Σελίδες

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Αν δεν μπορού να ανοίξουν την Ακρόπολη, πώ θα κλείσουν την ψαλίδα των spreads;

Γράφει η  Σοφία Βούλτεψη
Η εβδομάδα, που περιλάμβανε και την επέτειο του ΟΧΙ, ξεκίνησε και τέλειω σε με μια πικρή γεύση στο στόμα.
 Ξεκίνησε με την – αμφισβητούμενου σκοπού και αποτελέσματος - διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού και μια απειλητική συζήτηση περί εκλογών, που όπως φαίνεται αποτελούν την μοναδική διέξοδο για την κυβέρνηση.
Τελείωσε με την δραματική άνοδο των spreads άνω των 800 μονάδων βάσης και την νέα άνοδο των συμβασιούχων του υπουργείου Πολιτισμού στην Ακρόπολη, όταν, ανήμερα της εθνικής γιορτής, ξεδίπλωσαν το δικό τους «Όχι» πάνω στον Ιερό Βράχο.

Έφριξαν όλοι όταν άκουσαν τον Πρόεδρό τους να δηλώνει ότι τα μάρμαρα δεν σημαίνουν τίποτε χωρίς τους ανθρώπους που τα φροντίζουν. Περίπου μας είπε ότι συμβασιούχοι φύλασσαν τα μάρμαρα και πριν από 2.500 χρόνια.

Αλλά αυτοί που σήμερα φρίττουν με τέτοιου είδους δηλώσεις, καλό είναι να κοιτάξουν τα μούτρα τους στον καθρέφτη. Γιατί τέτοιες δηλώσεις είναι το αποτέλεσμα του πελατειακού κράτους που οι ίδιοι έστησαν και εξέθρεψαν.

Ο κ. Γερουλάνος, που σήμερα φρίττει και καταγγέλλει, ήταν ο αρχιτέκτονας  της προεκλογικής επικοινωνιακής πολιτικής του κ. Παπανδρέου. Μετείχε κι’ αυτός στο αρχιτεκτόνημα του ψεύδους και της εξαπάτησης, όταν μαζί με τον αρχηγό του υπόσχονταν τα πάντα στους πάντες. Δυστυχώς τα επίχειρα δεν τα πληρώνουν μόνο αυτοί. Τα πληρώνουμε όλοι μας.

Την ώρα που η Ακρόπολη παρέμενε και πάλι κλειστή για τους τουρίστες, ο πρωθυπουργός και μερικοί πρωτοκλασάτοι φρόντιζαν να στείλουν τα spreads στα ύψη με διάφορες δηλώσεις περί προσφυγής στον εξαπατημένο από τους ίδιους λαό.

Είναι σαφές ότι συνεχίζουν πάνω στα περσινά εγκληματικά βήματα, όταν για να μην φανούν ανακόλουθοι σε σχέση με τις πρόσφατες τότε προεκλογικές εξαγγελίες τους, κυκλοφορούσαν ανά την υφήλιο συκοφαντώντας την χώρα, στέλνοντας αμέσως τα spreads στα ύψη.

Την ίδια ώρα έχαναν πολύτιμο χρόνο με το opengov και την διαδικασία των βιογραφικών και τις διαβουλεύσεις για τα κρατικά αυτοκίνητα.

Τώρα, έρχεται ο κ. Προβόπουλος και μας λέει ότι για τα χάλια μας φταίει η κακοδιαχείριση στα ΚΑΠΗ και η μεταφορά των μαθητών απομακρυσμένων περιοχών στα σχολεία.  Πόσο μέρος του θηριώδους χρέους μπορεί να καλύπτουν τα παραπάνω; Προφανώς αμελητέο. Πληρώνουμε πολύ ακριβά ανθρώπους σαν τον κ. Προβόπουλο για να ασχολούνται με την άμμο κλείνοντας τα μάτια στις κοτρώνες.

Την ίδια ώρα, οι πολιτικοί μας ταγοί επιδίδονται στο προσφιλές σπορ των αλληλοκαταγγελιών και συγκρούσεων, μεταφέροντάς τες από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη και από εκεί στις Βρυξέλλες. 

Δεν έκαναν καν διάλλειμα για να γιορτάσουμε και να θυμηθούμε μια από τις λιγοστές στιγμές που το Έθνος μας με εθνική ομοψυχία έδωσε τον αγώνα κατά των κατακτητών. Η σύγκριση του σήμερα με εκείνη την εποχή ήταν τουλάχιστον προσβλητική για το φρόνημα των Ελλήνων.

Η αλήθεια είναι πως δεν πρόκειται να απελευθερωθούμε από τις «δάνειες δυνάμεις και την επιτήρηση», σύμφωνα με την ρήση του πρωθυπουργού. Διότι δεν μπορεί κανείς να περιμένει από ανθρώπους που δεν

Δεν υπάρχουν σχόλια: