Από τη στιγμή που εδώ και δεκαετίες κυβερνιόμαστε με συνθήματα, είναι απόλυτα φυσικό και την ύστατη ώρα -καταλυτική για το μέλλον του τόπου- τα συνθήματα να κυριαρχούν.
Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων απαιτεί να συλληφθεί η Τρόικα! Διότι προσβάλλει τον ελληνικό λαό και με τα μέτρα που προτείνει υπάρχει απώλεια εθνικής κυριαρχίας μας. Αυτό τώρα τι είναι; Απόφαση που λήφθηκε νηφάλια με ορθοφροσύνη ή υιοθέτηση της πλέον λαϊκίστικης και καταστροφικής έκφρασης που κυριαρχεί στη δημόσια ζωή του τόπου;
Σκέφτηκαν οι συντάκτες του κειμένου, ότι αν υπάρξει -περαιτέρω- απώλεια εθνικής κυριαρχίας, αυτή θα οφείλεται στην ψήφο των βουλευτών που θα αποδεχθούν τις προτάσεις των τροϊκανών. Οι Έλληνες πολιτικοί είναι εκείνοι που...
αποφασίζουν.
Γιατί οι Αστυνομικοί Υπάλληλοι δεν απαιτούν να συλληφθούν οι υπουργοί και οι βουλευτές που αποδέχονται τις προτάσεις των τροϊκανών; Γιατί δεν απαιτούν να συλληφθεί ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, που σκόπιμα μας οδήγησε στο ΔΝΤ; (Αν κατάλαβε τι έκανε ή όχι, λίγη σημασία έχει, διότι μετρά το αποτέλεσμα).
Γιατί δεν ζητούν τη σύλληψη των προηγούμενων πρωθυπουργών και υπουργών Οικονομικών, τουλάχιστον σε βάθος 15ετίας, ως υπόλογων της δημιουργίας της σημερινής κατάστασης; Οι προϊστάμενοι των τροϊκανών, μας έριξαν σε παγίδα για το δικό τους συμφέρον. Δεν είχαν καμιά υποχρέωση να ενδιαφερθούν για την τύχη του ελληνικού λαού. Και είναι αυτοί οι υπεύθυνοι και όχι οι πολιτικοί μας, που είτε από μικροκομματική σκοπιμότητα είτε λόγω ιδιοτέλειας μας οδήγησαν εδώ με τις αποφάσεις τους;
Στην Ελλάδα υποστηρίζουμε ότι το Μνημόνιο απέτυχε διότι τα μέτρα που μας επέβαλαν ήσαν ανεπιτυχή. Οι δανειστές μας υποστηρίζουν κι αυτοί, ότι πράγματι απέτυχε, αλλά επειδή -όπως λέγουν- δεν εφαρμόστηκε, ως προς τον τομέα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Προφανώς ισχύουν και τα δύο.
Το δυσάρεστο όμως είναι, ότι κανείς -μα κανείς- από τους αρχηγούς των κομμάτων, αλλά ούτε και ο κ. Παπαδήμος, μας εξήγησαν με υπευθυνότητα τι θα συμβεί αν διώξουμε την Τρόικα και οδηγηθεί η Ελλάδα σε ασύντακτη χρεοκοπία με επιστροφή φυσικά στη δραχμή. Έχουν υποχρέωση να το πράξουν, είτε για να δυναμώσουν οι αντιμνημονιακές φωνές είτε για να εξασθενήσουν οι λαϊκιστικές.
Σήμερα, προκειμένου να αποκτήσει κάποιος -πολιτικός ή δημοσιογράφος- την λαϊκή αποδοχή, οφείλει να δηλώσει αντιμνημονιακός. Σ’ αυτό συνέβαλε, κατά κύριο λόγο, ο κ. Α. Σαμαράς. Με την έντονη αντιμνημονιακή του τοποθέτηση έπεισε τον αστικό κόσμο ότι το Μνημόνιο είναι βλαπτικό. Έτσι όμως, οδήγησε το εκλογικό σώμα στην αριστερά, διότι ενώ η Ν.Δ. τάσσεται υπέρ του τωρινού Μνημονίου, μόνον η αριστερά έμεινε να το αρνείται (και ο ΛΑΟΣ, από εχθές).
Μεγάλος αριθμός αστών ψηφοφόρων, που πίστεψε τον κ. Α. Σαμαρά στα όσα έλεγε επί δύο χρόνια, ότι το Μνημόνιο είναι καταστροφή, δεν είναι φυσικό να παραμείνει σταθερός στην αντιμνημονιακή πολιτική; Και αφού η Ν.Δ. την εγκατέλειψε, στρέφεται στην αριστερά, η οποία αν συνενωθεί θα είναι το πρώτο κόμμα στις επερχόμενες εκλογές.
Είναι κανόνας, πάντα οι αστοχίες των αστικών κομμάτων να ευνοούν την αριστερά και πάντα οι δυναμικές τακτικές της αριστεράς οδηγούν σε πιο αυταρχικές καταστάσεις. Λες και είναι συνεννοημένοι να εναλλάσσονται.
Πάντως, τώρα θα φανεί αν έχουν δίκαιο αυτοί που έλεγαν, ότι δεν θα τολμήσουν να μας διώξουν διότι κινδυνεύουν και οι ίδιοι. Άρα, μπορούμε ασφαλώς να μη εφαρμόσουμε όσα μας ζητούν, διότι ούτως ή άλλως θα μας βοηθήσουν. Είναι τζογαδόρικη αντίληψη. Μπορεί να αποδώσει. Αν δεν αποδώσει όμως, ποιος θα αναλάβει μετέπειτα την ευθύνη; Και τι όφελος θα έχει ο λαός, αν τιμωρήσει τους υπεύθυνους, ενώ αυτός θα βρίσκεται σε απόγνωση;
Είτε έτσι είτε αλλιώς, η επόμενη εβδομάδα θα είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που φεύγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου