Σελίδες

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

προσευχή


Θεούλη μου δεν πιστεύω να σε πειράζει που από απόψε θα κάνω την προσευχή όρθια και όχι γονατιστή, γιατί άκουσα τον μπαμπά  μου να λέει, πως ένας χοντρός κύριος που τον λένε Βενιζέλο και μιλάει τόσο πολύ που εγώ δεν τον καταλαβαίνω,  πάει και ζητάει γονατιστός λεφτά από μια ξανθιά χοντρή γερμανίδα κι’ αυτή του λέει να γονατίσει πιο πολύ και πιο πολύ για να του δώσει. Κι επειδή εσένα δε σε λένε Μέρκελ δε θα μου θυμώσεις που θα  σου ζητήσω όρθια να κάνεις ορισμένα πράματα.
Λοιπόν άνοιξε καλά τ’ αυτιά σου γιατί θα σου τα λέω ψιθυριστά να μη μας ακούσει αυτή η Μέρκελ και δε σε αφήσει να μου κάνεις αυτά που θα σου ζητήσω.
Θέλω να έχεις καλά τον μπαμπά μου, τη μαμά μου τον παππού μου και μένα.
Ο μπαμπάς και η μαμά μου σε παρακαλώ να έχουν κάθε μέρα δουλειά και να παίρνουν λεφτά και ο παππούς μου τη σύνταξή του, γιατί απ’ ότι είδα απόψε στην τηλεόραση μια μαμά που έχει και ένα άρρωστο παιδάκι ήθελε να πέσει από ένα παράθυρο να σκοτωθεί γιατί έμεινε χωρίς δουλειά και χωρίς...
λεφτά.
Εγώ να μπορώ να πηγαίνω στο σχολείο γιατί μ’ αρέσει κι’ ας μην έχουμε βιβλία. Όμως θα σου πω ένα μυστικό αλλά να μη το μάθει ούτε η μαμά μου ούτε αυτή η Μέρκελ. Να, ξέρεις στο διάλειμμα δίνω λίγο απ’ το κολατσιό μου και στη Μαρία τη φίλη μου γιατί οι γονείς της έχουν μείνει άνεργοι και δεν έχουν να της πάρουν δικό της.
Το μεγάλο μάτι της κουζίνας μας χάλασε και δεν έχουμε λεφτά να το φτιάξουμε, αλλά η μαμά λέει πως δεν πειράζει γιατί θα χρησιμοποιεί το πιο μικρό γιατί έτσι κι αλλιώς βάζει την πιο μικρή κατσαρόλα μιας και το φαγητό μας τώρα είναι λιγότερο.
Οι γονείς μου είναι πολύ στεναχωρημένοι γιατί λένε που θα βρούνε τόσα πολλά λεφτά να πληρώσουνε το χαράτσι της ΔΕΗ και θα μας κόψουνε το ρεύμα και δε θα βλέπουμε το βράδυ. Όταν είναι σκοτεινά εγώ Θεούλη μου ξέρεις φοβάμαι.
Το ότι δεν ανάβουμε πια το καλοριφέρ γιατί δεν φτάνουνε τα λεφτά μας να αγοράσουμε πετρέλαιο δε με πολυνοιάζει γιατί η μαμά μού βάζει πιο πολλά ρούχα και έτσι δεν κρυώνω πολύ,αλλά χωρίς φως όπως σου είπα φοβάμαι.
Στις ειδήσεις που έβλεπαν ο μπαμπάς με το παππού μου είδα κάτι κακούς ανθρώπους να πετάνε πέτρες, να σπάζουνε μαγαζιά και να βάζουν φωτιές σε κάτι ωραία μεγάλα σπίτια στην Αθήνα και οι αστυνομικοί αντί να κυνηγήσουν αυτούς και να τους πιάσουν, ένας παπουτσής που είναι αρχηγός τους, τους έβαζε να ρίχνουν χημικά αέρια και να κυνηγάνε τους διαδηλωτές που ήταν μπροστά στη βουλή.
Εδώ πιο κάτω από το σπίτι μας είναι το ψιλικατζίδικο της κυρίας Τασίας και προχτές το βράδυ λίγο πριν κλείσει μπήκανε μέσα στο μαγαζί της δυο άνθρωποι με κουκούλες στο κεφάλι και της πήρανε όλα της τα λεφτά και η κυρία Τασία κλαίει γιατί δεν έχει άλλα να πληρώσει τους εμπόρους που παίρνει τις σοκολάτες και τα γαριδάκια και εγώ δεν θα μπορώ να αγοράσω όταν ο παππούς μου δίνει κα να χαρτζιλίκι.
Αλλά απ’ ότι άκουσα του παππού του κόψανε από τη σύνταξή του λεφτά και του δίνουνε λιγότερα, οπότε δε θα έχει από δωκαι πέρα να μου δίνει χαρτζιλίκι να αγοράσω σοκολάτα. Λυπάμαι όμως την κυρία Τασία που κλαίει και στεναχωριέμαι.
Πιό πολύ όμως λυπάμαι την κυρία που ήθελε να πέσει απ’ το παράθυρο γι’ αυτό δώστης πάλι μια δουλειά και κάνε το παιδάκι της να γίνει καλά για να μη θέλει πια να πέσει να σκοτωθεί.
Εγώ σου τα είπα όλα και συ πρόσεξε να μη σου ξεφύγει και τα πεις σ’ αυτή τη Μέρκελ ούτε στο Σόιμπλε και δε σου επιτρέψουν να κάνεις τίποτα απ’ αυτά που σου είπα και βάλουν αυτόν τον Τόμψεν και μας βάλει κι’ άλλους φόρους .
Θεούλη μου σ’ ευχαριστώ.
Για την αντιγραφή
Θεόφιλος Αιγινήτης
Ζωγράφος-Συγγραφέας

Δεν υπάρχουν σχόλια: