Εκεί που η αντίδραση κατά της πολιτικής Χριστόφια, μετά την έκρηξη στο Μαρί, λαμβάνει διαστάσεις εξέγερσης, να και αναδύεται στην επιφάνεια το θέμα του φυσικού αερίου και αρχίζουν οι δημόσιες συζητήσεις και τα «μπράβο» στον Πρόεδρο που «πέτυχε» να αρχίσουν οι διαδικασίες στο οικόπεδο Αφροδίτη της κυπριακής ΑΟΖ (βεβαίως η αλήθεια είναι ότι το φυσικό αέριο μπήκε ήδη στον κατάλογο ξεπουλημάτων, αλλά ποιος ασχολείται με την αλήθεια;).
Εκεί που αρχίζει να αποκαλύπτεται ακόμα και στα μάτια των πλέον δύσπιστων, το ξεπούλημα του κυπριακού στις συνομιλίες από τον Χριστόφια, να και πετάγεται το θέμα του ξυλοδαρμού (;) εθνοφρουρού από μόνιμα στελέχη της Εθνικής Φρουράς. Εκεί που αρχίζουν όλοι να καταλαβαίνουν ότι οδεύουμε προς την οικονομική καταστροφή – και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του πολιτισμένου κόσμου η κυβέρνηση θα έπρεπε να φύγει νύχτα από τον τόπο για τα αίσχη της οικονομικής της πολιτικής – να και αρχίζει η ομοβροντία κατά των συντεχνιών, ωσάν να είναι οι συντεχνίες που ασκούν ...
πολιτική και που φταίνε για το κακό μας το χάλι.
Εκεί που συμβαίνουν όλα αυτά, λίγες ημέρες πριν τις δημοτικές εκλογές και ένα χρόνο πριν τις προεδρικές εκλογές, να και εμφανίζεται ο «νεοναζιστικός κίνδυνος», «η απειλή για τη δημοκρατία», οι πέντε – δέκα κρανοφόροι (οι κουκούλες είναι πλέον αναχρονιστική αμφίεση προβοκατόρων), οι οποίοι «ετοιμάζουν πραξικόπημα», «απειλούν την έννομη τάξη», «θα κυνηγήσουν τους αριστερούς», «θα απειλήσουν τον Πρόεδρο» και τελοσπάντων θα «καταλύσουν το νόμο και την τάξη».
Πως είναι δυνατόν, κάθε φορά που αυτός ο ανυποψίαστος λαός πάει να καταλάβει τι του μαγειρεύουν και σε ποιο σημείο εξευτελισμού τον έχουν φέρει οι κυβερνώντες, να εμφανίζονται άλλες ειδήσεις και ενίοτε να εμφανίζονται και «βάρβαροι»; Πως είναι δυνατόν, κάθε φορά που οι συνέπειες της καταστροφικής πολιτικής του Χριστόφια και του ΑΚΕΛ γίνονται έντονα αισθητές, να καταβάλλεται προσπάθεια να στραφεί το βλέμμα της κοινής γνώμης σε άλλα ζητήματα (υπαρκτά και ανύπαρκτα);
Και όλα αυτά γίνονται σε στενή συνεργασία με τα ΜΜΕ, τα οποία έχουν συμπρωταγωνιστικό ρόλο στην παραπλάνηση του κόσμου και προφανώς αμείβονται με κάποιο τρόπο για τις υπηρεσίες τους. Είναι η εποχή τετοια, χειμώνας βλέπετε και δεν είμαστε κοντά σε επετείους και δεν μπορεί η κρατική και κομματική προπαγάνδα να επικαλούνται το πραξικόπημα και την ΕΟΚΑ Β΄, οπότε πρέπει να εξευρεθούν άλλα γλυφιτζούρια για να πιπιλά αυτός ο «υπερήφανος» και «πανέξυπνος» λαός. Αυτός ο «υπερήφανος» και «πανέξυπνος» λαός (οι μισοί έχουν δοκτοράτα και οι άλλοι μισοί μάστερ), δεν έχει άλλες δικαιολογίες.
Δεν μπορεί, οι πολίτες να μην κατανοούν τι γίνεται, δεν γίνεται να μην έχουν επαφή με το περιβάλλον και τις πραγματικές διαστάσεις όλων των ζητημάτων. Παρά την γκαιμπελική και σταλινική μεθοδολογία των κυβερνώντων και άλλων ηγετικών ομάδων της κοινωνίας, υπάρχουν πηγές πληροφόρησης και αποκαλύψεων. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Είτε αντιδρούμε, είτε θα πάθουμε αυτό που μας αξίζει, ως άβουλα ερίφια. Το κυπριακό Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου