Αντιστάσεις
Αφού η Κύπρος τον πληγώνει, γιατί ακόμα παραμένει εδώ;
27/09/2011 | Με τον Σάββα Ιακωβίδη
ΕΧΟΥΜΕ έναν δυστυχή Πρόεδρο. Βιώνει καθημερινά μιαν εμφανώς ανυπόφορη ψυχολογική κατάσταση, που επηρεάζει την πολιτική τεχνοτροπία και συμπεριφορά του, τις αποφάσεις και τις ενέργειές του. Πρόκειται περί τραγωδίας, επειδή έχουμε έναν Πρόεδρο, που δεν είναι ευτυχής με το χάλι, όπως λέγει, που παρουσιάζει η Κύπρος. Είναι χρυσός κανόνας στις εργασιακές και προσωπικές σχέσεις ότι, άμα ο άνθρωπος δεν είναι ευτυχισμένος εκεί που εργάζεται ή με όσους συνεργάζεται, αυτό έχει άμεση, αρνητική επίπτωση στη συμπεριφορά του.
Έτσι πρέπει να ερμηνεύσουμε, συνεπώς, όλες εκείνες τις βλακώδεις αντιδράσεις του Προέδρου στα διάφορα φόρα, όπου επιχειρεί να μιλήσει σε… δικωμίτικα εγγλέζικα και γελά μαζί μας...
όλη η υφήλιος. Όμως, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να διακωμωδούνται. Ο Δ. Χριστόφιας είναι Πρόεδρος. Κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του, δεσμεύεται και δεσμεύει τον τόπο. Και, ανάλογα, λαμβάνεται υπόψη ή γελοιοποιείται.Μεταξύ γελοιότητας και σοβαρότητας, υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή, που ένας ηγέτης πρέπει να είναι πολύ επιδέξιος ακροβάτης, δηλδή ικανός και στιβαρός, για να μη περιπίπτει από το σοβαρό στο γελοίο. Γι' ακόμα μια φορά, ο Δ. Χριστόφιας υπερέβη τα εσκαμμένα. Μιλώντας σε ομογενείς, ομολόγησε ότι φεύγει από την Κύπρο δυστυχής, επειδή το εσωτερικό μέτωπο είναι θρύψαλα, είναι διασπασμένο στα εξ ων συνετέθη και ότι όλα θυσιάζονται στο βωμό σκοπιμοτήτων. Αν ο Πρόεδρος είχε το γνώθι σαυτόν, δεν θα εκτρεπόταν σε τέτοιες τοποθετήσεις.
Επιτρέπει, όμως, στους πολίτες αυτού του τόπου να του φωνάξουν ξανά πόσο δυστυχείς είναι μαζί του. Οι πολίτες είναι δυστυχείς, επειδή αποδείχθηκε πάρα πολύ κατώτερος των περιστάσεων και των αξιώσεων του λαού. Είναι δυστυχείς, επειδή προέβη σε μονομερείς και γενναιόδωρες παραχωρήσεις στους Τούρκους. Είναι δυστυχείς, επειδή αδυνατεί να καταλάβει πού το πάνε οι Τούρκοι.
Οι πολίτες είναι δυστυχείς, επειδή έχουν έναν Πρόεδρο που τους ενέπαιζε ότι η οικονομία ήταν αλώβητη μέχρι που, μια μέρα, επιτέλους, συνειδητοποίησε ότι «καιγόμαστε όλοι». Και αντί να τη διασώσει, φρόντισε να την κατερειπώσει. Πώς; Ανατινάζοντάς την! Οι πολίτες είναι δυστυχείς, επειδή έχουν έναν Πρόεδρο που δεν ξέρει να ζητά συγγνώμη και να απολογείται για το έγκλημα στο Μαρί. Αντ’ αυτού, επιρρίπτει ευθύνες σε υφισταμένους, που ο ίδιος επέλεξε και διόρισε. Χωρίς να κατανοεί ότι η έμπρακτη ανάληψη ευθυνών είναι ίδιον πολιτικών, αξίων του ονόματός τους.
Οι πολίτες είναι περισσότερο δυστυχείς, επειδή βλέπουν έναν Χριστόφια να επιμένει σε δώρα στην Τουρκία και στα υποτελή ενεργούμενά της, την ώρα που μας απειλούν ακόμα και με πόλεμο ή επιχειρούν να κατακλέψουν το φυσικό αέριο. Οι πολίτες είναι εξόφθαλμα δυστυχείς, επειδή ο Δ. Χριστόφιας προσβάλλει και διασύρει την Κύπρο με τις γλωσσικές ακρότητές του. Είναι δυστυχείς, επειδή με τις προσκολλήσεις του σε δικτάτορες πλήττει τα συμφέροντα του τόπου.
Οι πολίτες είναι δυστυχέστατοι, επειδή σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, που η Κύπρος έχει τη διεθνή υποστήριξη και θωράκιση, στην αναμέτρησή της με την Τουρκία, έχει έναν ανεπαρκή Πρόεδρο, που πάει να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Οι πολίτες είναι δυστυχείς άχρι απελπισίας, επειδή της Κύπρου ηγείται ένας Πρόεδρος μειοψηφίας και αποδεδειγμένης αναξιότητας. Τρέμουν και μόνο στην ιδέα ότι θα είναι Πρόεδρος γι' ακόμα 16 μήνες. Επειδή, λοιπόν, ο Δ. Χριστόφιας είναι δυστυχής με το χάλι της Κύπρου και αφού ο τόπος τον πληγώνει, γιατί ακόμα επιμένει να παραμένει στην εξουσία; Η αποχώρησή του θα κάνει ευτυχείς τους πολίτες, που λέγει ότι είναι η μόνη έγνοια του.
ΠΗΓΗ: ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου