και ασφάλειάς τους. Ο εκάστοτε Πρόεδρος ορκίζεται να υπερασπίζεται την ανεξαρτησία, την κυριαρχία, την ακεραιότητα και την ελευθερία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διακαής επιθυμία και έννομη αξίωση των Ελλήνων της Κύπρου είναι η απαλλαγή από τον τουρκικό ζυγό και η απελευθέρωση της πατρίδας μας διά της εξεύρεσης μιας, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, λύσης, που να στηρίζεται στις αρχές, αξίες, δημοκρατικά θέσμια και θεμελιώδεις ελευθερίες και δικαιώματα, που αποτελούν το πανίσχυρο θεμελίωμα της Ευρώπης, στην οποία ανήκουμε.

Ο Ν. Αναστασιάδης εξελέγη στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας με ασυγκράτητες διακηρύξεις και βροντερές δεσμεύσεις προς κόμματα και προς τους πολίτες. Δεσμεύτηκε να απορρίψει τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ. Δεσμεύτηκε να διεκδικήσει απαλλαγή από τις τουρκικές εγγυήσεις, αποχώρηση όλων των κατοχικών στρατευμάτων και όλων των εποίκων. Δεσμεύτηκε ότι δεν θα αποδεχόταν ποτέ ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα. Δεσμεύτηκε ότι δεν θα αποδεχόταν ποτέ πενταμερή για το Κυπριακό, που εδώ και 42 χρόνια η Τουρκία και οι υποτελείς της αξιώνουν ανένδοτα. Δεσμεύτηκε να μη φέρει λύση παρόμοια με το σχέδιο Ανάν που ο ίδιος, με εκφοβισμούς και εκβιασμούς, επέμενε το 2004 να το μπήξει στον κυπριακό λαό. Δεσμεύτηκε έναντι κομμάτων και των πολιτών ότι θα εργαζόταν για λύση που θα λειτουργούσε, θα άντεχε στον χρόνο και, προπάντων, θα ανταποκρινόταν στις ανησυχίες και στις νόμιμες αξιώσεις των Ελλήνων για ασφάλεια και ελευθερία. Δεσμεύτηκε πως οι ώμοι του ενός δεν μπορούσαν να αντέξουν το βάρος μιας απόφασης για λύση. Δεσμεύτηκε ότι, τουλάχιστον στο Κυπριακό, θα προδιαβουλευόταν, θα συνδιαβουλευόταν με τους εθνικούς συμβούλους και όλοι θα συναποφάσιζαν περί του πρακτέου. Δεσμεύτηκε ότι θα έκτιζε ενότητα λαού και ηγεσίας. Δεσμεύτηκε ότι θα επέστρεφαν τουλάχιστον 100.000 πρόσφυγες.

Εξαπάτησε τους πάντες! Κόμματα και πολίτες. Αναίρεσε με απίστευτη ανευθυνότητα όλες τις δεσμεύσεις του. Γελοιοποίησε και κατήργησε όλες τις κόκκινες γραμμές που, για 42 χρόνια, οι προκάτοχοί του δεν διανοήθηκαν να παραβιάσουν. Εψεύσθη ασύστολα, αδίστακτα και ξεδιάντροπα κατ’ επανάληψιν. Συμπεριφέρθηκε και συμπεριφέρεται με ανακόλουθο τρόπο και πολιτικά ασύγγνωστη, αχαρακτήριστη και φονική επιπολαιότητα. Κατήντησε ο πιο αναξιόπιστος, ανεπαρκής και ανάξιος Πρόεδρος από κτίσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και στο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου 2016, ενσυνείδητα υπετάγη χωρίς αντίσταση και χωρίς αντάλλαγμα, στους Τούρκους. Δήθεν για να συνεχιστεί ο διάλογος. Και επειδή, τάχα, ο σουλτάνος θα προσαρτούσε τα κατεχόμενα.

Αποδέχτηκε όλους τους όρους των Τούρκων και ειδικά τη σύγκληση πενταμερούς, που για 42 χρόνια ήταν απροσπέλαστη κόκκινη γραμμή για την ελληνική πλευρά. Για ένα και πλέον μήνα, με τη συνεπικουρία των Ι. Κασουλίδη, Αβ. Νεοφύτου, Κυβ. Εκπροσώπου και συναγερμικών αξιωματούχων, ο Ν. Αναστασιάδης περίπαιζε βάναυσα τους πολίτες ότι, «πολυμερής» θα είναι η διάσκεψη της 12ης Ιανουαρίου στη Γενεύη. Και ότι «αδιαμφισβήτητα» η Κυπριακή Δημοκρατία θα είναι παρούσα. Ότι «πρέπει» η Ε.Ε. και τα πέντε μόνιμα μέλη του ΣΑ του ΟΗΕ να είναι παρόντα. Με τη συνέντευξή του (στον «Πολίτη», 1/1/2017 και προηγουμένως στην αθηναϊκή «Καθημερινή» - 25/12/2016), επιβεβαίωσε ότι είναι άκρως επικίνδυνος να χειρίζεται το παρόν και το μέλλον, τη βιολογική και εθνική επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού. Προσχώρησε πλήρως στην τουρκική στοχοθεσία κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Την Τετάρτη, 4/1/2017, μετά από συνάντησή του με τον εγκάθετο της τουρκικής κατοχής, παραδέχτηκε ότι πενταμερής -και όχι πολυμερής, όπως ψευδέστατα διαβεβαίωνε- θα ήταν η διάσκεψη της Γενεύης, με περιθωριοποίηση της Ε.Ε. και των πέντε μόνιμων μελών του ΣΑ του ΟΗΕ. Κυρίως, με αποδόμηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που με τις ακαταλόγιστες αποφάσεις του συμβάλλει ώστε οι Τούρκοι να τη χαρακτηρίζουν ως «εκλιπούσα». Ο Ν. Αναστασιάδης γιατί μετέβη στη Γενεύη; Τι προσδοκούσε; Παρά τα καθημερινά ψεύδη και την ενσυνείδητη παραπλάνηση του λαού, η διάσκεψη της Γενεύης αποτέλεσε το Βατερλώ της πολιτικής του - και της Κύπρου. Η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν ουσιαστικά απούσα και εκλιπούσα. Για έναν απλό αλλά οδυνηρό λόγο: Παρά τη δήλωση Αναστασιάδη ότι συμμετείχε στη διάσκεψη και ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία δεν θα παρακαθόταν ποτέ με τον Πρόεδρο αφού από το 1963 δεν αναγνωρίζει ότι υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία. Απόδειξη; Οι ύβρεις και οι εφορμήσεις Τσαβούσογλου εναντίον των πάντων και κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Πρόεδρος τι απεκόμισε από τη Γενεύη; Πρώτον, έναν απαράδεκτο χάρτη και την… ελπίδα ότι η θεσμοθετημένη, πλέον, με βούλα Αναστασιάδη, πενταμερής θα… καταλήξει σε αποφάσεις για την ασφάλεια και τα στρατεύματα. Δεύτερον, ο σουλτάνος τού διεμήνυσε προχθές Παρασκευή ότι ο Αττίλας δεν αποχωρεί, οι εγγυήσεις διατηρούνται και, έτι χειρότερο, αξιώνει και την περιοχή Πύργου Τηλλυρίας για να ενώσει την μη επιστρεφόμενη Μόρφου με τα Κόκκινα. Αυτό είναι το… «νενικήκαμεν» του Προέδρου μετά από όλες τις ολέθριες υποχωρήσεις του, που δεν κατάφεραν να εξημερώσουν αλλά να αποθρασύνουν το αττιλικό θηρίο.

Οι πολίτες δεν εξέλεξαν τον Ν. Αναστασιάδη ως Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας για να την καταλύσει και να την παραδώσει στην Τουρκία. Οι πολίτες δεν τον εξουσιοδότησαν να αποδεχτεί τους τουρκικούς όρους που, αφεύκτως, οδηγούν στην τουρκοποίηση και ισλαμοποίηση της Κύπρου. Οι πολίτες δεν τον εξουσιοδότησαν να μετατρέψει ένα ευρωπαϊκό κράτος σε τουρκικό προτεκτοράτο. Οι πολίτες δεν τον ανέδειξαν στην Προεδρία του κράτους για να παραδώσει κοινότητα υπό εξαφάνιση. Προπάντων, δεν τον εξουσιοδότησαν ποτέ να μεταβεί στη Γενεύη για να διαπραγματευτεί με τουρκικούς όρους την τουρκοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, ο Ν. Αναστασιάδης δεν έχει άλλη επιλογή παρά να υποβάλει, έστω και σήμερα, την παραίτησή του, να προσφύγει πάραυτα στη λαϊκή ετυμηγορία για να διαπιστώσει αν οι πολίτες εγκρίνουν και αν τον εξουσιοδοτούν να καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να τους μετατρέψει σε γιουσουφάκια του σουλτάνου Ερντογάν. Οφείλει, έστω και σήμερα, να παραιτηθεί και να ζητήσει ανανέωση της εντολής του να διαπραγματεύεται με τουρκικούς όρους το μέλλον και την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού. Διαφορετικά, να αποσυρθεί αμέσως στην οικία του και με τις τύψεις του για τα τόσα πολλά ολέθρια και εθνικά καταστροφικά διέπραξε σε βάρος αυτού του τόπου και σε τόσο λίγο χρόνο.

Ανεξίτηλα κατεγράφησαν τα ολέθρια αποτελέσματα της ανεπάρκειας, της αναξιοπιστίας, της ανικανότητας, της ψευδολογίας, της ανευθυνότητας και της πλήρους αδυναμίας του στην αντίληψη των διαχρονικών και σημερινών τουρκικών επεκτατικών σχεδίων ή της έλλειψης επαρκούς και νηφάλιας κατανόησης του Τούρκου και των αταλάντευτων σχεδίων του σε βάρος της Κύπρου και των Ελλήνων. Η Γενεύη δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιτραπεί να γίνει η απαρχή του ενταφιασμού της Κυπριακής Δημοκρατίας και η κηδεία της τρισχιλιετούς ιστορίας του κυπριακού Ελληνισμού.

ΚΥΠΡΟΣ. Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει

του Λάζαρου Μαύρου στην «ΣΗΜΕΡΙΝΗ»

Σ Α Ν ΣΗΜΕΡΑ, πριν από 67 ακριβώς χρόνια, Κυριακή ήταν κι η 15η Ιανουαρίου 1950. Χαραγμένη ανεξίτηλα, «σε τούτα εδώ τα μάρμαρα» της πανάρχαιας ιστορίας των αγώνων της Κύπρου: Οι αείμνηστοι ή και ζώντες εισέτι υπερήλικοι πλέον πατεράδες, μανάδες, γιαγιάδες, παππούδες, προπάπποι, όλων των Ελλήνων Κυπρίων, πασών των εν ζωή σήμερα ηλικιών, αγγλοκρατούμενοι τότε «υπήκοοι» τής Βρετανικής Αυτοκρατορίας στην, από αιώνων πάντα ελληνική μεγαλόνησο, Colony of Cyprus, κλιμακώνοντας τις παλαιόθεν υπέρ ελευθερίας προσπάθειές τους, συμμετείχαν ενθουσιωδώς κι ευλαβώς στο Δημοψήφισμα που διοργάνωσε η Εθνάρχουσα Εκκλησία, με την σύμφωνο γνώμη όλων των τότε κομμάτων της υπόδουλης Κύπρου, με παλλαϊκό ένα αίτημα: Την Ένωσιν της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα.

Τ Ο ΕΝΩΤΙΚΟ Δημοψήφισμα της 15ης - 22ας Ιανουαρίου 1950, διεξήχθη σε όλους τους ενοριακούς ναούς της Κύπρου. Οι ψηφοφόροι ψήφιζαν με την ολόγραφη υπογραφή τους στις Δέλτους τού «Αξιούμεν την Ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα». Επί εγγεγραμμένων ψηφοφόρων 224.747 ψήφισαν υπέρ Ενώσεως 215,108. Ποσοστό 95,73%. Η αποχή του 4,27% οφειλόταν στο ότι η Βρετανική Διοίκηση απείλησε τους Έλληνες Κυπρίους δημοσίους υπαλλήλους της Colony ότι θα απολύονταν απ’ την εργασία τους αν υπέγραφαν το Δημοψήφισμα.

Π Ο Ι Ε Σ ΗΣΑΝ οι ρίζες εκείνης της βούλησης του λαού - του κατά πλειονότητα 82% ελληνικού κυπριακού λαού - στο Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950, το διαλαλούν όλοι οι αιώνες της Εθνικής Υπομονής, της Εθνικής Εγκαρτέρησης, της Εθνικής Αντίστασης, των Εθνικών Προσδοκιών και των πολύμορφων Εθνικών Αγώνων της Κύπρου, απέναντι στους αλλεπάλληλους διαδοχικούς ξένους κατακτητές.

- ΕΙΝΑΙ το ανέκαθεν διαπιστούμενο διαχρονικά, σε διάρκεια αιώνων, ελληνικό «Ντι-Εν-Έι» των Κυπρίων: Από το «ελευθερίης γλιχόμενοι» τής προ Χριστού ελληνικής αρχαιότητας που κατέγραψε στην Ιστορίη του ο πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς.

- ΕΙΝΑΙ και το «εύδαιμον το ελεύθερον το δε ελεύθερον το εύψυχον», που επίσης κατέγραψε στην Ξυγγραφή του ο κορυφαίος ανά τους αιώνες ιστορικός του πολιτικού ρεαλισμού Θουκυδίδης ο Αλιμούσιος.

- ΕΙΝΑΙ εκείνο ακριβώς που έβαλε στο στόμα τού απαγχονισθέντος από τους Τούρκους 9η Ιουλίου 1821, Εθνομάρτυρα Αρχιεπισκόπου Κυπριανού, το 1895, ο εθνικός μας ποιητής Βασίλης Μιχαηλίδης, που απεβίωσε πριν από 100 ακριβώς χρόνια: «Η Ρωμιοσύνη εν’ φυλή συνότζιαιρη του κόσμου, κανένας δεν ευρέθηκεν για να την ιξηλείψει, κανένας γιατί σιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου. Η Ρωμιοσύνη εννά χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει. Σφάξε μας ούλλους τζι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάτζιν, κάμε τον κόσμον ματζελλειόν τζιαι τους Ρωμιούς τραούλλια, αμμά ‘ξερε πως ύλαντρον όντας κοπεί καβάτζιν, τριγύρου του πετάσσουνται τριακόσια παραπούλια. Το ‘νιν αντάν να τρώ’ την γην, τρώει την γην θαρκέται, μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλυέται».

Α Υ Τ Η ΑΚΡΙΒΩΣ η αναλλοίωτη ταυτότητα Εθνικής Αντίστασης των Κυπρίων αποτελεί ανέκαθεν την πηγή και την αιτία και την αυθεντικότερη εξήγηση και διάρκεια αυτού που ονομάζεται Κυπριακό Πρόβλημα, σε όλες τους τις φάσεις, εκφάνσεις, κατραπακιές, επιβιώσεις και διεργασίες, όλων των προηγούμενων αιώνων, όλων των προηγούμενων δεκαετιών, όλων των προηγούμενων «Πενταμερών» και… Γενευών, ώς την τωρινή Γενεύη τής 12ης Ιανουαρίου 2017, που την επεξέτειναν ώς την 18η του Γενάρη τζιαι πάρατζιει…

Δ Ε Δ Η Λ Ω Μ Ε Ν Ο Σ στόχος τους να κάμψουν την Κυπριακή Αντίσταση. Να πειθαναγκάσουν και να εξαναγκάσουν τον λαό να υποκύψει και να υποταχθεί στη Διζωνική Συνθηκολόγηση με τους Τούρκους Κατακτητές του. Να παραχωρήσει στους Τούρκους Κατακτητές και στα τ/κ όργανά τους, για να το διαφεντέψουν πλέον ως νόμιμοι διεθνώς Συγκυρίαρχοι και Συναφέντες, το μόνο χαράκωμα και το μετερίζι Εθνικής Αντίστασης που του απέμεινε: Το ελληνικό από το 1964 κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ε Π Ι Χ Ε Ι Ρ Η Σ Α Ν να το επιτύχουν το 2002-2004 με το Σχέδιο Ανάν. Με το προϊόν δηλαδή τής αποτυχημένης πολιτικής όλων των προηγούμενων διαδοχικών ηγεσιών, από την εθνική καταστροφή του 1974 και εντεύθεν, με προμετωπίδα την συμβιβαστική διάθεση διζωνικής συνθηκολόγησης με τους Τούρκους. Και είχαν επιστρατεύσει, για τον πειθαναγκασμό των Κυπρίων, σύσσωμη τη διεθνή κοινότητα και τους διεθνείς οργανισμούς και τον ΟΗΕ και την Ε.Ε. και πλήθη ντόπιους και δικούς, αλλ’ απέτυχαν.

Π Ρ Ο Σ Ε Κ Ρ Ο Υ Σ Α Ν στο αποδεδειγμένα αναλλοίωτο διά μέσου των αιώνων ελληνικό «Ντι-Εν-Έι» της Εθνικής Αντίστασης των Κυπρίων. Το οποίο εκφράστηκε με το 76% στο Δημοψήφισμα του 2004, των γνήσιων απογόνων του 95,73% του Δημοψηφίσματος της 15ης Ιανουαρίου 1950. Των γνησιότερων απογόνων του Σαλαμίνιου Ονήσιλου του 499 προ Χριστού, για να μην ξεχνάμε ποτέ την αδιάρρηκτη ενότητα και συνέχεια και διάρκεια απ’ την Ιστορίη του Ηρόδοτου και απ’ το Ες Γην Εναλίαν Κύπρον του Ευριπίδη του 412 π.Χ.

Ε Κ Ε Ι ΘΑ προσκρούσουν ξανά και ξανά, όσες φορές κι αν το ξανα-επιχειρήσουν, όσοι και όποιοι το επιχειρήσουν και τώρα και αύριο και μεθαύριο…

Αυτοκατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΑΝΤΩΝΗΣ Κ. ΣΙΒΙΤΑΝΙΔΗΣ ΣΤΗΝ «ΣΗΜΕΡΙΝΗ»

Είμαστε το μόνο κράτος που επιτρέπει, διά της απουσίας του, η μειονότητα να επιβάλλει, διά της βίας των όπλων, την παρανομία επί της πλειονότητας και να την καταδικάζει σε αφανισμό

Στήνεται εκ νέου ένα (τρομο)κρατικό, μικρασιατικο-καταστροφικό, εκβιαστικό σκηνικό, εκμαιεύσεως της δικής μας συγκατάθεσης και υπογραφής, για τη νομιμοποίηση των εγκλημάτων της Τουρκικής Εισβολής του 1974 και της ντε-φάκτο διχοτόμησης του εδάφους που συντηρεί η συνεχιζόμενη για 42 χρόνια τουρκική κατοχή.

Δέχθηκε λέει, ο ΠτΔ, την πενταμερή για να μην προσαρτηθούν τα κατεχόμενα στην Τουρκία. Τώρα δεν είναι; Δηλαδή, η επίσημη ανακήρυξη θα κάνει τη διαφορά; Μήπως η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, όντως, νομιμοποίησε την κρατική οντότητα της παράνομης κατοχικής διοίκησης;

Πότε αναβαθμίστηκε και πότε αναγνωρίστηκε σαν συμπρόεδρος ο εκάστοτε εγκάθετος της κατοχικής διοίκησης; Όταν εμείς, με τη δικαιολογία των χιαστή επαφών, τους δώσαμε βήμα και λόγο στα διεθνή σαλόνια. Όταν επιτρέπαμε τις εκατέρωθεν επισκέψεις ξένων παραγόντων στο προεδρικό του Αναστασιάδη και το 'προεδρικό' του Ακιντζί.

Όταν τους συναντούσαμε στο Νταβός, ίσος προς ίσος, όταν δεχόμαστε την αποδοχή από την ελληνική προεδρία της Ε.Ε., την τουρκική έκθεση της «εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας», όταν υποστείλαμε τη σημαία και τον θυρεό της Κυπριακής Δημοκρατίας για να πάμε στον πύργο του Οθέλλου, όταν για να διατηρήσουμε το «καλό κλίμα των συνομιλιών» χαριεντιζούμαστε με περιπάτους στη Λήδρας, με ζιβανίες και εκμέκ-κατεΐφ.

Νομιμοποίηση και υπόσταση δεν τους δίνουν οι παράνομες πράξεις τους, αλλά η δική μας ανοχή και πολλές φορές συνδρομή σε αυτές.

Να μη μας κοροϊδεύουν. Όλο το οικοδόμημα των κατεχομένων (διοίκηση, υποδομές, έποικοι, πολιτογραφήσεις, ταυτότητες, διαβατήρια, κτήρια, επενδύσεις, κτλ), όλα είναι απότοκα εγκλήματος πολέμου, άρα μη γενόμενα, ανύπαρκτα. Αρά δεν μπορούν, ούτε η Τουρκία ούτε οι εγκάθετοί τους, να διαπραγματεύονται ανύπαρκτα πράγματα. Εκτός εάν εμείς τα αναγνωρίζουμε σαν υπαρκτά.

Δεν τους ανήκουν τα κατεχόμενα εδάφη, δεν τους ανήκει η διοίκηση, η διεθνής αναγνώριση και η κρατική κυριαρχία για να τα διαπραγματεύονται. Αυτά ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία και όχι στην ελληνική ή τουρκική κοινότητα. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι η κοινή μας πατρίδα, κι η διακυβέρνησή της δεν είναι διακυβέρνηση των Ελλήνων, αλλά των Κυπρίων. Άσχετο ότι οι Τούρκοι συμπατριώτες μας επέλεξαν αν απέχουν της διακυβέρνησης.

Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι διεθνώς ανεγνωρισμένη και ενταγμένη στον Ο.Η.Ε. και Ε.Ε., όπως υπάρχει και λειτουργεί σήμερα, με ή χωρίς τη συμμετοχή των Τούρκων συμπατριωτών μας. Η Κυπριακή Δημοκρατία, που εγκαθιδρύθηκε με το Σύνταγμα του 1960, μετεξελίχτηκε μετά την Τουρκανταρσία του ΄63 - ΄64 και πολλάκις αναγνωρίστηκε ως η μοναδική νόμιμη κυβέρνηση επί ολόκληρης της νήσου Κύπρου, με αποκορύφωμα την ένταξή μας στην Ε.Ε.

Οι δε συνθήκες εγγυήσεων, πέραν του ότι είναι άκυρες και παράνομες σαν αποικιοκρατικό κατάλοιπο, είναι αναχρονιστικές και αχρείαστες στην Ε.Ε. του 21ου αιώνα. Έχουν αυτο-ακυρωθεί με την Τουρκική Εισβολή του 1974, όπου: Η μια εγγυήτρια δύναμη (η Τουρκία) εισέβαλε παράνομα, η άλλη (η Αγγλία) έβλεπε αμέριμνα και αρνιόταν να εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις και η τρίτη (η Μητέρα Πατρίδα, η Ελλάς) ήταν μακριά και ανίκανη να βοηθήσει.

Είμαστε το μόνο κράτος που επιτρέπει, διά της απουσίας του, η μειονότητα να επιβάλλει, διά της βίας των όπλων, την παρανομία επί της πλειονότητας και να την καταδικάζει σε αφανισμό. Η κάθοδός μας σε οποιανδήποτε διεθνή διάσκεψη (ειδικά αυτή που πραγματεύεται συνθήκες και εγγυήσεις τις οποίες υπέγραψε η Κυπριακή Δημοκρατία) σαν ελληνική κοινότητα και όχι σαν Κυπριακή Δημοκρατία θα είναι ο τελευταίος συντελεστής της προδοτικής εξίσωσης, η οποία, διά της ατόπου απαγωγής της Κυπριακής Δημοκρατίας (αυτοκατάργησης διά της απουσίας), εξισώνει το 80% με το 20%.

Παρθενογεννά την Ελληνοκυπριακή και την Τουρκοκυπριακή Διοίκηση, εγκαθιδρύει (βάσει των κοινών ανακοινωθέντων Αναστασιάδη/Έρογλου/Ακιντζί) τις δυο Συνιστώσες Πολιτείες ισόνομου καθεστώτος, της πολιτικής ισότητας που είναι αριθμητική ισότητα, του Απαρτχάιντ της «ΔΔΟ, οι Τούρκοι στον Βορρά και η γκιαούρηδες στον Νότο». Γιατί μας το είπαν και αυτό, διά στόματος του Τούρκου Αντιπροέδρου Νουμάν Κουρτουλμούς: «Για μας, ανεξαρτησία είναι να μπορείς να πεις στον γκιαούρη, ‘γκιαούρη’».

Και θα το γράψουν και αυτό στον Πενταδάκτυλο. Να το βλέπουμε πρωί ξημέρωμα και φωτισμένο τα βράδια: «Τι ευτυχία να μπορείς να λες τον γκιαούρη, ‘γκιαούρη’!»

Υ.Γ. Οι «εξ Ελλάδος επισκέπτες που μας πουλούν πατριωτισμό», κύριε ΠτΔ, έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, από τη στιγμή που εσύ έκοψες τον ομφάλιο λώρο και όχι μόνο.

 

Παραδίδουν 28,2% γην τε και ύδωρ και Κρατική Υπόσταση

Του Λάζαρου Μαύρου στην «Σημερινή»

Χ Ω Ρ Ι Σ ΝΑ ρωτήσει τον λαό - χωρίς καμιά ειδική επί τούτου εξουσιοδότηση του λαού - ο Ηγέτης της ε/κ «πλευράς», που είναι συνάμα κι ο 7ος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρέδωσε, προχθές στη Γενεύη, Χάρτη 28,2% στους Τούρκους (και στον ΟΗΕ):

- ΧΑΡΤΗ τών συγκεκριμένων βόρειων ελληνικών εδαφών τής Κύπρου, που από την 16η Αυγούστου 1974 τής κατάπαυσης του πυρός αποτελούν μέρος τών καταληφθέντων από τον Αττίλα διά τής παράνομης αιμοβόρα βάρβαρης πολεμικής βίας τών τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων Εισβολής, σκλαβωμένων έκτοτε από τους Τούρκους Κατακτητές, εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Χ Α Ρ Τ Η Σ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ 28,2% στους Τούρκους: Των εδαφών για ν’ αποτελέσουν τη «Ζώνη», το «ΥΠΟ τ/κ διοίκηση έδαφος», την «εδαφική ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ» τής «Τουρκοκυπριακής Συνιστώσας Πολιτείας»: Στο πλαίσιο τής συγκεκριμένης «λύσης» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, «Δύο ΙΣΟΥ Καθεστώτος Συνιστώντων Κρατών» (πολιτειών), με ΟΛΟΚΛΗΡΗ την κρατική Κυριαρχία: «Εξ ΙΣΟΥ Προερχόμενη από Ε/κ και Τ/κ». Έτσι ώστε να επιβληθεί εφ’ ολοκλήρου τής Κύπρου και επί τής κρατικής της υπόστασης η Ισότιμη Τουρκική Συγκυριαρχία.

Α Λ Λ ’ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ενέκρινε, ή αποδέχθηκε αυτή τη «λύση», ή ενός τέτοιου είδους ή και παραπλήσιου περιεχομένου «λύση», ο κυπριακός λαός. Ουδέποτε έδωσε την έγκρισή του:

- ΟΥΤΕ για Διζωνική, ούτε για Δικοινοτική, ούτε για Ομοσπονδία.
- Αντίθετα, ρητά, απερίφραστα και πανηγυρικά:

Ο Τ Α Ν ΣΕ μία και μοναδική περίπτωση κλήθηκε σε Δημοψήφισμα για ένα τέτοιο είδος «λύσης» ο λαός, ο κάθε πολίτης αυτοπροσώπως, ευθέως και ιδιοχείρως την ΑΠΕΡΡΙΨΕ με το συντριπτικό 76% του Δημοψηφίσματος τής 24ης Απριλίου 2004.

- ΗΤΑΝ η ομοίως εκτρωματική «λύση Ανάν». Της εξίσου εκτρωματικής επινόησης των «Δύο Ξεχωριστών Δημοψηφισμάτων». Τα οποία - αμφότερα - παρήγαγε και στα οποία οδήγησε (όπου και κατήντησε), η μακροχρόνια και διαχρονικά αποτυχημένη (απ’ το 1977 κι εντεύθεν) πολιτική τής διζωνικής συνθηκολόγησης τών διαδοχικών ηγεσιών.

Σ Τ Η ΔΙΑΣΚΕΨΗ τής Γενεύης που απαίτησαν και πέτυχαν να λάβουν οι Τούρκοι, αναμένουν να πάρουν και το τρόπαιο. Τον θρίαμβο. Το στέμμα και την κορώνα (στο… «Παλάτι των Εθνών» τού εν Γενεύη ΟΗΕ) τής… Ισοτιμίας (18%=82%) για Συγκυριαρχία Εφ’ Όλης τής Κύπρου: Την Τουρκική Εκ Περιτροπής Προεδρία…

Ε Ι Ν Α Ι ΜΑΛΛΟΝ βέβαιο ότι:
- Πολύ μεγαλύτερο από το 76% του λαού θ’ απορρίψει ΚΑΙ αυτή την παράδοση (Surrender).
- Και το πρόβλημα θα επιστρέψει στη γενεσιουργό… ρίζα του:
- Στον συνένοχο λαό που εκλέγει - στις ηγεσίες των κομμάτων, στη Βουλή, στο αξίωμα του ΠτΔ - τέτοιους ηγέτες.
- Επαληθεύοντας διαρκώς - και δυστυχώς - το του εθνικού μας ποιητή, «Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε, πάντοτ’ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε»…

Διζωνική: Προαιώνιος πόθος της Τουρκίας

«Η Σημερινή», Άρθρο

Το ημερολόγιο της αριστερής τουρκοκυπριακής συντεχνίας των δασκάλων ΚΤΟΣ, για τα εγκλήματα τα οποία διέπραξαν το 1958-1964 ο Ραούφ Ντενκτάς και η τρομοκρατική οργάνωσή του ΤΜΤ, κατά Τουρκοκυπρίων διαφωνούντων και Ελληνοκυπρίων, καταρρίπτει ως χάρτινο πύργο τις φιλοτουρκικές προσεγγίσεις των ηγεσιών ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ και του Προέδρου Αναστασιάδη, περί εγκλημάτων τα οποία διέπραξαν Ελληνοκύπριοι κατά των Τουρκοκυπρίων.

Ο Ραούφ Ντενκτάς και η ΤΜΤ, καθοδηγούμενοι από την Τουρκία και τη Βρετανία, προκάλεσαν λουτρό αίματος κατά την περίοδο εκείνη, εις βάρος των δύο κοινοτήτων και προετοίμασαν με πρωτοφανή μαεστρία τον πρώτο διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων, σπείροντας τον σπόρο της μετέπειτα γεωγραφικής ομοσπονδίας, άλλως διζωνικής. Λύση, η οποία αποτελεί σήμερα λάβαρο αγώνα για τους κυβερνώντες και τα δύο μεγάλα κόμματα.

Μέσα από παραδοχές ακόμη και του ίδιου του Ντενκτάς, αποκαλύπτονται όλες οι μηχανορραφίες, οι συνωμοσίες, οι προβοκάτσιες και τα εγκλήματα της τουρκοκυπριακής ηγεσίας και της Άγκυρας, σε συνεργασία με τη Βρετανία, για την εμπέδωση κλίματος εχθρότητας και διαχωρισμού των δύο κοινοτήτων, της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της επιβολής της διζωνικής ομοσπονδίας, προαιώνιου πόθου της Τουρκίας, και σήμερα διακαούς πόθου κυβερνώντων και ηγεσιών ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ.

Μέσα από το τουρκικό πραξικόπημα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, τον Δεκέμβριο του 1963, αποκαλύφθηκαν στα χέρια Τούρκων αξιωματικών δεκάδες έγγραφα του τουρκικού κράτους, στα οποία χάρτες παρουσιάζουν την Κύπρο διχοτομημένη, με εντυπωσιακή ακρίβεια, στις σημερινές διχοτομικές γραμμές. Και μέσα από δηλώσεις και περιγραφές απλών Τουρκοκυπρίων, αποκαλύπτεται ότι από τότε υπήρχε έτοιμο σχέδιο ανταλλαγής πληθυσμών και μεταφοράς των Τουρκοκυπρίων στον Βορρά.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και οι ηγεσίες ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ, αντί να μελετήσουν αντικειμενικά τα γεγονότα της τότε εποχής, αποφάσισαν να τα διαστρεβλώσουν και να τα προσαρμόσουν στις διζωνικές αγκυλώσεις τους. Και κατέστησαν έτσι κήρυκες της τουρκικής και βρετανικής προπαγάνδας, περί σφαγών Τουρκοκυπρίων από τους Ελληνοκυπρίους, όταν μπροστά τους έχουν τη φρικιαστική σφαγή των Κοντεμενιωτών στους αγρούς του Κιόνελι, με βρετανικό σχεδιασμό και καθοδήγηση.
Δεν υπήρξαν εγκλήματα -πλην μεμονωμένων περιπτώσεων- από Ελληνοκυπρίους εις βάρος Τουρκοκυπρίων.

Αντιθέτως, υπήρξαν μεγάλα και φρικιαστικά εγκλήματα της Τουρκίας και των τουρκοκυπριακών ηγεσιών, με καθοδήγηση των Βρετανών, εις βάρος του κυπριακού Ελληνισμού. Από το 1958 και πέραν του 1974. Εγκλήματα τα οποία συνεχίζονται μέχρι σήμερα με την τουρκική κατοχή και τα οποία ετοιμάζονται να διαγράψουν και νομιμοποιήσουν οι σημερινοί κυβερνώντες, μαζί με τους συνδιαχειριζόμενους το εθνικό έγκλημα.

Τα δήθεν εγκλήματα των Ελληνοκυπρίων κατά των Τουρκοκυπρίων αποτελούν ένα ανιστόρητο, απαράδεκτο και εγκληματικό εφεύρημα πρώτα της ηγεσίας του ΑΚΕΛ και υστερότερα της παράταξης του Δημοκρατικού Συναγερμού, προκειμένου, πάνω σε αυτή την εγκληματική βάση, να δημιουργήσουν ενοχές στον κυπριακό Ελληνισμό και να προετοιμάσουν τη διζωνική ομοσπονδία, ως «αδήριτο ανάγκη» και αποτέλεσμα των «εγκλημάτων» που διαπράξαμε και εμείς ως Ελληνοκύπριοι.

Ουσιαστικά, σήμερα, το Προεδρικό και τα δύο μεγάλα κόμματα κατέστησαν ουραγοί μίας εγκληματικής, αντικυπριακής και διχοτομικής πολιτικής Βρετανών και Τούρκων. Οι τελευταίοι προετοίμασαν με εγκλήματα τον διαχωρισμό και έσπειραν από τότε τον σπόρο της διζωνικής λύσης. Και σήμερα Αναστασιάδης, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ αναπετούν ως λάβαρα σωτηρίας εκείνα με τα οποία το Λονδίνο και η Άγκυρα, από το 1958, προετοίμαζαν για τη διχοτόμηση της Κύπρου...

ΚΥΠΡΙΑΚΟ. Με νίκη της Τουρκίας η… έναρξη του 2017

του Αλέξανδρου Μαύρου στην «Σημερινή»

Α Κ Ο Μ Η ΚΙ ΑΝ αποτύχει η «Πενταμερής», ή… άλλης και ποιας συνθέσεως(;) Διάσκεψη της 12ης Ιανουαρίου στη Γενεύη, η Τουρκία έχει ήδη καταγάγει μία σημαντική νίκη:

- ΤΗΝ αναγνώριση τής… συνέχειάς της ως «Εγγυήτριας Δύναμης»!

- ΤΗΝ αναγνώριση ότι, παρ’ όλες τις διαχρονικά παράνομες, έμπρακτες, ένοπλες, βίαιες, πολεμικές κι επί 42 χρόνια εγκληματικά κατοχικές παραβιάσεις κάθε συμβατικής ή άλλης έννοιας των «Εγγυήσεων του 1960», εξακολουθεί να λογίζεται ως μία από τις «Τρεις Εγγυήτριες»!

- «ΕΓΓΥΗΤΡΙΑ» ενός… κράτους, του κυπριακού, το οποίο, η ίδια και μόνη παγκοσμίως δεν αναγνωρίζει. Αρνείται ν’ αναγνωρίσει. Και μεθοδικά απ’ το 1964 επιμένει σταθερά, παντοίω τρόπω, να το καταστήσει «Εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία»…

Α Κ Ο Μ Η ΚΙ ΑΝ η Διάσκεψη της Γενεύης, με την Τουρκία προσκεκλημένη και μετέχουσα ως «μία των Εγγυητριών», συγκροτείται με σκοπό τη διαπραγμάτευση τής μελλοντικής τύχης (από… βελτίωση, ή αλλαγή, έως ακόμη και… κατάργηση) των «Εγγυήσεων», προσφέρει, αυτονόητα, στην Τουρκία την αναγνώριση ότι αυτή εξακολουθεί να έχει, από το 1960 έως και το 2017, «δικαιώματα Εγγυήτριας Δύναμης» στην Κύπρο!

- ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ αποτελεί το μέγα κέρδος που η Τουρκία απέσπασε «αυτονόητα» από τη Συμφωνία του Δείπνου της 1ης Δεκεμβρίου 2016 τών κ.κ. Ακιντζί και Αναστασιάδη, υπό την αιγίδα του ειδικού αντιπροσώπου του Γ.Γρ. του ΟΗΕ στην Κύπρο κ. Έσπεν Μπαρθ Έιντε: Τη συμφωνία συγκρότησης της «Πενταμερούς» (3+2) των Τριών «Εγγυητριών» συν των Δύο «κοινοτήτων», με τις όποιες άλλες προσθήκες συμμετοχών.

- ΙΔΙΩΣ, ΜΑΛΙΣΤΑ, επειδή, αυτή την αναγνώριση η Τουρκία την έχει ήδη αποσπάσει με ελληνική υπογραφή (του κ. Αναστασιάδη) κι εκπεφρασμένη ελληνική προθυμία (του κ. Τσίπρα), αμφοτέρων δηλαδή των κρατών του Ελληνισμού…

Κ Ι ΕΝΩ η Τουρκία πέτυχε διά των κ.κ. Ακιντζί & Έιντε, ώστε ο κ. Αναστασιάδης κι ο κ. Τσίπρας να της αναγνωρίσουν τη συνέχιση ύπαρξής της ως «Εγγυήτριας», ούτε η Κύπρος ούτε η Ελλάς πέτυχαν ώστε ο κ. Ακιντζί και η Τουρκία να αναγνωρίσουν την ύπαρξη ή τη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ή, έστω, ν’ αποδεχτούν καν την παρουσία και τη συμμετοχή της Κ.Δ. στη Διάσκεψη της 12ης Ιανουαρίου στη Γενεύη…

Ε Μ Φ Α Ν Ω Σ ΑΥΤΗ η εξέλιξη σηματοδοτεί και σε αυτό το επίπεδο μία ακόμη ελληνική ήττα. Την αποτυχία του έως τώρα «αντι-κατοχικού αγώνα» του Ελληνισμού στην Κύπρο. Ο οποίος, εν πάση περιπτώσει, δεν έπεισε ούτε καν τους… Έλληνες ότι, ήταν, ή είναι, αντι-κατοχικός…

Η ΤΟΥΡΚΙΑ, ένα κράτος, παράνομος εισβολέας, βάρβαρος αιμοσταγής κατακτητής, που διέπραξε και διαπράττει σωρεία εγκλημάτων πολέμου κι εθνοκάθαρσης επί σαράντα δυόμισι χρόνια σε βάρος ενός ανίσχυρου μικρού κράτους και του λαού του, εξακολουθεί ν’ αναγνωρίζεται και να προσκαλείται στη Διάσκεψη της Γενεύης 12.1. 2017, ως μία από τις Τρεις, «Εγγυήτρια Δύναμη». Και να λογιέται έτσι, υπό την αιγίδα του Γ.Γρ. του ΟΗΕ, διεθνώς, το κράτος Εισβολέας - Κατακτητής! Χωρίς να έχει ακόμη… αυτοκτονήσει από ντροπή απόγνωσης κι επαίσχυντο άγος το Διεθνές Δίκαιο και ο μετά τον Β΄ Παγκ. Πόλεμο συγκροτηθείς εναντίον των κατακτητών Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών;

Ε Π Ι Μ Ε Ν Ε Ι η Τουρκία - Κατακτητής να εμφανίζεται ως νόμιμος κάτοχος επικυριαρχικών δικαιωμάτων επί της Κύπρου, από τη ζυριχική «Συνθήκη Εγγύησης» του 1960. Την οποία η ίδια ποδοπάτησε και κουρέλιασε, πολλαπλώς, ενόπλως κι αιμοβόρως εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας κατ’ επανάληψιν και το 1963-64 και το 1974 κι έκτοτε ανελλιπώς. Κι επιμένει και πέτυχε να ξανα-συνομολογηθεί, με τις άλλες «Δύο Εγγυήτριες Δυνάμεις», Βρετανία κι Ελλάδα, ως τέτοια, στο διηνεκές! Το δε εξωφρενικά παράλογο συνίσταται στο ότι λογιέται ως ισχύουσα, εισέτι, η «Συνθήκη Εγγυήσεως»! Και… νομιμοποιείται η επαναδιαπραγμάτευσή της προς ικανοποίηση, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και των απαιτήσεων της Τουρκίας - Κατακτητή!

Δ Η Λ Ο Ι ΑΥΤΟ μία επιπλέον πολύχρονη αποτυχία - ή τ τ α , είν’ η καταλληλότερη λέξη - της ελληνικής, κυπριακής κι ελλαδικής, διπλωματίας. Που δεν κατάφεραν στο διάστημα από 16η Αυγούστου 1974 του 2ου Αττίλα, έως σήμερα, 1η Ιανουαρίου 2017, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, να εξαλείψουν εντελώς την εξωφρενική αναίδεια ενός Κατακτητή, της Τουρκίας, αυτή να εμφανίζεται ως έχουσα (ακόμη και για διαπραγμάτευση) κεκτημένα δικαιώματα «Εγγυήτριας Δύναμης».

Δ Η Λ Ο Ι ΑΥΤΟ μια επιπρόσθετη βλαβερή επίπτωση του γεγονότος ότι, από το 1974 - 1977, αντί να συγκροτηθεί μια πανελλήνια Στρατηγική Απελευθέρωσης Κύπρου, η πολιτική των Ηττημένων Μυαλών Λευκωσίας και Αθηνών εγκλωβίστηκε κι αιχμαλωτίστηκε στις εξ αρχής και στο διηνεκές καταστροφικές διαδικασίες των «διακοινοτικών συνομιλιών, αμοιβαία αποδεκτής διζωνικής επίλυσης του Κυπριακού, κατ’ απαίτησιν της Τουρκίας - Κατακτητή.