Πως νομίζουμε ότι μείναμε 500 χρόνια υπό Τουρκικό ζυγό; Ήταν πιο ικανοί οι Οθωμανοί; Σαφώς και όχι, απόδειξις αυτού είναι ότι δεν άφησαν στην ιστορία ούτε μισό επίτευγμα. Δεν υπάρχει ούτε μισός λόγος για να θαυμάσει κάποιος τους Τούρκους, εκτός από έναν. Κράτησαν σκλαβωμένο τον ενδοξότερο λαό της παγκοσμίου ιστορίας για μισή χιλιετία. Αυτό από μόνον του αποτελεί μοναδικό επίτευγμα.
Η μέθοδος ήταν πάντοτε η ίδια με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της Τουρκοκρατουμένης Κρήτης, όπου οι Χριστιανικοί πληθυσμοί ήταν χωρισμένοι σε Καραβανάδες και Ξυπολήτους ενώ οι Τούρκοι ήταν πάντα ενωμένοι.
Τι μας θυμίζει; Το σήμερα ίσως;
Αυτό είναι το γραικυλιστάν. Είναι η διαίρεσις των Ελλήνων σε στρατόπεδα όπου το ένα... ανταγωνίζεται το άλλο για το ποίο από τα δύο θα γλείψει περισσότερο τον Σουλτάνο ενώ το άλλο κατηγορεί τον πρώτο για σουλτανισμό, προσδοκώντας αφανώς στο να το εκτοπίσει, γινόμενο σουλτανικότερο του σουλτάνου.
Το ζήσαμε και πριν από μερικά χρόνια με την απογραφή της ΝΔ, που προσπάθησε να βγάλει τα άπλυτα του ΠΑΣΟΚ στην φόρα βάζοντας την Ελλάδα σε Ευρωπαϊκή επιτήρησι, το ζήσαμε από τον ΓΑΠ όταν κατηγορούσε την Ελλάδα για διαφθορά και πλαστά στοιχεία, το ζήσαμε την εποχή του σκανδάλου του καλαμποκιού, το ζήσαμε σήμερα με την αποδοχή του Σαμαρά για στήριξιν της δανειακής συμβάσεως και εκατοντάδες άλλες φορές.
Εδώ βεβαίως υπάρχει και ο σκοτεινός ρόλος του ΚΚΕ το οποίο ΤΟΛΜΑ να συμμετέχει στους δημοκρατικούς θεσμούς όταν πιστεύει ότι θα πάρει την εξουσία με τα όπλα. Και γιατί επιτρέπεται από το γραικυλικό σύστημα στο ΚΚΕ να συμμετέχει στις δημοκρατικές διαδικασίες; Ακριβώς για να παίζει τον ρόλο του μπαμπούλα, τον ρόλο της Χαρύβδεως.
Το ζήσαμε και προχθές με την υπόθεσι του δημοψηφίσματος. Τι φοβήθηκε ο μέσος Έλλην πολίτης στο δημοψήφισμα; Φοβήθηκε να μην κυριεύσει το χάος το οποίο είναι το χωράφι του ΚΚΕ. Ο Έλλην φοβάται να επιστρέψει στην δραχμή, όχι γιατί φοβάται την ίδια την δραχμή αλλά τους διάφορους τραμπούκους που θα καπηλευτούν την κοινωνική κρίσι και θα φέρουν το χάος, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται ο νέος λαοπλάνος Ανδρέας Παπανδρέου στο πρόσωπο του Τσίπρα, με την ίδια επιχειρηματολογία μέχρι και την ίδια φωνή. Ο Τσίπρας δεν είναι τίποτα παραπάνω από το επόμενο επεισόδιο της συνέχισης του γραικυλισμού.
Έτσι λοιπόν για άλλη μία φορά το γραικυλιστάν νίκησε τον Ελληνισμό. Δεν πήγαμε σε δημοψήφισμα, ένα άλλο κόμμα ασπάστηκε τον σουλτανισμό της Ευρωπαϊκής Σοβιετίας, αλλάξαν οι ρόλοι και η ζωή συνεχίζεται.
Κατά την ταπεινή μου άποψι η Ελλάς δεν χωράει σε αυτήν την ΟΝΕ η οποία έχει κλειστό ακόμη και το επάγγελμα του τσοπάνη ενώ θέλει να ανοίξει τις μεταφορές, για να μας πουλάει το δικό της γάλα με τα δικά της φορτηγά, δικά της τραίνα και αεροπλάνα. Αυτή δεν είναι ΟΝΕ, είναι μια άλλη μορφή του Σουλτάνου με Σοβιετικό πρόσωπο και Ευρωπαϊκό προσωπείο.
Έτσι έπεται συνέχισης του Γραικυλισμού, ενώ ταυτόχρονα χάνεται η γλώσσα μας, τα ήθη μας, τα ιδανικά μας, μέρα με την ημέρα, λεπτό με το λεπτό. Στράβων Αμασεύς
Η μέθοδος ήταν πάντοτε η ίδια με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της Τουρκοκρατουμένης Κρήτης, όπου οι Χριστιανικοί πληθυσμοί ήταν χωρισμένοι σε Καραβανάδες και Ξυπολήτους ενώ οι Τούρκοι ήταν πάντα ενωμένοι.
Τι μας θυμίζει; Το σήμερα ίσως;
Αυτό είναι το γραικυλιστάν. Είναι η διαίρεσις των Ελλήνων σε στρατόπεδα όπου το ένα... ανταγωνίζεται το άλλο για το ποίο από τα δύο θα γλείψει περισσότερο τον Σουλτάνο ενώ το άλλο κατηγορεί τον πρώτο για σουλτανισμό, προσδοκώντας αφανώς στο να το εκτοπίσει, γινόμενο σουλτανικότερο του σουλτάνου.
Το ζήσαμε και πριν από μερικά χρόνια με την απογραφή της ΝΔ, που προσπάθησε να βγάλει τα άπλυτα του ΠΑΣΟΚ στην φόρα βάζοντας την Ελλάδα σε Ευρωπαϊκή επιτήρησι, το ζήσαμε από τον ΓΑΠ όταν κατηγορούσε την Ελλάδα για διαφθορά και πλαστά στοιχεία, το ζήσαμε την εποχή του σκανδάλου του καλαμποκιού, το ζήσαμε σήμερα με την αποδοχή του Σαμαρά για στήριξιν της δανειακής συμβάσεως και εκατοντάδες άλλες φορές.
Εδώ βεβαίως υπάρχει και ο σκοτεινός ρόλος του ΚΚΕ το οποίο ΤΟΛΜΑ να συμμετέχει στους δημοκρατικούς θεσμούς όταν πιστεύει ότι θα πάρει την εξουσία με τα όπλα. Και γιατί επιτρέπεται από το γραικυλικό σύστημα στο ΚΚΕ να συμμετέχει στις δημοκρατικές διαδικασίες; Ακριβώς για να παίζει τον ρόλο του μπαμπούλα, τον ρόλο της Χαρύβδεως.
Το ζήσαμε και προχθές με την υπόθεσι του δημοψηφίσματος. Τι φοβήθηκε ο μέσος Έλλην πολίτης στο δημοψήφισμα; Φοβήθηκε να μην κυριεύσει το χάος το οποίο είναι το χωράφι του ΚΚΕ. Ο Έλλην φοβάται να επιστρέψει στην δραχμή, όχι γιατί φοβάται την ίδια την δραχμή αλλά τους διάφορους τραμπούκους που θα καπηλευτούν την κοινωνική κρίσι και θα φέρουν το χάος, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται ο νέος λαοπλάνος Ανδρέας Παπανδρέου στο πρόσωπο του Τσίπρα, με την ίδια επιχειρηματολογία μέχρι και την ίδια φωνή. Ο Τσίπρας δεν είναι τίποτα παραπάνω από το επόμενο επεισόδιο της συνέχισης του γραικυλισμού.
Έτσι λοιπόν για άλλη μία φορά το γραικυλιστάν νίκησε τον Ελληνισμό. Δεν πήγαμε σε δημοψήφισμα, ένα άλλο κόμμα ασπάστηκε τον σουλτανισμό της Ευρωπαϊκής Σοβιετίας, αλλάξαν οι ρόλοι και η ζωή συνεχίζεται.
Κατά την ταπεινή μου άποψι η Ελλάς δεν χωράει σε αυτήν την ΟΝΕ η οποία έχει κλειστό ακόμη και το επάγγελμα του τσοπάνη ενώ θέλει να ανοίξει τις μεταφορές, για να μας πουλάει το δικό της γάλα με τα δικά της φορτηγά, δικά της τραίνα και αεροπλάνα. Αυτή δεν είναι ΟΝΕ, είναι μια άλλη μορφή του Σουλτάνου με Σοβιετικό πρόσωπο και Ευρωπαϊκό προσωπείο.
Έτσι έπεται συνέχισης του Γραικυλισμού, ενώ ταυτόχρονα χάνεται η γλώσσα μας, τα ήθη μας, τα ιδανικά μας, μέρα με την ημέρα, λεπτό με το λεπτό. Στράβων Αμασεύς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου