του Πανίκου Ελευθερίου *
Ελπίζω οι Κύπριοι πολίτες να ξεφύγουν κι αυτή τη φορά από τα κομματικά στεγανά, όπως συνέβηκε στο δημοψήφισμα του 2004. Ο Κυπριακός Ελληνισμός θα έχει ελπίδα να επιβιώσει στη γη που τον γέννησε, μόνον αν αγνοήσει τα καλέσματα των κομματαρχών (κυρίως του αμετανόητου Ανανιστή Νίκου Αναστασιάδη), και συνταχθεί με αυτούς που σέβονται την λαϊκή ετυμηγορία που εκφράστηκε μέσω του 76% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα (που ήταν ουσιαστικά απόρριψη της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας) και προτείνουν μια σωτήρια εναλλακτική πορεία.
Ελπίζω επίσης κάποιοι κομματικοί ηγέτες να σταθούν στο ύψος τον περιστάσεων (η Κύπρος βρίσκεται στο κρόδωμα κι ας κάνουν πως δεν το γνωρίζουν και δεν αντέχει δεύτερη πενταετία – μετά από την τρέχουσα του Χριστόφια – καταστροφικής πολιτικής στο Κυπριακό), στηρίζοντας αυτή την προσπάθεια. Γιατί αν καθίσουν να μετρήσουν...
το κομματικό ή προσωπικό κόστος (τις επιπτώσεις στην πολιτική τους καριέρα) που θα έχει η αναίρεση πάγιων θέσεων υπέρ της στήριξης των διακοινοτικών συνομιλιών για επίτευξη "λύσης" Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, τότε δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής από την παγίδα που στήθηκε εις βάρος του Κυπριακού Ελληνισμού.
Εξ' άλλου, αν ώ μη γένοιτο περάσει μια "λύση" Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στην Κύπρο, δεν θα υπάρχει Κυπριακό κράτος, ούτε και τα αξιώματα που κατέχουν σήμερα (ούτε και οι ψηφοφόροι που τους ψήφιζαν, οι οποίοι θα "συνωστιστούν" στα λιμάνια και στα αεροδρόμια – όπως έκαναν οι Σμυρνιοί το 1922) για να μπορούν μέσω αυτών να ασκούν την οποιαδήποτε πολιτική τους.
Πιστεύω ότι ο Γιώργος Λιλλήκας έχει όλα τα προσόντα για να ξαναδώσει στον λαό την ελπίδα (την οποία ελπίδα κάποιοι άλλοι θεωρούν ως απαγορευμένη). Φτάνει βέβαια να τύχει της στήριξης από τα κόμματα και άλλα οργανωμένα σύνολα, για να πιστέψει κι ο απλός πολίτης ότι είναι εκλέξιμος υποψήφιος. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι ο επόμενος πρόεδρος της Κύπρου δεν θα είναι από αυτούς που είναι πρόθυμοι να φάνε ψάρι στον Βόσπορο.
Προσωπικά, παρακολουθώντας τον Γιώργο Λιλλήκα, έχοντας διαβάσει και το βιβλίο του, είμαι σίγουρος ότι ούτε ψάρι στον Βόσπορο θα φάει (πριν από την απελευθέρωση της Κύπρου) και ούτε θα επιτρέψει να μας εξευτελίζουν ποικιλοτρόπως οι Τούρκοι (π.χ. επιτρέποντας να είμαστε εξαρτώμενοι ενεργειακά με ηλεκτρικό ρεύμα από τα κατεχόμενα).
* Πολιτικός αναλυτής, συνεργάτης ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου