Σκοπιανό
Ήδη σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Εξωτερικών, διπλωματικές αντιπροσωπίες από Αθήνα και Σκόπια, έχουν συναντηθεί σε «ουδέτερο έδαφος» και συζήτησαν την πρόταση που κατέθεσε ο διαπραγματευτής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς περί σύνθετης ονομασίας του γειτονικού μας κρατιδίου ως «Μακεδονία του Βαρδάρη».
Οι ίδιες πηγές, επισήμαναν πως θα ακολουθήσουν και άλλες επαφές διπλωματών των δύο χωρών με την ελληνική αντιπροσωπία να επισημαίνει στην αντίστοιχη σκοπιανή να επιδείξει τη δέουσα «υπομονή» λόγω της «εσωτερικής αναταραχής» που υπάρχει στην Ελλάδα από τα μέτρα λιτότητας.
Παρόλες πάντως τις ελληνικές «αιτιάσεις», Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες πιέζουν την Αθήνα να κλείνει σύντομα το ζήτημα, θεωρώντας πως η επί μακρού διένεξη μεταξύ των δύο χωρών έχει προκαλέσει αστάθεια στην περιοχή, επισείοντας την απειλή πως μια «αδύνατη» πΓΔΜ μπορεί να αποτελέσει βορά εθνικιστικών αλβανικών κύκλων.
Ελληνοτουρκικά
Αυτός είναι και μεγαλύτερος «πονοκέφαλος» για τους έλληνες πολιτικούς και διπλωμάτες. Παρά τις συνεχιζόμενες επαφές της διπλωματικής ομάδας Ελλάδας-Τουρκίας για την εδραίωση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (Μ.Ο.Ε.) και την πρόσφατη επίσκεψη του Γιώργου Παπανδρέου στο Ερζερούμ, η Τουρκία εμμένει στις αξιώσεις τις για μια πληθώρα «προβλημάτων» που κατ’ αυτήν υπάρχουν μεταξύ των δύο χωρών. Μάλιστα, διπλωματικοί κύκλοι του ΥΠΕΞ επεσήμαναν πως τον τελευταίο καιρό οι Τούρκοι επιδεικνύουν πρωτοφανή εμμονή και προκλητικότητα σε ό,τι αφορά τις θέσεις τους, γεγονός που εκτιμάται από τους ίδιους διπλωμάτες, πως οφείλεται στην οικονομική κρίση της Ελλάδας, αλλά και στην εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία.
Ο Ταγίπ Ερντογάν και ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών, χρησιμοποιούν (sic) την απειλή των στρατιωτικών τονίζοντας προς την Αθήνα πως οι στρατιωτικοί πολύ πιθανά να επιδιώξουν ένα «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο για να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις Αθηνών και Αγκυρας, δεδομένο το οποίο μπορεί να αποφευχθεί αν η Ελλάδα… «δώσει κάτι» ώστε να ενισχυθεί το προφίλ του τούρκου πρωθυπουργού προς την κοινή γνώμη της χώρας, φυσικά κάτι τέτοιο αποτελεί απλά και μόνο «δικαιολογία» μιας και όπως φαίνεται, κυβέρνηση και στρατιωτικοί στην Τουρκία τα «έχουν βρει» έστω και με τρόπο που κάθε άλλο παρά συνάδει με την «λαϊκή παρακαταθήκη» του Μουσταφά Κεμάλ.
Του Μαξίμου πάντως δείχνει να αποδέχεται το τουρκικό αίτημα, σύμφωνα με τους διπλωμάτες, οι οποίοι «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου» για τις ενδεχόμενες συνέπειες.
Από την άλλη οι περίφημες «μεγάλες δυνάμεις» πιέζουν κι αυτές με τη σειρά τους να λήξει η διαμάχη μεταξύ των δύο χωρών, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με την υφαλοκρηπίδα με την σκυτάλη να την κατέχουν κυρίως οι ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις».
Και ο λόγος απλός: Υπάρχουν τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, για τα οποία η μεν Ελλάδα λέει πως ανήκουν στα χωρικά ύδατά της, για την Τουρκία στα διεθνή. Και με την οικονομική ύφεση να έχει εισέλθει για τα καλά στο δυτικό ημισφαίριο και με τις «μεγάλες αδελφές» (πετρελαϊκές εταιρίες) να περιμένουν να ξεκινήσουν τις γεωτρήσεις, το ζήτημα φαίνεται πως θα λυθεί εν ριπεί οφθαλμού, εκτός Χάγης, με την Ελλάδα να απεμπολεί το δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 μίλια και κυρίως να δημιουργήσει την περίφημη «Αποκλειστική οικονομική Ζώνη» (ΑΟΖ)…
Φυσικά στο όλο αυτό παιχνίδι έχει εισέλθει και ο μέχρι τώρα «άγνωστος Χ» ονόματι Ισραήλ. Όμως, παρά τις πιέσεις εκ μέρους των ΗΠΑ να προχωρήσουν με «βήμα ταχύ» οι επαφές και η σύναψη συμφωνιών σε όλα τα μέτωπα μεταξύ των δύο πλευρών, παρόλα αυτά η Αθήνα φαίνεται πως σκέφτεται συνεχώς πώς θα καταφέρει να έχει «δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη». Δηλαδή, και να μη δυσαρεστήσει την Τουρκία και να καταφέρει την ενίσχυση των σχέσεών της με το Ισραήλ, κάτι το οποίο όπως είναι φυσικό δεν μπορεί να επιτευχθεί.
Κυπριακό
Και στο ζήτημα του Κυπριακού, τα πράγματα δεν είναι καλά. Και εκεί η Τουρκία (η οποία δίνει της κατευθύνσεις στους Τουρκοκυπρίους), ζητάει δύο κρατικές οντότητες, μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση και παραμονή μέρους των τουρκικών δυνάμεων κατοχής ως «εγγυήτρια δύναμης». Παράλληλα, ζητά παύση των αξιώσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας για επιστροφή των περιουσιών, μικρή αποζημίωση των εκδιωχθέντων, ελεύθερο εμπόριο, ισότιμη διαχείριση των τουρκοκυπριακών προϊόντων στην ΕΕ, άνοιγμα των λιμανιών και «συνδιαχείριση» της Αμμοχώστου.
Εν ολίγοις η τουρκοκυπριακή πλευρά ζητά «τα πάντα», με την Κυπριακή Δημοκρατία κολλημένη με την πλάτη στον τοίχο, μιας και στο σύνολό τους τα αιτήματα των Τουρκοκυπρίων είναι σχεδόν αδύνατο να ικανοποιηθούν.
Και σα να μην έφτανε η δυσκολία των διαπραγματεύσεων, η Αθήνα «σφυρίζει αδιάφορα» για το ζήτημα και δεν παρέχει στη Λευκωσία καμία στήριξη, γεγονός που έχει επιδράσει αρνητικά στις σχέσεις των δύο πλευρών, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις του Δ. Χριστόφια και του Γ. Παπανδρέου.
Μάλιστα μέχρι σήμερα, οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής έχουν προχωρήσει στην αντικατάσταση του υπάρχοντος οπλισμού που διαθέτουν στα κατεχόμενα, με νέο προηγμένης τεχνολογίας, στέλνοντας το μήνυμα στη Λευκωσία πως «εμείς θα μείνουμε για πάντα».
Ενδεικτικό είναι, πως τόσο Έλληνες όσο και Ελληνοκύπριοι διπλωμάτες, εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για την «απάθεια» της Ελλάδας, «απάθεια», η οποία σύμφωνα με τους ίδιους, πιθανά να κρύβει υποχωρητικότητα και «προσυμφωνηθέντα» εν αγνοία της Λευκωσίας.
Το βέβαιο είναι πως τους επόμενους μήνες θα υπάρξουν ραγδαίες εξελίξεις στα εθνικά θέματα. Το αβέβαιο όμως είναι πια κυβέρνηση θα τα διαχειριστεί, με ποιόν τρόπο και υπό ποιες κοινωνικές εσωτερικές συνθήκες…
newscode, Εθνικά Θέματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου