Σελίδες

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Θανάσης Μαυρίδης: Ποιος ξέρει πόσα ακόμη χρωστάμε της Μιχαλούς

Θανάση, κάτσε φρόνιμα, μου λένε διάφοροι φίλοι. Επειδή, κατά πως λένε, ο κόσμος είναι αγριεμένος και δεν θέλει να ακούει «περίεργα». Ο κόσμος θέλει κρεμάλες. Ο κόσμος θέλει επαναστατικά λογύδρια κατά του μνημονίου. Κατά των ξένων. Κατά της πλουτοκρατίας και του κεφαλαίου. Η αλήθεια είναι ότι η οχλοκρατία κερδίζει διαρκώς έδαφος. Να ένας πραγματικός λόγος για τον οποίον θα έπρεπε κανείς να μας πετάξει έξω από την Ευρώπη. Καμία φορά οι ευχές μας μπορεί να γίνουν και πραγματικότητα...

Λυπάμαι, αλλά δεν μου είναι εύκολο να κάτσω φρόνιμος. Όχι γιατί δήθεν γεννήθηκα επαναστάτης. Αλλά διότι πάντα μου ήταν δύσκολο να αποδεχτώ ότι οι πολλοί ή εκείνοι που φώναζαν περισσότερο είχαν οπωσδήποτε και δίκιο. 

Τον τελευταίο καιρό υπάρχουν διάφορα «προσκλητήρια αγώνα». Έχουμε διαβάσει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να καταλάβουν τις υπηρεσίες τους και να αναλάβουν την λειτουργία τους. Ότι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Έθνους θα έπρεπε να λογοδοτήσουν στον λαό αν ψήφιζαν «ναι» στο μνημόνιο. Ή τον κ. Μαΐλλη του ΚΚΕ που μας λέει ότι...

το σύστημα μόνο ανατρέπεται και στην συνέχεια μίλησε για λαϊκή εξουσία. Σαν να λέμε η επιστροφή των Σοβιέτ

Έχουμε ακούσει διάφορα που ένας επιστήμονας θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ισοδυναμούν με προσπάθεια κατάλυσης του πολιτεύματος.

Λένε ότι ο πεινασμένος δεν καταλαβαίνει από δημοκρατικά δικαιώματα και άλλα τέτοια που του φαίνονται ως πολυτέλεια. Δεν ξέρω, αλλά αυτή είναι μία άποψη που δεν μπορεί να έχει αναπτυχτεί στην πατρίδα της Δημοκρατίας. Η οχλοκρατία δεν είναι η λύση στα προβλήματά μας...

Κώστα, κάτσε φρόνιμα. Γιώργο, Κάτσε φρόνιμα. Μαρία, Γιάννη, Δημήτρη, Ελένη, καθίστε φρόνιμα. Μην μιλάτε. Μην αναπνέετε, Από έξω περνάνε οι ορδές των αγανακτισμένων. Κι αν σας ακούσουν, μπορεί και να σας στείλουν στην κρεμάλα. Μπορεί, όμως, να είστε πιο τυχεροί και να σας στείλουν σε κάποιο στρατόπεδο αναμόρφωσης

Ίσως τελικά είναι γραμμένο να ζήσουμε κι αυτή την περιπέτεια. Όπως τόσες και τόσες άλλες στο παρελθόν. Ποιος ξέρει πόσα ακόμη χρωστάμε της Μιχαλούς. 

Προσωπικά πιστεύω ότι το να κερδίσουμε χρόνο μέχρι οι συνθήκες να γίνουν πιο ευνοϊκές για την χώρα μας είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή. Αλλά, κάποιοι έχουν μία καλύτερη λύση: Το χάος της οχλοκρατίας...

Εντάξει, λοιπόν, κυρία Μέρκελ. Ξεκλειδώστε το κλουβί να βγει έξω το θηρίο που κρύβουμε μέσα μας. 

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: