Τουρκική "ελευθεροκτόνος" στροφή

 από το «Ινφογνώμων Πολιτικά»

Le Monde

Τουρκία: «Ούτε με βιάγκρα δεν μπορώ».

Τουρκία, ούτε για μια νύκτα, ούτε για τη ζωή

Η Ευρώπη θέλει να δει στην τουρκική κυβέρνηση και στον ηγέτη της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τη λύση για όλους τους φόβους της ενώπιον της άνοδου των ισλαμιστικών κομμάτων στον απόηχο των αραβικών επαναστάσεων. Αφού τα τελευταία επικαλούνται το μοντέλο του τουρκικού ΑΚΡ – εφευρέτη, λένε, μιας πρωτότυπής δημοκρατικής ισλαμοσυντηρητικής οδού- δεν υπάρχει πια κανένας λόγος ανησυχίας, η πορεία προς την ελευθερία θα συνεχιστεί χωρίς αποτυχία! Αυτή η ανακούφιση εκφράζεται κυκλικώς, κυρίως από πολλούς σχολιαστές της διεθνούς πολιτικής.

Οι λόγοι ανησυχίας είναι όμως πολλοί αν θεωρήσουμε την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία ως έχει, και όχι για να καθησυχαστούμε εύκολα και φτηνά. Κι αυτό γιατί η περίφημη «Μουσουλμανική Δημοκρατία» (όπως μιλάμε στην Ευρώπη για την «Χριστιανική Δημοκρατία») δεν διαθέτει καθόλου τις αρετές που θα ήθελαν να της αποδώσουν. Μαρτυρία, η τύχη των εθνοτικών μειονοτήτων και η κατάσταση της ελευθερίας της έκφρασης.

Η επιμονή της εξουσίας εναντίον των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης που τολμούν να προσεγγίσουν την κουρδική κατάσταση η την κυριαρχία του AKP έχει γίνει σοβαρή, όπως το υπογράμμισαν οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα σε ανακοίνωσή τους στις 26 Οκτωβρίου. Για να αναφέρουμε μόνο μία περίπτωση μεταξύ των εβδομήντα δημοσιογράφων που φυλακίστηκαν για το αδίκημα της διαφορετικής γνώμης, ο Αχμέτ Σικ (Ahmet Sik), συγγραφέας ενός βιβλίου που λογοκρίθηκε πριν να εκδοθεί, και που αφορούσε την επιρροή της οργάνωσης θρησκευτικής ευαισθησίας του Φετουλάχ Γκιουλέν (Fethullah Gulen) μέσα στην αστυνομία και το κράτος, μαραζώνει στη φυλακή από το Μάρτιο.

Το να προτείνεις το τέλος της κρατικής βίας κατά των Κούρδων και να ζητήσεις την αναγνώριση, ως Τούρκων πωλητών, των δικαιωμάτων τους για προσωπική ελευθερία και την πολιτιστική πολυφωνία, ή απλά να ενημερώσεις την κοινή γνώμη, είναι αντικείμενο μιας όλο και περισσότερο συστηματικής αστυνομικής και δικαστικής καταστολής.

Το Οκτώβριο 2011 θα εμφανιστεί στο θέμα αυτό ως ένα από τους πιο κρίσιμους μήνες για τους Τούρκους δημοκράτες. Στις 4 Οκτωβρίου, ο Deniz Zarakolu, Μηχανικός, υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο Bilgi της Κωνσταντινούπολης, και συντάκτης για τον οίκο Belge που διαδραματίζει καίριο ρόλο στη διάδοση της έρευνας αιχμής, συνελήφθη επειδή έκανε διάλεξη με θέμα «Η Πολιτική, του Αριστοτέλη», στο πλαίσιο της Ακαδημίας του κουρδικού κόμματος BDP (Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας), νομίμου κόμματος που αντιπροσωπεύεται στο Κοινοβούλιο. Στη συνέχεια ήρθε η σειρά της Ayse Berktay (Hacimirzaoglu), ερευνήτριας και μεταφράστριας, να συλληφθεί στο σπίτι της στην Κωνσταντινούπολη και να φυλακιστεί.

Στις 28 Οκτωβρίου, η Buṣrā Ersanli, διάσημη καθηγήτρια πολιτικών επιστημών και συνταγματικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά, συνελήφθη την παραμονή της διεθνούς στρογγυλής τραπέζης που επρόκειτο να προεδρεύει στο Πανεπιστήμιο Bilgi στην Κωνσταντινούπολη με θέμα «Τα αμφιλεγόμενα ζητήματα της ιστορίας της Τουρκικής Δημοκρατίας».  Την ίδια μέρα, ο Ραγκίπ Zarakolu, διευθυντής των εκδόσεων Belge (και  πατέρας του Deniz), επίσης ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και πρώην πρόεδρος της Επιτροπής των Φυλακισμένων Συγγραφέων (PEN-Τουρκία), τέθηκε και αυτός υπό κατ’ οίκον περιορισμό. Σαράντα οκτώ συλλήψεις έγιναν από την αστυνομία, που εισέβαλε στα πολίτικα γραφεία του BDP. Την 1^η Νοέμβριου, παρατήθηκε από το δικαστήριο της Μπεσίκτας η προφύλαξη των Buṣrā Ersanli και Ραγκίπ Zarakolu μέχρι να γίνει η δίκη τους.

Οι συλλήψεις που πραγματοποιούνται από τις αντιτρομοκρατικές μονάδες της αστυνομίας, και που τις ονομάζουν «επιχειρήσεις KCK» (κοινωνική ένωση του Κουρδιστάν), στοχεύουν να καταστρέψουν τα έργα Τούρκων διανοούμενων, δικηγόρων και ακαδημαϊκών για την οικοδόμηση μιας τουρκικής δημοκρατίας που σέβεται τις μειονότητες και τα ατομικά δικαιώματα. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την δύναμη και βία εναντίον τους και βασίζεται στην δικαιοσύνη –που ελέγχει- για να καταστρέψει αυτές τις ειρηνικές κινήσεις και το έργο πληροφόρησης που εκτελείται.

Από το 2009, σχεδόν 8.000 άνθρωποι συνελήφθησαν για πράξεις άσκησης της ελευθερίας της έκφρασης. Με αυτό, η Τουρκία του Ερντογάν αποκαλύπτει το αληθινό πρόσωπό της, αυτού ενός καθεστώτος που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το καθεστώς των στρατηγών της δεκαετίας του 1980. Εν πάση περιπτώση, καμία σχέση με τη περίφημή ισλαμική δημοκρατία που τόσο λιβανίζεται κατά τις τελευταίες εβδομάδες.

Η Τουρκία είναι πλούσια σε δημοκράτες, καλλιτέχνες, ανεξάρτητους διανοούμενους. Αρκετές χιλιάδες από αυτούς αγωνίζονται γενναία για χρόνια για να αποκρούσουν τον υπερ-εθνικισμό, για να ζητήσουν διαλεύκανση σχετικά με τα εγκλήματα του στρατιωτικού καθεστώτος, για να υπερασπιστούν τη αρμενική μνήμη και την ελευθερία της ιστορίας, για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την προσέγγιση των διαφόρων κοινοτήτων, με άλλα λόγια να ασκήσουν τα δικαιώματά τους ως άνδρα ή γυναίκα σε μια χώρα που θέλουν ελεύθερη.

Η δημοκρατική πορεία της Τουρκίας βρίσκεται  σίγουρα περισσότερο σε αυτά τα κινήματα και έργα για την ελευθερία από την κοινωνία των πολιτών και τους επιστήμονες παρά στην παρελκυστικές τακτικές μιας κυβέρνησης που υιοθέτει μεθόδους παραπληροφόρησης και χειραγώγησης προκειμένου να αποκρύψει καλύτερα την αλήθεια για την κατασταλτική πολιτική της. Η τελευταία είχε εξάλλου καθοδηγήσει την πρώτη εκτίμηση της για την «αραβική άνοιξη», μέσω σαφούς υποστήριξης των εγκαταστημένων δικτατόρων, από τον Μουαμάρ Καντάφι έως τον Μπασάρ Αλ-Άσαντ -που ο Ερντογάν τον χαρακτήριζε «καλό φίλο» .

Η τύχη των Τούρκων δημοκρατών ενδιαφέρει ολόκληρη την Ευρώπη. Οι αγώνες τους καθορίζουν το μέλλον της καθώς και το μέλλον της Τουρκίας. Ας μην το ξεχάσουμε ποτέ. Και ας αγωνιστούμε για τους Ayse, Buṣrā, Deniz, Ραγκίπ και εκείνους που περιμένουν στη φυλακή να δικαστούν και η θυσιάζουν την ελευθερία τους για ένα κοινό ιδανικό.

Σε μια εποχή που, με μια αξιόλογη επιχείρηση μάρκετινγκ, προωθείται η τουρκική δημοκρατία ως πρότυπος για τον αραβικό κόσμο, αυτό το τελευταίο κύμα συλλήψεων αποκαλύπτει μια για πάντα τον τρόπο λειτουργίας του ΑΚΡ: να καταστρέψει ολοσχερώς το κουρδικό πολιτικό κίνημα, να ενοχοποιήσει τους Τούρκους διανοούμενους που εργάζονται για να σταματήσουν τις μάχες στην ανατολική χώρα, για να κατακτήσει όλο το κρατικό μηχανισμό, για να απομακρύνει κάθε αντιπολίτευση, να εκφοβίζει όλα τα μέσα ενημέρωσης, και τελικά να τυλίγεται στο λάβαρο της δημοκρατίας για να παραπλανήσει καλύτερα την εφησυχασμένη ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Εν τέλει, πρόκειται για μια δημοκρατία «καλή για την Ανατολή» που προσπαθούν να μας πουλήσουν εδώ.

Καταγγέλλουμε αυτή τη στρατηγική που στοχεύει να τρομοκρατήσει την τουρκική κοινωνία στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Ένας ερευνητής δημοσιογράφος δεν είναι τρομοκράτης, ένας εντεταγμένος πανεπιστημιακός δεν είναι εγκληματίας, ένας ανεξάρτητος εκδότης δεν είναι προδότης. 
Αυτοί οι άνδρες και γυναίκες είναι η τιμή της Τουρκίας. Καλούμε την ευρωπαϊκή κοινότητα να πιέζει την τουρκική κυβέρνηση για την απελευθέρωση των κρατουμένων συνείδησης. Ζητούμε από τα ευρωπαϊκά κράτη να βγουν από τα "αγγελικά" τους  και να κοιτάζουν την ιστορία κατά πρόσωπο.

Hamit Bozarslan, διευθυντής σπουδών στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS), Vincent Duclert, καθηγητής στην EHESS και Ferhat Taylan, διδάκτωρ φιλοσοφίας και μεταφραστής.

Πηγή: Le Monde

TAKE ACTION! Sign a petition to free prisoners of opinion http://www.ipetitions.com/petition/detentionsinturkey/ Δύο πρόσφατες συλλήψεις, του Ragip Zarakolu(ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδρυτής του εκδοτικού οίκου Belge) και της Büşra Ersanlı(καθηγήτρια πολιτικών επιστημών  και  συνταγματικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά στην Κωνσταντινούπολη), μας θυμίζουν ότι η Τουρκία συνεχίζει να είναι μια χώρα με ελεγχόμενη δημοκρατία, όπου παραμένει ακόμα ζητούμενο η ελευθερία της  ακαδημαϊκής έκφρασης και η επιστημονική έρευνα. Όσον αφορά τους δύο πρόσφατα συλληφθέντες, νομίζουμε ότι είναι καθήκον όλων των πολιτών αυτής της χώρας να ζητήσουν την άμεση απελευθέρωσή τους. Ας δούμε όμως κάποια πράγματα για τους δύο συλληφθέντες: Η τουρκική αστυνομία συνέλαβε ton Ραγκίπ Zarakolu στις 28 Οκτωβρίου του 2011, κατά τη διάρκεια ενός  ανθρωποκυνηγητού μεγάλης κλίμακας στην Κωνσταντινούπολη έναντι Κούρδων και ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο γιος του, Ντενίζ  Zarakolu, εκδότης του οίκου Belge,  είχε συλληφθεί  στις 4 Οκτωβρίου. Ο  Zarakolu είναι από τους γνωστούς υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,  διευθυντής στου εκδοτικού οίκου Belge Publishing και πρόεδρος της Ένωσης Εκδοτών για την Ελευθερία της Έκφρασης.  Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και για την καταπίεση των εθνικών μειονοτήτων στην Τουρκία, όπως της Αρμενικής Γενοκτονίας. Στον εκδοτικό οίκο Belge είχε εκδοθεί το 1996 το βιβλίο “Pontoς Kulturu” του γνωστού συγγραφέα Omer Asan. Την ίδια μέρα με τον Zarakolu, στις 28 Οκτωβρίου 2011, με το ίδιο ανθρωποκυνηγητό, συνελήφθη η καθηγήτρια Buṣrā Ersanlı, ειδικευμένη στο συνταγματικό δίκαιο και μέλος του Συμβουλίου Ειρήνης του BDP, τέθηκε υπό κράτηση μαζί με δεκάδες άλλους. Η Ersanlı έγραψε εκτενώς για την ιστορία της τουρκικής λογοτεχνίας από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Επρόκειτο να παραστεί σε συνέδριο με θέμα «Αμφιλεγόμενα θέματα στην Ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας» στο Πανεπιστήμιο Bilgi της Κωνσταντινούπολης στις 29 Οκτωβρίου 2011.